장음표시 사용
781쪽
Animadvertebat Consultor, rationem immittatis huius implexae quaestionis sitam esse in diversa Theologorum e Canonistarum sententia circa iurisdictionis originem, et medium per quod Sacerdotibus Regularibus isthaec iurisdictio ovenit Plerique enim Auctores in eo oonveniunt, iurisdictionem in Regulares derivare ab Apostolica Sede, qua Superiori ordinis collata in inseriores diffunditur, eo sere modo, quo piscopi approbant Sacerdotes saeculares ad consessiones audiendus in propriis dioecesibus. Ita rem exponit Suaresius in p. De Resis. l. 9 c. 2 et in metat de Poenit. disp. 28 feci. 3 et 4. itaque, qui eiusmodi doctrinam sequuntur ex ea inserunt, cum Summus Pontifex communicet immediate iurisdictionem Superiori, qui eam delegat suis subditis, sive immediate sive mediate per Provinciales, aut Superiores locales, Nulli se valoris absolutionem, quam isti saecularibus poenitentibus impertiuntur, si eisdem a dictis Superioribus sublata sit dolegatio. Verum contrariam sententiam probabiliorem, et communiorem esse animadvertobat Consultor, quae tenet non solum approbationem, sed etiam iurisdictionem Regularibus ad audiendas saecularium consessiones dari ab Episcopis in suis respectivis dioecesibus. Ex qua doctrina sequitur, irritam atque nullam osse absolutionem sacramentalem cuipiam saeculari impertitam, a Sacerdote Regulari cui concessa non uerit approbatio, et a
cultas ab ordinario. Ita Benedictus XIV. in opero De Synod. dioeces. I. s cap. 16 S. 7 et 8 innixus auctoritati Concilii Tridentini sera. 23 c. 1 de Besor. nec non variis Pontificiis Constitutionibus. Id ipsum confirmat alibi praesertim vero I. 2 c. 3S. 2 ubi resori Resolutionem S. Cong. Cone. 18 Aprilis 722,
qua decisum est, non posse Capuccinos, qui in triremibus Pontifieiis ministerium exercebant facultate Apostolica, excipere consessiones in civitate Centumcellarum absque approbatione Episcopi. Dat proinde etiam prosequebatur Consultor quod Regulares, praesertim Mendicantes, per privilegium ipsis concessum habeant ab Apostolica Sede iurisdictionem absolvendi ut docet Suaresius attamen censendi non sunt Romani Pontifices vo-
782쪽
luisse eiusmodi potestatem eisdem tribuere absque Episcoporum approbatione, in quorum dioecesibus poenitentiae sacramentum ab ipsis administratur. Quare licet superiores Regulare quem piam e suis subditis arceant a consessionibus audiendis, ipsisque prohibeant administrationem Sucrainenti Poenitentiae, non ideo ipsi ausorunt facultatem valide absolvendi, tinna Regulari non a praelato suo, sed ab piscopo accepit, ut si lucet a Romano Pontifice, sed cum subordination ad approbationem
Ex his ergo consequitur subditos reluctantes, Obedientiam suis superioribus detrectantes, si non abstinount ni huius sacramenti administratione eisdem interdicta, peccare quidein attamen si absolvant, eorum absolutione in validam esse. Et haec circa validitatem, vel invaliditatem absolutionis da tae a Sacerdote Regulari saecularibus contra interdictum Suο-rum Superiorum. Ad alteram autem quaestionem quod attinet, num scilicet, qui invalidam impertit absolutionem incurrat irregiI-laritatem, observabat Consultor similem quaestionom fuisse discussam a Carolo Ant. in Thesauro De poenis ecclesiasticis part 'cap. 2. in hoc capite secundo sic inscripto Absoliui sacramentalis data a Sacerdote non approbato, seu alieno subdito, sine licentia competente, sibi proponit hic Auctor dubium lil his verbis: Quiloi' potest, an talis Sacerdos sciuntur absolvens Sine ap- probatione, seu licentia competente, incurrat irregularitatis O n nam ni respondet: non incurrere irregularitatem illam, quam incurrunt usurpantes acιum Ordinis sacri, quem non habent; quia hic non usurpat actum Ordinis acri cum vere sit Sacerdos, sed risurpat actum iurisdictionis quam non habet cui usurpationi non est imposita irregularitatis poena praedicta.
Ex his indicatis doctrinae capitibus inserebat Consultor, quid
singulis dubiis respondendum opinaretur. EA QUAE EX FFlcio Diu NOEBANT DR. - Adducto Concilii Trid. Decreto sess. 23 cap. c. 15 de Reform in quo legitur Nullum tiresbyterum hesium Regularem, posse consessiones saecularium, etiam Sacerdotum, audire, nec ad id idoneum reputari, nisi ab Discopis... approbationem ... Obtineat privilestiis, et consuetudine quaeumque etiam immemorabili non obstantibus Observabatur ex ossicio, S. Congregationem Concilii constanter tenuisse,
783쪽
necessariam esse Episcopi loci auctoritatem, ut Begulares audire Valeant Saecularium consessiones. Propositum siquidem sui dubium in causa Iiιrisd. appellanorum ereretius dioi 6 Murtii liis Lib. 44 meret. OL 79 K An Cappia lani exercitus sive Regula res, sive saeculares catholici possint dii ii nistrare Sacrin men 1 tum Poenitentia militibus in pracsidiis sive pociali sucullules edis postolicae vel licentiu et approbutione ordinarii , in cuius dioecesi extare contigerit. Ilesponsum prodiit nestasire. Eiusmodi responsio confirmata sui in Frisissen. 29 Innuarii 707Lib. 37 Decret , et in citatam Consultor Viterbien V V S. L. diei 18 Aprilis 1722. Ac insupor observabatur diluctis nonnullis rationibus non tantum in his responsis agi de licet tute, sodpotius de validitate. Verum his obstare videbatur Resolutio S. C. p. et Rog. quae ab Auctoribus dicitur edita anno 16l si .
In hac itaque causa, ita preces expositae fuerant, quas exoxemplari tulico sere ad verbum traducimus: Menoralis hon- tinorum supplicat ΕΕ. Vestri R R. ut decla rvro dignentur, n ipse possit suspendere uos subditos uppi Obnios a , oneralibus suis praedecessoribus ad consessiones, pro delictis otiam oc- cultis . . . unum hei habetur verbum , quod eae vetustate ossi non potuit etiam extraiudicialibus, et sicut sonsit Capitulum generale, quod conserat ad rectum gubernium suae oligi - nis 2ὶ S. C. Card neqοα Requi praeposis censuit, Generalem posse suos subdiιos eae quacumque causa, ob c hvm crimen, quomodolibet eιiam αι raiudicialiιer, a confessionibus audiendis
Exerrore hae resolutio ab Auet degoarsi lenia rare, 'egii possaribus dieitur editi anno olr, eum di a pendere i suo Midditi ipstrovetiti alligenter in Arehivio Vaticano fuerit con Generali suo antecessori, une consessioni quisita ac tandem repertae sub data per delitii ancile cculti . . . ne Oxtra diei Iulii 1627. ivdigiali, e coine e stato senso a- 2 Generale de Teatim si tu ita pitolo tenerale, he i liuo ηο-lic eaeemplari sit plio: r Eniae ostre verno Hla sua elis
784쪽
Hac relata resolutione ad eiusdem declarationem adducebatur pariicula Constitutionum ordinis Theatinorum C Uit. De --Wainisιr Sacram . in quo haec praescribuntur . Sacerdotum qui consessionibus Saecularium audiendis exponuntur, doleolus D, beatur, et quamvis peritus quis uerit et ad iustam aetatem pervenerit, mature satis agatur, ne ad id munus admittantur,
, nisi qui idonei sint reperti, nec nisi do licentia P. Generalis ...., Antequam mittatur quis pro licentia obtinenda ad locorum Odis dinarios, sive ad recipiendos ordines, sive ad consessiones excipiendas, domi prius a Praeposito, et Patribus ad id dei sistis diligentissime examinetur. Qui ita ad consessiones audien-n das admissi fuerint, ne prius accedant, quam potestas a suo. Praeposito facta illis uerit. ηPeregrinus Alexander eiusdem Cleric Reg. congregationis presbyter, qui eodem tempore scripsit, quo praestita Resolutio emissa est, commentariis illustrans hoc Constitutionum caput, inter alios casus sibi sequentes proponit a ponamus quod alicui Sacerdoti admisso iam ad consessiones audiendas a P. Gendi rati et ab Episcopo loci, a suo Praeposito, et ex aliqua iustas causa, suo Iudicio, extraiudicialiter interdicatur, quominus au- diat consessiones, et absolvendo contra dictam prohibitionem, quaeritur an consessiones sint validae 3 Respondeo, quod sunt validae, et ratio est; quia non est privatio, nec Suspensio, quae iudicialiter fieri solet, sed simplex prohibitio, quae non annulla actum bene verum est, quod dictus Sacerdos P - caret et puniri posset a suo superiore propter inobedientiam; ita docet Sotus, aliique auctores quos adducit ηPost haec alterum immediate recenso casum his verbis: a dux bitari potest utrum P. Generalis possit suos subditos alias ain probatos a se vel a suis Praedecessoribus 1 ad consessiones audiendas, suspendere, ob occultum crimen etiam extraiudicia liter sibi notum. Respondeo; uod potest, et ita sui decla ratum a Sacra Congregatione nostro P. Generati Tenor dictae declarationis est Sacra Congregatio Cardinatium negociis Regu
si Notatu videtur dignum, quod hi Episcopo Dei non enim sine ausa di
auctor in hoc casu quem resolvit aucto eendus est omisisse eiusmodi verba, quaeritate S. Longregationis, non ponit sicut eris retulisset si sensus Resolutionis in priori eas verba: probatos ab S. C. ea comprehenderet.
785쪽
eaetraiudicialiter a eonfessionibus audiendis suspendere l) a Hisce itaque eae κη cis expositis obsorvabatur, quamvis hic Auctor in ea sententia videatur esse, quae docet posse Superiores Ordinum Regularium suspe dere subditos suos, ab Episcopo approbatos ad excipiendas Saecularium consessiones nihilominus adductam S. Congregationis Resolutionem latam non videri pro iis, qui ab Episcopo sunt approbati ad excipiendas dictus me cularium consessiones, cum fiat in ea tantum mentio, do apyrin bations facta a Generali ordinis Theatinorum, quae dari poterat ad audiendas consessiones Regularium Caeterum in dicta Res lutione, si ea reserri velit ad consessiones Saecularium, non dicitur Regularis suspensus a suo Superiore invalide absolvere sed dumtaxat posse suspondi a P. Generuli approbatus a suis praedecessoribus. Porro multa eri prohibentur, quae si facta fuerint, roboris istinent firmitatem, prout seri notum axioma innocentii lil. Neque omittebatur indicare niterum argumentum desumptum ex privilegio directe concesso ordini Praedicatorum a Iulio l. anno didraiora lanuarii, de quo idem Auctor Peregrinus mentionem laeti, quo laudatus Pontifex annulia omnes licentias ob-ι-ιas, et obtinendas in sinurum, audiendi consessiones sacramen-ιades, arique consensu suorum Superiorum. Verum observabatur,
quod si ex eo privilegio facultas erueretur suspendendi approbatos ab Episcopo ad consessiones audiendas cum ex allegato Concilii Tridentini Decreto, quodlibet privilegium abrogatum fuerit, consequi videbatur, dictum privilegium cessa-e. His aliisque erudite adductis, proposita sunt resolvenda L a An Religiosus non approbatus iuxta leges proprii ordinis a su Superiore, vel ipso invito cum sola facultate ordinarii,
x valido excipiat consessiones saecularium.
si Notandum est, non aeeurate a quibus brsan omprehederentur etiam ei Ferraris, aliisque Auetoribus eius Episcopi. Quae verba ex errore inserun- modi Resolutionem reserri. Verbis enim tur, quae neque in authentico docua suis praedecessorsis adiungunt ver mento habentur, neque a Peregrino res M, et aula quibuscumque superioribus, runtur. Dj0jtjgso by IOO le
786쪽
II., An Superiores Begulares iurisdictionem habentes, int suos subditos suspendere ab audiendis consessionibus Saecu- larium etiam ex insormata conscientia. x, Et quatenus as armative. III a 4 valeat suspensio retenus, et absque Scripto num
IV. An absolutio impertita ab eo, qui tali suspensione est innodatus sit valida. , Et quatenus estative. V. , Λ qui huiusmodi absolutionem attentat irregularitatein incurrat. BREsPo Isso. Sacra Congregatio pisc. et Reg. re discussa
di 2 Marti 1866 respondere censuit: Ad l. Istirmative. Ad ll. Is irmative ita tamen, ut ReIigiosus suspensus IIiolae, non vero invalide consessiones eaecipiat. Ad lil. Asprmative eum seratur per modum praecept Parise
Ad V Assirmative. Ad V. Provisum in praecedenιibus.
l. Post Tridentinam logona cap. 5 sess. 23, qtieinlibet Regulure in non conseri idoneum ad excipiendas consessiones adiculurium, nisi ad eas ab Episcopo loci approbetitionen accipiat li Per eum approbationem conserri necessarium iurisdictio num ad Ponsessiones valido excipiendas lil. 0unio eiusmodi iurisdictio a Superioribus Rogularibus ausorri suis sul itis non potest, quamvis iuste in tui dici, prohiberique iisdem possit, quominus dictas Sacramentales conseSSiω nos excipiant. IV. Hinc si Bogularis inobediens, spreta suorum Superiorum inhibitiono, dictas consessiones exciperet, valide poenitento ab-8Oheret, quamvis illidito. V. o lito in irrogularitatem incurreret, cum talis inobediens nullum preveri canonicum censurum.
787쪽
Quamvis compertum sit, et hanc S. Congrogntion doctaratum, ecclesia omnes quae sub regimine olim orant Frntrum ordinis Seraphici, Indulgentius amisisse eiusdom ordinis pro prinς; ut tamen ad enixa preces . . adriani losophi Iluitilior o Ordine Conventualium a mo Pius P. VII. per Brevo stilidio 20 Iunii 8l si confirmuvit, et, quatenus Opus es' i dono vo concessit Indulgentias omne S, et Singula peccatorum ro-
si Pius PAPA VII. Ad perpetuam
rei memoriam. Exponi Nobis nuper ει cit dileetus Filius Presbyter il adrianus Iosρphus lumber fratrum M. Minorii in S. Francise Conventu alium nuncupiit. professus, quod dum nonnullae celesiue in Gntharum Regnis existentes a Frii tribus diuti ordinis regehuntur, indulgentiis, quibus ecclesiae tam Fratrum, quam Montalium ordinis praedieti diesρcunda mensis Augusti fruuntur, et gaudent, fruebantur et gaudebant. Cum autem sicut eadem expositio subiungebat, non amplius praΡdietae eccl0siae a Fratribus memorati ordinis gubernentur, plurimum veretur induluentias huiusmodi ni,sistere. Ohis propterea humi liter stipplieari secit, ut in praemissis opportune providere, ac ut in se de Beniunt in te Apostolica indulgere dignaremur. Nos ne quid ad animarum prose-etum a Religionis pietatisque uir mentum defici iit, huiusmodi supplieationibus inclinati d Omnipotentis Dei isμrieordio, e B. Petri et Pauli Apostolorum eius auctoritate confisi, Indulaetitias
Oinues et singula peccatorum re inissiones ae poenitentiorum relaxationes vii luo de Portiunt illa uia pupat qui huΝ r. i dictae et lesiae ant0liae uni a Fratris, eiusdem ordinis reuehuntur, di Set ii da mensis uuiisti lucupletalite ruiit, Aueti iritat Apostoli a Prior ' rn HSε ιι- tium confirmi inii S, et quclterius Pit Slt, dummodo Christi fideles iniuncta pio illaru in consecutione rite adimple ni auctoritate, et tenore paribu de is, O coii-
cedimus, et imperiimur. Nun Obstantibus quatenus opus S t, Nostra et Caneellariae Apostolicae reuertita de non concedendis Induluentiis ast instar, aliisque Constitutionibus et Ordinationibus Apostolici, caeserisque contrariis quibuscumqu0: Praesentibus, ei petuis temporibus alituris. VoIuinus autem ut praesentium Litterarum trui Sumptis, seu exeniplis etiam impreSsis, innitu alicuius Notarii publici subscriptis, et sigillo personae in ecelesiastica dignitate constitutae muni. tis, eadem prorsus fides adhibeatur, quae adhiberetur ipsis praesentibus, si orent exhibitae vel ostensae. Datum exorce
Gandulsi die XX lunii DCCCLVII. Pontificatus Nostr Anno XVI l L.
788쪽
missiones, ac poenitentiarum relaxationes vulgo de Portiuncula nun patas in ecclesiis existentibus in Galliarum Regnis, quaeque a Fratribus dicti ordinis primitus regebantur; imo ad maio- reni Christi fidelium utilitatem idem Pontifex per aliud Breve
Alias nos sub die mali 1819 1 praedictam indulgentiam de
Portiuncula nuncupatam in eisdem ecclesiis ad Dominicam immediu te post diem secundam Augusti, nisi haec dies in Dominicam incidit, transtulit. Cum autem hodie nonnullae ecclesiae in Gallia sub regimine Fratrum ordinis . Francisci iterum existant, quaeque ideo potiuntur huc Indulgentia diei et Augusti, sequentia enata sunt dubia propositu a Purocho S. Francisci in Civitate Foroiuli prisi Curiae piscopali, et ab hac, Sacrae Congregationi ut doctarentur n 1 Pius PAPA VI l. Ad Perpetuatnnei emoriam a Alias Nos per Apostoli eas in simili forma revis sub die XX lunii An. DCCCXVll. expeditas
Litteras omnibus et singulis utriusque sexus Chtasti fidelibus vero poenitentibus et consessis, et aera communione refectis, aliquam ex ecclesiis, quae in Regnis Galliarum Regulari ordini S. Franeisci Assisiensis iam antea pertinebant, die secunda mensis Augusti rite visitan tibus, ut indulgentias omnes et singulaspeecatorum remissiones ac poenitentiarum relaxationes vulgo de Portiuncula nuncup. lucrifacere et consequi possent, prout in memoratis Nostris Litteris, quarum tenorem pro expresso et inserto haberi volumus, uberius Ontinetur, in Domino concessimus. Expositum autem
nobis nuper fuit, quod christifideles tune eum dies huiusmodi in diem seriatam
incidat, indulgentias praedictas minus commode lucrari valent, illaeque propterea magis pro spirituali animarum utilitate profleuae essent, si per Nos ut infra transferantur. Nos igitur ad augendam fidelium Religionem et animarum salutem eaelestibus Ecelesiae thesauris pia haritato intenti, de Omnipotontis Dei isericordia ae B. Petri et Pauli
Apostolorum eius auctoritate eonfisi memoratas indulgentias, peccatorum remissiones, ae poenitentiarum relaxationes
ut praesertur largitas, ad Dominicam immediate sequentem, nisi dies seeunda mensis Augusti in Dominieam incidat, servata tamen in reliquis Litterarum Nostrarum desuper expeditarum forma et dispositione, Auctoritate Apostolica tenore praesentium transierimus et translatas declaramus. Non obstantibus omnibus et singulis illis, quae in praedictis Nostris Litteris voluimus non obstare. --terisque eontrariis quibuscumque, radi sentibus, perpetuis suturis temporibus valituris. Volumis autem ut praesentium Litterarum transumptis, seu exemplis
etiam impressis, manu alicuius Notarii publici subseriptis, et sigillo personae in ecclesiastica dignitate eonstitutae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur, quae adhiberetur ipsis praesentibus, si forent exhibitae vel ostensae a Datum
789쪽
I Utrum Brevia aeponi nobis 20 Iunii 18 17. et Ilia nos η Maii bl si sint authentica, adhuc vigeant pro Gallia, quamvis in quibusdam locis nunc extent Conventuale Frnn clScanorum eces esiae, in quibus Fideles dio 2 Augusti indul- gentias de Portiuncula nuncupatas consequi possunt l).ηll si Dirum firmo remanente Brevi Alias nos de translutione Indulgentiarum de Portiuncula ad Dominicam , vetus Franci- Scana Ecclesia, nunc Parochialis, indulto speciali indigetit, ut in ea Fideles Indulgentias die 2 Augusti lucrentur. η Sacra igitur Congregatio in generalibus Comitiis habitis apud Vaticanas aedes 29 Augusti 1864 auditis Consultor uin
VotiS, . re mature perpensa respondendum censuit:
Ad I. Istirmative. Ad II. Indigere. Datum Romae ex Secretaria eiusdem ac Congregationibsie 29 Augusti 1864.
Indulgentias rite visitantibus Regularium ecclesias concessa' intuitu Regularis sumiliae a qua ecclesiae reguntur, cesSnnte Ogulari familia, easdem pariter Indulgentias cessare 2).st Forsan ratio dubitandi quam habuit lator, erat Resolutio S. Congregationis . in Placentina diei stati 84l in hae enim propositum sui sequens dubium: Fratres Ordinis inorum Besormatorum Civitatis Placentinae , quaerunt a S. Congregatione mirum in Eeelesiis Seraphici ordinis, quae tempore gallicae suppressionis ablatae fuerunt a praefati ordinis subiectione, quaeque sub eura modo tenentur a Presbyteris saecularibus,quin Regulares ullo modo suis iuribus renuntiaverint, Indulgentiae vulgo Portiunculae, atque aliae vigore praefati ordinis conces- sae, adhue a sidelibus lucrari possint, eo magis quod . . Pium P. Vll. hae super re aliquid deelarasse am
Sac congregatio auditis Consultorum votis respondit: Non constare de Summi Pontifela mi VII. s. m. declaratione ac proinde a negative. Pro iis vero locis tibi affirmativa sentenιia tenetur, ne scanciatum inisseis oriatur, recurrem dum erit ad Sanctam Apostolieam Secem pro ipsius In Ventiae vulgo Pomtiunculae concessione, e satis tamen causa in allat dubio citata. Verum in praesenti Placentinae Raesolutione non agebatur de Galliarum regnis.
2 Vid etiam quae diximus pag. 23s
790쪽
Cum plurios declaratum fuerit a S. Sede Sorores Monast viorum Galliae lucrari posse indulgentias omnes quae Religiosis, seu institu in Moni ullum solo innia vota emitto tium secundum Regulam respectivum, concessite suerunt; hinc quoad sumilia mi arme- litanam dubium exortum est an scilicet sororibus huius instituti in Gallia Bonedictio postolica quater in anno impertienda cum Indulgentia plenaria, a Benedictoat V. Ordini Fratrum Bootae Mariae do Monte Cui mel concessa, impertiri a Consessurio aut Cuppolluta pro tempore licite et valido possit. Et lautontis Dogulivo, Supplicationes suas ossi, runt Sorores Carmelitne ullis Cui doti . pro gratia, earum nempe Consessuri aut Clippellimo procli inporν,
benedictionem Apostolicam importiendi cum indulgentin denuria su nori Congregatio indulgentiis sucrisquo Reliquiis rue positu in uno rulibus comitiis habitis apud Vaticanus nodos dio 29 Augusti 864, nuditis Consultorum votis, resti Otidit ad primam P-ιem, uesalive ad secundam, non evedire. γ
Consultor, qui in seriptis votum emisit, breviter adnotabiit, sucullulom inlior tisendi Populo fideli uti ter in anno Pontili iam Bonodictionem ut antiquo utribus Cum nolitis a sancta Sodo indultam, suisse infirmatum a Bono licto Xlli, vi roscripti S. Congrogutioni 26 Murti 17 29; eamdem suiss0 deinde iterum concussum por Brovom a Benedicto Xl die l8 Augusti 1748. Eiusmodi autorii sucultatem aiebat Consultor solis competere Fratribus, ita ut nec unci iniunt ulibus Cni molitici instituti esset con unu-nicubilis. Numqui dumtaxat a riore Conventus duri pol est, et in ecclesia eiusdem, vel a Fratre per Priorem elogando quae conditio a Summo Pontilice apposita satis clure domonstrare Consultori videsbatur, eiusdem Pontificis mentem fuisse, tu udatum Privi logium ad solo Fratres coarctari. uod probe adno intum legitur in opusculis a Carmelitis odii is in Bolgio et in litilia in quibus enumerantur et declarantur indulgontiae, set privilegia ordini concessu Noc unquam Moinulos Carmelitici ordinis quae
in talia sunt, quamvis sol omnin vota omittentes, in suis ecclesiiSPermiserunt usum praudi ut tu sucultatis. Quare etc.