장음표시 사용
771쪽
ctionem non aliter aciendam esse in posterum quam hucusque lacia suerat ab anno 1790. Insistebat scilicet orator consuetudini quae tribus nominationibus anni 1808, 1824, 834, invectuerat, ex titulo ut aiebat transactionis cum Loopoldo l. nitue.
Quod autem per Concordatum neque transacti , neque Observantia suerit revocata, Ostendere curabat ex Concordati articulis tu et XXXlli in articulo enim Illi ut supra diximus conventum fuit ut ad propositionem ordinarii nominaretur In spector scholarum ab Imperante et tu articulo XXX lli statutum legitur in reliq)ιis ad vigentem Ecclesiae disciplinam omnia dirigenda Concordatum proinde nullo modo sustulit Capitulo ius eligendi, sed imo confirmavit et propositionem Archiepiscopi, et nominationem impertulem. Et hoc eo magis tenendum esse aiebat in casu, quia in Capitulo Pragensi, minime vero in caeteris imperii austriaci Capitulis, eae fundatione munus inspectoris Dignitati scholastici inhaerebat.
Gradum insuper faciens Orator ad dubium circa attentntii, observabat institutionem Canonici M. in praebendam scholastoriae canonicam suisso, et evanescere idcirco attentata. Deerunt enim tam in iure quam in lacio illa duo extrema, quae a b gerequiruntur pro iis admittendis, nempe legitima possessi Dispoliato, et usurpativa in spoliante. Admisso enim etiam quod ius eligendi in petitori non subsisteret, uniceret tamen promitti utentione possessionis ultimus dumtaxat status, nominatio scilicet anni 183 ad cuius tramites facta suerat ea de qua agimus scholastici nominatio. Ultimus enim status omnino inspiciendus est cum de manu tendi possessione agitur, nisi de ei tinentia nominationis incontinenti constiterit per rem iudicutam, vel per consessionem partis vel per legem undationis adeo claram, ut nullam patiatur exceptionem unxime cum appellantes
in libello appellationis ne verbum quidem secerint de Canonici scholastici institutione, et in petitorio dumtaxat non autem in
possessori actionem instituere voluerint.
Hisce delibatis ex hac amplissima causa multipliciter implexa, dubitandi sormulae S. C., propositae fuerunt sequenteS.
I. u An constet de iure optandi dignitatem et praebendam
772쪽
670 iustis OPTANDI ET ATTENTATORUM.
Seu potius II sis et quomodo sustineatur Decretum mi Archiopi
scopi diei 30 Decem anni 1857, et ius eligendi per Capitulum
III. u An constet de attentatis ita ut et quomodo sit locus eorum purgationi in casu. RESOLUTlo. - Sacra Congregatio Concilii die 14 Iunii 862 causa discussa respondere censuit: Λd I. Nequiive. Ad Il. Decretum sustineri. Ad Il. Negative. In repropositione vero causae dis 29 Novembri 1862, cnusniterum discussa, stetit in decisis adiecta clausula e am
I. Scholasteriae praebendam de qua loquimur, tum Sint litis capitularibus Apostolica auctoritate confirmatis, tum ratione ad- nox officii quod electionem exigit, electivam suisse. II. Neque potuisse legitime optativam reddi, ossicio Inspectoris Scholarum vigente, maxime post Tridentinam legem. III. Hoc inspectoris ossicio cessante dissidiis intestinis, aliisque vicissitudinibus catholicae Beligioni infensissimis scholast riae praebendum potuisse obtineri per leges optionis IV sileto inspectoris denique quoad substantium Ecclesiae restituto, ius pristinum reviviscere debuisse, id maxime exigente praebendae natura, et undutione; quod de suci revixit, quamvis id evenerit interventu laicae potestatis iurisdictione in hac re
l Vita functo Canonie, Scholasti signisseari miindarunt quoad collationem eo M. cum aliqui ex Capituli iterum vacantis Dignitatis ac praebendo Seho-
773쪽
. Hoc iure itaque deinde servato, locum non amplius Optio nem habere potuisse, quamvis antiquum et reviviscoris ligonditus, ex Concordati lege derogationem aliquam pussulti legitimo fuerit.
plici oblato libello exposuit, Capitulum ius habere eligendi quosdam alumnos in Seminari alendos et educundos. Cum ex acutione unus esset eligendus, et quinque supplicaverint pro admissione inter Seminarii alumnos, quorum unus aetatem iam explevites annorum, alii vero, aetate longe minores erant bubitu ratione dispositionis ridentini Concilii Sess. 23 c. 18 de Besor. dubium ortum est an in electione a Capitulo facienda, subiici suffragiis tantum deberet, qui aetatem explevit annorum 2 vel etiam
His habitis precibus, rogatus est idem Vicarius, ut reseri et, quid in Regulis Seminarii statuatur circa alumnorum admittendorum aetatem qui retulit, in eiusmodi Regulis aetatem non esse praefinitam, et ex consuetudine admissos suisse iuvenes cuiusvis aetatis. EA QUA EX OFFIcI OBSERvΑBANTGR. Animadvertebatur eae olpicio Concilium Tridentinum S s. 23 c. 18 de adolescentibus agens, qui in Seminario recipi debent, haec praescribere: In hoc vero Collegio recipiantur, qui ad minimum duodecim annos, e eae legitimo matrimoni nasi sint, ac legere, et scribere competenter noverint, et quorum indoim et voIuntas spem asperat, eos ecclesi sticis ministeriis perpetuo inservisuros. Cum itaque tam aperta eSSet Τridentini dispositio, non videbatur posse dubitari, qui ex adolescentibus numero quinque, unus ille prae ceteris ius quoddam ad electionem habere, qui aetatem duodecim annorum expleverit.
RESPONSIO S. Congregatio Concilii die 6 Maii 865 respondere censuit Serveιυ dispositio Concilii ride)ιιini.
774쪽
ORDINIS ERE . . AUGUSTINI SUPER FACULTAT ELIGENDI CONFESSARIUM.
S. Augustini ob exortas nonnullas quaestiones super iurisdictione, sequentia dubia S. Congregationi Ep. et Reg. solvenda proposuit: Quidam Regularis utens lacultate obtenta a Priore sui Ons ventus, confitetur Sacerdoti saeculari, et quidem approbato: L Quaeritur an valide. Et quatenus aspirmative: II i, Utrum Prior possit iuro subditis suis hanc facultatem
Priusquam eiusmodi dubia S. C. proponerentur, exquisitum est Consultoris votum, quo elucubrato auditus etiam fuit mus Vicarius Generalis Ordinis de quo agimus, qui inter alia haec animadvertebat, videlicet in Ordinis Constitutionibus par. l. c. 8S logitur Ad audiendas confessiones quorumcumque Sacerdotum ordinis nostri, et rasrtim Clericorum, raseum Laicorum,
Conversorum, ac Novitiorum Putres aetate, doctrina, e vita graviores, quilibet Prior in Conventu suo deligaι. Paragrapho amtem sequunt subiungitur: d Inhibemus autem ne aliquis frater alicui caetrune Sacerdoti sive si religiosus, sive saecularis Onβιeretur, si copiam Sacerdotis nosιri ordinis habere potuerit. x Animadvertebat autem vocem illum inhibemus non coarctare Prioris sucultatem, praesertim cum in harum Constitutionum Prologo statutum lρgatur si Super haec autem in Conventu suo Prior dispensanssi cum Fratribus hahea faculιasem, quum sibi aliquando videbisura expedire praeterquam in his casibus, in quibus dispensari aliquai Constitvisio expresse prohibet. ii nil ibitionem autem de qua loquimur, reservatum non esse aiebat Gonerulis Ordinis Vicarius, Provinciali aut Generali quare inseret,ut posse Conventus Pri rem cum suis subditis in huc re sponsare, quum sibi videbitur
775쪽
expedire. Quod si adhuc super hac re dubitaretur, adducebat paragraphum octavam in citat Prologo in quo legitur u Si autem aliquando in Constitutionibus nosιris aliquod dubium oriatur, ιabitur interpretationi, et declarationi Bevmi P. Generalis. 1, Hac posita sucultate P. Generalis quaestionem diremptam esse concludebat, cum constaret ab immemorabili, Priores locales eiusmodi facultates concedere, qui unquam ordinis Generales
Consultor 1 ad normam communis iuris quaestionem per tractans, animadvertebat initio, si in qualibet societate, ubi nones Gubernatori populus corruet, pro v. laci id maxime veri sicuri in Religiosis familiis, quarum alumni voto obedientiae obstringuntur. Superiores autem ordinum Regulurium esse veros ruelatos quibus compoti spiritualis iurisdictio, a Summis Pontificibus concessa, eo ipso, quo ab episeopuli iurisdictione subducuntur 2 Sua rectom. 4 de Retist ruet. 8 lib. 2 cap. 1 iamque potestatem a Canon istis appellari ordinariam , et non eloqu- tam 3), quia iisdem Superioribus competit virtute legis vel confi)Fr Hieronymus Prior ordinis Carmelitici. 2 Vid etiam quae diximus pag. 8
in noto, Oceasione causae super exempti
ni privilegio ab Episcopali iurisdictione, respicientis Congregationem S. Redemptoris a S. Alpitonso de Lixorio insti
s3 Hie modus loquendi a non istarum, quo distinguunt ad normam iuris
potestatem ordinariam a potestate delegata, non ita intelligendus est ac si potestas ordinaria excludat absollite quamlibet delegationem, et potestati det Pantae absolute acceptae opponatur. Sic ex . r. poteStas Superiorum Regultirium dieitur orditiaria, et non delegata; sed si absolute loquaris, est potesta Oroinaria delegata. Est ordinari , quia iisdem competit ex iure, titione qualitati personarum , seu ratione istrii; adeo ut statim ac constituti si ut Su-Acιa, Om. I, fasc. I. periores eam obtineant potestatem. st autem delegata, quia est qu;iedam articipatio celestiistieae potestatis a Romanis Pontificibus tandem iisdem commissa. Cunonistae autem non absolute loquuntur, eum nominant OPS tΡn ii leueratam : Ρd ea in poteStalem intelliati , quae sive extraordinari Sive ordinor per actum d testantia committitu . . oeoque duratioue et extensioli pendo. Quare hoc seu, accρpta ritesta m/ς- sata , Opponitur ruinariae cit 'Sti iii, quae non per artum delegantis coirimit
titur, sed ex vi scii a iure tribuitur, et non nomine delegantis, sed nomine
proprio exerret' lr, eaque non cessat ii si
cessonte legitime sicio. Neqtie putetur otiosam esse huiusmodi tu .idicam distinctionem; namque ex diversa potestatis notura diversi derivant iuridie effectus, quos non est ei locus enumerandi -
776쪽
suetudinis Navarr. Cons. 2 de RegiiL n. 63 eamque esse iuri dictionem quasi episcopalem, iuxta ea quae tradunt Doctores in Clement de Rebus eces non alienan verb. Proprii et ex cap. Ibbat de privit in , cuius ratio est, quia sicut Praelati Reg lares non subiiciuntur piscopis, sod immediate Roman Po tifici ita in iurisdictione loeo piscoporum succedunt. SuareZ
Τres insuper Praelatorum Regularium species distinguebat Comsultor, eorum nempe qui infimum, qui medium, et qui supremum occupant gradum, iuxta iurisdictionem quam obtinoni iurisdictio enim suprema Generali competit, media Provinciali, insima autem Superiori locali, seu Conventus, sive is appelletur rior, sive Guardianus etc. de quorum infima iurisdictione in praesentia
Docet Suare Ioc cit. c. 22 quod si si generatim potesta coni, ceditur Praelatis, vel Praolato, dicendum est dari Praelatis Conventualibus. Item avar in cap. Non dicaιis in Ob res verb. Praelati potestas in add. n. 2 et Portecc in dub Reg. verb.
Guardianus . , docet quod sive in Regulis, sive in Constis tutionibus ordinum, sive in Bullis, aut privilegiis Summorum Pontificum nominantur indistincto Praelati, etiam Ili Guar diani intelliguntur. Item Passerin de Bomin statibus et ost
quaest. 86 art. 8.Pluribus autem auctoritatibus 1 ostendebat Consultor testatem Superiorum localium super suos subditos esse potestatem ordinariam, et quasi episcopalem. Hoc autem eruebat etiam
ex privilegi concesso a S. io V. Patribus ordinis . Doniinici, quod reser Passerin in lib. priviL M. 27 et Leggana de istis
lebris est quaestio, quae inter auctores alis, Videtur esSe quaedam anomala pol viguit, an potestas Vicarii generalis sit stas; praesesert enim characteres potestatis potestas ordinaria si delegata, ex Olu delegatae Sensu iuridie acceptae, et pote-tione enim huius quaestionis, iudicium statis ordinariam inspecta praxi M. O pendo alterius quaestionis puta si com gregationum sub nomine Ordinariorum mittatur aliquid peragendum sive a iure, Vicarii generales generatim comprehensive a Sancta Sede locorum ordinariis duntur. statim quaeritur: an ex se Vicarius gene- 1hPignatell. ωm. io consuli. 25, 1. ratis id peragere possit Si enim eorum po RodrigueZ ωm i q. 12 art. 4 Laurentestas ordinaria dicenda sit, poterit id ex in lib. 1 Decret. q. 0 Fagnan in cap se peragere, secus vero si delegata iudi Ad aures eis. eanda sit. Caeterum potestas Vicarii gen
777쪽
Re ι. e. 8 n. 3l, quo privilegio conceditur facultas absolvendia occatis reservatis laudatis Patribus u sive Priori conventuali, sive superioribus Praelatis, ut ipsi per seipsos id omnino pos- sint in aratres, et moniales dicti ordinis sibi subditos quod possunt piscopi in Clericos et laicos sibi subditos. . Ex qua ratione potestatis Superiorum localium inserebat Con Sestor, posse eosdem Superiores licentiam concedere subditis si non obstet aliqua specialis Regula, vel Ordinis Constitutio)peccata sua confitendi extraneo Sacerdoti. Loggana c. ciιαι. num 2 et 27. Quibus adiungebat autoritatem ordon. qui hunc casum resolvendum sibi proposuit de potestaιe Praelaιor resol. 2 n. 23: An Superiores locales, quandoque hanc facultatem confitendi η possint pro suis subditis delegaro aliis Sacerdotibus extras Beligionem, dando licentiam ipsis subditis, ut extra monaste rium eligant Confessarium AEt respondet possunι quam responsionem idem Auctor rationibus illustrat. Item Diana in tractatu de dubiis Regularium resol l sibi quaerit a An Guardiani, Priores, Praepositi etc. Regularium possint illis praebere licentiam, ut eligant Consessarium extrai, Religionem 3 Is irmaιive respondeo, seclusa Constitutione m ligionis, vel statui in contrarium : et rati est, quia quis habent ordinariam potestatem possunt illam alteri delegare l),
ut habetur in cap. Quib. de Ospicio Ordinarii, et notat Silvius
. in addict. ad tertiam partem Sancti homae. ηQuare Consultor opinabatur, ad propositum dubium posse responderi ad utramque partem aspirmative, dummodo non m bibeatur a Constitvιionibus ordinis.
EA QUAE E OFFIcio ADIIcIEBANTUR. - Observabatur insuper eae
officio, Religiosos teneri confiteri peccata sua Religionis Consessariis, quemadmodum tradit Benedictus XIV. in Constitutione Quod ommuni diei 30 arti 17 42 qua legitur u Quod com- muni auctoritatis iuri innixum in Religiosis familiis, etiam
per peculiares generalium Comitiorum sanctiones, in aliqui bus Ordinibus praeceptum statutumque est, ut nimirum Hu-
s Bio est unus ex iuridiei aetibus, qui vi ordinariae potestatis exereeri generatim D sunt.
778쪽
inni misislibet Iustititti peccata sua nonnisi eiusdem dumi η aut elissionis Confessariis, quibus, utpote omnium remim in ipsa Belissione servandarum caveii durumve notitia instructis, cilius es pro culpis salutare adhibere remedium, confiterici neantur etc. Qua Constitutione idem Pontifex indulsit Fratribus Minoribus . Francisci, ut extra Conventus degente ob iustas causas ex Superiorun licentia possint peccata sua confiteri otium Consessario Xtraneo.
Item Clemens Vlli, in Const. Romani Pontifieis dio 13 Novembris 599 declarans facultatem Iligendi Consessarium vi Bullae Cruciatae non suffragari Regularibus, statuit: quantum adii Sacramentum Poenitentiae seu consessionis administrationem, quod dispositioni suorum Praelatorum subiecti sint, Apostolica auctoritato tenore praesentium perpetuo declaramus. Eisdem ta- men raelatis, ut in usu huiusmodi potestatis se cum subdi- tis benignos et faciles exhibeant, praecipimus et man inmus. BEx hac Clementis Vlli Constitutione censet iraldi Ius Pontis p. 2 seci 10 3. vi huius, nomine Praelatorum venire quidem Generales et Provinciales non ver superiores Iocales cum his non competat iurisdictio quasi episcopalis Caeterum observabatur disputatum aliquando fuisse, quinam intelligi oboro nomino Superioris in Tridelitinis verbis sess. 25 do equi cap. 19, coram quo Regularis se sistere debet cuin intra quinquennium agit adversus Pros ossionis Religiosa validitatum, ibi enim legitur coram superiore suo et Ordinario. Sacra autem Congregulio Concilii consuit in tolligi Superiorem localem, seu Conventus in quo Rugularis rosessionem omisit; quani sententium confirmavit Bonodictus X l V. in const. Si daιam. idem contingit cum do dimissoriis pro Sacra ordimitione concedendis agitur iuxta Clementis Vlli constit die il5 Marti 1596, ex qua iit etiam quaestio quinam intelligatur nomine Superioris egularis; conveniunt nihilominus a non istae, nomine Superioris intelligi Superiorem Conventus, sive appelletur Prior, sive Guardianus ete , nisi cautum suerit Constitutionibus ordinis eiusmodi facultatem pertinere dumtaxat ad Generalem aut ro-Vincialem, quemadmodum docisum fuit a S. Q p. et Reg. in
causa ordinis Minor Conventva seu Assisien super iure concedendi dimissorius die 2 optembris l854.
779쪽
Cum itaque in re tanti monstenti Superior localis exercere valeat eiusniodi iurisdictionis actus, concludebatur, a fortiora posse superiorenti localona concedere licentiam in quaestione de qua agimus, videlicet, si non resistat specialis Ordinis constitutio, concedere potest licentiam suis subditis confitendi peccata sua Consessario Regulari alterius ordinis, vel etiam Sacerdoti saecuturi, dummodo tamen hic a suo Ordinari fuerit approbatus ad excipiendas Sacramentales consessiones, prout definivit S. C. adversus quorumdana Auctorum sentcntiam in iidesimen die
Bisco itaque confirmata Consultoris opinione proponebatur resolvendum
An et quomodo respondendum sit duobus propositis du- , iis in casu. RgsoLu Tio. - Sacra Congregatio piscoporum et Reguluriumro in examen revocata diem uni 186 respondere censuit In Ordine remitarum Sancι Augusιini, asprmative ad utraιmque, dummodo Sacerdos veri eae approbaιis ab Ordinario oei pro adiis Ordinibus standum eorum Constiιutionibus e statutis.
Ι. Facultatem de qua agimus, in specia Doctorum doctrina iuris communis principiis consentanea, posse concedi a Superioribus localibus, subditis suis.
casus Saerae Congrogationi Con Episcopus; sed in re tam gravi ne quid-ellii propositus to dicta Hildesimen prout quam decernat inconsulta Sede Aposto-
in solio tune exarato exponebatur, est lien, pro eximia in ea in pinione ac re- qui sequitur . Usus nyaluit in ivitate erentia, dubia, qua in entre ex libentur, Hildesimen. ut nonnus Regulares ad declaranda proponit:. Dubia autet luseelvitatem ipsam pluribus infra annum runt sequentia: reibus aee entes, cibique per aliquot l. . An tales Consessione lieitae sint dies commorantes, soleant sibi eligere in casu nyreSbyterum saecularem ab Episeopo non l. . An ignorante Episcopo validae opprobatum, qui eis sit a confessionibus, η fuerint. squa navis non desint, qui vel ex saecula . lli. An piseopo sciente et eontraribus, ei ex negularibus, propriaque a dicente in posterum peragPndae, Volj euiusque ordinis alnilia, de Episcopi 0 due stilurne sint in 'isti s Sacra Con- praelati Reguliaris litvlitia si sessionem leuerotho, re mature perpensJ, respondit: exeipiant. distini me ferri posse censet nega ius in 'inibu= Dj0jtjrso by IOOQl C
780쪽
II. Eam tamen doctrinam limitationem ac upero a constitutionibus et Statutis cuiusvis ordinis, utpote peculiarem legem constituentibus. III. Neminom autem Bogularium acultatem concedere posse suis subditis confitendi peccata sua saeculari Sacerdoti, qui ab O dinari loci non sit approbatus, idque si fiat, irritam esse abs
sequens quaestio proposita a Rmo Procuratore Generali O. P. qui SSmo exposuit: a legibus ordinis Praedicatorum praescribi, ut sis Provinciales noverint aliquos religiosos insumcientes, et minus idoneos ad consessiones saecularium audiendas, omni seposito humano respectu eos suspendant, concientia in diem iudicii 3 onerat , si ineptos Ministros eo in officio substituerint: s et apud Lucium erraris vect approbatio art. 2 n. 20, haberi: Generalis Regularium potest subditos suos a se, vel suis Pra s decessoribus, vel aliis quibuscumque superioribus ad audien- , das consessiones approbatos, eosdem ab eisdem eonsessionibus audiendis suspendere, etiam ex causa occulta, et extraludi- cialiter, ut doctaravit S. Congregatio Mise et Reg. dis 2 Iu- . iii 1617. His positis, cum opinio etiam invaluerit, qua cens tur, non posse Superiores Regulares subditos suos suspendere ab audiendis saecularium consessionibus, eo quod dicatur, Potestas iurisdictionis non recipi a Superioribus Regularibus, sed ab Episcopo, vel Ordinario hinc ad repellendas dubietates, in re tanti momenti quinque dubia quae in calce habentur, Meurate laudatus Procurator proponebat. Antequam quaestio S. C. proponeretur auditus est Consul tor, qui sequens expressit votum.