장음표시 사용
211쪽
L I B. I. C A P. IX. I 6s de C. Memmius ad album linum Nicomedis memoratur apud Suetonium in Iulio Caesare capite undequinquagesimo . Cyathus erat minimum poculum, Graecis Se Romanis usitatissimum, quo potus suos dimetiebantur, ut notat Guillelmus Stuhius Antiquitatum Convivalium libro tertio pag. 3 3 s. Qui vinum ministrabant, a potione etiam dictos notat eruditissimus Servorum commentator Laurentius Pignorius. Porro quum Titus Popma in libello de operis Servorum pag. 66. observet, id olim ministerium apud Graecos Se Romanos honestum suisse, & nobilissimos juvenes in conviviis& sacris publicis id munus obiisse , facile adsentior
hunc nostrum Asmenum claro genere ortum, prae
cipue quod Neroni Caesari potum ministraverit. Asmenus quidam poeta memoratur in Appendice Virgiliana, quam congessit Iosephus Scaliger, ubi aliquot ejusdem Asmeni epigrammata in laudem
Messoris Dei meminit Fabius Pictor apud Servium in librum primum Georgicorum;sed quinam sustrinx siae Tatblianenses, fateor me ignorare, dc m
212쪽
x o: DE. ANTIQUITATIBUB . HORTAEgn a m gratiam a me inibit qui id me docebit. Ex Iite
ris autem D. M. nempe DIS Manibus, corculo intermedio,quod est signum gementis, suspicor, hoc epitaphium exstructum a Bathylianensibus, quicunque ii fuerint, non Deo Messori, sed Mystae alicui Meisoris Dei, licet hic esseratur in dandi casu. sic enim L. Valerius Sacerdos Iovi Tonanti occurrit apud
Gru terum pag. CCvH.num. T. Fortasse etiam A e Frest nomen viri.
T. AELIUS. AVS. LIB. FAUSTu SET. AELI R. ARE TE. VXOR. FECERUNT UIUIS. SIBI. ET . LIBERIS. SUIS. ITE ΜLIBERTIS. LIBERTA BUS. Que E . SUIS. ET POSTERIS. EOR v M. ITA . UT. NE. DENOMINE. SUO. AvT. FAMILIAE. EXEATVT. POSSIT. Μ EMORIAE. SUAE. QSAM DIUTI SSIME. SACRIFI CARI
213쪽
L I B. I. C A P. IX. 17t IV. Quantum fuerit apud veteres proprii nominis aeternandi studium , vel hinc colligere licet, dum isti Aelius Faustus, Aelia Arete coniuges vetant sepulcrum exire de nomine suo vel de D. milia, idest transire in aliam gentem aut in heredes 3 idque ut possis memoriae suae quam diutissi, me scrificari : quod alibi non est ita obvium. Enimvero duplicis generis erant sepulcra ; familiaria, & hereditaria, ut ostendunt Barnabas Brissonius libro secundo Selectarum antiquitatum capite decimo quarto, ScJacobus Gutherius de Iure Manium libro tertio capite Ix. quod male viri. inscribitur. Hereditaria erant quae quis sibi, heredibusque suis, vel quae pater familias jure hereditario acquirisiverat : familiaria autem quae quis sibi constituebat, familiaeque suae, cujus significatio ad libertos quoque referebatur, nam liberti patronorum nomina assumebant, illorumque gentiles dicebantur . Hinc apud Gruterum pag. DCCLV. num. I. Annia Curis monumentum facit Aimilio conjugi,
SIBI. SUIS. LIBERTIS . LIBERTABUSQUE NOSTRIS. POSTERISQUE. EORUM. HOC MONUMENTUM. NE. DE. NOMINE. EXSIAT, quae sermula occurrit etiam pag.DCCLXV. . Ec ΜCXL. T. Item apud Fabretium capite secundonum. I 79. TI. CL. ZOSIMUS. ET . PLAUTIAZOSIME . UIUI. SIBI. FECERUNT. SUISQUE LIBERTIS . LIBERTAB USQUE. POSTERI
214쪽
r a DE. ANTIQUITATIBUS. HORTAEQUE. EORUM. NE. DE. NOMINE. EXIΑΤNOSTRORUM. &c. quae prohibitio ea sepulcra
assiciebat, quae familiaria vocabantur. Apud Sca volam Jurisconsultum in Digestorum libro octog simo primo tit. I. lege XC. iisdem pene verbis Lucius Titius testamento ita cavit: praediolum meum dari mola libertis, libertabusque meis, em quos bucisamento manumisi , es' Sejae alumnae meae, ita ne de nomine familiae meae exeat: quae formula frequens est apud veteres Iurisconsultos. Libro octogesimo secundo Digestorum tit. I. lege XXXuI. f. filiam suam; veto, inquit Titius ex eodem Scaevola , aedificium de nomine meo exire, sed ad vernas meos, quos boc testamento nominavi, pertinere volo. Sicut vero monumenta vetebantur de familia exire: quod jus erat sepulcri; sic etiam si quando illud jus in alios transferebatur, hi adire
illa permittebantur: aditias enim est jus personale eundi ad monumentum Sc transeundi per domum, vel hortum monumento vicinum. Hinc in amplissimo Sc elegantissimo lapide Romano apud Gruterum ΜLXXXI. I. haec leguntur. A D. ID. MO
NUMENTUM. ITUM. ADITUM. AMBITUM ADQUE. HAUSTUM . CORONARE. UESCIMORTUUM . MORTUAS . MORTUOSUE
OSSA . INFERRE. VT. LICEAT. &c. Ambitus monumenti erant pedes in fronte Sc in agro, longitudinem de latitudinem designantes, qui passi in
215쪽
L I B. I. C A P. IX. III in hujus generis lapidibus nominantur. Itus igitur , aditus Sc ambitus cessio ideo conjungitur donationi hujus monumenti, quia monumentum sine illis inutile fuisset; atque hinc etiam dominus fundi ejus ubi erat sepulcrum , vendito eodem fundoitum, aditum , ambitum ad sepulcrum, funeris faciundi caussa habebat, quomodo in legibus praediorum vendundorum cautum fuisse testatur Pomponius in Digestis libro uvII. tit. xII. L. v. de Sepulcro violato . Solebant enim veteres Romani monumenta eorum , quos in vita caros habuerant, frequenti aditu honorare, quemadmodum crebrae
sermulae de itu,aditu, ambitu in saxis sepulcralibus
testantur DLX. . DCLIII. . DCCXcum. s. DCCCCLIII.T.
DCCCCLxIv. 2. Per HA USTUM denotatur jus personale hauriendae aquae e puteo vicino: de quo jure aquae HAUSTUS est inscriptio Ueronensis apud Jacobum Cujacium libro decimo tertio Observationum capite tricesimo sexto, in qua haec habentur . HUIUS. MONUMENTI. EMPTIONI ACCESSIT. ITER. AC. IUS. AD. PUTEUM HAUSTUS. AQUAE. Nos hujusmodi puteum
non semel inspeximus ad viam Appiam in villa Morona ante portam Capenam juxta sepulcra familiarum Passienae & Pasieniae tertio ab hinc anno detecta, ubi erant cubicula & in his ollaria seu columbaria, illis perquam similia, quae descripta dedit Fabretius capite primo pag. I. IO. IG. bc I 3. Putei
216쪽
1 4 DE. ANTlQUITATIBUS. HORTAE
vero non minus quam itus, aditus ambitus ce sione opus erat propter usum aquae , in inferiis Scsacrificiis mortuorum libari selitae . Memoratam
inscriptionem Gruterianam ΜLxxxI. I. per partes eX-plicat Fridericus Brummerus in capite decimo quarto politissimi Commentarii ad legem Cinciam . Quare puteis istis nihil omnino est cum puticulis, de quibus erudite disseruit Cuperus in notis ad caput xxxix. Lactantii de Mortibus persecutorunia
v III. BABERIA. C. ET . D. L. FAUSTA FECIT. SIBI. ET C. BABERIO. D. L. CERIALI. Α V GET. BABERIAE. ID. L. SYΜPHER VIAE ET . BABERIO. D. LIB. LUCRIONI INI. P. H. I N . Α G R. P. X IV. Diu haesi in recto sensu hujus marmoris percipiendo in tertia linea ubi C. Baberius vocatur Cerialis Are. Cerealia quidem duplicia suerunt, nempe sacrificia , & ludi, utraque in honorem Cereris . Sacrificia, quincto quoque anno serVanda, apud Romanos instituta fuiste P. Scipione, Ma
217쪽
L I B. I. C A P. IX. I snio Acilio Glabrione Coss. anno U. C. DLXII. tradit Livius libro tricesimo sexto capite tricesimo septimo. Ludi fiebant in Circo m. idus Aprileis,N UI. kalendas Majas ex kalendario veteri apud Lambecium tomo quarto Bibliothecae Caesareae pag. 28 o. ubi legitur: ludi Cerealici CMxxIIII. id est Circenses missus et q. ut explicant viri docti: quos ludos aevo Iulii Caesaris primus omnium fecit C. Memmius Aedilis , ut patet ex ejus nummis apud Fulvium Ursinum de Familiis Romanorum pag. I 72. editionis Patinianae: quos dudum antea per Laurentium Medicem sibi ostensos suisse testatur Angelus Politianus in Miscellaneoruma capite octogesimo tertio. FIos ludos curabant Aediles plebis, qui vocantur Ceriales apud Gruterum pag. CCLXXII. F. S. 6c CCCCxCII. s. Cerialerenim Se Cereales in libris, nummis, & lapidibus legi observat Dausquius in Orthographicis: sed
quum isti fuerint e Patriciis, ex Dione libro quadragesimo secundo, ubi ait, Caesare jam rerum potito , Aediles tum primum duos e Patriciis, quatuor ex plebe creatos: sed duos illos superiores a Cerere suisse denominatos; ideo Baberius nostersuisse non potuit Aedilis Cerialis, licet sciam in coloniis,'municipiis aliter factum ; quod nomen praeterea solitarium in Hortano lapide apparet, nempe absque ulla Aedilitatis nota . Cereales, in anabasios pro nunciis Sc curseribus memorat
218쪽
1 76 DE. ANTIQUITATIBUS. HORTAE sanctus Hieronymus in Apologiae secundae capite primo adversus Rufinum nostrae Aquilejensis ecclesiae Presbyterum: Iccirco ne , inquit, Cereales in anabasii tui per dimefas provincias cucurrerunt , ut laudes meas legerent Hos putavit Eras. mus sic dictos, quod Ceres Triptolemum ad spargendum serendumque triticum miserit in unive sum mundum: cui restagatur Marianus Victorius , id nominis tractum affirmans a Cerere, quia Proserpinam pesequuta est ubique usque ad inferos Attamen Coelius Rhodiginus in fine capitis octavi libri duodevicesimi Antiquarum lectionum sententiae Erasmi praeiverat, addens anabaseos dictos
ab equorum ascensu ; α rixβασις enim Graece ascensum significat. Sic cursores seu veredarii huc illuc a Praefecto Praetorii cursii publico mittebantur non tantum equis & rhedis, sed & dromonibus per flumina & lacus, ut ostendit Gutherius de Officiis domus Augustae libro secundo capite decimo quarto. At Baberium ex hujusmodi Cerealibus suisse neutiquam puto, de quibus in inscriptis
lapidibus nusquam fit mentio: immo vocabulo Cereali non munus aliquod, sed cognomentum significari existimo, quoniam ceteri omnes, qui in
lapide recensentur, cognomen habent, tanquam liberti, qui praenomen & nomen mutuabantur a patrono. Sic apud Fabretium capite tertio num. Σdc capite quincto num. 3 I6. & alibi passim multi
219쪽
L I B. I. CAP. IX. 177 numero Liberti cognomento ad unum Omnes n tali conspiciuntur. Porro Cerialis suit cognomen familiae Romanae, & ex ea Neratius Praesectus
Urbi, de quo plura Franciscus Iuretus in Symmachi epistolam quinquagesimam tertiam libri dein
cimi . Pinarius Cerialis occurrit apud Fabretium
capite tertio num. ao I. & Cerialis civis Romanus apud Gruterum pag. CCCCLxxxvII. num. s. Alios
Ceriales recenset Cardinalis Norisius in epistolia Consulari pag. 7 7. Quare C. Baberium Cerialem , qui in lapide AUG. praesignatur, AVGustalenta fuisse existimo: quorum Augustalium mentionem iisdem omnino literis in multis inscriptionibus expressam jam pridem monuit idem Norisius in . Cenotaphiis Pisanis dissertatione prima capite sexto. Horum vero Augustalium collegium Hortae exstitisse jam dixi capite secundo num. v. &ex iisdem plurimos libertos fuisse ostendit No- risius, Reinesius Se Turtius noster in dissertatione de Colonia Forojiciensi pag. 3 σ3. quod ideo dictum velim, ne quis A U G. in Hortana inscriptione AUGurem interpretetur. etenim au gures nonnisi Patricii adlegebantur, ex eodenia
Norisio dissertatione secunda capite septimo . Sic ergo inscriptio nostra legenda est: Taberia Catier Caiae liberta Fausta fecit sebi, edi Caio Taberio Caiae liberto Ceriali Augustali, er Saberiaec ἔarum libertae θNberusae ,-Taberio Caiae a liberin
220쪽
i 2 DE. ANTIQUITATIBUS. HORTAE-rio Liscrioni. Infronte pedes quadragi ta,rn agro pedes quadraginta.
D . MAURO M. FI L. APOLLONIAE. VIXIT ANNO. L M. III. AVR. APOLLINARIS. EI. AUR. EVCLIA. PARENTES. FDvLCISSIMA E
rem annos, memoriae ergo posuit.
Hujus epitaphii conclusioni similis prostat apud
Fabretium capite decimo num. x IV. Utrobique ΜΝΙΑΣ pro YNEIAM explosa litera E,favet rectu tium