장음표시 사용
4쪽
5쪽
Di tale est proprio eommunia dicere, tuque Rectius aianum carmen deducis in actus, Quam si proferres ignota , indictaque primus Horatius in arte.
6쪽
Uder hie Iibeν , vis Harissime , ruum .sibi nomen inseribere non sui quidem aut auctoris , sed argumenri fiducia , quippe de jure seriptus . Seu enim Iustitio, seu Juriorudentia eo voeabulo intellDgMur , urrumque seque adeo tuum V, ut omnium fere tonsensu nom minus gentis tus ,
quam Justi, o Iura onfvisi eognomento nosca ris. In inreque, scilices praerogarimo veluti tu , disio Augustissimum Camotum Im nondum p riνum Hispaniarum , - optimus erat aestimaror ingeniorum, ita, de re primum tofuisse novimus . Is enim, Miyresemis quae ru Infisi
quae tamini Sapientiae documenta dedisses in ho-a a notis
7쪽
nestissimis Regni praefecturis Regsis redisIllis
demandari solitis , honorifereri semis literis reflatim accitum Praebia tantisper praeesse iussit; donee, puro , vacaret augustior bonoris gradus , cui Principale Numen te res arat ultro primum, mox ct admiratione virtutis. Cum enim laboriosissimus Princeps, Regno nondum
tradito Ferdinando fausti, felici , ad facrarum
eurarum is mentum saepius eo eoncederer , ut siderum υiciniori lumine acrius percellimur, ita ob ipsam vicinitatem vehementius tua virtus ulgens eum admonuit, ne a scro comitatu te
diutius abesse paten ruria Igitur libellos agente Bernardo Tanuleio viro incomparabili, rea quo uno post Principem promano Raegni δε- ιistras , Primicerium re flatim renuncia viro eorum , qui in faeris feriniis militarent. In eo autem ram infesti virtuti munere quinuta cum fanctitate , dexteritate , prudentia υessatus fueris , amplissimum libellorum Magistrum non ve bis xaruum, sed re rebus indicasse meminimus. Num m iis dissicillimis negotiis expediendis non remere alterius opera utebatur , nec nis fuc cessore Meepto, ci' augustius ministerium fusi pere russus, a suo re latere diselli seluis . in
vero ubi faustissimo Ardinando delatum rerum arbitrium , is quidem in optimis 'Magistratibul optareris ρr identi Mi Parentis aemulus. sub ipse Misit mi Renni tiraeinia , ut ostendereν t
8쪽
quantam in virtute tua suetam reuorasset , ratione Principatus ira -nente , 'γε potissimum Panormum proficisci iust furorum feriniorum Proximum ibi futurum . Rebus Siciliensebus prineιare gestis, Neapolisanos suos Rex piemisse sdiuturniori rui desderio reneri noluis , ae , quod nostra memoria vix alteri obtigit, Smiratus necessitate remissa , te recta in serum Consi rium viginti quinque virum silitibus iudieandis adlegit . Ex quo autem ius dicere es iussus ,
quibus muneribus tua virtus a sementis σPrincipe eobonestari meruerit , Cives , ο ρ regrini norunt e sciens ea praetereo , ne modestam tuam Leessere videar . Ita enim m. piones ruas eomposuisti , ur bonus esse , quam praedicari malis. Illud unum excidere mihi non
pariar, quod tibi , re Siculis uni-6is perbo-nον eum haee seriptitans audis , Regem sciliere indulgentissimum sngulare quoddam restimonium suae voluntatis in Siculos editurum te fummum apud eos Consiliarium defignasse; id pridem ο- primo Principi placuisse, ex quo, apud Siculos ingenio ruo perspecto semel, omnium in te ordinum studia conυers forent. Id quidem mishi dolendum ob absentiam tanti patroni: vernm ego, quod elaritudini tuae debebatur, absenti , er praesenti primisias Iaborum meorum tibi dicatas volui. Accipe igitur, quod ero , qua me humanitate nuper excipiebas , atque se habe
9쪽
M , nihil a me innquam ma s.' ex an ἱ 'sen. . unxia scriprum , . quam quod de supergressa vinure rua non minus animus tibi de risimus, quam sudium verisaris expresseris rate , meq-, ον facis, tueri perge . Neapoli pridie kalend. lFebruari am. CIPI CCL Viii- j
10쪽
EX nostratibus plerosque omnes, qui
de jure libellos ediderunt hactemus, perpaucis quidem exceptis, diversa plane ratione cupidae legum juventuti operam suam addixisse video. Alii enim Neapolitani juris prorsus incuri id selum negotii dari sibi crediderunt , ut ad singulas Iustiniani rubriacas commentariola scriberent usque
deo Triboniano obstricti, ut ipses etiam institutionum desectus aliunde supplere religioni ducerent . Audaciores
alii quisquilias Romani juris quotidie
languescentis omnino fastidientes de j re tantum patrio, nescio quid, scriptitarunt. Utrique, absit verbo invidia, duplici fere via videntur errasse. Quod ad primos enim, non oportebat, in tamia librorum mole operam abuti quem
piam in institutionibus interpretandis, praeteritis in philosepho saeculo legum causis, praeterito, quod est gravius, jure patrio, cui potissimum videbatur adi borandum. Cum enim Iurisconsultus, o legum a