Quaestio quodlibetica de attritione, seu, quae fuerit mens Concilij Tridentini de sufficientia attritionis servilis in sacramento poenitentiae ? Habita Lovanij in Schola Artium die 19 decembris anni 1665. Per F. Franciscum Farvacques Insulensem, Ordi

71쪽

QuAEsTIO Quo D LIRATICA Et sane mirum est, quod nonnulli velint Poenirentes eximere a lege amoris Divini, cum tota lex Evangelica sit lex amoris. Neque' iuxta sanctum Augustinum sit alia disserentia veteris & novi Teii menti, qu1m livior Unde contra Adimantum cap. IT. es, inquit, breν ima , ct apertissma differentia duorum Testamentorum ἔ

Ac propterea potiori ratione dicerentur vetus de novum Testamentum confundere, qui solum timorem seposito amore sui est velut character novi Testamentio sufficere arbitrantur ad iustificationem. Quid'Quod ipsi Iudaei poenitentiam propter Dei dilectiotism tantum

L. r.de m esse concipiendam tandem assii manti Est apud eas axioma celeberria nite. a I. mum, inquit Morinus, omnes actio=us nostras AbioRIs Divi Net causa esse faciendas, is pra cateris POENi TENTIAM aliter factam non Palere. Hominem, ut apud Deum mereatur, ec poena timore, neι mercedo spe commoreri debere , sed dilictionem Dei oportere illi esse unicum mortuum, quo

persuaseus, qua in lege sunt mandata perlicias. Quid igituri An non m tuendum est, ne utriusque Testamenti confusio quaedam &permixtio fiat, dum Iudaei ad ainore Christiani ad timorem transeunt/ Et quidem nobis gratulandum est, quod ad amorem Divinum relicto spiritu servitutis in timore, confiigiunt Iudaei: ver a quod ad solum spiritum timoris, relicto spiritu amoris, conita e velimus Christiani: quis non putet vitio vertendum Atque haec sunt, Eruci me D. Praeses, quae quaestioni mihi propositae respondere voluit quae omnia S. Romanae Ecclesiae iudicio lubens submitto consigno hac S.I GNATI I gemma :Omnes stac TAM habere DrTENTION a M studeant, non solum circa vira sua statum, rerum

etiam circa res particulares cuiusmodi est Consessio peccatorum) omnes id semper in eis bucere spectantes, ut semant, ct placeant Divina bonitati PROPTER s Er Au, o propter c RARITATEM, O eximia benescia, qtribu pra renit nos potius , quam Ob TIMORIM POENARuM, τοιsPEM praemiorum, quamvis hinc etiam iuvarι debeant. AMEN, AMEN.