장음표시 사용
2쪽
FERANTIQUE, PRAENOBIOs ET CELEBERRIM DUCALIS APUD GRUDIOS
Canonicorum Regularium S Augustini Congregati nis Nindesemensis per inseriorem Germaniam, authoritate Apostolica & Regia
CONSERVATORI PERPETUO, BR AB ANTIAE STATUUM ASSESSORI, ... JUDICI SI NODALI, ET
Tiam Me 0pusculum Theologkum,stu Quaestio, ut vocant, Quodlibetica ub Amplissimiwestri nominis splendore lucem publicam rudere desiderat , M'quem alias habuit benignum auditorem , gestu nunc
3쪽
buberereuiguum Lectorem, imὸ cir protectorem. Nec ambigisse
gratam fore, non quidemsuo, vel Authoris merito, sed striptionis argumento. Vindicat enim Dioinum illam, quem Hlius hominis in terras renit mittere, innem amoris, e ferreas serrulis timoris catenas, cum aureis-homine itaenuo dignis Charitatis diluculis commutare docet quod argumenti genus non potest nobiusiimo cir ingenuo tuo pectori nou eqsegratissimum. Siquidem nobilis ac in tenui peZAris est ad ruirtutem currere 2 irtutis cir iustitia amore: serastorum cI' mancia piorum, ad bonum compelbformidine puniis. Nam teste Anhelmo lib. de case Diaboli cap. 23. Non satis est honestum solo odio poenae non peccare; & ad non peccandum inutile est odium poenae, ubi sol ns amor justitiae su Ecit. Et faue, omnem latae tuae ratiouem hactenus ita instituisti, ut iuomnibus moribus cir motibus tuis amor justitia priucipem smi lucum 27indicaret, mallens D serrutre liberrima charitate, quam cogente ferruilis timoris necessitate.
Ossit etiam, ut nuuc tu amplissimae Diguitatis fast Igiis consi-
tutus summa cum laude praesis prosis, non existimans te potestate dominaure,sed charitateserruleut elicem, omni actus omnibus, ut omnibus prodess possis, or tibi commissum monasterium, charia tutis ali, tectum supremo Pastori Gristo artum tectum repraesentare. Ex quo Charitatis uberrimo fonte Romanaut pulcherrimae illuanimi tui dotes, eximia Dirtutum omnium ornamenta, pietas, prudentia, mansuetudo, candor, comitas, supenda in tanta dignitate animi demisito ac modestia. si circa iure meritisiimo quis dixerit, quod Di na illa, quae te
accensi charitas EMI T TA T FON T ES, omnigenae Dirtutis in CoN-
4쪽
tem humilitatis teste Augustiuo in psalmma Iol. Videamus, inquit, si convalles sunt, ut emittantur sontes in convallibus. Audi Prophetam: super quem requiescit spiritus meus, nisi super humilem, & quietum & trementem Ver' hq meat Quid est, super quem requiescit spiritus meusZ
iiii militas extollit, omnig enim qui se
humiliat exaltabitur, estqueprodigiosimili, quod haec ua al- . lis tu montem extollitur. Vt enim bene iterion Augustiuub tu rauim. aos. Noli contemnere humilitates, cindet fluunt sontes. Emittit fontes in convallibus. Audi montem. Vicit Apostolus: Plus illis omnibus laboravi. Magnitudo quaedam commendatur: statim tamen ut profluant aquae, CoN-vALLEM se fecit. Non ego autem, sed gratia Dei mectim. Non repugnat, ut qui sunt montes, sint & convalles. Sicut enim MONTEs Jicuntur propter spiritalem magnitudinem, ita & CONvALLEs propter sui spiritus HuMI
sed odiolusum qui illam ipsem, quae depraedicari refugit, depraedico humilitatis hirtutem: ma ruit illa Deo, quam hominibus probari: mavuli conscientiae, quam hominum testimonium : satius d cit inpraecordys dentescere, quam in bominum lauabim Persari. qua-
5쪽
re quodpleti ruinolent in epistolis 1 - non attexH An a
virtutum tuarum elogia: nongradus honorum in medium proferaim: nec commemorabo illustris o conspicui inter Belgasgeueris tui no&sitatem, aut tuorum merita parentum. Ista canant ali, mihi modosiae tuae memora; rotistitutum est nitio potius, q*am Acripto fontes meritorum iis ulli liti militatis tuae exuberauites Penerasi stuare in hocstensio ex animo precor, ut hoc litterarum munusculum, lerii- dense quidem, ἐxa uino tamen osserentis summum pro more γ' amore tuo benignὸ Νήcipias, 'velut aeseruum obfera antiae meae t imoniuri.
Et quidni feceris , cum a puero sapientium iu stponsam tibi elegeriniludia, studinumqhe rivstores . opera ac solkitus re tia, jua areae
promo vere, perpetuo, etiamnum in Abbuttidi' diuustute
donasti, cir in ostmodi novamfecisti, comparatis uuaeρι ω . Risiimorum a irorum monumentis. Sed impruansfoh, quiprat er imi mei p/opositum in laudes tuas telabor. Sileo. Maneo in atom
num V ultra. REVERENDISSIMAE, PEIULL. AC AMPL. . DOM. VESTRAE
6쪽
Admodi1m Reverendi, Ampi simi, atque Eximii V;ri,
Decunt, Privilegiorum Academiae Lovaniencs Conservatoris Ap0stolici, hec non Regii labrorum Censuris, i
nam continet: & quae fuerit mens Concit Tridenti δε susscientia His in &κrumento Eramitentia. Gie de somlidis argumentis ostendit. Quam eapropter praelo oc
7쪽
Beverendi Adm ac Fximii Patris Albana PS. TheoL Doetoris, Ord. Erem. S. Augustini, istud ij Thehlogici Regentis, & Provinciae. Belgicae Dim nitoris.
Uxsisonis huius Quodlmeticae , se fuerit Trulentini das ovientia Attritionis servilis in Sacramonto Pan'emia' Lovanis coram Acaciei picis i ropollia rablution . committati. Κ. -κMi isti Pr vincialis nostri perlisi: quam praedictis Concilio cinis intineant, sollitis rati nibus confirmata se i/cenitentium salutim utili 'invem, ut proinde publica luce digna ccnleatur. Datum Lovanis in Convenxu nostro Ord. Eremit. S. P. Augu bni, hae 6. JUij i . t i ii Io I 's i
UIsa Approbatione mimii P. M. Athanasii Malvetii S Theol. Din
ris, & Studii Lovaniensis Rmentis, consentio, ut Quaestio modii ti- ea qui fuerit meην Concili, Trid urim da suomenitis attritionu servitu in Sacra menta paenitential) Composita ab Eximio P. M. FRANCi, Co FARvACQ iEss. Theol. Doctore & Prosellare lucem videat. Datum Insulis io. Julii i666. O . A B. JOANNEs BAPTisTA DE PERNEs Provincialis Provinciae Belgicae Orcitiem.S. Augustini.
8쪽
fuerit mens Concit, Tridentini de suspicientia ait
Nonis sectulis in Sacramento paenitentia
Rabita Lovanti in schola Attium die ry. Decembris Anni 166s.f. I. Respondetur proposita quo cUaestionem mihi proposuisti, laud.me D. Praeses,
examine dignissimam, totique Auditorio,uti contado, tractatu nec inutilem, nec injucundam. Puta enim Fratres, cum Augustino, qtua omnis bino μ- licitin est pro anima sua, cujus perennis salus, & felix, aut infelix aeternitas ab idoneo peccatorum dolore de Attritione subinde pendet. Et quidem optandum seret, ut, quam fieri posset, plurimi, etiam Attritionis servilis ope ac beneficio, pervenirent ad illa bona, quaprapararit Dein sis, qui diligunt illum: Verum, ut optime Hieronymo rescribit Augustinus: Nemo optanda es icit, ut verum sit, quod νerum non est. Unde si verum non est, Attritionem servilem esse dispositi nem obtinendae in Sacramento reconciliationi sufficientem, nemo votis suis obtinebit, ut revera sit sufficiens. Neque hic iuvare poterit ab Authorum multitudine,vel sententiae probabilitate petitum patrocinium: quia non mille Authores, imo nec millia millium, & decies millies centena millia Authorum sus- fragiis suis etfficient, ut obtinendae in Sacramento reconciliationisiumciat dispositio, quae ex Christi institutione non sufficit, nec viatulabitur testimonium salsum, ante Iudicem verum, ut in simili Augusti. nus. Ut igitur ista rei veritate inspecta candide exponam non tam quod opto, quam quod sentio, quaestioni mihi propositae paucis rinpondeo, quod Tridentinum neq'liquam docuerit Attritionem semvilem obtinendae in Sacramento reconciliationi praeparationem sunficientem esse. Quinimo confidenter assero, Tridentinum accuratὸ pervolutanti plurima occurrere arguaeenta, quae homini non praeoccupato,optimo iure persuadere possint contrariam Tridentini Patribus placuisse se
9쪽
a QuAEs Tio Quo DLIBETICA Merito autem totum hujus quaestionis negotium ad Tridentini tribunal revocatur: quandoquidem in solius Tridentini anthoritate nitantur, qui a nobis dissentiunt Theologi. Unde ante celebratum Concitium Tridentinum nullus e Schola Theologorum Sch'lasticorum prodiit, qui doceret Attritionem servilem, saltem poehitenti cognitam, lassicere obtinendae in Dcramento reconciliationi. Quod si forte nfges: cedo, vel unius Authoris profer testimonium,& m nam pro praestito beneficio reseres gratiam: hactenus enim solertissi
Absoluto autem Concilio Tridentino, quidam Theologi aulis uerunt docere, quod Attritio servilis etiam cognita in Sacramento obtinendae remissioni peccatorum sussiceret,sed nonnisi occasione accepta ex verbis Tridentini perperam intellectis. Unde initio nascentis istius doctrinae, &nonnisi cum timore &. verecundia publico sese sistentis circa Annum i 383. Ludovicus L pG praelucente sibi, ut putabat, face Tridentini, contra eam, quam dicis opinionem antiquorum, ita scribit: Au DLo ct hanc statuere con- clusionem: PROBABILE Esτ, ct non parum veritati θ CONCILio TRIDENTINO cansona opinio os irmati a, siluet, quod ad Iouiam ovem sonem peccatorum in Sacramento Poenitentia satu est attritio cognita, , etiamsi poenitem non existimet probabiliter eam esse Contritionem.
Quare clim solius Tridentini authoritate nitatur doctrina Lud vici Loper, aliorumque sequacium & ipso longe audaciorum, iure meritissimo ad ipsum Tridentinum appellamus. Priusquam autem argumenta proseram, quae mihi Tridentinum accuratὰ pervolventi occurrerunt, operae pretiuis duxi nonnulla praemittere, quae omnem calumniandi ansam & occasionem praeriperent. II. st dum Obserpatione digna pramiti tur. P Raemoneo primo, me impraesentiarum non agere nisi de Attriatione servili, id est, quae ex puro puto timore poenae nascitur sine Ti, ol. se ullo affectu benevolentiae erga Deum propter se dilectum, de qua Pςς 4 3b. Interim lubens, vole usque fateor dari aliquam Attritionem ' charitate non persectam , quae postri hominem Deo reconciliare cum
Sacramento, nequaquam tamen sine Sacramento.
Praemoneo secundo, quod vox Charitas subinde generalem, su inde specialem obtineat significationem.
Charitas generali siqnificatione, idem est quod amor, dilectio leubona voluntas, qua summum bonum propter se diligitur: & hoc
10쪽
DE. Sur FICIENTIA ATTRITI Is &c. I sensu loquitur frequenter S. Augustinus de charitate, ut lib. I q. de civit. c. 7. homil. 8. inter o & de gratia Christi. c. ai. sicut SB. Caesarius homil. a. de eleemosyna r Clamatur tibi ab antelis pax bomini bis bona voluntatis. Quia bona voluntas, ipsa est charitas. Et B. Chryselogus sermone is s. qui est de B. Laurenti e Sed tamen non rest charitat , A non desit voluntas et ipsa enim ardens voluntas, dicitur
Charitas speciali significatione amiciria quadam est hominis ad Deum, juxta Angelicum Doctorem a. r. q. 23. art. I. ergo talis dile- .ctio, qualem solet amicus ad amicum habere, sumiturque vel pro ipso habitu amicitiae cum Deo, vel pro actu , qui a tali habitu provenit. Et in hac significatione plurimi Theologi huius temporis loquuntur. Unde Franciscus SuareE: In charitate primum O praecipuum s ip- Dirip x dosa ratio amicitia Divina ct huic dicta fuit charitas. Videri potest do. Dctissimus Lenisus de charitate libro 7. cap. I. ubi dicit in hac postro rma significatione intelligendum , quod pasiim traditur charitatem flueveconciliatione cum Deo non esse. Porro in sequentibus utimur voce
charitas in significatione illa generali, nequaquam tamen in speciali: quia certum est, quod Attritio salutaris non debeat provenire ex obtenta jam amicitia Divina. Praemoneo tertio, me non eo consilio in medium proferre Melchiorem Canum, eiusque asseclas, quod existimem illos sententiae nostrae subscribere: siquidem non ignoro eos toto, quod aiunt, coelo a nobis discrepare: scio eos clarissime tradere, quod A ttritio servilis in Sacramento lassiciat: ac proinde in eorum authoritate nullum si tuo praesidium , sed in rationibus & sundamentis, quae oportet conis velli. Quare nihil moror, quid Authores illi docuerint, sed quid con- . sequenter ad ea, quae aliud agentes, jecerant fundamenta, docere debuerint.
His praemissis pergamus ad proponenda argumenta ὀ Tridentino petita, eodem,quo legenti occurrent ordine, & eificiamus, quod do sancto Cypriano dicit S. P. Augustinus ut iurastigant omnes , qui non Ostudio partium caecati iudicant, non solum eos non actu pari auiboritate