장음표시 사용
201쪽
nitanstratum est . Qiiod ipsum sensisse nesta qu/ereretur . Senecam quoque saea videtur Ulpianus cum scriberet interesse pius a Nerone eommeatum petiisse, bo .osra, libertos ti beνta que habere , c. s. n 'Me eedere vola se Suetonius testis d. tit. Atque ita quidem patronorum est . Inter alias quibus decernebatue est e liberti solent, quia in eorum mac commeatus eausas' justas , reipublicaenu sunt; non tamen persecte quia ex causa longe justissima fuit. Cum enim casu eis auferri. & eripi possunt. Non libro 43. scriberes Livius , edicta s
enim perfitie videtur c usque id esse , natores ex tota Italia Romam esse reυ quod ex casu an f νri potes. Casus est, catos , eos dumtaxat exeeptos fuisse ad. si non ignorante patrono libertus ve- didit , qui νe publieae causa abessent .
nundari se passus fuerit . Tune enim Certe quod soli illi rei publicae causa in manu esse patroni desinit, & seris intelligantur abesse, qui non sui comisuus efficituria modi causa sed coactr absunt: cap. ex quib. caus. major. Et idcirco mitum
non est, absentiam ejus qui rei publicae CXL. ULPIANUῆ LIB. LVI. causa abest, ei damno lana esse non deis. AD EDlCTUM. bere, nec etiam alii , cap. 6. de se. pulch. si modo vere scripsecit Africa.
sentἰa eius quῖ re publieis eausa abest, Nus , publicum essetiam non debeνe. vel neque ei neque alii damnosa esse debet. damno, veι compend/o iquam esse, cap. 29. ex quibus cauc major. Quod auo SENATO Risus equitibusque Roma- tem Modestinus ait , at esse νeipublieanis Italiam excedere aliter non causa ini attigi , O' eum qui ab in beerat liberum , quam si facultatem ex- profectus es , licet nondum proυineiam . cedendi impetrassent. Proinde qui pro- excessserit, cr eum qui excesseris , donee ficisci volebant, olim quidem Sena- in urbem revertatur, cap. 32. d. tit. id tum, postea vero principem adibant, audio quibus dapet vitiosum videri, pro& exposita peregrinationis causa justa. ex: φω . legendum aeeserit , existi- commeatum impetrabant , cap. 2. in mantibus . Sed frustra . Sensus enim fin. , & cap. 22. penult. ad muni- eli, nullam sine commeatu in jungi s
cipat. cap. Is . C. de dignit. Idque iere reipublicae causa legationem , &illud est quod ait Suetonius, eomm a. tamdiu aliquem abesse reipublicae cauatus a senati peti se ros , fit; Θεηεmii se, ac per consequens habere commea Claudium fosse . Plinius ara jano : tum intelligi, donec ab urbe profectus,
D ἰnde ni hoc Deere quam matur sime riartua in urbem rediit. Nam , ut ait pessim , ἰn i iqe ee mm atum . Est etiam Festus, dari eomm atus dieitur ctim remis in eodem claudio Suetonius auctor , pus datων, quo quis ire debeat, oe re. 3nu ri m tempoνibus Rabινιο Postumo dire . Atque ita duo tempora sub se equiti Romana sine eommeatu Ptolemaeum continet commeatus, unum eundi, d Atoxandriam erediti stivandi causa fe- nec absens rei publicae causa legationet Dro , crimen maiesaris apud 3udices functus excesserit provinciam , alterum,isit .m fuisse . Et Cicero Epist. sam. redeundi, donec provinciam excedens, lil rci ς. Ctim in bis an usti s. versarer, in urbem fuerit reversus I deque hu-
inquit , ptaeitum est ut pisti triem le- jusmodi temporibus sentire videtur Mo-
s is , ut aliqua ea a proiciscitui ιο- commeatu ab urbe proficisci , sic nec
202쪽
ad urbem redeuntes poterant Praesides provinciam excedere sine commeatu quemadmodum expresse docet Suet nius , cum ait : Divum Claudium ad quoddam spectaculum commeare in uris diem non solum pνaesidibus pνου ne arὐm permisisse , verum raram exutibus qtii. busdam .
CXLI. PAULUS LIB. LIV. A D EDICTU Μ.
DE hae regula scripsimus ad hu.jus tituli caput primum. Ao 6 UNI DUO. Uni duo pνο sol;do haeredes esse
duos pro solido potest, cap. I9.2. de castrensi peta nec plures eandem rem possunt in solidum posside.
Te. Conιra naturam quippe es , ut cum ego aliquid teneam , tu quoque id tene. νe videaris, quemadmodum docet eleganter, & latissime Paulus, libro ad Edictum quinquages mo quarto ν ex quo hae regula sumpta est, cap. a. a. de acq. poss.
CXLII. ULPIANUS LIB. LVI. AD EDICTUM.
gamen vertim es eum non negare.
AR si τεκ dari solet, aut aestimanis dae liti, aut judicandae, cap. 23. z. , & cap. 26. ad leg. Aquil Eoque pertinet hae veterea nota , A. L. E. quas ita interpretatus est V
lerius Probus, ARBi TRIUM LITIS EX TlΜANDAE, Vel , ARBITRIUΜ LITI Es TlΜANDAE. In actione, quae adversus confitentem datur, judex non
rei judicandae, sed aestimandae datur. Nam nullae partes stint judicandi in
confitentes, d. cap. 2 s. cap. s. I. de
confess. Siquidem, ut Paulus ait libro ad Edictum quinquagesimo sexto , eonfessus pro 3udicato es , cap. I. d. tit. Eodem libro tractatum a Paulosuit , an is qui tacet habeatur pro
consesso. Et certum quidem est, racentem haberi interdum pro consesso: quod tunc fieri maxime solet, cum in jure ab adversario interrogatur, ne Praetor videatur contemni , cap. IO. g. g. de interrog. Eoque referri poterit illud Donati in uentium: Ta- eiturnii s confessionis genus vi, contra adisssarii inteννogationem. Aliud erat si adversarius non teneretur respondere. Tunc enim qui tacet neque late. ri intelligitur, neque . etiam negare ,
cap. 9. de except. Id quod Valerius satis indicat, de M. Claudii Marcelli filio sic. lib. o. seribens: Consta iuυenem productum in Rosia defixo iu
νecundoque flentio plων um in viti nem Dam valuisse. Caeterum de ejus, qui tacet consensu pro tractatus cujusque diversitate , varie a prudentibus responsum est , nec ullam habet ea res dissicultatem.
CXLIII. ULPIANUS LIB. LXII. AD EDICTUM.
ejus, a quo jus In eum tiansit. Et ideo
203쪽
ideo aeqvissimium visum est ei, qui ex persona auctoris utitur accessione, pati dolum alictolis, capite q. 24. de doli eccept. Qua de re disserens libro ad Ediflum sexagesimo secundo Ulpianus, datim auctoris eum etiam esse ait , s debitor in fraudem alicuius e re ditoris , id perseqtii, aut solvere nolue- Te notuerit, qued persequi, solvere potuit' eumque dolum successsorii iis quoque ebstare . suod enim ipsis , qui con- raxeνunt Obstar, ἰd eertim successeribus obsare , capit. q4. mandati. cap. 3. quae in hau l. credit. 'CXLIV. PA ULUS LIB. LXII. AD EDICTUM.
In sipulationibus id tempus spect
AD Oceanum se scribit Hiero is
mus, ae stini leges Caesaris, aliae Chνsι - aliud Papiniantis, aliud Fcutus nosseν ρνιre it . Apud illos viri impudieitiae fiaena laxantur , et' solo supro, atque adulterio damnato , possemper lupanaris , anetllulas , libido Feνmιιιitur, quas eulpam dignitas faciat non voltinias. Haec Hieronymus , demonstrans evidenter non omne, quod
,icet honestum esse. Licere enim sornicari . cum nihil fornicatione sit ii honestius. Qua de re disserit etiam de Providentia Dei libro quarto Salvo anus. De tempore, quod in stipulationibus spectari solet, scripsimus ad hujus tituli caput decimum octavum.
Nemo v detur fraudaνὶ eos , qui scit ut , er 'consent uni
NON Videtur celatus , qui scit
neque certiorari debet, qui noci gnorat, cap. I. in fin. de act. empti Et idcirco . qni consentientibus credi tori hus aliquid a fraudatore, vel emit vel stipulatus est non videtur in fraudem creditotum secisse. Ne no enim videtur fraudare, eos, qui sciunt, Scconsenti iant , cap. o. Α- S- , si aud. credit. inrid ipsum etiana Io- cum habet in aediliciis actionibus, cap. 68. I.,& 3. de editi c. edict. cap. q. f. s. de excepi. dol. mali Nec alia ratio est cur scripserit Pom. ponius, smptariariam venditiontim cati Ia ne sit νedhibito in usu esse, d. cap. 48. fin. Res enim poculentae , A etcuin lentae nulla sere continent latentia vitia:
easque smplaria appellari ex libello Fulgentii de Priscu Sermone suspicari licet . In eo enim sic scriptum est :Simpiones dicuntur convivae I nam, amicus spons, qui etim eo per convia via ambiatat, semplatoν dieitur. Haec
Fulgentius tam simplaria. quam simplatores a simplonibus posse derivari,
CVLVI. PAULUS LIB. LXILAD EDICTU Μ.
Quod quἰs iam se ius es egit, princero libero facto non potess.
IN stipulationibus id tempus specta.
miis quo contrahimus, cap. 78. deverb. obligat. Et idcirco si tempore
204쪽
servitutis sub conditione stipulatus sue:
rit servus , & eum ante conditionis eventum contigerit manumitti , non servo, sed domino commodum stipulationis acquisitum censebitur . Nam
quod quis egit di ' servus est , ita protinus acquiritur domino , ut servo libero facto proficere illud nullo modo possit . Et haec quidem vera est regulae hujus sententia , ex Pauli ad Edictum libro si. desumptae . Naesin eo libro hac de re tractatum a Paulo fuisse ex inscriptione d. c. 78.
omnino constat. Eaque res latius ad hujus tituli , cap. I 8. a nobis exposita est.
CXLVII. CAIUS LIB. XXIV. AD EDICTUM PROVINCIALE.
Semper specialia generalibus ἰnsunt.
CA1us ad Edictum provinciale livi
bro 24. de bonis disserens auctoritate judicis possidendis, ideo, ait
CXLVIII. PAULUS LIB. XVL' BREVIS EDICTI .
Cuius effectus omnibus prodes, ejus
SOL ετ debitor qui ' solvendo, non
erat ,- aut bonis cedere, aut sero. Bonis autem cedebatur , non in jure tantum . sed etiam' extra jus per numtium, di per7epistolam ; cap. ult. de eess. bon. Erat enim moria ut rei qui
solvendo non essent , legis Iuliae de bonis cedendis beneficium implorarenti eoque impetrato omnibus suis bonis , aes alienum in iure professi , credit ribus cederent, bonorum , sive s ut est apud Varronem 3 bonam emἰam ej rantes, cap. 4. C. qui bon. cedere poss. Eoque pertinet illud Senecae de Beneis fle. lib. o. Si quis patriae meae pecu niam credat, non dicam me illius debitorem , nec ex hoc aes alienum proinfitebor aut candidatus , aut reus . Et tunc quidem observari etiam solet, utereditores solo venditionis bonorum remedio. indemnitati suae consulerent. Siquidem bona dividere non poterant propria auctoritate , hec etiam iure is dominii detinere, d. cap. q. Extra jus.bonis ad eum modum cedebatur quein sc Apolog. a. descripsit Aput ejus: Pari
bulis sagitaretur, quasi ἐnsanus ab hominibus obυiis teneνetur ' max. inquite a negat se posse dissolvere annulos aureos omnia . dignitatis insignia abiicit , eum ered toribus depaeiseiιων . Haec Apuleius . satis indicans in omni bonorum
cessione veνbiam , hoc est, nudam Uoluntatis professionem sufficere . Quod ipsum philippus etiam,& Theodosius
Imperatores , jurisconsultum Μarcia- mim secuti, tradiderunt. cap. I. , ἔκ cap. ult. C. d. lit., cap. ult. D. de cesshon. Frustra igitur hanc clausulam , scrupulositate ρνiorum iratim explosa ,
responso Theodosii adjecit Tribonianus aliquid novi juris introduxisse cum Theodosio, Philippum falso. perluatuS.ec dubium eli quin clausula illariboniani dit . Eam enim abesse a Theodosiano codice norunt omnes . Caeterum soro cedere debitores dicuntur qui solum. .vertunt , qui judicio provocati latitant ia qui ne per proc B b . ramis
205쪽
ratorem quidem ad jus sciri respondent.
si tertio edicto , aut uno pro tribus dato , ad sui defensionem non excita. rentur, non possidebantur solum , sed etiam vendi a creditoribus poterant , cap. I si nemo. quod cujuscunque
univers. nom. cap. 7. qui b. ex caui. inposs. eat. Possidebantur quidem dies εν ginta , vendebantαν vero pos tris simum
diem, quemadmodum pro P. Quintio docet Cicero . Si modo cum credito ribus intra dies illos itiginta debit
res ejusque successores de certa porti ne non essent pacti . Solet enim majore creditorum parte consentiente a. Praetore decretum nonnunquam interis poni, ut certam creditores singuli portionem ferrent , cap. 38. I. mand
eap. 7. h. sin , & cap. S. de pactis. Seneca de Beneste. libro A. cap. 39. Appellare debitorem ad diem possum, dis foro cesseνit portionem feram . In bonorum venditionibus illud esse in usuis solet, ut aut sector admitteretur, aut magister constitueretur . Sector admittebatur, si creditores parati essent paristem ex bonis, licet ab extraneo conis
sequi, c. clo. de pactis, cap. 6. debon. audi. jud. possid. Tunc enim ita dividendi bona solent, ut de certis pomtionibus eum creditoribus singulis decideret emptor , datis auctore The philo fidejussoribus idoneis . Sectores autem hujusmodi emptores appellari , testis evidentissimus est Asconius P dianus . Deque hujusmodi emptionibus arbitror accipiendum esse Iustiniani titulum : DE SUCCESsIONIBUS SUM BLATIS QUAE FIUNT PER BUNQ-
si ex bonis rei non dubitarent singuliereditores solidum consequi .. Tune enim ex creditoribus uni , quem ma. jor pars elegerat , ne corrumperentur irationes negotium dari solet , addita lrerum omnium venditarum diligenti lcura capite fin. de curat. bon. dand. lcap. I s. de bon. ausi. jud. poisid. c. q. lde curat. sur. Eumque magistrum a pellari testatur Cicero ad Atticum lib. r.
Ait enim: ina agebant caeteri eredit res, in quibas erat Geullus. ω P.nia
pia , is quem putabant magistrum fore, si bona venirent, L. Pontias . Haec cum ita se habeant, nunc intelligimus quid hae regula voluerit Paulus. Ce tum enim est, ejus qui bonis vel sorocessit, creditores non esse omnes unius ejusdemque conditionis. Nam alii' re,
de effectu creditores sunt, alii effectu solo, non re. Re & essedia creditores sunt qui aliqua exceptione perpetua nequeunt submoveri ; effectu autem solo, quibus nondum competit actio, cujusmodi sunt conditionales credit res, capite s . ,& capite s s. 'borum significatione . Atque ita emis ictum accipi in prudentum responsis novum non est, capite s. q. I. quod
cum eo,cap. I. . I 2. ut legat. non capiatur lcapite I . in fine commvn. divid. De. tque hujusmodi essee u sensit hae regu- lla Paulus' ex ejus Brevis edicti libro I 6. desumpta . In eo enim libro de rebus auctoritate iudicis possidendis ,& magistris faciendis Paulum disse- lruisse , constat ex epigraphe cap. 26. de rebus auctorii. iudic. poss. ,& cap. s s. de verb. signifie. Et idcirco ea, videri potest hujus regulae esse sentem l. tia, quasi contenderit Paulus credito. res conditionales eum aliis creditori-hus concurrentis effectum omnibus aIiis prodesse posse. Nam si evanuerit con
ditio, partes hujus ereditoris aliorum
206쪽
hugent portiones. Et ita cujus eflectus omnibus prodest creditoribus, eius qu que partes sive portiones , ad omnes creditores pertinent, eorumque porti nibus aut accrescunt, auT etiam detrahuntur : accrescunt , quidem, evanescente conditione; detrahuntur vero, si evem tum sortita conditio fuerit.
CXLIX. PAULUS LIB. LXVII. AD EDICTU Μ.
Ex qua persona quἰr tuerum evis , Uur factum praestare debet. on filius peculiari nomine apa prehenderit, id statim pater ejus possidet , cap. q. de.acquirend. Is Quod servus acquirit . id etiam acquiri domino nemo dubitat. Et cum
natura -aequum sit eum qui commodum sentit , incommodi etiam parti in
cipem fieri, quid mirum, & filii pa
trem . & dominum servi factum pra . stare ρ cap. I. quod cum eo, cap. 27. in princi p. de pecul. cap. I. h. 8. de vi, & vi armata. Nec refert proprius ne servus. an mercenarius si de euius facto praestando agitur. Ait enim Vlpianus , si tuum θνvum meνcenaνium habuero , quicquid ab eo factum Heria meo nomine, ob id . non tecum, sed πνεα cum inreνdicto quia vi aut eum dum esse , cap. s. o. quod vi aut clam, cap. I. Io. de vi, est vi armata. Nam , ut ait pro Cecinna Cicero, si ruus se vus nullus fuerit omnes alieni ac meremaiai ; ramen σψβ ι e familia, oe geneνe, o nomme continebMntur. Seneca de Benefic. libro .
NM. conductum meum quanquam sis δο- .minus intνobis , nee δενυυm tium me cena. tim meum abduees. Idque ad eum morem omnino pertinet cujus ita me. taminit libro 6. de Providentia Dei S l-
scum agitur, qui maue ia obsequiis fuisnon nee saria , mereedibus Promerendis Ioeant. Ejusque moris meminerunt sae. pissime Iurisconsulti, cap. I 8. 3. . c. Istofin. , &. cap. 2o. de instrum. , & ina struct. legat. , cap. 73. 3. I. de legat. 3. cap. II. I. de poenis. Solent etiam operarum Servilium hujusmodi loc tiones, aliarum locationum exemplo
in quinquennium plerumque fieri cap. q. de af . empti , cap. I 8. de stipulat. servor. Annisque singulis an nuae exolvebantur dominis mercedes . cap. I9 in fin. de instrum , & in. struct. legat. cap. 2 s. f. ., & cap.26.
- - AD EDICTUM Parem esse renditisnem oportet eius, quἰ quid possideat vel babeat, utque ejure us dolo factum si quominus pessia
HAEC regula desumpta est ex αΣ.
25. ne quid in loco publ. ejusque ratio redditur hujus ti t. c. 3I. Nec alio spectat quod Cajus ait, eum videri facere quominus facere possit, qui erogas bona sua in fraudem fiaturae aditonis , idque ex interdictis colligi , in quibus ita est : Quo D DOLO FECI-sTI UT DESINERES POSSIDERE; c.
68. pro socio. Quid autem hac regulast possidere vel habere, explicat UlpianuS, d. c. 2o 23. .Α quo videtur dissentire Cornelius Fronto.
207쪽
CLI. PAULUS LIB. LXIV. AD EDICTUM. nio damnum Deis, nis qui id feeis
PURLiCo, his quoque verbis solet uti Praetor: QUA EX RE UlD ILLIDAMNI DETUR . c. 2. in princ. ne
quid in loco publ. Eaque verba interis pretans Paulus ad Edictum libro 64. Nem,nem damnum facere scripsi , msi eum qui id fecit quod facere ius non
ababet. Er ideo damnum eum Pari , a ctor est Ulpianus, commodum amitari ι quod ex publico consequebatur , eoque memine eum qui damnum feeit interdi. Eo teneri , nis tacendi ius priueipaliartiti ori te e secutus esset , cap. 2.*-7 ,δc Ita ne quid in loco publico.
CLII. ULPIANUS LIB. LXIX. AD EDICTUM.
hitio mandato comparatur. Ire condira.
sunt; qu bus doli praefatio, veι bona fides inest, haeres in solidum tenetur.
eum lege Iulia majestatis , em in publieas dumtaaat personas serebatur , auctore Paulo sentent. libro f. tit. 26. indcque publicorum dicebatur, cap. 32. de poenis, cap. I. in princ. de vi,&vi armata , dc sine aliqua provocati ne delinquentes aquae , di ignis intemdictione coercebat, quemadmodum rein
fert Philipp. r. his verbis Cicero
suid ρ quod obνogatur legibus Caesaris, quae iubenti ei qui de υι , itemque ei qui majessatis damnatus ηι aqua . oeunt iureiaiei quibωs eam ρνο voeat σdatur , nonus acta Caesaris resemdia .rων Privatorum autem hominum armat rum surorem, inermiuinque leditiones, coetus & concurius, alia lege i epressit
Caesar , quae lex Iulia privatorum diiscebatur, d. tit. 26. . & d. cap. a 2. Et quia lesis Plotiae de vi apud Ciceronem mentio fit Epistol. Familiar. li. bro 8. iacile suspicor his duabus Iuliis rogationibus. eam legem lablatam sui iase. Eoque etiam spectat illa publicae vis & privatae definitio, quam tradi. dit Elym. libro f. tit. Isidorus . Et haec quidem sic in usu fuerunt ante legem regiam . Cum enim lege regia dehisset esse ad populum provocatio , desissent 'etiam a populo magistratus creari, & coerceri, lex illa Julia publicorum cum lege Iulia ambitus in
urbe tandem cessabat cap. unie. ddi lege Iul. ambit. Solent veteres legem aliquam cessantem , aut ad desuetudiis nem inclinantem sic interdum retractare , ut quae post eam lytam novis legibus aliis, aut constitutionibus su rant definita , ei in retractan o per saturas adjicerentur, ejusdem legis nomine retento . Est enim Festus auctor legem mult s aliis Iegius confertam , Iaturam die. , in sanctione ιδωnsa cribi. NEvE PER SATURAM ABROGATO AUT DEROGAT . Ait etiam Suetonius , leges qfasdam Augussum νetractasse, quasdam ex in egro fauxisse, eapiti iegis Papiae Penea a Tiberio C. fore quin sexagenaνii generare non poses ηr, addiro , D. Gaaedium abrogasse . Et idcirco mirum non est vim arma
tam ad legem Iuliam de vi publica prudentes retulisse, quam lub privat rum lege Caesar expresse voluit eo misprehendi, cap. 3. 4. S., & I . ad leg. Iul.
208쪽
Q. de vi pubi. Non enim dubium est, quin publicorum , & privatorum leges Iuliae , sic fuerint aliquando reis
tractatae, Mi vix nomen integrum reistinuerint. Nam quae leges Iuliae publicorum privatorumque genere quindam ab initio dieebantur, postea specie quadam circumscribi, & appellari leges de vi publica, & privata coeperunt . Iisque legibus tenebantur qui
vim secerant. Nam, ut ait hac regula Paulus, Me iure uti μιν , με quicqv d omnino per vim fiat, aut in vis pubi cur, aut is vis pν υata cνimen incidis. Dieiturqus υis publica , quod exem opublicorum iudiciorum , hujusmodi vi
Per executionem persecutionem intel- Iiges . Sic pumicam actionem interpretatur eam actιonem Ulpianus 'omniabus pare , cap. I. f. de sus p. tui. Sic Lbretas dicitur psotica rex , c. 3 3. in princ. de fideicomis liberti Piablieom
ne de statu desunE Et idcirco tam hi plurimum errant qui vim omnem publicam esse armatam contendunt quam illi , qui vim armatam idcirco publicam dicunt appellari, quod arma essent publica , & publice in armamentariis custodirentur. Quasi vero st prum inferre vis publice non si , e. 29. in fin. ad Iep. Iul. de adulter. , c.3. ad leg. Iul. de vi publica. Quas, sines,& lapides , & armorum appellatione Iuriuonsulti de vi publica disserentes, non comprehenderint; cap. 3. a. de vi, & vi alma t. cap. pen. , ad i. Jol. de vi publ. Qui vi dejectus est . interdicio solet unde deiectus est restitui. Atque ita non crin inaliter solum, sed etiam civiliter conveniebatur qui vim secerat; eriminaliter quidem, ις-gibus Iuliis; civiliter vero , interdicto, c. I. in prine. de vi, & vi armata c. 32. de poenis . Moris enim erat , ut si quis vi dejectus esset, ita interdiceret Praetor: UNDE TU ILLUΜ UIDEIECis Te, RESTITUAS. d. cap. r. In princi Et quia dupliciter homines dejiciuntur aur sine coactis armatiDebominibus, aus per bui modi rationem, di inam, ideirco eontendit pro Cecinna Cicero, ad duas res dissimiles duo de-υincta esse inter dict. . . unum de vi qu ridiana , alteatim de υi armata . De
quibus dubium non est quin senserit etiam Paulus cum scriberet possessionis
recuperandae causa sub rubriea ' UNDE vl, interdicta proponi, c. 2. in fine ,
de interdict. Deque nujusmodi interisdictis libro ad Edictum lexagesimo nono disseruit latissime Ulpianus c. I., bc cap. 3. de vi, & vi armat. Addu
ditque o Cum procuraιον armatus venit,
ipsum dominum armis deiecisse υideri , sau mandamis, sine ratum babuἰι. Dui. νe enim eum qui mandat rectiusque secundum Sabinum. o Casium d et iis
malefieis ratibabitionem mandato com
parari, d. c. I. f. . . & d. e. 3. f. o. Nee .on in baνeises in factum actionem competeνε in id quod ad eos pervenit
aliter atque in honae fidei contracti-hus fieri solet u Nam ex iis tenentu haeredes in solidum d. cap. I. in fin.
209쪽
CLIII. PAULUS LIB. LXU. AD EDICTUM.
Fere quduscunque modis obli ramur, dem in contra νωm ams liberamur , eum qu bus mouis aequirimus , bi dem ἰn contrarItim a Ll s amittimus . Ut
titur , nisῖ ἰn qua utrumque in
PossEssrorripus rerum immobi. lium transserendis actus duo solemnes adhibebantur. unus erat a quirsitionis, alter amissionis. Civilis fundi pom smo acquirebatur solemni quadam in fundum inductione. e. 3. de ulus. c. gr. 3. 4. de administrat. tutor. c. 4 I. de acquir. poss. Et quia inductioni eductio contraria est certe quemadmodum civilis possessio acquiri dicitur inductione . sic ea consuevit amitti eductione. Educebatur enim ex fundi venditor , & sic landi eius possessio. nem corporalem amittebat fimul exuista omni retinendae possessionis affectio. re; eoque momento in fundum emptor ducebatur, & eandem, quam venditor exuerat, animi induens affectionem , Non corpore solum sed etiam animo opprehendere possessionem intelligebatur; adhibitis, nisi vehementer fallor, usui31ationis solemnibus antiquis , de quibus disseruimus late suo loco. Adique ita quibus modis aequiritur, isdem in eootνaritim actis amitti possisponem auctor est hac regula Paulus, cap. 8.,& cap. 45. de acquir. possess. Eo nihil obstante, quod ab eodem Paulo tradiis tum si , pus stomem animo solo amitti
I osse , qti .mvis acquiri nequeat sola aniamo, cap. q. s. d. tit..Id enim perpetuo
verum est Oibus illis duobus simul
non concurrentibus, quibus amitti, acquiri eodem momento corpore , &animo possessionem moris fuisse deis monstratum est. omissione amitti possessionem nemo dubitat . Nam qui landum usucapit; eum sine possessione non acquirit . cap. de usurp. Et quia duo unam rem in solidum ne. queunt possidere, cap. 3. f. q. de aeq. posses. consequens videtur emptore M. nae fidei possidente . Non censeri dominum verum possidere , sed potius omissione possbsti mem amisisse; eoque sensu amitti solo animo possessionem
ad Edictum libro ue . Paulum scripsisse , d. s. Tum quod eo libro de
usucapionibus tractaverit Paulus , tum etiam quod certum fit ρηδε1 panem rece. dere , ut quisque eonssiluit nolle se pos-dere, cap. I p. de acquirend. poss.
Cum par deI ctum in duorum, sempest
nam petere, qui in ipsam non incitati. INTERDiCTO Salviano utitur do. minus iandi de rebus coloni. quas pro mercedibus fundi pignori futuras pepigerat, interdictum quoque . Ino stit. de interd. Addiditque I heophilus 'Bdversus quemvis res c loni possidensem huic interdicto locum esse Q ood ipsum etiam videtur Iulianus voluisse. Nam adversus extraneum eidem interis dicto rocum facit, c, 3. de Sal. interd. Et recte quidem . Est enim adipiscendae possessionis, quemadmodum, & inter
210쪽
dictum. QUORUM BONORUM , quod libro ad Edidium septuagesimo rem. eertum est ad Rersus quemlibet posses- tita . In eo enim libro non de interis rem etiam directo competere, c. a. dictis solum . sed specialiter etiam de 3. de interdict., capit. I., & a. Salviano interdicto . & smuI de .pos quor bonor. Nec obesi rescriptum sessoris in eodem interdicto causa me- Gordiani. c. I C. de precario. illud liore Paulum disseruisse, ex cap. a. de enim de iis aceipiendum est, qui res Salvia. interdis ejusque epigraphe omniis coloni emptionis titulo possident. Cum no constat. Ex, quo capite etiam prois enim res illae desierint esse eo loni , bari videtur , id quod de causa posicerte nec utili quidem ireterdicto Sal- setaris meliore diximus, non solum viano auserri earum possessio empto- in interdicto locum habui sse. sed etiamribus potuit. Siquidem huiusmodi im in Serviana . Ait enim Vlpianus , ter licto ad possessionem rerum , quae quamυis possessor vicisset . nia
coloni propriae sunt adipiscendam dum- bitiminus ad Servianum iudicium deis taxat locus erat. Eaque ratio est cur scendi consueυ se hoc est, utilem suis.
scripterit Iulianus , eju& quod apud se hanc inter duos ejusdem landi do-
emptorem ex ancillae pignori obligata, minos exceptionem . Si NON CON-& a colono vendita natum est . ap- UENIT UT EADEM RES ΜlΗl Q UO.
prehendendi gratia, utile interdictum QUE PIGNORI ESSET , d. cap. 2. . reddi oportere, cap- I. de Salvia- cap. I . de pignorib- Eaque exce-
interdict. Ex eo enim perspicuum est psione nulIo modo proderat petitiori ad pdipiscendam ancillae vepditae posses- si res coloni pignori datae erant singu- sonem , ne utili quidem interdicto lis insolidum. Causa enim possessoris Ilicum fuisse . Et haec quidem adeo haberi in hujusmodi specie melioe s vera sunt, ut etiamsi colonus res in let. Aliud est si pro partibus resiae. fundum duorum pignoris nomine intu- rint pignori obligatae, tunc enim positisset, & singulis in solidum obligas. - sessoris conditio melior non est. c. I. set . singuae adversus extraneum res de Salvia. interd. , & d. cap. Io. Quodenioni detinentem . Salviano interdi. autem de pari delicto dictum est, idcti . & adversus earundem rerum emo tunc etiam locum obtinet cum de pa-ptorem, non quidem interdicto, sed ris delicti poena tractatur. Siquidem actione Serviana expeAretur sque inter ait eodem loco Ulpianus, ei permitti ipsos filodi communis dominos quae- paenam petere , qui in ipsam non inciastio moveretur, possidentis conditio dii. Proinde si ambo in poenam inci- melior esset , cap. I. de Salviano derint ex pari delicto, quin cesset interd- cap. Io. de pignoribus , ct p. petitio pinnae , nulla dubitatio est, 35. de noxalib. act. Hoc est ejus e. 36. Io. , & IS. de dolo-. Videliqui Salviano interdicto rerum c. eet eo modo quo scripsit hac re-loni ab extraneo detentarum , adeo gula Ulpianus: a υessus doli excepti plus erat in solidum a possessionem . nem non dari replicarιanem doli.. Nam, etiam si aliter accusaret ex pari deli- ut ait Labeo. iviquum eger commune-cto alterlus fidem, cap. 36- de dolo. maiiεiam petitari quidem pramio, ei υe.
Cum enim par delictum est duorum , νo cum, quo agi ι- ρωπα esse, ς. 4.
semper onesarων per tor , di melioν ινα--Ia. & I3. de doli except. Per. tu ροδειμνis consa et quemadmodum poenam id omne damnum intelligi hac regula Paulus auctor in , ex ejus potest, quod extra rei persecutionem est.