장음표시 사용
221쪽
te sint, et graves, ut trepidanti mulieri non possit sumetenti securitate provideri, uti praeter auctores tenuit S. Cong. in immanu Separia. Tori 6 n 1 89 in ullius S. Martini 28 I si 180 aliisque
Imo subaungebatur, ut perpendit Coscius e separat tori l e 7 8 . separationem concedendam esse, etsi leves, sed se quentes saevitias habeantur; quia malae tractationes, potissimum quia irrationabiles et indebitas, odium gignunt, et innocentem uxorem ad delinquendum impeliunt. Quas quidsm omnia vim suam augere dicebantur erga Uxorem A. quae nobilis, et exquisita educations erat. Praeterea morbus contagiosus, et grave corporis periculum, uti legitima causa divortii quoad torum et habitationem habetur erraris v divortium; et v. pervenis de eonius lepros. Et ratio suppeditari videtur ex naturali interpretatione, qua comiuges, sui in matrimonii contractu sibi invicem mutuam pol
statem e porum conferunt, salva suarum personarum incolumitate cohabitationem promittunt, et suseipiunt. Quod si in themate quatuor deputati periti hanc causas existentiam excluserint, recte nihilominus Uxor contra ipsos querebatur, eo quod duo ex ipsis intima relatione es amicitia iungebantur cum Viro, eiusque familia; quare ortu depositiones attendi non debere videbantur. Reliqui vero duo non exclud an nonnulla indicia
in viro reperta, quae poterant praelatos morbos commonstrare. Denique, quoad aversionem uxoris a viro, adnotabatur, n-tipathiae, ex peritorum sententia, aliquando dari easus, inquibus rarissimi ineommodi evadat sive mutuus adspectus, multoque magis mutua conversatio; adeo ut invisus adspectus, naturam et adsocius aliorum poeturbet. In praesenti autem casu, adeo firmata erat aversio ulteris, ut palam pro teretur a sibi im- possibile sors individuam vitae consuetudinem, cum Vir rea
Quod si haec omnia minus ex actis probata Viderentur, re et Molis conquerebatur, e quod pro veritat auditi a Curia alii testes non fuerint, nempe Avunculus eiusque Omestici, nec non Mulieres nonnullae quas nominabat Quare, praeseriime lege in ea provincia vigente, acta processualia esse rescindenda contendebatur.
222쪽
Dgνεηsio Vias. - Verum Viri Defensor contendens accusationum capita sutilia esse vel salsa, reiiciebat primum querelarum caput, tum ex epistolis Uxoris ad irrum ante matrimonium mi Sis, tum ex indole vunculi, qui suam neptem serventi amore prοSequebatur Caeterum primum querelarum genus, etiamsi demonstraretur, iuvare orsan posset ad causam nullitatis matrimonii, instituendam minime ver ad separationem, quoad torum et habitationem. In praesenti enim causa supponebatur matrimonii validitas, ideoque recte Curia non admisit indicatos ab Uxore testes. Secundum querelarum genus reiiciebat hi Defensor, ex concordi quatuor peritorum testifications. Quod si eorum duo veluti suspecti ab Uxor reiiciobantur, admonebat, in huiusmodi controversiis, super lactis, domesticos parietes, plerumque non praetergredientibus, etiam ilIO admitti, qui in aliis causis veluti suspecti reputarentur mi iacis. 35l r. ιud i-- si decis. 11 n. s par. 18 - 1 eo. Cosci de sep tori lib. e. o. 32 et seq. te. Nominatim vero, quoad herpetem, Observabat, quod si ea extitisset, demonstrari etiam debuisset eam esse contagiosam ex cap. 1 et 2 de conivg. lepros quam iuris sanctionem rite xornat Cosci p. it. o. 2 c. 12 n. I. Tertium querelarum genus excludebat, ex ipso teste ab Uxore provocato, qui sposuit quantum scio Maritus bene cum Uxore se gerebat, Uxor vero quamdam praemonstrabat eum a Marito severam agendi rationem a Caeterum concludebat Defensor huiusmodi malas tractationes, etsi extitissent, cum neque graves sint, neque perseverantes, non posse eonstituere divortii
cauSam Rota in neonitana obsequiorum matrim. Iunii 1764e . De Viri n. 2 etis . Hisce itaque in modium adductis rationum
momentis, in examen revocatum est
An sententia curiae . . . sit confirmanda vel infirmanda in
SOLUTIO DuaII. - S. Concilii Cong. re discussa dis 27 obru ei 1864, confirmare consuit Curiae sententiam respondendo af tirm ive ad primam partem, negaιive ad secundum.
223쪽
I. Graves requiri causas ad legitimam Coniugum separati nem quoad torum, et habitationem, quae grave causae Peniatus deerant in praesenti themate. Il. Neque confundi debere causas, quae referri forsan possent ad matrimonii nullitatem demonstrandam, cum cauSi quae, Onstante matrimonio afferri debent pro huiusmodi separatione obtinenda.
C.--ma -- meta Extabat in quodam oppid paroecia A., quae cclesiam parochialem possidebat angustissimam, sucerescenti in dies animarum numero continendo imparsim Vetustate satiscentem sorina indecoram, humiditate perpetuo ab rantem, ita ut parietes situ obsiti essent, et sepulchra plena aquis ex superiori monte permeantibus Parochus animadvertensis hae incommoda populum minus eam seoquentare, et cmpiens divino cultui decentius providere, consilium iniit hanc transferendi paroseiam in aliam Ecclesiam S. Sebastiani, Municipii propriam , sorvatis utriusque ecclesiae honoribus et oneribus. piscopus hoc consilium non modo approbavit, sed curavit insuper ut a Municipibus approbaretur, et difficultates si quae essent superarontur Collatis hinc inde cons .is, convenit inter Parochum et unicipes ut ad ampliandam et ad elegantiorem formam redigendam Ecclesiam S. Sebastiani, tria Mutatorum millia impenderentur. Ad hanc complendam si-mam continendabili generositate confluxerunt, tum ipsum Municia pium, tum Parochus et duo Sodalitia, Oxhibita simul S. Sodi convention approbanda inter Parochum et unicipium, in qua, inter alia plura articulus sic enunciatus legebatur, quod nempe: integra et salva maneant iura quae Municipium actualiterin a bet in Ecclesia S. Sebastiani, e πω m ominio eiusdemi ecclesiae, quod cedi debet Parocho, qui se et pro suis succe asoribus obligari debet ad sustinondam medietatem expon-
sarum, quae necessariae erunt pro eiusdem e lesiae man atentione.
224쪽
Requisitus ordinarius pro inlaimatione et voto, inlor cetera respondit, Oraculum' num erit solummodo expectandum, quo favente ac propitio, minime sane dubitauduni, qui ob prae satam transactionem prospiciatur cultui divino Religionis bono atque animarum ac ipsum Oppidum templo decentiori quo caret ditetur. Cum ver in praelata pecuniae ultima, pars aliqua decerpi debuisset ex bonis piorum locorum, hinc praeter Conventionis approbationem implorabatur etiam Apostolicum Beneplacitum pro eroganda ea pecuniae parte in utilitatem ecclesiae S. Sebastiani Bis per inmmaria precam proposita S. C. haec causa suit, tandem in folio exposita plene resoluta.
eae officio translationi ecclesiae parochialis locum seri, quoties iustae ac legitimae musae Oncurrant. Quas inter praecipue recensetur indocentia si angustia ipsius ecclesiae transserendae ut notat bin in proin benefle de transi Discop. n. 7 et s. c. C. tu
Neque obstare dicebatur hi eam quod parochialis ecclesia transferri non dia,eat si possit reparari, ne ea quae sacris mentsteriis dicat mnt, tempoνum iniuria solescant, ut monet Conc. Trid. 8 3. 21 cap. 7 de reform et retinuit S. C. C. in um initatis Castellit misit 1762. Etenim ex causis supramemoratis impossibile sero vi batur ut praelata ecelesia parochialis ad decentiorem se main rodigi posset.
M ur insup r, quod pro aedificatione, vel reparation ecclesiae parochialis interdum etiam legata pia missarum adhibeantur, ad tradita per Amostag. de causis piis lib. 1 cap. 4n 36 et M. 2 cap. 18 n. 83. eam de potest. Eecles sem. 8 c. 24; et maxime iuvare in praesenti casu sodalium consensum, cum ag etur de erogatione pecunias Sodalitatis prolabriefi odclosino parochialis, ceu ruitur ex nimn 1 Iunii 178 ad I dubitim. Oain imo aliquando concessa etiam uri subsidiorum dotaliuia su μ-Sio ut vi Messiatuna ea vinationis Melesiae die ' fulti 1842 ad II dubium Ecclesiae enim aedificium, vel impastatio,
225쪽
eum tendat ad maius divini cultus incremeninm, maximis in iuro a poribus gaudeti Nonnullis insuper animadversis circa articulos Conventionis, causa per mmmaria precum S. C. C. proposita sui dis ramni 1 863, hi qua Sacra Cong. respondit illas et ad mistem Mens autem S. C. sui ut novae insorum iones per R. P. D. Secretarium ab Ordinario exquirerentur. Et quaesitum fuit inter cetera, an vetus parochialas ecclesia eo in statu reperiatur quo restaurari non possit. An nova ectes. 8. Sebastiani sit vero
centralis ad prospiciendum populi ommoditati. Quibus apprimeo narius satisfaciens, domonstrabut impossibilitatem restaurandi
ecclesiam parochialem, si contra maximae populo esse commoditati, S. Sebastiani ecclesiam, quae in medio oppidi olli imbat. Et S. Cong. die 26 Septembris 1868 respondit suomitranslationem in genere affirmative, quoad modum dilata, et ad ment--Ηens autem S. C. suit quod Condominium novae Ecclesiae S. Sebastiani ex articulis Conventionis at eretur ad pra cavendas causas litium et discordiarum inter unicipium et Paroctum; si in huius condomini loco, substitueretur ius tm- natus favore Municipii, coarctatum tamen ad solam ecclesiam, minime ver ad Parochiam, ita ut ad Municipium spectarent magnae eiusdem ecclesiae reparationes quas flori contigisset post
translarum paroeciam, ad Parochum ver pro tempore reparationes minores. Sic etiam unctiones parochiales spectarent ad Parochum, dum contra, unctiones non parochiales, ut stum Patroni, et aliae religiosae solemnitates extraordinariae
quas fieri eontigisset auctoritate Ordinarii, ad unicipium pertinerent. movatis itaque articulis Conventionis ab Ordinario maxime eommendatae S. 8ngregationi in folio propositum esta An et quomodo approhanda sit proposita oonvontio in easu. BEMLUTio Duan. - . Congregati C. die 27 Februarii 1864 respondere conmit as maris iuxta solum Oroinaria delem tamen articulo XIV. lye eon μοι inει menio in forma iuris valida faeis veris cum SSEM.
livio artieulo XIV. Munieipium smi tamen iam satis eomprehensa videbantu nonnulla pee aria iura regeritabat, quae in iurepatr. superaeelesia sibi reservato.
226쪽
I Ad transferendam ameciam ex una in alteram ecclesiam, iustas legitimasque requiri causas. II. Tales causas censeri ecclesiae parochialis satiscentiam, i decentiam, angustiam, cuius consentavi, instauratio, haec incommoda non auselvet.
Ill Colliges etiam Conventiones inter partes super ecclesia rum iuribus, ut firmae sint, exigere apostolicam approbationem. IV. amque concedi post accuratum examen Conventionis propositae, quo in examine, praeter iustitiam, utilitatemque iusdem Conventionis, attenditur etiam ad praecavendas, quantum fieri possit, suturas discordiarum causas.
nm--maestin νε--. Supplex libellus quem piseopus . ad S. C. C. transmiserat, quomque retulimus antecedenti lasciculo pag. ibi obtinuit reseriptum Non esse locum privasioni ben mi, sed potius depuιationi ecclesiastici uiri administra toris super bonis tam paroeciae, quam africae, qui subductis necessariis ad decentem arochi ethibitionem, super ιanis reditus eroget in dimissionem aeris alieni.- Non sibi tamen huic rescripto acquiescendum duxerat pN scoPus, qui propterea, novis datis literis, nonnulla ulterius i dici subiicienda proposuit S Congregationi. Haec porro XP
nebat, Quum debitas pro responso a latera Marti mox elapsi a S. Congregatione Cardinalium Concilii Tridentini Intem
pretum mihi dat ad quaestionem: in ad parochum aere
alieno gravatum, quod et in dies magno fidelium scandalo au- gere temere pergit, quin ullam praebeat spem ore ut emen detur , applicari quod . Concilium Tridentinum sess. l cap. 6 de resorna de iis qui turpiter et scandalos vivunt, a constituit, proindeque in eum beneficii privatio statui possit P Sin autem minus, quibus aliis iuris remediis scandalis, quae eiusmodi parochi vel beneficiati, sua culpa, obaerati, publico
227쪽
praebent, ac periculo, ex parte illorum, imminenti ab Episcopo sit occurrendum'- gratias perago liceat mihi anini advertere, laudato S Congregationis responso dimovitates, quas tetin Parachi in alieno aere contrahendo levitas, mihi parat, nullo v modo tolli. , Non enim tam de modo, quo bona parochiae ipsius eos varicae administranda, aut quo, quae creditoribus debet, iisdem a tandem sint persolvenda, quam de magno scandal agitur, quod ille parochus in parochia et in tota circumvicinia ca- tholicis aeque ac catholicis praebet. Licet turpiter, eo in sensu quo Clerici concubinarii et libidinis vitio inquinati, , non vivat, modus tamen ipsius agendi apud parochianos e x his eius et adhortationibus vim omnem et effectum adimit, ipsumque, et totum ministerium eius despectu exponit, atque
ansam praebet, ut multimodis omnis Clericorum status con- ο viciis perstringatur acerrimis. sa alum, cuius causa est Sacerdos, in dies serpit, et ni eis do sortiter resistatur, brevi totam paroeciam corrodet, ac existimationem sine qua omnis, quam peragit, unctio, non in irritum tantum cadet, sed et parochianis maxime erit pernii, ciosa, subcutiet penitus, atque subvertet. v. Quae cum ita sint liceat mihi iterum proponere quaestios nem, quibus aliis iuris remediis scandalis quae tales parochi, i, ut beneficiat obaerati publice praebent, ac videnti, quod, ex parte illorum saluti Fidelium imminet periculo, ab Episcopo
Hisce precibus iterum expositis, eae o scio observabatur, quod si deputatio administratoris sufficiens ore remedium non id retur, sed ratione scandali aliqua ulterior provisio decernenda esset, nihil plane prohibere videbatur, quominus piscopus ad iuris tramites contra huiusmodi parochos vel beneficiatos procedere valeret; nimirum, monitionibus in irritum cessis, ad suspensionem, vel etiam ad remotionem a paroecia, ac tandem ad beneficii privationem. Quando enim Parochi agendi ratio ea ait, quae non in aedificationem, sed in Ecclesiae destructionem, et Christifidelium scandalum convertatur, ita ut ullum ex ministeri suo fructum capere amplius non possit, boni publici,
quod privato semper praeserri debet, ratio exigit, ut de alio p
228쪽
stor populus provideatur, ac Parochus contumax suae sdicupoenas luat quod proportione servata, ac iuxta varias temporum ac locorum cireumstantias, de aliis quoque beneficiatis censendum videbatur, ob scandalum quod in populo praebent, et dedecus quod ecclesiastic coetui sua culpa inserunt. REMRipTun. - Sacra Congregati Coneilii re in examen revocata dio 26 Ianuarii 1861 rescripsit: In decreιis, salvo amen iure piscopi procedendi eorum Parochum uvienus non eripia seu ad μω- SS. Carionum.
C.--ma m- meta Seraphina vidua, tribus aucta filiis D minico nempe incentio, et Angelo, supremis tabulis diei 28 Octob. 1830, relicta parte legitima Dominico et Vincentio, suum haeredem universalem nominavit Angelum, ex-Religiosum de sa- milia Minorum Observantium idque ea se sacere prosessa est cum aliis de causis, tum nominatim ob plura argumenta filialis benev lentiae, et praeclara merita quae quolibet tempore abunde Angelus praestiterat quandoquidem ille nunquam matrem deserere voluit, quin imo una simul vitam vivere maluerat, simulque amplissima omnis generis subsidia elargiri nunquam destiterat. Angelus itaquo haereditatem maternam, nullo adversante, adiit, in eaque paci fice perstitit usque ad annum 1862 quo anno filii ex incentio, interim deiuncto, prognati, S. C. Ep. et Reg. sua preces obtulerunt exorantes, ut institutio haeredis Angeli a Seraphina, Ora torum avia, peracta, nulla declararetur ob incapacitatem adeundae
229쪽
haereditatis ex voto religiosae paupertatis per Angelum emisso derivantem, adeoque ut successioni legitimae, perinde is ab intestat Seraphina obiisset, in suam aliorumque haeredum te, gitimorum utilitatem aditus aperiretur Ordinarius pro more semientiam do precibus rogatus, ex stricto iure aditionem haereditaιis nullam esse consentiebat inspectis nihilominus peculiaribus circumstantiis pinabatur aequum esse, ut Angelus iam senex, et multis incommodis assectus ex Sanetae Sedis indulgentia, donec viveret, in Mifica haereditatis possessione ae fruitione relinqueretur. Quae uirimque in rem suam deducebantur ex iis, quae sequuntur, dilucide patebit QuAE RATIONύη usMENTA ANsAELO FAVERENT. -- Angatus ia-R Lgiosus in suorum tu ium tuismen, contra suos ox atro iacentio nepotes adversarios, in medium paroserebat ea primis tria rescripta. quae a Sancta Sed sibi concessa fuerant, primum videlico dis 1 Novem. 1 808 a Sacra Menitentiariis editum, quo potestas lacta sibi fuit consequendi qu0dlibet beneficium simplex,
etiam cum residentia, et etiam cum ammarum eum, ea nempe de causa, ut fructus eae eo provenientes Wo honesta sui substentatione suos facere litate posset Auerum a S. C. super Discipi. Reg. dis 11 Ianuarii 180 datum uerat, quo perpetuam saecularigationem impetraverat, unaque obtinuerat, ut patrimonii fructibus estisque sectes iusticis emolumenιis pro sui honesis substentationeuι e gaudere possit. . . revatis tamen per eumdem substantiaιibus potorum suae professionis, quae semper . . in m risore permaneant.
Tertium denique eadem S. Q impertita fuerat die 13 Maii 1844, quo Sacer ordo benigne annuerat pro ruιia disponendi tanιum
inter rivos, vel causa mortis, minime vero per ι ιamentum, dum--do Orator donet titulo eleemosynae in favorem Conventus suae Provinciae, si emet, aliter sui ordinis. Iamvero ex tenore huiusmodi rescriptorum Angelu arguebat, sese ex Summi Pontificis gratia ad omnia pristina vivium iura, tamquam ex postlimini restitutum suisse, quae in emittenda solemni prosessione amiserat, quale est ius adeundi haereditates, quae iuxta legum praescriptum sibi delaxantur. Id onim eo, o
230쪽
tius inserebat ex mente Summi Pontificis, quae eiusmodi erat, ut Angelus, quando extra Monasterium vivere deberet, neque ex eo substentationem amplius assequi posset, haberet aliunde, quo necessaria Vitae subsidia suppeterent, ne mendicare cogeretur. Illud sibi dumtaxat oneris suherat, ut de haereditate aliter disponere nequiret, ac permissum sibi fuerat in sermula rescripti anni 1844. Secundo loco Angelus sese tuebatur clypeo praescriptionis plusquam annorum triginta, quorum decursus, iuxta notissimas iuris civilis normas, impedimento suis nepotibus erat, ne actionem ullam pro haereditate vindicanda possent ulterius exercere. Subinde Opponebat silentium et acquiescentiam tum suorum se trum Vincenti et Dominici, tum oratorum ipsorum per tam diutinum spatium temporis productam, qua ipsi sese parte legi na, quam a Seraphina acceperant, contentbs suisse demonstraverant, adeoque tacite culeumque, si forte habuissent, iuri renunciasse merito dicendi erant. Insuper Angelus plures creditorum suorum titulos contra nepotes adversarios proserebat, quorum primus ac potissimus erat, ut ses compensare ac redintegrare deberent de pecuniis, quas ipse aere suo in oetuagenaria alenda matre, multigenisque quibus laborabat incommodis curanda iuvandaque largiter insumpserat id enim oneris nedum ex naturali lege, sed ex diserta
patris prout aiebat comunis disposition tribus fratribus incumbero in communi debuisset. Denique umebat Angelus sese nonnisi per remedia in iudicio formiter instructo experienda ex possessione haereditatis detu bari posse, minime vero ope S. C., quae oeconomice tantum et ex Voluntate utrarumque partium, quae in contentionem Veniunt, causas definiendas accipit.
nescit, ex adverso dicebatur, Regulares in individuo consideratos ex voto paupertatis incapaces disponendi omnino fieri; et quamvis Regularibus ordinibus in communi possidendi facultas ordinario relicta sit, nihilominus, si agatur de domibus fratrum S. Francisci
Canuinnorum et eorum, qui minorum de observantia vocantur, ex
disertis verbis Conc Trid. cap. 3 sera. 25 de Reg. ita excepti Sunt, ut neo in individuo neque in communi possidendi facultate Pol-