장음표시 사용
331쪽
Ad II. Dicitur, quod non fuit illa, do ebri asa eareat sepuliara. vute boequa loquitur A ugustinus , confessio salinare flatiuum freqaeuter is Ecelesur
sacramentalis 3 sua tantum confessio publieetur, ais qui)quam umorastia ζα- uaedam ob pietatis excitationem fa- citate velameu exeugat laxis assumat. Si a, nec necessaria, nec sufficiens. quis autem alienoMoerriti voluerit justa Ad III. Liber illla de vera , ct falsa poeni- de eaWassa eonfiteri pereata , licentiam tentia, non est Augustini; non enim prias postri4t, , set ineat a proprio δε- n lib. ejus retractationum , nee in in- ανdote eum aureν ille ipse non possit μι-diculo Possidii continetur ; ut apud mere,vel sigare.Quid propi u Sacerdotis Belluminum . de Scriptoribus Eccle- nomiue in telicatur , an superioribussiasticis, videre est . fuse diximus , atque probavimus ; pro Ad IV. Dicitur , quod Athereus Magnus modo iamiat tantum observare,quod existimavit Consellionem illam ha- non nommatur quilibet Sacerdos, qui ita valorem ex fide, dolore, & -- habet potestatem Oi dinis , sed Sacer cito Constentis . s. item quoad actus dos proprius , qui ultra potestater contritionis . st cotisi di deside- ordinis habet etiam potestatem juriseri uni ; non autem ex potestate laici, dictionis . Concilium Eliheritarium qui in nullo casu aut horitatem habere can. Ia. Concilium Carthaginense III. poterat absolve idi sacramental ιter . Can I . hoc idem asserunt. Concilium Pro secunda velo Dusertationis parte,ia Finreuimum in Decreto et Mus sinqua quaeritur ι quinam lil Minister Sa- Sacramenti Paeniteatia esse Sacerdotem cramenti Paenitentiae ratioue rurisciis habentem auctoritatem absolveπῶ, --ctionis Scire prius oportet, quod ει- ῶσarim, vel ex eommis ua Saperioriri
testas Iuriscictinuis est potestas regen- Concilium Tridentinum sen: a 4. cap. di 2 gubemandi plebem sibi subie- 7. Ipsoriam stitur natura . ct ratio juctam; & duples est, ordinaria scilicet, iacit illiad expostat, ut sentestia is Db-R Delegata; Prima habetur ex ossicio, duos dumtaxat feratur , persuasamje dc illis omnibus competit, qui ex om- per in ferisa Dei fait, ct Oerissimam
cio, di ex beneficio curam habent ani- esse Saxosas hae eonfirmae, nullias mo-marum i ut iunt Poui ιfices , Episcopi, menti a solutionem eam esse debere,q am Parochi dic. Altera vero competit ex daeerδει in eum presera, in quem ordi commissione , di delegatione . Sentur .ariam , aut subdeligatam son habet I
igitur qux siti est; an ultra ordinis po- riarictionem . . testarent, quae saeerdotibus Omnibus Il. Probatur ex Patribus. Basilius Ma- communia est, tequiratur etiam in- gnus in Regulis fusius disputatis reseMinistro Sacramenti paruitentiae ju- pontione 26. Debet ususquisque eorum. risdictio in certas personas, sive ordi- qui inferiores sunt .s quidem memorabinaria, sive delegata, ut earum Coi - um uuam metresonem Deere studet, Osessionem possit valide audire , dc ease ad perseniouem mirae illias, quae praece
Dicimus Il. Requiri in Ministro Sacra- μαι anea perveaire, eum nullsm animici amenti Paenitenriae , ultra ordinis Ivi motam apud D ipsum eae tum retin potestatem , iurisdictionis quoque po- re , tum in sermone nihil non diligeatἐvetatem , quae sit ab illa distincta . ante cura uos eosderatam proferre. IesI. Probatur ex Conciliis. O cilium nrentis Da areana sperire stat νifus iis, Lateranense IV. can. Ei . habet: Om- quihus datum illud λ egotium sit , ur ad- uis atriuqae exus metit. postquam ad hibicit Deilitate , mbericordia , aegro.
annos disseretiosis pervenerit, Omnia Iaa lantes earent. Hoe enim modo fiet, sthlus peecata eooteatur fidelitεr, satis quod laude dignum fit ἐκ nobis eοπμ- semel in anno , proprio Sacerdoti, edi ἐπ- metur : ct quod minas probandam , eoπ-janctam sibi paenitentiam studeat pro vi- grus remedio sauetur : aιque ex L fuseribus adimplere, sus kπr reverenter modi mutua exercendi inter eos conlue- ad minus in Pascha fuciarisia Sae - uiane per modieas aresioner ad perfe-mentam e n Drte de eoastio proprii Sa- ctionem perveniamst. Joannes Clinia-cerdotis ob aliquam ratioualitem case m Cus gradu 4. Ante omnia vero eulpas
332쪽
edulia valuera nunquam is deteriat πω
n Mati. Ad terrorem autem metur ma imi , quo In praesens omnes eοπtiuereu
ου quodfareum os defendis, sed ut uo
I. Probatur Rationibus. I. Conveniunt omnes Catholici, Sacramentum Paei nitentiae et se institutum a Deo per modum Iudieii; sed nullum esse po-r test iudicium , nisi supponatur in eo , qui judicat, iurisdictio e ergo jurisdictio necessaria est in Ministro Ren tentiae. H. Actus ministri Sacrame ti Paenitentiae est actus ab auctoritate depende ns; sed auctoritas ineludit iurisdictionem; ergo Minister sacramenti paenitentiae ut valide. & Iicite agat, debet habere iurisdictionenia. Ill. Supponuntur subditi, qui confitemur , & absolvuntur a paenitentiae sacramenti Ministris: ergo in istis suinponitur iurisdictio . Obiiciunt l. Urbanus II. Ordinavis, at
Mineus nulli Meerdotum uerat quemli het eommissum alteri Saeerdoti ad Pis nitentiam fuse pere. De ejus estU'su, eui prius se eommisit; & refertur capit. Plaeuit, e Paenitentur ergo prius lic bat cuilibet Sacerdoti conlalliones audire, & paenitentes absolvere. Il. Quilibet Sacerdos scut in sua ordinati ne recipit potestatem in Corpus Christi verum , ita recipit potestatem in
Corpus Christi mysticum; sed potestas in Corpus Christi mysticum inportat juiis distionem i ergo quilibet Sacer-Para VII.
dos habet potestatem iurisdictionis. II l. In casu mortis quilibet Sacerdos potest absolvere paenitentem sed in tali casu quilibet Sacerdos non habet jurisdictionem a ergo non requiritur jurisdictio . IV. in ilibet Sacerdos potest absolvere a venialibus, ct etiam a mortalibus, alias rite confessis: sed hoc fieri non potest sine jurisdictione rergo &c. Respondemus ad I. Quod in textu allato non agitur de paenitentia sacramentali, sed tantum de paenitentia publica , ut ait Frassen, qui subdit is &de -
cernitur, ne aliquis agendo solem is nem Paenitetitiam postquam commis-
is sus est uni Sacerdoti, ut illam juxta si illius judicium , & praescriptum agat, is pollit sine hujus Sacerdotis licentia
,, alteri se committere in eadem causa; is nisi larte Sacerdos ille, cui se primois commiserat, ei iniunxisset aliquid in- is decens propter ignorantiam e hocis enim in casu posset alterum conve-
Rd Il. Dicitur, quod quan vis quilibet
Sacerdos in sua ordinatione recipiat potestatem in Corpus Christi mysticum, recipit tamen illam inchoatam,& incompletam, quia nondum ei assignantur ab Ecclesia subditi. in quibus potestatem illam exerceaI; recipit tamen quando ab Ecclesia ei allignantur Subditi, in quibus potestatem illam exerceat , di tunc potestas dicitur Completa, quae est jurisdictio. Ad IlI. In casu mortis ipsam et Ecclesia dat omnibus pacerdotibus potestatem absolvendi, adeoque jurisdictionem; quod docet Tridentinum sess. 14. cap.
. dicens. Verustamen pie admodum. ne hae ipsa Oeeamae aliquis pereat, in eadem Melesia Dei e loditum semper fuit, ut nulla o reservatis is antealo
mortis et atque ideo amnes Meerdoter
quoslibet paenitenter a quibusvis pereat s , ct eensuris absolvere possum. Ad IV. Quia Paenitens non tenetur consteri venialia , nec mortalia, alias rite confessa ; ideo censetur quod Ecclesia in illis casibus dat cuilibet Sacerdoti facultatem, & iurisdictionem licite Paenitentes abiblvendi. Rr a Di
333쪽
De Reservatione absolutionis. An haec si apud Pomiscea , ae Episcopos p An Regulares Privilegium habeant absolvendi a resernatis p An possit absolvi in ea Dirces, in qua non sunt reservata p
ra ad Ecclesiae Praelatos pertinet Sacerdotes approbare, seu illis jurisdiet io
eosdem praelatos quoque pertinet γρο estas peccata quaedam sibi reservandi, quae sine ipsorum lieeotia C fessaria absolvere non possunt , quan vis ad constitiones audiendas , ab ipsismet Prauatis sint approbari. Proinde Dicimus I. lustriores sacerdotes no Laimile valide ἐχ licite absolvere Paeni-keutes, nisi a Pontifice , vel ab Epist ri, litu approbati. I. Prohatur ex Romanis Pontificibus. Pius IV. in Constitutione , in Prisci i pis Apostolorum , revocat ad terminos Tradentini Concilii privilegia Regularibus concessa , dicens : Omnia tu
saltimus. Alexander Vil. has propo sitiones damnavit anno 166 s. die 2 Septembris, nempe xx. Meudieasterposust absolvere a easibus Diiopis -- sartatis, uou obtenta ad id spisscoporum saeuitate ι O xiin Satisfacit praeepto Muxaa eo usionis, qui e siletur Regu- dari , Dbeopo prayeatato, Ied ab eo in-jasse reprobato . Et anno i 666. die as.
Alartii damnata est ab eodem Pontifice haec altera propositio r Regulares mssor in foro eo eιιιitiae αλ nitaleriis
II. Probatur ex Conciliis . Ultra Conciliam Tt identioum, cujus verba nuper adduximus, hoc ipsum decernunt par. ticularia Concilia plura, praecipue tria
Gallis celebrata ; nempe Rothoma- sed se, anno ls8 a. Burgigalense anno i 83. Aquense anno is 8s.Tolosanum anno I sso. Narbonense anno 16 9. Et nomine omnium Clarus Gallicanus in Comitiis generalibus an. 26as. 163 s i s s. Nullus sit ita temerarias, ut in gerat se audiendis consessosibur, quia ad id faealtarem seri ο ι raditam ab Episeopa, aut ejus Vieario Gaaerati, oblisuerit. B Religiosi, qsamvis exerepi ab idius iurisdistione, exeipere nos pore πι cou fesso 3, quia prius examen subjσist. ob eoque aut ejus incariore era si arer bati saerim, ex Foram sata penisbix,
334쪽
at rude itam, aut ad tempus solam fa-
Iu. Probatur Rationibus I. Ab illo recipi debet approbatio , a quo recipitur jurisdictio et sed jurisdictio accipitur a Summo Pontifice, di ab Episco. sis : ergo ab iisdem concedi debet approbatio . I l. Iurisdictio e it concedenda non caeco modo, sed praevia scientia concedentis idoneitatis illius, cui traditur; sed haec idoneitas cognosci non potest , nisi praevio examin ejusdem: et so si Ecclesiae praelati pose sunt Conseidarios examinare , post antetiam illos approbare. II l. Iurisdicti a importat determinationem , di designationem subditorum , supra
quos ipsa debet exerceri; sed haec determinatio , Sc designatio includit approbationem illius . cui traditur jurisdictior ergo cte. IV. Iudicium, quod serre debent Conseisarii in foro paenitentiali, em debet doctrinale, & pru-oentiate; sed hoc esse nequit sine examine illorum: ergo esse nequit pariter sine illorum approbatione . O,liant I. In Cleuientina Dudum, quae uit edita in Concilio Generali vien- Denti. suit data Mendicantibus facultas audiendi eonfessiones, dummodo tantum ab Episcopis approbaticinem peterent , quan vis non obtinerenti ergo
non est necessaria approbatio Episcopi. II. Leo X. decrevit in Constitu- Ilone , quae fuit publicata in Concilio Lateranensi , ut qui confiterentur Regularibus praesentatis . admissis, vel etiam indebite recusatis, satis facerent Canoni atriasque Iaxar. Ill. Si esset necessaria approbatio Episcopi, esset necessiaria approbatio Episcopi Paenitentis . Episcopi Consessarii, di Episcopi illius loci, in quo Confessarius conselliones audit; seo hoc esset nimis durum: go ct c. lV.Si esset necessaria
approbatio, esset etiam necestari uexaismen ; sed hoc ab Episcopis aliquando
omittitur r ergo nec est necessarium examen ,nec est necessaria approbatio.
Respondemus ad I. Quod in Concilio Tridentino fuit derogatum privilegium, quod in Clememma Dadam Regularibus concedebatur.
Ad ΙΙ. Eadem est responsio ; sicut etiam pari modo respondetur ast Extrava gantem Benedicti X l. quae incipit, I
Ad.l 1I. Dicitur,quod est lautum ado necessaria approbatio Episcopi illius Di
cesis, in qua Sacerdos confelliones audit:&tatio est,quia illius tantu necessaria, di sufficiens est approbatio , a quo
jurisdictio accipitur a sed jurisdictio accipitur ab Episcopo illius Diaecesis,
in qua Conselliones audiuntur e ergo illius tantum requiritur approbatio. Ad IV. Examen ideo praecedere debet approbationem, ut Epistopus sit conscius idoneitatis illius,quem approbat atqui dari potest casus, in quo Episcopus hanc scientiam habeat absque examine r ergo in tali casu, non est ne cessarium examen , est tamen necessatia approbatio.
Dicimus i I. Esse in Summo Pontifice, Aein Episcopis,potestatem sibi reservandi peccata quaedam , a quibus alii CoiiDks arii, etiam Regulares, absolvero non possunt . I. Probatur ex Romanis Pontificibus. Gregorius XIII. anno is . ad casum propositum ι An Regulari ur ex pνiω- legio a Seda Apostoliea impetrata, ct
praesertis ex eo quod nominas r Mareis
musam; possint in casibus, quoi sibi DIFeopas reservaverit, absolvere paenitemea Et respondit: Sssctitas sua cessati ex faealtaribus per hoc maremusam, aIla-- priuilegia , Re atiri bur eineesse , fa-sam eis nos esse potesatem absolves rasi bur ab ubevis reservatis. Clemens Ulli anno i6oi .die 9. Janua. rii r ,, Sacra Congregatio Sanctae Ro- is manae Ecclesiae Cardinalium negotiis,
is Si consultationibus Episcoporum, &,, α Regulari uin praeposita, justis , dc ,, gravibus causis id exigentibus , ac desis SS. D. N. Clementis VIII. speciali
,, mandato. vivae vocis oraculo desuper ,, habito, Sacerdotibus omnibus, tam
,, Secularibus. quam Regularibus, per ,, universam Italiam extra Ut bem deis gentibus , ad confestiones audiendas,, probatis, quorumvis ordinum, etiam is Mendicantium, militiarum, aut con- gregationum , etiam Societatis esu , is quarumcumque aliarum, quovis noriis mine nuncupentur; jubet, dc praecipit, o Me quis eorum sub praetextu privile- giorum , indultorum , aut facultatumis generaliter, vel specifice , scripto,
is aut vivae vocis oraculo, vel per comis municationem a Sede Apostolica. vel, , eius authoritate, eorum ordinibus, is Congregationibus, Collegiis, vel So- is cietatibus, aut archi confraternitati-ν, bus
335쪽
hus secularium , aut singulis perso sus. o seu alias quomodocumque , sub qui- hus vix tenoribus , formis, S clausulis, , , etiam derogatoriis , ad cuius vix etiam is imperatoris, aut aliorum Principum inllantiam concessarum, seu confit se malarum , alicui cujusvis status, gra-- dus, & conditionis, aut dignitatis, si tam Ecclesiasticae, quam Secularis, is etiam Regiae, vel Imperialis; ab ullo is ex casibus clare, vel dubie in Bulla ,, die Coenae Domini legi solita conten- Iis , vel allas quomodcumque Sedi, , Apostolicae reservatis, aut in futurum, is & per Sanctitatem suam, eiusue succeseri sores pro tempore , in eadem Bullia, is vel aliter reservatis ἔ nec etiam . a, , casibus, quos ordinarii locorum hacis tenus reservarunt, vel imposterum se sibi reservabunt, nullo casu etiam ne
is Ceilitatis , vel impedimenti, nisi in
D mortis articulo, seu cum nova, velis speciali Sanctitatis suae, aut Succe G, , sorum suorum , vel Ordinariorum , is quoad casus ad ipsos tantum reserva- is ros respective , impetrata inscripti, , , licentia, ordinariis locorum exhiben- , , da , absolutionis beneficium de coete is ro impendere audeat, aut praesumat. si Sed cum opus fuerit paenitentes ad su- M periores legitimosque judices accede- re consulanit sub poena contra facien- tibus , tam Regularibus , quam Secu- laribus excommunicationis Sc. Praeis D terea noverint Paenitentes , absolu-ri tionem, si quam obtinebunt, contrari hujusmodi prohibitionem, esse nullamis nulliusque roboris , & momenti. MUrbanus V Ill. anno i 628. die S. Novembris is Sacra Congregatio S. R. E. is Cardinalium negotiis, ct Consultatio,, uibus Episcoporum , ct Regularium is praeposita censuit, per confirmationes,, privilegiorum , quas Regulares a Sede, Apostolica post Sacrum Conciliunia , , Tridentinum obtinuerunt, nequaqua, , revixisse privilegia prius ab eo clemis Concilio, ac deinde etiam ipsius Cou- ,, gregat ionis decretis sublata atque ex- ,, tincta, si quae habebant, absolvendi ao casibus ordinario Ioci reservatis . , , inena admodum neque indulta ab lotin' vcndi a casibus contentia in Bulla, quae
,, in die Coeine Domini legi consuevit,
,, ut pole sublata per annuam ipsius Bul - , , lae publicationem, vires, aut robur a , , quisivi se ex subsequentibus privile M Slorum contumationibus, ac pro iudeis Regulares cujusvis ordinis, Congre-
, , Eata Oni3,Societatis, dc instituti etiam is necelsario exprimendi, nec extra It
, , t iam in vita privilegiorum, aut con- firmationum hujusmodi, quas vel ha- , , fienus obtinuerint, vel deinceps sorteis obtinebunt, posse quempiam absolve- ,, re ab eisdem casibus in Bulla Coeiis ,, Domini. aut Ordiuario loci reserva- , , tis. At si secus egerint, absolutiones,, nullas , atque irritas fuisse, ac fore r,, ab aliis vero casibus, ct censuris Sediis Apostolicae reservatis, siquidem Re is gulares habeant a Sede Apostolicais, , absolvendi facultatem , illam extra, , Italiam nemini sublatam fuisse iisdem Sanctae Congregationis decretis hacis de re editis jussu sanctae memoriae Cleo mentis Ulli. quam Sacrae Congrega- δε tionis Sanctitas Sua ad re relatam a pinis probavit, mandavitque ab omnibus, ,, ad quos pertinet inviolabiliter obseris vari is Clemens X. ann. r67o. de claravit l. Ex facultatibus per Ma-M re magnum aliave privilegia Regula - , , ribus cujuscumque ordinis, instituti, se aut Societatis, etiam Jesu, concessis, , facta meis non esse potestatem absol- , , vendi in casibus ab Episcopo sibi reis servatis. Declaravit II. Per confir- ,, arationes dictorum privilegiorum ,
is quas Regulares a Sede Apostolica postis Sacrum Concilium Tridentinum ob -
, , linuerunt, nequaquam revixisse pri-
, , vilegia prius ab eodem Concilio, aut se deinde Apostolicis etiam decretis suis blata, atque extincta, si quae habebantis absolvendi a casibus Episcopo reser- ,, vatis. Declaravit II l. habentes tacui is talem absolvendi ab omnibus casibus is Sedi Apostolicae reservatis, non ideo , , posse absolvere a casibus, quos Episco pi sibi reservaverint. ll. Prohatur ex Conciliis. Concilium Tridentinum sessii cap. is Neque is dubitandum est , quando omnia quae is a Deo sunt , ordinata sunt, quin hacis idem id est reservatio casuum in Epis- copis omnibus in sua cuique Diaece si,, in aedificationem tamen, non in destru-
,, structionem , liceat pro illis in subdi-
, , IOS tradita supia reliquos inferioresis Sacerdotes authori late, praesertimis quoad ilia , quibus excommunicatio- nis censura annexa est . Hanc autem, , deli florum reservationem consonum is est divinae aut boritati, non tantum in
,, cxterna politia, sed etiam coram Deo
336쪽
De satisfactione Sacramentali.
se vim habere . Ueruntamen pie admo is monenduine hac ipsa occasione aliquisis pereat , in eadem Ecclesia Dei culto- ,, ditum semper fuit, ut nulla sit reseris vatio in articulo mortis : atque ideo M Omnes Sacerdotes quoslibet pie nitenis tes a quibusvis censuris, & peccatis is absolvere possunt, extra quern artiis culum, Sacerdotes cum nihil pollineis in casibus reservatis. id unum parui is tentibus persuadere nitantur, ut ad
se superiores, & legitimos iudices pro
is beneficio abistutionis accedant. ct cau. ii. ejusdem seis ., Si quis di- ,, Icrit, Episcopos non habere jus restr- ,, vandi sibi catus, nisi quoad externam
,, politiam atque ideo calaum reserva- ,, tionem non prohibere, quo minus Sa- ,, cerdos a reservatis vere absolvat; an
is thema sit ι ,, Concilium Uiennense sub clemente V. concedit quiden Regulas ibus multa privilegia, sed non plura illis, quae Parothis coacessa inveniuntur ι Parochis autem non est Concelsum privilegium absolvendi a reservatis: Unde ait Clemens praefatus: is Per hujusnodi autem conces- is sionem . nequaquam intendimus peris sonis, seu si a tribus ipsis ad id taliter ,, deputatis, porestatem in hoc impe ,, dere ampliorem, quam in eo Curatis ,, vel Parochialibus Sacerdotibus est a o Iure concellat nisi forsan eis Ecclesia- ,, rum Praelati uberiorem in hac parte ,, gratiam specialiter duxerint faeienis clam . is Et refertur m Clementia
Religiosi, ubi dicitur xb eodem Pontifice, Quibus etiam Religiosis, in se virtute Sanctae obedientiae . A subinis terminatione maledietionis aeternar,, dii tristius inhibemus ne in castinis Seis is di Apostolicae, aut locorum ordina- ,, riis rescivatis quemquam absolvero ν prssumant . ,, Concilium Mediola.
nense IlI. se in Consessarii regulares
νν eorum pec torum,quonam absolutio, , Episcopo reservata est, vinculis ini ,. ritos paenitentes absolvant, quemad- modum a Sede Apostolica decIaratum ,, est , id eis non licere , qua vis privile- ,, giorum suorum authoritate . is Con-
,. cilium Mediolanense XU. . Ab iis,. calibus maxime promulgatis , si quis,. Confelsarius cujusvis ordinis, sinois facultate scripto ab Episcopo data ,
is aliquem absolvere attearit, excom-
,, municationis poenam ipso latio subeat . , , concilium Burdigalenseo
ann. s83. M Sunt sieut accepimus ,, nonnulli Sacerdotes , qui terminis suis ,, non contenti , pallim , di sine distri- ,, mine ab omnibus peccatis quantumvis ,, atrocibus, delinquentes cum maximois suae, & illorum salutis periculo absolis , vere praesumunt. Nos huic malo ocis , currere cupientes praesenti decreto,, Omnibus Parochis , ct aliis Sacerdoti. ., hus,constitionibus audiendis IKfectis, ,, sub excommunicationis poena prohi-ν, bemus,ne deinceps a peccatis & a cri-
,, minthus atrocioribus, quorum cogni.,, tionem, di absolutionem sta Summus,, Pontifex, aut Episcopus in siris coa. ,, stitutionibu Synodalibus reservarunt. M quemquam absolvere , sed ejusmodi
ν, criminum reos ad Episcopos suos M amandent, ut vel ipsi, causa cognita, ,, eos absolvant, vel ad Summum Pon- ,, tificem absolvendos mittant: decla- ,, rantes absolutionem in praedictis cri- minibus absque certa , ct praecipua ,, SS. D. Nostri Papae, vel propriorum ,, Episcoporum concessione, per Parci- ,, chos, ct alios Sacerdotes, praeterquam
,, in mortis articulo. datam . vitibus,, penitus creere, & nullam esse.
III. Probatur Rationibus. l. Ille potest negare , qui potest concedere; sed Pontifices, & Episcopi possunt concedere iurisdictionem Consessariis; ergo
possunt etiam illam, vel naegare, vel restringere, vel limitare. II. Praecipuum pastorale onus incumbit Ecclesiae Praelatis . a quibus deinde ia alios derivatur, praecipue in Regulares, qui sunt eorundem delegati: ergo Eccle-sae P Iati possunt, vel concedero, vel tesservare absolutionem peccatorum , prout ipsis magis ad salutem , gregis convenite videbitur . li I. Ecclesiae praelati suppo iuntur conscii plusquam csteri infirmitatum , ct indigentiarum ovium , quas regunt rergo ad ipsos praecipue spectat quorundam peccatorum absolutionem uni Consessario concedere , ct alteri denegare. IV. Quicunque Coulaliarii, sive sint Sacerdotes seculares , sive sint Sacerdotes Regulares, ideo absolvunt, quia ab Episcopis approba tur. & ab iisdem absolvendi munus accipiunt: ergo illas personas possunt absolvere , ct ab illis casibus, prout iisdem ab Episcopis demanuatur . Obsiciunt l. lii articulo mortis nulla est pia catorum reservatio : eigo saltem ia
337쪽
in illo casu pro reservatis non est necessaria Pontificis vel Episcoporum concellio. ll. Episcopi possunt ab- sol vere a casibus Summo Pontifici reservatis: ergo saltem respectu Episcoporum , nulla est reservatio Summorum Pontificum. III. Qui cinifitetur peccata reset vata Confessario habenti facultatem , & invalide confitetur, non tenetur eadem iterum confiteri: ergo saltem in eo casu nulla est reservatio peccatorum . IV. Possunt Paenitentes valide absolvi in aliena Diae celi, in qua peccata non sunt reserva-vata ergo nec pariter tunc locum lia. het reservatio peccatorum. Respondemus ad i. ideo in mortis articulo nulla est peccatorum reservatio, quia Ecclesiae pr. elati, qui peccata pollunt reservare , ct non reservare , sic voluerunt, ct declararunt, quod in mortis articulo reservatio peccat rum cesset; ct hoc ut paenitentibus facilior via ad salutem aperiatur, quum pollini a quocunque Consessatio absolvi .
Ad ll. Dicitur, quod Episcopi possunt
absolvere a calibus Summo pontifiei reservatis paenitentes illos , qui legiti. mo impedimento detinentur,ne Summum Ponti sicem adeam; ut habetur ex capiteMulieres ex capite ea noscitur, ex capite xuamvis cte. Item Episcopi possunt absolvere a casi hus Summo Pontifici reservatis, si sint occulti.
ou docet Concilium Tridentinum
seli. 24. de Relamat. cap. 6. Li- is ceat Episcopis in irregularitatibus cim. nibus , dc suspensionibus, ex delitio M Occulto prouenientibus & in is quibuscunque calibus occultis, etiam Sedi Apostolicae reservatis delinque n. ,, tes quoscunque sibi subditos in Diae - celi sua per se ipsos, aut Vicarium ad se id specialiter deputatum , in sero con- scientiae gratis absolvere, impositia is paenitentia salutari. is Ad III. dicitur, quod si confitetur Superiori, qui reservavit, quamvis invalide
confiteatur , non tenetur tamen iterum sua peccata tanquam resereat confiteri r qui confitetur tamen Confessario habenti potestatem delega- tam , & invalide confitetur, tenetur iterum confiteri peccata reservata .
Ex ratio est, quia quum illa conisilio sit invalida . non est Sacramenta lis ;adeoque Confessarius ille delegatus non sacramentaliter absolvit, feci ex tra Sacramentum ; & hoc facit, quod iritens debeat iterum peccata re-ὶervata confiteri, ut pollit sacramen in taliter abssilui. Ad IV. dicitur, quod si Paenitens ex casu confiteatur alicui Consellatio in illa a Dioecesi . in qua peccatum non est reservatum, potest ab illo abssilvi; non se autem si hoc ex fraude faciat; stratio est, quia reservatio afficit paenitentem, di nemo debet ex sua fraude beneficium reportare .
338쪽
DISSERTATIO CCCXCILDe Peccatorum Reservatione . An quaecunquo peccata reservari possint ρ Au occurrento
dubio in casu reservationis possio quis valide absolvi p
inponimus hic, non polle Superiores pro ipsorum librio quaeli bet pecca lia sibi reservare licite, qua uvis valide pollint; & ratio
est, quia reservatio peccatorum ii ducta est in Ecclesia ad aedificationena animarum , non vero ad destructionem. Et ita sentiunt Navarrus in cap. Maevit nuna. 2 o. distia. 6. de Paenitenti . Sylvester ver hoea sus quaest. s. SuarzT Par. R. t J. q. disputat. Es. aliique . Et licet Sotus , Angeius , & alii pauci m,neant . gi avem . & insolitam plurium peccat Oium te servationem , non solum esse illicitam, sed pariter invalidam ; communiter tamen reprobantur , quia jurisdictio, perquam peC-cala reservantur,est illimitata ; adeoque quaecunque peccatorum reserva tio, quanuis excedens , & nimii
semper erit valida, licet fit illicita . Igitur pro prima Dissseitationis parte, plures sunt sententiae; prima est Ma-χtichelli de casibus reservatis, disputat. l. qu. a. , qui vult, quod reservari pollint omnia peccata , etiam venialia, etiam mortalia, alias rite confessa . Secunda est VasqueZ , quem plures sequuntur , qui sustinet, quod quan vis prima opinio , spectata Ecclesiae potestate, non sit improbabilis, tamen Ecclesia de facto nullum veniale, & nullum mortale alias rito consessu e servare solet. Dicimus i. Reservationem fieri posse de peccatis mortalibus, quae sint gravio- a , & externo opere conismata. Para VII. I. Probatur Conclusio; quia aera Cardinalium Congregatio, ut refert Qua-ranta in summa Bullarii vel bo casus
reservati num. 1 ., censuit monendos esse Ordinarios , ut non pallim peccata mortalia , sibi reservent , sed atrociora tantum, S glaviora. Asserit etiam Lupus de casibus reservatis par. i. distinct. r. nu. 2. eandem Congregationem decrevisse, venialia reservari non posse. II. Probatur; quia reservatio est ad finem, ut peccata evitentur, non ad finem , ut Peccatoribus laque a multiplicentur ; sed si venialia reservarentur Peccatoribus laquea multiplic rentur r ergo &c. Quod asserit Suareκeit. Ioco, quem sequuntur Laymam lib. s. tradi. g. cap.2o., Reginaldus lib.
Ex hi, inseri Cabrinus in EIueidario
casuum reservatorum par. I. resol.6.,
quod quicquid excusat a peccato mortali, excusat etiam a reservati ne ;& subdit: ,, Unde quemadmo- dum parvitas materiar excepto cria is mine fimoniae , haeresis, blasphemiae stis impotentia servandi legem, indeli-- heratio rationis, impersectus consen- ,, sus voluntatis, S ignorantia . sive ji is ris , sive facti, quae non fit crassa vel
se assectata, excusant a peccato morta-- li; ita etiam a reseivatione , quae is semper mortalem culpam supponit. se Gras l. lib. 4. decis aur. Lap. 8 IIum. EO.
non debeat esse de pςccatis mortalibus internis ; quia reservatio peccatorum linternorum non esset expediens , quum induceret graVe damnum, & anxietatem animarum;
339쪽
get De Peccatorum Relervatione
& quia etiam non esset necessaria ad gubernationem Ecclesiae, quae tantum
IV. Probatur , quod reservari debeant
peccata externa opere Consumata.
Reservatio habet rationem paenae ;sed paena non habet locum, nisi sequu- to effectu : ergo reservatio non habet locum, nisi peccatum sit opere consumatum. Haec autem omnia dicuntur in suppostione, quod reservans ex prellis verbis non loquatur de attentatione , vel conatu ad crimen committendum , ut fit in procul a tione abortus animati; quia in illo casu sola peccati attentatio , dc solus conatus , etiam secluso e flectu , di seclusa consumatione , essent Ieser
Objiciunt I. Ecclesiae potestas est abso
Iuta , & non limitata: sed peccata reservantur ratione ecclesiasticae potestatis , quam superiores Ecclesiae habent : ergo Ecelesiae superiores quaeli-het peccata sibi reservare pollunt, etiam venialia , etiam mortalia alias rite confessa. II. durisdictio est necessaria ad absoIutionem quorumcunque peccatorum ; sed reservatio pendet a iurisdictione: ergo reservatio est quorumcunque pecca torum. lIl. Pei cui sole vis est opus externum; sed percussio levis non censetur reservata , quando reservatur Clelici percussio: ergo non
quodcunque opus externum reservatum censetur. IV. Si esset reservatus tantum actus externus opere consumatus, censeri non cleberet reserva iatum peccatum nefandu consumatum,
nisi fieret consumatio intra vas obscaenum ; sed hoc est falsum t ergo Sic. Respondemus ad I. nos iam dixisse, habito respectu ad Ecclesiae potestatem, quaecunque peccata posse reservati, etiam venialia , etiam rite consellio mortalia ; sed diximus quoque, id nouexpedire , ct quod quan vis esset valida reservatio, esset tamen illicita. Ad II. Satis quoque explicavimus, quod non sit licitum reservare venialia, &mortalia alias rite consessa, propter eandem rationem , quae in obiectione adducitur; semper tamen stat, quod reseivari valide pollini, ut in obiectione intenditur.
Ad III. dicitur, quod quum percussio
levis Clerici non attingat ad mortale peccatum , neque etiam est reservationi obnoxia. ,, Unde subdit citatusis Gabrinus, , si reservata esset perculi io-o nis in casum non incideret,qui ex pra- , , vo , & mortali allectu alterum percu- tet et, si externa laesio , utpote levis,
is ad culpam mortalem non pertingeri ret. Ita communiter D D. Sylves. v. casus quaest. s. Henriq. lib. 6. cap. l .ri num. 6. Dian. p. s. re sol. 46. Card. deri Lugo diceto. de paenit. sect. a. num. I s. o Grais. cit. nu. i. Fintil. de cas reserv.
cap s. n. 8. sAd IV. negatur salsam esse propositionem illam , quae affertur, tamquani
absurda ; S hoc patet ex citat. Gabr. resol. 8. ubi habet. Similiter sodo - mia, si alicubi, ut Bergo mi,& Merito- , , lani, episcopali reservatione sit com- , , preliensa. non ecbet censeri reserva -- ta, nisi fuerit consumata ; Non diceo tur autem tam nefandum scelus con-ri sumatum, nisi in vase olbscaeno sat, , seminatio, de quo fusius iusta in ad- ditione post secundam partem . Ita
Pro secunda Dissertationas parte, distinguenda sunt dubium juris, ct dubium
facti; in dubio iuris omnes conveniunt, quod casus haberi non debet pro reservato . Rationes sunt, quia constitutio , ct promulgatio legis est quid facti, factum autem in dubio non praesumitur: tum quoque quia in dubio an lex sit lata , vel sit praeceptum reservans , posse illo stat pro dubitante ; di ideo simplex etiam Confessa rius manet in possessione su e iurisdictionis, adeoque potest ab illo absolvere. Et ita docent Suare 1 , Sanc., Lugo , Bonaci. apud Gabrinum . In dubio autem facti quidam asserunt
peccatum censeri reser vatum; alii vero hoc negant.
Dicimus II. Casum Episcopalem ii
dubio non esse censendum reserva
I. probatur: quia peccatum dubium non est peccatum simpliciter, sed est peccatum secundum quid; sed reservatio restringi debet ad ea peccata , quae sunt reccata simpli liter , non autem ad illa , quae sunt peccata secundum quid i ergo Sic. Minor probatum. quia reservatio est odiosa: ergo est stiicie accipienda , adeoque est restringenda
ad peccata simpliciter , ct ad casus
340쪽
certos , non vero est extendenda ad
peccata secundum quid, di ad casus dubios II. Probatur. In dubiis melior est conditio possidentis: ergo & Confessarius conservari debet in possellione suae jurisdictionis, Si Paenitens in possessione suae expetitae, st obtinen ab solutionis.
casus dubios, sicut facit Pontifex: ergo quan vis casus papales dubii censeantur reservati, easus t men epistopales dubii censeri non debent reservati. Antecedens supponitur certum aQua rairia citato qui docet, quod casus pa- pales sive dubie sive clare, sive in Bulla Caenae, sive extra, semper sunt reser Vati di casus tamen episcopales non sic. Obstant I. In dubio tutior pars est eligenda ; sed tutius est in dubio peccatum censeri reservatum di ergo &c. II .Quoties dubitatur,an pereusso Clerici sit gravis, vel levis . semper re currendum est ad Episeopum : ergo semper habet locum reservatio . III. Si quis dubitat de peccato reserUato, ct post confessionem venit in certam Cognitionem , peccatum esse reserva tum, debet illud iterum confiteri cum Consessario habente potestatem absolvendi r ergo signum est, quod pe Catum dubium etiam reservationi subjacet. IV. In peccato dubio debet illud paenitens confiteri, ut dubium rergo pariter in peccato dubio reser vato debet illud paenitens confiteri ut dubium coram Consessario aut horit tem habente.
Ad I. dicitur, quod non semper tutior pars est eligenda, sed sumcit, quod
eligatur tuta, praecipue s tuta sit probabilior. Caeterum , ut docet Navari, principium illud , quod in dubiis tutior pars sit eligenda, est potius co silium , quam praeceptum . Ad II. haec reponit Gabrinus resolui. Io. si Similiter si dubitetnr . utrum percusinis Clerici sit levis, aut mediocris, aut Pars VII. gravis, judicari debent levis. Sicque
is ab excommunicatione, ob eiusnaodiis dubiam laesionem contracta,absolve - re potest Episcopus; sicut docet Dian. is quem citat, & sequitur Maquehello is loc. cit. num. II. qui num. 34. sentitis judicium qualitatis percussionis Cle-- rici pro foro externo , spectare adis Episcopum , pro foro autem interno M ad quemlibet virum prudentem, &is doctum . Contrarium tamen , quod is scilicet perculso Clerici dubia , numis gravis, vel levis sit, non cadat subis facultate, S absolutione Episcopi, te
se net Januar. l. c. num. ia. ex Navata
quorum opinio conformior est supra-- dictis. MAd II l. negatur assumptum. Et ratio, quam affert Gabrinus haec est. Quia is scut votum in dubio non censeturis reservatum , sic nec peccatum e ergo is sicut in dubio de voto reservato, pori test Episcopus dispensare, & dispellisis satio manet valida . etiamsi postea H eonstet de voti restitudine, ut docet
.. se in dubio de peccato reservato abis solvere potest Conses Iarius simplex, is S absolutio valebit, licet postea conino stet de certitudine reservationis.Nam ad reeipiendam directam absolutio- is nem sussicit manifestatio peccati e ,, bii prout tunc est in conscientia, nouis prout cognoscitur post absolutionem. Ita suarez de paenit. disputia 2. sest. Dis nu. 38. Coninck de sacram. dis .dub. . nu. 62. Card. de Lugo, dic ao. do is paenit. se l. a. num. 2o. , quem citat, &- stquitur, P. Bactus in flori h. theol. pras .verbo cacreserv. n.24.Joseph deis Januario de cacreserv. res. I.n.2.& S.is
Ad IV. negatur Paritas; & ratio dis inritatis est, quia consessio peccati majoris est ponderis, qua reservatio pe cati a ct ideo in conseisione illius deis hei Paenitens illud aperire, quale est, etiamsi dubium sit; at vero in rese vatione haec cessat, quando de ea ces titudo non habetur.