Acta eruditorum. lat. Lipsiae, Christ. Günther 16821779

발행: 1714년

분량: 648페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

nt ACTA ERUDITORUM

aga. sunt, quae Millitim annotari merentur. Sic de vestibus protoplinorum, intento semper ad Servatorem oculo, bene disseritur, nec minus de rationibus: causis,cur in Egypto cessaverint Sacrificia. M seqq. advocato in partes Plutarcho, qui in Libro de Iside S Osiride inprimit illud Eunapii sustinuisse elogium fertur, quo φιλασσίας ο απο π1ς ἀφροδίτης κώλυρα appellitetur. AEgyptus vero dc posero male inprimis audit, quod ex vulgari Canone, quo accusetur regionis spurcities, habitare licitum dicatur in universo mundo, seqq, excepta AEgypto De Sacrificio turturum: columbarum fusius deinceps differitur, passeres adhibiti quidem, saerificati vero minime perhibentur columbasque, quas dixi, ideo fuisse mulieribus permissas, creditur, quod ob frequentes, quae his obveniant 33 impuritates, sumtuum ita faciendum compendium fuerit. Vsticae sacrificiorum accommodationes post haec traduntur, suavis

fragrantiae inprimis odor, inspersis passim observationibus erudis seqq, tis emone concoctis, nee sempor doctique obviis Consi sis dii iam Judaeorrum minime negligitur,quantocumDoctoribus Christianis conspiraei &liber Zohar, qui christianissim schihardo, Nostro antiquissimus steriisque divinae sapientiae refertissimis

salutatur. Illud est, quod, nosne causa Autor miratus est, e so dem, quo agnus Iudaeorum Paschalis, mense, die&hora Christum, nostrum verissimum Pascha, mactatum esse Ariel quid fuerit Es XXIX, ha, pererudito Autor indagat, qui de Sacri ciis Adae, igne in genere, aliisque thematibus, Scripturae sinitatori perjucundis, passim tradit,o de more, quo sacerdos in aspersione illum aspexerit, pro quo fiebat oblatio, peropportune docet. 73, 37 Bochartus ti ortim vis imo jιmmus alicubi audit Extrema Io-s hannis hora i Joh. II 13 de diebus Moesiae non sine eruditionis M apparatu exponitur, caput Esaiae LIII etiam contra Grotium, qui sacrarum literarum audax subinde Criticus dicitur, vindicatur, ac, quod Judaei quoque de Alessia illud intellexerint, docetur. In animalibus sacrificalibus, iisque singulis quandam fuisse ad ν' Christum κεσιν habitudinem, ostenditur, cur pisces hic exulaverint, investigatur. 6ρθοτομων Paulinum a Tim. II ex hi in storia Sacrificiorum declaratur, nisi forsim ad μεριτας Judaeorum,

ut Scripturam inna I m seu certa sectione tribuerint, alluda

tur.

372쪽

MENfI AUGUSTI A M DCC XIV. m

ine Ad Christum omnia diligentissinis amomi dat Autor, p. u. Pontificios passim stringit, sic inquestis iis iissimi, ut pro seis sellam, non omiindo impio Oi, vin es isse singuinem ad n .sabitem fateatur pallam.Totum mundum alibi per Medentes expim Grat,viri coetui carnem dc sanguinem Christi non secus ae in Scholamim comedi, arestratur Aura in sicrificiis pacificis removet. meditatione nis incongrua usus, quia gratiarum areo non perenni adeo penna avolare debeati me mensuris denique sacri, pr lixior paulo subjicitur tractatio, quam, uti: quae supersunt reli au ,studio nonfacile enitendo cupidior Lector pervolitabit.

i. e.

Londini, impensis Autoris Clastabit Tentamen prolixe enarravimus in M. A.MDCCXII io sqq. In hisce Animadversionibus illi oppositis CLWhμstonus ab initio propositione quadam declarat, se, antequam Ten p., tamen illud viderit, statuisse, Doctrinam Apsourum Melasiis AEthiopiae&R gypti receptam,&in lingua Arabica Oxonii nune adservatam, quousq; haec eadem cum illa sit, neq; illa etiam sit tam tum epitome Λthanasiana libri genuini, genuinam esse;&sacrum Novi Testamenti librum Rationes sequentes sunt: I, inquit, Se eulo IVAE V librum quendam sacrum Religionis Christianae fuisse Διδαπην των Ἀποσολων appellatam. Nos reperire etiam in monumentis Athiopicis, Ecclesias Athiopicas, una cum AEgyptiaeis

Copticis semper habuisse Διλ-λι- Apostolisadscriptam, genuinam ensiisse imo Vanslebium deo eo Dido hum eon. tentari edidisse 'simulanumlibrum nosnescire, qui praeter

373쪽

wo CTA RUDITORUM

eodeni esse, do cali compareat, es argimimitum evidensui

contrarium afferri possit. II Hunclibriim, hune solum mnx posse non ire iniunsae nil ani, qui ipso quarto quinto sis Olofueriti Namque hunc Apostolicum istis temporibus

Hesiis AEgypti& Ethiopiae receptum esse, atque adeo illas coa munem istum habuisse cum Alexandria, Patriarchali ipsarum E Hesia,&cum Athanasio Patriarcha quemadmodum & hie ipso

Athanasius,&Autor Synopseos Sacrae Scripturae, qui pariterat xandrinus videatur, testentur, quod istis temporibus liber ejuse r s. s. modi sacer inter Christianos fuerit. III Hunc librum exacte coovenire cum Constitutionibus Apostolorum4 in Chronologia, α in contentis, & aliis circumstantiis, quantum nune quidem nobis 6 de illo eonsteti URespondere illum characteribus genuinae solorum Doctrina ab antiquis suppeditatis, sive naturam, sive main gnitudinem spectemus. Nam, ut liber genuinus, juxta Veterruntestimonia, fuerit Catechumenis accommodatus, sic contenta

hujus libri ita comparata esse. Porro, ut liber genuinus fiserit emguus, juxta Origenem,&antiquamstichometriam, ex qua appa reat, quodHrciter partem decimam tertiamintegrarum Coim-tionum aequaverit, sic ne quoque librum non majorem esse ,

pote ab AEthiopibus in triginta octo Capitula vescinone distin- γ si vero unicuique Canoni eam quantitatem tribuamus,m ridemGesesia metiatur largiorem Corstitutioiuim in brevia Opita vescanones pariter divisarum Epitomen, Cimones siriginta octo futur esse circiter partem decimam tertiam nostrinnun Constitutionum. Librum hunc in Arabicis exemplaribus Oxoniensibus idem at garum continere, quod Mnes ex certo p M libello Apostolorum produxerit. VI Praefationem Doetrinae postolorum vel in Arabica etiam Versione migris 1σιοτη oh bere indicia. Quae etiam tam ex stylo, quam notis temporis de

Chronologiae cum aliis monumentis originalibus convenientiara bus, parum solide tamen, ostendere conatur. misce adductis rationibus addit Scholium, quo notat, quod antequam exemplar

hujus libri AEthiopicum vel Copticum habeamus, dissicile fuerit judicare, quousque versio Arabica Oxoniensis genuina sit, vera, terata: au uno antequam originale Graecum compareat,

374쪽

MENfI AUGUSTI A. M DCC XIV. 36s

- nos plet obis inta marem nobis si infacturos non ess Hoemai um videri quodHUari getiuina sit,in quod his liber, in originali, includat originalis D. -- g Arin'. Comstitutionibus primo seculo extractam. Agnoscit praetere' variis. quas adducit, rationibus motus, quod versio Arabica neque incorrupta planeDoctri Aristolorum esse, neque eadem viae thiopica , Coptica, eontinere possit, sed opus sit relatio neum illa habens,&, ut suspicatur, transcriptum plenius harum partium constitutionum, quarum originalis Doriis inalsolorum brevis epitome fuerit. Neque impossibile esse putat, quod sit epitome Clementinarum, quarum mentionem fecerit Autor Synopseos Sacrae Scripturae Nisi ipsa prolixiores spuriae Constituti nes Athiopieae pariter in illam relatae sint. Quantum ad objem nes Cl. Grabit, has potissimum spectare dicit Autor Arabicam editionem, atque sic contra alias in genere nihil valere. Nel, ubi Praefationem, vel Librum in genere adoriantur, communibus illasin magnis erroribus niti. Nam i Iacobum, fratrem Domini Nosti , Λ. D. Q fuisse utique in vita ut in Tentamine circa

constitutiones p. 2 sqq. ostenderiti 1 obiectionem de magnitudine libri Arabiem tantum versionem petere. Imo exactam

conveluantum exent Marium Ethiopicorum de Copticorim jam validumpto illis argumentum suppeditasse. 3 Parum congruore observaverat AissimusGrabi , Iacobum Episcopum martyrem vocari laniatre Curi sic velLib. Constitutionum, tamen praesentenissiissedici, quando' e Doctrina Apostolorum indeotractasti sed respondet a Whistonus, quod prima edisturam iis ci ci cuius Epitome facta fuerit in prima editi

ne hujus Doctrina apostolor m ex quatuor&viginti tantum C rionibu Iacobi Martyris mentionem non faetati Deinde, quod eaput otivum Libri Rin quo Martyr dicatur, non ad primam, sed tertiam&ultimam editionem Catholicae Doctrinae pertinem videatur. Illum, qui accuratius opus illud ejusque Compendia perlustret, facile videre, non una vice sed diversis temporibus ita lud absolutum esse; juxta Epitomen eius Doctrinam Aposolo

rum, ut fuerit, servatam eum illo convenire ut adhue appareat

extri spartibus ejus alibi distin Neque epitomen aliquam

375쪽

apparerela hoc octavocapite iis adiit mappendiem,me non possit non in seripta post mortem hujus Jacobi Epist LSimiliter Constitutiones xLibros V dc N.T saepe additionesoris ginalibus Libris recentiores habere. Non infra conditionem fuisse Clementis Episcopi Romani, libros hosce ad varias Ecel susperferre. Nam Paulum Barnabam Apostolos, cum Iuda cognominato Barsaba&Sila, viris inter fratres principibus, ablegatos esse, ut brevia Acta primi Cone illi Hierosolymitani Antiochiam perferrent omnem Antiquitatem, J Iermam ipsum tostari de Clemente, quod praecipue in ejuscemodi casibus adhibitus sit Polycarpum quoque Episcopum Apostolicum Smyrnensem eum paucis Epistolis Philippis ab Ignatio fortasse scriptis voluissis Smyrna Antiochiam proficisci ramo certo ivisse Romam similibus de causis,4 in provectiori jam aetate. Denique verba Praefationis posse ita etiam intelligi, quod Clemens miserit librum manu sua signatum per ele s legatos. His ita pertraebitis ultimo loco

observari cupit, non impossibile esse, quod di thiopicumo Coptiaeum exemplar sit Epitome genuini alicujus Albanasiana, quema modum vatili probabili sit, thiopi semistitutiones ore ex innutius desinitas quodque prolixius sium Arabiciam promiutinati Versionem libri gemunt adhuc conssileat, hincque otio genes vocare potuerit iuri i respecti prolixioriim constituti num. Imo non impossibile modo illud esse,sed etiam valde n

habile, cum versio extra dubitationis aleam vertatim fere exoris ginalibus constitutiombus desumta sit cum idem contineat,quos

Origenes alles veritis cumque ipsam genuinam Praefationem

habeat.

Has fuisse cogitatione seas Cl. Autor dicit, antequam αGrabii Tentamen viderit. Quid jam dicere habeat post ejus incensionem, in obprviettoues, Iuloriam,&concludentem Pro Milonem distinguit. Ex observationibus potiores seligemus, omissis praecipue generalioribus de modo procedendi Cl. Grabii, iisque, quae ex ante dictis jam innotuerunt. Sic 3xobservat, Grabium adserentem, libri hujus Arabici scopum fuisse, ut continere t tam Catholicam DoeZrivam , vel sex priores libros Conltitutionum, tam Prauationini 2 tam originaliter adluic pertia

376쪽

aere adeumdem libruim , sibi contradi re. Nam Praesitionem lis incorrem magis sitierit translatione non solum de m-ctrina Catholis loqui in genet tam in opere diverso, sed etiam affirmare, quod liber, ad quem pertinuerit, alius Usertoetrina fuerit. AEt hanc Praefationem non ad Διδασχαλίαν καλλικὸν, sed ad Ad se et, Retratam pertinere, inde probare Noster a nititur, quod proprius liber ejus hic non dicatur Δατ λἰω, verbo, M.

Graeco in aliam linguam translato, sed Do Trina distincto verbo Arabico eam notante quod, observante Grabio, Constitutiones talem Praefationem non habeant quodque Paulus praesem fuerit, cum Domini; sed absens, eum Διδασνωλια κοιΘολικὴ fuerit composita. svobservat, Grabium adhuc in sententia persistere, xv quod Constitutiones nostrae derivatae sint ab Hippolytanis

tibi picir, similibusque minoribus d magis imperfectis Constitu. iisti Ao& Brise ab Ariano quodam eorute, tali ipsi siemvidetur,aesi semilaretquis, quod plane na lerna contenta Capitum Pentate si cumpatieu verssinisiue illi interspersis sol unodo originalia essent de genuina, προς Iudaei quidam Hreetici tempore increto Ebros ad prae-m magnitudinem collemni suaeque nationi perstaserint, quod illi euent genuini Grabium enim autoritate destitutum eue,onaturam variorum libronam cum antiquis citationilnis Mai sionibus sententiam ejus plane improbare. Imo contra se antra narrasse ipsi, quod Dionysius Areopagita vel Didyvius Al xandrinus athiopiciis Constitutiones Hierothe. vel Athanasio psh adscripserit, illasque olimsi tac ρους vocaverit quod item

ab Autore Synopseos Saerae seripturaenie vel similes libri habean tu pro seleais e Constitutionibus Clementinis. Quod vero per has selectas partes Clememinarum intelligi non possit Epitome spuriae editionis Recognitionum vel Clementinarum I Iomilia rum, obiter Noster inde probare annititur, quod hae Clementinae nunquam ab Antiquis ita appellatae sint quod divinae inspiratio nis notas non habeant quodque Epitome illa, doeente Cotelerio, antiquior non fuerit quam Metaphrastes, seculo decimo, atque a eo seculo quinto citari non potuerit. lo Observat, Cl. Grabium et .

si audicio ratiocinari si inde, quod Anastasius ciret caput septi-Zι ι -

377쪽

3M ACTA ERUPITORUM

mum libri quarti Constitutionum, d postea nonum, nihil ex parte quadam capitis octivi allegans, inferat quod caput octavum in exemplari ejus non fuerit, atque adeo Arabicum exempIar BD τλzy confirmet partem ejusdem capitis omittens. Nam Anastasium femper citasse, prout tulerit occasio. is adsecundum argumentumactabit contra γνησιο me praesitionis Doctrinae Arabicae,

ad quod ut&reliqua jam responderat p. 14 sqq. addit, Grabium ieeuus inde eoncludere potuisse, praeutionem hanc non pertinere adhunc librum cum concipere nobis non possimus, quomodo impostoriam livios o stultussierit,ut Jacobum probiar in filiis habitum, in Libronamiverit ac tamen in Prauatione dixerit Concilio praesentem eo tempore quo liber fuerit compositus Ad tertium per du ecim sirpe notat intellω debere Colle imΛpostolorum in Corpore, ut junt, sive tot numero amerint, sive minus Praeterea observa in Latinis tantumorigenis operibus. malaininterpretibus tractatis, dici, quod nonnulli Apostoloriunmentionem fecerint ieiunii cujusdaminquodam libello;atque aseo scire nos non pota, an Mnuinarius verba habeamus, an minus. Neq; nos certos esse, uti Grabius etiam concedat,num libellus unde citet locum rigenes,sit ipsa Doctrina ostolorumi, vel aditus libellus uni illorum adscriptus Grabium porro, cum videatur confun-

quod Jacobus unus ex duodecim fuerit, contra omnem origina lem, ita ait, autoritatem errare. Quam in rem citat Sermones suos&Tentamina p. I 82, 396. Reliqua vero argumenta doctissimi Graia imbecillis,absque judicio prolata vi a re aliena judicat, lani-nsqq. madorsione indigna habet. Observationibus datis in stilioria. De Relation quomodo processerit circa duo haec MSta Arabi- ea, CL Autor se a summetemeritatis crimine, sibi a Grabio imputat liberare annititur. Quam tamen hic recensere nihil attinet, cum praecipuamomenta, quibus causam ham palliare contendit, ex antedictis iam innotueriuri Pergimus ergo ad Propositione uva Q. Autor exponit sententiam ibam, quam nune habeat de libro hoc Arabico, ejusque yiaefitione, posteaquam minabit - Tentamen viderit. Ita vero sese habet , Praesitis DoctrinaeisArabicae insenuina Praefatio Orionalismis Missol-- . sed

378쪽

MENSIS AUGUSTI A. M CC XIV. 30

sedaiber ipse est corrupta editio Gubolicae Doctrio, vel prio- is

minis ex Libroruin Apostolicantu, Constitutionum, ab Athana-- sanis seculo IV composita. H Priori membro, de quo antea, relicto, rationes ad posteriusitabiliendum sequente, inrt ii) Quod

hie liberbene conveniat eum descriptibnu orthodoxoriam extra ct me Clementinis, ab autore synopseos Sacrae Seripturae memoristonam.Si ergo e Clementis Constitutionibus desumtus sit, in sum non posse aliud quid continere, quam quod scriptor Athanasianus verum&divi Litus inspiratum credideriti et Quod bae PQ editio omittat omnes illas partes e prioribus sex Librii Constitutionum,quas Athanasius d Antonius Monachus cum asseesisto , Ierare non potuerint. 3 Quod hoc confirmetur ex iis locis, quibus omissio tam incipiat, quam desinat. Initium ejus esse histim post finem Relationis de Haeresibus Iudaicis quae omnes pro haeresibus habeantur ab Athanasio, &ante initium haeresium a gentilibus exortarum inter quas ipsa Λthanasiana sit et opposita

Christiana, vel Ariana doctrina ab ipsis Apostolis stabilita Finem vero esse statim poli Constitutiones de statu conjugali quibus pariter Arianae quaedam doctrinae interspersae fuerint MyQuod anto 3. tempus Athanasii nihil audiamus de corruptis ejuscemodi editionibusvelepitonsis Constitutionum, post illud non paucasearum habeam, in Ecclesiis nimirrum vicinis lue Quod Vel in ipsi, Deo Athanasi Alexandrini , vel in vicinia illas tantiini reperiamus M Quodsoles omittantsinveniaminin E Opicis sinitimi ; pio inter eosdem labiopes Cistos Dam M oecurrat similis illi, de qua jam ferino, vel eadem,vel ejus imme ut aliis parallelae Collectiones, omnesinanitiis Α

etiam spuriae natiuae. Dm vero de ima illarum Dionisium Are pagitam, vel Didymum Alexandrinum affirmare, quod hi κοι-οδικοὶ &-οπlικὴ διδασκαλία autorem habeant Hierotheum vel Athanasium ipsum MDiv. Nom. e. IIII. Eccl. Hierarch.

1. III r. Quod nemo antivorum de libris hisce eorumque epitomis aliquid memoret, nisi qui probabilitet sint AEgyptii;

nempe Autor Synopseos Sacrae Scripturae,Didymus lexandrnus, Autor Libri de Virginitate, inter opera Athanasii. 8)Quod 'atura inrerpolationum, mutatimum,' additionum ipsarum, Diuitia ' Corale

379쪽

M ACTA ERUDITORUM

quae Athanasianae sint, originem illarum prodat. M Quodadd do Mystagogiae Athanasianae, loco originalis Arianae ves Christionae, ut vocat, Doctrinae libri sexti secretanim Constitutionum in sertae evidens signum sit ejusdem eorruptionis, imul declare a quo profecta sit. Cumque tam in AEthiopicis' Copticis, quam Arabicis editionibus ita res sese habeat, inde patere, quod nequo una fuerit omissa, ut Grabius quidem opinetur , neque altera per accidens addita. io suo praefixa huic operi genuinal raefatio verae Doctrinae Ap tolorum argumentum sit imp stiirae corruptionis. Illud enim manifeste Hctum esse eo consilio ut spariavi haeretica editio Καθολώκῶ Διδαιοναλι- pro genuina hominibus obtruderetur. Ex his vero observationibus CL Λu4tor duo deducit Corollaria, lyquod Constitutione Apostolorum, unde omes hae editiones&Synopses manifeste derivatae sint, s

olore etiam, ab ipsis Albanasanis dotia riuilurum pro divinis ivi inspiratis habitae sint quod eodem, quo nunc, ordine, ea iis ιρο quamne prolixitate utrint scriptae quod aeque lanistave rint ac numquodque orthodoxi aliam ain non invenerintim

fluxum illarum eritandi, quam supprimendissenuinis exemplis,de spuriis, impersectis,ut interpolatis editionibus enituendis. ηQuod inde naturalem dc obviam rationem tabemus recentio ninterpolationum in ipsis genuinis Constitutionibus ut in non inibus duodecim Apostolorum libro sexto octavo additis in recentiori constitutione depaschate in doxologiis ad Spiritum Sanctu &similium quae omnes iacila ortae sint a corruptis his foeditionibus. Et hoe adeo verum esse, ut hi quatuor libri cum

dimidio, quorum natura ipsos a majori corruptione liberaverit, e iam in corrupta hac editione, toti fere in hunc usque diem in gem minis Constitutionibus incorrupti appareant, , quod maxime notatu dignum sit, liber septimus, qui nunquam spurio hoc modo publicatus sit, tanquam ad Judaeos, non Gentiles pertinens, nullas plane interpolationes, in optimis nimirum Stis, habeat.

LITERIS CHRISTFRIDI A CHI LERI,

K. ad y. B. M. Q Uum primum inciderem in Clarissimi Viri, Jo van de Water, novirereditor inrit olibros truditos observationum Iuri

Romani,

380쪽

doctissenoviro, Henrieo Bienamanno, mitapridauspiciis elaboratant. Hunc is secium laboris inbuisse Italum sermo λν, tomimi Mariam salami, in pari studio etianillasilicoriim tam in Graecorum monimenta emn Legibus Grilibus diligenter omparaverit, misimus ex Diatii Veneti I mon, quem laudarunt haec Acta vi p. 468. Neque passus est nos de ea re dubitare Viriui nominis, Io Clericus, Tomo XXII BisHioth artis p. sa, qui inter laudes Henrici Hon, legati turre extraordinarii Reginae M. Britanniae ad Magnum Hetruriae Ducem, faustumhoc institutum commemorat: Duefiumistro re eon ι tred boniri qu's a ekepour ansi, Priver gandi, --s de , que par faveu amrside S. A. in Le Granditie de To- sane ita obtenu A A PRIERE, d in Ere=icinan D libertrestationne issamenx in des Pandecter Ceterum spes illa Cap. Ladhue mansit infundo. Atque tune demum guudebit D. an de mater, ubi viderit, Scaevolam in L. 14 D. de I ransadi duo ut que membra responsi sui in ip codice Mediceo fecisse, linenatum Graecis supplementum primi. rοντον τοῖς συμφωνηΘεm , ad observant, quo inter eos ramenerit. Frequens autemsuetum

adeo,d videmus quaesitum, an deberatur iuua uri Q. An perti-not' probisparet Aspertinere. An Titia tineatur' re eter Arerestituere debeat flauin i Ah re. An contineantur conrinei Lia deducere diseret non debere. An conveniri possitZρ β-τtransactum esset Similiter credo Scaevolnii inrextu nostro respondisse Indem creditores essent , quipropter incertum β' re M hie enim laudo Nostri ordinem, transactionem fecissent, non pos, quia transaetiam est scilicet. Facile autem hete vel

similis dictio toties iterata nauseam parere potuit vel incuriam librario properanti ad alterum membriam. Sequitur limitatio A mιtem alii creditores essent, respondit, utrum oue heredem, legiti-mivno scriptum, Protanς reditatis,quam in transactione ex-

SEARCH

MENU NAVIGATION