장음표시 사용
361쪽
in altero seculo fieri de heret. Seu cla- .aleat, a ut utrumque iam veritatis amit-rius per convenientem satisfactionem lat. Si negantes, rei eriminis non erunt, intelligitur paena , quae habet aliquam nee eonfitenter praemiam virtutis aceI- proportionem cum gravitate peccati;
ita ut, ut dueninus asserit , ,, ct tam is si minor sit ea,qua Canones iniungunt. is tamen leve non sit aliquod opus, sedis ejus sit naturae, cui haec conveniant, is quae Concilium Tridentinum sess. t 4. cap. 8. quibuscumque satisfactionibuxo convenire debere decernit : Proeuldabio magnopere a peecato revoeast, ct quasi θαπο quodam eoercent hae satis δε- Hori e poenae, eastioresque, ct vigilantiores in futurum paenitester e*ciunt, medentur quoque peccatorum reliquiis, O mitiosos habitur, male vivendo comparator , contrariis virtutum actionibus tollunt Aeeedit ad bisee , quod dum satis faetendo patimur pro pereatis, Chri-
cit, eo omer ocimur Habeant autem prae oeulis Sacerdotes ut satisfa-Hio, quam imponant, non sit tantum ad Da vitae ecfodiam , ct iUrmitatis medieamotum, sed etiam ad praeteritorum peecatorum vinditum,c ' castigationem . Ex his colligit citatus dueninus, quinque esse necessaria ad hoc, ut satisfactio, de qua loquimur, sit conveniens; I. ut terreat paenitentem a committendis iterum criminibus . II. ut tollat pravos habitus; III. ut paenitentem allimitet Christo patienti; IV.
quod satisfactio sit in vindictam, &castigationem peccatorum ; V. demum , ut accedat ad acerbitatem paenarum , quibus tenentur paenitentes , de quibus Ioquitur citatum Concilium Tridentinum laudato Ioco: Neque vero Rearior ulla via in Gelem Dei su- quam exsimata fuit ad amovendam iis
minentem a Deo poenam, quam ut haec paenitestiae opera bomines cum vero animi dolere frequentarent.
Ad Ill. dicitur , quod utique Sancti Cypriani tempore erant ministri, qui ad libellos Martyrum paenitentia lapsos eximebant; seu hoc reprobabat Cyprianus , irridebat, condemnabat; ut in pluri hus ejus locis videre est. Ad lU. Negatur minor; hoc enim non fiebat, nisi a perversis ministris , qui legem Dei subvertebant, non observabant, ct contra quos invehitur Cyprianus per haec verba : Nos potest Evangelium is parte eonsistere , ω in
parte πutare . Aut utrumque oportet ut
Pars VII. pust. Porro si 'er, quae vicerit, coronatur , nec se es ut Oicia perfidia puniatur . Ita Mar res aut nihi postuσt,
gelium non potes Iuvi, eontra Evangelium Deere non possunt, qui de Mara Ilo Mar res fiunt. Ad secundam vero Dissertationis partem devenientes. ultra ea, quae diximus alibi de statu gratiae requisitio in illis , qui indulgentias vere Iucrantur, sub di nux pro tota rei integra intelligentia, ea , quae sunt necessaria ad statum gratiae obtinendum , ct ea, quae sunt necellaria ad illum ipsum conservandum. Unde . Dicimus II. Esse necessarias contritionem , Confessionem sacramentalem,
S satisfactionem , vel in actu, vel in
Probatur ConcIusio pro prima parte LPeccator non contritus non est Deo amabilis r ergo non est in statu gratiae: ergo non est dispositus , ut indulgentias Iucretur Il. Concilium Nic num l. Can. Eo. vult, ut indulgentiae concedantur illis, quI metu, i, lachvmis, utque patientia, vel bonis operibur, rebar ipsis eonfersionem suam, nossimulatione, demonsrant: Sed hi sunt contriti: ergo &ce III. Sanctus Cyprianus lib. delapsis docet. quod indulgentiae concedantur illis , qui vere peccatum detestabantur; & haec sunt ejus verba: Confiteantur singuli, quaeso vos, fratrer, desierum suum , dam adbue qui delinquit in Reulo est, dam admitti eonfesso ejus potest , dum satisfactis , remisso facta per Meerdotes apud Dominum grata est. Convertamur ad Dominum mente tota , ct paenitentiam eriminis veris doloribus exprimentes. Dei misericordiam deprecemur. IV. Diplomata Pontificia declarant, indulgentias concedi eou-ιritir , O vere paenitentibur .
Conclusio probatur pro secunda parte . I. qui lucrantur indulgentias debent esse in statu gratiae ; sed per consessionem sacramentalem homo peccator transit ad statum gratiae: ergo &C. Il. Aliquando in Diplomate indulgentiarum ponitur consellio sacramentalis , ut opus injune tum et ergo tunc est necessaria, sive pro peccato ribus, sive pro justis. Caeterum quan-
362쪽
do homo supponitur in statu gratiae, di
confessio sacramentalis non praescribitur ut conditio, vel ut opus iniunctum , ad lucrandas indulgentias; tunc non est necessaria sacramentalis consessio.
Tertia Conclusionis pars I. probatur. Indulgentia ex prohatis in superiori-hus , remittit partem satisfactionis debitae: ergo pars, quae remanet sol venda. selvi debet a paenitente: Il. probavimus conIritionem semper , &constisonem sacramentalem aliquando esse necessarias ad indulgentias lucrandas; sed hae supponunt semper satisfactionena vel in re, vel in voto: ergo semper est necessaria satisfactio .
Obiiciunt l. Pro indulgentiis lucrandis
sunt etiam necessariae stationes, Jejunia , ct Eleemosinae r ergo non eli necessaria sola contritio , vel confelsio , vel satisdictio. II. Non est determinatum pro quo istanti sit necessarius status gratiae in eo, qui vult indulgentias Iucrarit ergo semper remanet in du-hio, an indulgentias Iucratus fuerit. III. Indulgentiae concedebantur antiquitus , antequam quis ad reconciliationem Ecclesiae admitteretur, ergo non erat necessarius status gratiae. IV. Nee modo certum est quo tempore paenitens esse debeat in statu gratiae, ut indulgentias Iuctetur ; ergo haec
conditio vel impollibilis, vel dissiciis
est , ut observetur. Respondemus ad i. concedendo antecedens, di negando consequentiam a diratio est, quia inclusio unius, non est excluso alterius; sunt utique necessariae contritio , confellio sacrament
iis, & satisfactio ; sed etiam sunt necessariae Stationes, dejunia , ct Eleemosinae ; cum hac tamen differentia, quod ab his ultimis potest Confessarius dispensare paeli itentes ob impedimenta insuperabilia, non autem potestas primis, saltem contritione , di con- sellionea
Ad ll. dicitur , quod est necessarius status gratiae pro eo istanti, quo paenitens
exequitur ultimum opus ex operibus
injunetis per Bullam ἔ ct hoc certunia
Ad li I. dicitur , quod etsi indulgentiae
concessae fuerint antiquitus aute re conciliationem cum Ecclesia, nemo amen eas Iucrabatur, nisi praemisia confessione sacramentali, di recolici liatione cum Ecclesia.
Ad 1V. Responsio patet ex modo dictis ;& ex aliis, quae pariter diximus in superioribus.
363쪽
uua in hoc Volumine continentur. Prior numerus Dissertationes; Secundus vero Paginas indicat.
Α Bsolutio est forma sacramenti Poe-αλ nitentiae . dist. y6 p. pag. 8, Ne cessario debet esse vocalis . dist. 364. 80. literis scripta 2 ad absentem directa, est invalida. ibid. vo. & seq. sicut est invalida expressa verbis deprecativis. 6q. 97 Absolutio sacramentalis vere 2 proprie dimittit peccata coram Deo , non vero declarat tantum elle dimissa. Remittit culpam, seu reatum culpae, non vero solum poenam peccatis debitam,sve temporalem , sive aeternam. y6s. iro . st seq. Remittit partem aliquam, PCenae temporali, , eamque maiorem , vel minorem, secundum Paenitentis dispositionem. thid. r II. Absolutio sub conditione de praeterito, ct de praesenti, potest esse valida ; sub condicione vero ae futuro, non . 366. ii q. st seq. Quando sub conditione conferri debeat moribundo, st quando absolute I Mago Absolutio faciamentalis non facit hunc sensum : remitto tibi pernam peccatis δε-hitum : sed nunc r eonfero tibi gratiam remissisam peceati potes Baptismum eam missi; vel etiam r remitto tibi peccata
Absolutio sacramentalis in Ecclesia Graeca & Latina data est Paenitentibus statim post Conseisonem peccatorum ti reseruntur quaedam exempla. 383. 2 i. Interdum differebatur post impletam satisfactionem sacramentalem , dc quidem laudabiliter: 38 a s. Absolutio denegabatur a Sacerdote pro peccatis semipublicis, risi prius paenitentia publica perageretur et 86. 2ς 2. Nusquam denegata est Reis criminum etiam gravit limorum , qui paenitentiam agebant, vel egerant, neque ab Ecclesiis Orientalibus, neque a Romana , Carthaginensi, Hispanica, di aliis illustrioribus χῆν. 206. Neque fuit denegata, nec est deneganda , infirmis Catholicis , di piis, si dent doloris signa , qui inopinato casu opprimantur, ct destituuntur voce, di sentibus. ibid. 29 Abiolutio coneedenda non est toties, quoties peccator crimen suum confitetur , E absolvi petit. 387. 200. Sed differenda eit juxta Paenirentium
dispositiones. Adducuntur casias.ῖO . Neque danda est Paenitentibus. qui renuunt adhibere media aConfessario i sis data ad peccata cle inceps vitanda . 389, 3 os. Neque Pecc,toribus Paen tentibus habentibus affectum au peccatum mortale. ibidem. Neque eo
cedenda est statim illis , qui peccandi
consuetudine detinentur . ibidem clogis
Absolutio , quae dabatur olim in Eccles a publicis Paenitentibus post pamite
tias expletas, erat canonica, di coeremonialis 383. 2I .
Absolvendi potestas est in solis Episc
pis , ct Sacerdotibus. 39 . I O. Absolutio idem est, ac remitto. g6g. 8ς Absoiso te sunt tantum verba essentialia formae sacramenti Paenitentiae. ibid. Axti .is docuit, Sacerdotem non posse ab Ivere peccatum, quod vocatur ad mortem. 36 . S . Actio una tendens ad plura obiecta collective constituit unum peccatum; tendens veto ad plura distributives , constituit plura peccata 378. 224. Actiones plures sunt unum peccatum , quando sunt plures physice non mora liter secus vero quando sunt plures, δέ
physice , 2 moraliter . ibid. st seq. Actus Paenitentias qui, 2 quot sint ς LL, Attus P.enitentis sunt materia ex qua Sacramenti Paenitentiae . 362. 4.st seq. Quare dicantur a Tridentino quasi materia ibid. 7 h Possunt concurrere ad rroductionem gratiae , st quo. modo ibid. H,
Athigenses negabant peccata esse confi-leuda. y74. Isa. XX a Amor
364쪽
Amor.& Charitas quomodo conveniant, ct quomodo disseiam inter se g o. ig q. Amor Dei essentialiter verus quin imis portet i ibid. i S. Potest esse ellientiaialiter verus, 2 non esse persectus: esse, Verus , quando est supero innia: super omnia autem eli sive perfectus sit, sive impersectus, quando est verus. 37O.4 h. E seq. Amor Dei super omnia diei potest simpliciter , di secundum quid. Quid me cImportent Θ Uo. ras. Amor pei sectus ab impei secto non distinguitur essentialiter per intensionem, vel re intili nem gradus , sed ex motivis formalibus specie distinctis. ibid. i o. Perfectus habet pio motivo so mali, Mpecisco Deum ut in se absola te bonum , di persectum : amor vero impei sectus, seu spei habet Deum ut nobis bonum.
Amor amicitiae, Si amor concupiscentiae quid sint Z ibid. Amor spei est bonus , di meritorius . ibid. 144. Amor Dei Verus quot modis dici pollit incipiens, di impei fectus 3 ibid. ι4ς. Amor in pei fectus quia etiam dicitur inchoatus. Si liniali g, Squa nivis ad chai ita te in comparatus impei sed us sit, tamen in se eli castus , gratuitus, bonus, honestus. 3 a. sso. 2 seq. Anni. Et vies indulgentiarum primario referuntur ad poenam in hoc seculo solve udam; secundario vero ad poenam Purgatorii 398. t y0. Apostolici nullam veniae spem lapsis relinquebant . IS9, 3I.
Appellatio ab Ecclefiae judicio ad seculare, a legibus Princi iun reproba
Aimem quid docuerint de Confellione Z
Attritio quid sit, fit quot modis considerari polliti 3 a. is O. De rius nomine , inventione , ct dii ierentia a contriti ne rei secta; quid uocuerant modernio.
res Scriptores Z ibid; 2 seqq. Ex motis
vo timoris poenae aete inae concepta,
est bona . lauuabilis , di est donum Dei. ibid. 16t. Perfecta debet includeles aliquem amorem Dei salte in inchoatum , ct initialem ; ct hic amor debete ite amor spei, quo Deus diligitur ut notas honus, ut nostra beatitudo, stfinis ultimus. 37 a. i o. di s u. Audeant . sive Audiani, nullam Paenite ir-tibus injungebant paenitentiam , seu muleum . 383. ass. st a74. GAAudientes manebant in portieu oblona glori, qui for ibus ejusdem templi adjaciebat interius, di a caeteris ulterioribus partibus templi per Iabulata , vel cancella , distinguebatur . 38 S. 28 viae Sratio.
B Mus Miebael, Docebat per absol
tionem solam poenam remitti , non culpam . I 6 s. to 6. llem salix factiones non valere ad expiationem 383. 2ς6. Male etiam docuit loquendo de cha ritate. 37o. 336. 2 3II. I 4 .dc 3 3.
Baptismus est verum novae legis sacra mentum. I 6 . 8 Est necessarius in Ieg Evangelica in re, vel in voto, ne ne ilitate medii, dc necellitate prccepti. 369. a. Bapt irai i sol i, 2 omnes, post quam is annos discretionis pervenerint, tenentur ad praeceptum annuae Conis ilionis, si aliquod peccatum mortale commis rint. 3 6. 2 ιι. & seq. non vero, qui
tantum venialiter peccaverunt. ibid.gia. Legibus Ecclesiae sunt subiecti. ibid. Beta Theodorus, negavit Paenitentia Sa
Blasphemia in Spiritu .n sanctum, quia ratione dicatur peccatum irrem iubis Ie 6 o. s . Borbo illae, e Berbaliani .gss. gr. Vide Gnosiiei.
CAJani negarunt in Ecclesia potest a
tem dimittendi certa quaedam pec cata . disi. I 19. PU. 31. Calvinus negavit satisfactionem in Paenitentia, alteruitque quod poenae pecca torum nequeunt operibus redimi, De uinque nullas poenas expetere ab
hominibus justis. 383. a 6. Insuperdocuit Paenitetitiam non esse virtutem p ss. 6. s6. it. Negavit etiam esse Sacramentum. 8. to. sq. 3y. S363.7o. Reprobavit quoque Consessionem auricularem 37s. δώ. Et tandemam ruit Sacramentum paenitentiae non
fui illa iustitutum a Christo Domino.
365쪽
o s. adit. Quomodo disserant a Paenitentibus p 3s I. a 6 . Casus , in quibus disserenda est absiolutio
Paenitentibus , indicantur . ζ8 . goo. Et in quibus non est integritas formalis confestioni, t τ' at . Casus reservatus Episcopo , in dubio non censetur reservatus: secus vero si sit reservatus Papae. 39 a. reta. dc seq. Uide Reserv et is , Rigularer, daeerdoter inferiores .
Causa voluntarie data, & licet retrast. ta,debet in Confellione aperiri, & ejus effectus secutusAEon Obstaute retractatione. IS l. 270. Causa iusta conceden. di indulgentias . duo requirit. finem, ct media. Interdum sinis sussicit sine ullis mediis . 39 . yy . Require la-
Censurae , di irregularitas incurruntur etiamsi fuerit prima voluntas IeVOCata. I 8 r.et M. Ab Ecclesia ferri possunt.& absolvi. 36 i. fere per totam. Charitas quomodo disserat a Paenitentia L Ejus actus habet pro subiecto immediato voluntatem. ibid. ia. Quid importet. 3 o. i3s. Et quomodo dit ferat ab amore ibid. Vide Amor.
Christus dedit potestatem Ecclesiae dimittendi peccata . 6 I. s. Non instituit determiaata verba pro forma Sacramenti Paenitentiae. 6 . 8 I. De terminando materiam, & tormam sacramentorum, voluit eorundem adminis rationem esie certam. 366. M s. ii sus quandonam milituerit sacramentum paenitentiae Vide Institutio, Sacram euium Paenitentia. Chri lius satin
factione divina plene & perfecte satisfecit Deo Patri. 38 I. as 4. Circunstantiae peccatorum cuplicis sunt generis , aggravantes, ct mutantes speciem. 37 .ai 8. Hae sunt a re iendae in confestione non tantum in genere, sed & in specie. ibid. il lae vero si intra eandem speciem sint notabiliter a P gravantes, pariter sunt necessario confitendae ; steus vero si non sint notabi liter aggravantes. ibid. ram ct seq. Classes Paenitentium antiquitus fuerunt quatuor. Vide Asiatio, Fluar, Stationes, Sabstratio.
Claves ligandi, soloendi dedit Christus Petro, di Successoribus ejus. ISI.ss. Clericus maior nec tribus primis seculis, nec seque nrihuς,obnoxius fuit publicae paenite ιuiae . 388. ao a. Secus vero Cle. Iicus minor, si gravia crimina coin-
misisset. ibid. et o . Et hi deponebantur.
Complex criminis cadit sub sigillo saer
silentali dum revelatur in Confessione. 38 a. asi. Generaliter loquendo non debet in Confellione reticet i, ne C lmpedire integritatem Coti felli OiuS. 378. 26. st seq. Concilium Tridentinum nihil definivit adversus sententias Theologorum, qui pugnant, vel pro ne cellitate contritionis persectae, vel pro sufficientia contritionis imperfectae, ex solo poena
Conditio de praeterito, de de praesenti in absolutione sacramentali est validia ;secus vero de futuro. 366. i s.& seq. Debet ta neu conditio elle certa. ibid. Conditio aliqua semper intelligitur in concellione indulgentiarum, di quae 39 . 337. Conditiones necessariae pro acquirendis Indulgentiis enumerantur. ibid. 3I8. Consessarius non habens facultatem a
solvendi a reservatis, non potest absolvere Ps nitentem a non reservatis.&mittere ad Superiorem pro reservatis sine rationabili causi, di urgente ne- cellitate 3 9. io. Tenetur interrogare paenitentem, si aliquam habeat suspicionem, quod paenitens, vel ex oblivione, vel ex pudore, vel ex mala fide, omnia, di singula peccata sua non confiteatur . ibid. ars. & seq. Confessarius inter togatus a Judice de iis, quae novit in consellione , quomodo segete te debeat, indicatur. 382. 24 . Nequit uti scientia habita in confellione . Ibid. 240. Et quid dicendum , si noverit ex conuitione paratas sibi esse
insidias ibid. dure imponit satis famonem. 38 I. as6. ct seq. Est Judex quando pio nuntiat sententiam. 36s. 97. Nequit absolvere a casibus Papae, vel Epit pis reservatis. 39i. II . Video
Consellio dimidiari protest, & quando
270. at ἐ.st seq. Vide Praelatur. Idem imporiat ac declaratio, seu manis satis. 3 r. i 7. Conseilio peccatorum alio est civilis, alia satisfactoria, alia consolatoria , alia legali et, st alia sacramentalis, ibid. i 8. Definitur , & describitur. ibi d. ago. Consellio sacramentalis apud Latinos, an sit eadem ac Domologesis apud Graecos disi. et r. io R. st seq. Confellio auricularis traditione Patrum omnium
366쪽
secularum probatur . et 4. 18'. 2 seqq. cum poena aeterna. 66. II 6, Non t Est necessaria . 37s. sere per totam . men Iemittitur per Indulgeatias. 39 Non tamen de jure naturae, sed solum ga . quia pi arcepta de jure divino. ibidem.
Debet esse integra. Vide huegritas. T E Dominis Mareat Axtonius plura Consellio est unus ex actibus illis Pae- λ docuit contra paenitentiam , di nitentis , qui constituunt materia a quae t 159. I ct 36 I. sq. 2 6s. ex qua sacramenti paenitentiae . 363. Desiderium sacramenti paenitentiae,quod V . d: seq. Consellio, quae fiebat in includitur in contritione perfeci , veteri lege, non erat sacramentalis . debet esse explicitum. 3 i. rs4. 2369. Iret. Vide Praeeeptum Confessis- seq.nis. Deus supplet sua misericordia quod ho- Coufeiso fidei, seu Prosellionis, vel Re- mo facere non potest. 3ς .ai. Licet ligionis: confesso laudis, seu gratia- sit misericordia ejus inito ita , actus rum actionis; ex consellio accusationis, tamen sunt finiti, dc limitati, t ς . quid sint 8 373. III. Conlessor , qui aicebatur E ibid. Consistentia elat statio Paenitentium,quq
vocabatur etiam congregatio , communicatio in orationibus, segregatio, excommunicatio. Haec elat qua ilia
paenitentium statio. quae fuit perantiqua in Ecclesia, & comprehen ac bat, atque extendebatur ab Ambone Sanctuarium versus, usque ad fideles. 1 Ss,
Conccientiae terrores incusti, non sunt materia ex qua paenitentiae. 762. I. Consuetudinacii lion sunt flatim absolvendi. 389. so 6. Contritio est unus ex actibus Paenitentis, qui constituunt materiam ea qua sacramenti paenitentiae. 762. dc seq.Pcrfesta In casu necessitatis , hominem Deo Teconciliat,antequam sacramenta a crupeicipiatur. 37s. ia . st seq. Nondi Grensat tamen a lege percipiendi sacramentum. ibid. ilo. Quid de perfecta, di impellacta doceAt Concilium Triis dentinum Z 3 o. 4. Conti itio perfecta, quae iustificat ante sacramentum,non est dispositio nece GDiio requisita ad sacramentum Paenitentiae debite percipiendum . 37 l. is . Debet includere votum explicitum sacramenti paenitentiae.ibid. i a.
Contritio impersecta, ex motivci timoris poenae aeternae concepta, est bona, laudabilis , di donum Dei 3 a. ibi. ct seq. Vide Actritio, Cornelius dan senius . Vide Dusemur , Uerisae.
Culpa remittitur in sacramento paenirentiae . 36ς. io . Et remittitur unata 16. De ut solus remittit peccata principaliter , homo ministerialiter . 16o. r. 2 76s. Ita. Deci non convenit paerii tete,uili improprie loquendo 4. 3-Diaconi nec primis tribus seculis, nec sequentibus, obnoxii fuerunt publicaerae nitentiae. 388. 2o2. Dies , ct anni Indulgentiarum . V. Aun .
Disterentiae inter Baptismum , E Paenitentiam inclicantur. g6 . 4 I.
ECclesia recepit potestatem dimittendi peccata uisI. 36i. ς s. Habet Fo-1um internum , di externum . ibidem.
ci amentum paenitentiae . g6 . Σ -
Habet facultatem praecipiendi, 2 determinandi sacramentorum usum. 376. dictet. 9 seq. De facto praecepit con- fellionem faciendam singulis anuis.
ibid. zoro Ecclesia non potest variare substantiam, Sacrament Ium . 38i. 2 l. Graecasti Latina semper absolverunt sacramentaliter paeniten tes statim post con- fellionem peccatorum , 2 enumeis n-tur casus. ibid. Ecclesia Romana , silures aliae illusiliores etiam Orienta-
es , nusquam negavit absolutionem sacramentalem reis gravilli motum,
criminum, qui paenitentiam egerant, vel agebam 386. 206.
Ecclesia habet Thesaurum. Uide The
Ecclesia quomodo dicatur absolvere, vel damnare defunctos I99. 42. Et Iectus principalis Sacramenti paenitentiae
367쪽
eiae est remissio peccatorum. 363. 86. st 66. I i u Effectus sequius ab aliqua caula voluntarie data,licet retrastata, debet aperiri in conlassione. 18 I. a 39. seq. Episcopi nec tribus primis seculis , nec sequentibus, obnoxii fuerunt publicae paenitentiae. 388.2O2. Soli, cum Sacerdotibus , habent a Christo derivatam absolvendi potestatem, a peccatis. 39o. 3ι o. Habent potestatem sibi reservandi peccata quaedam, a quibus alii Confessarit,etiamRegulares,absolvere non possunt. 39t.1 7. Erasmus quomodo vocet paenitentiam t3sq. z. ct 3 6. II. Errores haereticorum circa paenitentiam enumerantur. Is6. LI. st 374. ISI. Require errores Haereticorum per eo
Ecclesiae. Vide Mustiani. Exomologesis an sit idem ac conseiso sacramentalis. 3 3. I 8. & seq. Quid
sit, 2 quid significet ibid. iv,
FElicissimus negabat paenitentiae ne
cellitatem . ni T. 369. gr. Fideles qua ratione paenitere debeant Zis Quandonam confiteri teneantur , di quando non Vide Praeeptum Saeramenti Paenitentia. Fides ex Evangelio concepta, vel ex ah- solutione in sensit Lutheri, non est materia necessaria ex qua paenitentiae .
Finis ablolutionis sacramentalis quinam sit 66. IIV. Flagellantes asserebant inutile esse confiteri Sacerdoti mortalia criminM. 374. ID, Insuper docebant in Ecclesiae Praesulibus extinctam esse auctoritatem concedendi Indulgentias. 383. 32 Fletus Paenitentium fiebat in porticu Ecclesiae sub tecto humilioris situs a tedio Ecclesiae, quod erat sublimius, distinctum a tecto porticus. 18s. 182. Forma sacramenti paenitentiae eu absolutio. 36I. 82. Eius sensus est, quod Per paenitentiae sacramenti ministrum paenitenti remittantur peccata, quae commisit. 363. 8s. 2 seq. Essentialiter consistit in his duobus verbis: absolvora , ibid. 8 6. st seq. Potest esse valida sub conditiove de praeterito,& de prae-
senti, non autem de futuro . 366.1rs. Forum pro iudicandis peccatis internum est in Ecclesia. 36 I. s .Externum pro censuris datur in Ecclesia. ibid. st seq. Internum pro peccatis est Ecclesiaia .
GNostici in hominibus persectis nullum agnoscebant peccatum. 3s9. II. Graeci quibus verbis absolvant 6ς. 9S.
Gradus Paenitentium quatuor fuerunt, scilicet Fletus, Audientia , Substratio, R Consistentia. 38 s. in Gratiae infusio , di peccati remissio fiunt eodem instanti. 366. Ii . Ut gratia
Obtineatur,requiruntur Contritio, con
fessio sacramentalis , ct satisfactio, vel in actu, vel in voto. 4 O. 34s.
H Abitus paenitentiae fuit a Deo tufuissus primis Parentibus ante lapsum. Iss. Iti Residet in voluntate. ibid. Probabilius non est in Beatis, nec in damnatis. ibid. Haeretici quid docuerint circa paeniten. a iam ut virtus est Is6.1 I. ct ut Sacramentum Is8. 29. Κ seq. st 3ς0. i. α seq. Require singularum nomina Hostmannus docuit, post gratiam semel receptam , si quis denuo peccaret, deinceps in gratiam non recipi. 3s9.ῖς. Homines in lege naturae, st in lege scripta renebantur confiteri peccata coram Deo. 369. I a. Hullitae docuerunt Sacerdotem vere non absolvere. 3s9. 34
I Acobitae erraverunt' circa confelso
a senius,ejusque Asseclae,quid docuerint de charitate 3 7o. 13 s. st 3 7a- ibi. Illyricus. Vide Mathias Illyricus. lndulgentiae antiquissimae sunt, di a primis E esiae temporibus eorum antiquitas repetenda est. 393. 24. st seq.
Quid sint, di quid signisicent thi d.
Noa remittunt culpam , nec poenae
368쪽
aeternae reatum. 394.12 . Remittunt tamen poenam temporalem, quae superest luenda post culpam . 393. 224. Remittunt hanc poenam tam coram Ecclesia , quam coram Deo. 04 3 2 .
Dividuntur in plenarias, & non plenarias; st definiuntur, atque explicantur.398. 338. Sicut st ali. e Indulgentiae enumerantur . ibid. pertol. Plenaria non eximit peccatores a debito convenientis satisdictionis. 4oo. 4 . Indulgentiae solum concedi possunt ab Ecclesiae Praelatis , qui jurisdictionem habent in utroque soro . 39s. 320. Earum usus repetendus est ab antiquis Romanis Pontificibus. ibid. 3 i. Earum causae plures este possunt. 39 . st enumerantur. ibid. 33s. Non valent si sint absque justa , dc legitima causa. 39 . ne. justa autem causa est proportio quaeaam , quae explicatur . ibid. a. 336. Earum acquisitio . Vide diffseq, Indulgentiae non possunt concedi anima-hus mortuorum per modum Iudicii, stabsolutionis, 399. tar. sed solunt per
Imfamia propria vel complicis criminis non excusat generaliter loquendo ab integritate conlassionis. 8. 226. Sed solum attentis quibusdam circunstantiis, quae enumerantur. ibid. 22 . E
Infidelibus quomodo conveniat Paenitentia Z is Infirmi catholici, di pii, si inopinate opprimantur , 2 vocis, ac sensuum usu priventur, non est eis deneganda absolutio, si dent signa doloris . 387. 292. Vide Absolutio. Institutio Sacramenti paenitentiae facta fuit a Christo post Resurrectionem suam, quando dixit ApostoIis. aeeipite
Spiritum Sanctum , quorum remiseri iis M. 367. i 23.& seq. Integritas confessionis duplex est , materialis, di formalis. 377. 214. 2 seq.Formalis requiritur ad valorem conseisonis. ibid. Materialis vel O Iloria, semper est necessaria. thid. 216. 2 seq. Et enumerantur cassis. ibid. 2IT. Interruptio triplex est, di quaenam, ac quando multiplicet, vel non multiplicet peccata Z 2 8. 22ς. Joannes Nigandus - Vade V landus. Jovinianus docuit omnia peccata morta lia esse aequalia. 377. 22O. Irregularitas incurritur etiamsi fuerit prima voluntas revocata. g8 i. am. Eseqv
Jubilaeum quid sit, 2 quid contineat 398.33 . seq. Vide Indulgentis . Iudicium paenitentiale dii lati a iudicio
civili . 366. r I 6. Justificatio importat amorem Dei verum, non autem persectum . 372. rq .
Justitia quomodo disserat a Paenitentia .
ΚEmnitius asserit Petrum Lombar
duni primum fuisse,qui ex paenitentia sacramentum fecerit. 239. 3s, 36 . ii 9. Negat satisfactionem requiri ad delenda peccata . 383. a 6. Asseruit Indulgentiarum usum incaepis avno Ia oo. dig. 393. 33g.
L Aicus publicae poenitentiae adstringe
Laurentius Valla quid docuerit circae,
Poenitentiam. ygo, tal gs6. I . Lex naturae ct lex scripta non habebant necellitatem Sacramenti Poenitentiae, nec necellitatem medii,nec necessitatEpraecepti 369. igo. & seq. In lege tamen Evangelica hoc Sacramentum in re, vel in voto est necessarium utraque necessitate iis, qui peccaverunt. ibid. Iga. Luciferiani docebant non esse recipiendos, qui consensera ut haeresi Arianae. 3s9. D. Luttierus Martinas voluit Poenitentiam non esse virtutem . Is s. o. pluraque alia docuit contra eandem . 3S6. II. Negavit esse sacramentum. 3S8. 29. di qs0, 74. st 36a. o. Neque a chrisio institutum. y67. II9. Lutherus docuit amorem Dei ex motivo aeternae mercedis esse impurum , 2 illicitum . 3 o. 137. Ouid scripserit contra Contritionem, di Attritionem indicatur . et 2. 16 . Et contra Conse sonem. 374. I 84. Et contra Satisfactionem. g r. 2 4. Et tandem contra Indulgentias. 39 I. g24
Anichaei de medio tollebant Poenitentiam. Dist ys9. 3t.& 774. ISI. AbsoIvebant ab omni peccato abseque
369쪽
sque ulla satisfactione. χ8t. Iga. Marcus Antonius de Dominis. Vide De
Maria Virgo non fuit capax sacramenti Poenitentiae; fuit tamen capax omnis
Martinus Κemnitius negat Poenitentiam esse simpliciter Sacramentum. gς8. IO. Vide Remnitius. Martinus Luther. Vide Lutherus, Massaliani , seu Euchytae, putarunt perorationes peccata dimitti posse. 374. I gr. Recipiebant peccatores sine fructu poenitentiae. 38s. 2 4. Materia Sacramenti Poenitentiae quae, stquotuplex sit Z t 62.6 . Remota , seu circa quam, non est originale peccatum , sed actuale tantum commissum post Baptismum r mortale scilicet est materia necessaria ; veniale vero materia libera, ct sufficiens. I 6 I. 6 , per tot. Essentialis ex qua non sunt terrores conscientiae inculti, nec fides ex Evangelio, vel absolutione concepta in sensu Lutheri: neque mortificatio,st vivificatio in sensu Calvini. g62. l. Sed sunt tres Poenitentis actus , neminpe Contritio, Confestio,& Satisfactio. ibid. N. st seq.
Materia Sacramentorum quomodo de-heat esse sensibilis r ibid. 8o, Nateria satisfactionis sacramentalis sunt Opera paenalia , opera bona dehita, ct indebita, tum externa, tur interna. 384.3 2. Materia Sigilli Sacramentat is sunt ea omnia , quae reddunt Poenitentibus odiosam Confellionem, 382. 2so. Non sunt tamen dona supernaturalia , virtutes . re elationes Sic. sed solum sunt materia sigilli naturalis , durante vita Paenitentis . ibid. aso. Mathias Illyricus negavit Poenitentiam esse proprie Sacramentum . t 8. 3Ο. Matrimonium , quomodo differat a Paenitentia λ 766. M Melanetis Philippus negavit Poenitentiam esse sacramentum . Is 8. 20. 2 sq. 4. Repudiavit satisfaetionem. 38 I. as Melchior Hostin annus . vide Hos' au
Metaliani, in quo erraverint eirca Poenitentiam Z is 4. t. 2 36t. ΤΑ Mendacium in materia gravi in Confes- .sione est peccatum mortale , di irritum reddit Sacramentum . 8 . 236.
st seq. Committitur quando a Poem-Pars VII.
tente negatur mortale peccatum , vel circumstantia notabiliter aggravans: vel quando confitetur ut mortales quod est veniale r vel quando interrogatus de consuetudine alicujus gravis peccati, eam negat, vel reticet. ibid. Mentiri vero in materia levi est tantum peccatum veniale. ibid. a T.
Nerita superabundantis satisfaditonis Christi constituunt thesaurum Ecclesiae. 396. tr . Etiam merita Sanet rum , & satisfactiones , ingrediuntur thesaurum Ecclesiae per modum suffragii, ct impetrationis, 2 etiam absolutionis. Ibid. Michael Bajus. Vide Bajas.
Minister Sacramenti Poenitentiae ultra ordinis potestatem debet habere etiam potestatem Iurisdictionis. 39o. ia. Est solus Sacerdos . t 84.2 g. CO-gebat antiquitus Paenitentes ad satisfa-ectionem implendam ante absolutionem; haec tamen non erat praxis communis, & multis est obnoxia exceptionibus. Ibid. a 4. fuit tamen laudabilis. Ibid. Consuevit minister absolverea peccatis Paenitentes postquam adimplevissent, vel adimpleturos spopondissent satisfactionem. 386. 28 . Vide insolutio, Paenitentia. Montanus, di Montanistae plura docuerunt contra Sacramentum Pςnitentiae. 3s9. 3 . st 374. ILI. Negarunt posse Ecclesam indulgentias concedere.
Moribundus absolvi potest, ct debet, primo , quando in genere dicit se pe casse i secundo, quando Confessionem petiit antequam sensibus destitueretur: tertio , quando sensibus destitutus signa doloi is non dedit, nec Consessionem petiit,sed tamen solitus erat con fiteri saltem semel in annor sed in hoc ultimo casu solum sub conditione. 779.2 r o. 2 lea. Mortuis quomodo prosint Indulgentiae Z Vide Indulgentiae. Motiva larmalia, ct specifica amoris
perfecti, di imperfecti , quae r g o.
rQ. st seq. Musculus negavit Poenitentiae Sacramentum. 3S9, 3s
ΝEcessitas Confessionis Sacramentalis ostenditur ex Scripturis, Patribus , st exemplis. 37s. 19z. fere per Υ ν tot.
370쪽
tot. Vide Cossessio Sacramentalis. Nectarius an abstulerit Confessionem
ibid. I 08. Nicolaus Sel neccerus. Vide Selneeeeras. Nomina Poenitentiae enumerantur. 3 4.
i. st seqq. Novatiani negarunt Ecclesiam haber potestatem dimittendi peccata illorum, qui in persecutione lapsi fuerant. ςς. a. dc Qq. dc 61. s4. 2 3 4. I 8 . Non recipiebant lapsos nec etiam post opera satisfactionis. i8 .ass. Nullum volebant institutum in Ecclesia Ministrum absolvendi, 39o. 3O9. Novatores docent, Sacerdotes nou hahere potestatem ligandi, ct solvendi. Ibid. Vide Haeretici.
Oriectum virtutis quid, & quotu
plex siti Diff. Is n. Materiale proximum Poenitentiae sunt actus poenales et remotum Vero sunt actus peccaminosi : formale autem est correta pondentia moralis inter poenam , di
culpam . Ibid. 2 seqq. Non est itaque malum invindicabile, sed vindicabile
Obiectum alicujus virtutis, vel actionis potest etiam es le effectus. rss. Io. Objecta sumpta collective constituunt
unum peccatum numero sumpta vero distributive, plura peccata, di quare λ 378.22 Cbligatio confitendi est a Christo Domino instituta. 67. 11 9. 2 seq. Non so- Ium respicit peccata in genere, & in specie , sed etiam in numero. 3 8. ara. Obligatio Sigilli Sacramentalis arctissima est, nec in ullo casu debet, aut potest violari. 82. 24ς. & seq. . Vide Praeceptum Confessionit, Sigillum. Opera poenalia bona debita 2 indebitae, sive externa, sive interna sunt, materia satisfactionis sacramentalis. 38 a. et a. Opera injuncta pro Indulgentiis acquirendis non exigunt absoluta statum gratiae. 397. 338.
ΡAtres, qui quovis seculo docuerunt
Confellionem auricularem,referuntur. Diff. 3 4. 18q. 2 seqq. Peccata remissa quoad culpam aliquando
non remanent remissa quoad poenam temporalem a peccatore expiandam, quae expiatur per satisfactionem sacra. mentalem. 3SI. G6. dc seq. Omnino occulta non subjiciebantur publicae paenitentiae ex vi Canonum, sed solum ex consilio Sacerdotis, vel ex voluntate Paenitentis: publica subjiciebantur publicae paenitentiae ex vi Canonum e semipublica ex imperio Sacerdotis, etiam cum denegatione absolutionis. 386. 292. Peccata, quae committuntur post Baptis. mum , dissicilius diu ,ttuntur , quanta ea, quae sunt perpatrata ante Bapi ita naum. 3 o. g. Nulla tamen sunt irremisibilia in hac vita. ibid. s. qua ratione dicatur irremisibile peccatum in Spiritum Sanctum . I6o. H. Peccata vere.& proprie dimittuntur coram Deo in Sacramento Paenitentiae, non vero tantum declaratur esse dimissaeo . 6ς. Iom ct seq. Peccata occulta aperienda sunt Sacerdotibus . 37s. i9a. Mortalia omnia sunt necessario conlitenda, quorum post exas um examen Pςnitens recordatur, non tamen in genere, sed etiam it
specie , ad hoc ut Ccinfestio sit valida . 37 . ais. ct seq. pag. gag, An pos.
sint absolvi peccata reservata absque reservatis, 2 e contra Z 379. 232. D re per tot Peccatores tenentur agere paenitentiam. sub praecepto is . ist 2 seq. Et ad Sacramentum Paenitentiae recipiendum. 63. ia seq. Vide Pasitentes. Peccatum originale non est materia rein mota Sacramenti Paenitentiae ; sed est tantum actuale polt Baptismutata ;mortale quidem est materia necetiaria : veniale vero sufficiens. 362. D.& seq. Veniale ell verum peccatum .
Ibi d. a. Remissum alias per absolutionem potest iterum per aliam absci-lutionem remitti; 2 Quomodo ξ 66. i 8. eodem instanti, quo remittitur,st: gratiae infusio. Ibid. Peccatum dubium quid sit. 3 3 8. - . Dubium circa circumstantiam facti, ct circa qualitatem actus , quod nania fit ibid. Aperiendum est in Consessione ut dubium, sive de substantia lacti , sive de qualitate actus dubitetur. ibid. stet g. & seq. Peccatum quando multiplicetur ratione objecti, dc ratione actionis, vel quando non ibid. 4. 2 seq.