장음표시 사용
391쪽
s Altera sublimitatum ' causa : quoniam a suo' centro absidas altissimas habent in aliis ' signis. Saturnus in Librae parte vicesima. Jupiter Cancri quintadecima, Mars Capricorni vicesima octaVa, Sol Arietis' decima nona, Venus Piscium vicesima septima, Mercurius Nirginis decima quinta, Luna Tauri tertia. Tertia altitudinum ratio, intelligitur : subire ea S, aut
I. Aiuria sublimitatum. Cur subli. mes , inquit , stellae spectentur, alia tera ex eo causa petitur , quod a suo centro, hoc est, a circumserenistia extima eiretili sui exeentrici, alias absida , sive cireulos alti si is
nos habent, quos epicyclos vocant. Tune enim Don αποrticu modo sidus appellatur, sed et απρYtio τατω,
quum iti absidum, ut aiunt, linea, atque in eo epicyclo circulo, longissime discedit a centro terrae: quod in aliis signis contingit, quam
suae superi is appellata sunt. Hhu D. 2. A stio centro. Nempe ab orbitae suae centro, a qua Plus minusve
distabat planeta, duin secundari illos eirculos descri heret. vi algoepieretos, quorum centra in primarii eireuli peripheria coli ave
3. In aliis signis. Quam quod modo dicta sunt. Saturnus enim in Scorpione arre ioc, in Librae vieesimo gradu ἀπογειρτατοc . et sic do reliquis. ED.
4. Arietis decima nona , otc. Da-leeam pius et antiquiores : virieris -- Osima nona , ν entis pistatim decima
sextia . . . Luna satiri q rtia. Bestiis
ivit hune loeum Harduinus paulo auctaei fibus, sed , ut opinor, seli-ethus ecitijocturἐκ ex Iulio Firmi ,
caeli mensura, non ' circuli descendere per prolandum
lib. II, cap. 4. unde hare verba prosert: . Sol igitur in Arietis parte deeima nona exaltatur; in Librae vero doeima notia dejicitur. Luna exaltatur in Tauri parte tortia; in Morpionis tertia parte deiicitur saturnus exaltatur in Libra1 parto vicesima; in Ariete rursus decima nona parte deiicitur. Iupiter exaltatur in parte Cancri quintadeeima; dei ieitur vero in Capricorni decima quinta. Mars exaltatur in caprie risni parto vicesima Getava; deiicitur vero in Cancri parte xxum. Venus exaltatur iti piscium parte vicesima septima ; dejieitur vero in Virginis parto xxvii. Mercurius exaltatur in Virginis parte docima quinta : dei citur vero in Piscium
Pario xv. a Monet idem Harduinus correctioni suae savero codicem
Chimoliatium in quo legitur: arietis
deeima nona o hine merito suspectam esses tiam in reliquis vulgatae I seti mnis sidem ; quam et nos, illo due ,
deserendam duximus. ED. x . Tertia alsi tidiatim ratio. Tertia
Carisa est, cur stellae nune altiores
nunc demissiores videantur, immensa caeli altitudo. qua saliuntur oeuli. ED. I. Aon ebenti. Non iam absidum varietas , modo desseripta. ED.
392쪽
Huic convexa' latitudinum Signiferi, obliquitatisque
causa ost. Per hunc stelliae, quas ' diximus seruntur :nec' aliud habitatur in terris, quam quod illi subjacet;
reliqua a Polis squalent. Veneris ' tantum stella excedit cum binis partibus : quae causa ' intelligitur os licere, ut tripeda in animalia et in desertis mundi nascantur. Luna quoque per totam latitudinoin ejus vagatur, sed '' omnino non excedens eum. Ab his Mercurii stella laxissime, ut
tamen o duodenis partibus tot' enim sunt latitudinis
non amplius octonas pererret, neque lias priualiter, sed '
t. Imie eonneaa. Latitudinum ratio, inquit, habet aliquam coti- nexionum et vieinitalom cum sexplieatione altitudinum. Est porro latitudo. stellae distantia al, oeliptica , versus alterutrum Polum. s. Otias diatratis. Errantes vide.
lieot, de quibus hoc retulit, eap.
6. HAED. -- Dal campitis: per htinesteura , qtius diuimus errantes, feruntur. ElI e v. per hiane siet , quas diuimus, errantes se ritur. Vox errantes se glo Aa Data est. ED. 3. Nee alitia. Ita sane creditum antiquis, qui hus non erant septemistrionales plagae lustratae, ui nu Perfuere. Desortos putarunt eos terrarum tractus , titido Zodiacus integer certii non posset : do quibus Marci cecinii, aeneid. VI, 796 : .jacet extra sidera tellus, Extra anni Solisque vias. . Ubi vidonii. not nost. Virg. t. III. pag. 397. ED. 4. I eneris.... hiati parillus. Ditiis graditius vorsus singulos mundi polos extra Signiferum Venus evagatur. Igitur citi eeliptica Venerein putat litiae inde discedere gradibus octonis. Stitit ciliis Zodiacia utriniaque ab ecliptica, ut mox dici tur, etii latitudinum gradus. Kepleriiqtamen , in Epitoine Astr H C perti. lib. I l, pag. i5o, maximam Vo-neris evagationem ait esse graduum decem in Boream. Ex machinarum caelestium contemplatione , quas mirabili opere et arte sumitia Consei nex Christianisqimus nuper in sit , quas et spectare nobis plures menses lieuit. Venerem discedere uti oeliptica invigissime sensim NK, gradibus novem, minutis ducibus et viginti r quod et Scholius animadvertit, lib. VIII, Astron. Pag. α 5. Ilan D. 5. Qtiis eatisa. De hac vi proli-sea Veneris, sed sabulosa illa quidem, dictum est Ρ. ti. HAn D. 6. Aia omnino. Iitimo etiam, ni Pererrans totum , si recentioribus
credimu nam ab Ecliptica dise dere ea non existimatur, nisi gradibus quinque, et minutis octodecim. quum sex gradus itit gros latitudinis signifer habeat ab utroque eclipticae latere. NAn D. 7. Tot enim stini. Iti duodecim gradus radiaei sive Signisori latitudo dividitur . quam secat mediam Eelἰpti . HABD. 8. Sed duas medio. Duaς Zodiaci partes seu gradus Pererrat, quuin
393쪽
s duas medio ejus, et supra quatuor, infra duas. Soldoindo' modio sertur intor duas partes '' flexuoso Drac num '' meatu inaequalis. Martis' ' stella quatuor medias; Iovis '' mediam et super cam duas; Saturni '' duas ut
ipse per medium incodit signi rum : supra,quum desectit ad Aqui- Ionem 4 per quatuor alias ejusdem partos vagatur : infra, quum desecti-dit ad Austrum , diseedit duabus. Sie latitudo Nereurii maxima, seu diseessus ab ecliptica suerit graduum omnino quinque. Nunc amia plius senos recentiores statuunt enempe gr. 6 , min. 54. Vide schol tum , Ioc. eit. et niceiolum, tom. I, pag. 6α8. HARD s. Sol deinde. Solem ait per modium moveri Zodiacum , sub ea linea quae Zodiacum in partos duas
aequale se t : sie autem moveri
inaequaliter , mox subeundo in Aquilouem , inox in Austrum deis scendendo , ut sexuosos draconum in altis imitati quodammodo videa.
tatur Harduitius inter duas si is si dimidiati sectiones, quas lineaeeliptiea aequales Diri que facit.
elielmus ex verbis. Nam piartes pro gradum aeeipere debuit hoc loeo Plinius; duasque partes easdem hic innuit, quas supra de Mercuri loia quens, duas medio ejus. Intelligo igitur seri; Solem inter duos gradus aboeliptiea utrinque proximos, id est, per ipsam oelipticam : nisi Plinium turpi errore latitudinem duarum partium soli etiam, qui nullam hahet, tribuisse eredas: vido infra Not. a 4. ED.
II. FIervoso draeoniam mea uino ualis. Fortasse mea tii requalis
Fortasse Plinii mens ostr Sol eeli-pti in s quitur annuo cursu, quotidianoa iij terim Orbes consciens, et sie aliquo modo in spiram vertitur, ut Eudomus ait apud Stobaeum. Aliis ter explicat Hard. not. 9. ED. u. Murtia , o L. Igitur ah oeli-ptiea discedit utrinque hinis partibus. Ab ea sententia haud multum abludit reeentiorum Observatio, qui discessionem eam gradu uno, min. si 4 circumserihunt. Bieetolus, loe. eit. eum Bullia o HanD. 3. Ioris. Iovis stolla mediani Zodiaei partem pererrat, et super eam partos duas. Sic et nunc quoquo Iovis discessum ab ecliptica,
hoc aevo. astronomi uno tantum
gradu utrinque diiDidioques s.
i 4. Suturni dtias, ut Sol. Bieci luset alii Saturnum duabu, partihus cum semisse ah ecliptica diseodores testantur. Parvus igitur error erit in Plinio, si pro verbis tit sol legas utrinque. Sed potius verba tis sol manifesta glossematis indieia prae se serunt e grammatice enim legetidum esset ut solis; Dee logiee verisimile est, in tantum errasse Plinium, ut Soli latitudinem duarum partium tribueret, quam manifesto nullamesso seiebat. Quippe linea eclipti nihil aliud est quam apparens sol incurriculum, aut Ormia. Hunc autem locum nescio quo casu depravatum esse . iam hoc testatur, quod
394쪽
Sol). Haec erit' ' latitudinuin ratio ad Austrum descondentium, aut ad Aquilonem subeuntium. Hae constare 'V et tertiam illam a torra subeuntium in caelum, et paritor scandi 'Τ eam quoque, aestimavere plerique falso : qui ut
coarguantur, aperienda est subtilitas immonsa, et oin nes
Convenit stellas in occasu Vespertino' proximas esse terrae et latitudine' et altitudine : exortusque matutinos
in manufexIptἱs optimis, Beg. I , et Chim. non Mas legitur , sed dualias, quam lectionem etiam intextum recepit Barduinus, repugnante quamvis verborum textuis ra et totius loci sensu. ED. 1 5. me eris. Colligendo quae supra dicta sunt de planetarum laiatitudinibus, et veterum supputa tionem cum re titiori ius caseulis comparando, reperias maximam uniuscujusque sideris latitudinem
i' si Iovisi' arit,' 3ti saturni
,' 3o Apparentem signavi latitudinem;
non eram, quam ant qui novisse non poterant. Notat BOuque smaximam planetarum latitudinem,
36 3 ; sed hane a terra majorEm minoremve videri, prout in eclipi eae alio vel alio loeo consistimus, plusve minusve a planeta est. I Atamus. Quare non est tenuibus numerorum particuliis nimia insistendum. ED. I 6. Hae constare. Tertiam alti. tudinis stellarum causam, de qua dictum est paulo superius, e caelim sensura petitam , hoc est, ex eleis vaticine planetae supra hori Diein. quidam putarunt eamdem esse cim latitudinum ratione e rati quoties stella est elevata illa tertia altitudine, tunc quoquo latitudinem esse maximam Tripli et illi eoarguuntur ratiotae. R RI .a7. Et poriter scand7 eam quoque. Vet. apud in ec. pari re et desceniadentiam qυ Itie. Proponit mi am- pius , et Per Gera quoque descenden-ttam. Sed lotim linem seandi, Id est iti lati itidinem discedere planetas, saetae dieit Plinius; neque mutari quidquam oportet. ED.
I. In occasti mes Nino. Quum ve . spere cerni desinunt, a Solis conia junctione parum remotae. ED.
u. Et titi dino. I titudine quidem, quia tum descesndunt in Au. strum , quae pars caeli humilior existimatur vulgo; sunt enim tum in latitudine mer dionali 1 altituis dine vero, quia sunt in Perigeri radeoque vieiniores terrae fiunt eae et latitudine simul, et altitudine. Η.
395쪽
iii initio cujusque' sitori; stationes, in mediis' latitudinum
articulis, quae vocant Ecliptica '. Perinde consessum est, motum augeri ρ, quandiu in vicino sint terrae : quum abscedant in altitudinem, minui. Quae ratio 7 Lunae maxime sublimitatibus approbatur. Eque non est dubium, in exortibus matutinis otia innum augeri: atque a stationibus primis' tres superiores '' diminui usque ad stationes secundas. Quae quum ita sint, matutino latitudines scandi ,
3. In initio estisque feri. Latitudinis , altitudini;quo : latitudinis quidem , quia tunc latitudinem Miax lem habent; altitudinis. quia
tum smindunt apogeum. II A D. -
eus ita corruptus et intricatus, ut nullum inde sensum elicere posis si valva grammatica ; nam cujusque pro viritisque vix dici potest.
4. In medias. tia media latituditium via, quam ecliptieam vocant, luciniam contingtee ibi eelipses s leant. NARD. 5. Glypti . Vocant ate puncta si vo nodos, in quibus ecl pii eam lineam secat planetae eritisquP or-hita. FD. . 6. Motam augeri. Sie videbant, sie eredebant antiqui, concitati is rem esse in perige , tardior m in apogeo planetarum motum. Quod alitem illi de apogeo et porigeo cre- dehant , astronomi nostri de aphelio et perihelio demonstrant, taris ditis volvi planetas , quo partem orbitae suae, semper, ut diximus,
. Uticae ratio. In apogeo enim . quum magis reeedit a nobis , et est
manissestum orit ab exortu quoniam in eo primum ha motus; in stationibus voro
sublimior, moveri ea tardinx videtur; celerius, quum depressior mi. et in perige . NARD. 8. Ειiamnum. Pro etiam . UAtinis
vit. Dalee. et Elae v. etiam semeis rum; numerum nempe graduum
intelligentes , stetit infra d triai numerias dicetur; quam lectionem probat et defendit Porns N ET DRSIvRY, numerumque hune Gallieo vocat iacemissem ι numeris . Alii . teste Latio in ElEev. legere malunt
etiam moriam. ED. s. Primis. Stationes prImae sunt. quae et matutinae a secundae, quae et vespertinete nuneupantur, utidietum est cap. II. HA D. IO. Tres stiperiores. Saturnus.
Iupiter ei Mars, ut supra dictum suit. ED. II. Ln Iliad nos scandi. Planetamineipore tum temporis ah eeliptica discedere in Aquilonem per Ialitu. dinem horealem e quoniam tum
primum incipit lentius progredi
396쪽
primis altitudinem subire ' , quoniam tum primum incipiat detrahi numerus' , stellaeque retroire. Cujus rei ratio privatim reddenda est. Percussae ' in qua diximus parte'q, et triangulo Solis radio inhibentur rectum agere cursum, et ignea vi levantur in sublime. Hoc non protinus intelligi potest visu nostro, ideoque existimantur Stare, unde et nomen accepit statio. Progreditur deinde ejusdem radii violentia, et retroire cogit Vapor repercussus ''. Multo id magis in vespertino earum exortu, toto Sole averso' , quum in summas absidaS expelluntur, minimeque cernuntur, quoniam altissime absunt, et minimo seruntur motu; tanto minore '', quum hoc in '' altissimis absidum evenit signis. Ab exortu V vespertino latitudo descenditur V, parcius jam se minuente motu ;1 3. Ahiludinem subire. Apogeum scandere, quum minui motus incipit : hoe est, quum moveri tardis. sime , immo et retrogredi stellae videntur. HABD. 4. De PMi ntimerus. Numerus nempe partium quas certo temporis intervallo emetiuntur; unde Dal amplus et alii supra legebanteliam niamertim augeri. Vide Dot. 8.Caeterum nostra et Harduini leelio ex Chimetii eodice desumpta est. Nam Dat . et Elaeu. Deipiant deis trahi numeri. ED. Is . Peretiosae. Nam solis radiorum contactu planetas regi er eis Latit, ut dictum est cap. Iα, iniistio; et ab illis, prout sub alio vel alio pereulsi essent angulo, vel im. pelli vel retrahi. ED. 6. In qua diaeimtis parte. Quum Atella diaiat a Sole idio partibus: estonim id in caelo triquetrum. H. Chimotii codex, arerso. Dat . OtElEev. aduerso . Sensus idem. ED. II. M uur re erevistis. ΠΩc est,ealor Solis. Aperitis sorte repercusiasas , ut ad xtollas vox ula pertineat HAnii. - Lectionem rePercussas adiamisit Potns in ET DR SIURY. ED. t 8. Io Sole auerso. Sive adverso, hoe est, in horletonte soroexortivo p sit . HARD. I9. Tunto minore. Chim. tutito minores. ED. xo. Qiatim Me in ullissimis. Altis sis as a centro suo a Midas unieuiisque planetae, sepicyclum circuIum hodie nuneupant); singulis d inde ab idibus sua signa ad crinsit paulo superius, in explieanda alia
tera sublimitatum causa. MARD. di x. - orta. Sicut e contra.
rio paulo ante dixit : . Ab exortu matutino latitud nes scandi, quo niam in eo priinum habitu Ineipiant
pare iis adiici motus. . HARI . II. Drie ditur. Et Eev. deuendi. ur parcius, Iam etc. Qv d et seeutus est Gallicus interpres. ED.
397쪽
non tamen ante stationes secundas augente ' , quum et altitudo descenditur, superveniente ab alio latere radio, eademque vi rursus ad terras deprimento, quae sustule- rit' in caelum ex priore triquetro. Tantum interest, subeant radii, an superveniant' . Multoque eadem magis in vespertino occasu accidunt. Haec est superiorum stellarum ratio : dissicilior reliquarum et a nullo 'Τ ante nos reddita. i XIV. xvii). Primum igitur dicatur. cur ' Veneris stella nunquam longius XLVI partibus', Mercurius viginti tribus'
23. Aiax se. sic Vet. apud Da- lecamp. et Chim. Logit Dalream. Pius, agente; sed idem propon It
4. Stisiti eris. Elaeu. sustulerat. Non male. ED. α 5. Superveniant. V t. apud Da lee. d stiper veniant. ED. 26. Reliquarum. Veneris et Neriaeurii ; qui ut soli et Terrae propi
res, ita propter varietates aspectuum . motus habere videntur inia trica tore . ED.
27. A ntillo. Quid sibi vult Plinius p An ipse, astronomiis jam dere pente laetus, systema parat omnino suum 3 Non eredo: sed restricto senissu, a niato Larinorum intelligo. ED. XIV. I. αν Veneris frella. Vide
quae diximus eap. 8. Consentit his Cleoro, de Nat. Deor. lib. II, pag. γα, de Nereurio e . Neque a Sole
trangius unquam unius signi ἱntervallo diseedit, tum antevertens, tum subsequens. . Item de Vene re, pag. 73 : . Neque tanquam ah Solo duorum signorum intervallo longius discedit, tum antecedens, tum subsequens. . In libris hae tonus editi legebatur, Primum igiGr Heatur, qvtim sint ἀν-- stolio, cur Veneris aulia, etc. Verum haec clausula , quum sint disersis stello, in probatissimis ccidd. deest . quales sunt Begitis talorquo, Chini. aliiqite : nataquo videtur EX
prava lectione verborum sequeri lium, etir I enoris stella: unde eonssaiatum primo, etim timi rare s/elio, ut irivet. cod. Dalec. postmodum, eum
dioerire stolio. ut in editis. Nam quo tandem haec verba speetant II ARD. - Menagio quoque et Cl. Salm. insititia videbatur clausula . quum sint d oresin sIelim. PO NAIN TDE Savnv tamen illam in textum restituit; sed parum idonois rationi-hus defendere e natur omnino iam dosoriam lectionem. ΕD.
-titiores astronomi supputant maximam Veneris a Sole distantiam Ps e x Luri partium et sere dimidiae, adnotante PonsINET DR Sria
3. Viginti iristis. Chim. et Vet. apud Daloe . Pigisti. Becentiores astronomi etiam triginta partium distantiam admittunt. G.
398쪽
a Sole abscedant, saepe citra eas A ad Solem ' reciprocerit. Conversas' habent utraeque absidas, ut infra Solem sitae : tantumque' circulis earu in sub terra est', quantum superne praedictarum : et ideo non possunt abesse amplius, quoniam curvatura absidum ibi ' non habet longitudinem majorem. Ergo utrique simili ratione modum statuunt '' absidum suarum margines, ac spatia longitudinis latitudinum evagatione ' pensant. At enim a cur non Semper ad quadraginta sex, et ad partes viginti tres '' perveniunt Iinino vero '' Sed ratio canonicu4. citra eas. Citra praedicta spatia. Nam utrumque planPtam . an tequam limitos suos attigerit, interdum raesero re, id est, reverti , rursus aecedere ad Solem, Venerem scilicet a xLv partibus , Hercurium vero ah xum , astronomisaientur. ΕD. 5. Reeiproeent. . Retrogradatione
sui, viciniae Solis admotae, a inquit Martiantis, lib. VIII, cap. de stella
rum suorum Orbitam Soli obji- ei otii ; reliqui autem planetae et Soli superiores concavam, ideoque eontrariam praecedentibus aut inversam. Quidni pr noenas edidi quoque eoninaus p sed deerat mihi eodi eum auctoritas, sine quatiihil audendum. Sic pro utrinque, quod statim sequitur, mallem tit isque, si liceret. ED. P. Tantumque. Non absolute scilicet , sed pro portione: nempe dimidia pars cujusque circuli. ED. 8. Sus terra es Sie Chimetii codex , quem Narduintia sequi non duhitavit. Dal. et ElΣ. stilio est. ED. 9. Ibi. . Quum ad illam Solis di.
stantiam pervenerunt, ultra Procedere non possunt, deficiente ciretili longitudine, id est, amplitudine. Sie enim interpretor; nec multum Harduini e in montis immor r, vatas huc figuran adducentis. En .ro. I Hqtie. Mercurio Milicet et
niam Iaxissime Mercurius, ut di
ctum e t sup. cap. octonas Parte
Simiseri in latituditio pererrat: se decim Vontis, quia nulli alterἱ planetae accidit. Sic spatia longitudinis, quae sunt arctissIma, quum tam prope abscedant a solo, latitudinum evagatione pensant. H. 3. Viginti tres. Vet. apud Da lec. miranti, ut supra. ED. 4. Immo et ero. Perveniunt ustaro . in tu i , ad eos limites : sed quiddam est in ean niea ratione liniusce motus, liaud sane sati s diligenter animadversum. Orbes enim earum stellarum sive absides moveri vel ex eo apparet, quod Solem non transeant. Itaque quum in partem Solis modo assignatam,
399쪽
fallit' . Namque apparet, absidas quoque earum' Inoveri. quod nunquam transeant Solem. Itaque quum in partein ipsam ejus incidere margines alterutro latere, tuin et stellar ad longissima sua intervalla pervenire intelliguntur : quum citra suere margines totidem partibus, et ipsaeo us redire 'Τ creduntur, quum sit illa semper utrique
3 extremitas '' summa. Hine et ratio motuum' ' conversa
intelligitur. Superiores enim celerrime seruntur in occasu Vespertino, hae tardissime : illae a terra altissime '' absunt. quum tardissime moventur; hae, quum Ocyssime. Quia sicut
hoc est, distantiam a Sole vel vel a 3 grad. margines istorum circulorum pervenerint, sive ab exortiva parte . sive ah oceidua, tum stellas a Sole digressae lovgissime rquum citra sunt, tum eaedem regredi iniselliguntur. In trica liuq nihil diei potest hac methodo, ut agnovit Rieciolus, Alinag. tona. I. lib. VII, cap. 3. pag. 648, et ante eum Milichius, Zieglerus, aliique. A Ptolemaica etiam hypothesi uehementer dilacreparo Postea agnovimus e adeo ut qua in ante se a nullo inventam gloriatur Plinius xtremo cap. su p. inferiorum planetarum motus explicandi rati,nem , ab Omnibus post illum derelictam neglectamque osse intelliga. anus. Haec interim certa sunt : ASole Mereurium noti plusquarn 27 aut et 8 gradus removeri , quantum sere Luna distat, altero a novilunio dies; at saepe ad Solem reis verti, postquam Io tantum gradus ab eo recesserit: in his regionibus vix Meseurium sub Oeulos venire.
quod Stili vieinior ex eius radiis vix emergit. In Sole visum haud
semel, ac nuperrime a D. Cassino,
Novel . aiatio 1667. Idem de Venere proportione die Ddum : ut
quum longissime a Sole 4 gradibus
cum semisse discedere; interdum 45 grad. eum semisses a Solo di
gressam, ad eum reverti. HARD. x s. Cononi foliit. Cationum astro. nomicoruIn , seu regularum. Achilles Tatius, pag. I 3s, Aratum citat tu et is x ovi. In MSS quihusdam , Curioniam, hoc est, ea Nouum
perit s. Sic. Basil. ad Amphilo .can. I, maguum Dionysium vocat
6. Moreri. Haec est epicyclorum doctrina supra jam indicata, et quae ab Anaximandro, teste Plutarcho, Originem sumpsisse videtur. ED. 7. Redire eria tiari Ut paulo ante , mro ire in euigian P. Quanqualm in e d. nonnullis. quos Salmasius secutus est, legitur, re dire eo ratur. HABD. I 8. Extremitus stimma. Mota digressionis ultima. HABD. s. Conperia. Diversa intolligi.tur a superiorum planetarum movitu. II ARD. ao. Ahιssime. In apogeo. II A D.
400쪽
in illis propinquitas centri accelerat, ita in lus V extremitas V circuli. Illae ab exortu matutino minuere celeritatem incipiunt, hae vero augere. Illae retro cursum agunt astatione matutitia usque ad vespertinam; ueris, a vespertina usque ad matutinam. Incipit autem ab exortu amatutino latitudinum 'Τ seandero; altitudinem 'A vero ac Solem insequi a statione matutina, oeyssima in o aSumatutino, et altissima : digrodi '' autem latitudine, iii a luInque minuere ab exortu vespertino '' : retro quidem ire, simulque altitudine digredi a statione vespertina. Mercurii rursus stella utroque in O '' scandere ab Ox- . ortu matutino, digredi vero latitudine a Vespertino : consecutoque Sole ad quindecim partium intervallum, coti-
sistit quatriduo '' prope '' immobilis. Mox ah altitudine silescendit, retroque graditur ab occasu vespertino usque ad exortum matutinum. Tantumque haec, et I .una, totidem diebus ' , quot subiere, descendunt. Veneris quin
a a. nis. Dalec. et Elaeu. iis. ED. a a. Extremitas eiretiti. Margia
circuli qui recessit a Sole longis
eeliptica digredi Aquilonem verin, is . in latitudinem Zodiaci borealem. HAED.s 4. At i/udin m vero. Apogeum. Vel issimos Venerem et Nereuis ritim ad conjunctionem apogea umatutinamque . quam Plinius hoe loco intelligit, agnoscit pariter Bierioltis, tomo I. lib. VII, pag. so .
a S. Digroin autem. Discedere a parte horeali Zodiaci, regredique versus Austrum, in latitudinem Zodiaci australem. II, D. - Εla. δωροδ, hoe loco et seqq. quod in NS. Beg. a, si sIdea Broterio, legitur : sed tisitatius d NH. ED.
26. V sper ino. In codd. Dptiis mis ita legitur. Daloeam pius tamen matutivio, eum vetustis edd. quam in via multo ante Pititianus ex eod. Salui. l cupi restituisset. ED. 27. Oroque modo. Latitudino et altitudine. ΗΛnu. 28. Otiti riatio. M rae stationum sunt inaequales, etiam in ii dem Planetis e sunt enim alias breviores, alias prolixiores. In Mercurio tamen, modici tempore electo.
haud praetergredi bidui sere spa
tium recenti res astronomi asseverant. Hann.
as. Prope. Chim. pinne. ED. 3o. Tolidis disitis. Septem sere diebus a novi linito Luna subit in quadraturam , atque adeo in mediana caeli partem, et in apogeum. H.