장음표시 사용
211쪽
gregationis Resolutionibus, excepto casu verae necessitatis, ipsius ecclesiae, in qua extat beneficium chorali servitio addictum. Id tamen locum habere potuisse ex speciali Apostolico Indulto. Etenim generatim prohibentur canonici a choro discedere, sive ad faciendum Sacrum, sive ad excipiendas Consessiones. Ita dies Marti 1620 S. C. decrevit, nimirum canonicos dum horaeeanonicae recitantur, non posse a choro sescedere ad Confessiones indiendas, aut Missas celebrandus devotionis causas et qui discesseris, illius horae distributionem amittere 13. Ab hac tamen lege excipiuntur illi qui tempore Quadragesimae decendium in Catecheseos explicatione peram navant ex speciali Rescripto S M. Clementis XIII diei 18 Februarii 1767.
Quod vero spectat ad eos canonicos, vel beneficiatos , qui nullo publico munere funguntur, sed tantum particularis Personae servitio mancipati, indultum absentiae postulamant, illud negatum fuisse observabatur a S. C. et certum dumtaxat tempus eis concessum suisse ad deliberandum. Ita postulavit Ioannes'. Capellanus in eclesia S. Mariae in Via Lata Indultum absentiae, ut Panormi maneret, ubi Εmo Archiepiscopo amulabatur, attenta praesertim exiguitate reditus Capellaniae, et proposito dubio a an et pro quo tempore sit concedendum indultum s responsum suit: 'irmative ad annum ac sectum deliberandi. in Romana Residentiae 1 huit 1818.
Denique quoad Coadiutores, qui studiorum causa postulant Indultum re mature perpensa prius in causa raten. Indulti
die et Marti 1697 et postea in Tarentina Indulti 28 Murιii 733
S. C. instantiam reiecit, et ut habetur in soli huius postremae resolutionis, Decretum hoc firmavit regulam , quae semper Se s vata fuit, reiiciendi concessionem Indulti pro absentia ob stu-adiorum causam. Quin imo Coadiutoribus nec etiam dari a S. Congregatione consumit Indultum quod ratione alicuius mu- neris in hac Romana Curia concedi alioquin solet canonicis pro diebus at horis quibus impediti ob huiusmodi officium fuerint. ηI. a An et quomodo sit confirmandum, vel concedendum In
212쪽
dultum abessendi a choro addictis S. Sedis serviti sive in tem , porali , sive in ecclesiastico munere. uII. si An et quomodo sit concedendum indultum iis, qui alicui ex dictis muneribus vacantes extra locum beneficii, nun- quam possunt, durante munere, suis ecclesiis deservire et e - rati officiaturae personaliter interesse. ηIlI. OA , et quomodo sit concedendum Indultum inservien- tibus Secretariis Congregationum ΕΕ. S. R. . Cardinalium pro expediendis negociis tum ecclesiastici, tum temporalis res giminis. nIV. K An, et quomodo sit concedendum Indultum inservien- tibus Pontificia Capellae sive in munere Magistri e remo niarum, sive Acolythorum, et Clericorum . . . si An et quomodo sit concedendum Indultum Lectoribus in publicis Universitatibus. η I. a An sit confirmandum, vel concedendum Indultum pros excipiendis fidelium consessionibus, sive in ecclesia beneficii, sive in alia ecclesia, vel monasterio; vel vacantibus exercitios SS. Missionum, aliisque pietatis operibus. ηVII. QAn, o quomodo sit concedendum Indultum Coadiuto
Wribus sive ratione munerum, Sive causa studiorum. οVIII. . An sit concedendum Indultum addictis servitio palm ticularium ei sonarum quavis etiam dignitate sulgentium. a IX. K An, et quomodo sit providendum in laturum. 3ΗΕsoLUTI DUBIORun. 'S. Congregiatio Concilii expositis dubiis dis 6 Maii 1820 censuit respondere. Ad I. Istimatiue in omnibus pro diebus et horis amissis distributionibus inter praesentes tantum. Ad II. Negmine eaeceptis unciis et Internunciis. Ad I. Istimatis pro diebus et horis, amissis 13. Ad IV. Affirmatine pro diebus et horis dummodo personesiιer, et eae munere intersint, amissis distributionibus inter praesente8, onerasa 2) Ad V. Istimatis pro diebus et horis, amissis. Ad VI. Negative, eaecepto tantum casu verae necessiιaaia. Ad VIL Aesauloe in O vibus.
1 Intellige amissis distributionibus 2 Idest onerata oonscientia inius qui quotidianis et inter Draesentes. Indultum obtinuit.
213쪽
Α VIII. Nesatiue exceptis civitatariis S. R. E. Ordinalium ad formam tamen deereti diei 19 Iugusti 1690. Ad IX. Ad B. Seeretarium eum Smo iuris menι- et
mens est Indulis adhuc concessu esse confirmanda, sive reformanda, sive revocanda ad formam praecedentium resolutionum et smpιν eandum Smo, ut in posterum non concedantur nisi per sacram
Congregationem Concilii sti poena nulliιatis 2 utque ea indulta
non sileant, nisi διαι decreto eaee ιοriaci ordinarii, e ι sitim superioris. Facta huius Resolutionis relati me, die 10 eiusdem mensis,mmo Patri u Sanctitas Sua resolutionem S. Congregationis ad novem praedicta dubia in omnibus benigno adprobavit, et re- spective confirmavit, Voluitque ut in casibus particularibus sub praemissis dubiis non comprehensis, provideatur pariter ab eadem sacra Congregatione ad formam SS. Canonum et S. Co is ilitarid et iuxta praxim ab ea hactenus servatam, atque omniax, praemissa inviolabiliter in posterum servari mandavit a die, Iulii proxime venturi, Indultis omnibus, tam a se, quam a Romanis P praedecessoribus suis quomodolibet concessis, et aliis quibuscumque non obstantibus, quibus pro executione praemissorum amplissime deroga it 33 s
I. Per praesentes Resolutiones, nec decretum Innocentii XIl, nec praxim invectam in S. C. C. fuisse abrogatam, sed tantum determinatam, cohibitamque ulterius, in nonnullis suisse. II. Quare non minus ex praelatis Resolutionibus, quam ex
relato decreto et praxi, in disceptatione synoptica exposita, dignosci satis potest ordinaria praxis quae viget apud S. C. , in huiusmodi concedendis Indultis.
Ill. Varia Indulta pro varietate causarum concessa diversas
id pag. 83 in nota concederetur Indultum non iuxta resolu- 2 Poterant eo tempore huiusmodi tionem tertii dubii, sed, comparatis iis qui Indulta ordinario aliter obtineri quam in Urbe residentes servitio S. Sedis sive per S. Congr. Concilii, puta per S. I in temporali, sive in ecclesiastim munere nitentiariam te ut videre est in rim addicti sunt, iuxta primi dubii resolu--Mina vi a martii l8is et alibi. tionem illud concederetur. S. Congregatio a mota fuit quaestio ab iis quis tamen standum esse in dedisis deereviteretariis inserviunt postulantibus ui sibi dis Is ait 182I.
214쪽
IV. Ad quas clausulas rite exequondas attendi debere adamneficii fructus, sive praebendam, quae stabilis est, nec incertis praesentiae vel absentiae eventibus subesse solet. V. Attendi pariter debere ad distributiones ordinarias, sive quotidianas quae debentur praesentibus in consuet chorali se vitio, quaeque punctaturis subiiciuntur. VI. Nec minus attendi debere ad distributiones extraordinarias, quae inιer praesenιes dicuntur, quaoque ita dantur actu praesentibus, ut neque ab illis absentibus Minari percipi possunt, iii aliunde ius haborent ad percipiendas quotidianas distributiones. VII. Imo otiamsi ad has distributiones in absentia percipiendas Indultum obtineatur, per hoc non eas distributiones inter praesentes comprehendi quibus percipiendis resisteret Benefactorum voluntas l). IlI. Si haec omnia in aliquo chorali beneficio non distin. guantur, vel non rite sint distincta, iisdem provisum esse, et opportuno provideri in Indultorum concessione; et frequentius per quamdam sormulam, de qua in sequenti causa.
nis--ειν in νεεα- Canonicus Ecclesiae Cathedralis A. Imdultum studiorum causa a S. Congregatione Concilii obtinuit, ut abesse posset a residentia, additis solitis clausulis, nimirum: - et nihilominus fruetus omnes sui Canonicatus percipere valeat, ami sis distributionibus quotidianis. Quod si fructus omnes ipsis distria butionibus constenι, vel si essitus praebendae tertiam sistributu num partem non attingant, duas Guribus partibus d ιributumum, uel praebendae ac disιributionum comulauarum, respecιive percipiaι, amissa erita, quae iiservientibus accrescat.
st Casus ex gr. esset si Benelaetores interveniunt ehoro, vel adsistunt alleui legatum puta relinquerent ut distribua funeri eis. Ma tantum illis qui aliquo die solemniori
215쪽
INDULTI. 20sCum dimidia pars redituum praebendae canonicalis, pro distributionibus quotidianis, altera vero dimidia pars, pro fructibus assignata esset putabat Capitulum eumdem unonicum indultarium, non tertiam dumtaxat partem fructuum, et distributionum insimul cumulatarum, sed omnes distributiones, in Vim praefati Rescripti, amittere debere; quod si tertiam tantum artem, ex omnibus cumulatis, amittere debuisset, distributiones saltem non lucrari, quae pro diebus solemnioribus assignatae habebantur. Quaerebatur itaque ara Congregatione declaratio, quae pro suturis etiam elisibus normam praeberet insimul Canonicus indi varius postulabat ut sibi ex gratia concederetur quod ex iure, si ita videbatur, denegandum esset. Episeopus pro inserinatione et voto rogatus, CapItulum audire non praetermisit, quod unanimi suffragio consensum praestitit, ut Orator, pro tempore quo residere nequibat ut studiis vacaret, distributionibus quotidianis non careret. Ipse Ver Episcopus inonebat praebendam Oratoris ascendere totaliter ad scut 111, quibus demptis scutatis 50 pro oneribus, remanet liber annuus reditus scut 61. Perpendebat autem, iuris esse tralatitii distributiones quotidianas non percipi ab iis, quia divinis absunt ossiciis, neque ulla consuetudin posse introduci contrarium, Conc Trid sera. 24 cap. 10 de Reform. nisi reditus omnes canonicatus distributionibus constent, quo in casu qui ex
privilegi in corpore iuris clauso 1ὶ vel ex Induit Apostolico,
choro abesse valeat, duas ex tribus partibus illarum lucrari po--at Benedict. XIV. Hatit. 1074 9 n. 58 eo ex constanti praxi S. Congregatio Oratori etiam rescripserat. Itidem clarum esse, adnotabat Episcopus, non licere Capitulo distributiones quotidianas donare, relinquere, aut quavis collusione remittore absenti, vel qualibet de causa ei qui distributionesis Privilegium in orpore iuris elau eonfeetum eorpus Deeretalium, ad distin -m dieitur illud quod ex iure aera mendum illud ius quod in Deeretalibustatium derivat, uti esset ex gr. illud de reperitur ab illo, quod statutum est in quo diximus pag. s. Quoad quartum Constitutionibus R. Pontificum, quasa --. uno modum loquendi, nimi utpote non insertae in Deeretalium eo, min, in eo ore iuris clausum, et eaerea lectione, dicebantur aereauassant . - - eris, induxerunt metores post Acis, ιοm. I, se Q. M
216쪽
amittere debet; nec las esse cuipiam illas recipere, his aeceperit suas non sacere, et ad restitutionem omnino teneri. ι. Inst S. 7 n. 92. Verum, addebat S. Concilii Congregationem peculiaribus aecedentibus circumstantiis, ac praesertim ob praqbendarum inauitatem, aliquando conc0ssisse, ut Canonici abs enhes lucrari possint quotidianas distributiones, et concludebaut si ideant num 3 ΕΕ. . an ex hisce expositis, Canonici Oratoris Frecibus respondendum sit, gaudeat impetratis vel potius an eaduuis sit votis ipsius, non obstantibus deductis rationibus.
Plura hisco eae officio adiungebantur quae cum tenorem huius Besoripti quo S. C. utitur in his indultis eo odendis admossisnillustrent, oro omnia hei reserimus. Animadvertebatur nimirum, praesentem quaestionem in eo vorsari, an Canonicus Orator in vim Rescripti tortiam tantum parto distributionum et fructuum insimul cumulatorum, vel potius distributions integras amittere deberet. In utraque autem hypothos nulla videbatur ratio suppetere cur exeoptio fieri deberet quoad dies sesomniores Iamuer Indultum, ex constanti S. Congregationis praxi concessum Oratori fuerat eo lucrandis dumtaxat motibus, minimo vero distributionibus quotidianis quas omnino amiuendas praecipit, amissis distributiombus --Εxcωptio fit solum duobus in easibus, ubi scilicet omnes fructus praebendas, distributionibus constent vel si reditus prae Mae, tortiam partem distributionum non attingant, et tume, o cedivatione facta distributionum et fructuum prasis ae duae o tribus partibus Indultario tribuuntur, amissa tertia quas inse vientibus accrescat. Neuter porro ex praedictis casibus Ompe hari vidiamine in bonisto. Nam neque solis distributionibus, praebendae reditius o -tabant, et hi roditus non solum alti gobant tertiam distributionum parism, sed imo partem pro distributionibus adsignatam exaequabant. Quamobrem casus de quo agebatur, non quidem in exceptione, sed in reula generali comprehendi videbatur, qua scilicet absens ex causa stiudiorum lucrari missi uotus dumtaxat, non vero distributiones sui Cinnonieatus, ceu Innocentius XII praevio voto Congregationis deputatas super Rosormatione Indultorum eximentium a servitio
Canona a et Bononeiatos Urbis, id donandavit, sub dies Maii
217쪽
l6 3 ac ruit M t inuit S. Congrogatio, ceu vidore es apud Card. Petra in Comment ad eoniaiι. IX Bonifacit VIII per Drum. Animadvertebatur insuper, cum olim S Congregatio rescribere
soleret, ut cumulus fieret, Sis eius praebendae quartam purιem diurisinionum non rutingunt, uel non eaecedan disputatum suisse, quomodo hisce in verbis Rescriptum ore intelligendum;. an scilicet ad cumulum faciendum, et lucrandas duas ex i ibu partibus, requiratur ut praebenda non ascendat ad unam quartam partem tantum distributionum, an vero quod non excedat tres ex quatuor partibus distxibutionum.
Pignatellius consulL 3 rum s pluribus rationibus sientiat, verba illa intelligi debere, eo sensu, quo praebenda non X cedat tres ex quatuor partibus distributionum, scilicet ut explicat Petra, he est. n. 27 ipse putat pro calculo debere dividi distributiones
in quatuor partes, et si fructus praebendae non excedant tres partes distributionum, non dicuntur attingere quaxtam partem earum, et sic detur osus coacervationi secus vero si ructus
praebendae excedant tres partes distributionum, ita ut in obolo auiugant quartam partem. Ita ex gr. si disιributiones essent in quantitate 40 scutatorum, et fructus praebendae in scutaιis 30 cumulus fieri deberet, quia non attingunt quartam partem: Si yem fructus praebendae essent in scutatis 31 tunc sieri non deberet.
Bine cit Pignatellius impugnat amanum , qui cap. Quia
tuarum n. 33 et cap. Liae n. 13 de praeb. docet tunc esse tenues smetus praebendae , cum quartam partem distributionum non superant, vel non attingunt. Quae verba important, quod si distributiones essent in scutatis 40, et Ductus praebendae in scuiatis 10 fructus praebendae tenues prae distributionibus dicendi essent secus vero si ultra scutata 1 redderent. Subiungit autem Card. Petra lac cit. Et vere sensus Fagnani debet attendi, tum quia est undatus in resolutionibus S. Con- gregationis, tum etiam uti versatus in hac materia; et demum 3 eurrit rati etiam per privilegium, cum, .e minus quo OS' sit, debeat vulnerari servitium chori et ius aliorum inservien tium .i Ac tandem concludit u Post tempora Fagnani, quod
non advertit Pignatellius cit. loci, inolevit ab anno sere 669 insae Congregatione concilii formula suura adducta, quod ad
218쪽
hunc emotum coacervationis distributionum cum fructibus prae- η bendae, isti tertiam partem distributionum attingere non de- beant, ut nunc servatur et debet intelligi iuxta praedicta, quod 1 scilicet, si distributiones sint in scutatis 30 et fructus prae, bendae sint in scutatis novem et bolis s0, non dicantur ab tingere tertiam partem distributionum, secus si sint in sc Qtatis decem, cum attingere tertiam partem hoc modo literalitern et rationabiliter consonet, non autem ut Pignatellius innuit, i, quod legenti, et calculanti patet e magis quia hac novas formula pinguius consultum est, quam antiquitus per non excessum a quarta parte, et quidem rationabiliter; nam sicutis Concilium voluit, ut non existentibus distributionibus, tertias pars separetur pro istis ita pro fructibus iustum est ut sabo tem tertia pars quantitatis distributionum attingatur.s In themate autem nemo non videt, subiungebatur, quod etsi fructus praebendae computari deberent iuxta normam quam tradit Pignatellius, nihilominus coacervationi locus non esset; quia fructus praebendae nedum excedebant duas ex tribus distributionum partibus, sed distributiones ipsas aequant, ut supra
Hisce omnibus accurate adnotatis, remitthbatur in Patrihus decernendum, an, sin minus ex iure, saltem ex gratia indubgendum Oratori esset ut distributiones omnes quotidianas, amissis tantum distributionibus inter praesenιes, lucraretur, ceu aliquando rescripsit S. Congregati , vel saltem duas ex tribus partibus fructuum ac distributionum insimul cumulatarum, suas faciat, amissa tertia, idque accedente praesertim consensu Capituli et tenuitate redituum praebendae, qui, amissis distributionibus et satisfactis oneribus, eidem supersunt. REScRIPTυu. - Sacra Congregati Concilii huic petitioni per Summ precum expositae, die 27 Aprilis 1861 respondere e suit: In ciam de quo agitur Inoultarium amittere distributiones quotidianas sed attento consensu Capituli, pro grviis, ut orator, durante absentiae InduIιo, duas eae tribus partibus distributionum ae fructuum praebendae insimul cumulatorum, percipere queaι, amisaauerιia, quae inservientibus accrescat, facto verbo cum S O.
219쪽
. Qui vi praelati Rescripti a chor absunt, amittere omnes distributiones quotidianas, et inter praeSenteS. II. Duos tamen excipi casus, nimirum si omnes praebendae reditus adsignati fuerint pro quotidianis distributionibus. Hoc enim casu, tertiam tantum distributionum partem , qui ita abest , amittit. llI. Alterum casum, qui excipitur, illum esse in quo tenuis sit prasbendae reditus pro fructibus assignatus, in comparatione distributionum. IV. Tenuem vero, iuxta agnani sententiam, praelatam In dulti formulam declarantis, eum esse, si unam ex tribus distributionum partibus non attingat. V. Quo in casu, coacervatione acta omnium redituum, ex x Rescripti qui abest, tantum tertiam huius resultantis summae partem amittit. VI In praesenti themate neutrum exceptionis casum locum habuisse. Reditus enim adsignati pro fructibus exaequabant reditus adsignatos pro distributionibus. Quare talis absens vi in seripti omnes distributiones amittere dobuisset. VII. Attenta vero Capituli liberalitate, in eas S. Congregationem indulgendum censuisso, si 8Smo placeret l), oratoris supplicatiom.
SEPARATIONIS TORI ET HABITATIONIS
xto nondum vertento 6nse a matrimoni contracto,
Uxor A. maritali domo relicta, petiit a propria Curia legitimam tori habitationisque separationem. Operam dedit ecclesiasticus Iudex,
quantum potuit, ut Uxor Vir reconciliaretur, sed perperam.
l capituli onsensus non est legi tione. Quare licet ex Capituli e sensulimus titulus ad percipiendas distributio praeeipue mota sit S. Congregatio ad in- ne quas quisque amittere iure debet, uti dulgendum oratori, adiecit tamen faeis recte adnotabat Episeopus in sua informa verbo cum Ss . id pag. 8 in nota. Dj0jtjgsui MIOO le
220쪽
Mota proinde in Curia lito, causa avore Viri definita fuit Sed Uxor, huic latae contra se sententiae non acquiescens, ad S. C. appellavit. Transmissis itaque actis processitatibus, et reliqui ad rem pertinentibus S. Congregati rescripsit Ordinario, ut te minum artibus praefigere ad deducenda, quatenus vellent, ulteriora sua inru coram S. C. Defensorem in Urbe Vir sibi constituit, Uxor vero se retulit ad ea, quae in prima instantia induxerat.
Tria porro quin elarem mera adducebat Uxor pro legitima
separatione. Nempe l. quamdam a viro aversionem, etIam matrimoni praehabitam, ad quod ineundum ex reverentiali timore Avunculi sui so inductam suisse stirmabat. 2. Phisicos desectus in viro repertos, post initum coniugium; alitum nempe laetidum, herpeticas eruptiones, et quamdam impotentiam . . Toleratas iugiter coninmelias, modosque dos et imperiosos, quibus a Viro pertractari solebat. Pro huiusmodi querelarum pilations, uilior ad nonnullos testes promeabat, qui mni lamen periecipuus qui confirmare debuisset quMelas seeundo et tertio loco exhibitas, in iudicio, potius contra xorum sub iuramenti fido deposuit Vir autom hi iis . Ivore contradicens, adducebat plures lites- apsius Orcoris γῆ pras ad in amorem ante initum
coniugium tumdemque firmum praemonstrabant. Quatuor insuper ex curiae mandat deputati suerunt viri in arte medica periti, quorum duo ex longo annorum cursu Viri familiam curaverant, qui Omnes mamini, Vir subiecto, uti
iuramenti fide excli erant stre penitus secundum querelarum genus Conquerebatur tamen Uxor eo quod nonnulli alii testes, a s provocati, auditi . Curia non fuerant, qui praesertim de praehabita aversione, et detrectatione nuptiis illis ineundis testari potuissent.
mpgη81 Uxollis. - Animadvertebatur eae olei pro omn-sione Uxoris, divortium, quoad torum et habitationem, legitim flori posse ubi alter Ob alterius saevitias absque gravis damni periculo cohabitare non possit, Cap. eaea amissi e cap. Ii te ara de restitui apestat. Praesertim si saevitia ita requori-