Joh. Caspari Suiceri ... Symbolum Niceno-Constantinopolitanum Expositum, Et Ex Antiquitate Ecclesiastica Illustratum

4쪽

IOH. CAS PARI SUI CERI,

CANONICI ΕΤ PROFESSORIS TIGURINI,

SYMBOLUMNICENO CONSTANTINOPOLITANUM

EXPOSITUM.

. ILLUSTRATUM Q

TRAIECTI AD RHENUM,

6쪽

HADRIANO RELANDO.

LINGUARUM ORIENTALIUM

PROFESSORI,

DE RE LITERARIA OPTIME MERITO IN DIESQUE MERENTI,

INSIGNI ACADEMIAE

7쪽

HANC

IOHANNIS CASPARI SUICERI

EXPOSITIONEM

SYMBOLI

L. M. D. D. D.

CELEBERRIMO NOMINI EIUS

ID EVOTISSIMUS

8쪽

CONSPECTUS TOTIUS OPERIS.

Agitur I. De Autore hujus Symboli; Concilio scit. Niceno , edicto Imperatoris Constantini coacto. II. De consilio, S sine hujus ConciIii ; nimirum, ut venenum Arianae haereseως tolleretur , & orthodoxa de Filio Dei doctrina stabiliretur. III. De duobus Decretorum in Me Concilio conditorum gene

ribus; quae sunt οροι , και διατυπώσεις.

IV. Autoritas Symboli I matur . consensu antiquorum Patrum . & τν συμφω - , quam habet Cum Scriptura Sacra. Docet tamen , non tantae auctoritatis hoc esse Symbolum , ut principium Theologiae dici posset; manikste enim solas isΘεους και ζικὰς γραφάς Theologiae γνη α continere , demonstratque, Asertiones Do forum Ecclesae,

sive singulorum extra Concilium . sive in Concilio congregatorum , Theologiae principia non esse. V. Tandem fuse agitur de disserentia Niceni Consantinopolitani Symboli.

Haec verba πι ύομεν bς ὼα θεου explicat Autor, docetque cap. 2. aram in significare I. Nosse. S persuasum habere. II. Committere rem quampiam fides alicujus. III. Fidem habere alicui.

IV. In aliquem credere.

Hujus fidei objectum est,

9쪽

I. Solus Deus.

2. Causa inciens est, vela. Frincipalis; 1cit. Deus; vel b. Infrumentalis, nempe verbi Divini praedicatio. 3. Paraes Fidei sunt,

β. Mensus.

γ. Fiducia. . Praecipuae ejus troprietates sunt, a. Quod sit necessaria.

b. Quod Unicuique Fidelium Deum, S beneficia Cis, si sigiuatim anticet. c. Quod sit frma is solida. d. 9uod etiam invisibilia , humanoque iudicio impo/Ibilia , apprehendat.

s. Proponit EI LI a Fidei, nempe a. 1lla, quidem sola, jus, scat.

b. Illa non mortua, sed bonis operibus e cax es. Refutat obiter Grciserum , & Badium Jesilitas, atrocissena calumnia ResormatoS prementes.

CAPITE TERTIO.

Verba Dα Θών explicans, 1. Unitatem divinae essentiae probat , haereticorumque varias oppugnat sententias, ut a. Eorum . qui duos, natura o loque dispares, esse Deos dicunt. h. Multiplices Valentinianorum foetus. c. Pluralitatem Numinum apud Ethnicos. II. Agitur de Trinitate Personarum. Et I. Vox Tριας explicatur; atque quaeritur, a. Au

10쪽

a. Au voce Τριας , in S. Scriptuma vultibi expressa, isti Iiceat. b. stuando hoc vocabulum usurpari coeperit. Σ. Triuitatem demon strat x. Ex veteri Tesamento. Σ. Ex novo Testamento. 3. Ex antiquitate Ecclesiastica, dc ida. In genere.

b. In specie. s. Ex una indivisa adoratione, invocatione, Et collaudatione Sancti mae Trinitatis. β. Ex δοξολογία, seu hymno glorificationis. . Ex variis militudinibus.

3. Necessitas credendi S. S. Trinitatem. q. Generatiora haereticorum argumenta, S. S. Triuitati oplosita, producit, refutatque α. Eorum 1ententias, qui personas Divinas eonfundunt. neque Trinitatem Unoscunt.

β. Alios haereticos . Tritheitas dictos . in sanctissima Trinitate tres subsantias , S naturas per omnia miles, dicentes.

Primam ex septem'. quas sibi proposuit partes scit. I. de Deo Patre. Σ. de Filio, 3. de Ssiritu Sancto, . de Ecclesia. s. de Baptismo , 6. de Resurrectione , 7. de Anathemate. quo Ariani percutiebantur aggreditur; ubi mundie Deo Patre , tum de omnipotentia ejus.

vox Πατηυ de Deo usurpata duplici sumitur modo, I. pro tribus Deitatis personis. Itaque Deus vo