장음표시 사용
211쪽
Cap. I 2. I. si quis omis. caus. te. nam . cap. 2. in sin. de tui. , & rat.
distrah. Atque ita poenam accepit etiam Labeo, d. 13.
CLV. PAULUS LIB. LXV. AD EDICTU Μ-
Factum en que suum , non adversario noeere debet . Non hi detur vim De re , qui suo iure tititur , ordinaria actione experitur. In poenatibus ea A benignitis interpretandum est.
LInno ad Edictum sexagesimo qui
to, cui hae tres regulae adscribunis tur . certum est de interdictis. UNDAVI,&UTI POSSIDET is Paulum scripsisse . Et de eo quidem disereps qui dejectus est vi ab ululauctu, eum ait
Paulus in eandem caulam restituenis dum esse; ue finiretur tempore usu fructus. postquam deiectus a domino est ususructuarius, restitutionem nihi- Iominus fieri oportere, & ulum fructum
Iterum constituere dominu n,. cogendum . Facitum enim cuique suum non σdteνfario, noeere debet, c. p. do vi ,& vi armata. Eodem libro ait Ρὼuius , qualemcunq- possessorem boe ipsoqi q. possessor est, plus iuris babere, quam ille habear, qui . non possidet uti possidet . Eoque jure si voluerit uti possessor, & ordinaria experiri
a stione . etians a luersus verum domi num , audicndum esse, nec eum vim
facere viderii. Non enim videtur vim facere qui suo jure utitur. & ordinaria actione experitur. Actionis verbo eontinentur interdi , c. 37. de Obl. M aE . Et idcirco per actionem ordinariam arbitror Paulum hac regula interdi tu . UTI PossIDETIS. intellexisse. Praesertim cum ita scripterit
de Limitibus Agror. Aggenus Urbicus'
de tot, us fundi stulti per interdictum,
hac es , jure ordinario litigatuν. Nodi est etiam dubium quin duo fueriurin reν ditia. UNDE vi unum de vi quotidiana, attrerum .de vi armata. Id enim pro Cecinna testatur expresse Cicero . Et non civiliter solum, sed criminaliter etiam, eum, qui vim se cerat, potuisse conveniri , demonstra. tum a nobis est ad hujus tituli caput IS a. Eoque non dubium est quin respexerit eodem ad Edictum libro os .
Paulus de utraque vi disserens , cum ita scriberet e In paenatibus ea υβs benignius iure pretandum ess . Eamque regulae hujus veram . sententiam vehementer confirmat Ulpianus, capite 3 de scenis- . . -
CLVI. ULPIAN Us LIB. LXX. AD EDICTUM.
Invitus nemo rem eogῖων defendere . Ctii damus aresonem, eidem, raice . ptione, eompetere multo magis, quis a xeν it. CNm , quis in alii locum successerit , non in aequum ei noceνe hoc . quoa adυersus . eum nocuis in cuius locum Decessit. Plertimque en . proris eadem eania esse debσε. circa petendum ac defendendum, .ssore fuis auctoris. Quod cuique pro eo. Pναβ
AD Edictum lib. o. scripsit Ulpia.
nus, s debito, i meo velim actio nem cedere, o sa3eatur se debeνe , ρ.
cap. al. de judic., c. g I. de re judici Dari, etiam cum competenti Caia tela dies solet ei qui debitum satetur, ritari tamen thvito d. cap. al. Craim cuique pro eo .. praesuitur, invito non tri
212쪽
tribuitur . cap. I9. 2. de donat.
Eodem libro interdictum de supers. ciebus interpretans Ulpianus ait, siis in euius feto supe/eis es , adυeν-
Ius superficiarium velis vindicaνe, eme ριione Mrendam in factum data. Nam
eui damus actionem, eidem exeeptio. aeem ex eadem causa multo magis comis
petere, capite I. g. de superfici capite 28. sin. quih. ex caus mainiores. Videtur etiam eodem libro Ul. piamis de haerede, qui deliberat, quaedam tractasse. Ait enim, si res sunt
hane regulam ab Ulpiano relatam alio fuisse eod. lib. non tamen ut hic I gitur affirmative, sed negative, c. a. de itinere actuque pii. hi cum eod. loc . sic scriptum esset : A mavidetur vi , atit clam, aut precario posse ere, qui ab auctore meo vitiose e Paet , haec quoque verba subjecit UL
defendandum , quae Dis ἄν ctoris , d.
CLVII. ULPIANUS LIB. LXXI. AD EDICTU Μ.
PER TiNERE hanc regulam ad interis
dictum duo D UI, AUT CLAM, satis constat ex cap. II. 6. quod
vi, aut clam . Illius eoim capitis, &huius regulae eadem inscriptio est. In eo capite de eo tractatur, quod a pupilli, vel furiosi servis vi aut clam factum est. tutoris curatorisve iussu, his verbis: μου oscitur servo, qui obremperaviι tutori , vel curatoν. Nam ad . quaedam, quae non habent atrocitatem facinoris, vel sceleris, ignoscitur servis si , vel do. minis, vel his, qui vice dominorum sunt, veluti tutoribus, & curatoribucobtemperaverint , quod , & in hoe easu iam ittendum est, d. o. Auctor est Cornelius Fronto, rixam sue σνmis es , O habeνe defensionem. Proinde , quod hac regula traditum est, id omnino de rixa intelligi viis detur, ex litibus, & contentione naista , aut certe de vi juris retinendi causa sine facinore facta. In his enim noscitur servis, non autem si domini jussit hominem occiderent' aut fur tum , vel piraticam facerent, C. 2 de obligat. ,& act. Nam ut apud Pau. tum Pedius ait, θν-s in facinorians domini dicto noae debeo audiendus esseCap. 2I' I. ren amor. Eoque per
tinet quod Declamatione quadam de nuptiis inter inimi eorum filios disse. rens Quintilianus , ita scribit: δενώme hereste quaedam tiberius ex bona mente fasianι , aliquando indicium
213쪽
Ii iei putant empta mancipia non pa- , ni se . Soletque mitius puniri servus ,
si domini jussu , quam si ignorante
domino facinus commilis Iet, c. 2. C. de sepuLhro violato Eo nihil obstante , quod audiam dici poenam relegationis in servum non cadere , cujus poenae meminit Constantius d. e. a. Id enimusquequaque verum non est . Nam Ul. planus, Iervo competere libertatem non posse, ait , si relegatus moratus sit ioωhbe I cap. 2. qui, & a qui b. naa. Et sane alia servorum , alia item libero. rum hominum relegatio fuit . Servi enim in agros , homines vero liberi in provincias solent relegari . Idque Apologia David cap. I . testatur e vi. denter Ambrosius Ait enim Plerique
autem dinitum amandare consueνu ut manis
cipia sua , o per agellae lor relestare, mhac poena Aria et ior Uimatur . Quod autem Ulpianus scribit , dominortim visertito ν es se , O curatores , et prorsus
consentaneum est illud ejusdem Am. hiosi ad Clementianum Epist. librost.
Semper quἰ dolo faeis quo minus habe.
rex, ρνo eo habendus es, ae si base. νet . In eon reactibus successoνes ex dolo eorum quibu3 Iuceserunι non tantun in id quod peνυenit, verum et am insolidum tenentuνboe es unusquisqtuero ea parte qua haeres est.
Ex Epigraphe eap. 2o. de Moia oster. nunt a . satis apparet libro ad Edi. Oom 7r. de novi operis nuntiatione Elpianum scripsisse , eoque hanc priorem rmulam Mon incommode referri
inteνdictum butumodi adinous beredem eius qui fecit opus novum, in hoc comis petere dumtaxat, quod ad eum pemenit. vel si quid dolo malo ipsius factum esset quominus ρem uiset semper euim qui boto fecit quominus babere . m. st habe udum esse, ac se haberet, d. c. 2 . Eodem libro inιerdidium etiam de preis eaνio interpretatus est Ulpianus. Eoνε in ιενdicto haeredem ejus qui rogavit te. neri , scripsit , βυe babero . Γυe dolo fecisset, quominus habινet . Semper enim qui uolo Deit quominus baberae . Ex dolo autem defuus ι bae, edem huiusniodi bactenus teneri , quatenus ad eum per venit o aliter atque in bonae fidei con-3νuctibus feri solet, cap. 8. in sin. deprecario. In iis enim non tantum iaid quod pervenit , ted etiam in soli.
dum tenetur haeres, cap. I 2. & C. 49.
de obligat & aE . c erte quia tamdiu precarium est quamdiu is qui conces.st patitur. cap. I. de precario: quod de contractibus bonae fidei dici non potest , in quibus libera permittitur potestas judici ex bono, di aequo aestimandi quantum actori restitui debeat, in bonae fidei. Instit. de act. id quod in precario fieri non solet. Eaque ratione a precario dignoici, commodatum potest.
CLVIII. CAI Us LIB. XXVI. AD EDICTUM PRO vlNCIALE.
νeditor qui permit: t rem venire , pignus dem ttit.
bab tario uiditis Ioeandis 1nυ En, mittora pignori esse locatori, etiamsi nibit nomina ιιm conbenerit , cap. de pactis.
Sed cur in praediis rusticis observat uecontrarium 8 cap. q. tk cap. 7. in qui b. caus pign. interdum. Iallit. de in.
214쪽
ler8. Nullam Paulus, nullam item -- res quae infundum voluntate domino. ratius aliam proseri rationem , quam quod ita placueri di , q que eo jure uterentur Romani. sed profecto, alia urbanorum , alia item rusticorum prae. diorum locatio fuit . Ejus enim m hilia qui conduxerat habitationem , annuae pensioni tacita conventione se erat obligata , ut ne ignorare quidem eam contuetudinem conductori licerer, ac proinde nulla necessario scriptura opus erat, nullisque tabulis, eap. I 3. in fin. ' locati. Contrario jure in praediis rusticis utebantur Romani. In ii, enim locandis fanaculo opus suit, &tabularum conscriptione, cap. 9. ε 3. Cozs. 3. , di cap. 29. locati . Et inter alias Oidem convention1s leges v
esse solet comprehendi ut invecta , illata in Yussi es praedium pignori
essent locatori, cap. 4. in quib. caus. pign. Eumque morem in rusticorum
fructuum venditi ibus , veluti oleae pendentis, pabuli h berni se dein
ceps, veteres etiam Ohservabant. Inter alias enim reges oleae pendentis ven.
dirae, illam quoque solere comprehen. di ait de Re Rusti a Marcus Cato:
To'. Item de venditix ovium fructi.
RIT. PIGNUM Es To. Nee alio videri
potest Imperator Alexander respexisse, cum lcri uret , eert juris se ea quae
locato, dure sensus enim est ,
rum locat nis instrumento comprehensa illatae sunt, pignoris jure teneri. Diciturqtie Instrumenti scriptura voluntas dominorum ea rationa, qua sti i-ptura testamenti voluntas appellatur. deiunctorum , cap. q. l. Ita de doli mali,& meti excepti Eoque referenda
omnino est haec juris regula . Euatenim Praetoris intei dictum I DE Μic RANDO, de quo videtur Cajust sibi ad Edictum provinciale et L scripssse,
cap. 2. de migrando Εκ eodem libro
sumpta est haec juris regula. Quid igitur obstat quo minus eam ad interdi. Atim de migrredo reseramus 8 Quemadmodum enim homo qui non est ex rebus pignori obligatis quo manus abduci possit , vis fieri vetatur interis dicto ι DE Μ ICRANDO , . Cap. N. demigranes' ita quoque res, quae pignoris obligatroni est exempla , quo minus recte auferatur , nihil quicquam esse in causa videtur. Quod tunc accidere latet, tum creditor reri, pignori obligatam permittit venire . Inte ligitum enim pignus dimittere copia 4. r. quib- raod. pign. sol. - -
Non tit ex piar bus eansis deber; nobis idem potest ira ex pluribus caussidem possit nostrum esse.
HOC est , non emptitas quam se.
mel res nostra esse potest , sae. pius autem deberi potest, quemadmoddum eodem libro interpretatus est hanc regulam Paulus , cap. Iq. a. de recepi. res dic. Eoque pertinet quod idem Paulus ait, sicut dominis. non potes nise ex una caυμ eontivem Ita , o, pesidere nos ea tina dumtaxast
215쪽
possess. CLX. ULPIANUI LIB. LXXVI. AD EDICTUM.
oendidit m Inoris quam ei man- ais, non υideri alienatam ' γ s ρ - am eam non nocituνam inibi vindita rei exemtionem , quemadmodum libro
ad Edictum septuagesimo iuxto scripsit
Ulpianus, c. I. a. de excepi rei venditae . Eaque exceptio obstaret silpie vendidissem . Alitid enim vendere esse, aliud vendenti eo entire . auctor est eodem loco Ulpianus adjiciens insuper a senatum non pνορνie dici, quod adbMe in dominio vendi oνis maneε , venditiam tameis νecte diei , e. 67. de verbori signisse. Per venditorem eum
intelligit Ulpianus, qui cum rei vendendae dominus sit, eam mandavit distrahi certo pretio. Proinde si is qui jussu alterius vendidit , minoris vendidit , res dieetur vendita non autem alienata . Vendita quidem , respectu Ipsius contractus; non alienata Vero , propter inutilem venditae rei exceptionem . Et hoc est, quod ait hac regula Ulpianus , aliud esse vendere , aliud vendenpi consentire. An , REFRRTUR. arbitror esse, buten, & eccletiam; qua. rum auctoritatem in decretis municia palibus publicis necessariam suisse μcet Plinius, de quodam medico Epist. lib. io. lic Trajano scribens e Petebas
apud ma a Iulio Pisona denariorum ei eiteν quadνaginta mittia donata iιιi ρω- bHee ante viginis annos , oe oale , ereeeIesia consentiente. Nec aliud est quod
sibi hae regula voluit Ulpianus . Reis ferri enim ad universos municipes ait, quod publice fit per malorem bules ,& eccletiae partem . Refertur sane ea modo , quo Seneca de Benefic. lib. 6. c. I p. ita scripsit: Si quis patriae mea
dabo - Nee alia ratione tradidit Sca, vota , quod major ραν curia pri-ιimo a publiee decernendo efficio , pro eo baberi, ae si omnes egeνιαν decuriones, c. I9. ad municipat. Meminit etiam legitimi decurionum numeri Marcia. nuS , quo non coacto negat decreta Valere, cap. 1. de decret. ab ordine fac.
Illud autem quod publica fit auctoritate , dici publice fieri ex supradictα
Plinii loco neminem arbitror non in telligere. Cicero ia . . in C. Vet rem:
Postremo bomines eae rota provincia προ
per majorem partem . - ULPIANus tmun e pali lege ea-νἰ ait , ωι σνdo non aliter habeatur quam
216쪽
eap. 4. de doli except. Absur. dum enim est plus iuris legatarium habere, quam haeredem, aut testatorem si viveret . Et idcirco ut haeres , qui in universum jus suecedit, submove. tur exceptione, ita di legatarius debet submoveri, quasi unius rei succetar , cap. s. de exceptis
CLXI. ULPIANUS LIB. LXXVII. AD EDICTUM.
LI s a o ad Edictum septuagesimo
ipsum tradidit etiam Iulianus, c. 24. de cond. ,& demonst. Sie de libertate conditionali sentit idem Ulpianus c. g. de statvlib. Sic de legato Papinianus,
c. 78. de condict. , di demonst. GULIS IURIS. 2os CLXII. PAULUS LIB. LXX. AD EDICTUM.
mopter necessiatem recepta sunt , non debent in argumentum ι abi.
PROPTER necessitatem est receptum, ut is qui in vinculis, vel in custodia militari, vel etiam in servitute hostium est , ac per hoc in judicium
non stetit, exceptione debeat adjuvati, e. 4. g. I. si quis caul. Idque adeo ve. rum esse arbitratus est Attilicinus, ut
contenderit conwnιionem, ne ulla exeris
di eausa fa Ia objic3atur, non valere , d. cap. 4. cetis ne conventio talis trahatur aliquo modo in argumentum. Nam quae ρνUter nec statem recepιa sunt, non debemt in a Meumentωm eνab .
Per desertam promissionem, desertum accipitur vadimonium : quod ab Auciato mirum est intellectum non sui Lie, qui ex deserta disertam promissio. nem studuit sacere . Sed frustra . Id ipsum enim quod hie de promissione
deserta traditur, ad desectum vadimois nium resert expresse Seneca de Beneflibro 4. cap. penuit. Ait enim e Visis dimonium promittimus, tamen deserisse et non in omnes datuν adiis e deserensem vis major excusat.
DONA Ri non potest , nisi quod
ejus fit cui donatur, cap. 9. de donat. Sic etiam quod venditur, em moria fieri necessum est , cap. 53. de
217쪽
contrah. empl. Ait eni in de Benefic. libro s. Seneca, quem adnisuum vende. νe, βις dare a.Ie dimitteνe esse , id quod tenueris habendum alteri tradere ASed qui donat, suum deminuit patrimonium , quod is non facit qui ve dit . Ideoque jus donandi vendendi
jure majus est . Quod autem concediatur, id protinus ei non acquiritur, cui conceditur, c. 3 s. d. tit. C. I. de prec. Plus igitur donare est quam vendere, plus item vendere quam concedere . Et quia quod minus es ei lieeνe debet, mi quod ptus est ιicet, cap. 2I. hoc ire. certe mirum inon est cui jus est do.
nandi, eidem & vendendi , & concedendi jus esse : non autem , eui jus est vendendi ,& concedendi, eidem esse jus donandi. Qui enim liberam habet peculii administrationem , emere , Ecvendere potest , non donare, e. 28. infin. de pactis, tag. q. s. de don. inter vir. , & uxori Sic tutor rem pupilli
potest alienare , non autem donare , c. o. g. de surt. c. 7. I. ,& e. 22. de administr. tui.
CLXIV. PAULUS LIB. LI. AD EDICTUM.
ΡAULus ait libro ad Edictum quinis
quagesimo primo , ordinata liberali causa liberi ἰοeo haberi eum qui de M. tu suo litigat, ita ut ei advessus eum qui se dominum esse contendit, actiones nullae denegentuν r easque si talis suttit tempore , aut morte pereanr , litem eon reflando in tutum redigi posse ' non fotum ut ei qui ' de sua liberrare Iis Lat , Ied etiam ut ejus haeredibus 'eon sulatur Poenal;a enim iudieia semet a cestra ad haeredes transmitti , cap. in
princ. de liberali causa cap. 26. de obliis gat. & act. Deque ea re dii seruimus ad hujus tit. cap. 87.
XV. ULPIANUS LIB. LII LAD EDICTUM.
eonsentire alienationi. Cui aureos d nare non concediIur, probandum erit. nee se donationis causa eo enferἰς ratam eiss volu utatem babendam.
de aquce piti viae arcendae actione.
Certum aenim est de hujusmodi acti ne libro ad Edictum AEquinquagesimo tertio Ulpianum latissime disserentem
inter asia scripsisse, in concedendo aquae ducenda iure , non eorum dumtaxat i. θυον- oco aqua o itur , sed eorum etiam ad quas ejus aquae usus perιinet, voluntatem exquirendam esse , capite
octavo, de aqua , & aqua pluvia arcend. action. Si modo tales essent perinsonae, ut possent jus illud aquae quod habent alienare. Per hoc enim multo magis posse alienationi consentire intelliguntur. Quod utique n&n facerenti si nullam haberent donandi potestatem. Neque enim si donationis causa
consentirent, rata eorum haberetur V
luntas. c..28. in sin. de pactis. Quod etiam a Petro Fabro ut novissi imo , ita regularum juris interprete diligentissimo observatum est. '
218쪽
DE DIVERs Is REGULIS IURI s. et 7 LXVI. PAULUS LIB. XLVIII. AD EDICTUΜ.
pνaedioνum , cap. I9. de servit. praed. rustic. Quomodo autem aqua soleat quaeri docet eleganter Vitruvius de Architect. lib. 8. capis I.
Is et NiM qui suscipit altera rei deis
sensionem, etsi locupletissimus est, etsi consularis sit , non videtur viri boni arbitratu defendere, nisi satisdare fuerit paratus, c- s r. c. sta, & z. 33. de procur. Defendere enim viri boni arbitratu aliud nihil est quam satisdare, ea p. s. g. judicat. solvi. Recte meminit Paulus consularis , d. e. 324 Non enim dubium est quin consularis lacu ples sit , νum quod certae fuerint
equestνes .sematoris,. oe consulares saeuia rates: 3um etiam quod eandidati magi-sraium in ;ttiri soleant aes alienum stro.
fieri, ut est apud Senecam de Benefic. lib. 7. cap. '
CLXVII. PAULUI LIB. XLIX. AD EDICTU Μ.
Non videntων data , quae eo rempore gno' dantur. aeeipientis Mis fiant.
cere liceat . I iιe Labeonem scripsisse testis est Paulus libro ad Edictum 4 cap. IV. de servit. praed. rustic. Addiditque idem Labeo eo ν,,odo bai modi seνυitutem reas posse, quo ρνυitus αδε-fHo nondum fodio imponis , d. c. I Sique aquam inveniri non contigerit, certe nec poterit duci, ela per hoc inu. tilis erit aquae cessio , siquidem tempore cessionis nihil factum est accipientis. Non enim videntur data, quaero ιempore quo dantur , accipientis non
otaeι- deso malo facere, qui. parere necesse babet.
Qui dolo malo sepulchrum violat, sepulchri violati actione tenetur. c. g. in princ. de sep. viol. Proinde si quis sepulchrum aedificaverit ex quo aqua noceat . aquae pluviae arcendae tenebitur si jussu judicis opus restituerit, non tenebitur sepulchri violati , qui x dolo caret, cap. 4. in princip. de aqua& al ptu. arc. act. Nam , ut ait Paulus de aqua pluvia dissere ins libro ad Edictum quadragesimo nono qui Μίμ judicis aliquia Deir, non uideι- dolo malo Deera , quia parers necesse habet . Magiseratibus enim eacleessum fuisiurisdictionem Dam defendere menali iudieio , c. I. si quis ius dic. adeo quiadem ut scripserit etiam Asconius, misqus potessarem stiam in adminiβνatioue non defendit,. imminuti mae ratus , υιαι majestatis laesae reum es e.
CLXVIII. PAULUS LIB. I. A PLAUTIUM.
CUM esset de procuratore damnavito controversia, aliis eum indi. stincte debere conveniri contendentibus, aliis distinctionem requirentibus,
219쪽
itater alia re ponsiam fuit aliter eum non debere conveniri , quam fi aut in rem suam datus esset, aut obtulisset se, cum sciret cautum non esse. Illurique reo sum responsis aliis mutio beniagnius esse , omnibusque eo nomἰne Ham p. Plautius ait, c. 6 I. de procurat. C. T. de rei vind. Satis per hoc indicans ex eo tempore protinus in iuris regulam responsum illud transivisse, & ex eo etiam eleganter concludies Measonem , quae praebει δεινὰn us responsum ς quemadmodum ad Flauistium libr. I. Paulus testatur.
Quod factum in eum in obscuro, βι, ex osset loria e usque evis in repra
REouLA es iuris eἰvilis statarem ἐκ rem suam auctονem fieri non posse , cap. I. de auctorii. tui. De qua regula disserens ad Plautium libro
primo Paulus , eum tutor debet pupliato, eum ait delegaνi Ipso tutare auctorire non posse; tum, quia futurum sit . ut auctoritate sua tutor liberetur; tum etiam ne in propia causa indulgeat tutor essemoni, eapitulo I 8. d. tit. Qi Od enim factum ess, cum in o scuro sit . inquit eodem loco Paulus ,
nem ς hoc est, quoties de eo quod sactum est obscura quaedam exoritur controversia, an is qui secit aliqua in saciendo usus fuerit affcctione, sedulo inquiri solet. Hujusmodi controversiae,& asstictionis interpretationi inter pupillum. &- tutorem pupilli debitorem locus esse nullo modo potuit, & ideo in rem surm non potuit tutor auctor fieri. Certe ne ejus affectio, ad quam naturzm proclives sumus in discrimen adducatur, c. 33. ad aeg. Aquit.
Is aravniam Bat . quἰ iubet dare, eius vero nulla exista est . cui parere necesse es.
alterius isa innum iniuria dedit, octi .em testis Aquiliae cum eo esse , quἐ
necessum sit. auctor est Paulus ad Plautium libro secundo, de damno in juria dato disserens . Nam certum est quaedam de lege Aquilia eo libro Paulum tractasse . cap. 33. d. tit. Ait
etiam Ulpianus, μνυum .ibiι de inqω νε Pomino iubenti obtemnerσntem , capi te secundo, I. de noxali b. act. Sed hoc in damno locum habet' injuria dato, non autem in facinore, cap. 1 .
Quod pendet non vi pro eo quasi st. EODEM ad Plautium libro secundo scripsit de eo Paulus, qui pro servosa jussit, o eum ait in solidiam eeneri etiams nibu in peculis est sique eam fidei ponem in rem domini fieri contia
geνit, deminum femi uomine d mlaxast de peculio reueri, quod tuae eri , cum
νυ iudicatur, cap. 3 s. de fideiussorita Atque ita pendere obligatio peculii intelligitur, usque ad rei iudieatae
tempus, etiamsi tempore sponsonis nihil esset in peculio. Nam , ut ait eodem loco Paulus, quod pende , πο
220쪽
aliquando esse cap. 2I3. de verbor. fgoi sic. cae I s. a. de
E S τ' ro eptum ut si quis sibiiciat
se juris dimoni sterius possit ei,& adversus eum jus dici , cap. I . de juri M. cap. 28. ad munici Dal. Est,& illud certum supra juris ficti inem
suam , aut extra suum territorium ius dicere neminem posse , cap. fin. det iuris d. cap. I. a. de ossic'. fraeli f. urb. Et ita, qui aeon cogitur . inυitvrn at quo Leo Ddisium pari , potes ρα- ii submissane. Eis qti dem submiserisse , ηορο mere solum, sed. etiam excipere gelu= act Ones , ad eundem in exismittetur , quemadmodum auctoe ea Faulus ad Plautium libin tertio eap. 22. de Iudi c. Si vero. agere invi I apud te coegerit' alterius Ioci Judex et Impune noli parebitur, d. ea'. fin. , ut ait eodem libro Paul- ω'Ioctum a iudio quoa a e-- ejus non mνιι- ratiam non vi. Ad ossi. eium autem judicra perti et tus est limites formulae praeserintae num excedere; si magistratus supra jurisdi. ctionem suam, & eur; suum territo rium lua Nn qi ei e ... cap. uo. cap. I.
α 2. . non competi'judic. cap. L.
θssu actionem comperMe. Neminem en mrdeo obligari , quia νώτρωνus es ab alio quod praestitis , quam . ab - eo etii praesia,
tum es, cap. s. quod jussu . Id quod hac *ecie contingit. . Servo enita vela filio patris domini ve ista pecunia
numeratur, quam . creditor a ire, Vel domino recepturus est, non a servo ,
n a filio. Siquidem ipsa. numeratim ne inter.. hujusmodi persenas , ct crv. ditorem ista constituit rei obligatio , quam cis iis recte solvatur, cap. I I. 3. 3 de verta Oblig. cap. M. 8c de Itipulat. servor. quamvis etiam ab . Iis chirographum, ves pignus accipia- ipsis. obligari creditori quodat modo videatur , cap. 1. I, ivos creditota de oblim,& act. fin. r
AC mula. Pauliis ait contrahi ..7 venditionem. Emptionem' etiam trahi argumento est titulus Pandem D d . ctarum: .