장음표시 사용
221쪽
ctarum : De comνabenda emptune. Ut igitur venditio, sic etiam emptio conistrahi dieitur; venditio quidem a veninditore; emptio vero ab emptore legibus Iropositis. Venditionis leges hujusmoditat: SI QUID SACRl , VEL RELlCIo- SI, UEL PUBLICI EST EIus v ENIT NIHIL, e. 22.& 72. de contrah. empl. QUU IURE QUAQUE CONDITIONERA PRAEDIA LUCII TITII HODi ESUNT , ITA VENEUNT , ITAQUE HABEBUNTUR; c. fin. d. tit. Si AD DIEM PECUNIA SOLUTA NON SIT, UT FUNDUR IN EMPTUS SIT, C. Σ. de leg. commissi FLUΜINA AT ILLI. CIDlA UTI NUNC SUNT UT ITA SINT, cap. 33. de contrah. empti c. I 7.
I. de servit. praed. urbanor. Est etiam Varro auctor. de Ling. Lat. libro 4. Iege praediorum urbanorum, ita scribi Ριere: STtLLICIDIA FLUΜINAQUE UT ITA FLUANT CADANT UE . Quem
lacum si vitiosum esse suspie eris ut re vera est in sic tibi persuli deas resti
CEA ., cap. 8o. d. tit. Illud etiam certum est hujus inculi 3 leges si ambiguae essent , iis nocuisse in quorum potestate fuit eas apertius conscribere, eap. 39. de pactis . Ex quo consequi
omnitio videtur in contrahenda venditione contra venditorem. & emptione contrahenda contra emptorem ambiis
pnum pactum interpretandum esse. Et id quidem de -- venditore tam diserte non hac reguIa solum; sed aliis etiam
prudentum responsis est definitum , ut nullam eas res admittat amplius dubitationem, d. c. c. 2I., & c. de contrah. empl. De emptore vero omnino dubitaretur , si Paulus non scripsisset, in emptione contνabenda Ie
gem emptionis contra emptoνem se nisdum venditorem inter'νetandam esse ,
eap.3 . d. tit. Et recte quidem, ne ullam admittit responsum illud emenis dationem, si modo verum est, ut venditionem, ita quoque emptionem cor
trahi , dc quod toties inculeant Iuriscontulti j obscuritatem pacti iis no
loqui, d. c. 39. d. cap. 2I. , & 99- de verb. oblig. Quod etiam Aecursius ignorasse non videtur. Ambigua autem intentio ta accipiend4 est, ut res sal va actori sit. Semper enim in dubiis id agendum est ut quam tutissimo loco tes sit bona fide sontracta ; nisi cum aperte contra leges, s criptum est, cap. 2I. de reb. dubiis.
CLXXIII. PAULUS LIB. VI. AD PLAUTIUM.
DE iis qui in id quod sacere posis
sunt damnantur, latissime disse. ruimus ad hujus tituli cap. 28. Ao CuΜ VERBUΜ.
νών , etsi non Decialiter de humbus additum es, tameu etiam fuditis su
An Plautium libro s. scripsit Pau
222쪽
DE DIVERSIS RE. C U LIS 'IURII. . t
verbum EsTi Tu As in lege Inveni. tur , ,etsi non specialiter de fructibus additum est, tamen etiam fructus lunt restituendi, cap. 38. 3. vluris . cap. 33. de verbor. significat. Per legem lex intelligi poteti Fabiana, quam Praeιον observans , ea quae in f audem parνoni alienata μοι , resilui /ubet , auctore eodem Paulo, sentent. lib. 3. tit. 3. cap. I. penulti ino si quid in fraud. patron. Et ita quae jubente Praetore fit restitutio, eadem fieri lege hac regula dicitur , quemadmodum , nisinterdici tege , aut moribus seieν . ipso Praeι ore verba olemnia pronuutia-ιe ut est apud Paulum sentent. libro R. tit ..,& Ulpianum, cap. s. de acquir. haered. AB UNICUIQUE . Unimique sua mora naeet, quod in duo
EODEM libro de Mora scripsi Paulus. Ait enim moram rei necere quoque
ιιι, m reus moram fecit, mortuo Silebo si ejussori Deeumendum 'unicuique e.1m nocere suam moram , ' cap. 8S. de verinborum oblig. Quod & in duobus reis promittendi observatur. Testatur enim Marcianus Γ duo rei pν mittendi suι,
fi n. de usuris. Et ita Paulus quo. que ad Flaurium scripsit; cui omnino contrarium est quod ex eodem Plautiose refert Pomponius : Ea duobus reis ejusdem Stichi pνοmii tendi factis , AElie-νias factum alteri quoque . noce capite penultimo de duobus reis Non est quod cum Accurso suspiceris de duo. bus reis sociis sentire Pomponium . Verisin illius enim est scripfisse Pomponium , eo sensu factum unius rei alteri nocere quo ab eodem traditu m
tit. Et ita factum unius rei alteri nocet , sicut diximus suum cuique factum nocere, cap. Iss. hoc tit. Deluctum haud dubie per factum intelligentes. A D DOLO FACIT.
mia facit qui petis quod redditurus . Io ipsum a Paulo quoque traditur. cap. 8. de excepi. doli mali. Et quia . verus regulae hujus sensus est , eum dolo facere qui id petere audet, quod eidem a quo petit se redditurum esse non ignorat, certe de iis curiosus inisquirendum non est , quae Accursius objicit. Ad, res enim litigiosas haec regula trahi nullo modo potest , cap. fio. de rei vindicat. cap. 3. . I i. ia exhibend. cap. 25. C. locati.
γη e, iam posse videtων. - AD Plautium libro 8. ait Paulus dubitatum Dis , s θνvus sub condiatione fuerit haeres institutns , an oonsa um accipere possessionem passi : ait posse, idqua Maeseiam probosse , C. I de bon. possess. secund. tabu. β modis conditioni parere pusis huiusmodi se vos sui ea m facere potes , ut pus3 conditioni Iub qua insiturus ess , pare. re , idem quoque jam pube videtur bais
dum eodem loco a Paulo triai tum est.
223쪽
Et hoc etiam verum est si Praetor deservi conditione certus sit, tune enim bonorum possessionem recte admittere servus potest, cap. 7. de bon. possess.
Quod quis si velit babeνe non potes , repudiare non potess. EODEM ad Plautium libro 8. scripsit Pauliis , rutorem bonorum mps
nem pupillo competentem repudiare non
posse , quia tutori petere quidem perimissum est, non autem repudiare,c. 8.de bon. pois e. 49. de acquir. haered. Cur autem repudiare permissum non sit , quaenam obsecro in medium adferri alia ratio posset , quam haec juris regula , praesertim cuim de eodem Pauli ad Plautium lib. 8. desumptam constet Tutor igitur quia si velit bonorum habere possessionem non potest, certe nec eam poterit repudiare . Is enim potest repudiare qui ,&- acquirere potest, cap. q. dc cap. IX. de acquirimered. cap. 4S. I. de legat. 2.
CLXXV. PAULUS LIB. XI. AD PLAUTIUM. In hἰs que Quians νεν libreas fieri
personas leges desiderant femus intemvenire nou potest. Non debeo melioris consitionis esse quam auctor meus, o qua ius in me transit.
INτεκ hujusmodi officia Magistra.
tus , Equestres, A Senatoriae dignitates, judicia: arbitria, . militiae , postulatio, & testimonii dictio , numerantur ' a quibus servos esse repellendos passiin traditur, cap. 6. de testibus, cap. I 2. de judiciis, cap. 3. de rime. Haetor. cap. 7. de receptis. Atque ita
offcium accipi ex eo constat , quod Praesides, & Proeonsules eorumque i. mites ossicii causa in provinciis agere, vel militare dieantur , c. V., & 72. de contrahend. empl. cap. 46. de jure fit et . Eoque sensu , Senatoria er Equeis stria o De refeνι Γυeιοnius biennii is sis determinare Sergium Galbam voluissa ; Divum Titum recepta ad se prope
msolas dictasse, edicta conscripsisse.
a-ieos admisisse . Haec ita Suetonius . evidenter demonstrans quam . lata civilium ossiciorum sit .appellatio . quibus receptum est ut servi non fungantur , d. 3 penuit. Civili quoque ossicio funguatur qui absunt Rei iniblicae causa , etiamsi milites sint, cap. de contrahend. empl. c. I. de re milit. c. 7. ex quibus caus. major. Ed idcirco nec Reipublicae causa abesse . nee milites esse servi possunt, cv. 7. si quis cautioni bus cap. ult. hoc titi cap. II. de re milit. cap. 6. C. qui milit. possi c. 2. C. de tyronibus. Proinde si Reipublicae ad bellum necessarius videretur usus servorum . aliter illi in numeros non reserebantur, quam si manumissi essent. Id enim indicat Suetonius, cum ait D. minum. servos viris mulieribusquameuni 1ονibus indictos , ae sue mor manumissos sub priore vexillo babuisse ,
neqωe an commissos cum ingenuis , aue eodem modo ἄν matos . Nec mirum seris
vos ab omni militia fuisse prohibitos, cum scripterit Valerius libro χ P
pulum Romanum operam dedisse , Imperatoribus capite ce os saeramento regare est neces , quorum nim a ino pia suspecta erat, ideoque ρυθι ea arma iis non committebamuν - Qir - autem Paulus ait , non debere me conditis nis
224쪽
id nullam eontinet obscuritatem , &est jam lapius ea de re a nobis trarctatum.
LXXVI. PAULUS LIB. XIII. AD PLAUTIUM.
Non es singulis reneedendum quod per Moserarum publ/ee pini fleri , occasio D majoνis tumultus. LIηκo ad Plautium tertio decimo scripsit Paulus si maris' proprium
ius ad aliquem pertineat a UTI Pomsi DE T is interdictum ei competere, fi prohibeatur ius suum exercere, c. I . de injur. Nec adversarium juvabit , quod dicat mare , & littora maris communia, esse naturali jure, Capit. a. , - & 3. de rer. divis. ac proinde naturaliter ei, qui quod commune estem cere proprium studer, resisti posse, cap. I 3. f. de injur. Quia enim usurpatum est tametsi nullo iure , ut quis prohiberi possit ante aedes meas, vel praetorium plicari, d. fin. ee te ad ossicium Magistratus , ne Decaso si majoris tumultus faciendi, hane Omnem controversiarri reserri voluerunt prudentes, & interdicto locum esse; quoniam ad -pri ratanr eausam ampertinet haec res' non ut olim ad publicam, d. c. 34. Quamobrem si quis ante praetorium Dium proprio privato. que jure piscari. sine Μagistratus auctoritate impediatur, injuriarum agere potest, d. c. I 3. in fine. Non enim id facere singulis eoncedendum est;
quod per Magistratus fieri publice potest . Eoque pertinet quod lib. s.
meus est , ille alterius . D υἰdunt elet menta fbi potentes. Et de Nabothe , c. 3. Indueis mare intra praedia ua , ne desinν beluas', producis fines torrae , ne possis bobere finitimum . Meminit etiam 'maritimarum huiusmodi pisci. narum Varro de Re Rustica l. 3. c. 17.& Columella, I. 8. c. I 6.
PER necessitudinem ius intelli grutur cognationis , 3c amnitatis , cap. test. de justit. ,3c jure . Est etiam, ut ait Fronto, necessi o, vel sanguin f, vel meri
Nee mirum infinitam esse necessitudinis aestimationem, eum scripterit Festu&., in necessarios , qui aust cognati, aut fines sunt , neeessaria oscia eonfeννὼ
praeter caeteros. Eoque pertinere ea'. 2 T. sorit. matrim. admonuimus suo loco
CLXXVII. PAULUS LIB. XI R. AD PLAUTIUM
drνων dolo exequi, quἰ unoνat eas, Iam cur non debeat petere .
AD Plautium lib. 34. refert Pa
225쪽
cyιιoatie diem πν bae, es , auctore Festo 'indeque etiam est quod successionem dicamus hae recis . non accessi, mem , quemadmo lum di cet Ambrosius enar-rεns Psalm. 7. Et quamvis omnes
haereditarias actiones praestate doleat hae. res emptori ; illud tamen obtervabatur, ut haeres emptori non praestaret quod non debitum exegerat , cap. 2.5. d. tit. Id enim sine dolo malo potuit ab haerede factiim videri. Nam, ut eodem ad Plautium libra i . scripsit
est, jussicio persequi rem aliquam r
causam tenorat eor eam nou debeat
petere. Qi md ipsum ab Ulpiano quoque . traditum est, c. a. s. de d li mal. & met. excep.
CLXXVIII. PAULUS LIB. XU. AD PLAUTIUM.
cum princjalis causa non confissat , Plerumque nec ea quidem, qμα Ρ-quuntur Isciam habent. SI fons exarueris ex quo ductum aquae bobeo, isque post constitutum rem pus, quo amitt. non aerendo servitur solet, ad suas venas 'edieris, dubitatum fuit an . quaeductus amissus sit. Et ait
quidem ad Plautium lib. I s. Paulus, ducemia ius amissem esse, quia
principalis eausa, nimiνum ipsius finiis saturigo esse desitit is LMm enim pνineipolis causa non confisit, plerμmque nec ea quidem , qua sequunιων Iocum habere . Mbilom nus ramen Caesarem rescνipsisse Ius non negligentia, aut culisam gum. νes tuendum esse. βnte ad venas suas redeunte , c. 33. deservit. rustic. praed. Eoque pertinet illud Cypriani adversus Demetrianum: Et fons , qui exundantibus pν ius Venuia girer minuebat, senectuto docte ηε ,
wx moή .s sudore dissiliat . Nee alia ratio est cur scripserit eodem libro
posse. Hujusmodi enim locis uti sis non est, c. I P. 3. de aqua . &aq. plu. are. act. Quo fit, ut nee iis
servitus possit imponi. Cum enim ρνinc ρ riis causa non consistit, pl. rumque nec ea queae seqi untur lo ram babest .
Causa principalis est usus sive posses.sio loci ; accessorium loci ' ejusdem habitus . sive qualitas cap. 85. deverb. lsgn. Cur autem plerumque dixerit Paulus , ab aliis observatum est
CLXXIX. PAULUS LIB. XVI. AD PLAUTIUΜ. ,
ID enim humanitas est; & in am.
biguis rebus humaniorem sentenatiam tequi oporici. c. I o. in fi . de rebus dub. c. Io. in ii. de manumissetestam.
LXXX. PAULUS LIB. XVII. AD PLAUTIUΜ. Duod iustu alterias solυἰtur, pro eo es quas ipsi DIMium esseι. SI donaturus mulieri jussu ejus sponisso numeravi , & nuptiae secutae non sunt, mulier condicet. Ipsi enim mulieri solutum a me videtur, ac deinde a muliere sponso traditum. Nam νοου itissu otteνius solv/ttir, pr eo es quasi ipsi fe/ιιιum Ubet . quem adomodum ad Plautium scripsit Paulus libro 17. cap. 9. in princ. de condict.
226쪽
eausa dat. eap. 64. de solui. Non est enim corpore, & actu necesse apprehendere possessionem . sed oculis quoque , & affectu , cap. I. de ac q. pos . Atque ita qui mandat solvi, ipse etiam Nidetur solvere, capitulo quinquagesimo sexto de solui.
CLXXXI. PAULUS LIB. LAD VITELLIUM.
SI nemo , inquit Pomponius, haereis
quae testamento δεν ta sunt. cap. 9. de tei . tui. Non enim potest ullum testamentum valere, quod haeredem non habet, capite tertio de his quae in testam delent. Proinde, si nemo e e plurἱbus bae. redibus subiiι haereditatem, o somnis testris menti solvitur, cap. II. si quis omissa caust testam. c. I . C. de fidele. Si quidem vis testamenti eum haeredita,
tis aditione adeo est conjuncta , ut qui haereditatem adit, adire quoquere In mentum dicatur. Explicans enim Psalm. I S. sic seripsit Sermone decimo quarto Beatus Ambrosius: Novum tamen tes omentum sineωIi ad νην, σomnes ρ istident. Idem Ambrosus Epist libro nono. Ubi, inquit, teli mentum, ibi μανed tas. Et haec quidem locum
habent in haereditati hus directis.' Infidzicommissariis enim haereditatibus Iro 'luin est, ut si scriptus haeres nolis et adire haereditarem, jussu Praetoris adeat eam , & restituat. d. c. I p., & c. 38. I. de vulg. , & pum substit. Sed quia invitus adit, destitui videtur jure civili testamentum, &idem secundas t vias non oportere
resuscitari aditione hujusmodi cocta , rei pondebat Quintus Cervidius Scaevo-
Ia . Aliud tamen jus in usu scisse riu us auctor est, quia pupillares tabulae pars sunt prioris testamenti, eooque fit ut prioris testamenti viribus non solutis , nec posterioris quoque solvantur vires, d. I. Et hoc inde, ni fallor, quod in iis testamenti tabulis quibus instituuntur, & substituuntur haeredes, duae intestigantur haereditates diversae contineri, cap. 2de haered. , vel act. ven. una quidem in prima , altera vero in ima cera . Eoque videri potest Suetonitis respe. xisse, de C. Caesare ita scribens
Novi mo νύ amento ινer insiluit has des μνονum nepotes, Caium Octavium ex dodrante , ct L. Pinarium . Q. Pediiam ex quadrante e reliques ἰn imaeera. Sensus enim est tres solos sororum nepotes sibi C. Caesarem haeredes instititisse. & reliquos his tribus sub stituisse. Nam hae potissimum ratione in ima cera secunda haereditas scribebatur, quod quamdiu priori testamen. to locus esset, ad posterius non l oleat veniri . Et idcirco fie tabulae test
menti interdum aperiebantur, ut ex septem signis ea tantum rumperentur,
quae priori haereditati imposita erant, salvis supra imam ceram reliquis si
gnis ; id quod de pupillari lubstitu.
tione tradidit expresse Calus Instit. lib. 2. tit. 4. Ut igitur suas secundae tabulae vires retineant, nihil interest
an ultro adeat, an vero per Praetorem fideicommissarium coactus resti. tuat haeres institutus haereditatem . Prioris enim testamenti pars sunt tabulae secundae, d. g. I.
227쪽
CLXXXII. PAULUS LIB. III. AD VITELLIUM.
God millius esse potest, id ut alicujus sie, et , ni ita obligario
LIs Est homo in sipulatum deis
duci non potest, quia nec dari oportere intendi, nec aestimatio ejus praeriari potest, c. Ioq. de verb. Obligat. Ideo dari oportere hominem Iiberum non intenditur, quia nullius esse potest , cap. 7o. de contrah. empl. ideo nec ejus prae. fari psi est aestimatio, quia libertas res est inae limabilis , cap. Ios. hoc tit. Nee obest quod homo liber possit effici servus, capit. s. I. de statu hom. Ωιae enim ab iuitis ιii utilis fuit stipulatio, non conυ.alefcra
ex pol facto, nec in pendenti. Ininstit. de inutilib. stipulatio. Idem iu-xis est si rem Sacram, vel publicam dari quis stipulatur. Qu.. vis enim res Sacra prophana fieri, & usibus publicis relicta, in privatos usus reverti possit , nihilominus propter eandem rationem inutilis est stipulatio, capit. 83. g. de verb. oblig. In stipulati
ni tis enim id rempus Dectatur, quotantrabimus, cap. 78. d. tit. Et idei co quod nullius esse temρore contractus potes, ἰd υν aliquo se poω sat alicu. Ius, nulla efficere valet Gligatis. Nam
uti dominio nostro exempta sunt.1n obligationem i deduci nullo modo possunt, cap. 34. 3. I. de contrah. empl. Quomodo autem res sacra fiat pruina, suo loco demonstrabitur.
CLXXXIlI. MARCELLU9 LIB. II L. DIGESTORUM. Eis nἰbit Deite mutandum est ex f
Iemnιbus , tamen ubi aequitas eυidens poscit, subυeniendum es.
CITA Tio Nus seri in iure solent
V L praeconis, cap. 7. de in lirieg. restitiit. Qui in jus vocabantur, sive denuntiatione . sive per edictum, etiam citari dicebantur. cap. II. ρ 2. de jure fi lci. Suetonius in Tiberio ;Citati ad causam diceAEdom partim fedom ἰ υulneraυeruui. Et in Caligula '
nio, & Apuleio ostendimus suo loco. Irenaeus lib.. I. Adversus Haereses, cap. Ecce . iudex in prox mo, Ο praeco maiiiset meae defensioni adesse . Auctoe est lib. Digestor. Marcellus, si cia
tatus reisondet, morem esse ut pronun
cietur , d. c. cap. 7. Quibus verbis ad eum morem respexit MarceIlus, quoreum , cujus nomen citabatur, noci spondentem praeco declarabat abesse. Tunc enim summatim cognoscens Pi aetor, aut justa , aut injusta de causa citatum abesse, auditis eorum, qui ad excusationem admitti desiderabant. quam admodum demonstratum a nobis est Protribunalium libro singulari.
Atque ita: s Praetor ream citatum uo. iussa ex causa pronuntiaret abasse , eaque. ratione etiam abstulem pose condemnari, ω estim sedentem adsue protνibans.li P aetorem adireν reus, scripsit Marcellus eum restitui mr quia non sua culpa, sed parum exaudita voce ρrcu
nis defuisse exisimari pρι is, d. cap. 7.
228쪽
mutari . Eis enim nibu Deila ex δε- ιemnibus es immutandum , tamen ubi evidens aequitas ρoseit , solemnibus recopiisque mονibus falυis Dbυeniendum est, d. cap. 7
CLXXXIV. CELSUI LIB. VII. DIGESTORUΜ.
di isti Deieredi esse mensis unius, auctore Gellio libro χo. cap. I. Deque eo tempore videtur Ulpianus sensiue , cum scriberet , νγleνi ex lege quod sententiae dees, si minorem diem Ratuerit Itidex rempore iudieati legitimo , c...de re judic. Sic etiam Papinianus tempus quod condemnatis praestatur , legitimum appellat, cap. 3. in prine. di , usuris. Nec aliter tempus illud liberum erat desratoribus, quam si satis. datum seret, praesertim in gravioribus
cassis I. acceptilat. Ait enim Valerius libro quarto . Scio pronem Asiaticiam a Consule in vineti a
eatae pecuniae Νιψdare non posset. Porro
Iegitimum tempus quod judicatis dabatur , a Majoribus qui pro tribunali cognoscebant, Iudicibus non tam pra ei se debebat observari, quin illud pro caulae qualitate, & quantitate, vel pe
sonariam obsequio, vel contumacia no nunqualm arciare, nonnunquam ampliare potuerint, capite a. de re judicata.
Si qua iis qui fatentur se debere, vel
qui ex re iudicata necesse habent redis dere, tempus ad solvendum sucrit prorogatum , eorum qui intra prorogatum diem non solvebant pigura capiebantur , & post duos inentes, vendebantur.
cap. 3I. de re judic. Et ea quidem , d βractio pignorum feri per esse um s let, cap. 74. de evictionibus, hoe est
per apparitores Praetoris extra ordinem' sententias exequentes, cap. S . de evirictionibus. Apparitores autem viatores dicuntur non lictores, tam ι mores Praetor baberest , quam viatores
ut est apud Gellium libro decim otectio, cap. I 2. A lictoribus enim apparitorra separat Suetonius in Domitia. no, his verbis: Ciam bams militaν buspνae:ederent eiam ἰnter liciores avarito. νesque. Sane viatores consuevisse sen. tentias exequi . non lictores, ex eo patet evidentissime, viatoνes interis pretetur litium executores Iustinianus,
v tripli Institutione de actionibus. Videlicet ea ratione qua tradidit Ulpianus, missum in possessonem; s nou
esset cap s. 2I. ut ss' lPraetoris haud dubie uiatorem intelligens, cap. s. rebus eor. Et haec quidem eum ita se habeant, nunc intelligimus quidnam hac repula Celsus vo uerit r. Si eνeditor eui retis judia
ti sententiarum executione non contentus,
quor Ripulatoris intervi Dι dari, eum Iat VIatum non esse/, dubisatωm fuit. Et ait . quidem libro o. ff. Celsus, inteν-dum 'bii Mimaniam esse . Nim ν-δε debιρον, edi' is qui decem promisit .
229쪽
ata nuua1n quoque, ait Celsus, aestimatioilem esse . cap. II. de re judicata.
Aliud erat si tam de Titii poenam
promittentis. quam de ipsius rei condemnati facultatibus dissiderent homines. Tunc enim eius quod creditoris interfuit a Sejo satildari cum non esset satis datum sorte non soluta ratio haberi solet, d. cap. I 3. nam desiit
CLXXXV. CELSUS L I B. VIII. DIGESTOR UΜ. Impossibilium nulla obtigatio est. Jων ossis rLE est quod meum est
amplius meum fieri, cap. I 4.ε. 2. de excepi. Et ideo rei suae emptio consistere non pc test, cap. Ist.' deuturpar. cap. 43. hoc tit. Quamvis unus ex voditoribus meliorem 'adferre piissit conditionem. Nam , ut ait Iibro S. ff. Celsus, emere cum ι ta νε etiam nostram paνtem possumuι ,
cap. 33. de in diem addict. CLXXXVI. CELSUS L I B. XII. DIGESTORUM. Nibit peti potest ante id tempus quo
per rerom naturam persolvi possit , ωm Divendi rempus obligationi
addiιuν , nise eo praereνito peti non potest . . ΡΑu Lus auctor est, siseniam puram Aipulationem ea re ipsa dilationem cap/νe: veluti si quis id quod in utero est, aut fructus suturos, aut domum futuram stipulatus sit; tunc enim incipit actio eum ea per rerum naturam
h aestari possunt . cap. 73. de Verbo Tum Ubligat. Nam ut ait Celsus, ni- ARDI C O M M. bii peii μιεβ ante id tempus quo per
rerum naturam peootvi possit. Atquo ita Celsum hanc regulam accipi voluisse, evidenter demonstrat Pomponius, cap. I . d. tit. Haec enim ramis, ponii verba : Cesso placet, sic videnis tur supplenda esse : Cesso plaeet ι bro duodeeimo Disessorum, ex quo haec re
gula sumpta est . Simili modo quod debetur in diem ante peti non potest
quam dies venerit , cap. 7. de re judic. capite Ii 8. de verborum oblig.
Si quis praegnantem υκονem reti l l , no videtur sine ιιoetis decusse . INFANs aut in rerum natura est , aut in rebus humanis. In rerum natura quidem , conceptus, in rebus vero humanis, si non editus, saltem vivens in utero matris, cap. I. o. in fin. cap. 6. in fin. . & cap. 7. de
suis , ic legit. Quod in rebus huma
nis est, in rerum quoque natura est, non autem, quod in rerum natura est, id omne in rebus humanis estet e. I. de haered. , vel aes vend. Mortui in rebus humanis non sunt. Ita enim scripsi Ep. lib. Io. Seneca : Quammis fructus operis peracti nullus ad defiιnctum exemptumque νebur bumanis pre sinear , ipsa tamen eontemplatis μωνῶ operis juυat. Desinunt etiam mortui esse in rerum natura , c. o. de haered. inllit. Quid igitur mirum, eos qui mονιui nascuntων , appellaνῶ nuno quam liberos potuisse λ c. I 29. de verb.sgn. Quod igitur Celsus, ait eam qui
praegnantem reliquis Maestrem neu vi ,ἐ
βη. libaris decebisse , id ad eos liber referendum est . qui si ' non in rebus
humanis , saltem in rerum natura sunt
230쪽
CLXXXVIII. CELSUS LIB. XVIL DIGESTORUM. Ubi pugnantia Ἀπιεν se iis linamento Isis
herentur , ' neutrum ratum ess . Quae rerum natura prohibentur naIla ιege confrmata sunt.
IULi Areus ait, dures oratisner pugnan tia eont nentes simul falsas esse, σ,de νco inutilem esse insiturionem oratio nes pugnantes continentem, cap. 23.
de reb. dub. Quod ipsum tradi. dit hac regula Celsus, hujusmodi subjiciens rationem: Qua enim rerum nais tura prob/bentur, nulla lege eonfirmata sunt. Nam ωι ea quae tu er se pugnant,smui subsidant. non patitur rerum navitura, cap. 7. hoc titulo quo sit, ut nee eonfirmari possint ulla lege quemadmodum docet eleganter in Enchiridio Beatus Augustinus. AE
CLXXXIX. CELSUS LIB. XIII. DIGESTORUM.
tem adeuntes obligentur aeri alieno γ, tum etiam quod in adeunda haereditate opus sit animi iudie o hoe est scientia, & certo decreto, quibus destitui. tur aetas pupillaris, cap. 8. & cap. de acquiri haeres. Et idcirco, in eo quod anἰmi iudieis fit necessaria vi tutoris auctoνitas. Eoque pertinet illud Am. brosii ad Clementhanum , Epistolar.
lib. s. Parisii haeredes nomen utisimhaereditatis no auctoritatem usurpant , iubendi ius, titendi nou babens, qui plenitudinem saae. Hatis expectant, ut aeuratoribus liberentur.
Quod eυiueisin ta bon s non es. DE Curatore bonis dando libro 24. ff. scripsit Celsus, cap. 3. de Cu
PUν rLLus iure civili sne tutoris
auctoritate non obligatur, quia num dominium transferre potest, ut pote qui nec velle, nec nolle o ditur in ea aetate nisi apposita fuerit tutoris auctoritas , cap. s. I. &cap. p. I. de auct. tui. cap. 8. de acquir. haered. Ηaereditatem etiam adire non potest sine tutoris auctoritate, d. e p. p. v a. tum quod haeredita.
CXCI. CELSUS LIB. XXXIII DIGESTORUΜ.
νε se quas viisuri Caesar rescriρθ-rat , jam defuncto dedisse existi areis νυν refrudie non videνi sibi μί-eiapem , quod eἰ quem visere existim bat, concessisset, defuncto concessβη , quem tamen modum esse benine ii sui vellet, ipsius aestimat;onem esse.