Joh. Caspari Suiceri ... Symbolum Niceno-Constantinopolitanum Expositum, Et Ex Antiquitate Ecclesiastica Illustratum

11쪽

a. Respectu omnium creaturarum.

b. Regpectu Fidelium.

Σ. 'Tm πικως, pro Deo Patre. II. Divinam omnipotentiam nunc considerat Autor.

Tria examinat, nempe

II. Creationem caeli. Ubi circa vocem οὐρανος consideranda I. Et mon. 2. Vocis explicatio. 3. Causa et ciens, scit. Pater omnipotens: porro destruit hoc loco argumenta eorum, quia. Caelum aeternum dixerunt. h. Ex caelo Deum facienes, ilud adorarunt. c. Caelum ab Angetis creatum Uerunt.

. Finis creationis coeli; eumque i ius Dei gloriam esse, evidentissime probat. s. Divisio, quae est tripleX. S. enim Scriptura numerat α. Caelum aereum, supernum β. - AEthereum, seu superius γ. - premum, seu beatorum. Quidnam Patres Niceni intellexerint per creationem iis s ilium; nempe Angelos, quorum profert x. Explicationem nominis. Σ. De nitionem. 3. Causam incientem. scit. Deum. Dein rationes reddit. cur Moses in historia creationis Angelorum mentionem e re m non fecerit, nempe a. Quia duntaxat visibilium ci rationem sibi commemorandam profosiit.

12쪽

β. it omnem Idololatriae occasionem praerideret. Postea varias de tempore Angelorum creationis refert sententias. Sunt enim quia. Eos ante mundum creatos flatuunt. h. Alii docent. simul cum adspectabili hoc mundo esse creatos: Inter hos sunt, qui volunt α. Angelos primo die creatos ; in quam sententiam Autor noster concedit. β. Alii de die Angelorum creationis partim επέχουm , partim dubitanter loquuntur. Proprietates; sunt enim N. Ἀσώματοι incorporei, re docet huic incorporeae An

gelorum naturae non repugnare.

α. Quod ipsis in S. Scriptura membra tribuantur hu

mana.

β. Quod Angeli sub forma corporea saepius apparuerint. Hac occasione in Originem erroris inquirit eorum , qui Angelis corpora tribuunt, atque ostendit errorem hunc emanasse ex V. 2. cap. VI. Genescως male intellecto. Hane opinionem refutarunt Patres Partim κατ άραν, partim κατα θέω

a. Καr' αρσιν docuerunt per Filios Dei non posse intelligi Angelos,u Quia Angeli in S. Scriptura nunquam

vocantur 'Υωὶ Θεοῦ.

stula sunt in Vorei. I illi Quia hac ratione Augeti, non homines, fuissent puniendi. b. Καὼ θεσιν docuerunt per Filios Dei inteiastendos Sethi Posteros. a. Sunt 'Aορατοι , invisibiles. . Sunt

13쪽

a. Sunt Ἀθωατοι , υμ 'Aφ, ροι, immortales, S a corruptione immunes. Sunt περίγραπτοι, id est, non sunt in omni loco. s. Angelorum divisionem ; quorum alii sunt boni , alii mali. Bonorum considerat

β. ecta, eaque duplicia: Aua respectu Dei. alia

respectu Creaturarum. a. Respectu Dei, cujus nomen assidue laudant. h. Respecru Creaturarum . quae sunt, Fideles custodire , eosque in omni bono juvare. γ. inposita, cujusmodi sunt I. Peccata, quae Angelos abigunt. 2. μγελο usia. Dein rationes reddit, cur Angeli non sint invocandi. a. aeuia cum Deo non glori cantur. b. Via uulla creatura es adoranda. c. 2uia Angeli non sunt omniscit. III. Creationem Terrae cum rebus visibilibus; deque hac redi stinctius acturus, probat Autor 1. Causiam incientem creationis Terrae , &c. Aoum Deum, refellitque eos . a. Sui mundum genitum esse somniarunt. b. Qui mundum ab Angelis creatum dixerunt. c. Qui Iures mundos e se voluerunt. χ. Materiam , eX qua omnia Producta , nullam fuisse.' quum Deus vocarit ea , quae non exstiterunt, ac si exstitissent. 3. Finem creationis mundi , gloriam S cognitionem Dei

esse.

. Mundum interiturum docet.

14쪽

Ad haec Symboli verba, Kwον,-Xpον. tria Filii Dei nomina examinat, & ostendit I. Nomen Κύμ' tribui,

T. Teo.

L. Fitio Dei. 3. Spiritui Sancto.

. Patri S Filio M.

s. Nessae: ubi etiam haereticorum, asserentium Christum non verum esse Deum , quia I Corinth. viri: 6. dicitur. H δε εις Θεος ο Πατηρ , - εις Xριος, argumenta funditus evertit. II. Salvatoris nostri nomina, 'b σους &Σωτώ explicat, atque luce meridiana clarius docet , - σωτῆρα de Christo mLnus accurate , imo vero male Servatorem, optime autem Salvatorem, reddi. III. Nomen X γώς examinat, atque I. Vocem explicaturus, dicit Xρις ὰς vocaria. In genere α. oleo unctos.

β. aut ad usum quempiam a meo desinantur. γ. Pios, Gue Fideles. b. Inoecie Messam vocari Xυ ν, ubi duo observat, α. Quo sensu Xe ς vocetur, cum naturali oleo non

β. auid nomen Xεγώς denotet. 1. Accidentia propria Christi refert, uta. 2uod Christus fueriti ne peccato. b. Quod etiam sub V. Te samento notus fuerit. 3. Inter pugnantia, seu opposita numerat

15쪽

CONSPECTUS TOTIUS OPERIS.

a. Eos, qui docuerunt, Christum alium esse quam P

b. Eos , qui a mare non erubuerunt bi veri Christi

nomen competere.

Haec verba τον 'Υων τοῦ Θεῶ τον μονογνη evolvit , &Ι. Nomen 'Υύς explicatur. Diciturque illud proprium secum dae S. S. Trinitatis personae esse, ejusque ἰλωμα ἀφοριοῦκον significare, dca. Docet, quomodo Fideles ex Deo geniti dicantur. &b. stuo sensu Divinae naturae participes. II. Expricatur Μονο ς , atque demonstratur unigenito Dei Filio non repugnare . quod Angeli Iob. I: 6. & Principes Psalm. LxxxII: 6. & omneS Fideles Joh. I: 0. Dei Filii dicantur.

Pertractantur duo, nempe I. Agitur de aeternae generationis m serio. Sed cum illud im mane adeo humanum captum superet, proinde curiose minime investigandum monet Autor. II. Docetur , Chri um genitum , non factum esse , illumque igitur non esse creaturam, ut Arius docebat, cujus haruresis hoc loco jugulatur. . C A-

16쪽

Contra Omnes haereticos , qui Filium nudam hominem dicebant sI. Filium esic Θεον αληθινον, hisce probatur argumentis.1. Iis Scripturae locis , in quibus Christus δυρ δεν Vocatur

2. Iis Scriptura locis, quae in V. T. de vero Deo enunciantur, in N. auxem Christo applicantur, ut patet eκα. Num. XXI: F, 6. & I Corinth. x: 9. β. Malach. III: I. & Matth. xI: IO. Marc. I: L. Luc.

γ. Iesaiae vIM: IA, I s. & Luc. II: 3 . Rom. IX: 33. I Pet. II: 6.δ. Psalm. xcvΠ: 7. CIV: 26. & Hebr. I: 6, IO. 3. Attributis, cujusmodi tria proponit Autor. a. aeternitatem. h. Immensitatem.

c. omniscientiam ς qua occasione ad varias objectiones respondet, ut a. Ad Matth. xxIV: 36. & Marc. XIII: 32. β. Ad Joh. XI: 34. γ. Ad Luc. II: sa. . Iis Scripturae locis, in quibus Filius Dei vocatur απιυ--σμα τῆς δορος του Πατρος , & εἰκῶ τῆ Θεου. Loca sunt

h. 2 Corinth. IV: q. Colosi . I: I s. s. Enumeratione operum , quae soli Deo conventcntia , Christo tamen tribuuntur, qualia sunt α. Creatio. β. Conservatio omnium rerum.

17쪽

γ. Patratio mIraculorum. o. Salvatio, cujuS tres numerat actus.

a. Nos intus docere , mentique nostrae novam istandere lucem. γb. Salutem, oblato sacrificio infinitar virtutis, impri

6. Cultu. honore, S adoratione diviva S religiosa, quae Christo cum Patre S Spiritu Sancto communis 'es.

1. Ad verba ψως Dι φωτος docet, a. In genere sic vocari omnes S. S. Trinitatis personas

b. dispecie Filium Dei, idque triplici modo,

CAPITE DECI ΜΟ. Eo ordine de consubsantialitate Patris , S Filii agitur . ut

I. Explicetur vox ' Mέσι ,. II. Notetur . quo tempore is c vox ab Orthodoxis usurpari caeperit. EIII. Quinam, & cur hanc vocem rejecerint. IV. Accuratius veterum haereticorum. Filium Patri Φοουαον di coro recusantium, sententias expendit. I. Sunt

18쪽

3. Semi-Ariani disserentiam introducebant intera. 'OH-ιis, Consubsantiale. &b. KαH simαν ομοιον, simile secundum esentiam , quod

. Alii Filium ἱμοιον dicebant, hujusque vocis tres subliti.

γ. Ex Gregorio Nyseno proseri significationes orthodoxorum ; dein docet, quo 1ensu heterodoxi hac

voce usi sint.

CAPITE UNDECIMO, Agitur de incarnatione Filii, &

I. me duobus incarnationis nominibus, nempe L. ΣάρκωMς. a quo haec sequentia

II. De λόω humanam naturam aE sumente; rationeS cur Filius carnem adsumserit, sunt x. Quia decet, nos resilui in gradum Filiorum Dei, &Dei imaginem in nobis restaurari ser eum, qui natura S

19쪽

1. Quia decet nos per eum reformari, per quem antea formati fueramus. III. De natura, quam adsumsit Λόγος. I. auae est vera, non imaginaria, quod sub lit. a. Probatur, ut & sub lit. h. Eandem carnem humanis quidem in simitatibus ob noxiam, peccati vero expertem fuisse. h. Λόγος ad um t etiam animam rationalem. 3. Λόγος carnem nec e caelo attulit. neque de quavis subsantia. sed re veram nativitatem. S ex B. Virginis substantia e formatam , ad umssit. Hac veritate duo haereticorum genera jugulantur α. Valentini, Valentinianorum ; qui haec S. Scripturae loca torquebant,

β. Apellis. Marcionis Discipuli. . Asseritur Λόγον ad um Fe carnem re Virgine Mariussine semine viri. IV. Agitur de unionis Θpostaticae modo , unionisque duas con iiderat species, scit.

e. 'Eνωσις καυ συνθεων. Dein duas in Christo naturas siedistinguit noster. α. Suas naturas unum facere Christum. β. Unionem duarum naturarum in Chrso factam e , ἀτρἐάως , α γχύτως , ἀχρος- , cui

20쪽

cui orthodoxae doctrinae Varii haeretici contra.

dixerunt. ut,

N. Nesorius, . Eutyches, aliique. V. Tandem de incarnationis necessitate disseritur.

IIa In passione consideranda, . I. Σταυρωθέντα. Christum crucifixum esse. Quod voca. bulum sumitura. Proprie. b. Improprie. h. Tπερ εμων, pro nobis. Hic Varias reperias sententias.

nempe ν

α. Alii Chrsum pro omnibus. sine disramine, mortem Abiise asserunt. β. Alii pro fias Electis. Fidelibusque.

3. Σπὶ Πωτίου Πιλατου, quae Verba Possunt reddi.. a. Coram Pontio Filato. b. Sub Pontio Pilato. . Veritatis hujus oppositae refert. Dirca sepulturam duo consideranda videntur Autori, t. Curatio corporis Christi. . v. Illatio in tumulum; quae necessaria fuit. a. Ut constaret Chrisum , nou -τα δίκη , sed Onias mortuum esse.... h. Ut