장음표시 사용
701쪽
III. Colliges insuper Parochum ratione parochialis officii iurisdictionem non habere super publim oratoriis, quae sorte reperiantur intra fines suae paroeciae. l . Quare ad Reetorem oratorii spectat, Vel alios quorum interest, celebrare independenter a Parocho ecclesiasticas sunctiones, servatis servandis, dummodo hae iunctiones paroohialos
---ina mina meta Episcopus . insignem collegiatam colesiam S. Andreas Apostolo dicatam in quadam suae dioecesis civitato erigi curavit. In postolicis itaque Litoris anno 1856 expeditis acta est Episcopo Aoultas insignem collegiatam erigendi. Inter alias autem praescriptas in iisdem Literis leges, has habebantur, quae Onera Canonicorum respiciebant: κ qui Ca- nonioi integram choralem Officiaturam singulis per annum sei, stivis diebus, ac in omnibus festivitatibus, quas vocant pria mae classis, comprehonsis primis Vesperis, nec non per totam Octavam Corporis Christi peragere, ac Missam conventualem pro Beciosactoribus in genere ad sorinam Constitutionis sel. reo Benedicti . l . Praedecessoris Nostri incip. Cum sem- , ps oblaιas, applicare etc. Dubium itaque exortum est inter Canonicos, an ipsi ad chores servitium tenerentur diebus estis quos dimidiatos, vel sublatos, aut suppressos vocant. Cum autem piscopus paulisper ancus in hac re videretur, dubium propositum fuit S. Congregationi Concilii Ratio porro dubitandi in eo sita erat, quod licet Pius Vll. eL rec in dierum os torum suppressione noluerit imminuere obligationes, quae in singulas occlesias incumbunt; atinmen, eum erectio huius insignis Collegiatae postorior ea lege
702쪽
600 ERVITu no Ria sit, non videbantur verba illa singulis per amnum sesιisis die&ιs- comprehendere dies estos suppreSSOS.
Nonnulla eae officio adducebantur, quae Ostendebant quaenam sit postolicae Sodis naen in eiusmodi estorum suppressione. Adnotabatur scilicet SS. Rituum Congregations dio 23 Maiis 798 declarasse, ut circa unctiones ecclesiasticas nihil innovaretur in eiusmodi estis suppressis Bonedictus XIV pluries super hac re rogatus, ac nominatim die a Septembris 374 eum provincias quasdam Regni Poloniae super duplici obligatione eum fidelibus dispensavisset, expresse addidit K Non intendimus aliquid innovari tam quoad servitium chori, quam quoad celes rationem divinorum ossiciorum. Nec aliter praestitit Sinus D. N. Pius lx ., qui die 6 Sept. 1853 sostorum reductionem in Sardiniae Regno concedens, edixit: hac vero estorum dierum imminutione nihil innova tum Volumus, ac mandamus circa sacram Liturgiam in ema clesiis servandam. Quin imo idem Summus Pontifex in co-lebri neyclica diei 3 Maii 1858, amdom perpetuo fuisse docet montα BR Pontificum circa dierum sestorum reductionem. Sic enim Catholicae Ecclesiae Pastores alloquitur: Duamvis Romani Pontificos Decessoros Nostri enixis Sacrorum Antistitum peti- tionibus, ac variis pluribusque fidelium populorum indigentiis, et gravibus rerum temporum et locorum rationibus permoti, se- Stos de praecepto dies imminuendos consuerint, ut populi hi- sce diobus servilia per libere exercerent, quin Sacrum a η dire deberent tamen idem Praedecessores Nostri, in hisce indultis tribuendis, integram inviolatamque legem esse Volue runt, ut scilicet praedictis diebus, nihil in inclesiis unquama innovaretur, quoad consuetum divinorum officiorum ordinem et ritum , utque omnia e prorsus modo peragerentur, quox ante peragi solebant. nHac igitur inspecta Pontificum agendi ratione colligi posse videbatur, quod suppressione quorumdam sestorum, ecclesiasticae legi derogatum sit favore dumtaxat christianae plebis. Namque in die fusti conceptu duo continentur, alterum quod Populum respicit, idest vaeatio ab operibus servilibus, et diei san-
703쪽
etificatio alterum ver quod ad Ecclesiasticos pertinet, idest cultus ministerium , divinaque ossicia, ac praesertim sacrificia certo ritu certisque solemnitatibus peragenda. orro cum ex adductis exemplis indultum tantummodo lavore populi conce sum constanter appareat, consequi videbatur estos dies, qui suinpressi dicuntur, ad ecclesias quod attinet, proprie et Vere estos Permansisse. Quare concludebatur, in praesenti casu obligationes Canonicis impositas in Collegiatae erectione dies festos suppressos, respicere, non tamquam suppressos, sed tamquam in pristina festivitatis conditione vigentes. Hisce aliisque adnotatis proponebatur dirimendum
An Canonici Collegiatae ecclesiae S. Andreae teneantur ad choralem ossiciaturam in sestis etiam suppressis in casu. RESOLUTlo. - Sacra Congregatio Concilii di 2 Marti 1863 rescripsit aspirmative.
I. Indulta favore christianae plebis concessa, quibus diessest supprimi dicuntur, praeter obligationes quas auserunt, abstinendi scilicet ab operibus servilibus, vel etiam audiendi Sacrum, nihil aliud operari. II. Quare in ecclesiastica ratione loquendi, dies est appellantur et sunt, atque caetera omnia secumserunt, quae ad cul, tum divinum et sacra ministeria pertinere dignoscuntur.
704쪽
CG-νεma rami meo B edictus XIV. duabus suppressis ρο- roeciis cum suis titulis in dioecesi A., earumdo bonis unicam euesesiam parochialem constituit, eamque in insignem collegiatam eroxit. Cura habitualis Capitulo, actualis vero cura duobus Vicariis perpetuis, totidoinquo coadiutoribus ad nutum Capituli amovibilibus demandata est ea adiecta lege, ut servata Pristina divisione populorum, uterque Vicarius suum populum haberet
vicarius capitularis ea enim dioecesi suo piscopo viduata erat sequentia S. Congregationi reserebat: Quoniam duas Vicariae
η perpetuae constitutae sunt per modum unius et habent unicam ecclesiam parochialem, et unicum Rectorem principalem, Dems e Capitulum, etsi retenta fuerit distineti antiqua duorum populorum, tamen ab initio usque in praesens, unica ima pro populo diebus estis celebrata fuit alternatim a duobus Vioariis porpetuis Moderni Vicarii perpotui autumant, alte rum eorum, die quo non tenetur imam applicare pro populo, posse eam celebrare in quacumque ecclesia, etiam rurali, modo prius muneri audiendarum Consessionum Sacramentalium s s issecerit. nItaque controversia orta est inter Vicarios et Capitulum negabant idoliost Vicarii se teneri ambos issam pro popul celebrare, et applimre; affirmabat autem Capitulum eiusmodi onus illis inhaororo. in Canonici plenis suffragiis sequentem articulum constitutionibus capitularibus addiderunt, videlicet: Ambo Vicarii perpetui debent, et tenentur per se omnibus diebus sestis issam celebrare in ecclesia collegiata ad populi com- moditatem. ηCum vero Sabbato maioris hebdomadas, alter ex Vicariis ad domos benedicendas ante meridiem sese conferre soleret, alter autem benedictioni sontis baptismalis adsistere , ex hoc etiam capite, alia quaesti exorta est ac proinde Canonici alterum articulum dictis constitutionibus addiderunt, hisce verbis et MN
705쪽
bato Sancto, utriquo Viearii perpetui adsint benedictioni sontis haptismalis faciendae a Canonico hebdomadario. Quaestiones autem S. C. Q propositae, sub duabus dubitandi formulis, quae
in calce habentur Omprehensae sunt. φ
Cavonio in suis deductionibus quam maxime insistebant, ut ostenderent utrumque Vicarium perpetuum teneri diebus estis Missam celebrare in ecclesia collegiata ob populi commoditatem, quamvis alternatim alter eorum reputaretur exemptus ab onere Missam pro populo applicandi Rationes autem quibus id ostendere contendebant, ad has reducuntur: Benedictusol V. in ipsa collegiatae ecclesiae eroetione facultatem Capitulo Apostoliris Litoris secit condendi quaecumque ιatuta, ordinationes, o pirula et,
creta, testa tamen et honesta ac sacris Canonibus .... minime contraria, et per ordinarium lac eaeaminanda e approbandu atquoinde concludebant saeuitatem inesse Capitulo id constitutionibus suis addere, quod in ampliorem divini cultus scorem cedat; proindeque imponere posse utrique Vicario obligationem celobrandi diebus estis Missam ad populi commoditatem. Observabant insuper Canonici, esse quidem unam scelesiam parochialem, duos tamen populos invicem distinctos habere, duosque amotios eorum spiritualem curam gerere ac proinde ambobus inesse nus pascendi populum eumdemque spiritualiter aedificandi, ut notat arbosa ad Gone. rid sera. 23 c. 14 de Reform. Porro non aedificationi, sed admirationi esset populo Parochus ille, qui diebus sestis, pinguiori inhians eleemosynae, non in sua, sed in aliena ecclesia celebraret. Huic obligationi utrumque Vicarium subesse Canonici contendebant, etiamsi altoruter alternis vicibus dumtaxat applicare Missam pro populo teneretur; quia obligatio ad celebraniam, et Obligatio ad applicandum sunt inersae, ut ait arbos de Ostic. et potest. Paroch par. 1 cap. 1 n. 10. Quare si ab obligation- applicandi issam eximantur propter ameciae unitatem, ab alethra certe sese Iicarios liberare non posse Canonici putabant propter populi distinctionem obligatio enim isth aec ab obligations
706쪽
pascandi procedit, ac ubi duo sunt populi, duo adesse debent pastores qui eos pascant. Accedit, quod Concilium Tridentinum sera. 22 Becret de observ. et it in celebr. Missae, cum statuerit praemonendum esSepopulum ut frequenter ad suas parochias, saltem diebus dominicis, et maioribus estis accedat inutilis haec praescriptio evasura dicebatur, si in parochiali ecclesia non adsit proprius
Parochus a quo populus vim et usum Sacramentorum edoceatur, nec non inter Missarum solemnia aut divinorum celebrationem sacra eloquia, et salutis monita . . . . emacula lingua singulis diebus festis, ve solemnibus vlanentur eademque in omnium cord bug. . . . inserantur, ut idem Concit sera. 24 cap. 6 de Reform.
Praescribit. Hac prosecto de causa factum fuisse Canonici aiebant, ut Benedictus XIV. in Const. Cum semper blarus permiserit quidem piscopis ut facultatem sacerent iis Vicariis perpetuis, qui Vere inopes essent, recipiendi eleemosynas pro Missis diebus se-stis celebrandis, sed hoc ea lege eis permisit, ut ad necessariam populi commoditatem in ipsa celesia parochiali celebrarent. Ex quo concludebant maiorem esse obligationem celebrandi diebus festis ad populi commoditatem, quam applicandi Missam pro
adsistentiam Vicariorum sonti baptismali Canonici adnotabant dumtaxat, quod iuxta sacros Canones Parochi omnes ecclesiarum filialium interesse debent in ecclesia matrici, quando sacer lans benedicitur potiori ergo iure ad hoc teneri omnes Vicarios concludebant, quando in ipsa Vicariorum collegiata ecclesia hic
sacer ritus peragitur. EA QUAE ADDUCEBANT IcARil Iac PRluD Dusivn. - Vicarii econtra rationibus a Canonicis allatis respondebant licet servata sit populorum distinctio, unam tamen esse ecclesiam, unam pa-roeciam, unumque Parochum; atque idcirco unum dumtaxat sa-eerdotem oneri diebus estis Missam pro populo celebrare, et applicare habere insuper Capitulum lacultatem condendi statuta, sed non ea quae in damnum tertii cedant prohari a se distinctionem inter obligationem elebrandi et applicandi, sed quando ad applicandam issam unus eorum non tenetur, neque tendi
707쪽
tur ad eamdem in collegiata ecclesia celebrandam, cum unica tantum non modo applicatio, sed etiam celebrati Missae par chialis a's Canonibus praescribatur concessisse Benedictum XIV. icariis egenis, ut applicationem issae pro populo infra hebdomadam differrent, celebratisnom autem differri non permisisse ut populus praecepto audiendi issam saceret satis, et Dei verbum excipere posset haec autem a se praestari,atque unam Missam satis esse neque aliam fuisse mentem Patrum Tridentinorum hac super re, quia unam tantum issam parochialem memorant non duas, aut plures. Quod si Canonicis non satis consultum per unam Missam videretur spirituali populi necessitati, monebant iidem Vicarii, in ipsos Canonicos onus incumbere prospiciendi spirituali populi necessitati, cum bona omnia parochialia Capitulo adiudicata suerint.
sistentiam benedictioni sontis baptismatis Vicari aiebant, idcirco
alterum Vicarium non adesse, quia longinquum iter aggressurus erat ut domibus parochianorum per agros dissitis, benedicere posset, ac propterea legitime impeditum esse censendum. Hisce rationibus utrinque expositis nonnulla adiungebantur eae osticis. Observabatur nimirum in praesenti casu agi de unione paroeciarum extinctiva, atque unicum in ea Parochum esse constitutum, nempe Capitulum cui cura habitualis delata est, et eos qui curam actualem gerunt, non plurium parochorum Vicarios esse, sed unius tantum. Porro cum singuli Parochi singulas issas pro populo celebrare et applicare diebus estis teneantur, sequi inde videbatur, eos Ficarios, qui unius arochi vices gerebant, ad unicam Missam in collegiata ecclesia celebrandam teneri. Atque in hunc sensum S. C. C. huiusmodi controversias pluries resolvit. In causa Ripana Iurium parochialium 20 Nov. 1762 circa actualem animarum curam unius eiusdemque ecclesiae, quae penes raepositum et Beneficiatos erat, sequens decretum S. Congregatione firmatum traditur Doctrinam christianum, tam Praepositus, quam senetietati simul publice docere debeant statutis temporibus: Missam vero parochialem teneantur Iternatim
cetebrare e applicare in eaque qui celebrat, vangelium e plicet.
708쪽
In Mac- 17 Ian. 756 proposito dubio ara Canonicis Collegiatae ecclesiae S. Mariae de Plano. . . . teneantur unam, Missam pro populo diebus estis celebrare, seu potius tot i v as pro popul diebus estis celebrare, quot sunt parochiales ecclesiae illi unitae , responsum prodiit aspimuMime ad primam, negative ad secundam.
In Balneoregien Missae parochiulis dis 19 Augusti 171 relata in hesauro an . 1740, ad dubium III u An quatenus imas parochialis sit celebranda diebus sestivis a Canonici CuratiS.... sufficiat celebratio, et applicatio unius Missae pro populo, Seu potius ambo Canonici Curati teneantur ad applicationem Su- pradiotae Missae, rescriptum fuit: suspeere unicam elebratimnem, ei applicviionem. Hisce aliisque adductis proposita sunt resolvenda
I. g An uterque Vicarius perpetrius teneatur omnibus diebus sestis issam in parochiali ecclesia pro populo celebrare , et applicare in casu. sit. An uterque Vicarius perpetuus benedictioni sontis ba- , ptismalis adesse debeat in casu. RESPONsio. Sacra Congregati Concilii Dio 24 Soptombri 1864 respondere censuit ad I. Negative. Ad ll. Iterum proponatur.
gati mandaverit ut iterum secundum dubium proponeretur, in nova huius dubii propositione sequentia eae osticio adducebantur. Benedictus XIV Instit eccles 1 n. 1 enarrata huius sacri ritus historia, eiusque Vetustissima origine, reseri, non semel deci ratum esse per Sacra Congregationes, interesse debere benedictioni sontis baptismalis in cathedrali ecclesia Canonicos et Clericos universos qui eidem adscripti sunt in aliis vero e clesiis, Parochos et reliquos Sacerdotes et Clericos, iisdem adscriptos, prout etiam docent Braschius in pro buario synod. cap. 5 n. 29. Cardin Petra in Constit host. t. 3 consι. Iun. IR3eci. n. n. 19 in quo hic Auctor refert S. Congregationem Concilii in causa Sasonen i Novemb. 1691 respondisse, arochos in ecclesiis cathedralibus quibus subiiciuntur adesse debere, cum
709쪽
solemnis consecratio sontis baptismalis, quotannis renoVatur, Lib. 4 Becret pag. 296. Quare in praesonti casu torque Vicarius videbatur teneri consecrationi sontis interesse, praesertim cum Sabbat Sancto prohibeatur impertiri benedictio alia aqua ac ea, quas ex Sacro sonte ante chrismatis insusionem hauritur, iuxta verba Ritualis, quae sic se habent a Parochus sive alius Sacerdos η cum ministro deserente vas aquae, ex benedictione sontium ante infusionem chrismatis acceptae, visitet domos suae Pam- chiae s Hinc Catalanus comment in Bittis Rom. part 2 cap. 4eo Parochos redarguit, qui occasione vastitatis urbium On-
nullis diobus anticipars benedictionem audent. Huic enim muneri obeundo in amplis paroeciis prospicere potest Parochus per alios sacerdotes, qui opem ipsi asserant, quemadmodum innuit etiam Bituale Romanum in relatis verbis; ac pariter S. Carolus ore in Concilio provinciali I. it de sacramenιαι tradit, et praxis quae in Alma Urbo Atinoi, huic
usui suffragatur. His animadversis circa eoundum dubium, cum praeterea Canonici iterum postularent, ut etiam primum dubium in examen revocaretur, sub consueta dubitandi sormula, primum dubium quoque iterum propositum est. Animadvertebant porro Canonici, populi commoditatem exigere, ut diebus estis abun-don Missae in parochiali ecclesia, cum maior iis diebus si fidelium requentia, et incongruum videatur, ut qui curam animarum exercet, quiPI quotidio forsan in sua ecclesia celebrat, in Dominicis aliisque estivitatibus ab eadem abscedat, maioris forsan tueri ausa alibi Missam celebraturus. Quare iterum proposita sunt
I. An sit standum, vel recedendum a decisis in primo du- , bio in casu. n. et An uterque icarius perpetuus benedictioni sontis baptis malis adesse debeat in casu. RESOLOTio. - Sacra Congregati Concilii causa in examen revocata die 26 Novembris 1864 respondere censuit ad L inta essis et amplius. Ad M. Q irmative.
710쪽
L Non obstare unioni paroeciarum plenariae et extinctivae populorum distinctionem qui ad paro ias distinctas ante unionem pertinebant. II. Quin imo non obstare dictae extinctiva unioni, si pro numero populorum totidem etiam praeficiantur Vicarii perpetui, qui titularem arochum repraesentent. III Quare unica manente Omecia, unica pariter obligatio os colebrandi issam diebus estis, eamque pro populo applicandi, cui obligationi satisfacere possunt Iicarii vices alte
IV. Colliges insuper benedictionem domorum Sabbat Sanctoa arocho aciendam peragi non debere ante sontis baptismalis
benedictionem, ex quo aqua benedicta primo haurienda est. V. Incommodo autem ex amplitudine paroeciarum derivanti, posse occurri per alios Sacerdotes, qui opem in hoo munere Parocho erant.
.m--inae in ae-π- Pius Testator . sine filiis decedens integrum haureditarium assem suae uxori reliquit, ita ut uxor esset usu ructuaria omnium bonorum quoad viveret, ea autem demo
tua, ex integro asse haereditario capellania ecclesiastica l erigeretur in Archipresbyterali ecclesia oppidi A. Capellanum a Curia episcopali nominari statuit, ac praeserri in huiusmodi nominationibus voluit Sacerdotes e suis familiis. ra epit insuper ut Capellanus in sacris peragandis lanctionibus adiutrieem ram aliis sacerdotibus in dicta arehipresbyterati eclesia praeberet, et quater in obdomada Missam celebrare etc.