장음표시 사용
11쪽
Numidis reges neminem os u. lanigr. Quomodo Am
salutationis loco, mutuo sese osculantur. Quod si alter paulo humilior sit, genua alterius osculatur: sin multo inferior, prostratus adorat. Ideo Numidiae Reges, ne in summo honoris fastigio positi, rem humilem, & abiectam usurpare viderentur, nulli mortalium osculum ferebant, quemadmodum V lerius refert. Quantum vero honoris osculatione Romani trisbui putarint,ex eo apparet,quod de Amphilochio Iconi j episcopo Theodoritus lib. s . cap. Is . ad hunc modum scribit, Ad Theodosium accessit Amphilochius supplicans, ut Arrianorum coetus ex urbibus cij ccrentur. quod Impcrator, tanquam
nimis durum, admittere noluit. Tum itaque sapientissimus Amphilochius siluit, ac memorabile excogitauit artificium. Ingressus itaque post aliquot dies in regiam,conspicatusq; adstantem Imperatori filium Arcadium,qui Imperator paulo ante secrat designatus,ipsum quidem Imperatorem de more salutauit, filio autem nullum prorsiis honorem detulit. Id factu obliuione Imperator ratus , ad filium iubet Amphilochium accedere, & illum osculari. Cui Amphilochius satis respondit esse, quod ipsi honorem detulisset. AEgre admodum id tulit Imperator, ac iniuriam filio illatam sibi factam interpretabatur. Tum itaque Amphilochius propositum suum patefecit,& cum clamore, Tam inquit m iuste fers, o Imperator,ὐlij tui contemptum, tamq; succcnses vehementer Contumeliosis erga illum Z persuadeas igitur tibi omnipotentem quoq; Deum odisse blasphematores unigeniti filii sui eo sq:vclut ingratos erga seruatorem suum merito abominari. His intellectis, cum admiratione dictorum factorumq: legem confestim tulit Imperator, qua coetus Arrianorum prohibebantur. Sed quoniam apud veteres Romanos varij quondam fuerunt osculationis ritus, atque rationes, ut rem omnem enodatius explicem, de osculatione, amplexu, & veneratione manus, genu N pedum singulatim agendum est,& veterum scriptorum loci subij ciendi. Sic enim istiusmodi obseruationum causa de Origo facile innotescent. Plutarchus in Catone, Cum milites inquit Catonis Vticensis abitum moleste admodum serrent: tum his locis vestes straueriit, quibus ipse pedibus iturus erat: eiusq: manus osculati sunt. quod genus honoris non nisi Imperatoribus, idq; perpaucis, eo tempore uibuebatur. Plinius
12쪽
lib. II. cap. 4 s. Incst & in aliis partibus quaedam Rcligio:
sicut dextra osculis auersa appetitur, in fide porrigitur. Idem P ira osculis lib. 28. cap. 2. In adorando dextram ad osculum reserimus, σρο μμ totumq; corpus circumagimus. Suetonius in Caligula, de Cassio C rea loquens, irem Caius,inquit,seniorem iam & casia chma mollem & effoeminatu denotare omni probro consueuerat: S modo signum petenti Pilapum aut Venerem dare, modo
ex aliqua causa agenti gratias , osculandam manum offerre, formatam commotamq: in obscoenum modum. Ioseph. de bello Iudaic. lib. I. cap. 2 o. Antipater cum Herodem saluta- γulatio mi. turus aduenisici, eiusq; manus osculari& genu anaplectivo - - er genuluisset, rcpulit cum Rex dicens , Tam grauium admistorum Mustrio. reum ad hanc salutationem admitti non debere. Nicephorus Callistus lib. I 3. cap. 6. Theodori t. lib. s. cap. 3 3. & Histor. Tripart. lib. I o. cap. 6. Gainas Arrianus, cum discessionem a minis η Constantino secisset, nec quisquam auderet ad eum orator audebat conueatro Joannes Chrysestomus legationem suscepit.Itaque quam- mrς, uis Gainas hostis & barbarus esset, honotis tamen causa lon h forumsis. gius Chrysostomo obuiam progressus est, eiusq; dextram oculis admouit, ac liberos suos eius genua osculari praecepit. Appianus Alexandrinus lib. L. Belli ciuilis interitum Iuli j Cm saris enarrans, Lama, inquit, paulo ante Cassium allocuta, instantius quaedam obuio Caelari dicebat. Cuius rei obseruatio collatatio Laista mora adeo terruit coniuratos, ut se inuicem intuentes Πα coiuratores
Priusquam deprehenderentur, meditatum facinus aggredi & t mi peragere vellent. Sed cum longius sermo produceretur, substiterunt , rati quidpiam potius Laenam deprecari , quam
nuntiare: ac cum Caesaris genua ultro amplecteretur, magis assumpsere animos. Osculatione pedum ita veteres usi sunt, ut ea solum principes viros impertirent. Seneca lib. 2. de Benefic. cap. 7. Caesar dedit vitam Pompeio Poeno, si dat, qui non aufert. Deinde absoluto & agenti gratias porreXit ad os in lupeia
osculandum sinistrum pedem. Solebant etiam veteres honoris ergo aduenientibus assurgere. Cuius obseruationis con
temptus partim C sari exitio fuit. Eutropius lib. 6. Cum ergo Caesar, inquit, & honores ex sua voluntate praestaret, qui populo antea deferebatur,nec Senatui ad se venienti assurgeret, aliaq; regia ac pene tyrannica faceret, coniuratum est in eum
13쪽
a LX. amplius Senatoribus cquiti binque Romanis, tandem vigintitribus vulneribus Consosus est. Porro obuii quoties nomina succurrebant vicissim fuisse nominibus salutabant, ut Seneca lib. I .Epist. scribit. Itaque cum Hippocrates rogatu Abderitarum, ad Democritum prosectus sumet, Vt qua cum laborare insania ob frequentem risum Abderitae credebant, sua industria liberaret: Hippocrates Democritum nomine Compellauit. Democritus vero, quod Hippocratem de facie non nosset, hospitem calutando nuncupavit: atque ideo pudore iussu sus Te,inquit,quo nomine vocabimust Ignorantia enim tui nominis effecit, ut te hospitem appellarem: tum alter nomen suum indicauit. Quod & ipse Hippocrates quadam ad Damagetum epistola seripsit. Hoc in salutandis etiam linis oratii, impςratoribus Vsurpatum fuisse reperio: nam Lampridius in ne jalviabiis Alexandro, Salutabantur inquit nomine, hoc est, Aue Al
Dmonet superior osculorum mentio, ut de illis uberius hoc capite dicamus. Sciendum est igitur auctore Plutarcho in Probi. in lib. de Clarissi mulier. & in vita Romuli, usum osculorum , qui apud Romanos fuit, a Troianis mulieribus coepisse. Ille enim capta & euersa Troia,post longam nauigationem, Iongi erroris pertaesae, naues ad littus Italiae cum incendissent, ob idq: iracundiam virorum formidarent , obuiam eis processerunt: ac osculando tam viros, quam parentes insueto humanitatis genere illorum iracundiam placarunt. Unde factum est, ut propinqui & mulieres de necessarios suos amplexi frontem oscularentur. Aliunde osculorum rationem ducit Athenaeus libr. I o. Dipnoseph. cap. 23. Cum Crotoniatum ingressus
suisset Hercules, mulier, quae paulo ante dolium vini clam aperuerat, a marito petiit, ut in gratiam peregrini dolium aperiret. Quod cum illi placuisset, Hercules prae soribus haec omnia obseruans , obnixe eum rogauit ,.ut dolium inuiseret, quod postea repertum est lapideum. Quamobrem ex eo tempore vino uti turpe mulieribus filii di ac vis riae Nabstemiae
14쪽
abstemiae probarentur, eas cognati ostulari solebant, quemadmodum Plinius stribit libr. I . Cap. I 3. Arnobius libr. 2. aduersius gentes. Plutarchus in Probi & Gellius lib. I o. ca. 13. Vnde TertuL Apologetici cap. 6. Sub Romulo, inquit, quae Impune mulier
vinum attigerat, impunc a Mecenio marito trucidata est. α ara, qua Idcirco & oscula propinquis offerre necesse erat,vi spiritu tu --- ωσα. dicarentur. Alia osculorum a Plutarcho Comemoratur ratio,
nempe quod cum nuptiis cognatoru & assinium interdictum esset, illud comitatis genus, tanquam cognationis signum re mansit. Sed qualis sit cunque Oseulorum apud Romanos origo, illud sine cunctatione recipiendum est, ostula apud eos amoris & cuiusdam necessitudinis symbolum fuisset adeo ut etiam dignatione maiores illud minoribus praeberent. Dion lib. s s. de C.Caligula loquens, Aliquado,inquit,serico vestitu caligula pes
aut triumphali ornatu inter populum versebatur,paucos o seu cos osculabas labatur, plerisque Senatorum manu tantum aut pedem ado tW pleris p marandum porrigebat. Quibus auic id amicitiae ab eo oblatum p se suisset, ij in Senatu gratias ei agebant: cum quotidie eum sal- , kAut
tatoribus ostula dare viderent. Tranquillus in vita eiusdem, Marcum,inquit, Nestorem Pantomimum etiam inter spectacula ostulabatur. Idem auctor in Nerone ostendit moris suisse casisti peri
principibus Romanis, ut cum peregre proficisceretur,vel re- egre abeuntes dirent, quenque Senatorum Oseularentur. sic cnim ait: Mul- - redeuntestas nec dubias significationes ispe iecit, nec reliquis quidem . Q se parsurum Senatoribus, eumq: ordinem sublaturum quan μέμ- buu doque e Republica, ac prouincias & exercitus equitibus Romanis ac liberiis permissurum. Certe neque adueniens neq: proficistens quenquam ostulo impertiuit, ac ne resalutatione quidem. Interdum tamen apud Romanos ostulatio tanquam nefarium facinus vindicata est: quod pro tempore & loco Ures laseivior, quam par sit, cordatis hominibus videretur. Itaque Cato Censerius, auctore in eius vita Plutarcho, Man lium virum clarissimu consulem designatum e senatu movit, Noliviferaruquod interdiu praesente filia osculatus esct uxorem. Quin mQtμε propter Valerius refert Meuium quendam ciuem Romanum in liberi σῆμut ςm. tum animaduertisse, quod filiae siuae nubilis iam aetatis ossiualum dedisset. Tranquillus stribit Tiberium Caesarem quoti- ....dianas osculationes edicto prohibuisse. credo quod multi ad Hid opula 'laseiviam
15쪽
D---- lastiuiam illis abuterentur. Apud Hebraeos osculationem
anioris. sy mbolum quoddam propensae beneuolentiae & necessitudinis L ille ex multis locis sacrorum Bibliorum compertum habemus. Genestos cap. 29. Ut primum Iacob Radliciem cognatam suam agnouit, Olculatus est eam: quae mox patri suo nuntiauit,adesse Iacob filium sororis eius. Is autem confesturi Iacob obuiam venit, complexusq; eum, ac in oscula ruens, duxit in domum suam. Exodi I 8. Moses egressus in occursus cognati sui Ietri, adorauit,& osculatus est eum. Actor. cap. 2 o. Magnus fletus coortus est omnium, & metes in collum Pauli osculabatur eum, dolentes maxime ob sermonem, quem dixerat , quod amplius eum non viderent. Et Paulus in post riore ad Corinthios epistola , Salutate , inquit, vos inuicem osculo sancto. Nec frustra adiecit sancto , sed ut osculationes euisiones a libidinum secluderet. Sunt itaque a Christianis dein usurpata christianis oscula tanquam symbola pacis, concordiar amoris, & neccLμπ situdinis, quae inter eos intercedebat. Clemens Alexandi inustii obi apostoli tib di siposit. suarum, Quoniam, inquit, & isma init. eum , Iacobum scilicet, motus ctiam ipse se esse Christianum. Ducti sunt ambo pariter ad supplicium,& cum ducerentur in via rogauit Iacobum dare sibi remissic nem ita locum Clementis interpretatur Rustinus. At ille parumper deliberans,Pax tibi, inquit & osculatus est eum. Siclambo capite plexi sunt. quod & Eusebius refert libr. 2. histor.
Eccl. cap. 9.Tertullianus in lib. de Oratione, Alia iam inualuit consuetudo, ieiunantes habita oratione cum fratribus subtrahunt osculum pacis,quod est signaculum orationis. Idem lib. - is 2. ad uxorem de marito Gentili & uxore Christiana loquens. stata impionu Qui ,inquit, in carcercm ad Osculanda uuacula martyris uxo-bere non debet. rem reptare patieturi Iam vero alicui fratrum ad osculandum conueniret aquam sanctorum pedibus offerre Hinc perspisecuum est veteres Christianos ita obseruasse& coluisse martyres, ut etiam eorum vincula oscularentur. Neque vero in vinculis solum hunc ritum usurparunt, sed & in vasis aereis vel argenteis, quibus diuorum martyrum reliquiae contine bantur.
Prudentius poeta Christianus in lib. in ore , de beato Hippolyto loquens & eius ara,
16쪽
sa Ag, animae exuuias, quae contoremtus Mimia araeento fulgurat ex solido.
in is talutis diues manus aequore Duc Candentes recavum quale nueseculum. Nec Paris contenta iacitus Osducere saxis, diuiau ornando elura lasenta operi. ane salutatum concurritur I omnis adorat bes, eunt, redeunt,solis ad cositum.
Conglobat in cuneum Latios simul, C pererinos Permissi populos, res monis amor.
O uia peti duo figunt presse metasio
Mamaeae undant, fletibus ora rigantiam cu renouae decursis mensibus annus,
Euant uias uae se certantibus agmina com, in urce grando ota cossire meo
Una in Patrisios ambitione pari. Confindit Hebe a pbalanx γ-ondus aequis, raserimen procerum. principitante fide. Nec minuN Lissiano actost candi a portis Explicat, longis ducitur ordinibus. De misero quorundam imporum erit qui ctrissanam per sunt aut insectati reb onem. C A P. v. Vam misere multi perierint, qui Christo aduersati sunt, & Christianam pietatem ferro aut Conuiciis insectati,subiecta exuviis auctoribus exempla abunde patefacient. Florens Tertullianus in
ad Scapulam prςsidem Carthaginiensem scripsit, Possumus,inquit, exitus quorunda praesidum tibi proponere, qui in fine vitae suae recordati sunt deliquisse, quod vexassent vigessivi chri, Christianos. Vigellius Saturninus, qui primus hic gladium in stianoru interonos egit, lumina amisit. Claudius Herminianus in Cappado- 8r risum acta, cum indigne ferens uxorem suam ad hanc sectam trans e isse, Christianos crudeliter tractasset, solusq; in prVIO i su G christi vastatus peste cum vivus vermibus ebullisset, nemo sciariale Uorst. c bat,
17쪽
Historia Arri'. Nicetis dinodus
bat, ne sciant Christiani. Postea cognito crrore suo,quod to mentis quosdam a proposito suo cxcidisse fecisset, pene Chiistianus decessit. Sed qui videntur impune tulisse , venient in diem diuini iudicij. Tibi quoq: optamus admonitionem solam fuisse, quod cum Adrumeticum Manilium ad bcstias
damnastes, & statin haec vexatio subsecuta est, & nunc ex eadem cauta intcrpellatio sanguinis. Sed memento de caetero. Non te terremus qui DCC timemus: sed velim ut omnes facere possimus monendo, ιιnχομαχειν. haec Tertullianus. Miser admodum ac probro ius fuit interitus teterrimi & scelestissimi hostis verς pietatis ac rcligionis Arrij, ut perspici licet ex
Theodorito lib. I. Eccl. histor. Cap. Iq. ex Socrate apud Cas. siodorum lib. 3 . histor. Tripari. Cap. I o. & ex Rumno lib. I o. cap. I 3. Cum enim post decretu Cecumcnicq synodi Nicenae, quae celebrata est anno salutis 327. denuo scelerosiis ille A rius crumperet & falsa sua dogmata vafre, sceleste, ac impie exercret, tum Eusebii Nicomedensis eiusq: sectatorum pi aesidio munitus, tum iussu nedum assentatione Imperatoris,fretus , cui captiose de fallaci verborum commento facile persuaserat, se subscribere Niceni concilij decretis: Alexander
Constantinopoleos vi bis episcopus iure ei restitit, dicens inuentorem haereseos in ecclesiam recipi non oportere, praesertim aduersus oecumenicae synodi decretum. Sed chm Eutabiani, qui Arrium & cius dogmata tuebantur, postridie Arrium in communitate ecclesiae futurum affirmarent, Alexander videns piorum causam pei iclitari, hoc usus cst pcrfugio:
ingressus cst aedem sacram , ac manus ad Deum ex animo sustulit, totam noctem pronus iacens, & causam ecclesiae Deo eommendans, quem obnixe cum lachrymis doprecabatur, ut si luturus erat in communitate ccclesae Arrius, dimitteret seruum tuum , ncque perderet iustum cum impio. Aliter intueretur Eusebianoru verba, neque traderet in vastationem S probrum haereditatem suam, sed Arrium c medio tolleret: Deco introeunte in aedem sacram, eius quoque secta recipi videretur. Haec precatus Alexander, incestus discessit. Caeterum ci m illuxisset dies, Eusebius velut haeretici bclli signifer, in aedes A rri; concedit, eumq: propere ad basilicam sequi ii, bct, procellarus, Alexandium ni praesens adquiesceret, ab cac, pul
18쪽
expulsum iri. Igitur cum omnes summo eius rei videndae desiderio tenerentur , Arrius magna hominum comitante caterua ad templum proficiscitur: ac interim angore conscientiae fraudisq: cruciatu agitatus, ac territus in profluuium ventris incidit, quo cum vehementer premeretur, in foricas sc- cessit, quae pone serum Constantini erant: ubi cum scderet, intestina eius necnon viscera omnia in sericae cuniculum defluxerunt : sicq: scede exanimatus interiit. Quod ut molestum impiis fuit, ita piis gratum , qui concordes adorauerunt &magnificauerunt Deum: non quod illum mortuum este laetarentur, sed quod iudex seisset interminas Eusebianorum depreces Alexandri damnata Arriana secta: quandoquidem ia- dignam csse constaret, quae in ecclesia Dei reciperetur. SuCCurrit non minus memorabile Iuliani exemplum, qui Iuliani Imperatoris auunculus suit. Is, quemadmodum Nicephorus stribit lib. I o. cap. 29. Theodoritus lib. 3. cap. I 3. & Socrates apud Casiiodorum libr. 6. historiae tripart. Sacra Ornamenta Antiochenae ecclesiae & simpula, quibus in sacris pro- libant facti ficuli, contemptu Christianae religionis in terram decussit, & in Christum redcmptorem nostrum impie & Qeleste debacchatus est. Quod admissum haec diuinitus consecuta est vitio. Mox enim difficili & incognito morbo correptus ita amictus dies quadraginta iacuit,ut neque loqueretur, neque sentiret quicquam. Posthac verenda eius & loca finitima tantam contraXerunt putredinem , ut vermes procreati sint, qui nullis quoad vixit, abigi medicamentis potuerunt. Felix imperialium thesaurorum curator, quia eiusdem sceleris conscius fuerat, S conspectis tanti pretij vasis, talia iocans dixerat, Ecce quibus vasis Mariae filius diuina re peragenda colitur: eodem die simul animum cum sanguine emisit. Ob simile admissum Espidius imperatoriae domus praefectus misera morte interiit. Vt iidem auctores memoriae tradiderunt, Iulianus Augustus, qui post agnitam Christianam religionem & verum Dei cultum in idololatriam prolapsus est, de Christi sectatores mirum in modum exercuit, dignam anteacta vita oppetiit mortem. Et enim cum in Persia eslet,mirabiliter inflictum est siue ab angclo, siue ab homine Vulnus, quo accepto despondens animum, manum sitam sanguine Mifieo Arrij
foris interunt. Iulianus imperichristianor
Uor Iulianus imper. uulnere mirabiliter infido
19쪽
impleuit, & sparso illo in aera dixit, Vicisti, Galilae, vicisti
saturare Nazarene. significans Christum, cui antea infestus fuerat, Victoriam reportasse. Ita erat scelestus ille vir, & Christianae pietatis osor animo consternatus, quemadmodum Theodoritus narrat lib. 3.cap. 2 3.&Nicephorus lib. I o. cap. 3 4. & 3 s . In Africa,ut Paulus Diaconus & Nicephorus scribunt dum Arrianus quidam Olympius nomine,corpus aquis balnearibus abluens, indigna quaedam ic blasphema de sanctae trinitatis fide verba euomeret veniente desuper diuinitus igneo iaculo propalam combustus est. Sed & Anastasius Imperator, qui Eutychiana haeresi delibutus erat, cum quosdam pios Episcopos,a quibus ad veram pietatem incitabatur,non sine contumelia eiecisset, anno Imperij sui L . ictu fulminis periit. ve notis PauΓ locus declaratus lib. 3 7. viges. Titis bonorum sos'. CAP. v r.
Otas, literas non esse Pedius lib. α s. ad edictum ales scribit, eiq; assensius est Paulus libr. 37. Digest. ΚΤ stit. de bonorum post. Atqui perperam hoc prodidisse videntur, cum notae sint singulariae literae sine coagmentis syllabarum quemadmodum Gellius de notis Caesaris ait. Is enim, ut Tranquillus refert, si qua occultius perserenda erant,per notas scripsit, id est,sic structo literarum ordine,ut nullum Verbum essici posset: quae si quis inuestigare & persequi velit, quartam elementorum literam , id est, d, pro a, & perinde reliquas comulet. Pro x, etiam duplex a, posuit. Dion auctor est lib. I s. Marcenatem primum quacdam notas inuenisse ad celeriter scribendum easq; per Aquilam libertum euulgasse. Festus scribit notas esse binas aut singulas literas. Eo autem scribendi genere quondam usi sunt,& adhuc utuntur, quo facilius cuncta excipiant, commentarienses, actuarij, scribae, exceptores, amanuenses, & a notis
dicti notatij. Seneca lib. I . Epistol. Quid verborum notas, quibus citata excipitur oratio, & celeritatem linguae manus sequitur. Suetonius in Tito, E pluribus, inquit,comperi, notis quoque excipere velocissime solitum, cum amanuensibus
20쪽
sis per Iudum ocumq; certante. Ammianus Marceli lib. I 4. Et assistebant hincinde Notatij, quid quaesitum esset, quid
ve responsum, cursim ad Caesarem perferentes. Modestinus Digest. ex quibus cau.maior.Cap. 3 3. Eos, qui notis scribunt acta Praesidum, Reipublicae causeabesse certum est. Paulus D. de militi test. Lucius Titius miles notario suo testamentum notis dictauit, & antequam perscriberetur,vita defunctus cst. quaero an haec dictatio valere possit Respondi militibus quomodo velint, & quomodo possint, testamentum facere conis cessum esse. Ausonius Epiliolarum lib. in Notarium inscribendo velocissimum, Puer norarum praepetum l tres miniabradiasti
Sipatens pug gar expedi, imulosndi copia Tunctis ructasingulis,
ina ,ox assoluitur. Quintilianus lib.i I .cap. 2.habeamus,ut qui notis scribunt, certas imagines omnium & loca scilicet infinita, per quae verba, quae sunt in quinque contra Verrem secundae actionis in bris, explicentur. Huiusinodi notis desci iptum Homeri poς' uoinisi νο ma nucis putamine inclusum fuit, tempore Ciceronis, Ut SO- est tem inistinus resert. Vt igitur Pedii sententiam tueamur, obseruandu eius . est, notas signa esse,quibus compendio scribitur.Nec interest utrum literae sint, an alia signa. Cum enim syllabar non sint, nec integrae voces, sed singulae tantum , aut binae literat, quae O 'tunc ordinem situ,naturamq: non seruat recte Pedius scripsit notas literas non esse. Iam enim literarum ossicio non funguntur, sed signorum. suta, inquit in Catone plutarchus, ψ μ-
tulos, & librorum numeros per consequentiam literarum, gesserisi. non per signa, vel sigia, ut quidam legunt, manifestari, quo scilicet facilius legerentur, minusq; exposita serent,correct rum dicam, an corruptorum libidini, varietatiq; interpret tionum. Quod etiam a quibusdam alijs principibus sancitum fuisse Isidorus testatur lib. I .Etymol cap. 2 2. Sigia vero literas si