장음표시 사용
651쪽
siam. Cuius industria non solum in eodem loco pollere sed etiam per totam Franciam in tantum eoepit propagari, ut nunc usque apud eos, qui in his regionibus Latino sermone utuntur,aecclesiastica cantilena dieatur Metensis, apud nos vero , qui Teutonica siveaeuthisca lingua loquimur, Mette vel secundum Grecam dirivationem usitato vocabulo Mettis a nominetur. Sed ei piissimus imperator cantorem illum sibi allatum', Petrum quidem nomine, Sancti Galli cenobio immorari aliquantisper iussera Illic enim et cantariam , sicut hodie est, cum autentico antiphonario locans, Romane cantari doceri et discere', quoniam Sancti Galli fautor validissimus suit, sollicito monuit. Cui etiam in denariis et praediis plura contradidit massilis quidem et rautinis et alia quaedam insignem quoque capsam cum reliquiis, quam ipsi Karoli vocant capellam, ex solido auro et gemmis
XI. Religiosissimus et temperatissimus arolus hanc consuetudinem habuit , ut in quadragesimae diebus septima hora diei, missarum celebritate pariter cum vespertinis laudibus e acta, cibum sumeret, nec tamen idcirco ieiunium violaret, cum secundum Domini praeceptum ab hora ad horam comederet. Quod episcopus quidam, contra dictum sapientis viri multum iustus et nimium stultus improvide reprehendit. Sapientissimus autem Karolus, indignatione dissimulata, admonitionem eius hi
militer suscepit, dicens: Bene monuisti , laete vir episcope ego autem tibi praeripio, ut nichil degustes, an equam extremi Og rial , qui δunt in curte mea, reficiantur'. comedente autem Karolo ministrabant duces et tiranni vel reges diversarum gentium. Post cuius convivium cum illi comederent, serviebant eis
comites et praesecti vel diversarum dignitatum proceres. Ipsis quoque manducandi finem facientibus, militares viri vel scol
a. et H. h. antem R. c. loquimur aut vernaculo et aut etiam. d. Sed et, conpactam m. H. e. allaetum , allatam M. l. tantarium Meani tam . . iusserat add. m. h. donariis M. i. habebat Rh. octava l. interdietum H m. admonuisti R. n. refletant re1. De quo v. hkehardi IV M. S. Galli, Mon Germ. 88. II 102. 2. Eccle. 7, 18: et noli esse stultusμ.
652쪽
res alae resciebantur. Post hos omnimodorum officiorum, gistri, deinde ministri, post inde vero eorundem ministrorum ministri ita ut ultimi ante odiis medium non manducarent. Cumque iam prope finita esset quadragesima, et praelatus episcopus in tali castigatione permansisset, dixit ad illum clementissimus arolus Ut puto, probasti episcope, quia non intemperate sed providentiae gratia ante rapertinam horam convivorin quadras ima.
XII. Ab alio quoque episcopo cum benedictionem peteret, et ille, signato pane, primum sibi perciperet deinde honestissimo Karolo porrigere voluisset, dixit ei: Habeas tibi totum panem illum. Et sic, eo confuso, benedictionem illius accipere noluit. XIII. Providentissimus Karolus nulli comitum, nisi his qui in confinio si termino barbarorum constituti erant, plus quam unum omitatum aliquando concessit nulli episcoporum abbatiam vel ecclesias ad ius regium pertinentes nisi ex certissimis causis unquam permisit. Cumque a consiliariis suis sive a familiaribus interrogaretur, cur ita faceret, respondit: Cum illo eo et urte, illa abbatiola vel aecol is, eque bonum vel meliorem aδallum, quam ille come aut episcopus sit'. idelem mihi facio . Ex stertis' autem causis quibusdam plurima tribuit ut puta odatrico, fratri magnae Hildigardae, genitricis regum et imperaturum. De quo, cum post obitum ipsius Hildi-gardae pro quodam commisso a Karolo viduaretur honoribus, quidam scurra in auribus misericordissimi aroli proclamavit: Nunc habetio trisu honores perdito in oriente et occidente, defuncta ua orore'. Ad quae verba illacrimatus, ille pristinos honores statim fecit illi restitui. Ad saneta etiam loca dictante
R. acalare M. . in nonnullis codicibus aulae I tur. e. post inde ministri m. . . d. intemperantia H. e. Ab alio accipere noluit m Z. M. f. m. IV. g. abbat uam . . m. n. i. suis ci id. II. h. lam ILI. est II m. acquiro vel saei Z in n. Ex certis apparobit m Z m.
I. mortuae d. 30 Apr. 783. 2. I o his verbis s. Mullenhos undSchero Denkmille deurache Poesic uni Pros: p. 12 et 274.
653쪽
iusticia, liberalissimas manus patenter aperuit ut ex sequentibus apparebit. XIV. Erat quoddam episcopium itineranti Karolo nimis obvium vel magis inevitabile. piscopus vero loci illius, cupiens
semper satisfacere, cuncta quae habuit in eius obsequium profligavit'. Cum autem quodam tempore insperato imperator Oniret, tunc episcopus conturbatus, more hirundinis huc illudque discurrens et non solum basilicas vel domos sed et curtes ipsasque plateas verri faciens et purgari, valde lassus et indignatus obviam illi processit. Quod cum piissimus adverteret arolus, oculos in diversa iaciens et singula quaeque perlustrans, dixit ad antistitem Seinper home optime, bene omnia ad no3trum introitum Dei emundari. Ille, quasi divinitus allocutus , conquiniscens et invictam dexteram complexus et deosculans, indignatione quantum potuit occultata, respondit: -tum e/st, domine, ut, quocumque veneriti voa, Omnia inpurgentur Qque ad
fundum. Tunc sapientissimus regum arolus', de aliis alia intellegens, dixit ad eum: Si saeuare noni, et replere didiei. Et adiecit Habea Uetim ilium episeopio tuo proximum et Omn
XV. In eadem quoque prosectione inopinato venit ad quendam episcopum in loco inevitabili constitutum. Cumque ipso die carnes quadrupedum aut volatilium comedere noluisset, quia sexta esset seria, pontifex ille iuxta lacultatem loci ipsius, cum repente pisces invenire nequisset, Optimum illi caseum et ex pinguedine canum iussit apponi Moderatissimus autem arolus ubique et in omnibus institutus, verecundiae praesulis parcens, nihil aliud requisivit; sed assumpto cultello, abhominabili ut sibi videbatur erugine proiecta, albore casei vescebatur Episcopus autem, qui more famulorum propter astabat, propius accedens dixit Cur i a faeis, omne imperator Nam, quod proicis, illud Optimum t. Tunc ille, qui sallere nesciret et a nullo se falli
654쪽
posse putasset, iuxta suadelam episcopi eruginis illius partem in os proiecit et sensim mastieans in modum butyri degluttivit.
Et episeopi consilium probans, dixit Verum, bone ho3pra diariati addiditque: Omnctu anni dua carrata talibu ca/eis plena ad Aquasgrani mihi dirigere ne praetermittas. Ad cuius impossibilitatem rei consternatus, episeopus, quasi in periculo status et ministerii sui constitutus, ei suggessit Domine, ca8eoδacquirere po8ευm; edis cis, qui eiu8modiciunt, qui uero alit r. Et timeo, ne reprehenaibilia inveniar apud vo8. Tum arolus,
quem insueta atque incognita nequaquam sugere vel latere potuissent, dixit episcopo, in talibus enutrito et adhuc earundem
rerum nescio: Inoide omne per medium et quos tale perve- aeris, acuminato ligno coniunge et in cubam missos dirige mini; alio autem si et clero vel familiae tuae reserva. Quod dum
per duos annos laetum fuisset, et rex talia munera dissimulanter accipi iuberet, tercio anno iam venit episcopus et per se ipsum tanto labore et tam longe adducta repraesentare curavit. Tunc equissimus arolus, curis et laboribus eius compassus, dedit ad eundem episcopatum optimam curtem, unde frumentum et vinum
ad suas et suorum necessitates ipse et successores eius habere potuissent.
XVI. Quia retulimus, quomodo sapientissimus Karolus humiles exaltaverit, referamus etiam, qualiter superbos humili verit. Fuit quidam episcopus, vana gloriae et inanium rerum valde cupidus. Quod sagacissimus arolus deprehendens, praecepit cuidam Iudeo mercatori, qui terram repromissionis sepius' adire et inde ad cismarinas provincias multa preciosa et incognita solitus erat afferre, ut eundem episcopum quolibet modo deciperet aut illuderet. Qui, comprehendens unum murem domesticum, diversis aromatibus condivit et praelat episeopo venalem apportavit dicens, se de Iude illud preeiosissimum animal et ante non visum adtulisse. Ille ad rem tantam gaudio repletus, optulit ei tres libras de argento , ut arissimum illud munus deberet accipere. Tunc dixit Iudeus: Quam deeorum
. m. , . b. de argento m. , M.
655쪽
precium pro tam caro munere Pris hoe in profundum maria
proicis, quam quilibet hominum tam ili et turpia/imo precio illud aequirat. Ille, qui multa habebat et nichil pauperibus unquam praebuerat', promisit ei decem libras, ut incomparabilem illam rem posset accipere. Tunc astutus homo ille', indignatione
simulata, dixit : Nolit Deu Abraturni, ut ita perdam laborem meum et gubvectionem meam. Tunc avarus ille episeopus , tam
carum munus inhians, proposuit ei viginti libras. Iudeus ergo turbidus , murem preciosissimo serie involvens, cepit abire. Episcopus ero , quasi deceptus sed vere decipiendus, revocavit eum et dedit ei plenum modium de argento, ut preciosissimo illo munere potiri potuisset. Tandem igitur mercator ille, multis precibus ambitus, vix concessit et acceptum argentum imperatori pertulit et omnia supra dicta narravit. Post dies autem non multos convocavit rex omnes episcopos et proceres eiusdem provinciae ad colloquium suum; et post multa tractata necessaria praecepit afferri totum illud argentum et in medio palatio poni. Tunc sic pronuntians ait: λε, patre et provisore nostri episcopi, pauperibu immo Christo in ip3i debuisti ministrare,
non inanibu rebu inhiare. Nunc autem, in contrarium cuncta vertento, cenodoaeiae vel avariciae Uer omne mo1 tale intenditis. Et adieci : Unus Mirum tantum argenti pro mur uno
domestico pigmentato cuidam dedit Iudeo. Ille autem, qui tanto flagici deceptus erat, ad pedes eius corruens, veniam pro commisso precabatur. Quem ipse, digna invectione coercitum, confusum permisit abire. XVII. Idem quoque episcopus, cum bellicosissimus Karolus in bello contra Hunos esset occupatus, ad custodiam gloriosissimae Hildigardae relictus est. Qui cum lamiliaritate illius animari coepisset, in tantam progressus est proterviam, ut virgam auream incomparabilis Moli, quam ad statum suum fieri iussit,
deeor in corr. in dedecori , caro re b. et turpissimo Om. Z. M. c. haberet H. . tribueret II. e. m. , in. s. prosatus est L. g. Non velit h. m. H. i. eteriens f. h. ad tam , l. turpidus R. m. m. . . egre add. H. o. necessaria pertraetata re p. t adiaeit
656쪽
seriatis diebus vice baculi serendam pro episcopali serula improbus ambiret. Quae illum callide deludens, dixit, non audere se eam cuilibet homini dare, sed tamen fidam se adlegationem eius causae apud regem fore. Veniente autem eo suggessit illa ioculariter, quae amens postulavit episcopus. Cuius petieioni
iocundissime rex assentiens' , promisit etiam se plus acturum quam illa peteret. Cum autem cuncta pene Europa ad triumphatorem tantae gentis Karolum convenisset , pronuntiavit haec in auribus maiorum et minorum Episcopi eontemptores huiu/mundi debuerunt δε et alio eaeemplo aut ad appetenda celestia
provocare. Nunc vero prae caeteri mortalibu fanta ambitione
corrupti unt, ut quidam eae eis, non contentucepiscopatu, quem in prima aede Germaniae retinet, ceptrum no8trum, quod Pro significatione regimini no/tri aureum ferre olemuδ, pro Glorali baetito, nobis ignorantibua, ibi rendicare voluisεef. Reus, reatum suum cognoscens , indulgentia percepta, recessit.
XVIII. Nimium pertimesco, o domne imperator arole, ne, dum iussionem vestram implere cupio, omnium prosessionum et maxime summorum agerdotum offensionem ineurram. Sed tamen de his omnibus non grandis mihi cura est, si tantum vestra desensione non destituar. Precepit aliquando religiosissimus arolus imperator, ut omnes episcopi per latissimum regnum suum aut ante praefinitum diem, quem ipse constituerat , in aecclesiasticae sedis basilica praedicarent aut, quicumque non saceret, episcopatus honore careret. Sed quid dico: honores eum apostolus protestetur Siquis episcopatum Giderat, bonum opus d iderat . Sed vere vobis, serenissime regum', occulte fateor quia magnus honor in eo opus vero bonum nec minimum requiritur in illo' Supra dictus igitur episcopus', primo ad tale praeceptum conterritus, cum nichil aliud sciret nisi deliciis assuere et superbia ,
a improbis . . allegationem , adlegationem in legationem II. e. m. R . . sensus II. e. ille II. l. venisset g. g. recognoscensis. h. imium, destituar m. . . i. m. H. h. honorem R. l. sereuissime rogum m. H. m. in illo m. II. n. m. II. o primas II p. superbire .
657쪽
timens autem, ne, si episcopatu careret, luxuria sua pariter viduaretur, vocavit duos de primoribus palatinis ad diem sestum, et post lectionem euangelii ascendit iis gradus, quasi ad ali quendum illum populum. Cumque ad tam inopinatam rem omnes admirati concurrerent, excepto uno pauperculo valde rufo galibessia', quia pilleum non habuit et de colore suo nimium' erubuit, eaput induto, tunc dixi nominetenus non re vera episcopus ad hostiarium vel scarionem suum, cuius dignitatis aut ministerii viri apud antiquos Romanos diliciorum' nomine censebantur: Coo ait ad me pilleatum illum hominem, quicitat tetraria ostium cetratae. Festinans ille mandatum domini implere , apprehendens miserum, coepit trahere illum ad episcopum. Qui timens, ne gravi multaretur vindicta, quod tecto capite stare in domo Dei praesumeret', totis viribus coepit reniti, ne quasi
ad tribunal severissimi iudicis traheretur . Tunc episcopus, de eminentioribus prospiciens et nunc vasallum suum alloquens nunc illum misellum increpitans', ex eis voce clamando praedicavit Attrahe illum huc' cave ne dimittaal Velia nolis, uedile renire. Cum ergo aut vi aut metu devictus appropinquaret, dixit episeopus Accede propiu8 appropinqua ' etiam Atque deinde apprehensum capitis tegmen abstraxit , et ad plebem proclamavit: Ecce videtis o populi; ν δ iste ignarus est. Et reversus ad altare solemnia consecravit vel se consecrare simi
lavit. Talibus ergo missis ad finem perductis, ingrediuntur in aulam, variis tapetibus et omnigenis ornatam palliis ubi oppipare illud convivium, auro vel argento sive gemmeis vasis innisum' fastidio vel nausea laborantes in sui desiderium possit allicere. Sedebat autem ipse super mollissimas plumas , preciosissimo serie vestitus , imperatoria purpura indutus, ita ut
a. ad II. b. m. II. e. aligula , M. d. imius , N. e. m. H. f. nominetenus, episcopus m. , . . quo m. h. m. Z m. i. m. H. h. complere II. l. praesumpserit II. m. duceretur L . n. num add. m. o. increpans , in. p. m. . . Appropinqua, Atque m. . . . extraxit II. g. consecrasse II. l. OppidAre , opipare . . immissum II. v. posset II N. ipso mollissimis plumis L. is vestitis exstruetus II.
658쪽
648 MONACHU SANGALLENSIS LIB. Inichil illi nisi sceptrum et nomen regium deesset ditissimorum militum cohortibus septus, in quorum comparatione illi palatini, hoc est invictissimi Garoli proceres, vilissimi sibimet ipsis viderentur. Qui cum post admirabile illud et regibus inusitatum convivium licentiam abeundi peterent, ille, ut eis magnificentiam
suam et gloriam manifestius ostenderet, iussit procedere peritissimos cantandi magistros cum omnibus organis musicorum, de quorum vocibus et sonitu sortissima quoque corda mollese rent' et liquidissima Reni fluenta dureseerent . Potuum vero diversissima genera, variis pigmentis aut medicaminibus contemperata, herbis et floribus, gemmarum vel auri fulgorem in se trahentibus suumque ruborem illis insundentibus, coronata , stagnantibus iam stomachis, tepebant in manibus. Interea vero pistores, lanii, coqui et sartores plenis ventribus omnimoda gulae irritamenta exquisitis artibus praeparabant, qualis nunquam coena magno Κarolo composita est. Mane autem facto, eum aliquantisper ad sobrietatem rediret episcopus et luxum, quem pridie coram satellitibus imperatoris expenderat, perhorresceret , iussit eos adduci ad se et regiis muneribus honoratos adiuravit ut de se bona et modesta apud terribilem Karolum narrare dignarentur et quia publice in uecclesia ipsis audientibus praedicaret'. Quos eum reversos imperator interrogaret, cur eos episcopus ille vocaret, procidentes ad eius pedes dixerunt Domine, ut nos in Gero nomine δupra mediocritatem nostram honoraret. Et adiecerunt Fideli/εimu nobis est et omniabim v tria optimus ille episcopu/ ummoque acerdotio digni/εim . Nam i no/trae vilitati credere dignamini', fatemur aselimitati s trae, quoniam declamatorie audirimis illum praedicare. Cumque imperator, imperitiae illius non ignarus', de modo praedicationis interrogaret', illi, fallere non audentes , omnia
a. illud add. II. h. timeri , M. e. cui . . et o M. e. suamiserum ad Z in. f. organicis . g. m. Η. h. mollesceret . i. duresceret h. m. . m. l. omnia , . m. perhorrere coepisset L. n. modestia . o. quae . . p. illis , m. q. non testari ad Z N. r. m. . m. s. dignaromini m. t. nam . . eius imperitiae eonseiua II. v. inquiseret R. v. et illi eum sinere non auderenti.
659쪽
per ordinem retexuerunt. Tunc intellegens, timoris sui causa magis aliquid illum loqui conatum quam praeceptum suum praetermittere ausum, licet indignum, retinere permisit epise
XIX. Post tempus vero non longum cum quidam iuvenis, cognatus regis, optime in quadam estivitate caneret Alleluia, dixit imperator ad eundem episcopum Bene eantavit modo ille no/ter cleri s. Qui iuxta stulti iam suam oeulariter illa verba suscipiens, et illum imperatoris cognatum esse nesciens, re8pondit: Si omne perriparii possunt butti agricolantibu rete nare'. Ad qu0 responsum improbissimum fulmineas in eum acies imperator intorquens attonitum terrae prostravit. XX. Fuit alius episcopus parvissimae civitatulae, qui se, dum adhuc in carne viveret, non apostolorum et martyrum more intercessorem ad Deum haberi sed ipse divinis ultibus voluit honorari. Sed talem superbiam hoc modo statuit occultare, ut sanctus Dei diceretur, ne omnibus abominabilis cum idolis gentium reputaretur. Hic habuit unum vasallum, non ignobilem civium suorum, valde strennuum et industrium cui tamen ille, non dicam aliquod beneficium, sed ne ullum quidem aliquando blandum sermonem impendit. Qui nesciens quid agere posset ut immites eius animos placaret, excogitavit, ut, si aliquod signum in nomine illius se sedisse comprobaret, ad gratiam ipsius pervenire valeret. Cum ergo de domo sua ad episcopum venire disponeret, assumpsit duas aniculas in manu sua, quas Gallica lingua vetues nuncupat , quae agilitate sua vulpes et ceteras minores bestiolas facillime capientes, caras etiam et alia volatilia ascensu celeriore sepe deciperent'. Et dum in via vulpem muribus insidiantem videret, ex improviso eanes illi tacitus immisit. Quae volatu rapidissimo ruentes post illam, intra iactum sagittae comprehenderunt. Ipse quoque cursu praepeti subsecutus , vivam et sanam dentibus canum et unguibus excussit.
a. m. H. b. pontificatum II. e. m. II. d. in morgine pastoreasdd. N. e. vetrenere II. s. habere , IV. g. studuit II. h. m. , Mi et industrium m. . m. h. illius m. l. nuncupant II. m. quacara re n. m. g. o fallerenti p. ictum q. m. Z, r. eonsecutus K. 4 vel H.
660쪽
Canes autem ubi potuit abscondens, tripudians cum illo munere ad dominum suum introivit et suppliciter insit Ecce, domine, quale munu ego pauperculu acquirere potui. Tunc episcopus, parum arridens, interrogavit, quomodo illam ita sanam comprehenderet'. At ille, propius accedens et per salutem ipsius domini sui iurans quod veritatem non elaret, intulit Domine,
per ' campum istum aballicana, et vulpem istam non longinquam amici δ M.ris habenis po/t iliam tendere coepi. Porro, cum ipsa tam perniciter aufugeret, ut riae eam videre iam potuissem, elevata manu adiurari illam dicen3: In nomine domini mei Rechonia' ta et non moreum ut 1 αμ. Et ecce quari eatenis obligata tetit in loco Ma , donec eam va8 orem derelictam tollerem. Tunc ille, inani gestione perflatus, dixit coram
omnibus: Nunc apparet anctita mea, nunc δcio quia im, nunc
agno/eo quid futurus ini. Ex illo die exosum illum hominem super omnes samiliares suos miro oluit amore. XXI. ee, quia ita se obtulit occasio, extrinsecus cum sint inserta , non ab re videtur, etiam caetera, quae hisdem temporibus memoria digna sunt gesta, stili officio religare. Erat quidam episcopus in Francia nova mirae sanctitatis et abstinentiae, incomparabilis etiam liberalitatis et misericordiae. Cuius bonitate invidus omnis iusticiae hostis antiquus nimium exasperatus tale illi desiderium edendae earnis in diebus u
dragesimae inmisit, ut absque restrastinatione se moriturum putaret, nisi eiusmodi recrearetur edulio Consilio tamen multorum sanetorum et venerabilium patrum' et sacerdotum roboratus, ut carnes pro recuperatione sanitatis aeciperet et postea per totum annum more solito se maceraret, ne ipsis inoboediens et vitae suae perditor inveniretur, eorum cedens auctoritati et
a. omprehenderit in b. Ad Z. c. domini sui m. Z m. d. m. Z, M. e. longe II. s. pretinaciter , . . fixo , m. i. tuasi ovum derelictum Η, quasi derelictam . m. i. Ioc extri ecus inserto II. h. mei add. . l. autem add. V. m. liberalitatis et om Z m. n. honitati Z m. o. m. Z, p. tandem II in patrum et om II r. proditor II s. auctoritate .
1. Rechonem tempore Caroli M. episcopum ecclesia Arontinensis