장음표시 사용
231쪽
toties sacrifieet , nec addat ut teneatur per seipsiam sacrificare , aut aliquid eviden ter aequipollens , censeri debere Capellaniam non esse Sacerdotalem , qualis esset, si juberetur eum qui promovebitur , csse actu Sacerdotem , & per seipsum lstatim celebrare: neque etiam apthudine, qualis esset si juberetur provideri de Ca- jpellano qui teneatur per seipsum celebrare : quo casu , ut pauid superius dixi, sufficeret pio, id cri de Clerico , non actu Sacerdote, sed qui talis esset , ut intra an- maira fieri Sacc rdos possit, quo intervallo teneatur Millas per alium supplere. Ubi luet O iandatio diserte non exprimit ut provideatur de Capellano qui teneatur Missas praescriptas per seipsum celebrare , tunc illa Capella erit simpliciter Clertia calis,& ad eam promovere licebit Clericum sufficientem de idoneum, hoc est nullo praepeditum calionico impedimento, quamvis in hoc Regno septem dumtaxat aetatis annos impleverit , aut alibi quatuor declin. Hoc vero discrimen , quo digis nosti possit ex verbis sandationis, quaenam censenda st Capellania Sacerdotalis .&quaenam si inpliciter Clericalis, tradunt unanimes Doctores , Gareias de Beneis ficiis p. 7. mp. I. num. 87. & seq. Augustinns Balbosa in remissioni b. ad Conei l.
scir. 14. c. I x. num 6 I. Emmanuel Sa Verb. BenssicisDu , num. 28. Bona cina de Sacram. Euchar. disput . . quaest. Ult. punct. 7. g. i. num. i. La mari lib4. tract. a.
cap. i . num. 2. Hi tres ultimi allegant responsiones Congregationis Cardinalium, quibus etiam Bonae ina expressas Rota decisiones adiungit. Porro Sacerdotalis C a pellania prouisum adstringit ad residentiam , quandiu Musarum onus certo loco persolvendum est ; non vero sinapi cx, seu Clericalis, nisi substitutum Saee dotem. Obligatio tam cia residendi ad Capellaniam Sacerdotalcm non est strictior quam .Pahoehi, eui lieitum est brevi tempore abesse , relicto substituto , aut etiam lonἰ- . .giore , ubi necessitas, vel justa causa adigit.
git ri itingis CAPUT XXIX. De Decimis, s Oblationibus.
I. EciMAE , & Oblationes ad bona & jura Ecclesiae pertinent. Decl-
, marum triplex genus censetur: praelialium , quae ex praediis, locatio-Ε ne agrorum vel domorum , piscinis , lacubus. mole trinis , S c. personalitum,quae ex personarum negotiatione, famulatu, δrtificio, de c. imistarum quae ex animalium Delii, ana,lacte, &c. educuntur; harum enim rerum fructus partim ex praediis partim ex hominum industria prodeunt. In his omnibus ,rum qui adris ipsas, tum quoad laxationem spectanda est locorum consuetudo , qua etiam pluribus in loci ς , piae sertim in Gallia , cessarunt decimae personales. II. Fraudantur decimae , si qxiis apponat fructus det lotes , quo ea samorialiter peceatur cum obligktim e resti suendi,quemadmodum etiam quando infra reremam saxationem P st/n xui. Non Iameia tenetur quisque optima pro decimis selige te, sed niedio-ria ex bon fide, prout occurrunt- Ioan . Majori in 3. Sesu eiu dist. ι 'i'aest. Navarra Manual. cap. ai. Dum. 3t. Sintister statuit lex Ligato. severatis r. 37. D. de legat. I. legato generaliter relicto , ve-biu servi milu neque se imum 1 neque ecssimum accipiendum
232쪽
III. Dedueendae sunt decimae ex Integris fructibus ante omnem expensarum , censu una , tributorum & aliorum quorumcunque operum deductionem: tum quia decimarum jura sunt antiquiora: tum et Iam,quia iura Dei & Ecclesiae humanis juribus anteferri debent, cap. cum nonsit, & cap. Tua uobis , de decimis.. Ι ' Quaeritur de jure dccimarum, an possit Laicis competere Non potest Laicis primario competere , cum sit jus spirituale , contractum ob Ecclesiasticum ministerium ; ide6que neque possideri, neque praescribi Laicis possunt, cap. Adhac , de decim. &cap. Causam, de praescription. Potest vel 5 Laicis compet crejus decimarum ab illo primatio exorium,quatenus potest Ecclesia jus Laicis ad si
elus,prout temporales sunt, concedere, puta donatione , locatione, Venditione. enim jus secundarium clau proficiscatur ex humano contractu , temporale est.. Lessius lib. 1. de just. cap. 3 2. dub. q. num. I9V. G sae usus est , ut a Lateis sine justo & probato titulo de eimae. praescribi
non possint,ne quidem possessione cujus initii memoria non extet, ut docet Lau-Bochellus in Summa Beneficiaria, veb. Dec-a , cap. 3. num. 3. suisse faepissime in Supremis Cutiis judicatum conformiter ad Clotarii Regis Constitutior em in legibuς Alemanortito, cujus verba sunt: Res Ecclesia de Laicis absque charta
nullus praesumas possidere.Et si chartam non ostenderit, quod comparasset a Pastore Eccles η , possessio semper ad Ecclesiam pertineat. Alici Galliae usus est , ut ibidem tradit
P. linitus inura. 4. Charondas ad Codicem Henrici lib. I. tit. de decimis I . art. I. aenutius centuria 2. quaest. 6. Despeisleus de Benes Eccles. tit. 9 ech. I. num. c.
multa proferentes Iudicata , quod decimae a laicis inlaudatae ante Lateranense sub Alexandro Papa II I .concilium debentur laicis. Concilium istud anno ii 8o. Cone lusum de publieatum fuit. At ve id quinque sere ante id tempus seculis Marino tellus , urgente periculosissimo Saracenorum bello, qui magnam Galliarum paretem invaserant, multarum Ecclesiarum decimas Ducibus exercitus sui attribuerar, ut eos in tanto Christianorum discrimine fidos & strenuos haberet hoc novo aucto- Tamento. Atque hae dicuntur decimae seu dales , seu in seudatae , utpote i Principe In teud T conversiae. Praefatum Concilium decernit laicos decimas detinentes non polle illas in alios trans serre laicos , sed debere Ecclesiae restituere , cap. Pro nibemus , de decim. Idque servatur quidem in Gallia circa decimas post id Conci-ium insendatas , aut quovis modo a lateis aequisitas; sed non circa decimas ante Id Eone ilium innudatas, quae solent ad haeredes aliosve laicos transferri, sive voluntarii , sive coacta alienatione. Louetus lit. D, cap. 9. V I. Decimae ex novalibus procedentes pertinent ad Parochum , eiusquo redditibus accre curar, cap. Commissam A. cap. Musivium I 3. cap. Ex parte 17. cap. Cum conting a dedecim. Idque servatur in Gallia multis firmatum Senatusconsultis quae refert Charondas lib. I. responsorum, cap. I 8. Leprime centur. I. cap. I e. Bo
e h V Vς ς uni ur, i. g. Novalis , D. de verb- novale excoleretur jam arat decimis obnoxium erga Re- sectorem vel Praelatum nihil novi Parocho acquirItur. Huic tamen competet actio. ad vetus Rectorem vel Praebendarum ad congruae suae portionis auem mirum , si zeasmne noxae culturae crucialia ei onera sucerescant, ut tradit Bochellus loc. cit.
si lis in totam proῖςlanda videatur,potest initio petere ut per provisionem tale
233쪽
tibi interea supplemeritum decernatur. Congrua enim portio cedit In alimenta n ictum Parochi, quae dilationem in jure non pax iuntur, l. I. C. de aliment. pupil praeliand. atque initio litis ,& extra communem Iuris ordinem petuntur &provicii titur, l. Cian unus, i. fin. D. de aliment. & cibar. legat. & l. penult. D. de his qui sunt sui vel alieni jur. Eoque jure utendum circa congruam Parochi porti nem,docet quoque Rebutius Iract. de congrua portion. u. . 6 a. Sed si Parochis suppetit ex Beneficii fructibus suiliciens victus,non eis competit jus supplementi,ae repelluntur a petitione congruae portionis,cum jam illam habeant .Louetus lit. D,e. 8. VII. Iure communi, quod in Gallia quoque receptum est , immunes sunt a solutione decimarum, tum Religiosi Hospitalatii ac Militares Sancti Joannis, tum Cistercienses, tum Coelestini, cap. Ex parte , cap. Licet, cap. audiemiam, dedecim. & privilegium istud Coelestinis in sulserunt Bullae Coelestini V. & Gregotii
XI. quas roborarunt in Gallia pleraque Senatusconsulta apuὰ Despeisseum react. de beneflc. tit. io .sect. 3. Sed exemptiones istae non extenduntur ad terras quas praefatae Religiones irradunt aliis excolendas iii emphrteusim , GallicεBmd a s s. vel in censum , ut tradit dictum cap. Iiret, de decim. Verumtamen ne horum privilegiorum occasione Eccle suae graventur Innoe. III. in Concilio generali provide decrevit circa Cistercienses, Templarios dc Hospitalarios nondum enim erat institutos Coelestinorum ordo , qui posterius emersit ὶ si quod praedium acquirant post idem ipsum generale Concili urri, ut non hae a decimis exemptione
a tur quamvis ab ipsis Religiosis possideatur, & excolatur; sed privilegium solis
inhaereat praediis ante, quaesitis, cap. penult. de dceim. Et generaliter omnes Religiosi de novalibus suis , quae propriis manibus vel sumptibus excolunt, & de nu- . trimentis animalium suorum, & de hoxtis suis decimas solvere non tenentur , cap.
VIII. Quamvis nomine Oblationum generaliter comprehendi possint quae eumque libete , sive per dispositionem inter vivos, sive mortis causa offerunt ut Ecclesiae; communior tamen hujus vocis ac propria usurpatio duorum comprehendit, quorum alia vel imaginibus, vel Altaribus, vel parietibus Templi appenduntur , vel in capsas & arcas Ecelesiae projiciuntur: alia vero vel in celebra- tione Missarum , vel in Sacramentorum ministerio , vel ad manus Sacerdotis , vel in pelvim coram ipso contribuuntur. Consuetudo frequentior, & passim usitatior,ic stante Bochello ad Collat. Regiarum Constitui. lib. a. tit. 6. sub sin. haee est, ut istae secundi generis oblationes Parochi lucro cedant et ea verb quae appeninduntur , ut dictum est, vel in capsas immittuntur, fabricae & reparationi, de ornatui Ecelesiae destinentur; neque serventur nisi paucis in loeis Edicta Henrici III. duo, se licet Ble sense acti e s i.& Melodunense anni is 8 o. artic. xi. quibus oblationum integra jura Parochis attribuuntur , cum derogatione Aurelianensis Edicti Caroli I X. quo pars aliqua Parochorum lucris subtrahebatur. Haec Boe hellus' tradit . quamvis illo anterior Rebussus tract. de decimis, quaest. I. num. 19. dc,o. scribat oblationes etiam ipsas quae imagi tribus aut parietibus appenduntur, deinberi Erclesiae illius Paroelio; sed si Eeelesia indigeat , esse oblationes istas judieio Episcopi impendendas ad reparationem. Zerola denique in praxi, p. h. Verb. OH - tiones , testatur Oblationes quae in Parochiali Ecclesia fiunt,pertinere ad Parochum et eas velo quae in alia fiunt Ecclesia , pertinere ad ejus Ecclesiae Rectorem, seu Praeposi: una ; sed e s quae in parietibus affiguntur aut suspenduntur , esse ipsius Ecclesiae.
234쪽
De rerum Ecclesia alienations bus.
E QU E ullus Episcopus . neque Abbas , ae ne Ipse quidem Summus Pontifex rerum Ecclesiae alienandarum potestatem habet , ut diserte dicunt ean .stixemus,can. Mitiis Episcopus, can. Ais licet PVAE, I 2. quaest. a. neque possunt Presbyteri alienare Inconsulto Episcopo, neque Episcopus inconsulta Synodo vel Capitulo praedium Ecclesiae Vendere, aut aliter alienare, can. IV iis, in . quaest. a.&cap. I. de his quae fiunt a P Slat. siri. cons. Capit. Neque tantum Capituli simul & Episcopi consensus , sed
corum quoque requiritur subscriptio, ean. Sine exceptione , ix. quaest. 2. Decernit tamen can. Termias, i a. uaest. h. terrulas aut vincolas exiguas, de Ecclesiae minus
utiles , aut longe positas posse Episcopum, si necessitas suerit, sine consensu Capituli distrahere. Alienationis prohibitae nomine comprehenditur donatio, Venditio, o P rmutaIio, perpetua emphyleusis, cap. Nutvlla ρ, de reb. Eccles. non alien. II. Clericus alienans rem Ecclesiae , quisquis eam recipit , excommunicatus est ipso facto e praeterea Clericus remanet ipta facto privatus Beneficio & Eccle-sa , cujus retri alienavit, cap. Ambitiose , in extrav. comamn de reb. Eccl. non alien . Talesque alienationes proisus irritae sunt , ibid. & eap. Si quis, eod. tir. &Concilium Tridentinum sessi. 11. de re tin. eap. 3I. Adeo ut res alienatae una
cum fructibus restitui debeant, d. cap. Si quis. Ratio est , quia praebendatus non est proprie rarius. sed usu fructuatius retum Ecclesae. Ergo non potest nisi fructus , solos alienare. Secundo, quia talis lieentia res Ecclesiae dissiparet, ipsaque Ecele-sa spoliaretur suis. Teti id , quia Deo se inel dicatum non est ad humanos usus tran- ferendum , eap. Semel Deo, de regul. jur. in 6. II I. Procerae nemorum albotes ad Ecclesiam pertinentes, dejici prohibentur. Edicto Henrici II. anni 1118. & Edicto Aurelianensi Caroli IX. art. 29. IV. Tres justae alienandi causae recensentur per Glossam in prooemio Causae I 1 quaest. 2. Ecclesiae utilitas vel necessitas evidens,ut si fructus non susticiant impen-ώs Ecclesiae, aut Clericorum sustentationi, aut debitorum solutioni, pretium vero alienationis hune desectum compenset, can. Hoc jus porrectum pro . quaest. 2. Secundo ad subsidium pauperum in gravi necessitate, aut ad redemptionem capti- vorum et ad sepulturam Fidelium,ex S. Gregorio Magno lib. s. epist. 37.& lib.7. epist. 4. quibus ex causis sacra Vasa frangi&distrahi approbat : auriun enim habet Ecclesia , non ut servet, sed eroget, & subveniat in necessitatibus . ean. --mm, I 2, quaest. 1. Tertia causa est evitandi damni, quando Ecclesiae praedia sterilia dc inculta manerent ratione gravium pro iis reparandis impensarum , &longae distantiae, ean. Sine exceptime , can. Terrulas , I a. quaest. a. & cap. -
res, de reb. Ecel. non alien. V. Solennitates omnes in Gallia neeetatias ad validam reriam Ecelesiae aliena. 'tionem recenset Ghenutius trach. de alie n. retum Eeeles. Prima est , ut interventit
isti seu Capituli consensus in scripturun redactus, cui si guli substet ibant, d.
235쪽
can. S; ie excepi me. ix. quaest. 2. Secunda solennitas est, ut ex deputatione per Capitissum celt.e per inae committantur ad inquirendum de necessitate aut utilitate hujus alienationis. Eaque inquisitio deinde referri ad Capitulum debet sub eisma seripta & juridica , ut de illa constet sine fraudis suspicione. Tertia, ut publice , per Parochos , tum illius , tum vicinorum locorum , & per affixas loeis publicis schedulas denuntietur futura alienatio per licitationem ae subhastationem,ut qui amplius licitavetit & satisdederit, rem habeat. Quarta , ut aecedat Episcopi aut vicarii Generalis consensus: aut si de re agitur Monasterii vel Eeclesiae Regularis , consentiat Abbas ac Praelatus Regularis; imo & licentia Summi Pontificis , adeo ut nec ipsa Superioris Generalis aut Provincialis authoritas sufficiat. Ubi verbaetitur de bonis Secularis Ecclesiae, non sunt receptae in Gallia recentiorum Pontis eum Sanctiones , quae hujusmodi requirunt Supremae Sed is dispensationem. Praedii hae veto adhiberi debent solennitates , licet non foret alienatio perpetua, dum modo procedat ultra novennium praedii Ecelesiastici emphyteuks , ut admonet Chenntius, addens ex defectu unius harum conditionum Senatusconsultis Gallieanis multas rescissas suisse alienationes rerum Ecclesiae factas ab annis amplius centu. V I. Observa duplicem competere actionem Eeclesae ad hanc rescissionem &recuperationem, scilicet actionem personalem adverssis alienatorem, si est solvendo ; de actionem realem adversus possessorem rei, argumento legis 3. & ult. C. sitiator vel curat. Sc can. Apostolicos,i 1. quaeli. L. Sed si obtineret contra unum isto. rum , cessaret actio Ecelesiae , l. i. f. Si plures, L . de eo per quem fact. erit. Et si unum conveniar, non fit Ecclesae praesudicium quoad alterum ; sola enim solutia. imponit ei silentium , l. i. g. Si apud , D. depositi: & l. uir. C. Si tutor vel curat. ut docet Glossa in cap. A qias, verb. Alienata, de reb. Eceles alien . VII. Denique sciendum , contra rei Ecclesiae alienationem sussieere ut impediatur, velut facta revocetur, oppositionem etiam unius solius de Capitulo, eontra communem reliquorum consensum , d. cap. Si quis, de reb. Eccles. alien . Et enim in re communi potior est conditio prohibentis , c. In re communi de reg. jur.
CAPUT XXXI. De celebratione Festorum.
I. D Disci Mus ex capite r. & cap. Conquestus, de seriis, opera D minitas , festisque diebus prohibita , duplicis esse generis, stilicet se vilia Se mechanica , ad quae nulla competit necessitas , vel quae ra- ingrationabili dispensatione non iustificanti ita Ex illis etiam quae neque se l. ilia, neque mechanica sunt prGhibentur iuramenta publica , acta pariter N tariorum publica exceptis tamen conventionum connubialium actis , & ulti- Diaru in Voluntatum.ὶ Vetantur insuper omnes iudiciarii procellas & strepitus forenses. Verumtamen privata studia dc privatae scripturae, quamvis dirigantur ut praeparatoriae ad causas sorenses , nullatenus diebus sacris prohibentur. Haec enim neque servilia opera sunt, neque acta publiea , neque strepitum iudicialem prae se seiunt ullum. Merces velo quae plo ejusmodi scriptionibus exsol- '
236쪽
ustur, illim sit operi debita nullatenus servili, non potest esse vilis, sed potius ho
II. Artifi eum det meationes in charta, quales sunt architectorum, pictorum , seulptorum, acu pictorum, fabrorum lignariorum , nullatenus serviles censeri de bent, quia sunt magis ingenii quim corporis operationes : ideoque studii loco cem sentur, modo in charta sola exarentur; ideoque sacris diebus neri non vetantur. SOro lib. i. de justitia, quaest. .art. Α.Navarra cap. I .num. 2.Toletus lib. .cap. 24.
III. Necessitas quociue, sive publica, sive privata, remoto quoad fieri potest scandalo, facit licita diebus festis opera servilia, cap. I cet, cap. Conquest- , in mite, de seriis. I V. Concilium Aurelianense tertium nationale viginti dc sex Episcoporum, hac bitum sub Vigilio Papa, regnante Chil deberto , anno Domini 1 o. recenset qua
tuor species operum etiam servilium , quae diebus etiam Dominicis licita decla Tar. T. Aur garum. 2. Coquorum & Pistorum. 3. Famulorum domum Gornantium. 4. Eorum qui corpora hominum ad marit. Ejus verba haec sunt can. 2. Quia per suasum est populo, die Domisico agi cum calaula, i inus,aut vehiculis Itisera non debere, neque nullam rem ad victum praeparare, vel ad nitorem domus, vel hominὼ pertia nentem ullatenus exercere , que res ad Iudaicam magis quam ad Christἰanam observam riam pertinere probatur 2 Statuimus ut die Dominico quod ante feri licuit liceat. Da opere autem rurali censuimus admittendum. Adeo periculosum judicabant Sancti An-ristites hominum conscientias peccatis implicare per duriores & rigidiores praeceptiones, alque doctrinas , quibus rudis populus per alienas persuasones suerat
V. Observa post Sanctum Antoninum x. p. tit. p. eap. 7.f.1. vers. Item viatores, de Suare Ede Religione lib. 2. cap. 17. Itinerationem , sive pedibus, sive jumento, sive vehiculo , sive remigio fiat, non esse absolute diebus Dominicis aut sestis prohibitam , sed solum ratione aecidentium, aut circumstantiarum quarumdam , ut si absque necessitate auditio Missae omitteretur, aut bestiae onustae, vel currus Onerrati agerentur, ae servilia munia in onerando & exonerando impenderentur. Sed licere festis diebus itinerati, bostias onere solutas, vel currus vacuOS agere, equites, aut curru vectos comitari, eosque qui lectica , aut vehiculo , aut navi inpio deseruntur, juvare ; lecticam mulis, de vehicula navigiis superimponere ad trajiciendum amnem aut mare, onera ad itineris usum necelsaria bestiarum dorso imponere, atque levato. Addit his Suare E lectum Domini alicujus transmigrantis, , si itinerando in hospitiis commodum non esset reperturus. Muliones quoque, te . quoscumque currus oneratos agentes, dummmodb primδ profectionis die non festo iter ingressi fuerint, si postquam itinere provecti sunt, dies Dominicus, aut sestus occurrat, non teneri subsistere, quod eis magno damno de jacturae foret ; sed iter antea coeptum cum mulis & curribus onustis prosequi, mod5 Sacrum audire cu-rent diligenter ; adeo ut postquam prima discessio lieita sitit ob diem non festum , si quoque itineris prosequutio in hujusmodi licita , occurrente Festo: tum ob publicam necessitatem, quia interest Reipublicae ne frugum, piscium atque mercium
comportatio retardetur: tum etiam ad grave incommodum mulionum & aurIgarum evitandum , qui ob quietis impensas jacturam incurrerent, ut non valentes arte , laborMue suo victitate, praesertim si plura Festa, Dominicaeque dies sequerent tur, necesse esset cum Publico , privatorumque gravi damno prorsus ad hujusmodD d compori
237쪽
comportat Ionibus desiliere. Haec sua reet authoritatibus eonfirmat sapientissimorum Casu istarum, Cajetani, Angeli, Rosellae, Navarri, quibus adde Sanctum Antoni ianum loco supra laudato, cuius laaee sunt verba: Item vectrees, tum alimentorum, tum personarum ad loca remota,cum alias non possent sine gravi incommodo vitam transigere, creduntur exempti die Festo.
i EuM nobIs exemplat esse vitae activae sex hebdomadae diebus, quibus mundum fabricavit; septimo autem quo ab opere creationis requie vie, sermam nobis & exemplum contemplativae perhibuisse, docet Philo Iudaeus in suo de Decalogo tractatu , ut sive laborantes, ,sive quiescentes Deum imitari studeamus,diemque septimum,quem Mundi Opi sex cultui suo consecravIt,religiosε sacris precibus& meditationibus sanctis impendamus. Transacta vero veteris Legis nocte , atque illucescente novae per Christum gratiae luce , successit in locum Sabbathi subsequens feria , quae in Evangelio nominatur prima sabbathi, & in Apocalypsi dies Dominica , qua Christianis ab omni opere
.Iervili feriandum est, & sacris orationibus incumbendum, praesertim autem sacrosancto Sacrificio attendendum. II. Obligatio de audienda devote Missa diebus Dominicis, aliisque occurrentibus per annum festis, habetur de consecrat. dist. I. cap. Missas, quae duplex ab or nibus Christianis exigit officium, ut scilicet nisi aegritudine, aliove necessario impedimento distineantur, corpore intersint,& animo intenti sint, id est ne homo aliodi vagetur voluntaria mentis distractione. Il I. Otia titur utrum Missae auditioni sat Issaeiat,qui simul obligationi satisfacit Divini ossieti recitandi, vel injunctae a Consessario poenitentiae precibusὶ Et quam. vis negativam tueantur Sylvester & Angelus, longe tamen probabilius affirmante Toletus lib.6. cap. 6.& quos allegat Authorcs, Adrianus, Medi na,Cajetanus, Nava ra,Sotus,Rosella, Armilla:Item Suarer, Aetorius,Lopeet, Bonacina de Sacram. Euchar. disp. .quaest .ulianum .a s Grassus,Henriqueet, Filii ucius. Rarioque in promptu est, . quia hic reperitur & corporis & animi praesentia , qtiae ad Missam exigitur, quoties per devotas preces mens ad Deum erigitur, ut fit in recitatione satisfactorIae poenia tentiae Uel Disini Osscii, cum ad utramque obligationem una eademque attentio possit susscere. Hoc idem pariter docent Adrianus trach. de satisfactione, quaest. 7.,ledina trach. 1. de poenit. injuncta, & Toletus lib. 6. cap. 6. num . . IV. Qiuaeritur etiam, utrum Missae audiendae praecepto satisfaciat qui tempore celebrationis Missae peccata sua confitetur sacramentaliter λ Negativa pars mihi omnino placet cum SuareE S Aetorio, quos sequitur Iueona cina retractiss suam pristinam opinionem affirmativam trach. de Sacram. Euchar.disput. .quaest .ult. puncto II. num. 16. Ratio est, quia quamvis ConL ssio sacramentalis sit actus religiosus, tamena alis actus eum colloquiis quae fiunt inter Sacerdotem & poenitentem ad explorano das peccatorum circumstantias, aliam exigit attentionem quam quae in Missa requia
238쪽
ritur ; attentio enim quam Missa requirit, debet esse per modum orationis, qualis non adest in perscrutandis culparum momentis & circumstantiis,& in dialogismis intervenientibus inter poenitentem & Consessarium , & in prolixis narrationibus
V. Quaeritur tandem an satisfaciat qui duas Milla medietates a duobus Sacerdotibus audiit, ut si Ecclesiam ingressus inchoata jam Missa, consecrationi, & iis
quae subsequuntur intersuit, deinde sequenteni Missam usque ad consecrationem audit &discedit Satisfacere affirmant Major, Navarra, solo: han et Toletus super non servato partium Missae ordine,&super diversitate Sacerdotum,non quidem secundum speeiena,sed secundum individuum : quae diversitas cum sit mere accidenistaria non videtur impedire adimpletionem praecepti, ut contingere etiam posset in Missa inchoata ab unoi Sacerdote . qui provectus usque ad Canonem incidit in deliquium , aut moritur, quae unum N idem sacrificium constituit cum prosequutione quae per suecedentem alterum sacerdorem fit, a quo sacrum inchoatum perficitur. Nec dubium est quin is qui utrique parti sub duobus Sacerdotibus intersuit, audiendae Missae praecepto satisfaciat. Quapropter ipse Toletus opinionem illam Maioris, Nauartae &Soti,quos allegavit, judicat esse probabilem. Bonacina VeIon. I . cum aliis quos ibi citat Authoribus hunc serupulum austri. VI. Satisfaciunt pariter qui Saero inservientes discedunt ut deserant thus , vi- Inam, aquam, hostiam, candelas, vel quid simile. Toletus loeo cit.& alii.
ad mortale peccatum Et quanquam diversi diversa semiant, communior tamen de
probabilior sententia est docentium omissionem auditionis' a principio usque ad G Epistolam exclusi v δ, non esse partem notabilem; sed si ipsa quoque omittatur Epistola, neque ulla excuset necessitas, materiam esse mortalis delicti. Ira censent Tabiena, Navarrus, Suareet, Grassius, dentiqueet, aliique quos citant & sequuntur Toletus, lib. 6.cap.7.num. 4:dc Bonae ina dicta disput . . quaest. uir. puncto Ir. num. I 6.
Nonnulli tamen cum S a & Bartholomeo ab Angelo, materiam notabilem non po-Mnunt nisi ab initio Evangelii. V III. De privata Missae celebratione temporibus ossiciorum Chori, Panormi-tinus in cap. Cum oIim'. de sent.& re judic.num .6. Azotius part.2. lib. .cap. li.q. yy. Augustinus Barbosa ad Conei l. Trid. se II. a . cap. 1.num.17. Bonae ina trach. de his quae ad Divini ossicii recitat. pertin .disp. 1.q. s. punct. 3 g. . n. I. R Iccius in Pra X. di-
si tib .decis 9 2. P. 1. ubi etiam allepat de eretum sacrae Congreg. Cardinalium, aliique Canonum periti docent unanimes, Canonicum celebrando Missam in Eceles 1 propria lucrari non posse distributiones ejus ossicii quod tune in Choro canitur , o nisi hoc fiat ex rationabili causa appro ta a Praefecto, puta ob supcrvenienteiri a ἔ- enatum Processionem, aut sublimis dignitatis personam. Et perniciosi quidem inempli foret, si laborantibus in Choro destinata stipendia, praetextii Missae quae in aliam horam te mitti posset, alid transferre fas esset, cum publici cantus diminutio ne , propter quem distributiones diariae sunt institutae. I X. Praeeipit velo Clericis ossieto Divino astrictis Cone Ilium I V. Lateranense Generale,sub obligatione sanctae obedientiae. HV ἰυἰnum O tam nositaenum pariterct diurnum quantum in Deus dederitJudisse celebrentpariter ct aevote. Ita ea p.Dola res, de celebr. Missi. Devotio porro nulla est siue animi attentione : frustra veto quis opposuerit Ecclesiam nihil percipere de internis;quandocumque enim)εxterior pi ae cipitur actus secum involvens actum aut distastionem Interiorem,ssia interior actio
239쪽
eodem praecepto eontinetur. Atque ita dum mandatur recitatio Divini Ostiet non aliter mandatur quam ut actus religiosus, seu oratio in Deum directa. Similiter lex annuae eonfessionis obligationem comple stitur actuum internorum poenitentiae, sine quibus sacrilega esset ejusmodi apud Sacerdotem confessio. Praeterea dum jubet conferri aliquod Saeramentum, intendit ut minister necessariam adhibeat animi intentionem, exeratque actum humanum ac liberum, non autem elusorium aut bellu inum , qualis esse posset hominis ebrii, aut amentis vel impii, prorsusque ab Eeclesae intentione alieni. X. Triplex distingui solet intentio, scilicet actualis, qua reipsa mens cogitat e dem momento quo actus producitur externus : virtualis, qua homo libere actum exerit exteriorem in virtute deliberationis quae praecessit, ut cum quis ex vi praecein
dentis decreti profieiscendi Massiliam itineri se accinxit, etsi proficiseendo in alias
res distrahatur, neque de Massilia cogitet: & habitualis, qua homo ex habitu repetitis actibus aut aliter acquisito aliquid agit. Ilabitualis arim Rio neque uim a veis Ic est, neqtae rationem sequitur, nequa lassicit ad ullum ossiciunia ui si quis ex habitu pridem acquisito ebrius aut mente captus baptizaret , aut si noctam bulus dormiens aliquid de Canonicis Horis recitaret. Actualis autem aut virtualis, sive attentio sive intentio,susscete seorsim,ac singulae possunt sive ad Sacramentorum, sive ad iCHeiorum & Orationum Divinatum ministerium. Actualis attentio habetur si quis actii exercito advertat ad verba ipsa, vel smisum de intelligentiam verborum , vel ad Deum ipsum aut ad Divina Mysteria. Virtualis attentio ea est, quae ex ea, quae paulo ante praecessit, deliberatione actuali movetur, rametsi cogitatio illa actualis linterrupta mox fuerit superveniente in deliberata distractione animi ae divagatione mentis. Hoc enim commune habent agentia naturalia cum moralibus causis , ut lo perentur non solum immediatione, ut vocant, suppositi; ut quum ignis agit in lignum sibi conjunctum mutuo contactu: sed etiam immediatione virtutis,ut si quis lignum haud procul distans calefaciat,aut si stupas consumat modico intervallo diis
stantes. Ita etiam cause morales suam promovent virtutem ad aliquos distantes effectus ; sed tamen limitatam habent suae activitatis circumferentiam, ut neque ignis in remotiora subiecta quidquam possit operari, neque exeressa intentio animi peristingere queat multiplices, aut nimium diuturnas remotasque interruptiones & inisterea padines : quas animadvertens quisquis Otationi vacare studet pristinam debet Intentionem revocare , ne hac indignantis Dei voce notetur : Populus hic labias me honstrat, cor autem eorum longe est a me.
XI. Istud quoque tenenduin, eos qui sent simul Canonici & Consiliari I Curtayattamenti,d am Curiae intersunt jurisdictione fungentes, potiri quidem suarum fructibus Praebendatum, sed privari distributionibus qliae solis reservantur Clericis qui iDivinis intersum ossiciis.Verumtamen temporibus quibus vacat Curia, possunt Regii Constiarii canendo in Choro distributiones lucrari. Ad haec confirmanda jura multa congerunt Supremae Parisiensis Curiae judicia Louetus ejusque Scholiastes Brodeus lir. C , n. 14. Simile quid Observatur circa Reg ae Capellae Cantores , qui
postquam servitii sui vices compleverim, ejusque scriptam attestationem retuleritir, nisi quam primum ad Ecclesiarum residentiam, quarum Praebendas possident revertantur. amittulit illarum selictus,quibus tamen potiebantur quanditi praefixis sbi vi-eibus R-qtae Capellae inservierunt, j ii xta Edicium Meloduit ense anni i, So. Regia
Capella Regem quocumque ierit sequitur. Sancta vero Capella Parisiis astixa est. J i
240쪽
V o D sapientissime docet S. Dionysius lib. de Divinis N
minibus, cap. 4. Dei bonitatem atque in res , se creatas di, lectionem circulum essicere admirabilem,dum extra se suam, in nos effindit beneficem iam,nosque mirificae bonitatis sua-
vibus illecebris, quasi hamo illaqueatos trahit ad se in funiculis Adam; in sinculis charitatis, ut loquitur Propheta . pellicit ad se ipsum , qui est rerum omnium principium definis, ut ab ipso profecti per creationem, ad ipsum regredi .mur per amorem & gratiam , atque in Ipso aeternum e quiescamus , qui finis noster est, summumque bonum N felicitas consummata: id experimento in Divinis comprobatur Sacramentis, quorum Deus author est & institutor; per laate en mut sanctitatis instrumenta Deus omnipotens suum in nos Spiritum effundit, quo veluti nexu nos ad se pellicit, sibique tam feliciter copulat, ut cum eo iuxta Apostolicum testimolitum ὶ unus idemque spiritus efficiamur. Vti; en m adhaeret Deo, unus *Iritus est. Idemque Apostolus alio loco dicit : Charitas Dei di usa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum,qui datus est nobis. non modo per aliquam vino rem aut habitum crearum Deo conjungimur, sed insuper eodem ipso Spiri u ' Sancto. quo Divinae inter se Personae ab aeterno copulantur. Sicque impl-tur in nobis illa Christi pro nobis ad Patrem deprecatio et Ut sicut tu Pater In me, cst era te a ha ct 'si in nobis unum sint, Ioan . t . Ibidemque : Ego charitatem quam dedi mihi, dedi eis, ut sint unum ,sicut ct nos unum sumus : ego in eis er tu is me, ut sine consummati in umim. Omnia ista felicissime complentur in nobis, ut admonet S. Au guilinus troch. I i i. in Ioan . in fine, quatenus membra Christi efiicimur, uni inqtie
cum ipse corpus cnnstituimur: sic enim Sancto Christi Spiritu quasi membra C tristi D d 3 vegetamox