장음표시 사용
251쪽
tionabilis, quia nihil rectae rationi consο1mius, quam actus
substantiales, ad receptionem novorum Iciorum, unice et X-
elusive reservare illis, qui in societate ipsa peculiarem ad id obtinent potestatem. Eadem firmat usus quotidianus a maioribus receptus, sancte, et illibate custoditus, hac potissimum de cauSa, quod persuasum semper 'mnibus de Ordine uerit, nullas, et i ritas prorsus suturas esse admissiones in Sodalitatem, in quibus praelata lex violata suisset. Testes dabo omni exceptione maiores Simonem Grassi Narratione etc. pag. 30. Sempre ero si necessario che eli ingresso a questa Santa Compagnia qui l-s si voglia Scapolare si benedetto, et dato da persona, che N
araia tale autorith dalla Religione Carmeli tanas ). loseph a Iesu
vesse r abito bone leti a collo dat Sacerdote, a sera met tesse a sh, ancorch l abbia reso alla Compagnia, nona sarebbe bene ricevulomella medesima et . Neque demum temporis diuturnitas desideratur in ea ab instituta enim sacri Seapularis Societate optimum iam decurrit saeculum, nec ta-
si QSemper tamen est neeessarium ut in ingressu in hane sanetam sodalia talem , quodlibet Smpulare sit benedi-aetum, et datum a persona quae habeat talem auetoritatem ab Ordine earmeli-
et . Et si aliquis non suseiperet ha bitum eollo a Sacerdote, sed per se sibi imponeret, etiamsi a Sodalitat illum .habuerit non hene adseitus esset eidem Sodalitati .vAd hane eonfirmandam auetoritatem quam Consultor allegavit eonfert Indultum quod eoneessum fuit a R. P. Pio Vll. die lanuarii 1803 Congregationi SS. R demptoris assi Alphonsomaria de Ligorio fundatae. Etenim eum Superior Generalis die e Congregationis exposuisset, quod
easione aerarum missionum in actu praedientionis innumera a fidelibus exhibentur a pularia benedieenda, quae tunc fideles in manibus gestant, ae postea manibus propriis sibi ipsis imponunt, et
eum postulasset, ut non obstante omissione praeseriptae formae in posterum fas sit supradietis Sacerdotibus praesatis Scapularibus benedirere, uniea nempe formula , ae si eadem servata fuerit. SSinus annuit pro gratia ivaeta petita. Post haee eum dubium exortum esset audesseiente impositione eapularis per manum saeerdotis, ac expressa ereptione adeonsisternitatem ordinis, valida esset admissio fidelium in confraternitatem et fruantur indulgentiis et gratiis; S. Congregatio respondit: odormative fac toverbo cum SMno pro sanatione ad caut lam quoad praeteritum, et pro conce8sione eaetensionis indulti, quatenus πιιε sit quoad futurum. Quare speciale indultum requiritur in casu, in quo urgeat rationabile motivum, ut fideles sibi scapulare benedictum a sacerdote propriis manibus imponant, ut rite adscripti ea
252쪽
men, in tam longo temporis tractu, assignari poterit epocha ulla, qua aggregationes de quibus agitur, non fuerint factae per OS, qui speciali auctoritate pollerent nempe per ordinis Superi res, vel per deputatos ab illis, actae inquam per traditionem habitus benedicti ni Demum haec ipsa S. Congregati decreto suo 24 Augusti 1844 declaravit vaIlidas receptiones ad societatem Carmeli in quibus servata suissent substantialia ex illis quae in ritu ordinis praescribuntur. Substantialia vero designavit - benedictionem, et impositionem habitus Atqui ut o supradictis constat eius modi benedictio et impositio sacrae Vestis iuxta ritum Carme-litarum solis Praelatis, et deputatis ab illis, legitime permittitur, ergo etc.... lὶ γα Liquet interim ex fine tonus adductis . Neminem ad Comisaternitatem Carmeli pertinore, qui eamdem non uerit legi
um Eum de legitimo ingressu posse laetari qui habitum benedictum receperit ab ubente ad id potestatem. 3 lil. iusmodi auctoritatem ordinariam a Praelatis Ordinis possideri, delegatam absque iuro subdelegandi reperiri in designatis ab illis. ηι IV. os, qui habitum receperint ab illo cui nec ordinaria insit, nec delegata facultas, manere extraneos ipsi mariati So-
V. Nec patronatum Virginis, nec participationem specialem bonorum Religionis Carmeli tanae, neque indulgentias eosdem posse sibi vindicare. η
l In citato a Consultore deereto hoc uiusmodi habitus receptio iam pras dubium tertio loco positum reperitur, An seripta videbatur in Constitutione Pauli V. rata sit idelium adscripti Confraterni 30 Oetobris 1606 ne non in Brevi Cle-αtati supradictae quae sit a Sacerdotibus mentis l. 24 Novembris l702, in quo quidem facultatem habentibus , non . Pontifex eonfirmat quoddam Decres servata tamen sorma in Rituali, et tum in Sacripante, ordinis Carmelita. Breviari ordinis Carmelitarum adscri rum Protectoris, in quo dicitur ad x pta η S. Congregati rerpondit . Ur a missos ad aliquam ea nonice erectammative dummodo sacerdotes fa uatem is Confraternitatem, huiusmodi teneri Pri- habentes non uesciant in substantiali , a vice recipere habitum, seu Scapularebus, nempe in Benedictione et myooi s benedictuin a Superioribus Religionis, ιione habitus ac in receptione ad Con , vel ab alio Sacerdote, cui clicta benea, stalamitatem a cendi facultas fuerit attributa..
253쪽
et Reserente Antistito in Novi exici ibidem quoad On-
fraternitatem Sacrae Vestis talis mos viget, ut Scapularia ara cerdote habente auctoritatem benedicta laicus deserat, tradatque fidelibus in territori consistentibus Optime quidem si sermo sit de iis qui iampridem immediate sanctum habitum recep rint a Sacerdote praedicto, potestate admittendi pollente. Quamvis enim, primo habitu benedicis, nulla praeterea sit necessitas, illo amisso, vel consumpto, novos benedictione sanctificandi, valde tamen laudabile erit, etiam istos benedictione sacratos assumere 1ὶ Si vero agatur de fidelibus numquam ρ obse vantiam ritus substantialis legitime Societatem ingressis palam
est, hos manere extraneos societati, utpote qui nec legitime, nec valide in ipsam potuerint referri Laicus enim a Sacerdote missus nec a seipso, nec a mittente habuit potestatem requisitam ad aggregandos novos sodales, non a seipso, ut patet, nona mittente, quia delegatus in hoc casu non potest subdelegare 2ὶ cum Voluntas ordinis, concedentis talem potestatem , positive resistat huic subdelegationi Actus igitur, quo fideles illi praesumi possent adscripti est nullus, et invalidus, utpote destitutus essentialibus conditionibus supra expositis Unde satis con-
4 Ad haee quas Consultor indieavit, facit ulterius similis resolutio data dubio proposito die a Naii 857. Quaesitum
enim est: an qui rite semel adserim in Sodalitate Scapularis B. Μ. V. de Monte Carmelo, postea habitum saerum Sodalis talis dimiserunt, teneantur ad novam meri habitus receptionem a potestate ha- Mnte si velint Indulgentias praedietae. Sodalitati a summis Pontisteibus eonee is maduerari: vel an sufficiat ut habitum sa-ο erum ipsi denuo resumant simpliciter. . Mem Congregatio respondit: negative a primam partem, rarmative ad am navim. Quare etiam ille qui habitum meriam dimiserit, atque illum post quod- eumque temporis intervallum, simpliciterreassumpserit, non indsget nova adscriptione, et saeri habitus receptione ab ha-,hent potestatem.
2 Hoe descendit etiam ex gen rati
regula, qua praeseribitur, eum, qui a prin-eipe non est delegatus, subdelegare non posse , exue is excipiendis. Responsio quaedam habetur S. Congr. data sequenti dubio, Paroelius loci de la Savante Dioeeesis Ambianensis, petens S. Sede Indultum benedieendi saerum Scapulare, hoe dubium proposuit S. C. Ind. l. v An oes idem indultum communicare possit tri bus aliis suis Confratribus. Sacra Congregatio die 6 Augusti Mi respondit: ad I Recurrat unusquisque singulariter pro impetratione saeuuatis benedicendi, e imponendi sacra Scapularia Censuit nimirum S. Congregatio direet dubium
nou solvere, eum altera haberetur via qua petitioni fieret satis. Et forsan pro negativa responsione stetisset si illud diremisset. Tantum enim personale videtur
fuisse indultum quod a S. Sede suerat
254쪽
stare videsur, deles ovi exici, taliter habitum Virginis Karmelitidis recipientes, non posso lucrari indulgentias legitimis
sodalibus conce8sas. ηα Consulerem proindo S. Congrvigationi ut mo Episcopo potenti responsum det sub hac via asquivalanti formula. Neg tive quoad devotos, qui pro ingressu in orietatem habitum ben dieιum de manu Sacerdotis araetoritatem Mentis non rece
i Quas quidem sint dicta absque praesudiolo sanius sapien iis, i sub censura et .v
Episcopus Andegavensis ex parte Parochi occlesiae vulgo De Candi siusdem Dioecesis Andegavensis SMio Patri sequentia humillimo exposuit. Quo S. Maxentiolus vulgo, S. Maxenties, discipulus S. Maritin Turonen dioecosis decessit in urbe Cunaud Andegaven dioecesis ubi eius reliquias maxima semper omnes Christifideles prosequuti sunt veneratione. Quod occlesia parochialis ab immemorabili eius orpus o sidet. Reliquiarium, quod illud custodit, saeculum XIII habet adscriptum, sed omnino caret authentica et sigillo Eoque in statu publicas venerationi usquo ad hos ultimos annos expositum fuisse, sed ecclesiae instaurandae causa, in Sacrarium translatum, ubi nunc est sub Episcopi oratoris sigillo. Quod unpossibilo est probaro, illa non osse ossa S. aTemtioli, nam sub hoc nomino populus Reliquiarium agnoscit. Quod transacto anno, ecclesiasticorum ab Episcopo Oratoremissa legatio, dicta ossa ad examen vocavit, nullaque illi adve sata est oppositio in formali recognitione. Quod medicus agnovit ossa pertinere eidem corpori, exo ptis duobus, quae alterius orpori sunt.
255쪽
In Gallia vero haud dissicile est in eadem urna invenire O Pora, aut corporum partes pluribus Sanctis pertinentes Hisce expositis cum dubia exorta idem Praesul dirimere ex se non auderet, sequentia proposuit S. Congregationi resolvenda
I. Tum desint authenticae literae, an possessi ab imme morabili et non interrupta, ut etiam publicus cultus, idest, 1 certitudo moralis, sit res sumciens ut dicto S. Maxenties co pori veneratio tribuatur. ηII. Quid do duobus ossibus pertinentibus alii corpori, mi- nime vero illi S. Maxentioli agendum sit, decetne in urna re- , linquere, aut illa extrahere oporteat a
Sacra Congregatio Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praepinsita iis 2 Februarii 1864 censuit rescribendum:
Ad I. Fideles non esse inquieιan S. Ad II. nihil esse innovandum.
I. Non esse exturbandam longaevam fidelium onerationem, erga Beliquias, quas sine dubitatione coluerunt atque colunt uti reliquias alicuius Sancti, ex unico desectu legalis authenticitatis. II. Neque esse aliquid innovandum in Reliquiis in eadem capsa ab immemorabili veneratis , quamvis nonnullae reperiantur quae ad uuidem Sanctum cuius reliquiarium nomen gerit, pertinere non videantur l).
0 Consentanea reputari potest Rem y tyria, et exponi publiee possit ut ei Fidolutio Merae Congregationis Indui data alea ultum et venerationem exhibeant.. die plenibris 3675 ad sequens dubium Ad quo S. congregatio respondit: Cv α An Cultrum e sepulchro Martyris sub trum eiusmodi eaeponi posse una eum eius dorso repertum in aliquo memete Corpore, sed non Ilum e seor m. salo, habendum sit pro instramento Hadi
256쪽
Saera Congregati Eminentissimorum a Reverenaissimorum Sanetae Romanae Ecclesiae Cardinalium a ANGIssivo οMiNO NOSTRO PlO PAPA A. Gu ctaque Sede apostolica radici Librorum pravae doctrinae, eorumdemque proscriptioni, e urgationi, aspermissioni in universa christiana Reyublica praepositorum et delegatoruni, nabita in Palatio Apostolico Vaticano, clamnavit et damnat, proscripsit proscribitque, vel alias damnata atque prοAcripta in Inclicem librorum prohibitorum Uerri mandavi e mandat erct, quae sequuntur:
Histor3 Filosofii'. Zaryste, se Lineamenta historiae Philos phiae, auctore Alberto Schwgler, ex quarta editione germanica in linguam polonicam translata, atque Appendice de Philosophia in Polonia aucta A. F. Κ. Varsaviae 1863 in-80. I 'Eneyclique combre u 864 et a libert6. Adresse auxEvoques Paris . Dentu, Libraire-Εdlisur 1865. Idea de la Humanida parara vid con introducciona comen tarios, o D lulian an delinio adrid, imprenta de v-nuel Galiano 1860. B Sacerdogio erit anchem che rosica it Genere mano per Giuli immerigik versione deli' originale aedeseo. Prima edition 1865 Storia ex samo deli Enetolica o do Sillabo deli 8 Decembro1864 per abat Antonino lsata Torin 1865. Roma papale descritia in una serie di lettere con note a L.
De Santis. Firenae 1865 Beer. S. Os teli Fer. IV 26 Iulii 1865.
Itaque nemo vivaeumque gradus e conditionis praedicta opera damnata atque pro3cripta, quoeumoue ιο , et quocumque latomate, aut in Osιerum aere, aut edita legere vel retinere audeat, seu locorum ordinariis, aut Mereti- eae pravitatis Inquisitoribus ea tradere teneatur, sub poenis in radice librorum vetitorum indictis. Quibus SANCTIssi M DOMINO NosTB PIO PAPAE ix per ne infraseriptum S. C. Secretis relatis ANCTITA su meretum probauit, et romae ari praecepit. In quorum fuem etc. Datum Romae die 30 Septembris 1865.
Fr. ANGELU Vidi ENTius MoDENA Ord. Praed. Loeo Φ Sigilli. S. lud Congr. a Meretis. Die 30 Septembris 865 supradictum Decretum a faeum et publicatum fuit a S. Mariae super Minervam, ad Basilicae Principis Apostolorum, Palatis S. O cii, Curiae Innocentianae valvas, ac in aliis locis solitis Urbis porme Mysium Ser ni ποει. Curε.
257쪽
E ETUM DE LOCATIONIBUS ET ALIENATIONIBUS RERUM ECC MASTICARUM.
resolutio S. c. Ep. et Beg. euius o rasione nonnulla emissa fuerunt Decreta, quae in causa supra exposita pag. 228. citantur, et sequentibus
Curia piscopalis Assisiensis, datis Litteris ad 8. Congregationem Negociis et Consultationibus Episcoporum, et Regularium praepositam IV. Idus Mart. Anno DCCCXXXV.
duas quaestiones, seu dubia proposuit, videlicet. . I. . Utrum ad legitimam sextae, et vigesimae oblationem requira tu ea pecuniae vis, quae vicesi- mam et sextam iam oblati pretii partem saltem exaequet an vero, sussciat quodcumque augmentum titulo vicesimae et sextae 'II. . An ad maiorem celesiae utilitatem possit prorogari legiti- mum tempus, ut bidiores , si velint , novas oblationes exhibere. Valeant 7
Saera Congregatio respondit:. Ad primum Aormative ad seu mam partem: Nestative ad See--
. Ad meundum Nestative. . Et dentur decreta de adiudi- .eandis bonis ecclesiasticis alias edita, et praesertim quae sequun-
I. . In adiudieandis rebus colesiasticis observandae sunt leges latae a Benedieto XIV. in suo Motu Proprio edito die 23 Novembris 742. pro Locationibus bonorum Cameralium. BII. . oblationes fieri debent in
quadam summa certa, et explicita sine ulla conditione, aut augmento quod ex eventu pendeat, ac proinde si quis obtulerit ex gr. decem nummos Mutatos, vel supra meliorem quamcumque oblationem, vel supra eas oblationes, quae ad certam summam pervenerint, oblatio isthaeo relieitur veluti captiosa, et utilitatiloeorum piorum ad ersa. v
III. . Si quis vero in eadem Ohi tione, postquam summam certam obtulerit, polliceatur etiam se O-
ε Quare si quis oblator promitteret puta, so pro vicesima vel sexta, dum vim sim vel sexta pars oblati pretii esset maior hae summa, et ascenderet puta adseut 80 Deliberatarius qui primum pretium proposuit, et eui res alienanda adi dieata est sala iure vieesimae et sextae, non tenetur hane oblationem sevi. 50 loe Moesimae vel sextae aceoptare, et bona eclesiastica de quibus agitur, huic Desideratario erunt adiudieanda. Non idem tamen esset dieendum si pretium provisentina, vel exin oblatum, summam εο aeuti e ederet.
258쪽
Iuturum ex gr. decem nummos scutatos, Vel supra aliam quamcumque oblationem, vel supra ea oblationes, quae certa summa contineantur, tum augmentum decem nummorum scutatorum, non aliorum
oblationibus, sed certae summae ab eodem oblatae addendum erit. IV. Si edicta proposita fuerint vi literarum S. Congregationis, et elapso termino, apertisque oblationibus, novae exhibeantur oblationes, tum oblationes omnes ad A. Congr. mittendae erunt 8. autem Congregatio, re adhuc integra, poterit pro
suo prudenti arbitrio novas oblationes vel reiicere, vel mandare ut d nuo edicta proponantur . V. Idem ius novas oblationes
vel reiiciendi, aut etiam edictara nu proponendi, re adhuc integra adaxecutorem Beneplacit Apostolici spectat, ubi ob peculiare ην- quas rationes facultas adiudicandi eidem Executori tributa fuerit. VI. . cuique licet oblationem eius , cui res adiudieata est, intra viginti dies ad vicesimam et ultra augere hie terminus incipit a die, quo ex decreto Executoris Beneplaciti Apostolici res adiudicata fuerit. . VII. . Si quis intra huiusmodi terminum vicesimam obtulerit, tunc ei cui res adiudicata fuit, significanda erit, eique decem dies e mittuntur, intra quos declaret velit
III. . Pro offerenda sexta, Syatium trium mensium conceditur:
hic terminus decurrit a die, quo primum res adiudicata est, si nemo vicesimam obtulerit; si vero oblata fuerit decurrit a die quo oblatori vieesimario res adiudicata fuit . IX. . Privilegium addictionis in diem lin, et restitutionis in integrum,
sive ius vicesimae, et sextae, ieetum, integrumque manet favore ecclesiae,
etiamsi in decreto Executoris nulla menti de ea saeta sit. X. Neque etiam pro invitandis oblatoribus necesse est ut edicta vicesimae et sextae proponBntur.
T. A. Card. SALA Praefectus. T. Archiep. Ephesinus Secret. Huic Decreto S. congr. y et Beg. adiicimus leges quas observandas praecepit Benedictus XIV. in
suo Motu Proprio edito die MNovembris 1742 pro locationibus bonorum cameralium quasque leges 8. Congregati Observanda praecipit in aeteris alienationibus iuxta id quod praescripsit in articulo I. huius Decreti constitutio itaque Benedieti XIV. ex Motu Proprio italice edita, quamque in latinum
idioma vertimus, est sequens. t Addietionem in diam, hoe exemplo deserihi Paulus i. 1 lib. 5 ad sab. In
diem addictio ita fiet: ILLE DKDus casTu Eoo TIBI ENHus, NISI SI QUIS
259쪽
cum controversiae, quae non minor iactura utilitatis publicae, quam privatae, in bonorum noRuorum cameralium locationibus 1)deliberandis propter oblatorum contentiones frequenter intercidunt, apprime gra es sint, supremae vigilantiae nostrae referre arbitramur,
et magni illius desiderii, quod iugiter fovimus, omnem litigii causam, quoad fieri potest e medio tollendi, ipsis deliberationibus praescripta atque invariabili harum regularum eteonstitutionum norma apte provi
I. . Ut uno saltem anno antequam
unaquaeque cameralium bonorumloeatio explicit, invitentur per consueta dicta ii qui eam affectant, ad exhibendam statuto die suam oblationem seripto elausam obsignatamque . .
II. . Ut cum dies aderit in edictis eonstitutus, in plena congregatione camerali explicentur literae, quae oblationes scriptas continent, atque illi adiudi fur locatio prout de iure, qui plus obtulit, et est caeteris optimus; salvo tamen iure et arbitrio cameralis Congregationis, aliis subinde edictis tempus prorogandi ad oblationes exhibendas, quando nullam exhibitarum oblationum a quam ac rationi consonam, iuxta praesentem bonorum locandorum statum fuisse arbitretur. .
III. . Ut deliberatione facta, eo quem deseripsimus modo, eopiosiori APPENDix lx. 258 sive meliori offerenti, eaque a Nobis et summis Pontificibus Successoribus nostris comprobata, ante Instrumenti stipulationem ipsis viginti diebus supersedeatur, initio facto a die proxime sequente ipsam deliberationem, ut eo temporis intervallo, tum ii qui oblationis actum peregerunt, et victi repulsique sunt, tum ii qui nil obtulerunt, adiicere aliquid possint maximae oblationi, cui locatio deliberata fuit, dummodo eiusmodi additio, vicesima illius parte minor
non sit atque idcirco volumus statuimusque ut posthac omnes, quae sequentibus temporibus a generali Congregatione fient locationes ea-merales , licet a Nobis nostrisque Successoribus subinde sive voce, sive rescripto , sive etiam chirographo
speciali adprobentur, habeantur faetae et adprobatae conditione Addiaetionis in diem, eodem viginti dierum intervallo durante, ita ut ille eui deliberata locatio suit, nullum in eam locationem, dictae deliberationis et adprobationis vi, ius acquirat, quoties illo viginti dierum intervallo alius superveniat, qui illius oblationis saltem vicesimam partem adiiciat. ut . . Ut intervallo viginti dierum vix transacto, si alius non se stiterit, qui ipsam saltem vicesimam obtulerit, amplius non vigeat privilegium illud addicitonis in diem Camerae nostrae; sed absque mora, quin alia oblatio admittatur, stipulatio instru-
260쪽
menti sat eius nomine cui initio deliberata fuit locatio. At vero contra si illo viginti dierum spatio, unus pluresve se stiterint, qui vicesimam saltem insuper obtulerint, poterit tum nostra camera frui privilegio Admetionis in diem atque eadem Congregatio Cameralis locationem illi d liberabit, qui saltem vicesimam addiderit pluribus autem vicesimam
ipsam offerentibus, illi loeationem deliberabit, quem ipsa Congregatio optimum iudiea erit, vel plus quam
caeteri obtulerit. . V., Ut adprobata sive per Nos,
sive per Successores nostros eiusmodi deliberatione, ille qui plus
quam aeteri obtulit primo oblatori qui superatus est denunciet ipse per se et quidem personaliter, atque edicat, additionem vicesimae pariis vel maioris pretii ab se factam, et deliberatam sibi ipsi Cameralem locationem: post quam de- nunciationem concedantur illi eidem primo Oblatori alii decem dies, ut si velit possit, plus quam iste ultimus oblator exhibuit, offerre quis intra illud temporis intervallum obtulerit plus quam ipse ultimus oblator, ipsi eidem adiudicetur locatio, quin aliae additiones seu oblationes admittantur. At contra si intra illud tempus primus ille oblator qui superatus fuit nil plus obtulerit
quam secundus qui eum superavit, huius secundi nomine absque mora
instrumenti stipulatio fiat; ita ut transactis decem illis diebus nullae aliae additiones seu oblationes nec ab illo primo oblatore, nee si vilis
quibusvis admittantur. . VI. Unus ab hac prohibitione alias maiores oblationes admittendi excipitur casus,quo eveniat ut aliquis vel ex iis qui ad conductionem aspirarunt, vel ex iis qui nunquam adspirarunt, sextam pretii summi primo vel secundo oblatore exhibiti partem adiiciat: eo enim eas nostra Camera laesionis nomine frui debebit privilegio restitutionis in integrum; quod beneficium non item privilegium Ad fietionis in diem Fiseo competit, licet res iam integra non sit , licet sit conlaeta Instrumenti stipulatio, ieet tandem conductorrem ipsam iam acceperit, et actu possideat nec aliud in hoc easu exigere conductor potest, quam ut caeteris anteferatur, offerens et ipse aequum pretium , scilicet sextam insuper oblati pretii partem. . Sed quoniam si haec restitutio in integrum absque ulla temporis definitione uti par esset admitteretur, difficile admodum Camera invenire posset idoneos Conductores, ob metum quo unusqui8que angeretur, ne ex locatione pellatur nomine restitutionis in integrum, POSt-
quam sua diligentia atque industria
rem iocata in meliorem fructuosi ο-
remque reddiderit; idcirco praecipimus ut sextae oblati admittatur solummodo intra trium mensium spatium, initio facto a die quo vel communi modo, vel per privilegium supradictum Addictionis in diem