장음표시 사용
4쪽
ordinis Μin. Reg. Obs. Lectoris Iubilati, & Sacrae
Facultatis Parisiensis Doctoris.
ΤΟ Μ US OCTAVUS. De Dignitate, a sterio, Cultu Chri '
6쪽
Disputationum, Articulorum, Sectionum, dc Quaestionum,
in hoe Octavo Tomo continentur.
De Duritate, Ministeris, Ciatu Cissi Domini. ibid.
De dignitatibus Christi. ibid. Sectio I. De digηitate Capitis. ibid. Quaestio I. an per quidCbristus ut homo,
eonstituatur caput omnis Eccles . et Quaestio II. an, quomodo Cissus sit eaput omnium prorsus bominum. FQuastio III. inrum Cissus diei possit caput Angelorum. 9Sectio II. De regia Chrsi divisare, po
Quaestio unica . Uttam Gristus fueris Rex spirituatis, an te oratis. ibid. Sectio IlI. De iudiciaria Cisisti duritate, is,
potestate . . Quaestio unica. Utrum, quomodo iudicia. ria dignitas Cisso tribuatur. ibid. .
Melio I. De Christa Domixo Mediatore. ibiss. Quaestio I. Utrum , is, ratione cistus censeatur Dei, ire Mmmum Hediator. ibid. Quaestio II. Iussi reconciliationem, O pacem nilis conciliaverit, is, istinuerit divinus ille ΜeHaror. 28 Sectio II. De Cisisto Domiso Redemptore , is, salvatore. 32 Quastio 1. Utrum CHisus Dominus verusserit bominum Redemptor. 33 Quaestio II. Utrum nece e fuerit hamanum genus per mωtem CHφι redimi. ηο Qua tio III. suae es de merito risti Redemptoris, an, O, quaηACissus meruerit. qqQuaestio IV. Per quos actus cMissus merue- ροι. Io
Quaestio V. suid Christus sibi, arietis , c
De cultu, is, veneratisne Christi Domini, qae saηctissima Genuncis, ac sanctorum, eoiarumque imaginum, im eliquiarum. 81 Sectio l. De rustu latriae raristo Domino debito.8a Quaestio I. Uttam, ἐν qualiser una adoratione sit adoranda divisitas oristi, O, Hobumanitas. ibid. Quaestio II. Utrum,'quo cultu Crux Cbriam Domini βι euenda. 92 Sectio II. De Cultu sanctorum , earumqu . Ima num, O, Reliquiarum. Im aestio I. an ,--is cultus, saeris immeinibus sit debitus. IOT aestio II. Utrum, qua cultu Sanctorum reliquiae mi adoraηdae. I3q aestio III. Utrum 1ancti sim is eandi. IUSectio III. De eximia Deiparae Hrginis dignia
assio I. tartim Hrgo De ra ab amni originalis peccati contagωne , is, macuti immunis fuerit, eiusque Conceptis diernis Homnino immaculata, ibid. Quaestio II. Utrum B. Virro immanis fuerit ab omni meeato actuali, 188 Quaestio IlI. Utrum B. Virga veia, ' priis dioenis Ν Μater CHisti. I9I Quaestio IV. Utrum B. ΜMia Deipara se per Virgo steterit ante partum, in partu, is
ps ρartum. 197 -lio V. Utrum B. Virgo non suam in σηima , sed i , in corpore evecta fuerit in
7쪽
Questio VI. De eultu, imo time De para Virginis. 236
n e sileri Fidei. 2q2 Quaestio I. si nam fit objectum materiale Fidei. ibid. Quaestio II. in quid fieri debeat rastrae Fidei
res utio, tanquam motivum certum ,-in-
fallibile , tam prusticinis credendorum, quam assensus ne νι. a SoQuaestio III. squale fit obiectum Fidei tam
materisse , quam se mater utrum videlicet fit complexum, 'e incomplexum, orrinatum, vel inordinatum. 26
Quaeres I. An Dmbolam qnod dieitvν Aps liram, fis reve ciso Apsolis editum, a Quaestio IV. An, qualiter , Fides suo u tempstrum profectum ac augmentum susceperit. . . itfid. Quaestio V. Utrum objectum Fidei sit ita necessario .erum, ut nullatenus ei salsum sub
Quaestio VI. Utrum obiectum Fidei ita necessario debeat esse obseurum, ut nulla ratione possit esse evidens.
De habitu Fidei. 298 Quaestio I. Utrum detuν babitus Fidei infusae 'umer in nobis perseverans. ibid.
Qilaesito II. I uid , on qualis sis Fides ha- . .itua . 3 Qua lio III. In quibus subsectis isset Fide, infuse habitur. 3IO Quaestio IV. a quo, is qualiter Fidei babiatus producatur, . 32I
Quaestio II. Utrum asensus disinae Fidei fit certior quolibet rigensu frientiae vel notitiae
naturalis. 329 Quaestio III. An, O quomodo actus internus
Fidei fit necessarius ad salutem. 3 DQuaestio IV. an , qualis actus voluntatis praereqvisatur ad actum Fidei. 337 Quaestio V. an, quomodo, quaaedo Fides
De spe divisitus infusa. 3q8 Quaestio I. suid,'qualis β divina ves. 349 Ouaestio II. suo am β obiectum divinae Quaestio III. suo am βι subjectum spei rae
.logicae, seu in quibus illa reperiatum. 36I
De virtvte Garitatis. 363 Quaestio I. Utrum, O, quasis virtus β cim
Quaestio II. Iuodnam sit iniectum Garitu
Quaestio III. An fit praerepttim speciale de diligendo Deo , quomodo ae quando impleri debeat. 379 TR Α-
8쪽
TRACTATUS EIUSDEΜDe Divini Verbi Incarnatione.
De Dignitate, Minisseris, re culiucbrim Domini,
Xaminatis, & quantum pro dulci nostro licuit, abunde declaratis iis omnibus , quae spectant ad incarnati Verbi mysterium , & excellentias , jam supersunt declarandae, ac discutiendae illius dignitates, functiones. &debita veneratio. Quanquam autem Omnes illae Christi Domini dotes plurimae sint, variaque ipsius ministeria , & multiplex et cultus exhibendus I nihilominus quoniam haec omnia non ita dissicilem investigatio. nem , ac resolutionem prae se ferunt, idcirco supersedentes ab ampliori, & longiori discussione, haec omnia praesenti hac ostrema disputatione tribus in sequentuus Articulis proponemus, & expend
De duritatibus raristi. CF ristum innumeris gloriae titulis sul
gere, utpote Deum,& hominem omnibus praecellentiis illustrem, nemo est qui deneget 3 attamen ut eas omnes tartum in
ordinem perstringamus, triplici potissimum titulo Capitis, Regis, de Iudicis illas comprehendemus, de explicabimus in totidem diectionibus subjiciendis. Frasa meat. Tom. VIII.
De dignitate Capitis. CHristum Ecclesiae caput esse non uno in loco prodidit Apostolus Paulus, ut in Epistola ad Ephes. cap. I. Ipsum dedit caput super omnem me lam , esseorpus inrus. Et cap. I . Mulieres , Aquit, viris suis subrisae sint, I t Domino ἔ quo niam vir cyut est mulieris , Mut invius evus meisse. Et in priore ad Cor. cap. II. nii viri rapvi Cissus est, caput autem -- lieris vir, eaput verὸ Coram Deus . Et in Epistola ad Colossi cap. r. Irae es ea ecorporis Ecclesiae , qui a principium , prim
genitus eae mortuis, ut β in omnibus ipse ρη malum tenensi quia in ipso complacuit omnem ponitudium lababit,e:-fer eum reconci
liare omnia in ipsum , mei ηι per suu ne 3 crueis fus, Me quae in terris. Ma qua in caelis μηt. Quae omnia quamquam ce tissima sint. de apertissima , nihilominus non ita liquido constat qualiter Christus sit caput totius Ecclesiae, an videlicet hancidignitatem sibi vendicet, qua homo, nora solum in homines justos, ac praedestinatos , sed reiam in infideles, peccatores , de reprobos, imo & in Angelos tam bonos, quam malos 3 quas utique dissicultates tribus in sequentibus Quaestionibus explanabimus.
9쪽
Trach. I. Disp. III. Art. I. Sect. I. Quaest. I.
an O, per quid tarsus ut bomo, constituatur caput omnis Melesis. Notandum primo: extra controversiam esse, quod Christus sit Ecclesiae caput ratione Divinitatis, sicut & duae aliae dirinae personae ; scd dubium est an praecise
uatenus homo hanc dignitatem sibi ven-zlicci , non quid cm usurpando particulam illam quatenus reduplicative, sed duntaxat specificative. Enimveros restiplicati vc sumeretur, sensus esset, quod hristus diceretur Ecclesiae cap propter suam huma nitatem, quasi humanitas esset ratio forma- Iis cur Ecclesiae caput appellaretur , quod aperte salsum est; alioqui hac ipsa ratione quilibet homo veram habens humanitatem, censendus esset Erclesiae caput: sumendo autem illam particulam quatenus bomo, sp Krficative, sensus est quod ratio illa capitis Ecclesiae, ita Christo conveniat, ut per humanitatem capitis munus impleat, &ossicium exequatur in univcisam Ecclesiam, non solum in terris militantem, & triumphantem in coelis, sed citam in purgatorio lugentem, εc patientem. Notaηdum se nia , ad rationem capitis moralis, & mystici quatuor maxime conditiones dc siderari, juxta proportionem, &analogiam ad caput naturale, cui in ordine ad sua membra quatuor haec potissimum
competunt. Pramum est, illius cum membris, ac toto corpore summa conjunctio, quae ex ambobus unum enicit . secundum
est , pi incipatus ejusdem , & eminentia,
qua cunctis antecellens, ipsis velut ex arce quadam prospiciens consulit , ac moderatur . Tertium est , vivifica virtus propter sensus internos, di spiritus, ac nervorum Originem, quibus mediantibus caeteris membris vitam , de motum tribuit . sivarium denique, est conformitas naturalis, quam habet cum caeteris membris, quibuscum tanto tamque arcto foedere iungitur , Ee sociatur , ut corum omnium vel voluptatem, vel dolorem quasi proprium excipiat.
Quaeritur autem, an quatuor . haec per me.
taphoram , & analogiam, ita Christo competant, ut revera censeatur Ecclesiae caput. Ianiam tertio: quod cisi i hcologi Omnes conveniant Christum revera esse Ecclesiae caput, non consentiunt tamen de ratione formali, per quam haec dignitas ipsi
competit, an videlicet per gratiam dumtaxat aut unionis, aut habitualem, aut actualem; an vero ad constituendum it Ium formalitcrin ratione capitis sit opus aliquo alio, scilicet dignitate aliqua, & potestate , quae
sit ratio formalis constituendi eum in ratione talis capitis, sicut v. g. ultra cognitionem legum , & constitutionum notitiam, item bonos mores , opus est judici auctoritate , potestate commissa , ut constituatur formaliter in ratione judicis. Duo itaque in praesenti qu stionc sunt determinanda. Primum, Iam revera Christus pro pric dicatur Ecclcssiae caput. secundum,pa quid a maliter haec dignitas ei competat , an maneaxm per gratiam unionis, an per gratiam sanctificant cm, an vero per aliquam auctoritatem illa hac utraque gratia distinistam .
CONCLUSIO PRIMA.C M ui verὸ-propria s metesiae caput
quatenus semo. constat haec veri as expiaefatis Scripturae textibus quibus Arcissolus eonstantissime Christum Ecclesia caput appellat; quod ut is ue non faceret, si r
vera Christum vere, ac proprie caput Ecclesiae appellandum non existimaret. Probatur insuper ex eodem docente ad Rom. cap. I. & I. ad Cor. II. Ecclesiam esse corpus Christi mysticum; Sicut enim, inquit,
in uno corpore multa membra babemus , omnia autem membνa non eumdem actum habent ; rta multi sumus unum corpus in Chri-M: scd omne corpus non solii in aliis membris , verum etiam capite constare debet; alioqui monstruosum foret, & inane: igitur Ecclisa necessario debet habere aliquod caput: at nullum aliud habere potest piaeter Christum : igitur christi is est pioprie caput Ecclesiae.. Quod autem Apostolus loquatur de Christo ut homine in his omnibus textibus , quibus eum Ecclcsae caput praedicat, colligitur ex antccedentibus, & consequentibus verbis ; in eis enim textibus seinpera liquid praecedit, vel sequitur, quod ius stum ut hominem sapiat. Sic in primo cap.
ad Ephes prius dicit Apostolus suscitor
illam a mortuis orie. Quibus, ut videre est, cum addit Christum a Patre constitutum
esse cae ut Ecclesiae, loquitur de Christo
10쪽
Favet etiam ratio; Ille enim revera caput est morale, ac mysticum Ecclesiae, cui cometunt quatuor conditiones ad caput my-icum desiderandae: at illae mirum in modum Christo, ut homini conveniunt. Primὸ namque tam arcta est Christi capitis cum suis membris coniunctio, ut unum cum eis efficiat , ut docci Apostolus ad
Rom. Cap. II. dicens: sicut enim corpus unum est , is, membra habet multa ; omnia autem membra eo oris eum sint multa unum
ramen ereptis sunt . ita Cissus . Quibus verbis tantam esse conlunestioncm Christicum Ecclesia significat, ut ipsum corpus Cis i non dubitet C5γistum viraciter appella: re, inquit S. Fulgentius lib. a. ad Monimum, cap. 9. Quod etiam S. Augustinus passim lcstimonio suo confirmat ; velut ad Psalmum I 27. &c. Μulti bomines sunt, inquit, unu 1 b-ο s. Multi enim Gristiani, unus Christus. Non ille unus, nos multi;
sed is, nos multi in illo uno unum. Unus emgo bomo Cis us eaput , corpus : quod est corpus eius , Ecclesia ejus , dicente Apsuo,
quoniam membra sumus corporis Hus : cs, , Vos autem estis corpus Cbrisι , D, membra: intelligamus ergo vocem butus hominis, in cuius corpore unus sumus hamo. seeundo, Christus tamquam caput in eminenti loco , & quadam arce collocatus ,
peculi seri providentia regit corpus suum,& Eeclisiam gubernat , ac pei prospera, Nadversa, mirabili sapientia, fideles ad destinatum finem aeternae stelicitatis adducit :υ enim salvator omnium hominum, maximes letium, ut scribit Apostolus: qui & hoc insuper solatii plenum addit ac fiducia :Si quis autem suortim, i , maxin, e domesticorum , curam non babet, fidem negavit , is, est infideli deterior . Quid est autem domellicum magis, ac proprium capiti , quam
corpus suum; imo quid est ipsum sibi P Est
autem, ut proxime antc ex Augustino demonstratum est, unus homo Christus caput , & colpus . Hoc est fideles, di in Ecclesia censiti , qui sunt domestici Dei. Sed in hoc argumento diutius haerere non est praesentis instituti.
Tertium capitis insigne est, ut in corpus universum membraque sua vim quandam vivificam , & ad sui conservationem Necessaria subsidia di fundat quam quidem ob
causam in capite tamquam in Jonte , ac thesauro, larga debet ineste cosa, &opu-Ientia quadam omnium, quae ad corpubluendum, vegetandum, & animandumn cessaria sunt . Sic in spiritali EccIesie Capite Christo , plenitudo omnis inhabitat:
in eoque sunt omnes thesauri sapientiae , &scientiae absconditi. Inde totum in corpus, ac singula membra vitalis gratiae succus, ac coelestium donorum, & auxiliorum inexhausta vis, & ubertas profunditur. Nam nulla nisi per Christum, & a Christo, velut unico , ac generali principio, gratia quantumlibet tenuis , & exilis, aspergitur: quod alio in loco ex Augustini praesertim auctoritate plenius approbavimus. Hinc secundus Adam appellari solet Christus Dominus: quod, ut ille caput, id est,
auctor, & sator humanae secundit m carnem propaginis fuit: sic alterius ac multo praestantioris ortus, hoc est, spiritali, vitae largitor ac parens ille successit. 4 andem in Christo est consormitas naturae cum ipsis membris Fcclesiae : habet enim naturam humanam ejusdem speciei cum n stra, & per omnia Patribus voluit assimilari, in iis quae naturalia sunt, ut arctius cum hominibus commercium haberet I quo fit , ut ratione hujus conditionis maxime dicatur caput Ecclesiae, quatenus est hcmo, riori vero quatenus est Deus: licet quatenus Deus sit caput primarium , vitam grati ,& gloriae Ecclesiae membris influens. Hine apprimc notat Alens noster qu. I 2. art. I. quod caput Ecclesiae dicitur communiter, & proprie; communiter quidem , tota Trinitas censetur Ecclesiae caput; tota cnim Trinitas, inquit, movet, & regit Ecclesiam, & infundit ei gratiam, qua sentiat per fidem , & moveatur per Claaritatem, unde in ratione regentis, & influentis se habet ad ipsam: secundum vero humanitatem Christus proprie dicitur caput, quia hoc modo se habet ad Ecclesiam sc-cundum rationem conformitatis ad ipsam per gratiam, & naturam: unde glosa in illud , Ipsum dedit caput, &c. ait, Pro- , , pterea dicitur caput secundi im humani- ritatem , secundum quam ei conjungitur , , Ecclesia, natura, Κ gratia.
Obbervat secundo, quod licci Spiritus is sanctus dicatur principium, de fons in- is
fluens, ac in nos derivans omnem gra- istiae plenitudinem, & per eum omnis mo- istus, & sensus vitae spiritualis habeatur; is attamen dici non potest proprie caput ri Ecclesiae, quia, inquit, potest aliquis dici , , caput Eeclisue vel per rationem influen- is