Collationem iuris naturalis, romani et canonici circa doctrinam De emphyteusi cum ll. et moribus germaniae inprimis... quam...praeside...Dn. Christiano Godofredo Hoffmanno...ad diem 5. april. anno 1720... instituet autor et respondens Georgius Bernha

발행: 1746년

분량: 65페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

' herstin esse videatur, utrum' talem sanctionem ex hoc uel illo jure ortum traxisse , dicere velit. Coue ab hoc immaturo judicio, neque confunde Legem G Legislatorem. Perpende gentium Leges unam S communem habere matrem, Iuralem illam es perpetua in Legem, quae omnis aequitatis fons G scaturigo est, aqua reliquae particulares Iurisprudentiae, tanquam rivi, derivantur. Hae licet in multis magna similitudine gaudeant , nou confundendae siunt a possunt enim honesuam convenientiam a communi matre trahereia Isce

me, de elaboratione disertationis Furidicae sollicitum, commoverunt, ut diversitatis Furium ac Legum haberem rationem, es a consueta Aurium confusione absinerem inprimis in materia, quae hanc mixturam admittere videbatur. In quatuor igitur eapita praesens. abit dissertatio, et jus primum generalia de Dominio

limitato G simplicia de Emphγteus excutit principia rosterum Furis Civilis Romano- Graeci sianctiones examinat e Iertium aurem, quid de reputeus ceι sese . canonicae disponant, conliderat quartum denique usum Legum Romanarum ei naturam Dominii limitati in foro Germaniae, inprimis respectu honorum Salinariorum, quibus Deueta es Nobilissima Respublica Suevo - Hallensis , honorarissima mea Patria ,

gaudet , perpendit. suod Iaxit Deus seliciter l

12쪽

CAPUT L

SEOS, UA, HUJUS DOMINI SPECIES EST, FUNDAMENTO IN IE OTATE NATURALI, EX Q UA CONVENIENTIA LEGIS NATURALIS ET POSTPIVAE DEMONSTRARI

CONSPECTIL

I. Origo re justitia Dominii pertractatur. f. II. EDAM DO hia' mi. . q. IIL Dominium in statu Civili re ringitur. g. IV. DA -- Dominii se Variae Dominis EI. Domi-.- muni isticujus rei tiberam trahit ferem disponendi facultarent.

E origine Dominii non paucae Iuro Consultorum di Philosophorum sunt sententiae atque disputationes, qua n- praeshntiarum meas facere, mei non est instituti. Consistit Dominium iunia aliquori , quae ad 'nos rite perovenit, legitime utendi. Justitiam Dominii ostendit necessitas & indigentia in miserrima Conditione relinquerer. humano generi netis esset, res, quibus opus habet, occupare, & qn suam utilitatem vertere. Inde praesumendum, benignissimum hujus universi Creato- 'rem voluisse, ut homines reliquis Creaturis, quas suae con. . servationi di commodo convenientes deprehenderent, uti

A 3 possint;

13쪽

κ - . CAP. I. DE FUNDAMENTO

possint ; quae divina voluntas porro ex eo colligi potest. quod homo dominii sit capax, illudque in reliquas creaturas exercere possit, quae sane habitudo non ultimum est argumentum, ex quo dominii humani justitia probari potest. g. I l. Effectus Dominii est proprietas. qua res aliqua nobis est relicta et hanc. comitati solet exclusio aliorum ab illius rei usis, dum. hac deficiente. res tot .utentium dispositioni vel non suiscereti vel infiniti litibus confusioni ansam praeheret. Circa modum acquirendi Dominium retineo consuetas distinctiones in originarium & derivativum. Originarius unus est. & dicitur occupa io, quae versatur circa rem nullius. Datur occupanti jus, ex libertate & sacultate acquirendi, hominibus a DEO concessa. Confirmatur hoc Jus . ex praecepto naturali: neminem esse laedendum. Turbatiorem legitime occupantis est laesio. a qua omnes homines sibi - cavere debent. Derivativus modus ullus est, qui ex casu& sacto dependet, qualis est Accessio, alius ex pacto venit. Traditio nqn est necessaria, Cum potius signum trans

lati dominii, quam ipse derivan modus sit. S. ll I. ' Haec tam in statu naturali quam civili obtinent, in

posteriori autem dominium varias patitur mutationes & reis strictiones, quas considerare est operae pretium, cum hodie magis de natura dominii. quomodo se illud in civili statu habeat, quam de dominii in statu naturali conditione

quaeramus. Igitur notandum : Societas aliqua civilis consideranda est tanquam Corpus politicum, hinc & certo re-Dectu pro una persona haberi solet. Haec unitas centrum est vinculi politici, quod ad conservandam vastissimi hujus . aedificii compagem requiritur. Ex eo concludo, communionem aliquam iuprenendam esse inter homines. in nexu societatis aucujus civilis viventes. Haec tamen communici non ita est accipienda, ac si Privatorum Dominia non deis beant distingui ac certis terminis includi t suadet & urget hoc ordo & utilitas publica. Haec communio relativa modota ad integrum Corpus lacietatis, cui& vita privatorum. quidni

14쪽

DOMINII LIMITATI. morram substini Hoc est dominii eminentis sun- ex qu fiuit . quod privari rerum suarum

Dominium a communi matre. ἰri usi nublicae salutem omnes vires & facultates Inteniae ac Collocare teneantur: quod Majestas--:um Dominium sancire, & illius fines circumscribere quen. f. IV. , Hinc sorte non male divido Dominium in prIctim& privatum, quod posterius a priori dependet. A1leru e vim Maiestati in societate civili potestatem aliquam circa ' mnia bona in Republica existentix quam si publicum. Γοω

.nium nominaverim, nil nisi rei notae novum. led. ni a V adaequatum nomen impono. Est autem huius natura: sunt quaedam bona soli Maiestati reservata, ad da Regiminis onera, quae. domantalia, Coronae, EetpΠ- eae OG appellari selent, atque . privati Dominil esse non absque ratione creduntur. Quaenam illa sint, delinira particularium civitatum institutis dependet. & ea numerari & recenseri possunte propterea Dras R'inani lentu' - tiam an explicando titulo de rerum divisone illi haud alle ovuntur. qui huius materiae interpretationem ex generalius legis naturalis principiis aggrediuntur, cum potius ex conditione dominii publici & privati, prout illa in Urbe Romano comparata erant . illustranda sint. Porro ad publicum hoc Dominium spectat suprema illa potestas, quae Majestati in omnia ad corpus illud politicum pertinentia bona competit. Ητc primario in connexione conlittit, qua haec privatorum bona Reipublicae inseparabili vinculo an nectuntur. Est aliquando haec connexio satis. evidens, quando sub certis modis & conditionibus bona quaedam privatis traduntur, quod in seudis aliisque bonis ad seudoriim naturam accedentibus est conspicuum e aliquando haec connexiol remotior est, quando absolutum quali arbitrium circa quaedam. bona privatis permittit, ita ut saepius nulla vestigia limitatae, facultatis ciaca ista hona apPareant,

ubi ratio in eo quaerenda est, quod Reipublicae, inivo tuo .

15쪽

eminentiori Iure, parum intersit, utrum a Gio an Sempronio possideanturi

His praesuppostis & originem S naturam notarum diis visonum Dominii perspicere posthimus. Huc referas disti iustiones in absolutum & limitarum. plenum & minus plenum, directuin & utile, revocabile & irrevocabile. nec non divisionem in bona hereditaria. allodialia 3c seudalia, de quibus hic agere supersedeo, cum vel ex ipsis.Vocibus sen. ius harum distinctionum constet. f. VI. Quemadmodum autern rei alicuius dominus se domi. nio suo plane abdicare. illudque in alium plene transfer- re potest; ita liberum ipsi est, exercitio sui dominii renunciare, illudque alteri vel in totum vel quoad partem vel sub

certis conditionibus Communicare. Hae dependent a nuda contrahentium voluntate, quae hic loco legis est, juxta quam fines& termini utriusque potestatis sunt examinandi. Et hie in infinitum variare possunt Leges particulares, mores &consuetudines. nec non paciscentium inclinatio voluntatip. omnes hos modos recensere infinitus Iabor esset Neque nobis moram injiciunt varia illa nomina. quae his Dominii speciebus dari solent. cum illae in fundamento conveniant. Sussiiciat nos hic produxisse huius doctrinae principia, quae, li- :cet pauca & simplicia sint, mihi tamen cohaerere videntur.

QUID IN JURE JUSTINIANEO DICATUR

. ES1ΡHYTEUS IS : UNDE ILLA ORIGINEM TR XERIT, ET RI AENAM EJUS NATURA.

CONSPECTUS.

16쪽

f. V. Reliqua divisiones dominii in plenum mnus plenum .disiati ta utile. UL Origo vocis Subteusis. s. m. Vs-rii hujus vocis significatus. f. VIII. Origo Emphyleusior, difff- .rentia inter agros vectuales re emphyleuticarior. F. IX. Is I ria agrorum vini lium. g. X. De agris vectigalibus mume piorum, D' quomodo ex illis tempbteises fuerim natae. XI. furiis emphmeustis fit contractus' M locatio, condiaetio, an emptio fit ' distierentia inter empsyleutas re emphyteriticarios pa-ι trimoniales.' S. XII. Emphyteos est species dominis limitati, mi- nus pleni re titilis. f. XIII. Quis empbressu constituere post 'XIV. malia bona in Emphyleusin dentur ' F. XV. Causa in Deus dominor ad constituendas pbtrafer. XVI. Modus erigendi emphyleum; an quanao scriptura reqruratur; quid . producat traditio. g. XVII. Prisscriptio constituit emphme n. f. XVIII. Etiam Testamentum. XIX. Mutua praestationes ex hoc contractu : quid aequirat emp teura. f. XX. Emphytemtica1, facultas alienandi r fingula=is circa ' venditionem obserivanda. g. XXI. De ita tione traditione fundi emphylia ticari /XXII. De atiis modis Trans Nitisi inam 'te no an per testamenta' transferri post, dubitatur. g. XXIII. An pars vel meliorationes, re quomodo vendi debeam. q. XXIV. Qui modo oppignoratio sat ' dominus oppignoratam emphyteum re- dimere potest. f. XXV. In quo consistat domini empbteustos jus et praestationes re obligationes emphytratae. f. XXVI. Modiamittendi ex natura contractus. s. XXVII. Ex culpa cae dolo puteuta. XXVIII. Finis; recensentur Seriptores, qui a phyleo egerunt. ,

' . S. .

Doctrina de Dominio non ultimo loco recensenda est

inter illa IurissΗudentiae Romanae Capita, quae muru . tis subtilitatibus sint repleta. t Auget has dissicultates neglectus . qui in Veteribus Juris Autoribus vix excusandus est. quod aliquam Dominii dare definitionem inte miserint, quae sane ad principi'rum constitutionem cogni- tionemque necessaria eme videtur, quem desectum animad- .

vertit M. AURE L. GALVANUS de Usu ructu Cas.

17쪽

XXV. p. 29s Hinc cum superiori capite sententia nostra de Dominii natura fuerit proposita, in doctorum disputa. tiohes de Dominii definitione nos immittere non constituimus. Divisiones autem, quas JCti Romani circa Dominium trydiderunt, praeterire non possum, cum ex illis, quam ide Dominii natura foverint sententiam, elici possit, & haec necessario praemittenda sit, ut accuratius conditionem Dominii. cuius speciem Emphyleusin esse demonstrabo. intro, spiciamus.

Dominium naturale, quod Juris Gentium dicit. & Dominitima Civile, quod Civitati Romanae proprium esse putat. L. I. de A. R. D. ruta. L. 23. Τ de R. V. f. Ir. 7 de R. D. Inde THEOPHlLVS hanc divisionem ita concepit, ut dominium in naturale & legitimum distingueret. 6. 3. Adeli ,Jertin. . ,, Est etiam, inqωiti' TVRALE Dominium est, L SM, GITIMUM Dominium. D naturale Dominium dicitur ines bovis : Dominus bonisorius...1 utimum. vero dicitur ex ,,Dre Quiritium. id est, Romanorum. Iuirites enim Romani Romulo, a quo originem ducunt, vocantur. O Dominus dici- ,tur ex Fure sutritorio.se Habes hic Originem antiquissimae

divisionis in DOMlNlUM BONlTARIUM & DOMINIVM QVIRITARIVM, quorum prius iuniori Jurisprudentiae Naturale, posterius Civile appellatur. q. III. De hac divisione quaedam monenda sunt : In bonis rem aliquam habebat, ad quem illa pertinebat quomodocunque ; Dominus bonitarius dicebatur, & hoc Dominium

isodo mere naturali sine aliqua legitima solennitate ac ritu constituebatur. Quiritarium. e contrario solennitatibus Civilibus, v. go mancipatione, im re celsione, usseapione inducebatur. Ita enim VLPlANVS, Tit. I. S.I6. In bonis ian-rum alicuius servus es. velut hoe modo ; s Civis Romanus a civi Romano servum emerit. isque traditus ei M. neque tamen mancipatus ei, neque in iure cessus neque ab ipso anno

nam quamaru Porum quia Fat, ιs Iervus in ponrs quidem

18쪽

It Eac IURE IUSTI IANEO. hidem emtoris es, ex jure Quiritium autem venditoris es. Effectus hujus diversitatis erat: Quiritarius Dominus aliquam do sine re, Dominus opinione Iuris manebat. Ideo hoc Dominium JUSTINIANVS in L. tin. c. de nudo ore sivi rit: tollend. vacuum O superfluum vel bum, per quod animi vesum , qui ad primam legum veniunt audientiam, perterriti ex prιmis earum cunabulis inutiles legis antiquae disposiI-rris accipiunt. Porro ratione modi vindicandi cli Teren- tia inter duo illa Dominii genera deprehenditur. suistim rivi habebat Givilem actionem rei vindicationis cer- . .

tis verbis conceptam : HANC REM EX IURE QVlRITN LUM MEAM ESSE AJO. Bonitario quidem rei vindicatio

non erat negata L. 23. Τ de R. H. illa autem, Domini ex Iu- re Quiritium non facta mentione. his verbis insti aiebatur e .

HANC REM MEAM ESSE AIO; de qua materia si plura

scire velis, adeas JCtum acutistinaum GALUANUM de Qu. fructu 1 cit. Hanc divisionem abrogavit JUSTINIANUS in L. un. C. de nudo Iure Γuirit. tollenα quam nonnulli cum L. un. Cod. de dedit. Libert. ιou. coniungondam eis crydunt, ita, ut XLIll. Decisionem ex quinquaginta novis Iustiniani constituere credant. Conser. L. un. C. de usucap. transformanda. f. IV. Sublata hac distinctione, illius tamen vest gia in superius adducta Divisione in Dominium naturale & civile remanserunt. multum tamen mutato sensu. naturaledicitur, quod ratione naturali iisque modiS, quibus aequitas

naturalis alicui Dominium confert, inducitur. civile, quod ex Jure proprio Civitatis, Roma nae descendit, qua restrictione utitur CAJUS in L i. f. de A. R. D. cum JUSTINI ANUS autem in I. it. P. de R. D. ad omnium Civitatum jura constitutionem hujus Dominii reserat; in quo dissensu facile conciliari possunt. Et bene se habet haec distinetio, imo valde naturalis est. S saepius in iure nostro a JUSTINI AN O inculcatur : qui enarraturus modos naturales acquirendi Domi- ,

nii a citato g. it. 1. de E. D. tandem in s. 6. A. de usu ct .iabis. desinit his verbis :-summatim quibus modis jure Gentium res acquiruntum mod, videamuI, quibus modis

19쪽

Igitimo , civili 'equiruntur. An autem a IUSTINIANO accurata descriptio tam naturalis & civilis Dominii fuerit observata, & annon aliquando utriusque Dominii species sonsuta suerint, jam non locus est disquirendi.

Quod ad reliquas Dominii species attinet, politicum iI. Iud &-quod, sive Princeps, sive Rex. in res omnes habet, ni fallor in L. 9. ad Leg. Rhod. de Aactu deprehendimus, quamvis non opus habeamus, ut illius existentiam ex lege quadam positira demonstremus. Magis ad institu. tum nostrum facit, ut, quomodo divisio Dominii pleni &minus pleni in legibus obtineat, videamus.. Est autem ex Asensu legum Romanarum Dominium plenum, quando rei proprietas' k usus ad aliquem pertinet. minus plenum autem clicitur, ouando proprietariuS re sua libere uti nequit. Fundamentum huius divisionis quaerendum est in b. ult.'de Ur. L. t . f. quis. moLufusis. amitti L. Σα S. I. Τ. de V. O. Notandum, tamen . quod Veteres Iuris Autores non quamvis possessionem Dominium appellaverint, sed primario ad proprietatem Prenarra rerum alium respexerint.

Huie divisioni su icere sollant aliam hodiernis ICtis probatam in. Dominium directum S utile : in quibus explicandis mirum in mochim variant DD. GALUANVS in laudato fride in ructu Cop. XV Directum esse; alti illud, quod rati ni, rigori. regulisque Dru civilis insistit utile autem, quod ab aequitate proficiscitur : ita doctissimis Autyr a divisione actionum in directas & utiles. argumentatur, quam tamen derivationem improbat JCtus celeberrimus SCHILTERVS Exere. ad Panae XVI. gia LXXIIX & in jure fud Alemann. p. 3. Id negare non possum, distininionem illam Iuri Ro. . mano fuisse incognitam. atque suam Originem ex posterioris aevi ICtorum doctrina habere; ingeniosas communica- .vit Iectori conjecturas de hujus divisionis origine. Excellen.

itfimus Dominus ΛΝTOR GUNDLINGIANORUM. P. XII.

His . praemissis ad Doruinam Iuria Romani de Emphν

20쪽

reus pergamus. Graeca vox est ab antiquo verbo id est, i sero. planιo vel ψ υτευω & φυτοὐριον, id est, plantarium oriunda. Haec derivatio cum re emphyleuticaria apprime convenit: ejusmodi enim bona plerumque sterilia atque inculta sub meliorationis lege concedebantur : hinc aliquando sub nudo meliorationis nomine in documentis posterioris aevi venit. Sunt autem aratio & Plantatio praecipuae agriculturae Partesis

j. VII. Triplex autem Vocis huius est sensus. Aliquando Em-pbteusis tumitur pro re embleuticaria r in quo sensu est

res immobilis, cuius Dominium utile in aliquem trans inmes, fio conditione , ut annuum canonem sol ι. I. ,3. ν. r. p. qui satisd. coi. Aliqvinclo pro contractu L. I. C. de jure Impi t. & est Contractus confe= alis , quo Dominus rei im- mobitis partem otiquam sui Dominii deri ι in eum, qui sunuum canonem Ie solutarim poliiceturi Aliquando accipi. tur pro Pure, in quo sensu Emphyleusis est jus reale, aut per pactum in insecutas traditionem. avi per ultimam M. Iuniarem aut praescriptionem consiturum, vi cujus aliquis pamtem Dominis in ' akena habet, priori Domino autem certam pensonem stipui tam ann-Im praesare teneon.

pergamus. Si Triboniano ridem habemus, quem ejus aevo embleuticarium agrum appellabant, nominaverant olim v ctigalem; Indicat hanc Convenientiam ille Titulus T: SI

PETATUR, quam lectionem confirmant Pandectae Florentinae. Idem observamus in L. I . f. r. Τ qui μιisae cogo

ubi. pro eo, quod scripsit ULPlANVS. M O qui sectiga. Iem agrum posside , possessor TRI BONI AN Us

seripui: O qui vecti olim agrum L e. emphyleuticum -- aprum possidet, possessor intriueitur. SCHILTERVS in Exere. ad J XVI. f. LXXVII. disserentiam constituit inter vectigales & emphytereticarior agros, quod illi a colonis non potuerint alienari; quod unde probet Virsummus, non . B 3 video.

SEARCH

MENU NAVIGATION