장음표시 사용
11쪽
in Sacramento Paenitentiae, cum in confesso sit, non minorem animi in .eparationem desiderari in Sacramento Poenitentia, quam Baptismi.
rgumento, vulgato quidem , sed efficacissimo, du- - adsertur responsio. Prima, est Tridentinum non lo-1 qui de amore solius benevolentiae , sed etiam concupi, centiae. Altera est, quod Tridentinum non agat de dii pontione necessaria ad reconciliationem eum Deo, sed i Πtum ς ordinaria, persectiori & magis consentanea. Sed utraque haec rς:pon sto nullo otio refelli potest.
I. RUutatur psima responsa ex P. Tannero, Suare, Catechisma Romano, C cibo Mutintino, o Tritinimo. PR. i Μ5. Quia teste Tannero communis mens o sementia Dinori est, quia Tridentinum non agat de amore concupiscentiae. SEC Do. Ut argumentatur idem, constat sanctum Thomam cui investigra sequi νολι Tridantinam de hae altiore charitatis) lacutum. Pomro locus ille D. Thomae habetur s. p. q. 8 s. a. 6. ubi inter caeteros actus Poenitentiae enumerat quarto loco motum spei, & quinto loco motum charitatis, alicui peccatum displicet sec dum seipsum θη- hran propter supplici TER Tio. Amor securiscentia erga Deum natura sua prior es ψε, ηρ προ tW : Uinoinia e spe itan oritur , sed θιm amitarit, inquit
Quam doctrinam Tannerus videtur hausisse ex P. SuareZ in 3.wtem disp. q. sect. 8. sic discurrenter ut omnu Iustiria sonum, non est diligere amore concupiscentia, sed est diligere Deum ut aut em gratia θ omnium supernaturalium bouorum, quomodo charitas diligit ipsum, etiamsi propter seipsum maxime diligat , Mur naturais amor, Ziligit Deum ut Creatorem, vel cur ita dicamin, ut rot- tWa fontem, quod
12쪽
Dε surri CIENTIA ATTRITioNis &c. snon es amare illum amore concupiscentia , sed tuiturali bιnerolantia propter excidentem Ponitatem quam Dein habet , ut author est supernaturatium bonorum: nee vero duis Concilium hunc amorem pertinere ad spem. 'st patiui suppo re stem, post conceptam spem, per ea im erigi bominem, o quo subterari ad diligendum Deum, utique propter seipsunt, nam amor έρη Visientia non stqvitur proprie ex spe, sed ad illam potius supponitur. QuΑRTO. Catechismus Romanus Tridentinum utique reo ciens, dum agit de gradibus quibus pervenitur ad reconciliationem cum Parte s. de Deo, non qualemcumque dilectionem, sed charitatem spei accedere disertissimὸ docet. Postquam enim iisdem poene quibus Tridentinum verbis tradidisset modum justificationis, Habjungit et Huc deniqVe acceis
dii spes impetranda a Deo misericordia, qua erecti vitam ct mores emendare constituimis. Postrem. CHARiTATE corda nostra accenduntur,ex qua
liberalis istι timor probis o ingenuis fili3s dignus oritur: hisce igitur quo
gradibis ad hane proaut imam Poenirentia Pirtutem pervenitur. QuiNτα Concilium Moguminum anno II 49. celebratum continet quamdam Synopsim sessionis sextae Tridentini. Inter caetera autem quando agit de modo praeparationis ad iustificationem , manifestὸ insinuat Tridentinum intelligendum esse de amore benev lentiae his verbis: Homo peccatorum suorum admonitu , O a Deo iusto Iu- γ.dice constituta peccatis supplicia metuos, mox excitasM ,-adiurus Dei gratia a timore peccati ad Dei misericordiam cogitatione delectit, cum alia omnia in Scripturis rerelata, tum hoc pracipνὸ frma de capit, Deum peccatoribin propter Christum misereri vester qua subnixin ducta spem concipit, o timorem animo eνcit, ac Deum, quem ad miserendum proclivemsbii tam propitium credit, DiLiGERE, O peccata, qua ipsum a Deo separabant edisse incipit &e. Quod enim Concilium agat de dilectione
benevolentiae,evidenter colligitur ex illis verbis:Timorem animo ei,cit. SEx o. Tridentinum eadem sessione sexta Canone tertio sic habet: Si quu dixerii fine praveniente Spiritus S. inspiratione atque eius adiutoris hominem credere, sperare, Di LiGERE, aut paenitere posse sicut oportet, ut ei iustifcationis gratia conferatur, anathema sit. In quem l cum Suare Interrogo. inquit, an in bac definitione loquatur Concilio m supta. de dilectione charitatui Existimo certe neminem negararum, alioqui ex τι huius GDrionis non esset de s ad dilectionem chartiacis esse necessarium auxilium excitans, o adiurans , neque in ista tota doctrina sermo Concilfus ι de isto actu, cum tamen IV nium praecipuus, ct de illo maximὰ ficerta tua doctrina: nam quod ad dilectionem imperfectam snt absolatὸ M-cusaria illa auxilia, non est ita certum. Si autem Ioquitur ibι Concilium de
13쪽
6 Qu AasTio Quo DLIBET CApite sexto, vani hic Canen illi caput respondet o doctrinam ibi traditam insun am redigit 9 Adsert deindὸ testimonia sacrae Sollinitae a Tridentino allegara, quale est illud i. Reg. 7. Praeparate corda vestra Domino, & Zachariae i. Ioelis Convertiimini ad me ct σε conpertar ad vos. Quae non posse intelligi de praeparatione & conversione per amorem concupiscentiae merito contendit. Unicum displicet in illo authore quod etiam plerosque alios fallita quod omnem actum quo diligitur Deus amore benevoleAtiae putet esse charitatis persectae dc justificantis: qua in re fateor me ab illo dissentire, eas tamen rationes adsert, quae multis ossicacius concludant Tridentinum per dilectionem , qua Deus dilia gitur tamquam sons omnis Iustitiae, intelligere amorem distinctum ab amore concupiiccntiae, qui quidem sit benevolentiae , non tamen necessario charitatis periectae N iustificantis. Et ita Tridentinum intellexisse videtur Joannes Malderus per dilectionem de qua agitur intclligens quamdam Dei dilictionem,s CHARITAT LM INCHOAT AN, qua est distbitio quadam media, o nectarib reperitur iniύο qui odit iniqtu ratem , quamvis cum reatu culpa cons lat , sicui ct i uatriam odium. II. Igem probatur exsiopo Tridentini, o Hareticorum doctrina.
SEpτ ibid. Illud ipsum plane requirit scopus, quem sibi propo
nit Tridcntinum scssione 6. cap. 6. vult enim condemnare Galemnem tum temporis haeret scorum doctrinam, qui negabant, quod ante reconciliationem posset praecedere aliqua Dei dii uo, seu cha
asyrmatis, inquit Albertus Pighius, Impossibile esse homini diligere
Deum, nisi prius peccata sibi remissa certa de apprahendat. Ita enim ob;ι dicitis, o dixi u supra in assertime iustifcantis illiin f ei: nec prius Di LECT io adest,quam fide RECONCi LiATio facta fit. Quae postr ma verba sunt Philippi Melanchionis, in sua Apologia, ubi etiam suae propositionis hanc rationem dederat: Nec potest eum diligere, quem
iratum ν: dct, ct pracipitare velle in Iebennam.
Quam doctrinam Melanchion haust ex ipso Luthero, qui licet initio docuisset selo amore concipi poenitentiam, prout constat ex Joanne R ffensi , cui ad articulum sextum eidem obiicit: Sola vis
amore Contritionem a peccatoribus quari: postmodum tamen negavit
quod amor, seu charitas dc at praecedere reconciliationem. Constat hoc ex variis Lutheri postelioribus Scriptis, nam alicubi scribit: Fides enim ante spem c r charitatem, sola accipit remisi em peccatorum, prop-
14쪽
ως etiam de libertate Christianas Ecce, inquit, sic rLuir ex fide iustificante CHARi r As gaudium in Domino. Et in cap. 2. ad Galatas. Ex sis satu inielligi potest, hic nihil oportere agi, quam aurire ista scssa esse θ indubitata de apprehendere. Ea est νere formata fides. Poea Ocbristo sc fide apprehenso ---facio bona opera, Dixi GO DEUM, ago gra-- rivi, exerceo charitatem erga proximum , sed illa charitas vel sequentia opera, nec informant meam dem, nec ornant, sed fides mea informat, crornat charitatem. Ex his alijsque verbis constat Luttierum docurse, quod charitas seu dilectio non posset praecedere justificationem factam per fidem. Consequens igitur est, quod Tridentinum istiusminii monstra errorum volens debellare, cap. 6. sessionis 6. statuerit dilectionem Dei tamquam sontis Iustitiae praecedere iustificationem: quodque perdi-lictionem non intellexerit amorem concupiscentiae, de quo non egerant haeretici, sed benevolentiae, prout magis constabit ex ratione quam subiungimus. OCTA vis. Ipsi haeretici contra quos agebat Tridentinum verba Tridentini intellexerunt de amore benevolentiae, non negantibus,sed illud ipsum Catholicis ultro admittentibus. Constat hoc ex verbis Lutherani Κemniiij apud Judocum Raven steyn, Quartum, inquit, vitium in Decreto Tridentino est , quod Uycium proprium fari, quod est apprehιndere Christum ad Iustitiam or salutem , tribuunt Patres Tridentini nostra CHARiTATi, nonfidei. Vnde quintum, inquit, vii uim ect , quod Ingunt Di LECi ioΝΕΜ DEi in nobis Lbere pracedere reconciliatio
Quid ad lixe Catholici ' An impium illum Kemnitium Patribus
Trid cntinis imponeret Ande amore concupiscentiae loqui Concilium ' Nequaquam, sed inanem esse calumniam , quod ordinem in Scrip. rura monstratum in descriptione praeparationis ante iust scationem invertat Synodus Tridentina,dum docet iletitionem aliquam Dei squam Kemnitius antea charitatem nuncupaverat praecedere iustificationem. Cum Scrip- rura mavis e in uuet neminem salubriter ad Deum cons gere pro impetranda reconciliatione, nisi qui aliqua dilectione Dei, ct amore Iustitia sit assectus. Ita respondet doctissimus vir Judocus Raven steyn: praemiserat autem doctrinae a se traditae probationem his verbi :εxtat quoque manifesta don:tio in Synodo Ara cana Canone ultimo: hec vim salubriter pro temur quod Deia nobis nullu precedentibus meritu cis ληhamorem sui pri.s inspirat, ui ct saptismi Sacramentum si ellier
15쪽
requiramM ct ps Baptismum cum inis adurioris ea qua sibi μηt placita
implere 'simu . Tridentini doctrinam eo, quo Kemnitius, sensu intellexisse & impugnasse videtur Philippus Melancliton , absque proiciuntes, prout in. latis insinuant haec verba Stapletoni. a. raro hac dilectio coe qua haerente Tridentinum scu 6. cap. 6.) disponem ad Iustitiam sit dilectio Di se per ivst. Py0'0g omnιa, inter Sιbolabicos disputatur. Tamen quia CoΜΜuNEM Sch si et
crgo Melanchionem de alios protestantes sic intellexisse, di impugnasiate Tridentinum: Catholicos vero hypothesim non negasse, ted te sum illum Tridentini tamquam verum di legitimum propugD M. Neque mirum cuiquam videatur, quod MLlanchioni, i isque Protestantibus Tridentini doctrina sic intellecta plurimum displicuerit, Ponebat enim Melanchion IN TIΜORE sERviLI ct in dere aiionc It c ii planam ct perfectam Contritionem, ut testatur ibidem ampletonus. Unde Alphonsus Virvcsius Canariensis Episcopus in tuis Philippicis ad versu, Lutherana dogmata per Philippum Melanchtonem deienu Usr , inquit, consesso Augustana, Philippi Melandilonis Apologia
Contritionem se timorem, tametsi mutato in terrore nomine, exigit ad Poenitentiam. CHARITATEM ver. ab ea prorsin excludit. Reqcitu enim ct inter haretices adnumeratu eos, qui docent remisonem peccatorum contιngere propter nostram dilectionem, aut crase nimu obliti, aut impie damnantes,qued Christus ait Lucae 7.dmissa sunt ei peccata multa, quoniaim dilexit multum. Ex quibus verbis manifesta si ratio cur Protestamibus intimore servili& detestatione peccati Contritionem & rem iusionem peccatorum ponentibus, ita displicuerit Tridentinum sess s. cap. 6. de requisito ad justificationem benevolentiae amore inteulectum. q. III. Quid it Di LiGERE DEuM TAMQuAΜ OMNIs Ius TITIAE FONTEM lina causa fuerit Tridentino,usurpandi huiusmodi locutionem 'O Uid sit diligcre Deum tamquam sontem omnis Iustitiae plerique nimis perfunctoriὸ expendunt. Dico itaque nequidquam esse aliud, quam diligere Deum , non propter rivos beneficiorum ab ipsis ' Deo tamquam sonte pronianantes, sed Deum proptιν ipsum Deum diligere, sontem propter ερ sum fontem , propriami bonitaaem. Videns quippe peccator Deum esse sontem bonorum omnium , incipit Deum diligere, non tantum propter bona,quae ab ipso accipit, vel expectat, sed etiam
16쪽
DE Suppi criNτiA ATTRITioue Is &c. sextam propter fontem, id est propter i plum Deuti, quem non dubitat bonisi se pro manantibus infinities praestantiorem. Deci rari potest exemplo viatoris, qui in eremo sitiens, compertis rivis , quibus reficitur, ipsum sontem diligit, non quidem propter sentem, sed propter rivos ex ipso promanantes: quod li polim uiuiontem ipsum reperiat, eumque videat rivis suis iii finities praesta xiorem, incipit ipsum sontem diligere, non amplius propter rivos ex ipso promanantes, sed propter ipsum fontem, propriλmque prae
Sic agitur cum homine peccatore, qui in eremo hujus vitaeco stitutus, primo quidem Deum diligit propter rivos ianc fictoium, quos credendo & sperando accipit: postmodum tamen progrediendo ad ipsum fontem, incipit ipsum sontem propter sontem diligere, id . est, Deum propter Deum, qui est poss vita, ct insiccabitu fons, iuxta Augustinum,& juxta Concilium Arausicanum cap. 22. qui est Foris
quem debemin si TtR E in hae eremo, ut ex eo quali guttu quibusdam irroratι non deficiamia in via. Quae verba sunt petita ex Augustino tractatu I. in Joannem , qui etiam explicans, quae sit illa sitis de qua
erat, Si sitimus, inquit, reniamus ct non pedibus, sed afectibus, nec mi grando, sed AMANDo veniamin. Hac ergo ratione diligitur Deus tamquam fons omnis Iustitiae, seu bonorum nostrorum. De quo fonte iterum Augustinus: Ipse enim Dei a FoNs n Ura beatitudinis, ipse omnis appetitionis est finis ad eum DILECTIONE tendimin, ut perveniendo quiescamu , ideὸ beati, quia isto ne persecti, bonum enim nostrum, de cuius ne sine inter Philosophos magna contentio est, nullum est aliud, quam isti coharere: cuivi untius anima intellectualis incorporeo, si dici pu est, amplexu,
veris impletur, facundaturi virtutibus. Hoc enim bonum DIOGERE IN TOTO CORDE, in tota anima,et in rota virtute, pracipimur.
Et tractatu i in Joannem t Aperiantur fauces cordu ut bibant FONTEM. Quod bibis, hoc vides, hoe audis. Totum tibi si Deus : quia borum, qua diligis totum tibi Ui. Ex quibus omnibus consequens fit,quod
dili ere Deum tamquam sontem omni. Justitiae, sit Deum propter seip:um sontem diligere, non amore concupiscentiae , sed verae benevolentiae.
Quaeret aliquis, quae causa movere potuerit Patres Concilii Tridentini, ut usurparent modum illum loquendi: diligere Deum tamquam omnis Iustitia sentem' Respondeo , quantum mihi coniicere licet, hanc sui se rationem. Haeretici in Apologia consessionis Augustanae quae recenter ante anum I 4 . conscripta fuerat, teste Alberto Pighio cUtroversia h
17쪽
io QuAEsTIO Quo DLIBETICA ac per consequens ante sessionem 6. Tridentini, quae celebrata est sub initium Anni 13 7 docuerant, quod non potes prius adesse DILE-C mo, quam fide sit facta recomitiatio, nec potest eum d ligere, quem iratum videt, or pracipitare velle in gehennam. Contra hunc errorem a ridentinum vel bis illis, Deum tamquam Omnu Iustitia fontem diligere incipiunt, tacite insinuat, quomodo possimus affectu etiam benev lentiae , Deum , quem videmus iratum diligere, quia scilicet Deum, etiam iratum, conlideramus esse fontem omnis nostrae Justitiae, per fidem de spem inchoatae, & sub isto motivo, potest prius adesse dii ctio, quam sit sacta reconciliatio. Tridentinum itaque paucis illis verbis: tamquam omnis Iustitiasnum, complectitur ratiocinationem, qua antea usus suerat Albertus Sighius ad eamdem doctrinam consutandam,his verbis: Quid prohibetquὸ minus illum psimus diligere, quem omnis nobis boni aut borem cerιὸ credimus, a quo nos conditos cum nihil essemus, ut sua beatitudinis in eterisuum participes o consortes facereii Quem etiam post nostrum erga sede
his omnibus ιηgratifimam G omni damnatione merito plectendam ingrati rudinem, inobedientιam, contumaciam , intelligimus nihilominus credimus nos revocare ad Poenitentiam oeci Hunc talem, ἱta a nobu apprehensum, in hoc ipso actu, in hoc ipse ad illum reditu , quamvis peccatis nestris adhuc meriti OFFEN subi nos DiLIGERE impostibile est Quare in Tridentino consideremus hanc contineri ratiocinati nem: Hunc Deum, ita a nobis tamquam fontem dei, spei, omnis Iustiria nostra apprehensium, quamvis peccatis nostris adhuc merii. Ossensum θiratum, nos diligere imp ibile est Atque ita latebit in praedictis verbis magna energithatimque apparebit configi dogma Philippi Melanch-tonis negantis, quod dilectio possit adesse, priusquam facta sit recon- . ciliatio. Videri potest Matthias Bredem bachius in caput 3. Mat thaei , ubi similem habes argumentationem. Atque haec sussiciant de dilectione sontis Iustitiae, de quo cum serm. 66. Mellifluo Bernardo bibere potius, quam scribere de dero. IV. Refestitur atia responsio , ct ex P. Vasque: , ali si eridenter prabatur, quod particula oro xx a T. m Tridentino NEcgssITATEM
ALiorum resiponsio est, quod particula oportet in Tridentino, significet id quod conveniens, & persectius est, quamvis nectitarium non sit.
18쪽
DE suppi CIENTIA ATTRITION is &c. DSed nihilo π elior est haec icsponsior cui enim persuadebitur unquam , quod Tridentinum in re tanti momenti, in in Buctione t tius orbis, particulam oportet, pro eo quod conveniens & periectius est, usurpaveriti Tridentinum duabus post lineis adfert illa verba Apostoli ad Hebraeos ii. accedentιm ad Deum oportet credere &c. ubi particula oportet nemine reclamante, non tantum illud denotat,quod conveniens & persectius est, verum etiam, quod absolute necessarium est: & quis credat, quod pauculis anteὶ lineis eamdem vocem sportet in alia prorsus significatione usurpavait' Inspice itaque hunc textum: hoc est per eam Poenitentiam, quam ante Baptismum OPORTETrdenique dum proponunt suscipere Baptismum , inchoare novam vitam, Oser νare Divina Mandata. De hac dispositione scriptum est: accedentem ad Deum oro aeta et &c. Audis bis vocem oportet: & qua verisimilitudine assirmabis diversissima significatione intelligi 'Testantur Jurisconsulti, quod particula oportet in ordinationibus publici iuris, significet necessitatem, adeoque immutabilem:quinimo in ipsis contractibus: quanto magis eadem particula designat necessitatem prscepti in illa publica totius Ecclcus declaratione,ubi non de valore contractus civilis, sed de animarum salute, & peccatorum remissione, quid sentiendum sit, praetcribit ut ' - .
Proinde iure merito P. Va iacZ I. 2. disp. dos e. 9. n. 92. tamquam Pag.666. rem indubitatam asserit, quod verbum oportet in Tridentino necestatem denotat pracepti. Ubi effati sui aliam tradit, eamque non contemnendam rationem inquit, Cicerone de Oratore, CPORTERE perfectionem declaret os icij, tamen eam denotat persectisthem, qua omni bin, δ semper utendum est. Et sane si hoc Iocs verbum illud non denoraret idem, qκod necessarium, significare profectὸ deberit idem,quod melius, decens ct consentaneum &c. quam significationem tamquam frivolam rei jcit, utpote per quam significaretur, quod a re poenitentiam ante Baptismum non esset nisi decens, consentaneum di melius. Deinde,
quorsum, inquit, diceret Concilium agere hanc Poenitentιam ante Baptismum melius, aut decens, aut consentaneum esse , cum etiam tam ante Baptismum, quam postea decens or consentaneum fit Vide plura apud eum
Addo quod haeretici ipsi Tridentinum sic latellexerint,ut per particulam oportet significaretur , quod necessarium est, & non tantum consentaneum: prout constare potest ex verbis Kemnitii supra citatis: caeterum Catholici hanc interpretationem non improbarunt, sed tamquam verissimam admiserunt, ut patet ex responso Ravenilem
19쪽
QuAEsTIO Quo DLIBET Ie AAliter sorte respondebitur , quod Tridentinum agat de justinc tione sine Sacramento, ad quam fatebuntur quidem requiri aliquam dilectionem Dei propter ser nequaquam tamen ad juilificationem
Sed hujusmodi responsio caret omni probabilitate, eamque do consulat P. Vasquc 2, & merito, quia, ut idem observat, ctran DβΠ-bitur ordo d positionum, qui bia homo paulatim disponitur, numeraivr ultimo loco Poenitentia, quam agere oportet ANTE BAPT 1 sΜuΜ, o c p. 7 cum recensentur causa itis catlanis, instrumentalis dicitur esse BAPTi vius. Ergo agitur de justificatione cum Baptismo, ac per consequon
cum Sacramento V. Praoccupatur quadam obiectis.
AD versus praedicta unicum moveri solet argumentum examine dignum. Hoc nimiium t verbum oportet non tantum resert ad dilectionem Dei tamquam sontis omnis Iustitiae: sed etiam' vina Iustitia timorem, quo utiliter concutiuntur peccatores et atqui salsum. est, quod particula oportei significet timorem Divinae Iustitiae ad iustificationem esse necessirium , quid enim vetat quempi m nul
lo praevio timore Elius fidei, spei & chiritatis subsidio justificarit Ergo itidem salsum est, quod particula oportet significet dilectionem
Dei esse necessariam. Sed quaero, quo revelante didicerint particulam oportet ad omnia piae cedentia reserendam' Cur non ad proxime praecedentia' Certe Canon tertius Rusdem sessionis, qui correspondet huic capiti sexto, timoris non meminit,sed solius fidei,spei, dilectionis,ac demum poe- tentiae, hoc ipso satis insinuans solam fidem, spem & dilectionem esse dispositiones ad iustificationem necessarias. Et vero, particula oportet reserenda est ad illud propterea, quod praecedit, particula autem propterea ad solam dilectionem Dei refertur: si enim referretur ad omnia praecedentia, iam foret hic sensus: morentur adversus peccara per odium aliquod o detestationem, propterea quod creduint rera esse, qua dainitus revelata o promissa sunt, qui sensius minus congruit, non enim necessario propterea detestamur peccata, quia vera sunt, quae divinitus revelata & promissa sunt, sed ob alia
Imo, nisi me fallit coniectura, vox propterea singularem Emphasmcontinet ratione cuius ad timorem referri nullatenus possit. Si enim attentc legatur Tridentinum apparebit,quod vox propterea significet
20쪽
DE surri CIENT A ATTRITIONIs &c. II impium per fidem, timorem,& spem nondum moveri adversus peccata, sed adversus poenas: sed tum demum moveri adversus peccata ipsa, quando ex assectu benevolentiae incipit Deum ossensum diligere, motu illo, quo alicui peccatum displicet secundunt se ipsum O non iam propter supplicia, ut loquitur D. Thomas. Quare particilla causilis propterea non leviter expendenda est, reddit enim causam cur baptizandus moveatur adversus peccata secundum se, & non adversus poenas & propria incommoda. Quod maxiπὸ apparebit, si cogitemus hanc esse legitimam paraphrasim verborum Tridentini: peccatores timore poenarum concussi, & spe praemiorum erecti, tandem Deum tamquam omnis Iustitia furem di-ogere incipiunt, & quia iam incipiunt non tantum Deum timere, sed ei iam diligere, propterea, vel si malis idcirco moventur non amplius adversiis poenas, sed adversus ipsemet peccata per odium aliquod octietationem, non poenarum, sed ipsorum mei peccatorum, hoc Hi peream Paenitentiam,quam ante sapiismum agi oportet.
Data hac paraphrasi, quae textui congruentissima est, quis eadem open non videt particulam propterea de oportet ad timorem nullatenus posse referrii Siquidem particula propterea non reddit simpliciter causam cur peccatores moveantur, sed cur moveantur adversus peccata, cum ante dilectionem Dei tamquam sontis omnis iustitiae nondum moverentur adversus peccata, sed adversus poenas & propria incommodα
Illustrari potest haec responsio similitudine qua utitur Enchiridioncoloniense, scilicet filiorum, qui graviter in Parentes deliquerunt. Primum enini metu pria, seu plagarum, peccatum oderunt, Meinde paterna pietatis memoria subeunte, ubi fiduciam redit in in gratiam coeperint, etiam Ex AMORE praterita commissa detestantur,sc, ut etsi nullus deinceps immineat poena metus, tamen scientes rursus admittere nolint, quod Parentes
illorum ossendat. Vidctur enim Tridenticum similem progressit miniustificatione descripsisse, nimirum, ut ex metu servili transeatur ad amorem, & peccatorum secundum se detestationem. Praetermitto aliam responsionem, scilicet salsum esse, quod impius possit justificari absque ullo prxvio timore, nam juxta Augustinum
de catechizandis rudibus cap. 3. Rarisii me accidit, imὸ vero nunquam, ut quisquam veniat potius feri Christianus, qui non si aliquo Dei timore perculsus: vulgatum est illud eiusdem tractatu 9. in Joannens : Si nullis rimor, non est qua intret charitas, cur p demus per sitam dec. videri po-xest Estius iii 3. dist 3 q. q. . & recenter Ex. P.M. Lupus c. 38.didertationis dogmaticae de Contritione. ubi docte Se eleganter id probat.