장음표시 사용
361쪽
i ii 'uillustiatae ab assentatomim si mi cavillaiio-mb asserit in Prifatioris ubi inter alia notat.
non perisivsic refus, sed interdum moroninem, etiam pravam idque probatexi Sam. I, i , VII, H. Min hoc Gip. XIV contra Cunaeum de qui secutus eum est. Spencerum negat Davidem ipsum Sam. XXX, 7 vestem aeram Ephod indvisse Cep.XI svuentiamJosephi, quod Sesicus Rex de
Sesostris Herodoti sit idem, propugnat contra Perletonium, hujus querationes ea p. IIX&IX de Origino sunt allatas diluit ea dem occasione explicans duo loca Ieremiae, cap. XXV, 26 cap. LI, r. ac stituens, Sesacum Regem a Babyloniis consecratum&pto Deo cultum esse Caps I MEI III copiose docteque subductis rationibus ostendit, Tobiae librum esse supposititium, & post
tum Christum demum confectum Sicin Cap. XIX examinat historiam Iudithae ac Monifauconii conatum pro illius veritate plane irritum esse, summis contendit viribus. Denique occisione
captivitatis Iudaeorum Cap. In sequentibus usque ad Cap. XXII accurate persequitur Regum illotum historiam, quibus victi sub- ω lique fueriintvraelitae Semlachetibi, Assichaddoni, Nehucas
Illustrato sic libros Gnaei, secundum libriiar, ut lam pμ-φximus, sicco pedetransit, progressin ad tersim de Iudae vix eclesia agenteiri Atqueit mi Cap. de fidesprotoplast mn post larsem digerem,ostendit inter omes sententi iii, ει- tuentis, Vaticinium illa e semine mulieris, caput serpentis coiit' o,non potuissὶ priniis parentibus nostris capideMeta si istisius essent, indorta sinant, inter Theologorum Ner
rumque opinionem, credentium, protoplastos perspicue cognovisse omnia in illovaticinio latentia , media via incedendum esse scilicetillos cognovisse aliquem Redemtorem,sed admodum obseure, eumque ordinem servasse Deum, ut siccessu temporis amestia de Messia subinde reddita Reruelatior. Huc referendus est F. V Praefationis &II, quorum priore de Cabbati Judaeorum ci
Λutor disserit, notans errorem Cunae, eius originem ad Mosem referentis, qui tali traditione mysticas scripturae S interpretii uoiae Prure victim tamqndes uti Cabbatae nullum re perlatuv
362쪽
periatur vestis mali non Ialamonis, ceteroru desiero . ivm scriptorum momi isti Ceterim quod ad loca pisti, omito ex C in derivata attinet, nes thoc perfugio opus esse, ritus Apostolum mirificii Iudaeorum interpretationibus tanquam . argumento κάλλι ατον, Bietato,de notitia Iudaeorum circa Massiam ingerit, improbataque C - opinione, Mi Judaeis solam religionem naturalem tribuit, in
eam sententiam concedit, Iudaeos omninoveram de Messia fidem habuisse, sed post Babylonicam captivitatem valde corriquam. p. II statuit, memorabile spatium intercessisse intererrationem hominis lapsum, ae proinde eos errare, qui eum putent eodem diea creatum esseci lapsum Moris enim esse Scripturae sacrae, strichim narrare res gestas, adeoque ea arctius connectere, inter quae longum temporis intervallum intercesIit Unde αει- tui Sethum exiguo tempore post Abelis eaedem natum esse, quia supplevisse dicatur locum Abelis. Locum Genesima ita expli 'eandum censet me tempore coeptisunos ines nominari ammiane Dei, ides sui Dei, apum in modum impii Genes. VI dicti e Ilii hominum. multis etiam agit de confusione linguarum Babelica,&clericiae Perizonii sententias diligenter examinat. Cap. m MEI. I negat, veram religionem in una tantummodo familia fuisset Mosem enim non describere universam historiam Mese .
timeam, sedissamduntaxat stirpem, ex qua oriundus sit MMas. Quodautem in aliis lim renationibus, in viguerit religi licet major, ut fieri silen improboraminis merus, liquere,putat ex
historia Iobi, Sodomoriun&Melchiseessi Delioedis . Irie 'paratim agit, resellens oviarum & Galilardum, ostendensqu sum fing. pium Reyminonanaea, hae omasione expilavit, quae de Meuhisedecores iuriovistola ad Hebraeo; C 'IVMid Matiis Is aesitammunis,&αIamde Egyptiorum simiose, refutam eos, qui Chamum existimant incoluisse Agya,tum de ab
adyptiis sib nomineJovis Ida nonis adoratum esses repu-taque tarcher opinione, quod sub Osiride & Iside a lumbreniux Adamus& Eva, ite lue Noachus cum uxore, statuit, Osiridem dc Isidem esse Solem atque Lunam nee minus Serapinuta Solis ima-
sinu Do timur, eorum,diverses siderum insitimis sub cela
363쪽
tis symbolis repraesentare volentes, magnuin excogitassemnieram figurarum, quanam unificatio sensim oblivioni tradita erit Hine concludit cum iis, serapis&Hammon non lanificent
hominem Mempiam, sed solem, errareeos, qui sub nominerum monis latereChamum arbitrantur. Id quod Sin II uberius pedisequitur&nomen Hammonis deducit nuri calor sive se Thamus quoque, qui apud Ezechielem a feminis deploratur,Nostro est Sol, quem discedentem luxerint eodemque redeunte exultarint. S LIII de Teraphim ex eurrit longissime, docens, eos fuisse a vas statuas humanas, sub certis constestationibus fabricatas, quibus virtus tribuebatur significandi futura. Sequentibus sectionibus dereliquis idolis agit Moloch, Rem phan, Baal-l 'eor,Baal-berith,
Baal-Tsephon, Beelzebud, de quo novam profert opinionem, id nominis significare iliai Lebaoth, id cit, donii num exercituum. Hinc transit ad argumentum de praedictionibus Prophetarum, D p. refellit Petitum, qui prophetandi artem quandam statuit, certumque requirit eo fine temperamentum, praetereaque animae vim quandam futura cognoscendi insitam tribuit Pariter Cap. VI eos confutat, qui statuunt, imaginativam facultatem Prophetarum agitari violenter, ut actiones edant indecentes ac stolidas.
Cop. III de falsis prophetis sermonem habens, quos in fanaticos&magos distinguit, delabitur ad oracula, proponitque quaestionem, utrum oracula theseorimiinspirata laevit a diabolo,ancta soaque ab impostoribus sacerdotibus Fatetur, posteriorem sententiam hodie fere superiorem esse, postquam ejus defensis-Hindoctissimum se praebuerit Dalius, politissimum Fontenellius. Adest, Patrum Ecclesiae in priore sententia consensim esse merum pia icium, quo repudiatospau pluribus eam in rem inqM-rit. Cunique vulgaris opinio a Balto in Response ad Fonteneblium defrutilatur constantio generali traditione Patrum Ecclesiae,
Noster econtrario assertaliam traditionem constantem &generate temptriophetarum veterisTestamenti,qui divinitus instincti errare non potuerunt. Scilicet hi nusquam dixerunt, falsos Pr phetas, quumm infinitus ea tempestate erat numerias agitari a diabolo quod quidem facere judice Nostro debuerunt, si id ita
fuisset sta esse impostores populi Moso quoquemur. XIII
364쪽
Lilsos prophetas describens nullini plane mentionem fici commercii, quod habeant isti civit diabolo, sed tantum accusat eos im- resiliti: dc studii homines ad idololatriam perducendi. Aileamus
etiam legiturDeum consuluisse, non locutus esie instinctu Satanae. Sic&Elias prophetas Baalis sub regno Achabi non accusat commercii cum diabolo, imo ita loquitur, ut sermo ejus minime quadret in homines a diabolo inspiratos, sed tractat eos pro imposioribus & mendacium objicit quidem Baltus locum Reia III. ubi Deus dicitur mendacem immisisse Spiritum nisi pro phetis, qui vaticinabantur coram Achabo&Iosaphato Regibus:
sed Noster respondet, ex hoc loco plane contrariam sententiam probari posse Settieet hane fuisse meram visionem Michae, similem illi, quae exstat in libro Jobi de colloquio Dei e Satana in coelo, Deinde liriun inhaerere velit huic visioni, ei secundum CLAutoris sententiam statuendum est, Deum ipsum immittere dae- mones falsis prophetis in diabolos non audere afflare falsos prophetas, donec facto in coelum itinere ibi acceperint disertum eadere mandatum una cum prosperi suecessus promissione. Quando
porro obiicitur, Melaebub in N.T. vocari principem diabolorum, hasiam vero Regem olim misisse consultum illud Numen, N ster respondet, Pharisaeos, postquam ex captivitate redissent Babylonio acciam Graecis coimnermi coeperint habere, ab ethnicis Musisse doctrimimdedaemonibus bonis malisque, adeoque nono verojudicasse sede praejudicio.. Provocat etiam adHoseam
prophetam,qui C 'ILnide bat pseudoprophetas,quod sine
sulti,non, atatagitatia diabolo. Ceteros Moque prophe to testescitat, dicentes, idos egeni ML Tantum abest, inquit,
ut ea animari dicant a liabolo,ut pota consement optanein - tilia Maures habere, nec audire, oculas, nee videre. Exquibus verbis porro concludit,aut Davidis aevonondum eo proverum eo se impostulam , ut statuae viderentur loqui, flare sidare, quassaudes etiam sicerdotes ripari imitati leguntur aut Davidemialia habuisse promeris hominum impotaris Hinc jam concludit, in toto V. T. nihil exstare, unde colligi possit, diabolum loquλ
peros falsorum prophetarum vel statuarum quae tamen doctrina.
siquidomventilat, non posset non passim legi inscriptis Prophetarum,
365쪽
tarum, qui perpetua ha et ait mim pseudoprophetis certainim quos illosissimosredderepotuissent, si, eos cum diabolo his
re coimnererunt, dixissent. Ceterum mκ Patres ecclesiastici vaticinia oraculoriam 3 pseudoprophetarum tribuerint diabola id deberi philosophiae Platonicae, qua suerint imbuti Lectorem non poenitebit, his junxisse Praefationis peragraphum quintum, in quo Autor se ira in suam sententiam affert CF uexaminat
autoritatem Patrimi Ecclesiae in hocce argumento. Primo observat, Patres illos tantum potestatis diabolo tribuentes in homi- ε, quantum ne Deo quidem concedant, imprudenter labi in Manichaeismum deinde eos, qui hanc in rem producantur, esse
theologos minus accuratos e. g. Tertullianum, Lactantium, Arnobium. Porro Patrum nonnullos, v. g. Eusebium oc rigenem, oracula ethnicorum potius imposturae hominum tribuere, quam instinctui diaboli. Denique non omnes Patres haereticorum, DMontanistarum, vaticinia&ecstases tribuere diabolo, sed multos insaniae& morbo mentis. Inde probasse sibi videtur falso vendutari hanece traditionem pro universali Cap. X disierit de Sibyblinis illis oraculis, quae a quibusdam Patrum referuntur ad inspirationem diaboli, qui historiam de Jesu Christo D ejus evangelio diu ante Christum natum composuerit ab aliis ad inspirationem spiritus sancti, ethnicos illa edocentis. Omnes vero Patrum culanuhabuere pro genuinis, eum tamen eos a quodam Christi
no seculo II conficta esse, Blondelliis vicerit, contrari nainistra tuente Crassem, cujus ratiunculas labesinat&convellit Noster. Quae Cap. XVsundamenta historica traditionis Pitrum de or olis a daemon inspiratis examnati Nimirum narrant Patres, diabolos tacuisse, statuas suas deseritae, templis excessisse, semis daemones esse fassos, Christianis eos ejicientibus sed Noster non est credulus illis. Dicit, Pitres talia referentes declamatorespotius agere, quam historicos, nec solum perpauca memorare exempla, sed de omittere circumstantias factorum, ad ethnicos de resve ritate convincendos plane necessarias. Nec Cypriano, da nomitu lusu extorum rarisiniare, avium volamus seruare, se res regere, scribenti Noster fidem habet. Imo eum idem Cypri mirusere, diabolos ara risi is adstura i Vulara e sinere, δερ recari,
366쪽
MENSIS AUGUSTI A. M DCC XIV. 3
precari, inde veniam, F qiMendo sedant, 'sis etiam, quis co--Garadientitas confiteri item cum Tertullianus narrat, patrem mendasin audere mentiriChristiano, sed roganti illico
confiteri, se essediabolum Nostereontendit, vel potius osse dit, hasn eras esse fabulas. Hae occasione historiolam de Grego Thamnarergo, qui daemonem in Apollinis aede si praesentia fugatum per epistolam reverti jussisse sertur, ridiculaminandugnam fidepronuntiati iurecordamur,eandem acintima Magdeburgim autoribus annumerari sinum ninndacibus of persitiosis, quas monachorum ei reis genio. Sic hiastoriam de Babyla, a Chrysostomo compositam, ne veri quidem similitudinem ullam habere judicat, quandoscillare narrat, eum Imperatorem quendam, qui alterius Principis filium obsidem sibi
datum, necarit, aditu templi Christiani prohibuisse, ob ejusque corpus juxta templum Apollinis sepultum oraculum illud respondete desiisse. male igitur falso narrari, multis argumentis docet Cl. Autor noster Cap. XIII, quod postremum est, ipsa ethnicorum testimonia de sacerdotum circa oracula imposturis profert. Ostendit primo, ethnicorum e re fuisse, ut crederentur oracula essevere a Deo profecta ceterum, cum ii poena mortis imposita prohibuerint sub examen vocare oracula, tamen multos fuisse qui
Mumimposturam lite inprodiderint ex quo sequatur, imp finia, illas fuissemanifestissimas. Deinde Greto Eusebio λ- pius magistratus ethnicos sicerdotes fraudis eo in puniisse: citat Autores exipsis et iei qui desacerdotum imposturis feranthestimonium assere exempla Principum, qui sacerdotes pecunia corniperint, ut ederent oracula sibi grata. Cum vero adliaeeMN.tus respondea posse quidem Medi, sacerdote sepe postulas admisisse circa oracula, sed propterea tamen quaedam oraculaveroisisse a diabolo inspirataci Noster ostentanat, jure omnino omnia oracula mussis esse sis ecta
Distantilatavoniis, apud Samuelem Luch anm,im,
367쪽
inerandus Autor, nec olyra tantum tempta placita tangit, ε κι ivestigiis ubique insistens, sed paradoxa etiam sectatur, ut ipse in Pragatione istetur, ad salivam sacrarum literarum cultoriabus movendam. In duas autem Sectiones Commentarium hunc dividit. In prima causam potissimum agit Judaeorum, Veterisve Testamenti Altera materias priscas assine complectitur,saque simul exhibet argumenta, quae scrupulos eximere, Fra , trum dissidentium disceptationes finire queant. Ita e g. in praecepto Decalogi de Sabbiubo distinguit primum Sabbathum Decalogia Sabbatho postea accedente Levitico ac Ceremoniali, probatque, utriusque originem ac institutionem coepisse in deserto, Hri quanquam prius illud in Decalogo ratione tum recordatorii signi, tum finis in perpetuum vigeat, debeatque vigere, distinctum sita Sabbatho Ceremoniali&aecessorio, quod rigorem atque --bras, quarum corpus est Christius,dccbirographa exprobrantia in
se continuerit, quod & post vituli cultum , tractis primi,foederis tabulis, eo remi, Me accesserit, quovesum faciei suaeMoses impo- siit. Conciliationem divitia deterivinationis cum voliiniatis humanae libertastita vult institui, ut primo concipiatur influxus miministerialis,qui ad in randum homine ac litates ejus pernecessirius sit, de qui absque dependentiae famulantis nota, injussa voluntatis humanae semper adsit, membra emporis dete minet moveatquα Ipsa quippemembra nec ostentis jussi audire, nec mentem, quae Spiritus est, corpo a tangere de movere posse.
Hoc igitur unice provenire a Deo, in quo simus, vivamus, d in veamur. Ut hine ea determinatio Dei hominis etiam determinintio sit sta parte ac re vera se ipsum determinantis, atque se libera, utpote ab alio non pendens, spectari dicique debeat. Hae accedere, quod quantumcunque etiam Deus impellato moveat actio tamen non ac Ialis exseratur, nisi per propriam liberamque hominis se ipsum determinantis potestatem. Quibus praemissis Dissertationes agit de Iehova Deo Rege ac Duce Militari in prisco Israele, quod Dei imperium ad Samuelem usque duravit, quo a tempore populus,repudiata Θεοκ'eis Regem humanum sibi expetiit in pntravit, ita tamen ut non obscura pristinae Theocra
368쪽
GLindiu sub ipsi, Remus subinde Minorema. Quo Autor ase
ferterebra illa ludis miraculas divinitus, per angelos imiministros illata, nee non summam illam Prophetarum i in iiDeidoquendi agendique autoritatem oc παρ ηειαν coram Regibus, modo imperitis Pastoribus minus recte intelligatur, quando pertrahunt adtempora N. T. Ad regiambanc de legislatoriam in
toro Hebraeorum civili directionem, quae externam duntaxatis giminis rationem sperui, refert etiam permissionem divortii, non quod licitum illud fuerat, sed quod poenam afflictivam corporis aut mortis delinquentibus in foro civili non constituerit Moses. Ita in polygamia Patriarcharum aevo obtemperasse Deum, qua I gislatorem extemum moridi consuetudini seculi inolitae, & Caini fratricidae remisisse poenam temporalam in illa hominum paucit te, aeterna salva ae permanente. Ex Dei Ducis militaris praesectura derivat leges de paucis equis & machinis bellicis habendis, paucisque copiis in aciem educendis, de foedere cum gentibus non arieundo, quod Deus populi Israelitici Dux ac Conservator soci
miri avi iliis non indigeret Ilias vero leges immissiones de multomi immediato&auraculos hodie ad nostras necissitates sine gravi Dei tentatione applicari non posse. Dissertatione II agit de hechonia, seu propinqua Dei in limela praesentia aerii
bitatione illam eium ad certam S. S. Trinitatis persenam non restituit. Montem Moria avidendo respiciendo appellatum esse eiaet, quod Deus ibi apparuerit, Gen. XXII, 4. In columna nubis de ignis Christum fuisse putat, Faciem Patris, quae eonaitari populum debuerit, cum ut intercesses, protector, & dux populisti, tum ut Sapientia ac Sermo loquens cum populo Fuisse autem
columnamhane praeludium ae figuram Dei incarnandi, visibilo praesentiae divinae symbolum, certum comitem ac ducem in itinere, sacramentum item protectionis ac Iucis, Es. IV, Speneerum, qui arcae foederis originem agentium superstitione derivavit, refellit,& existimare mavult, gentiles, imitatorium pecus, ex Mose potius omnia hausisse sua tum quod ipsi hoc satis aperte fateantur, tum quod pro Diis coluerint Hebraeorum Heroes Nomina Angelorunt, Cherubim, Seraphim non species certas creatas esse putat,
sed nomina ossicioriun, quae personis divinis, hominibus: Ans
369쪽
p rss. sis inscriptura tribuantiari ocem in proprie Tecundum vim etym pro uquum in genere notare putat. Ita civili ratione, Ghen Davissis esse proximum Davidis, a Sam. XX, 26, filiosque Davidis cibanim, a Sam ΙIX, 8 Deinde Coler,elle Sacerdotem, quivis clausa per expiationem, propinquitatem&appropinqua-vt. tionem iterum instauret Infesto Expiationis non bovem&arietem, sed hircum, vitillimum ex mundis animal olidum horridum, rivi landum fuisse opinatur ad peccatorum .editatem
s otiam index nis in Dei naribus, indie Negat, per hi eum emissilium fictim ego expiationem, cum supereo ante missionem e muri ligatur versum, de disinistin tantum inexpiationemomni dicaturoras alio vivo relicto, dimisso dese putio myos accipiente, o Hi ius enim dimissioneindicari magnam illam redemtionem, libertatem ac dimissionem, quin m nobis parta sit morte dones o Christi Nomine Mare signi cari credit Deci UAnitani, sive potius capram libere dimissam, sy libereque vagantem. Ipsum Hircum significasse putat Paromfamosam ut statum remissionis imperfectum sub Vet Test. Quod de homicidae involuntarii in asylo usque ad mortem S. Pontificis, ante quam non plene liber erat, conclusio olim indicarit Apostono. los die Pentecostes Ael. II in coenaces Templi adscend is censet, quum domus seeunda Spiritu,' restitutis quinque perditis rebus in veritate,&ita gloria majori quam prima repleretur. In Templo enim plurima riv,ν -οῖα, eoenacula, &r P u, came ni ras fuisse Desiduis miaeonisii Uet. Ecclesiae disserens observat, neminem de nuptiis olim cogitasse nig prius Ecclesiam, . h. e. Episcopum, sacerdotes & viduas, in conditionem isores inquirentes, conssiluisse tum ne parva manus Christiauorum con jugiota tegentilis, aut haeretici,aut Iudaei, pollueretur, tum n conventu Christiani per membrum leve ae lubricum accedens
fortisproderentur. Potuisse etiam sie de futuri eonjugii consuetudine, moribus, ossiesiimus inserint Atque cetam trimonium, quod Ec emiciliorest, de quo tanta cum praedis
filiam noni molatan, sed inoditatam decoris ratam ser, abstinuerit a commercio maritallata XI, D, Mi
370쪽
in exeoisone voti solum dieatiar, nunquam viri compossem. Non tamen ex filia monialem fecisse Iephtam, licet eam plangendi causa ad montes dimiserit. Neque etiam tulisse statam monia p. mlium ac feminarum in conclavibus Templi mansionem externam sacrorum ceremonialium puritatem , sancte custodiendam, nec menstruo polluendam unquam, quae mansioni repugnet Cheru sis bum in aditu Paradisi collocatum AngeIum fuisse contendit, fiam- mante ac intercludente igne partim egis executionem damnationem infernalem praefigurantem, partim errorem a via gratiae instauratae in promissione prima praecaventem, In tramite ducentem. Epistolam ad Colossenses potissimum conscriptam esse νε. dicit contra an leor, qui non tam fuerint gentiles Platonici, nec priscae Oeconomiae; Deorum horiani in eis olim subjecti Iudaei, nec niti sunt Angelis Creatoribus Mentes Haeretici, sed post ex his conem Judaizantes, ues secivn E angelio retine tes, ac copulantochristiani omninerae hujus generisobservati uires umque comparent in e volumine sed talemus, necessi rios renam verborrumque lassices Absinemnoniae adjectos.
brevi se dilucida ratione expositae Autore DAVIDE GSELLIO , D asiae Recis sis Ecessa D.
Desitato ad Rhenum . UI CAlvini, quem magni heologique selidissi in subtilissimi
elogio mactat, partibus addictus elarissimus Autor, magnae molis voluminibus, in tutibus saepe ta 'n' EL LIIX, 3 minime, cΓλαριδίοις vero delectatur potius, hinc breviter, nec tamensne lectionis apparatu de sacrificiis disquirit, accentuum in vocibus Grimis plane negligens. Numerosiorem prolem,dum scrinia excutit, letiari promittit, quod spem domoribus facit, longius in posterum Gsellii industriam esse progressuram. In genere, tum
veroposteaci speciatim sacrificia percenset, Meensionis seu hes musti, pacificasiu salutaria, piaculari munera seu ferta, oc quacunque tanum alviatilane illa fuerint nominanda. Non μ