Jacobi Raevardi ... Opera omnia selectissima eruditione referta et in duos tomos digesta cum indice ... locupletissimo nunc demum post quinque alias editiones summa cum diligentia excussa, ac pristinae integritati restituta ... Tomus primus secundus

발행: 1779년

분량: 302페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

LIBER SECUNDUS ... De Lega Fufia Caninia. IEC Lex an Furia ,

an Fusia , an etiam

Fufia debeat appellari, magna est dubitatio. Ulpianus in fragmentis tit. I. &Theophylus appel

ris Institutionum editio Fusiam , c&Pandectae Florentinae Fusiam. Admonuit Contius in quibusdam Instituti

Num exemplaribus manu scriptis hanc legem Fussam vocari , & recte m nuit. Habeo enim antiquissimum exemplar in quo sic expresse scriptum in

venio: DE. LEGE FUFFIA CANINIA

SUBLATA . Nec dubito quin ea si germana lectio , praesertim cum eam Florentina PandeElarum editione vi. deam confirmari a Inscriptiones enim cap. 37. de condit. & demonstrat. . Scap. 2Is. de verb. fgnis e. manifesto demonstrant Iulium Paulum ad legem

Fussiam Caniniam scripsisse librum singularem . Certum est anno ab urbe condita DCC vi. Quintum Fufium Calenum, & P. Vatinium Consules fuisse; iisque Consulibus ut credam hanc Iegem suisse latam, Q. . Fufii Consulis numisma quoddam in causa est. Cum enim de hujus Consulatu ageret in excellentissimo suo Fastorum opere Hubertus Golitius, ejusdem Consulis numisma quoddam protulit , cujus anteis rior pars pileum libertatis insigne . &posterior ipsam exhibebat libertatis effigiem cum hae subscriptione: LiBER TU . Et quia non ignorabam, si quid in vita. laude dignum gessissent Romani , id eos solere tabellis lapideis .

aereis, argenteis , aureisque numism libus, atque aliis mo umentis tam pu

blicis quam privatis testλtum posteris,& consignatum relinquere, prorsus mihi persuadere coepi, hanc legem Fufiam, qua de libertate tractabatur, illius Q. Fufii Caleni sui sis , ejusque rei testimonium hoc numismate publice extitisse. Unde autem Caninia dicatur haec eadem lex , quia nihil certi adferre possum . conjecturis s scribimus enim Conjectanea ) utar veris milibus. Ce tum est imperante Augusto hanc te.

gem cum multis aliis retractatam suis. D. Suetonius enim auctor est, de numero, & de conditione, ac differentia eorum qui manumitterent ut , Divum Augustum curiose cavisse, quae si non omnia, saltem magna ex Drre, solent

Fufiae legi accepta serri . Et idcirco vix dubito quin hanc legem retracta verit Augustus C. Caninio Gallo eam veluti Consule anno. ab urbe condita DCCLI. rogante, & ita quae Fufia s . tum Diuitigoo by

262쪽

Iuin dieebatur postea FUMAE cao iam relictum sit in fraudem ereditorum :ea ratione appellatam fuisse licet su- duplici enim fraudi obnoxium est hu- spicari , qua lex Papia POp ea, lex jusmodi legatum, legis videlicet &etiam Iulia dicitur . Lege Fufia Ca- ipsorum creditorum: Neo cessante i ninia cautum suit ut certus servorum sis fraude quod fieri poterat man numerus testamento manumitteretur , missione non subsequente, fraus eemiis auctore Paulo Sentent. libro 4. tit. I 4. bat creditorum. Non enim servi maia Hinc dubitabatur si testamento legiti- numissione solum, sed ejus etiam aliemum in manumittendo numerum ser. natione fraudem lentire creditores inisvaverit testator, Sc unum, aut alterum telligebantur, eaque res efficit, ut non servum ultra numerum justum legave- valeat hujusmodi legatum , ne servi rit ut manumitteretur, an legi Fufiae legati alienatione fraudarentur credi. fraus fiat . Et ait quidem ad legem tores . Et haec vera est hujus summa Fufiam Caniniam libro singulari Pau- difficultatis extricatio , de qua mire Ius legatarium non esse compellendum solliciti sunt interpretes quidam reis ut manumittat, quoniam toties secun- centiores. dum voluntatem testatoris facere cominpellitur, quoties contra legem nihil sit a Iuturum. Addiditque eodem loco Paulus nec a legato quidem legatarium repellendum ine, cap. 37. de condict.& demonst. Cui ex diametro contra.

tium est Modestini responsum , quo

traditur, se quis, quos non poterat manum isteνe, legavit ut manumitterenιπν, nee tegatum nee libertatem valere, cap.

3I. de . legat. Paulus ait valere le-

CAPUT

De tempore milsum, oe grearum . .

MEssio Μ arearumquα temporis meminit Scaevola de mancipii rusticis disserens , quae . tempore mes.sum, & arearum delegantur, cap Is. I. de alim. legat. Area locus est ingatum , negat valere Modestinus: Quid quo frumenta teruntur , aliaque legu- dicemus 8 Aliud nihil quam Paulum mina exprimuntur, cap. 14. in fin. d. de eo legato sentire, quod contra le- tit. Solet etiam non icti dumtaxat ,

gem Fufiam relinquitur , ut indicat sed ventilari quoque in areis frumenis Epigraphe d. cam 37. Modestinum de tum , cap. ult. fin. C. de servit. eo , quod contra legem 2Eliam Sen- Quod etiam Nonius verbo Iub Nere, tiam in fraudem creditorum. Respon- & Varro de Re Rustica libro I. tradisum enim Modestini desumptum est derunt. Et id quidem qua ratione so. ex ejus Regularum libro primo , quo leat fieri , docet eleganter Ambrosius libro certum est , eum de lege AElia de Cain, Est Abel libro a. cap. I. In

Sentia disseruisse, argumento cap. 16. bae, inquit, νωνali urea excutitur tria de manumiss. Legatum servi ut ma- νἱetim , o dum sed us ventilatur , θ-numittatur contra legem Fufiam ideo paνaιων a paleis. Et in 3. cap. Lucae: valet, quod legatum illud solum con- Dum , inquit, fumensa 1n area ventia tineat legis fraudandae consilium, non tantων , plena a vaeuis , ab inanibureVentum, quo eventu cessante, purga- fructussa , veluti quodam Murae spirantur fraus, eaque purgata, cur non va- tis examine, separantur. Augustinus interet legatum Aliud est si legatum Psal. 68. se etiam de frumento disia

263쪽

tationem duplicem tradidit idem Var- in libro quarto de Ling. Lat. his verbis , ubi frumenta tecta terantur , σarescanν , area . Et ad eam arbitror tempus arearum , cujus Scaevola me.

'minit, esse reserendum, quod alii adtrituram solam reserunt . nulla ventilationis mentione iacta. Est enim cum messium tempore se conjunctum. area. rum tempus,ut mancipia quae metendis frugisus operam dederant , eadem quoque non terendis solum . sed etiam vertendis in area frugibus quo venti. Iarentur facilius, & exarescerent, Occuparentur.

CAPUT III.

Da batneis sngularia quaedam .

BALNSA quaedam publiea erant ,

quaedam privata , cap. a. o. ne quid in loco pub. cap. 13. 7. de injuri in fine de usuis. Privata balnea in intima parte domus , . vel inter amoenas dietas extrui tolent. Ad publica cuivis e populo aditus patebat d. cap. in fine, de usuis. Auctor est Seneca Epist. libro Igo non

quotidie lavari solere. Nam tit aiunt, inquit , qui miscos mονes iarbis framis aerunt, braebia ἡ ρο crura quotidie abis ebas , quae se itieet sordes opere eo te. M unx, eaeterum toti nundinis taυabaniatur . Observari etiam solet , ut quadrante publice lavaretur , indeque res balnearia νes diceretur qου ad antaria . Sic enim enarrans duodecimum caput Lucae lcripsit Ambrosius.' a Padrant mautem in balneis dari solere remisibi.

Seneca Epist. libro I g. olim,

pauca eranι balnea , nec ullo culsu oris nata , cuν ornaretur res quadrantaria , in s fiam non in abiectamenta reperinia λ Eoque sensu mercedes balnearum publice praebitarum accipiendae sun eapud Papinianum cap. 9 I. delegat. 3. Solent etiam certis quibusdam annuis nummis nonnulli balneorum domini balneatoribus Iocare praestam dum balneum cap. s.8. fin. locat.

cap. 4. r. de his qui not. insam. cap. 9. Qui potior. in pign. hab. At. que ita de balneo scripsit Ulpianus.

quod in usus privatos extructum lo. care coepit ut uisuctuarius cap. I 3. infin. de usuis. Erant quoque balnea tu quibus gratis Iavabatur . Siquidem a privatis hominibus testamento balneum, lavatio in perpetuum gratuita re linqui nonnunquam populo solet . Id quod ex inscriptioniόus Martini Smetii animadverti. Excellentissimum enim volumen illud hane mihi suppeditavit antiquam inseriptionem e IN Huius

LAvEN Tva. Est 3c alia in eodem libro his verbis concepta: BALl NEUM.

DIT. Quibus omnino conlantanea est elem

264쪽

elegans qua tam legati sormula cujus Scaevola meminit , cap. 3s. , 3. est

egat. q. c aererum balneorum cura ,

Romae qhidem aedilium erat, in Pr vinetis Quaestorum . Sic enim scripsit idem Seneca : H e quo ue n.b ι hiati

Quaestoribus curam similem committi solere ex Gellio licet suspicari libro Io e 3. Et idcirco mirari aliquando soleo quidnam sibi vellet Iustinianus,

vel in transtu se tim manumitti posse scribens , eum Pνα- in balneum prodit , servi vero. Institui. de liberi. non ignorans curam balneariam aedilium fuisse, non praetoris. Sed tandem animadverti hunc locum ex Caji libro primo rerum quotidianarum descriptum esse, & quod de Praetore in balneum eunte refert Iustinianus , id ipsum de Praetore lavandi causa prodeunte Caium interpretatum esse , cap. 7. De manumiss. vind. Nec est quod di asPraetores, Consules, Patricios, aliosque elaros , & nobiles Viros fere singulos propria habuisse , & privata balnea . Licet enim id verum sit , eo tamen mon minus publiea balnea frequenta-hant . Testis est enim Suetonius A eiam Caesaris Augusti matrem in eoris pore maculam veluti picti Draconis habuisse, nec potuisse unquam eximi, di propterea publieis balneis eam per. petuo abstinuissu

De Fotiorum Que

EUM qui urum landi habet neque

soliis . neque oleo , neque frumento , neque frugibus usurum refert A N. L I 2. a I. 233. Ulpianus C. ia. I. de uid,& h ahit. Qui non consideraverunt de uru rudicae

villae . hunc Ulpiani locum intelligi oportere, in eo vehementer lapsi sunt, quod pro foliis , putaverunt, si non dotiis , saltem oleis . legendum esse . Cajus auctor est, qui iandi usum habet . et hactenus in eo iando morari licere , ut neque domino iandi m lestus sit, nec his per quos opera rustiis ea fiunt, impedimento, cap. I l. d. tit. Ex quo loco patet evidentissime, curis qui landi ulum habet , soliis uti

non potuerit . Ut enim oleum . Himentam, & fruges, lic soli a quoque,

arborumque frondes non ad ulum funiadi, sed ad opera rustica reserri debent,& per consequens non usum habenti, sed proprietatis domino solent attri. bui. Idque eo mihi verisimilius videtur , quod certo sciam arborum soliis non viridibus lolum, .sed etiam aridis ali pecora consuevisse . Scribit enim libro f. de Re Rust. c. s. Columella, fraxinum capris,& ovibus gratissimam, nee bobus inutilem esse , ulmumque jucundissimum 'pabulum bobus adferre. Est etiam Servius Honoratus auctor , frondatorem eum dici qui arbores amisputat de Dondibus manipulos iacie hyemis tempore animalibus ad pastumoflerendos. Et Cato Ciuum mas , inquit , ulmos serito , ω populos , uti

frondem Ουibus .er bobus habeas. Idem

Columella disserens de cibariis , &cura boum, sic quoque libro o. c. 3.

265쪽

cessa νiae eaeierto possunt etiam,m folia ficulnea pube dari , se sit e

diat. Haec Columella, docens evidenister quid vere de soliorum usu sentienis dum lit, quod perperam a non nemine ad unguenta trahitur.

CAPUT V.

De tu a quaesitis. MODEsri Nus auctor est vulgo conceptos dici, qui patrem domonstrare non possunt, vel qui possunt quidem , sed eum habent quem habe.

re non licet , cap. de flat. hom. Ex quo loco patet evidentissime, eos etiam vulgo quaesitos dici, qui patrem quidem certum habent , non tamen

legitimum sed etsi quis, Institui. de Ingen. Eoque sensu scripsit Pyulus nee vulgo quaesitam filiam posse a patre

naturali uxorem duci cap. I 4. I. derit. nupt. Et Celsus vulgo quaestos matrem sequi, c. I9. de fiat. hom. Eosique spurios etiam, aut nothos appellari. de Verb. Significat. libro Ιχ. scripsi Festus . Quo sensu spurios accepisse videtur Marcianus cap. 23. de capi. & postl. te vers. Et Papinianus siliam vulgo quaesitam cap. Io. I.

De his quae ut indig. Quaeritu enim apud Papinianum de testamento Cociscet Cassiani clarissimi Viri, hoe est , Senatoris , qui Rufinam quandam ingenuam concubinam suam honore pleis no , ac propemodum ut justam uxorem , licet in obscuro loco nata suis isset, dilexerat, ejusque filiam nepti suae cohaeredem dederat .' & quia tandem apparuit filiam illam vulgo quaesitam, hoc est naturalem non legitimam suis. se , quaerebatur an valeret institutio . Respondet Papinianus, ejus, qui con-

cubinam habuit , quod testamento reis lictum est, concubinae, ejusque filiae, actionem non denegari, & idcirco testamentum Cassiani , quo alumnam suam , hoe est naturalem concubinae suae filiam, nepti legitimae cohaeredem dederat. validum' esse, eaque vera seriotentia est d. et . quem qui putatem endandum, omnino fallitur, viti

sus enim. non est .

CAPUT VI.

nem portat Imperatoris .

Scaevola , ne quis imaginem Imporatoνrs in inυιdiam alterius portaret , mqui contra seceνit, in vineuta publiea mittitur, cap. 38. de Injur. Hunc I

cum , qui difficillimus est . ita soleo interpretati, quasi de eo senserit Scaevmia , qui in invidiam novi alicujus Imperatoris imaginem, Imperatoris desuricti , etiam post eius memoriam

damnatam, portare non veretur . Id

autem interdum fieri consuevisse, testis est Suetonius. Ait enim non defuisse qui per longum tempus vernis aestivis. que floribus ornarent Neronis tum uintum , imaginesque praetextatas in rostris praeferrent. Nec alio videtur Maistus Ambrotius respexisse, eum in Psalm. 38. ad hunc modum scriberet : Si quis ranni imagines babeat, qui iam viactus interiis, iure damnetur. suo mo do tu bosis, o adυersarii imaginem in Civitatem veνi Imperator 1 indue s. nisine te damnes Caeterum portari Imperatoris imago se interdum solebat, ut ea vestibus intexeretur. Ait enim Aus nius Imperatori Gratiano pro Consulatu

gratias agens, eundem Imperatorem munera sua verborum honore ad hunc

266쪽

modum proseeutum-Palmatam 1ibi mis in qua Divus Consantinau parens niner intexius est. Et paulo post : Con

mento vestis intexitur, Gratianus inmaneνὼ bonoνe sentituν: Idem Ausonius se etiam in Epigrammata scripsi te Hos ille serum vesse eontexi jubes

Loquitur de quodam di vite, qui cum

degener esset,& moechogenitus antiqua captabat stemmata . Romulumque. 3c Remum iis . quibus utebatur vestibus

sericis, intexi jubebat.

CAPUT VII.

De morte , er evit s diminutione Civitatis.

CAτo in Originibus ait , morem

fuisse ut urbem condituri taurum in dextra , vaecam intrinsecus jungerent, & cincti ritu Sabino togae parte caput velati , parte succinm tenerent stivam incurvam , ut glebae omnes intrinsecus eaderent . & ita sulco ducto loca murorum designarent, ara. trum suspendentes circa loca portatum . Est etiam PomponJus auctor urbem ab urbo nomen sortiri, urbave enim esse 'aratro definire , additque Varum tradidisse urbum appellari cu vaturam aratri quod in urbe condenda

adhiberi solet , eap. 23 ρ. , b. d.

verbor. signis. dicebaturque suleus ille, quo loca murorum designabantur , Iutius prim ieeuius o Est enim Festus auctor, primigenium sulcum . appellari, qui in eondenda urbe laum, & Macca, designationis. eausa , imprimitur. Videntur etiam praeter aratrum in urbe condenda quaedam alia honi ominis gratia die auspicato adhiberi conlue visisse .. Est enim eodem Festo tr ditum: AN. L I B. II. asssuadratam Romam laeum in palatio ante templum Apollinis dici,. ubi re posita sunt quae solent boni ominis gratia in urbe condenda adhiberi. Et haee quidem. hactenus de veteri urbium

condendarum ritu , quem in urbibus evertendis videntur etiam Romani ob. servasse. Nam Acro, ut in condendis, . sic in evertendis quoque Civitatibus aratro veteres usos esse tradidit . idque sibi Horatium voluisse Carminum lib. I. Ode Io. eum air:

- Imprimeretque muris Hostile aratνtim exeν citus insolens .

Adhibitum etiam in evertendis urbi bus Sabinum cingendi ritum fuisse, exeoloniarum dedutiione licet suspicari. Qui enim colanias deducebant, hi vexillum tollere, aratrumque circumduo cere solent,& ita coloniae territorium aliquod novum constituere omni jure pristino veterem illam hostibus ereptam civitatem, in quam novae coloniae deis ducebantur , exuentes . Μorem hunc

expressit eleganter Philippica secunda

Cicero his verbis: tem insolenιia elatus omnἰ auspiciorum iure turbato Casinum euoniam de xidi quo eνae

paucis annis ante deducta ut vexillum tolleres , tit aratrum et eumduceres, cuius

quidem vomeνe poνtam Capuae pene per- ηνinxisi. vii forentis coloniae terνitorium miniaeretur. Haec Cicero, Antonium graviter reprehendens, quod inauspicato coloniam eo deduxerat, ouo fuerat rite auspicatoque ante deducta. c.in-ctos autem ritu Sabino eos fuisse qui colonias deducebant, indicant numis. mata quae C. Iulio Caesari colonias deducenti ab Huberto Goliato accepta feruntur. Et haec quidem si vera sunt nunc intelligimus 'uo semu scripterit Modestinus eam Civitatem quasi mo te usum fructum Feoatum desinere het.bere in quam aratrum inductum eis, cap. 2I. Quibus ni od. vlvir. Inducitue

267쪽

autem in eam Civitatem aratrum , quae sic funditus evertitur ut & faciem,& nomen amittat Civitatis, & circumducitur aratrum, cum non quidem evertitur, sed necessaria coloniarum quadam deductione expugnata Civitas

quasi nova, ac recens nata mutato teris

ritorio , in populi Romani potestatem

ac dominium transit. Eoque sensu a municipio videri potest coloniam Ulpianus sejunxisse cap. 27. I. Ad municip. Auctor est idem Modestinus, non morte solum, sed capitis etiam diminutione Civitatis, usum fructum Civitati relictum extingui. d. cap. 2I. Quaenam fuerit haec capitis diminutio omnino non constat, quamvis dubium

non sit quin dari olim municipibus quibusdam. 8c data interdum adimi

consueverit Romana Civitas. An autem

huiusmodi ademptione extingui usu fructus soleat , uiderit ille qui municipium tum eapite diminui scripsit

eum et Civitas adimitur. Quia enim eapitis diminutio- non facile s ut ait

Modestinus in buiusmodi ususfructus

extingui solat, certe perspicuum vide. tur , per eapit s diminutionem nullo

modo Civitatis amissionem intelligi Modestinum voluisse. Nam si ita esset, facillime extingueretur usus ructus Civitati relictus , siquidem frequentissime & plerumque levissimis de causis municipibus Romana Civitas adimebatur. Testis est enim Suetonius C. Caesarem, de Civitate iis colonis adiis menda , quibus per ambitionem, &ultra praescriptum data esset in Sena. tu retulisse, Tyberium Cyzicemis in Cives Romanos violentius quaedam ausis publice libertatem ademiste. Et idcirco verius esse animadverti de liberis Civitatibus, quae in populi Romani deduntur potestatem , capitis diminutionem Ciυitatis intelligi Huiusmodi enim civitatibus minuitur caput

nam prior earum status se eommutavitur ut quae liberae fuerant, & sui j ris dedantur cum agris , terminis, delubris aliisque rebus cunctis, in populi Romani ditionem , quemadmo dum vetus, & solemnis quaedam deditionis formula, liquido demonstrat his

haec formula apud Livium libro primo. Atque ita quidem eiυitaris deditio , videri potest eapuis dimintilio eiu tatis apud Modestinum appellata suisse . Se apud eundem de legato tractari quod ab ipsis civibus civitati relictum est, dicto capite 2 .

CAPUT VIII.

Locus fuisse publicus Romae videis

tur, in quo consistere solent homines liberi, qui se venales postulabant, quemadmodum indicat Ulpianus apud Labeonem, & Coelium quaesitum scribens: Si quis in Q tum confraerit, aut eo se tantu/eν 3 qvia solant venire qui se venales postulant , an fugisivussi. cap. I7. I l. de aedit. edictis Tuscum vicum hujusmodi locum fuisse non obscure demonstrat Plautus, sic in Curculio e scribens rSab orieνibas ibi suur qui dant quisque accipians faenorme

268쪽

Pone aedem Castoris ibi sunt quibus

In risco vico Ui μην homines , qui ipse sese venditant. Ichiue etiam visus est Horatius voluisse, Serm. lib. 2. Sat. q. his vers m

Non enim dubito quin per turbam impiam Tusci Uei eox intellexerit hoc in loco homines liberos Horatius. qui se vendit. ibant . 'ua vix ulla esse m jor impietas potest . Haec cum non. animadvertissent interpretes pessime ad foeneratores impiam hanc eurbam retulerunt , fienatores lenim non in Tusco vico, sed sub veteribus frequentes erant, & assidui, 2 quemadmodum ex Plauto probatum est. Liberi h mines majores viginti annis qui se venundari patiebantur . in servitutem redigebantur jure civili, cap. s. I.

de stat. hom. eap. 2 . de. liber. caus. p. r. ' Qui h. ad liberi. procl. non licet. Patiebantur autem sole venunda. ri, aut ad pretium participandum, aut ad . actum gerendum c. s. q. de iniust. rvp. irri , test. Eoque spectat

quod sic Ambrosius libro de Ioseph

loco videor mihi intelligere quinam fuerint hi qui seipsos antionabantur ad actum serendum. Non enim dubito qui u illi fuerint, qui aut histrioni.

Co, aut gladiatorio, aut saltatolio alicui ludo se vendebant , tum quod id fieri solere certo certius sit, tum etiam quod inter alia per aestim motum coris poris veteres intellexerint ut histrio. num, & saltatorum qui etiam ex eo

ipso aditiosi dicebantur , auctore Festo. Me actum histrionum veris affectibus minorem esse scripsit etiam Quintilianus Institui. lib. Io. cap. 2. Gladiat res igitur , & saltatores actum aerare Ulpiano dicuntur, fortassis ea ratione, qua tragoedos Vera gastum scripsit Varro de Lingua Latina libro Et sano liberos homines interdum se ludo olim vendidisse praeter Acronem evidentissime demptarat Ambrotius explicans cap. I. Epistolae Divi Pauli ad Gala. ias . Sic enim scribit : suantias emae νον vi post gratiam νευeνιi sub lege,

enim emptoris qui relicto eo rursum ad priorem dominum reddi. Haec Amribrosius Quibus etiam ea possunt adjungi quae Lactanti Instit. Divin. lib.6.

cap. 1 2. ad hunc modum resert: Unde bestias emis , bine captos redime I unda se a pascis , binc pauperes ale ς undabomines ad gladios compa as , hine inis nocentes mortuos sepeli. Iuvenalis Sat. 8.: ---suanti sua funeνa vendunt. suid νefers p ven ut nullo , cogente

e dωbitant ea si Praetaris vend/νe ludis. Et ex. his quidem omnibus satis mihi perspicuum videtuc se vendere ad actum fierendum , aliud ni Lil esse , quam se ludo vendere, non ita se vendere. ut is qui venditur, rerum emptoris actor fiat, siquidem actum gerere, bc act rem esse, diversa sunt, α ρρ. in fine de verbor. signis Non. etiam vendere ad aliquod servorum publicorum di nus gerendum ut quibusdam videtur . Caeterum contractus hujusmodi quibus liberi homines sese venundari pati eis bantur sustulit Imperator Leo Novella LIX. quos contractus etiam Ambrosii

269쪽

aut Ρalatinum honorem munere donato consequendum donat, hoc ad ' processus viri donatum videtur c. 43. de don. inter vir. & uxor. quemadmodum haec prae se fert inscriptionis antiquae clausula : Hui C ORDO

memoriales, agentes in rebus apparito. . res divessorum eomἰtam temperare a pr

cessu iubentuν . Seneca in prologo libro secundo Declam. sic etiam scribit: Foroque se , G2' bonονibωs parant . in quibus ipsa quae Derantur timenda sunt. ego quoque aliquando eius processus a-dus. Illud etiam ad processus viri donatum potest videri , quod bb valetudinis processus voto suscepto uxor donat mariti nomine ς quod haec inscriptio vetus quam Laurinorum benefi-eio acceptam ferimus, omnino demonis

FI LlIS. D. D. Atque ita quidem tam

id quod ob valetudinis , quam quod

propter honoris processus erogatur, ad , processus viri donari dicitur, d. c. 4 I.

ΕΑ fuit apud Romanos Istri sperimiarum differentia , ut alii βωaiore

dicerentur, si ve eandidaιi, alia fantecessores, antisopbistae, sive sophistae , aliidemqueJuras onyιιιι ,.sive iuris Auctores. Studiosi assidebant ea p. i. de ossic. aiasin. Candidatorum opem Principes ute bantur, cap. unie. de offit. Quaest. Anis

recessores, lophistae, & antiiophistae juris scientiam interpretabantur . Iurinconsulti populo principali ausiaritate de iure respondebant . Hi ne intelligimus quid tibi voluerit Paulus cum ita seriberet Divus Antoninus Pius re scripsit studiosos qui salaria petebant,

haec exigere posse, cap. . de extraordis

cog. Per Rodiosos enim assessores imtelligit suibus, voluit salaria dari Diis vus Pius, s. peterent. Nam sie accipiendum esse hune Pauli locum ex eolieet suspirari, quod certunt lit, auctore Capitolino assessoribus certa, Est peris tua. salaria non Divum Pium , sed Alexandrum Imperatorem constituisse. Hujusmodi studiosorum interpretatio etiam Gellio nota fuit libro t2. 13. Cur, inquit, me pMius rogas quam eusis aliquem peritis , βtidiosisque viνis quor ad bibere in eo lium iudieaturi soletis Nee alio sensu auctor est in Nerone Suetonius scribere, vel diruretes amenta studiosos . Id enim tribui

Iurisperitis solet . cap. 88. in fin. delegat. Σ. Si Iurisperiti appellari consueverint studiosi , non est rigitur mirum Ulpianum Iuri rudentiam studium appellasse, his verbis, huius studii duasunt positiones, cap. t r. de just.' &jure. Et hoc inde potissimum , quod

uno modo prudentia juris iussi , σ

270쪽

HUἰ felintia diceretue, altero berio docet Suetonius de graviore 'u, non simulara ρbilosophia d. eap. I. Et dam jurgio disserens inter antisophistasi quatenus quidem scientia est , .ms ap- moto . Quibus & illud etiam potest pellatur, auctore de Arte Grammatica addi quod idem Suetonius sic de Or-. Victorino , quatenus .vero philosophia bilio Grammatico scripsit: Fura autem.

ctantio probari potest, qui Divin. In- quos omm: sermone laeeνavit, sed etiam. stit. libro 3. .cap. 2. ad hunc. modum in discipulos . Eoque sensu sopblos viseribit: Pbilosopbia es ut nomen inis detur accepisse Modestinus cap. 6. de diear) ipsique definiuna Rudium septen. excusat. Tertullianus libro de Anima: ria. mitis inquit Ulpi Eνravit,. er christis psaιores eii ius

nus, hoe est hujus verae non simulatae quam sopbistam ad praeonium emittens. .

philosophiae duae positiones sunt. Caete- Idque illud est quod Ambrosius ena

rum anteeo μιν s vocabulum satis anti- rans .caput quartum Lucae ita scribit: quum est. Nam eo pro Doctatibus etiam Non ramnasia eboris νeferta sapientium.

Tertullianu in multis in locis . usum sed plebem Dominus smptieem requi

inventa . Videturque nomen antecesso. Ut. Ecce quos Ambrosius sapientis eo

rum relativum esse , respectu sectat sub os appellat Tertullianus . Quid rum . Ut enim sine magistro nullus mirum juris aliosque piosessores sopbia an pellari discipulus potest, nec contra flas appellari , cum scripserit expresses ne discipulo magister : ita vec sine Pomponius, Sempronium quendam' ob sectatoribus, antecessores . nec sine an. maximam seris scientiam ΣΟΦON a recessoribus ulli fuerunt sectatores. Sie populo Romano suisse appellatum 8 Est Diuum Lueam Apostoli Pauli secta- etiam Gellius auctor veteres iuris maiorem appellat Adversu ν Marcionem gistros sapientes dictos fuisse. Sic enim libro 4. Tertullianus. Sio etiam a diis libro 4. e. I. scribit : Ne illi quidemscipulo vises est Suetonius sectatorem veteres iuria magiηνi , qui sapientes vinse iunxisse de 'Marco Valerio Probo Pilari μην, desniυisse foris exsiman- Grammatico ad hunc modiun .scribeas: νων quid βι pinus. Pomponius auctor Hie non tam di cipulos quam sectatores est ante tempora Divi Augusti quia quον habu e r nunquam enim ita His studiorum suoium fiduciam habebanteuim ut m Hii personam Ius ineνet Ut eis liberum fuisse de jure respondere, igitur discipulos magistri, sic anteces. primumque Divum Augustum , quos res doctores , sive professores habere major juris auctoritas haberetur consectatores solent . Id quod variis in stituisse, ut ex ejus auctoritate respon- locis demcinstrat Gellius. Nam libro I. deretur , & publice rei pondendi jus a

cap. p. ad hune modum scribito Ree Principibus peteretur , cap. z. q. 23. . Tati υs dieere solitus novisios phil με de orig. jur. Unde perspicuum omninopbονum sectator s elum veteν bus ' ba- est quid sibi voluerit Cicero cum segoricis nusitans. His addantur quae ab pro Muraena scriberet : Itaque si 1mbi eodem Gellio de sectatoribus tradita .omini Debementer oceumto Romachum sunt libro I 4. eap. s. libro p. c. t s. moveritis ννikuo me Iti honμltum ese libro I 2. cap. r. & s. Sopbsas quoque profitebor. Nam .Ciceronis tempore qui .

eos appellari, qui privatim , aut publi- se Iurisconsultum profitebatur, hoe est ce profitebantur ex Galeno recte ob- . s ut Pomponius loquitur in qui fidu- servatum est. Id enim ita esse in Ty. . clam studiorum suorum habebat, etiamsi

SEARCH

MENU NAVIGATION