장음표시 사용
181쪽
n eos, qui in provinciis Pontificia Ditionis rebellionem et earum
usurpationem perpetrarunt, itemque ipsorum mandantes, lauto an res, adiutores, consiliarios, adhaerentes, executores, etc. quam ritur an ex amplissimis lacultatibus quae conceduntur Consessar. iis occasione S. Iubilas secundum indicatas literas apostolicas, i, disim Decombris 1864, et dioi 20 Novembris 184 6 sublata sit dicta reservatio apposita in literis diei 26 Marti 1860 1, S. Poenitentiaria saeta praemissorum relatione Ssin D. N. P νάε Pio IX. iuxta Eiusdem SSmi Domini mentem respondit. Ad I. Per ieiunium quadragesimale, etiamsi adsi necessitas utendi laesitaniis, satisfit duplici oneri. Ad II. It immιive. Ad III Eae nos In It Smi, alfirmative. Ad IV. Negat se et recurrendum esse ad locorum Ordinarios, qui providebun ivaeta Instructiones. Datum Romae in S. Poenitentiaria die 20 Ianuarii 1865. A. M. Card. Caci No . P.
G. BAL RATI S. P. Seeretarius.
Cum itaque ad primum quaesitum ex novo Indulto Mmi responsum fuisset per ieiunium quadragesimale, etiamsi adsit ne-eessitas utendi lacticiniis, satisfieri duplici onmi, quaesitum ulterius est an idem Responsum applicari possit etiam in ieiuniis quae locum habent extra Quadragesimam, ita ut per ieiunium praescriptum ex M. quatuor anni temporibus es in Vigilia alicuius Sancti, satisfieri etiam possis ieiunio iniuncto ad lucrandam Iubilas Indnigentiam. Facta relatione huius dubii perra Poenitentiariam Smo Domino dio 28 Aprilis 1865 Mnius benigne indulsit, ut, cum ieiunio praescripto iam ab Ecclesia propter alias rationes, possit sati fieri ieiunio iniuncto pro acquisitione Iubilaei an verba Rescripti: Berisne annui pro gratia adimplendi dupleae praeeeptum tantum. In quo rescripto animadversione est dignum illud adverbium tanιum, quo indicatur, SSinum non intendisse indulgere pro eiusmodi ieiuniis, lacticiniorum usum, sicuti indulserat tempore n
182쪽
dragesimae. Quare per ieiunia quas obveniunt tempore Adventus, In Vigiliis etc. satisfieri etiam a quolibet potest iniunctis Iubilaei ieiuniis, attamen lacticinii usus proscribitur. Proindeque si in aliqua Diosces necessitas exigeret lacticiniorum usum, indultum particulare postulandum esset a R. Pontifice, qui ceteroquin per S. Poenitentiariam, intuitu peculiarum rationum, huius generis gratias iam alias concessit lin. Itom alia dubia italice proposita fuerunt quae latine ita edituntur
I can omnia opera iniuncta, vel saltem nonnulla ex ipsis, peragi debeant in unica ex hebdomadibus in mense praescripto occurrentibus, vel omnia adimpleri possint quibuslibet mensis diebus, prout cuilibet Fideli laeeat. II. u An in ieiuniis impositis tamquam operibus iniunctis, uti quis possit privilegio sibi concesso ex Bulla Cruciata asIII. An, ad lacultates absolvendi quod attinet, alias limita- tiones habeantur praeter eas, quae factae sunt in Breve quodi, incipit Arcan et an possit absolvi ab haeresi exterius prodita,
et cesset obligati denunciandi haereticos eorum ΡIeriautores. ηlV. KAD, eveniente iusta causa commutandi opera iniunctas praescripta in Breve praesentis Iubilaei, eiusmodi commutatio fieri possit aetra actum sacramensalis confessionis.
Sacra Poenitentiaria, propositis dubiis mature perpensis, rescripsit prout sequitur: Α I. Opera iniuncis adimpleri posse intra mensem, eaecepto ieiunio, quod spatio unius hebdomadis dicti mensis, et diebus praescripιis adimpleri debet. Ad II. Negative. Ad H. In praesenti Iubilam non concedi facultatem aissolvendia censuris incursis is usurpatoribus status Sanctae rudis, pro quibus recurrendum est ad locorum ordinari , qui providebunt turta insιructiones, eae deesaratione SSmi Domini Papae Pii IX ab hae-
i Si in aliqua Dioecesi eongruum opportunam temporis prorogationem per tempus non suppeteret pro Iubilaei e reeursum ad S. Poenitentiariam Selmus lebratione eum sacris issionibus vel spi enim eiusmodi prorogationes ad Ordinaritualibus exereitiis opportune peragenda riorum preces Sisnum indulsisse, et i
ad maiorem populi utilitatem, possent dulgere. t oram Ordinarii a S. Sed impetraro
183쪽
res autem posse quidem almisi, haereticos tamen a fautores, in que, denunciandos esse prout de iure. Ad IV. M declaratione fueι aram Domino Papa Pio IX. irmative. Datum Romae in S. Poenitontiaria dis 16 Marti 1865. A. M. Card C cIANO M. P.
ENCYCLIC AD OMNES EPISCOPOS ADVERSUS MAGNETISMI ABUSUS.
. In Congregatione Generali S. R. et Universalis Inquisitionis habita in conventu S. . supra Minervam Emi ac Rmi DD. Ca dinales in tota Republica Christiana adversus haeret cam pravitatem Generales Inquisitores, mature perpensis iis, quae circa Magnetismi experimenta a viris fide dignis undequaque relata sunt, decreverunt, edi praesentes iteras encyclicas ad omnes Episcopos ad magnetismi abusus compescendos. Etenim compertum est, novum quoddam superstitionis genus invehi ex phaenomenis magneticis, quibus haud scientiis physicis enucleandis, ut par esset, sed decipiendis, ac seducendis hominibus student neoterici plures rati, posse occulta, remota, a sutura detegi magnetismi arte, vel praestigio, praesertim ope muliercularum , quae unice a magnetigatoris nutu pendent v Nonnullae iam hac de re a S. Sede datae sunt responsiones ad peeuliares casus, quibus reprobantur tamquam illicita illa experimenta, quae ad finem non naturalem, non honestum, non debitis mediis adhibitis assequendum, ordinantur; unde in similibus
184쪽
casibus decretum est Feria IV. 21 Aprilis 1841 Usum magnetismi,
prout aponitur, non licere. Similitor quosdam libros eiusmodi e rores pervicaciter disseminantes prohibendos censuit S. Congregatio Verum quia praeter particulares casus de usu magnetismi generatim agendum erat, hinc per modum regulae sic statutum fuit Feria IV. 28 Iulii 1847. W-Remoto omni errore, sortilegio, e licita, aut impliciιa daemonis invocatione usus magnetismi, nempe merus actus adhibendi modia physica Iivnde licita, non es moraliter etitus, dummodo non tendat ad finem illicitum, aut quomodolibet pravum. Applicatio autem principiorum, e mediorum pure physicorum ad res et spectus vere supereaturiae8, ut physice relicentur, non es nisi deceptio omnino illicita, et haere
Quamquam generali hoc decret satis explicetur licitudo, aut illicitudo in usu, aut abusu magnetismi, tamen adeo creVit hominum malitia, ut neglecto licito studio scientiae, potius curiosa Sectantes magna cum animarum iactura, ipsiusque civilis societatis detrimento ariolandi divinandive principium quoddam senactos glorientur. Hinc somnambulismi et clarae intuitionis, uti Vocant, praestigiis mulierculae illae gesticulationibus non semper Verecundis abreptae, se invisibilia quaeque conspicere, Llatiunt, ac de ipsa religione sermones instituere, anima mortuorum eVocare, responsa accipere, ignota ac longinqua detegere, aliaque id genus superstitiosa exercere ausu temerari praesumunt, magnum quaestum sibi, ac dominis suis divinando certo consecuturae. In hisce Omnibus quacumque demum utantur arte,
vel illusione, cum ordinentur media physica ad effectus non naturales, reperitur decepti omnino illicita et haereticalis, et
scandalum contra honestatem morum.
Igitur ad tantum nefas, et religioni et civili societati inse-stissimum efficaciter cohibendum, excitari quam maxime debet pastoralis sollicitudo, vigilantia, ac gelus Episcoporum Omnium. Quapropter quantum divina adiutrice gratia poterunt locorum ordinarii, qua paternae charitatis monitis, qua severis Obiu gationibus, qua demum iuris remediis adhibitis, prout attentis locoriam, personarum, temporumque adiunctis expedire in Domino iudicaverint, omnem impendant operam ad huiusmodi m Metismi abusus reprimendo et avellendos, ut dominicus grex
185쪽
defendatur ah inimio homine, depositum fidei sartum ieetu quo eustodiatur, at fideles sibi credit a morum corruptione
Datum Romae in Cancelleri S. Officii apud Vatieanum dis Augusti 1856. . Card. at ouati
nos oportet salvos fieri, nisi Nomen Iesu in quo est viis, s lus, et resurrecti nostra, per quem salvati et liberati sumus ideireo Sixtus V. sel. ree Pont. Max sub dis 1 luli 138 in Bulla Res iamri Indulgentiam concessit quinquaginta dierum omnibus et singulis Christifidelibus qui quocumque idiomate sic se Rit,t verint Laudetur Iesus Christus vel responderint In aemia, vel Amen, aut Semper, plenariam vero in mortis articulo iis qui hane laudabilem consuetudinem habuerint, modo ore, vel corde si ore non potuerint Iesu nomen invocaverint. v Nonnullis deinde in locis cum mos invaluisset Iesu Nomini et illud ,1ariae in se invicem salutando addere, Clemens P. X II. ad humillimas preces oneralis Ordinis Carmelitarum, per Decretum diem Novembris 1762, benigne impertitus est yr Chrimelitis eamdem Indulgentiam quinquaginta dierum quotiesumnque in mutua salutatione verba usurpaverint Sio Dduis Gesue uaria. Nuno vero inmus Dominus Nostertius Ap lX. nonnullorum Episcoporum precibus peramanter inclinatus, reserente uiu inst
scripto Sacrae Congregationis Indulgentiari pa cardinavim poto in udienti a diei 26 Septembris 1864, ut magis magisque Fideles
186쪽
utriusque Nominis Iesu et Mariae salutares percipiant effectus, et illa quam saepissime in ore e corde retineant, eamdem concessionem ad omnes et singulos Christifideles extendit, ita ut qui se invicem salutando hac sorma, in quocumque idiomate, tantur:
aut similibus verbis, easdem plane Indulgentias, quae in praelata Bulla memorantur, consequi possint et valeant 3ὶ Quam gra-
i Laudetur Iesus etiaria. 2 Bodie et semper. 3 Inter alios mores in christiana ο- eietate inuretos qui ex modo cogitandi sentiendique derivarunt, ille etiam continetur, quo Fideles aliis loquendi modis sibi invicem fausta ominarentur, aliisque formulis quam apud Gentes se ad invicem
Id testantur etiam salutandi modi qui in variis idiomatibus irrepserunt, quique fuerunt subrogati Ormulae illi receptae apud latinos vale e valete. Inter eiusmodi salutationis formulas et illa invexit, qua Nomen augustum Christi Iesu laudaretur. Ut mos iste pius promoveretur soliciti fuerunt Romani Pontifices, eum etiam indulgentiis ditando. Id seeit Sixtus V. Benedictus XIII. Clemens XIII. Praestat in medium asserre deeretum die 5 Septembris 1759 quod de huiusmodi indulgentiis concessis eteonfirmatis agit. Ian. Μe Sixtus V. et. Benedictus XIII. universis Christifides libus qui se invicem salutantes dixerint, Stilodat Grai Cristo laudetur Iesus a Christus et respondentibus amen, auta in ascula, sive italico sive latino, vel 3i quocumque alio idsomate id expresse- η rint, quoties id egerint, Indulgentiam ii quinquaginta dierum, et IlIis qui San- etissimum nomen Iesu et ariae devotes invocaverint Indulgentiam vigintiquin-
que dierum concesserunt. - Iis vero qui praefata agere consue m
rint, at in artieulo mortis constituti et Ore, vel si non potuerint, saltem cordes sanetissimum Nomen Iesu invocaverint, insuper plenariam indulgentiam adi
Easdem Indulgentias tribuerunt. Praedicatoribus qui inter praedieandum, Auditores hortati fuerint ut modo su- pra exposito, Sanctissimum Nomen Iesu laudantes sese invicem salutent, et ea dem Nomina Iesus et ariae devote in Vocent, aeterisque omnibus qui hanc. salutationis firmam nud esse curave
. Reeitantibus tandem Litanias eastissimae Virginis virile hia entum, dies Indulgentiae elargiti sunt. α Cum autem Sanctissimo Domino. Nostro Clementi P. XIII. humillime
supplieatum herit, ut omnes, et sim, gulas indulgentias supra memoratas, confirmare dignaretur , Sanctitas Suas precibus benigne annuens, easdem In- .dulgentias Apostolica auctoritate eo . firmavit. Datum die 5 Septem. 175s.. Fr. I. Card. Portoearrem Praef. A. E. Vicecomes S. Congr. See t.
Si itaque expediebat, ut eiusmodi pii
mores antea promoverentur, maximem
diamis diebus expedire ensendum est. in aetate enim vivimus in qua christiani nominis fores in id enim ineumbunt, ut civilis societas expolietur illis omnitius ehristianis usibus, qui sunt quaedam internae fidei manifestationes et eo Endunt, ut ex integro caelesti religione a civili s ietate expulsa. ac veluti relegata in angulis societatis tenebris obsitis, publiea
187쪽
tiam voluit SLacriτι Sua perpetuo sumagari absque ulla Brevis inpeditione. Brutum Roma ex Merotaria eiusdem S. Con Indulgentiis, Morisque noliquiis praeposita dis 26 Septembris 1864. Fr Aaronius . card P Agaunco Praefectus.
A. cono o Seoretarius. mutvlaeant pagani mores, lique dumtaxat in diviti eonsuetudine pretio habeantur. Notum est, hae agendi ratione, eo lamia modi viros pervenisse, ut nonnulli g, miles plima , uti maxime vigebant, sere solet devenerint, ut erat ille salutandi publieo Deiparam Virginem statas horis, detecto rapite, angeliea recitata salutatione. Et ecteris omisis, hodierata dictusae plurinus in vos fideli a distitatur literandas eam, veluti quid incivile, eas mutua salutatione quibus laetanter, Neundeque, in risebatis et Nauritatis a lemnitatibus, Fideles adcinuleam laustos sibi dies ominantur. Itaque ad normam solieitudinis Sanetae sedis, ne non Virorum sanetltate illustrium Beatus Simon de Roxas similes pios usua induxit etiam in aula Philippi III. Hispaniae Regis bene se gererent illi,
maxime qui animarum curae praesunt, si id emeerent, ut ubi tales mores veluti langueseentes reperiuntur, eonsurgant et reviviseant, ubi permanent promoveantur,isi extincti fuerint, quantum fieri possit,ltorum indueantur.
188쪽
cIR mPEI fATIONE. 3 RADId MHR1Mor 1r. In causa viaitatis atrim si quam supra exposuimus pag. 129 iri Defensor, qui acriter matrimonii illius validitatem propugnabat, supplex etiam a S. Congregatione petiit, ut thrum apponeretur dubium illide quo iam Partes litigantes convenerant, eum in finem, ut m d etsi sibi infausta obtigisset, obtinere posset ex gratia sanationem Matrimonii in radice. Quare ex hoc
supplicii libello ita dubia exponi
S. Congregationi debuissent tu An constet de natistate Matin moniliti ea d. i, Et quatenus affirmative. . An consulendum sit 88m pro sanatione matrimonii in radice in
Ad hanc secundam disputandi formulam proponendam obsava bat, usu receptum esse apud S. st C. ut eum lacti species id ferat duo proponantur dirimenda dubia, haeratione: An constet de nullitate Matri- . monii in easu. . . t quatenus negati e. α An consulendum sit 88ssio pro dispensatione super Matrimo ni rat et non consummat in
formularum sibi oncedi posse De- sensor autumabat alterum apponere disputandum dubiiun de quo agimus. Interim vero, in e supplici libello, conabatur Desensor ostendere, graves in praesenti themate concurrere causas, pro huiusmodi impertienda matrimonii sanatione. Ε ΡΟ -
liae erat adscribendum Maxime cum neque Caiae mansisset ignotum Episcopi decretum, quo summaria inquisitione peracta, statim Curia declaravit illius matrimonii nullitatem. me im habita notitia, suam libertatem nunquam vindicare Caia curavit; sed imo ratum habuit quod gestum fuerat. Quare cum post sexennium reclamaverit, eiusmodi reclamationis causa, non aliunde repeti poterat, quam ex alio Oncepto amore cum ali ditiori viro, cuius nuptias inhiabat. Hine licet Caia uio sanation matrimonii in radiees impetrandae resisteret tamen ut obviaretur gravibus publicisque scandalis, nec non vir ex praelatis causis succurrere-
189쪽
tur, eontendehat Defensor locum in praesenti themate fieri, huius gratiae eoneessioni. Neque obstare subsumebat Defensor, Caiae dissensum potestati Romani Pontificis, ac si B. Pontifex his in adiunetis dispensare non possit. Contendebat enim Romanum Ponti em posse matrimonium, ex e legi tie impedimento irrite eontractum , sanare, quamvis altere eoniugibus Ognito impedimento sanationem repudiet. Ad hoc ostendendnm, licet sibi reservasset ait ram huin iudieii sedem, nihilominus reeitahiat doctrinam super hac re expositam a et P. Perrone in opere de Hammonio christiano lib. 2 seet id Potest e Melesiae par. 4 are. l. qui defendens non esse necessarium novum eonsensum ut matrimonium in radies auetur, in eam sententiam irretinare videtur, quae docet posse Matrimonium in radioe sanari quamvis unus eoniux, cognita prο-peii Matrimonii nullitate, sanationi
Niso itaque propositis precibus 8. c. c. eadem die 5 Decem. 863, qua musa primo prον ita 'aerlit,eensuit respondere: α quoad me Ii morivio Denisset l . Ex hac responsione iam d-οκα potes sam esse in axsisSimedis
ut saltem non soleat dispensare in radice matrimonii, quando una pars, cognita Matrimonii nullitate, quuerat libertatem et dispensationem repudiet. Non leves enim concurrebant in facto eausae, quae hanc sanati nem suadebant, nihilominus neque responsione dignae, preces existimatae sunt. Defensor tamen spe non deieetus,
in altera iudieii sede super quaestione de matrimonii nullitate, iterum in subsidium sanationem matrimonii in radide postulabat; sed rustra. Ad dignoscendum ulteri 1 8. 8edis praxim et indolem huius disphn- sationis expedit rem paullo amplius declarare. Set tu digis in primis est doetrina exposita super hac re a Bened. X V. in aure opere a Synodo diseres asib. 33 e. 22 n. 7. Ibi enim legitur: Quamvis enim in aliquibus circum, stantiis concedantur quaedam di- spensationes , quae dicuntur m. radice matrimonii, per quas reno Vandi consensus nisessitas tolli- . tur, sicuti auctores docent, et, sicut factnm Observamus in Apo-
stolicis clementis XI. literis ino . pientihus postolieae dignitatι , , datis die opellis 170 aliisque Clementis XII quarum initium est cum et quae impressae leti usu remptum est apud S. C. C. ut eum maere exaudiri non mersantur, o plex lihellus di illi soleat ausula iserum; hae enim significatur libellum suppli-rem Iectum quidem fuisse, nullaque tantie respoosione dignum fuisse repertum. Baec clausula respondet tui de qua supra diximus pag. 144 in nota Quando enim preeos n. ln3ntille reDruntu is absque favorabili metu dimittuntur, solet respon- χε ψνι-- , ore apud s. c. respondetur sectum.
190쪽
gunturis. 142 6 3 - 14 nori, Bullarii certum tamen est huius-- modi dispensationes, quibus ma- . trimonium redditur validum, et proles ex eo genita, legitima nun tiatur, absque ulla renovandi eon sen8u necessitate coneedi quidem aliquando gravissimis urgentibus causis et quatenus coniugium e
M trinsecam speciem habuerit iusti matrimonii, neque copula fuerit manifeste sornicaria; sed tunera suum cum impedimentum, propter quod matrimonium irritum fuit, nequaquam ortum habuit a iure divino, vel naturali, sed a lege
dumtaxat ecclesiastica, quam po-- sitivam vocant, et cui Summus. Pontifex derogare potest; non/ans
agendo ut matrimonium num e con-
tractum, non ita conisaerum fuerit;
sed si erus illos de medio lauando, qui ob huiusmodi matrimonii nul- .litatem, ante indultam dispensa tionem, ac etiam in ipso contra- hendi matrimonii actu producti fuerunt: iuxta Clementinam --
. iam De immunis e seriesiarunt. .
Ex hac doctrina erues concediriusmodi sanationem Matrimonii in radice ob urgentes musas quin exigatur consensus renovatio , quando matrimoniuin licet ex aliquo impedimento ecclesiastico irritum, habeat tamen extrinsecam speciem iustimatrimonii, neque copula fuerit manifeste forniearia. Gravis quaesti ventilata fuit snper existentia huius conditionis ad obtinendam sanationem de qua agimus in ea a Pragen natrimonii primo proposita diem Iulii 17 20 et tandem definita die 18 Sept. l723.
Ad lucidationem huius requisitae conditionis pro obtinenda dispensatione in radice matrimonii,
hanc causam per summa capita helereserimus.
Guillelmus supplicavit Clementem XL pro dispensatioue in radictuatrimonii ad effectum legitimandi
tres filios Iuno superstites quos genuit ex quadam Ludmilla, oum qua ante elapsos annos 40 asserebat M trimonium contraxisse, non tamen coram Paroebo; sed coram quodam sacerdote, absque tamen fraude, et intercedente bona fide , cum sibi suppositum fuisset matrimonium futurum esse validum, quia ad se tanquam loci dominum pertinebat ius Parochum praesentandi; et ne sibi obiici posset, vel eausam deesse pro hac insigni gratia obtinenda, es non
concurrere ea quae ad dictum D
sectum sunt necessaria, Ieges attulit Aemi Ohemiae, iuxta quas recedendo a dispositione tintus in eapiteranis ovi sui sin Apulmi, legitimati per subsequens matrimonium areebantur a possessione et haer ditate bonorum in dicto regno sitorum, ita ut si dispensationem non obtineret in radice matrimonii, sua bona absque dubio exclusis propriis filiis essent ad extraneos deserenda;
iidemque filii licet inter nobiles et legitimos usque tunc habiti, iurgiis et inimicitiis remansuri erant obnoxii si iidem deprehenderentur illegi-