장음표시 사용
241쪽
vestet atrii r ae vivimus, ut nos edocet Apostolus Gal. 4. Qoniam autem UNGUI, , mst Deus Spiritum Filii sui in corda vestra, lamantem Abia Pater. Hoc tamen subest diserimen , quia Christus Iesus vere Filius Dei est naturalis in sua etiam humanitate, quatenus in solo Verbo subsistit, ut adversus Elipandi Urgelitani errorem definivit Ecclesia : Nos velo per Spiritus Sancti gratiam, atque ipsum mei in nobi , inhabitantem Spiritum Cluisti, promovemur in filiorum Dei adoptivorum id ignitatem S conditionem. 'I I. Hoe enim Omnibus novae Legis Sacramentis commune est, ut vel suscipientes justificent, quod proprium existit sacramentorum Baptismi & Poenitentiae, . vel jam praeexistentem gratiam nOVO adaugeant incremento, quod ad caetera peristinent Sacramenta . . Istam inconcussam veritatem Saetae nos Literae docent. De Baptismo enim legimus Ioan. 3. Nisi quis renatui fuerit ex aqua ct Spiritu Sancto, non 'potest introire in regnum Dei. Et Ephesiori 1 . Emundor eam s.cclesiam lavacro
aqua in verbo vita. de Confirmatione vero, Ach. 8.Ciun vidisset autem Simon, quod per impositionem manus daretur Spiritus Sanctus. De Eucharistia,Ioari. 6. Qui mandu. cat me vivet propter me. De Poenitentia, J oan. χO. Guαrum remiseritis peccata, reis mittuntur eis. De Extrema-Unctione, Iacobi sit si in peccatis Derit, remittentur eἰ. De Ordine, I.Thimoth. . Ut resuscites gratiam qua datas tibi cum impositione ma-nuum Presbyterii. De Matrimonio denique. Ephel. .Sacramenim hoc magnum est; o autem dico in 'de resurr. carnis: Caro abluitur , viti anima maculetur. Caro ungitur, ut animae et bis consecretur. Ca signatur, ut anima muniatur. Caro manus impositisne adumbratur, ut . is et antaa Spiritu siluininetur.Caro corpore Christi ct saetisine vescitur,ut anima deaeeosa , . . ginet tr. S. Ambrosius lib. I. de Sacram. cap. F. exponit ablutionem Naaman in Jor- '' ί---x quam , lepra mundatus est, praefigurasse animarum a peccatis emunda-
Otionem, quam efficiunt Eeelesiae Sacramenta. Idemque significatum a te per Spi-' . Sancti descensum in specie eolumbae , quando Iesus in Iordanem descendit
baptizandus. Idem lib. 2.de Sacram. cap. a. confert cum gratia Sacramentorum sat autem dies in Christo ct in Ecclesiae V. re '' III. Eadem nobis prisci Ecclesiae Doctores tradidere. In primis Tertullianus nationem unius hominis infirmi, qui Prior descendebat in piscinam ; & subjun-: uant. major est gratia Ecclesia, in qua omnes salvantW quicumque descendunt. . . - S. Augustinus tradi. 8 o. in Ioan. in illa Cliristi verba, mundi sis propter verbum quod locuutus sum udibis, haec tradit: suare non ait, Mundi estis propter Ba-
τ f Hsmum, quo toti estis 3 sed ai/ , Propter verbum, quod loquutus sum vobis p Nist quia st
in aqua verbum mundat. Detrahe verbum, ct quia est aqua, nisi aqua' Accedit verbum ad elementum , or sit Sacramentum. Unde ista rarita virtus aqua, ut corpus tangat, or Pu cor abluat, nisi faciente verbo ' non quia dicitur ,sed quia creditur; nam ct in ipso verbo γ γδ. - liud estsnuo transiens, aliud virtus manens. IV. Neque veto requirit eo loco Augustinus, ut necessario adhibeator Sacra- γ' mini stro aliqua elem tutaris substat uia, cui verba Sacramentum consummanis Q ria applicentur. Eisi enim hoc ipsum in aliquibus, ut in B.iptismo, requiratur, non i tamen in omnibus Sacramenti . Sed omnia & singula Sacramenta id tequirunt, ut constituatur in eis pro materia alia nid sensibile , cujus signifieatio sacramentalis determinetur, sive quibusdam verbis sive alia quapiam re sensibili,quae verborum loco sit, & formae vicem teneat, cujusmodi sunt in Poenitentiae Sacramento poenitentis Gactus,qui locum tenent materiae in Matrimonio signa consensus, quae sunt loco formae. Ita exponit hanc Augustiui sententiam,s. Thomas 3.ῖ.quaest.8 .arr. r. Sacras
242쪽
Sacramenta omnia consistunt in communi genere signi. Signum definit S. Aligustinus lib. 1. de doctr. Christ. cap. 1. rem quae praeter speciem quam ingerit sensibus , aliquid aliud faeit in cognitionem venire. Sic sumus dum se oculis proiadit , dedueit animum in latentis ignis cognitionem. Clim veris Sacramenta noni sint naturalia signa , qualis est fumus respecta ignis, sed ex instituto Christi, propterea exigunt aliquam similitudinem externi signi eum operatione interna, quam lignifieant. Qua ex eausa idem Augustinus epist. 13. ad Bonifacium, ait: Si Sacra
inunta quandamsimilitudinem earum reram, q= rum Sacramentasunt,non haberent, om mno Sacrannenta non essent. Sic per aquam ablutio similitudinem refert ablutionis peccatorum , quam Baptismus operatur. Ide6que 1 Patribus Giaecis Sacramenta
voeari solem ἀ μυνα, eo quod similis sint speciei ae formae cum re quam fgni
VI. neque solum gratiam interitis productam signipeant , sed eandem ipsam producunt Sacramenta novae Legis Gratiae: quippe quae id habent, ut sint gratia practica, ejusque sub genere instrumenti operativa. Quod sane non semper vertis ficatur secundum actum , sed secundum aptitudinem ; ut si quis Baptismum susei.
ipiat cum affectu, aut intentione peccati mortalis, id Sacramenturn non producit pro eo tempore gratiam, ob suscipientis incapacitatem , & pravae voluntatis oblis .cem ; sed satis est ad Sacramenti rationem , quod ex se habeat aptitudinem gratiae productivam , quam si non producat, id contingit per accidens ex opposito obice. Ex hactenus disputatis eolligitur ista Sacramenti dennitio',ut si Sunum gratiae semis bile ad nostram sanctificationem divinitus institutum. V II. Hoc denique memoria tenendum est , ad cujuslibet essentiam Saeramenisti tria exigi, materiam. & i formam. , & ministri operationem hoc facere in .rendentis, quod in simili facere consuevit Ecclesia r quorum trium si vel unum
desit , nequaquam erit Sacramentum. Haec docet ac dianit Florentina Synodus in IDecreto Unionis.
R IA Sacramenta characterem indelebilem in anima imprimunt, idcoque nunquam iterari possunt, scilicet Baptismus, Confirmatio de ordo. Sic enim sanxit Concilium Trident. sessi. . e Sacramentis in genere, can. 9. Si quis dixerit in ressur Sacramentis , Rapt 'o .consimatione ct Ordiseis non imprimi char terem in anima, hocssignum quoddam spirituale ct indelebile, unde ea iterari non possunt, anatbema sit. II. Triplex recensetur Baptismi genus. Primum aquae, qui solus ad Saeramentum pertinet. Secundum flaminis ac spiritus, qui est peF. istus a Deo ipso insusus amor Dei, aut persecta, & a Spiritu sancto excitata contritio cordis. Tertium est sanguinis ac martyrii, qualis suit sanctae Emerentianae, sancti Ge ne si & aliorum Martyrum, quos aquae Baptismus non abluerat. Horum enim singula Baptismata possunt
243쪽
possunt ad salutem aeternam sussicere, ean. vicem, de consecrat. dist. modo eontineant Baptismi Sacramentum in votO.. III. Quando probabiliter dubitatur , an fuerit aliquis baptizarias, hie erit se, Ista conditione baptizandus: Si baptietinus er, ego non te baptiarassi non es bapt-ras, ego te baptizo in nomine Patris , O c. cap. L. de Baptismo.. I V. Quamvis forma Baptismi, aut aliorum sacramentorum non ad Grammatices amussim ex balbutie aut imperitia linguae, aliove ex casu pronunciaretur ,s tamen servetur iuxta communem intelligentiam verborum sensus & significatio, non ideo minus erit validum Sacramentum, neque quidquam debet iterari- Idcirco in can. Rerulerant, de consecrat. dist. . declaratur validus Baptismus, in quo suerat ita pronunciatum: Ego te baptieto in nomine TaiHM,ct Filias, ct Spirituassiicias. Proclivius tamen est ut irrita sit forma Saeta menti, si verborum immutatio eontingat in ipso initio vel medio , quam in fine dictionis ut si diceretur , Iunomlae I trisct Milii, ct Isbitur Mancti ; quia in fine non immutatur verbi substantia ,.sed casus patque ita. immutatio ista sollim est accidentaria, nec substantia iis, juxta S. Tl omam s. p. q. 6O. arr. T. ad 3 V. Effectus Baptismi quinque recensentur r i. Gratia sanctificans eum donis Spiritus Sancti, & virtuti laus instasis ac supernaturalibus. 2. Remissio omnis culpae, di originalis, de actualis quoad adultos suscipientes. 3. . Remissio totius poena: quoad futuram vitam, & temporalis quae luenda esset in purgatorio, de aeterna: quae in inferno. . Caracteris in anima impressio. Subjectio sub Ecclesiae potestate, ad quam Baptismus quasi janua introducit. . VI. In adultis Baptizandis praerequiritur fides ad hujus Saeramenti gratiam lsuscipiendam , necnon voluntas Baptismi suscipiendi : item dolor de peccatis 'cum proposto futurae emendationis, juxta illud Act. r..vers. 38. Panhentiam
agite , ct baptiqetur unuseiu ue vestris. Aitque Augustinus lib. de vera de falsa poenit. cap. I 8. Bapιismus fine poenitentia nunquam profuit ei qui spontanee pec
VII. Dispositioni ad Baptismum neee Tariae opponitur fictio, ut Idem docet Augustinus. Sicut autem dispositionum ad Baptismum quaedam necessariae sunt ad valorem Saeramenti, ut est in adultis voluntas suscipiendi Baptismum ; aliae ad: ieffectum dumtaxat dc gratiam Sacramenti, ut fides, de poenitentia : similiter fictionum aliquae impediunt ipsam Baptismi substantiam, aliorumque Sacramentorum , ut quum aliquis ex sola- dissimulatione de sine intentione interna abluitur ;. aliae validitati Sacramen ii minime obsistunt, . sed quibusdam ejus effictibias, ut gratiae, remissioni peccatorum,debitaeque eis .poenae; sed non charactcri , . aut sub , Eeelesia subjectioni. Attamen cum primum fictio ista desinet persequentem veramque poenitentiam, tum demum, .ut docet S. Ai gustinus lib. I. de Baptismo, cap. t x. effectus omnes Sacramenti qui fuerant in suspense , resultabunt de de novo producentur. Hoc fictionis genus consistit in desectu poenitentiae, aut in affectu ad aliis quod lethale peccatum. .
Donatistas, cap. I .i2. dc I 3. occasione objectionis Donatistarum quaerentium an per Baptismum ab ipsis Donatistis collatum remitterentur peccata : dc Spiritus Sanctus daretur, an non Si enim remittantur peccata: ergo in schismate Dona -
iistarum si peccatorum remissio, dc consertur Spiritus Sanctus , quae res arguit
244쪽
veram esse penes Donatistas fidem &Christi Ecclesiam.At si non remimantur peecata per Donatistarum Baptismum : ergo denuo baptIzandi sunt a Catholicis quotquot a Donatistis baptizati ad unitatem redeunt Catholicae Ecclesiae. Hoc argumeniatum dissolvit Augustinus cap. I x. hae responsione: Valere quidem in Donatistarum schismate collatum Baptismum , non tamen salutem operari quo tempore conscr- φtur, sed tune primumduntaxat, quando sic baptizatus ad poenitentiam& uniolisna Ecclesiae Catholicae convertetur.
IX. Utrum vero aliorum , Baptismo Saeramentorum, absque debita dispositione , atque indigne susceptorum gratia reviviscar disputant Scnolastici Theologi, atque in varias discinduntur opiniones , aliis hoc soli Baptismo prἹrium asserentibus ob si inimam ejus necessitatem , quae aliunde reparari non possit 3 alii hoe extendunt ad alia duo Sacramenta quae characterem infigunt, neque possunt iterari; alii denique id omnibus Sacramentis astiuunt esse commune: ipse que S. Thomas diversis locis diversa& opposita docet ι quae causa est ut in quaestione ista discipuli ejus inter sese dissentiant. Hoc unum , Onctis citra exceptionem Catholicis asseriatur, indigne suscepti Baptismi gratiam reviviscere per subsequentem poenitentiam: in caeteris verb Sacramentis ni Eil de hac re Indubitatum referri,sed omnia niti eo jecturis & rationibus ambiguis X. Non modo collatus ab haeretico Βλptismus valet, neque perm sititur iterarI. juxta editam 1 Sancto Stephano Pontifice & Martyre definitionem adversiim aliquot Astieana Coneilia, ipsosque sanctos Episcopos Cyprianum Carthaginensem, Dionysium Alexandtinum , & Firmilianum Caesareensem ex Cappadocia , qui o positum dogma tuebantur: sed valet etiam Baptismus a non baptizato quovis homine , etiam Iudaeo vel Pagano collatus , dum habuerit intentionem id faciendi quod Leit Ecclesia. Sane quaestionem istam de ministro Baptismi non baptizatoae infideli setius dijudicavit Ecclesia , neque hac de re quidquam asserere ausus fuit Sanctus Augustinus, se dicens lib. 2. contra epist. Parmeniani , cap. I . Et hac
quidem Hia apiastis est, virum ct ab his, qui nunquam fuerunt Christiani, possit prismus dari: nec aliquid temere inde a mandum eram aut boritate tanti Concilii, quam tum tanta reis cit. De iis vero qui ab Ecclesia unitate separati sunt, nullajam quoio est, quin edi habeant, or dare possint. Hactenus Sanctus Doctor. Caeterum quaestio iliae ipsa postmodum soluta fuit , Nicolao I. Pontifice, cap. xo . responsionis ad consulta Bulgaroruin ; valere scilicet Baptismum ab infideli non baptizato datum. qui caetera adhibuetit quae sunt necessaria , ut resertur de consecrat. dist. . ean. Aquod Prio, Quod idem ante Nicolaum definiverat Concilium Compendiente Atticulo 9.anno Christi. 7 17. XI. Id quod superiore Art. dixit de dubio facti , air aliquis fuerit baptizatus, extendi potest ad reliqua Sacramenta , & ad Ecclesiarum consecrationes , de quibus ambigitur. Sie enim decernit Concilium Carthaginense vo can.6o itemque Astieanum generale: Si de facto 'Eoismi, Confirmationis, Consecrationis dublietur, nee possit Allaprobasis inquisitione factasuccurrere, perinde agendum est ae sinihil horum fassumsuisset. Citatur , Gratiano in can. Placuit, de infantibus, dist. I. de consecr.
Concilium pariter Quinisextum in can. 88. necnon Meldense can. 8. ut habetur Gn. Ecclesia, de conseerat. dist. . eadem tradunt: Sanctus item Leo Magnus epist. 3 s. ad Leonem Ravennatem, eap. g. eadem sancit, & allegatur can. Cum isaque, de consecrat. dist. . Sanctus Gregorius lib. I i. epist. 3 1. ad Felicem Episcopum
245쪽
super qua later ratera nos consuluistis, hoc vos rite tenere debetis, quia nos ab Anteresseribus nostris traditum accepimus, id est quotier tam de Baptismo alἰquorum, vel de Cou. 'minione, quam de BccIemrum consecratione dubitatio habetur, ct nec scriptis, nee te-flibus certa ratio habetnr, utrum baptilai, vel confirmati, sive Ecclesia conjecrata sint,
ut bapti retur tales, vel confirmentW,atque Eccles' canonice dedicentis, ne talis dubia talis Adel; bus rui a fiat. quoniam non monstratur iteratum,quod certis indiciis non semditur rite peractum. Eodem spectant cari. Solemitate1, de conlecr. disi. i .& can. Presbyteri . dist. 68.
' , De Confirmationis Sacramento. :
I. U I D conserat Confirmationis Sacramentum, tradit Ponti sex Mel- lchiades ean. Spriritus Sanctus, de cola secr. di si s . Spiritus Sanctus, eic super aquas Baptis salvifero deseendit illapsu, in Fonte plenitauinem ltradit ad innocentiam , in Confirmatione augmentum prestat ad gratiam. iEt quia in hoc mundo tota atrue Oicturis, inter ἰnvisibiles hostes ct pericula stradiendum est, in Baptimo regeneramur ad vitam , post Baptismum constramur nd pugnam et in xmptismo abluimur, post Baptimum roboramur. Id commune inter se habent Ecclesicae Sacramenta , ut digne sulcipientibus gratiam conseratat habitualem , dc praeterea convenientibus occasionibus & temporibus gratias quasdam actuales , sive specialia quaedam auxilia ad peculiares singulorum Sacramentorum fines pertinenti. , quae dici solent gratiae Sacramentales , cujusmodi sunt in Confirmatione praeve nientia quaedam, 5e concomitantia auxilia ad Christi fidem constanter profitendarrs . idque signifieatur per iacti unctionem Chrismatis ex oleo balsamoque compositi, lquasi quae luctatores corroboret , dc cor hominis ad pugnam animet atque con- l
II. In ea none Ut jejuni, de conseer. dist. s. praescribitur , ut jejuni accedant qui
sunt confirmandi, re admoneantur ut prius confiteantur delicta. Neutrum tamen est absolute necessarium ; consuetudo enim passim invaluit ut differatur linc Sacramentum post horas pomeridianas, atque etiam post vespertinam horam. Et prae tete, ille sussieienter est dispositus , qui nullius est sibi conseius mortalis culpae ;atque ubi conse Ius esset mortalis culpae, sussicere potest si conteratur , quia de solao perceptione venerabilis Eucharistiae praecipitur confessionem praemitti. Concit. Triden r. se T. I 3.cap. . ideoque d. can. Uu I m,non praecipit consessionem confirmanis dis, sed sollim ait esse monendos ad consessionem. ιI I I. Iubet ean. Δ plures , ior. de consecr. dist. . ut unicus sit susceptor con- ffirmati, seu vir, seu mulier. Et ean. io 1. ibid. statuit, ut nemo sit sci- ipiat confirmandum , nisi sit ipse eonfirmatus. Et contrahitura suscipiente in C Inrematione spiritualis cognatio , quae potest esse matrimonii contrahendi impedi' iruemuin dirimens. sI V. Ordinarius Confirmationis minister est solo s Episcopus, ean. De hir vcro, can. Maiss quoquc, de consecr. dist .s. Sic dc finit Concilium Tridenr. scis. 7. do , Confirm.
246쪽
Confirm .ean 3. Probatur Act. S. ubi ad Samaritanos dudum baptIgatos mitti quoiadam de Apostolis oportuit, qiii baptizatis per manuum impositionem Spiritum sanctum conferrent. Attamen simplex Sacerdos ex magna & urgente causa cuiri Summi Pontifici stiri mediata delegatione eoniuncta potest listi Confirmationis minister extraordinarius: Sanctusque Pontifex Gregorius Magnus lib. s. epist. 26.hane permisit potestatem Presbyteris sardiniae : & habetur in can. Pervenit, dist. 91. In Decreto quoque Eugenii I v. quod est ad finem Concilii Florentini, habetur posse aliquando per Summi Pontificis dispensationem , cum rationabili & urgente causae simplicem Sacerdotem chrismate ab Episeopo consecrato administrare hoc Sacramentum. Idem docet S. Thomas. Allegantur ad hoe ipsum antiqui Commentatoris, sub nomine Sancti Ambrosii. verba ista in eap. . ad Epite Apud AEgrptis con- mant Presbyteri,si non Quidam tamen explicant hunc locum dece- remo i tali Chrismatione quae Baptismo solet adhiberi. V. Sciendum est enim , non licuisse olim simplici Sacerdoti quemquam linire chrismate , imb neque baptizare , nisi jubente , aut procul absente Episcopo , gealiqua urgente necessitate raperteque ait can. Omm tempore χη de consecrat. dist.a.
Presb ter verraesente Episcopo nonsignet infantes,msi ei serit ab Episcopopraeceptum- η e liceat 'est tero prias Episcopo intrare in Baptisterium. Et Cone ilium Toletanum
primum can. χρ. itemque Arausis canum cap. a. de Innocentius I. epist. r. 6 6. deis cernunt Presbyteros ex venia Episcopi, aut ex necessitate premente, dum Episeopus abest, posse alios chrismate inungere. Sanctus quoque Leo Papa epist. 88. subfin. ita dicit Sed nepre coram Episcopo licet Presbyteris in Baptisterium introire , nesrasente Antistite infantem tingere, auisignare. Qiae loca omnia intelligenda sunt non de Confirmationis unctione , sed de unctione baptizatorum , qui consigna di erant adhibit, chrismaris unctione In vertice. Istam enim confirmandi potestatem solus Papa concedere Sacerdoti potest, neque ullatenus potest hoe jus alteri, qui non sit Episcopus, delegare nisi s ut decernit Eugenius Papa I V. in Decreto Unionis in ex rationabili Sc urgente admodum causa V I. Quin etiam ne ipse quidem Papa potestatem habet eommittendi simplici Saeerdoti Chrismatis sacri consectionem seu consecrationein , sed necessarium est fui me ab Episcopo consectum Chrisma, quo usurus est Sacerdos ab ipso Papa des legatus ad Confirmationis Sacramentum. Si sectis fiat nullum erit Sacra melitum .. Sanctus enim Papa & Martyr Fabianus tradit , Iesum Christum in ultima ecenad oeuisse Apostolos ritum Chrismatis conficiendi se eodenique Christi Domini in stituto conficiendum ab Episcopis Chrisma esse feria quinta majoris Hebdomadae ρSainctus praeterea Dionysius in sua Ecclesiastica H erarchia ritum & consectionein exponens sacri Cluismatis, aperte tradit, esse ab Episcopo consecrandum. Coniae ilium Toletanum I. cap. 2 o. statuit a solis Episcol is css e Chrisma conseiendum. Praeallegatum Eugenii I v. Decretum eae quae sunt de si: gulorum sacramentorum essentia pertractans , ait Confirmationis materiam esse Chrisma ex oleo & balsa mo ab Episcopo benedictum. Et subinde monens, filii se nonnunquam ab Apostolica Sede urgente ex causa dispensatum , ut posset Sacerdos confirmare , eo tamen ipso casu exigit ut adhibeatur Chrisma ab Episcopo Benedictum. Quam Episcopa lem Chrismatis eonsecrationem esse de Confirmationis essentia , asserit S. Thomas 3.p. quaest. 2. art. 3. & cum eo communis Doctorum consensus. Existimant tamen nonnulli, balsami admixtionem non requiri ad hujus Sacramenti essentiam , se a esse tant Iim de praecepto,iadducti praecipue aut horitate cap. r. de sacra unct. ubi in- Eea terrogat
247쪽
tetrogatus Innocentius Papa III. de illo qui suetat in Confirmatione non Chrismate . sed oleo solo delibutus , respondet nihil ibi iterandum esse . sed caute supplendum id quod fuerat incaute praetermissum. Ita censent Cajeranus in d.q. .Sancti Thoniae, & Navarra Manual. Cap. 2 . num. 8. VII. Formam Confirmationis istam tradit prae allegatum Eugenii ad Armenos Decretum: Signo tesigno crucis, ct confirmo te chrismate salutis , in nomise Patris, Fusi .ct Spiritussocti. Multorum persti asio est. Apostolum vel ad formam . vel ad eis etiam Sacramenti huliis allii sere L. Cor. i. ubi dicit: Qui autem confirmat nos In
Christo vobiscum . st qui unxit nos Deus , ct qui signavit nor, ct dedit pignus
Epiritus in cordibus nostris. VIII. Qiixllionem movet S. Dacimas d.quaest. i. art s. utrum debeat hoc S cramentum omnibus fidelibus conferri Et affirmativEtespondet. I . Quia Actuum 1. omnes qui erant in eadem cum Apostolis domo accepere Spiritum sanctum e per eam veto domum Ecclesia significabatur. L. Quia si eut natura quos gu nerat in te dit ad persectum istatum deducere, ita Deus de Ecclesia quos genuerunt per Bapti iamum, intendunt per Confirmationem ad statum persectum adducerer quod fit per
Confirmationem, attestante Urbano Papa l. ean. i. de consecrat. dist. s. his verbis tomnes elas per manui impositionem Episcoporum Spiritum sanctum post Baptismit --
ejere debent, ut plene CGistiani inveniantur. Ex multis sane vel crum tillimoniis compertum habemus, quoties citra urgentem necessitatem solenniter baptizabantur catechumeni . morem suisse, ut statim a Baptismo confirmarentur perimpositionem manus ab Episcopo ; & subinde sacramento Eucharistiae communicateiar.
etiam infantes ipsi recens baptizati , ut ex S. Cypriano liquet in libro de lapsis. lI X. Q ia verb aetate conveniens sit baptizatos confirmari , praestat audire, & - qui monitum Catechismi Romani se docentis: Illud etiam observandum est, omnibus quMemps Baptsmum Confirmationis Sacramentum posse administrari; sed miniss tamen expedire hocseri antequam pueri rationis usum habuerint. residuodecImus annus expectandus non videatur, usque ad septimum disserere hoc Sacramentum maxime convenit. Catechismo astipulatur ratio . quia facile contingit ut plerumque infantes, quin etiam ipsi eorum parentes suscepti hujus Sacramenti recordationem nullam habeant post aliquot annorum decursum, nutentque inter duo pericula, vel non pro. videndi de hoc suseipiendo Sacramento , vel illud pet oblivionem iterandi, quod nullatenus sis est iterare. Non enim solent Confirmationes in acta referri, ut solent Baptismi & Matrimonia quia major obstat difficultas in promiscuo multorum conis
firmandorum concursu, lX. Cum dieat Concilium Tridentinum sess. 13. cap. . de resor m. 'Ima Tonsur non initIentur qui Confirmationem non susceperint ρ quaerurit Doctores, an si secus fiat incurratur mortalis culpa Et quidem communiter negant de mortali, & concedunt de veniali, quia nullum hic verbum exprimitur, quo stricti ina praeceptum imis pol .mir. Ita quoque ulterius sentiunt , etiam ulictius progrediendo ad ordinum collationes , modo contemptus absit, Navarra ea p. 22. num. 9. Candelabrum Auis eum de Coi, firmatione num 4 i. Victoria de Sacramento Ordinis num. 1 3 1. Sua reglia 3. p. q. 3ael . 7a, art. 8. disp. 38. scch. i. Coninch.de Cons Imatione art. i. num. o di i a
248쪽
C A P U T IV. menerabili Eucharistia Sacramento.
L UC MARisT 1 A duplicem habet rationem,&Sacramenti,&Sais erificii; sed non constituitur sub ratione Sacramenti nisi per Saetifi- -cium: ut enim existat hoc Sacramentum, praerequiritur consecratio Zm in ipsa vetd consecratio est ipsummet Sacrificium, quo Christus inim
latur,ut docet S. Thomas cl. 8s .art. t. Sciendum porrd utrumque,& Sλcrameim m,de sacrificium censeri nomine signi externi & selisibilis. diverio tamen rei pectu : S clamentum enim est signum gratiae quam Deo coi f. rr iulci plenii; Sacrificium vero est signum exterius ejus cultus interioris . quem D. O defcrimus sp2ctato tania quam rerum omnium supremo I minino. Qita ratione tapii δε er dicit S. Augustinus tib i o. de civit. Dei, cap.Multa denique de cultu divino usu Iasunt,qua honoribus Aeseruntur humanis , De humilitate nimia ,sive adulatione pestifera . itat amo v ut erti basea deferantur,homines habeantur,qui dicuntur colendi 2 venerandi ,sautem sis Mahum
additur, ct adorandἰ. Qis vero sacrificandum censuit,nisi ei, quem Deum Mincivit, aut puta vis s. aut xit ' Nec vel bilat tota Saetificii ratio in illa supretia i dominii recognitione, c&n possit illa recos nitio dominii supremi fieri a nobis per sinplices protestationes, orationes, aliosque diversos a Sacrificio actus. Aliquid aliud igitur requiris Sacrificii ratio . ejus speeificae differentiae constitutivuin. istud porrδ alicujus creaturae religiosa destructio facta in signum S protestacionem supremi dominii& excellentiae Dei valetitis destruere quaecunque creavit,& pro cujus gloria Mi illa creatura est quae destrui non debeat, si sit opus , aut si Deus ita velit ; sive sit illa destructio realis & physica , qualis contigit humanitatis Christi in crucis Saetificio cruento ; sive sit destructio ac immolatio mystica ,qualis evenit in Sacrificio Eucharist 'ae incruento ., mortis Christi cruentae commemorativo. I I. Antiqui Ecclesiae Sanctae Patres istud mysterium simplicius speculantes, non aliam in Saetificio Euehitistiae saetatissimae praedicant immolationem Chiisti . quam illam quae facta suit in cruce, cujus exsibet commemorationem sacra Eucharistia. Horum menti adhaeret S. Thomas 3. p. quaest. 8 ι. arr. l. cujus haec est inscriptio . Utrum in hoc Sacramanto Christus immoleturi Cui affirmative respondet. duasque profert responsionis sitae rationes. Primam quidem , quia hujus celebratio Sacramenti, imago quaedam est passionis Christi : solent vel b imagines earum rerum nominibus appellari . quas repraesentant. Secundam velo rationem subjungit , quia per istud sacramentum participamus fructibus passionis Christi. Autho ritateque subnititur Sanctotum Augustini & Ambrosi. Ait enim S. Augustitius apud Prosperum in libro Sentent. Semel immolatus est Christus insemetipso tamen quotidie immolatur in Sacramento. Qui locus desumptus est ex Augustini epist. ad 1 otii factum , & habetur inean. Semel immolatus, de consecrat. dist. i. Ambrosiusve id , seu potius Commentator epistolarum Pauli, qui nomine Amb: Osii circumfer i ur, sic a It i i eap. x o. ad Hebr. In c hristasemel oblato est hostia adfatui emomplae v. impotens: quid ergo nosp Nonne persingulos dies offerimus Sed ad recordationem moricii UM. Denique allegat S, Thomas Ecclesiae Collectam Dominicalem dicentem:
249쪽
et. r. a. Iuris Canonici Theoxia,
subties hujus hostia commemoratio celebratur, opus nostra redemptisnis exercetur. Egquia instare quis posset , Sacramenti immolationem quam memorat, esse tantum ieeuiuium imaginem , dc non secundum rern a recte ibid. respondet, hostiam Saetamenti esse realiter & in individuo eandem ipsam hostiam , quae immolata fuit in Cluee : & sic quod ubique immolatur in Ecclesia, esse idem corpus cum immo- ilato & oblato in Cruee , α non diversa corpora ; atque ita esse unam eandemquae lvictimam 5: sacrificium in Altatibus, commemorativum Sacrificii Crueis, eadem praesente victima. II I. Placet admodum Gabriel Vasqueet disput. 212. cap. . 8. & s. iisdem cum veteribus Sanctis Patribus de Angeli eo Doctore vestigiis insistens. Nam eap. 8. iii prine. duplex distinguit sacrificium : unum quidem absolutum , aliud commem rativum. Porrb absolutum , quale suit in Cruce , requirere ait realem liostiae immitationem, seu destructionem; non vetd commemorativum , quale est Eucharisticum , quod Christus de se obtulit In ultima e cena in memoriam instantis passionis suae , & quod offert quotidie Ecelesia in memoriam ejusdem praeteritae passionis. Addit subinde Vasqueet , non satis esse ad rationem sacrificii quod far
commemoratio mortis , sed insuper necesse esse , ut interveniat eadem numero
victima ; alioqui enim non sole Lacrificium , sed tantum signum Je quasi larvam sic rificii: sic enim non offerretur Deo res eadem , cujus mors repraesentaretur. Ita - qiae si vera esset haereticorum opinio, quod Christi corpus non contineatur sub speciebus, posset quidem fieri commemoratio mortis Christi in tali Sacramento ut ipsi fatentur ; sed nullatenus sacrifieium verum. Itaque sacrificia veteris Legis, per quae etiam fiebat aliqua sacrificii Christi futuri commemoratio , non ideo erandvera sacrificia per illam commemorationem , eo quod aliam haberent liostiam qui1m Christi corpus : sicque illa mystica eommemoratio , seu repraesentatio non erat nisi accidentaria Legis veteris lacrificiis , quae in hae sola re veri sacrificii rationem acessentiam habebant, quia realiter immutabatur ae destrii ebatur res Oblata , sive per mactationem Se occisionem , ut in pecudibus P sive per cremationein, ut in panibus; sive per effusionem , ut in liquoribus. Idemque VasqueZ cap.7. rerum Patrum pleraque proscri testimonia , non aliam veri in Eucharistica obla- itione sacrificii rationem agnoscentium , quam quatenus idem in Ecclesia offertur Christi corpus, quod repraesentat factam sui in Cruce immolationem , cujus est memoriale sacrificium Eucharistia. t I V. Recentiores Scholastici conant M argutius Sanctis Patribus 8e Thomai hanc indagare quaestionem , diversis inter se sententiis dissident. Quidam , ut Sua-xe 2 , absolute negant sili de ratione sacrificii ,. ut res oblata realiter immutetur. Alii collocant immoditionem in verbis consecrationis, quatenus Corpus S San--
suis sestsin ponuitia, quatenus mystice fieri potest ex verbis consecrarionis, quae 'solius eorporis meminerunt super hostia , & solius sanguinis super calice ; adeo ut iii si obsistet et necessaria concomitantia , re ipsa corpus Jc sanguis separaremuo senti in eluce. Hos ver δ refellens Bellarminus instat , concomitantiana dum imis pedit illam separationem . impedite hoc ipso immolationem. Q iemadmodum nullum fuisset sacrificium si Sacerdos Aaronicus, dum intentabat ictum , quI tau-,o mactendo sufficiebat , suisset superveniente casu ictus aversus , ita ut eum tauis ixus non excepisset ; illa utique ictus destinatio non suffecisset ad sacrificium auit .
V. Ipse vero Bellacininus lib. a. de Sacrificio Misaa, cap.uli. circa fili. assignans
250쪽
in Ipso eonseeratvli actu Eucharisticum saetificium , fundat immutationem quae est Saetificio essentialis , in horum trium concursu. Primum quatenus res profanae panis & vinum mutantur in res sacras carnem & sanguinem Christi. Meundo quia per eandem consecrationem resistae Deo offeruntur. Tert id quia per hanc ipsam consecrationem res oblataeia veram externam destructionem ordinantur, quatenus accipiendo formam cibi & potus destinantur ab manducationem & poti nem. Quamvis enim Christus per hanc manducationem non amittat sutum esse naiaturale , amittit tamen suum esse sacramentale. e sinitque esse cibus sensibilis. Alii Doctores collocant Christi Eucharisticam destinctionem in eo , quod etsi vitam non amittat, amittit tamen vitae usum dum alligatur Saeramentor non enim potest in illo statu seipsum movere . neque videre, neque audire , neque tangere, neque alias exercere operationes, ad quas eliciendas necessariae sunt speetes sensibiles,quae divisibile spatium efflagitant ; cum tamen Christus in Sacramento contineatur m do prorsus indivisibili. Alii recurrunt ad Eucharisti eam manducationem, neque ad inmittunt rationem sacrificii in consecratione , nisi inchoative & impersccte. Alii recurrunt ad verba oblationis , quae post consecrationem proseruntur in Missa. Nee desunt qui pro ipsa immolatione assignant specierum holliae fractionem, quae ficante consumptionem. Alit, his explosis , alias comminiscuntur immutationum in Eucharistia fotnias, Nobis fossiciat immutatio quam solam agnovere pristi Ecclesiae Patres & Sancti Doctores , quibus suffragatur S. Thomas, se ilieet sacta olim in Cruce immolatio,quam in Altari commemoramus per oblationem ejusdem numero
victimae, qu* jitata est pro nobis in Cruce.
C A P U Τ V. si uanam requiratur praeparatio ad Sacra Eucharistia
L t A requiritur circa Eucharist Iae perceptionem quoad animam, alia praeparatio quoad corpus. Quoad animam praecipitur ut communica- . tuti sibi eonscii, vel ambigui admissi alicujus morti seri peceati, non ante ad Communionem accedant, quam peccata expiaverint per Sa-eramenta lem Consessionem, ut sancit Conciliitra rigentinum se T. is .cap. . declarans se e me intelligenda Apostoli monita l. Cor. I i. Prabet autem seimum hamo, o
sic de pane illo edat, ct de calice bibat, VH enis manducat ct bibis indigne. judicium sibi
manducas ct bibit , mn dijudicans corpus Domini. Circa ipsius dispositionem animae alhoe requisitam , ne quis indigne communicat, tres sequentes regulae servandae stan r. Prima , ut quis habeat moralem quasi certitudinem se in statu gratiae esse , qualem habere centetur qui post diligens examen nullum advertit mortale peccarum a se commissum,quod non consessione expiaverit. Huic regialae non obstat scrupi lorum anxietas,quando mens judicat vel proprio lumine , vel ex alterius sapienti directione, nequaquam esse hῖs scrupulis attendendum. Secunda regula,ut qui advertit aliquam in se mortalem culpam . non aceedat ad Communionem, quantumvis con