장음표시 사용
221쪽
prietatem nobis da na&lἰ usurpatione vendica M. Atque in Decretalibus vide eap. r. Cap.msur, cap. , cap. Quia nos de testamentis. Secundδ quia quae sue runt onera & obligationes defincti , transeunt ad haeredes , dc in eiusmodi una&eadem persona centitatur defunctus & haeres , idemque jus subire compellum ur ;& is qui in jus succedit alterius , eodem quoque jure uti debet, cap. II-, de resejur. in ε. & l. Qi in;us, D. eod. Igitur quae obligatio adstringit clericum Eces siasticos fructus impendere ad officia pietatis , eadem adstringit ejus haeredem. Terint id quia res quaelibet ad quamcunque personam transeant , simul eum suo onere transemat . cap. Ex litteris, de pignorib. 8e l. Si debitor . C. de distract. pign. 6c l. e sienatio, D. de contrah. empl. At fructibus Ecelesiae eo haeret destinatio ad pietatis opera : igitur eadem transmittitur destinatio de onus ad haeredes , quemadmodum obligatio restituendi , quae usurario inhaerebat , transit ad ejus haeredem , inquaurum ad ipsum de bonis defuncti pervenerit , cap. a nos , de usur. Concluden. dum itaque , posse quidem haeredes ad quos fructus Beneficii pervenerint, illa retinere. quae defunctur Clericus poterat ex Canonum permissu ad suos haeredes
transmittere , sive ex titulo retenta rationabilis compensationis sibi Clerico debitae , aut officiosae mercedis intuitu , aut etiam titulo pietatis & eleemosynae , si hae redes eorumque familia egestate premantur. Potest insuper , quamvis commodus
de dives haeres , sibi illa retinere , quae defunctus parciori victu. cura licui si et plura inculpat E expendere , sibi eoaeervaverat , auc quae intuitu issioris proprii suo dominio , suaeque liberae dispositioni comparaverat , ut sunt emolumenta distributio num : Anniversariorum , Missarum , administrationis Sacramentorum , aut verbi Dei. At reliquos extantes fructus Eeelesiastieos tenetur haeres lege conscientiae ad pietatis opera provide distribuere , oblisatione si uixjussitiae , certh charitatis. Nee tamen dixerim haeredem statim debere exequi istas omnes ad pietatis opera distributiones, alioqui enim sese gravi rerum propriarum damno exponeret , quando ex post facto repeterentur ab eo diversa defuncti debita quae ignorabat . & sic post effusas in Ecclesiam de pauperes facultates haereditatis , novas expensas de propriis Minnis sustinere cogeretur circa postmoddin emergentes ha,editatis lites & impensas
litium. Igitur hac in re neque sibi adblansiendo , neque etiam sibi damna indebita arcessendo , quod sane iniquius eget, potest haeres sibi cavere iusicio probi & prudentis consitarii , atque aliquas caeteroqui debitas ad pia opera distributiones iate in pus futurum differre.
l X. Qilaenam ver d sit Angelici Doctoris sententia , perspicuum est 1.2. q. I 8 s. artio. . MSi duplicem adducit bonorum , quae Episcopus habere potest , distincti
nem , se ilicet , norum propriorum , 8c bonorum Ecclesiasticorum e de propriis seu
patrimonialibus diei posse Episcopum illa sibi retinere , vel aliis pro libito elargiri. De bonis autem Leelesiasticis sic distingui e , facta divisione quatuor partium
reddituum Ecclesiasticorum , qui juxta can. De redditibur Ecclesie, ra. quaest. 1.d bent una cum oblationibus Fidelium distribui in quatuor , scilicet in partem Episcopi, In ali .non iam milii strorum Eeclesiae , in fabri eam de cultum Eeelesiae, & in alimoniam pauperum e & eo casu si Episcopus retineat sibi aliquid de iis quae desti. oriata erant ad tres reliquas partes , concludit S. Thomas , Episcopum 3c peccare mortaliter,& teneri ad restitutionem r vel tres aliae partes legitime , de sine fraude iterunt iis quibus debebantur attributae, ita ut Episcopo nihil amplius supersit ut . tra debitam sibi Ecclesiasti eam portionem ς Je hule membro distinctionis S. Thomas i in mediate subjungit haec verba : De his auten qua sint specialiter suo usui depu
222쪽
eria, videtur esse eadem ratis qua est de propriis bonis , ut scillaet 'opter immoderarum Uectum re usum peccet quidem si immoderata sibi retineat, ct aliis non subveniat ,sicut
requirit debitum charitatis. Cum verδ omnis distinctio fieri debeat per oppositas di ferentias, non alia luc intelligi potest differentia quam oppositum membri contra- distincti , in quo Episcopus sibi eontra justitiam usurpat de portionibus quae aliis Clericis sibi inretioribus ac subditis , & fabricae atque cultui Ecclesiae , & pauperum subventioni destinatae erant ἐν ad quod membrum dixit S. Thomas , Episcopum
peccare contra bonam fidem , quod idem est: ae contra justitiam : in hoc autem altero membro ait s. Thomas, peecare contra Saritatem. Item in illo deteriore de
opposito bonae fidei membro dicit, Episeopum ad restitutionem teneri. Ergo in hoc altero minus culpabili membro in quo dixit Episeopum peccare contra debitum charitatis , inferendum necessario est istud oppositum , quod eo casu Esse pus non teneatur obligatione restituendi ; quod etiam satis significatur his ejus verbis : Sisat requisis debitum charitatis. Certum enim est , obligationem restituendi non sequi debitum charitatis , sed tantum debitum justulae. Ejusdem Doctoris Angeliei mens non miniis limpide essu get ibid. In resp. ad a. his verbis: Et ideo si eo quodusii Eriscopi, vel alicujus Clerisi est deputatum, velit aliquissibi subtrahere,ct com a uineis vel aliis dine , non peccat , dummodo illud fiat moderate. Illa vero tibi facta subtractio , de qua loquitur , non est intelligenda de supei fluis reddituum Eeclesiasticorum ; constanter enim tenen 'um ex ipsius Ecclesiae mente & communi omnium orthodoxorum Doctorum sensu , peceare damnabiliter Clericum , qui de ejusmodi supei fluis aliter qu m ad pias causas disponit , quamviCrestituere noti teneatur. Sed iste sancti Thomae locus intelligendus est de eo quod Clerieus suo congruo & decenti victui subtraxit pareius vivendo, cita liceret ei sine labe saltem
- mortalis culpae circa se impendere. X. Haeredes tenentur primarib pensiones Ecclesiasticas exsolvere , quas debuit .& non solvit defunctus Beneficiarius , ut tradunt Louetus lit . . num. a1. Faber Cod. de Sacros. Eccles. definit. 86. aliique communiter contra Garciam I. parr.
cap. 2s. Prima ratio est ν quia pensionarius non habet jus ullum in Beneficio , sed in solis fructibus Beneficii. At vero successor in Beneficio nullam contraxit ob:lgationem circa pensiones quae suam provisionem antecesserunt , neque t ut alibi probavimus suum mutuatur ius ad Beneficium a suo praedecetare , qui tantummodδ potuit se abdicare Beneficio , sed nullatenus in alterum transferre , sicut potuit suam transferre haereditatem. itaque successor non aliunde ius in Bene fieto habet quam a Collatore , neque tenetur ad praecedentia sui praecessoris debita , quae non suere ad Ecclesiae utilitatem eontracta, cap. i. de solution. Secunda ratio est , quia quaelibet actio au haeredem S adversus haeredena transmittitur , t. Vereris, & l. ult. Cod. de contrahend. & commit. stipulat. & l. unica , Cod. ut actiones ab l aered. & eon. tra haered. incipiant. Plaeterea ex defuncti contractu vel quasi contractu haeres indistincte tenetur , l. Ex depositi , Cod. de action. Sc obligar. & l. Ad ea- g a Contractibus , D. de re judic. Frustra vetb Garcias adducit legem D. de
publicanis , in. qua novus possessor solvere cogitur vectigali teacti.
Sed ea lex loquitur de meris realibus oneribus ; hie autem m . Qitatur de onere personali coniunctim & reali , quod non alit mersonam afficit, nisi quatenus rem possidet. Praeterea iura Fisei certis quibusdam privilegiis & sev et i itibus fulciuntur , quae non sunt in consequentiam trahenda rerum privatarum. Nec
minus frustranea objectio erit eap. i. de solution. quo damnatur successor in B . . B b x ne fieto
223쪽
neficio persolvere debita praedecessotis pro Ecclesiae necessita te contracta. Ad hoemiim cst duplex responsio: & prima eli , quia pensio privata nullatenus dici potesteontracta pro necessitatibus , sed politis in detrimentum Ecclesiae , quae sic oneratur. Secundo , quia tempore illius Canonis nulli poterant esse defui cti Beneficiatii haeredes circa bona de Ecclesia percepta, nisi ipsam et Ecclesia , ut pauid ante oste sum est: nunc vero succedunt ubique haeredes cognati , tam ab init stato, quam ex teli amento , in ipsas etiam facultatcs ae Opes, qu s Beneficiarius ex propriis Bene- fietis conlequutus fuit ; de in hoc ipso tota sun datur praesens quaestio, an haeredes teneantur an successor in Beneficio Haeredum tamen desectu poterit intentari dversus successorem Beneficiarium subsidiaria actio. X l. Ob eandem pariter rationem tenentur haeredes reparationibus & ornameninti, Eeclesiae, quae contribuere debuit , & neglexit defunctus Beneficiarius; ad haee enim livpothecae subjiciuntur bona dcfuncti ad sitos traiissata haeredes. Qiuod jus fir-niatum Riit Senatusconsultis, Loueto de Scholiaste B codeo relatis lit. R , num . s. XI I. Quamvis Glolla in cap. fin. ne Praelati vices suas , scribat successorem in Bene fieto non teneri state locationi praeces loris sui , aequius tamen ei se docet Reis
natus Cho pinus lib. . de lacra Politia , cap. . mim. 6. ut teneatur stare, modo exii D
de nihil damni saltimeat. Idque confirmat pi icito Curiae Pariliensis die I . Augusti is . itemque aut horit a Ie Baldi in i .Pbcmus, Co . . de sacro ita Eh. Eccles. Et ve- id qui in alterius locum succed t, eo dum jute . quo ille uti do bet, cap. δε qui injus , de regul. jur. in 6. εἰ l. in jus, D. eod. iit. Idemque hopintas num.7. conistra Rugeum opinantem in lib. Privilegiorum Regaliae . pi v l. so. Ecclcsasticas i ea ιiones , defuncto Episcopo contractas rege indi posse ib Oeconomo Regaliae propugnat in oppositum , non polle rescindi. Oeconomus enim constante Regalia libet eustodire , sed non immutare siciae Monomiae flatum, cum sit instar curatoris boni dati , cui pλehit iam fundi conductionem non licet convellere , nisi Daudulenter contractam esse appareat et profertque Parisiense senatusconsultum mensis Augusti anni is 68. secundum conductorem Episcopalem molendini Diui Clod idi. Alias enim deciperentur conductores aut horitate Iuris r quod fieri iniquum est . l. r. Cod. det his qui veniam aetatis impetr. Traditque Rebuisus de alienatione terum Ecclesiae , n. 61. Veteres colonos ubi Ecclesia nihil damni sustinet. novis Fesse piae tendos: idque firmat senatusconsulto Parisiensi an. 1118. die 16. Mattii.
De Ecclesiarum fructuris s reparationibus o s de
Rixtis Ecclesiae seculis ea vigu It consuetudo , ut ex illus redditi- ut bus quarta pars Episcopo cederet, ipsius personae de familiae, aque ho pitalitatis ossiciis impendenda : altera pars inter Clelicos ad victii mar distribueretur : pars alia in pauperes & viditas erogaretur : altera demum p ,. Do h bricis de dccori E clesiarum destinaretur, caP. Concesso. can. tuor. can. Teredii. bus, can. Cogπου-κI, dc cra. Mos est, I a. quaesit. a. Nunc vero pro locorum
224쪽
Acorum diversitate varie coisiletudines circa obligationes contribuenti ad fabri- eam Eccl: liae in valiter in . I I. Lia ire irritis Boctu lius Scia oliastes magnae Collationis Constitu tonum Regrim Fiariciae , ait lib. i. Collationis , tit. 1. f. 1 . scribit usu cilc receptum in Gallia , ut non solurn Epistopi & Abbates propriis Ecclesiis , sed ipsi etiam Parochi& Rc istores tria cantur singuli contribuere ad propriarum Ecclesiarum s bricam rere parationem, ii modo ipsi quoque redditus copiolos percipiant: ad hoc multa profert Clitiarum Regni Iudicata. id confii mani p. isca Constitutio te Caroli Manni , in se ita in dicto lib. i. Collationum . tit. s. 3 9. desumpta ex ejul lena Capitularii libro s. cap. i 6. ubi statuitur , debere Betri ficiarios qui decimas de frug Lus aut animalibus percipiunt, aut qui censibus Ecclesiae perfruum irr , cola: r buere sciarum Ecclesiarum operi At instauratiotii. His consor me cli Ius Commune in cap. I. de Eccles aedificand. Vulatimque Eci esi aliisΝω Reu DB- habent, omino adjuvetit ad tecta Ecclesiae restauranda, vel ipsas Mesesias emendat das. Item cap. De L I,e Od. lit. De his; parochiales Ecclesias h.rbent , duximus re pondeudum , quod ad rep. irationem stinytisutionem Ecclesiarhm αἰ debra i quum opus 1 iii, is , de bonis quae Iivit ipsius EMe-μ, si elisipersint, confe=re, ut eorum exemplo caeteri iuvitentur. Hie OD. r, a vei baista , Si elisupersint; quia si Paroclii sola in lita oeant congrimam portionena , aut pa rum quid ultra eam, nullatenus tenentur. Denique in Concido Arelatenti sub Leone Papa IlI. regnante Carolo Magno , statuitur cata. x s. tu Beneficium Eccletiasticum habens , ad tecta ipsius Ecelesae restauranssa , vel ad ipsas Ecclesias ae lificandas ominnitro adjuvet. Denique lioe idem sane ivit Henricus li I. Edicio a imo is 86.
I II. Nec vero soli Beneficiarii, sed etiam ipsi Paroclitani quorum utilitati consulitur, in partem horum contribuere tenentur, ut decernit c oncilium Trident. sess. 1 r. de re Armat. cap. 7. Idque innumeris iudicatum est Galliae Senatusconsultis , quae reserunt Charondas, Morn cius . Expillius & Despeii seus de Bene f. Eccles. tit. 9.sect. 32. Quin etiam praelitum Henrici IlI. Edictum eximit Beneficiaris i majoribus Ecclesiartim reparationibus & structuris , nisi ipsorum culpa & norabili negligentia ruinae contigilsent.
I V. Communior Gallicani Regni usus multis Iudiciis confirmatus , quae referunt Charondas lib. i. Responsorum , cap. 1 . Antonius Bleinianus lib. I. Prax. Benes. tir. i. ad fin. hic est , ut Ecclesiae chorus , ubi sitiit Clericorum sedilia, ab ipsis Clericis ς navis autem , laicis debeat instaurari, nisi forte alicubi diversa vigeat consuetudo vel starii tum. Et quia plures else postant, quorum inrct sit Ecelei iam vel ejus chorum reparari, docet ibi Bletitia tuis incipiendum este a Curatis seu Reeroribus percipientibus secretus decimaru in . ut pro rata reddituum contribuant nisi fiat Curati , aut Viearii amovi biles, aut tenues eorum redditus c0ngruam susteiriationem non excedant : his discussis, Ptae latos quibus illae subjiciuntur E clesiae , esse secundo loeo compellendos : qui enim sti. ritim emolumentum , onus pariter sentire debent. Denique tertio loco Parochia nos , aut oppidi communiistatem , quorios largae requiiuntur expensae , sive ad aedilicandam , sive ad reparandam Ecclesiae strii sturam: ad minores autem impensas laici non sunt adigendi. Multis locis, atque adeo in hae Narbonensi Provincia consuetudo lubetur , .ut Ecclesiae aetificandae Jc instaurandae tertiam partem contribuant Eccleriastici, reli- . . quas duas Populus. Hie usus aliquatenuς aecommodatur usui , quo structura vel reparatio chori spectat ad Clerum , navis autem, quae ut plurimum duplo claorum excedit, ad Populum . .
225쪽
V. Structura quoque instauratio domus habitationis Parochi ad populum speerat, cujus ita terest, quique participat Sacramentis , ut plerisque statutum suit Seiratusconsul iis apud Expillium , Chenutium & Despeisseum dicta sect. 12.
V I. Ad Ecclesiarum fabrieam de eultum peltinent AEditui, quos vulgus Matricularios vocat, quorum cons aternitates & sodalitia potestati ae directioni Ordinariorum subjiciuntur. Pecunia quippe quam Fideles pro Ecclesia eontribuunt , sacra est , & a profanis impensis aliena. De hae mentio fit lib. 4. Rcgum , cap. I 2. & 21.& lib. a. Machabaeorum , eap. 3. de apud Soetomenum lib. 8. Eccles. Hi flor. cap. I 2. Concilium Tridentinum sest. 11. de resormat. cap. 9. statuit hujus pecuniae rationes coram ordinario aut eo quem Ordinarius commiserit, esse reddendas. Idemque sancitum Francieis Edictis Caroli IX. Blesis 3. Octobris anno is i. Fe Henrici lv. I 6. Martii anno 16os. & Ludovici XIII. Turonibus 4. Septembris anno 16 19. quo
etiam Edicto districte vetatur Iudicibus Regiis , ne se his rationibus immisceant. Tria Regia hae: Edicta inserta sunt integra ad fine si Codicis Henricet.
Seoiciaria aliquot quasliones elucidantur.
N primis quaeritur, quibus in impetrationibus necesse sit mentionem: ficere omnium Beneflatorum, quae quis possidet Respondeo sacien-
dam esse coram Papa aut Legato , quoties aliquis intendit obtinere reseriptum ad aliquod Beneficium t alioqui rescripta , utpote obrepetunt invalida , cap. S; proponente, de rescript . in s. Quin etiam ab ipsis in Curia Romana permutantibus Benescia mentio fieri debet aliorum omnium Beneis ficiorum quae permutantes possident, juxta Rotae decis. I 3. de rescriptis , alias 6 a L. in antiquis. Atque ita in Galliis pluries iudieatum reserunt Ioannes Galli, Louetus& Bleinianus lib. prax. benes cap. I. num. 32. Hujusmodi porrδ Bcneficiorum expressiones non exigantur apud Ordinarios , Clement. 1. de Osse. ordinar. Ratio est,qilia ordinarius ex ossicio scire debet Dicetesis suae Beneficia, & , quibus possideantur. Idem censendum de Patrono. Atque in universiam in aliis quibuscumque , excepto Papa & Legato , non est necesse reliquorum Beneficiorum in impetrationibus meminisse. Quinimd neque apud Papam N Legatum , quoties ipsi non ex praecede ii supplicatione, sed mqtu proprio conferunt, cap. Si motu, de praebe ud. in s. Hune
tamen expressionis debitae desectum reparare potest apposita in rescripto clausula rquacumque Peneficia pro expressu habentes. II iaeritur praeterea, utrum petisiones Ecclesiasticae Beneficiis impositae pro Bene fietis habeantur , ita ut . harum quoque necessaria si expresso ; Respondeo , si pensio sit perpetua, id est ad vitam pensionarii, diversimode sentiunt Doctores Rebussu, sibi ipsi oppositus tract. de pacis possess. num. a 33. hanc ponit conclus nem : De pensione quae finitur cum persona , non est ponenda mentio in Benefieii impetratione ; secus si penso transferatur de persona in personam , hoe est , s 1 Papa sie deeernente i qui est in Romana Curia usus non infrequens ὶ mortuo pen- fionatio transseratur ea penso in alium superstitem Clericum quia eo casu pen-
226쪽
so videtur induere beneficii. Et tamen ibid. addit, qtramlibet pensione na, quae est ad vitam suscipients, vicem tenere Beneficii, ideoque faciei id ani esse illius mentionem in impetratione Beneficii, nisi is, hie desectus sappleatur in literis per clausillam istam , pro expressis habenter. Plerique Ductores tradunt pensonem non modo Dot esse nomine Beneficii comprehendendam , sed esse jus temporale SP profa ium: quam Jopinionem esse omnibus Juris Canonici Interpretibus communem , a stetit petorius par r. a. lib. 8. cap. s. quaest. 4. & 6. & Ganabatus lib. 6. de officio potest. Legati,num. 63 3. qui dc testatur saepius in Rota judicatum sui me , pelisionem rem esse profanam. Idque constat ex Rotae decis. 421. in novis , pari. i. Item Anchara mi , Cardinalis Imola in Clem. I. de supplend. neglig. Praelat. Gigas quoque de pentionibus, quaest. 7. num. a. & quaest. 16. num. r. & quaest. 99. num. 7. pro quo λllegat
Baldum, Felinum, de alios. Item Austerius in deeisionibus Capellae Tolosanae, quaest. 71. Caeter in Azorius loco cit. censet in fine , verum esse , quod pensio sit jus rei spirituali annexum : tum quia ex Beneficii fructibus deducitur : tum quia solis Clericis indulgetur: tum quia ad eam requiritur Papae approbatio, sive ut constituatur , sive ut redimatur ac extinguatur . sive ut transferatur in alium : tum
7uia per subsequens matrimonium extinguitur e tum quia de petitione quoque olvitur annata: tum quia ubicumque recepta est Bulla Pii V. pensionarius, si aliun - is de non est adstrictus magno B.eviarii officio, tenetur recitare quotidie parvum Beatissimae Virginis officium, cujus omissione non facit si ictus suos. Quid juris olim de pensionibus fuerit . nihil moror. Sed post Pil V. Bullam editam anno x 17 I. quae incipit Ex proximo, quae in Galliae regno usu viget , censeo pensiones elericales, tametsi propriE Beneficia non sint, esse tamen sacras ac spirituales ,& sufficientem simoniae materiam ob supradictis rationes. Ita SuareZ tom. I. de religῖon. lib. 4. cap. s. num. 9. Valentia rom. 3. disp. 6. quaest. I 6. punct. 3. Bona cina de simon. disp.I. quaest. 4. L l3. num 4. Iacobus Grassius rom. i. lib. I. cap. Ici. num. ix. hoc addens, cmoniam in pensione eleticali non induere excommunicatio-
nem , quia pensio non est beneficium. III Et si autem pensio per multa illa, quae dixi, eommunia habeat eum Beneficio, non tamen appellatione Beneficii continetur : quam sententiam amplectitur Azorius loc. et t. quaest. 4. ait que omnibus communem esse Doctoribus, quoniam sicut usus- fructus est quoddam jus a proprietate distinctum , sie & pensio a Beneficio : &sicut usus si uctus morte usureuctuarii finitur, F. Hinitur, Institur. de usu seni'. sic depensio morte pensionarii. Item quia Beneficium datur pii marib N per se propter Divinum officium ti Sacrum Ministerium ν pensio velo in vitae subsidium & commodum temporale , quod est quid profanum. Veruntamen ad cautius agendum , & ad evitandos omnes litium anfractus & praetextus tergiversationum , co sultius erit ad ir et rationem Apostolici pro Beneficio rescripti . non solum Beneficia quae quis posudet , sed etiam pensiones super Beneficiis recensere ; quamvis id secundum Ius exactius non sit necessarium , nisi ad obtinendum rescriptum Insarma pauperum ι quia tune agitur de in imat ne ei rea vitae subsidia. Diselle ait ea pur. Quammis p&ηῖssim . praebend. in s. pensionem nun comprehendi sub nomine Beneficii. Nec obstat caput adaudientiam , it a. de rescript. ubi is qui literas Papae impetraverat ad aliquod Beneficium , huic renuncia vir accepta pro Beneficio pensioner deinde alterum obtinuit rescriptum pro alio obtinendo Beneficio , , quo tamen ided excluditur , quia in hoe secundo non fecit mentionem Priorem literarum. Nec etiam obstat Glossa in cap. b. de restri P . Verbia
227쪽
I findatum , sub finem. Nam dictum caput, S dicta Glossa invalidum dicunt seetinis dum rei criptum , non ob reticentiam pensionis , sed ob reticentiam praecedentium literarum de conserendo Beneficio. Praetei ea illa obtenta pensio erat frav.fulenta , .ct jure proh bita ,& praeter intentionem ipsius Papae, ut expressE a t Clo la in d. cap. a vi audientiam , ver b. Pensiones. Atque ita jussa causa erat privandi pensionatium iure secun ii rescripti , eoqubi abusus suisset priore , quod tacuerat, rescripto. . Quia privilio itim meretur amittere is qui concessa sibi abutitur pol citate , cap. .ium, de Privi lcgiis. I v. Itaque ubi agitur de obtinendo Beneficio per rescriptum in forma pauperum, hoc est ut impetretur a sede Apostoli ea mandatum provisionis de Beneficio, fundatum super supplicantis paupertate , nece illa prorsus est S pensiones , & omne quos
quis trabit patrimonium exprimere , ut consentiunt omnes Doctores post Panormi- tanta n in cap. Postulam, deinc scrip . num. Praeterea eadem in nimbit necessitas pensionum , quas qixis liabet , exprimendarum volenti novae pensionis gratiam impetrato. B iei ius in dec ilion. Burdigal. qu. xst. 1 61. Rebustus trach. de paci sic. posscs L. num. I r. quia non facile praelum itur Romanus Ponti sex velle novo oneri Eccles ira subjicere j im oneratam argumen. cap. Mandatum, se reserapi.& sic deci sum in Rota refert post Cassad y um Rebuistis. H .s s. v t lex Navἱs, Cum autem,
P . ad leg. Rho l. de iactu , in his verbis : Quia non debet driplici enere onerari. Et lex Titia. g. vi Invita 1. D. de legat. I. V. Tertio qu. aeritur , liceat ne plura tenere Bene fi ia 3 Respondeo eum s. Thoma quodlibet a s. art. l s. quem communiter caeteri sequuntur, Navarra Encla tr. cap. 23. num. I 18. L ssio lib. 2. cap. 34. diab. 27. plura quille in simul tenere Beneficia non else intrinsece malum , nec tamen prorsus iri liis rens, sed speciem quandam mali prae se ferre; qnae ramen mali species do sinat ubi adhibentur debitae circunstan-Vtiae , aut rationabilis dispensatio , aut sine dispeii satione consertudo reeepta. Nam ut ait Sancte Thomas, & post eum Navarra loco et t. consuetudo pei inde ac dispensatio potest humano juri derogare , sed non naturali & divino. Non hic sermo est de Bene fietis incompatibilitarem habentibus primi generis , ut sunt duo Episcopatus , duae Eccles ae Parochialas , d ae Dignitates, duo Personatus , aut etiam duo simplicia ejusdem generis sub cirtem tecto Beneficia , ut duo Canonicatus. De Iliseusmodi statuitur , quos accepta pacifica posterioris possessori r , ptimum ipso jure vacet, cap. De minita, de praebend. dc extra . g. Execrabilis, eo g. tir. Quin etiam non hic loquor de Beneficiis incompatilitatem secundi gent ris habentibus, quamvis in istis non vacet primum per paciscam seeundi Brneficii possessionem adeptam , qualia sunt duo Beneficia simplicia . quorum singula res lentiam requirunt , ut sunt Dignitas in una Ecclesia , de Canonicatus in alia Ecclesia; qt)ae tamen in una eademque Ecclesia non haberent primi generis incompatibilitatem , quatenus sit ut disparmia , de non consorinia, seu ejusdem generis Beneficiat neque etiam incompatibilitatem seeundi generis quia non sunt diversarum res dentiarum , ut docent Navarra lib. 3. consit. 19. de praebend. dc Lessius diab. 17. n. I . VI. De caeteris vero Beneficiis utraque incompatibilitate carentibiis, s neutrum k separatim sufficiat ad decentem victum . non est dubium quin iuraqtie simul tenerist possint, juxta Concithim Trident. sess. 1 . cap. i . Ubi vetd singula seorsm si isticiunt ad decentem victum , ibi spectantur diversae species mali. i. Quia minuitur Dei cultus ; Clericus enim trζbus provisiis Beneficiis , non nisi unum quotidianum persolvit ossicium , quod , tribus proviss seorsim persolvendum ciner. 1.
228쪽
M nuuntur reelesiastici operatii. 3. Fundatores sua frustrantux intentione. . Frustrantur subsidio alii pauperes Cleliei, & forsim magis idonei ae Ecclesiae utiliores
futuri. s. Suppeditatur materia avaritiae , & scandalorum occasiones. Haec aliaque damna commemorat dicta Extravag. ExecraNlιs , de praebend. Qitae tamen species
mali possunt compensati S cohonestari quandoque per Ecclesiae utilitatem specta- bilem, ut eontingit in summis Dignitatibus & personis illustribus , quarum conditio aliquem emagitat spendorem. Item in quibusdam viris scientiarum & virtutum dote piae cellentibus ,& in illis praesertim qui sanctissime redditus Ecclesiasticos dispensant, quorum ratus est hoc infelicissimo tempore numerus prae illis qui factis redditibus nequiter abutuntur. Ubi causae istae non existiant,ne justa quidem. sed abusiva est dispensatio. Vettim ubi prorsus justa causa existit, atque ipsi Ecclesiae conducibilis, sufficit ut loco citato docet S. Thomas de alii communiter in ipsa mei consuetudo ; quae tamen nullatenus sum ceret ubi Ecclesia grave pateretur detrimentum vel scandalum , ne quidem adhibita dispensatione , quia tunc laederetur Ius Divinum , contra quod praevalere non potest consuetudo vel dispeia satio Ecclesiastica. Porrdinterdicta plurium Beneficiorum possessio comprehendit etiam Beneficia in Commendam concessa,ut disertis verbis ex psimit Concilium Trident. d. se T. 1 .cap. t . his verbis o quam regularia quaecumque. elsam comm/ndata. Hoc tamen non derogat dispoitioni priscorum Canonum Perinittentium duci simul possidete Beneficia , quotum unum sit in Titulum , ω alterum in Commendam , non perpetuam , sed temporalem ad sex menses , cλ p. Nemo , de elech. in s. can. ui plures, 2 I. quaest. I. V l I. Caeteram quantumcumque consuetudo plura beneficia tenendi non In-' compatibilia inoleverit, certum est huic licentiae repugnare spiritum Eeelesiae, qui Gnon alius est a spiritu Sponsi ejus I xsu-CHRisTi, ut constat ex innumeris Ecclesiae Canonibus , de gravibus damnis paulo ante commemoratis. Et videmus Cosqui plutes habent praebendri, non ideo liberalius in eleemosynas & opera pietatis expendete , sed luxum & familiares expensas adaugere , tibique damnationem asciscere , quantumvis comminetur Christus. Luc ri. vers. 21. Sic eris omis qui sibi thesaurizisu, non est is Deum dises. Et quidem tremenda eorum qui plures plκ-bendas possederunt, exempla legimus apuὸ Dionysium Cartus anum . ut mirum sit graves 8e insignes Doctores adtb negligenter in hac parte suae aeternitati providisse. Et quidem peccare etiam mortaliter eos qui plura vel possidenr sine rationa Mili causa Beneficia , vel aliis procurant, vel conferunt, eximii Doctores asserunt, Navarrus in miscellaneo so. Gabriel Biel in q. dist. is. q. 8. Ioan Maior dist. 14.
quaest. I 1. AZorius pari. 2. lib. 6. cap. I i. Tolesus lib. I. cap. 8 I. Bin Yseldius part . . Cap. 3. LOp pari. 2. cap. IOI.& ΙΟΣ. Sylvius in 1. 2. quaest. 63. arti c. 2.conclo . 9.
Quia digni sunt morte Bon solvum qui prohibita faciunt, sed etiam qui consentiunt
facientibus. Roman. i. Ait vero Concit. Trident. se T. . cap. 1. uiplures Ecclesias. siue is litatum, e in commendam , contra praesentis decreti tenorem nune possident, aquam maluerint retenta , reliquas infra sex menses ,s ad liberam Sedis Apostolica disepositionem pertineant, alias insta annum dimittere teneantur: Hiseu; Ecclesiae ipsa , ultimo obtenta duntaxat excepta, eo i o vacato censeantur. Idiamque Concilium sesea . c. I 7. de reformat. hoc ipsum decretum ad S. R. E. Cardinales extendit. VIII. Quar id quaeritur , ubi constaret deceetro quodam sundatarum Missarum numero . sed non ' Fundatoris intentione circa Missarum applicationem , utrum
libera sit Rectori seu Capellano harum Missarum applicatio , atque ita possit pro
229쪽
liis applicandis stipenilia iici pete Respondeo, non licere illi stipendia alia reeipec te , ted attritagi ad applicandum pro anima Funda totis. Etenim in obscviis inspici - solet quυd verisimilitis est; aut quod plerunque fieri solet, i. In obscuris, D. de re. η sui. jur. Atqui vel olim ilius est hane fuisse Fundatoris mentem, ut Misse sibi applicarentur, oc frequentissima talium Fundatorum ituentio , ut Milla pro se ipsis celebrentur. Ergo lioe idem de propolito Fundat ore , ubi nihil aliud liquet, praesumi debet, ut voluerit sibi omni meliori modo providere. Bonacina de Sacram. Euchar. disp. . quaest. vlt. punct. . f. i. Ulterius hoc confirmatur per legem Chmras legata, D. de legat. i. ubi dicitur, ibi praestradain rem et se ubi testator voluerit, . a ubi verisimilius est cum voluisse. Quibus uitam ex verbis insertur, eadem ra- Iione Capellanain teneri celebrare pin. i e in Ecclesia vel Altari quod Fundator sex pici, ede lignaverit , si non excuset necessitas, vel julti admogum. causa : neque s llicere lyatro notum vel haerea una consensum ; his enim non licet intentionem Funda: Oris intervertere. Qua in re si saepius se dispenset absque causia Capellanus, peccat morialiter, & secundum Glassium , Azorium, aliosque tenetur aliquam. Ieddi suum partem restituere. Alii quidam, ut Pollivinus&Bonacina , probabile judic. ant , non teneri restituere, si alibi Miisis quas debebat, celebraverit. I X. Quaeritur quinto, utrum in casibus sandationis perpetuae & quotidianae Mist, sit astrictus Capellanus ad quotidie celebrandum, sive per se, sive per alium ξPto responsione approbo communem hanc Doctorum distinctionem. Vel Fundator velle se declaravit, ut provisus de Cappellania sit actu Sacerdos & per se quotidie celebret; atque in hac parte conseiitio communi Doctorum susscagio , hunc ditari illari ab ilio quotidiano Onete , duobus ad vcnientibus casibus, scilicet corporis in ii; fit initate , M speciali aliqua Gaiisa honestatis & devotionis debitae , in utroque enim casu diserte declarat caput Signi aiu3n , de praebend. quotidianarum Mill - ium Utius licita inici mitti polle. Clim vero intermissio illa debeat certis limitibus circumscribi, qui tamen non determinantur in ipso Jure, duplex adhuc restat di iacui tenda quaestio, scilicet quot diebus liceat intermittere quotidianum illud onus . P Qi ter aegritudinem corporis , & quot etiam diebus propter honestatem & debitam devotionem λ Et quidem quod spectat ad causam honestatis S devotionis, . Opinio multorum est , ut possit ex causa Capellanus Missam intermittere fun- ὰς dat Onis uno die per singula; hebdomadas. Panormitanus in d. cap. Significatum, , Imola ibid. Sylvesterveb. I sis i. quaest. . versic. Qimum, Angelus Vcrb. MUsa,q; aril. 41. Nauarta coiis l. . de praebend. Zerola pars. Io ver b. Missa, ad s. Idem- que pari. 2 Verb. AElissa , f. 9. Suare et in parr. 3. t Om. 3. disput. 86. sect. I. col. 3. vel sic. De beneficiis, Barbosa de officio & posest. Episc. pari. a. alleg. 26. num. 3I. M. Horum ei iam aliqui , ut Navatra de Zerola adjungunt posse ad singularum hebdomadarum diem unum interdum diem alterum superaddi. Ego tamen ut lubens quod canorie illo. Siqui sum, permittitur, dies aliquos intermissionis Missariim ico acesserim, nequaquam tamen ita frequentes, ut unus & alter dies do singulis hebdomadis eximatur: unum ramen de singulis mensibus diem demi posse, aut duo. decim ex toto anno , indubitanter concesserim. Glossia quidem ind. e. Significatum exponit causam devotisinis debita,eontingens Sacerdoti peccatum mortale, ratione cuius debeat a Sacrificio ab uiuere. Ego vero latius istam devotionis causam exponenda ira duco, ut interdum etiam iactificet ob aliam quam iandationis causam, etsi
ratissime id ei licear. Durissimum enim & indecorum, de debitae flevotioni oppositio nimia Licerdoa tam iniquo vinculo astringatur, ut totius vivo tempore
230쪽
non possit nisi pro uno liquo defuncto, tritiaqtram velo pro seipso, minquam pro
salicta Eeclesia , nunquam pro largentibus populi cal imitatibus , nunquam pro parentibus aut fratribus desunctis sacrum celebrare. Quum verbal legatur hones Σ-tis aut debitae devotionis causa illa Canone praefato approbata, procul excluditur causa avaritiae; nec enim tali Capellano licebit vel unam diem de toto anno de meis, re ad celebrandum stipendii causa pro alia quacumque intentione. sX. Nunc est discutienda altera, nimirum corporeae aegritudinis causa , qtrae juxta dictum caput Sim ruum , de praebend. dispensat a quotidianae Missariim celebrationis obligatione, adeo ut opus non sit alterius sacerdotis substitutione. Istas Milsarum inducias Summistae&Canonistae diversimode assignant. Qui eas stricti dx restringunt, limitant ad decem dies, quibus exactis , si in nrmitas duret , voluiit alterum subrogari Sacerdotem ad Missarum onus. Ita sentit Barbosa loco cit .Quod enim datum ob causam fuit, repetitur si ex recipientis infirmitate non pote st causa adimpleri, l. Si pecuniam, prine. D. de condict. caus data caus. si a sequuta Qui vero latius has extendunt inducias, menseira aegritudinis assignant, Hurta dus de Sacramentis disput. . Layman, & Bonacina, qui ipse Mediolanensis civis Concilium provinciale septimum Mediolanense, tit. de Missi , in testimonium adducit , poli. integrum stipendium a Saeerdote recipi, qui ex vera infirmitate uno mense non celebraverit. Media denique, meoque judicio justior & aequior senten-
i , quam tuentur Petrus Navarra lib. a. de restitui .cap. 1.numa 1 t. dc Bonacina de Sacram. Euchar. disp. 4. quaest. vlt. punct. 8. num. 17. aliique Doctores, concedito ex morbo dierum quindeeim inducias. Improbabilis est autem opinio Sylvestri Verb. MUR I. quaest. 7. num. I. ad fin. & Azotii par t. l. lib. I O .cap. 24. quaest. 7. te neri detentum paucorum dierum valetudine Sacerdotem supplere per alium , aut Pro rata de stipendio restituere. His enim aperte refragatur dictum caput Signἰ Catum , de praebend. & naturalis aequitas reclamat, secunddin quam dicit Glossa in l. Arboribus, g. De illa, D. de ususe. non esse denegandum salarium famulo . qui exiguo tempore aegrotavis.
X I. Praedictis quidem Misi tum induciis absque stipendii diminutione loeus est,quando voluit Fundator celebrari Missas ab ipso eodem qui de Cipellania pro-
Zilus fuit , atqtie i aequi sit actu sacerdos. Sed ut resumamus alternum primaevae distinctionis membrum .d Fundator non providerit ut teneatur Cappellanta ab eo solum qui sit actu Sacerdos , poterit Clerῖcus annitrum quatuordecin ., aut pila in secundlim Galliae usum annorum septem completorum provideri, qui teneariar per allum Missas persolvere ; eoque ea a non licebit ullo die Missis intermittere . nesque valebunt ad ullas inducias praedictae si vo corporis infirmitatis, sive honestatis. aut debitae devotionis causae. Ubi enim libertas relinquitur alium subrogandi per eum, qui non Sacerdos fundatione provisus suerit, iam non admittitur excusatio. quia uno impedito , nunquam deerit Saceidos substituendus. Hac in re unanimessimi praeallegati Doctores, Abbas, Imola , Sylvester , Angelus, Navarra , Zeu
X I I. quaeritur denique , qtiaenam requiratur expressio ad hoc ut Capellania aliqua censeri debeat Sacerdotalis , hoc est, ut non possit nis Sacerdoti, aut saltem juxta supradicta , ei qui possit intra annum fieri Sacerdos, conferri. Idem qu que quaeri potest de aliis Beneficiis caeteroqui simplicibus, si de intentione Fundatoris disceptetur. Respondeo , si statutum aut sundatio jubaat provideri de Capetis lano qui teneatur Missas celebrare aut ut Cappellanus ad tale Lenefici uin Pronactus