Acta ex iis decerpta quae apud Sanctam Sedem geruntur in compedium opportune ...

91쪽

qua praesentia deficiente, cessat omnino quaelibet indirecta privilegii extensio. II. BIO esse unum ex exemplis, in quibus invocari non test regula iuris lori 6. - odia restringi, et favores convenit m pliari- sed potius locum obtinere aliam iuris regulam 28 in 6: quae a iure communi Morbitam, nequaquam ad consequentiamtun trahenda.

III. Dari tamen quaedam extraordinaria indulta, cuiusmodi est praesens, in quibus amplior est B. Pontificis concedentis intentio ideoque ocundum hanc intentionem, in rationabili dubio, ampliorem recipere possunt interpretationem.

IURIS FUNERANDI ET RESTITUTIONE EMOLUMENTORUM.

-ν-ἀε-- Φ-M. Lex per quoddam civile gubernium evul gata, qua Episcopis exceptis, adstringebantur omnes, electione sepulturae sublata, in publico coemeteri sepeliri, occasionem praebuit praesenti quaestioni. Cum Titius qui gentilitium sepul-ehrum habebat in Ecclesia Regularium ordinis A sibi mortem consciverit si nihilque disposuerit de suo lanere, parentes eius p'rio Defuncti Parocho commiserunt uneralia peragenda in ipsa parochiali ecclesia, qui dum mandato sibi imposito satisfacere inceperat, praelati Regulares, tum voce tum scriptis, eidem parocho patefecerunt, ius unerum, ratione gentiliti sepulchri, spectare ad ecclesiam suam, minime vero ad parochialem; proindeque omnia laneris emolumenta suae ecclesiae deberi, dempta solummodo quarta favore Parochi ipsius. Nihilominus a Parocho, in parochiali ecclesia, funeralibus expletis, quaestio deinde S. C. C. proposita est sub dubio infrascripto.

n li qui mortem sibi sponte in egisse an tua eos 46. q. 2 Iusin in serunt privandi sunt,eelesiastiea sepul me insaniam benigna mater Meleaia tura an Placui 12 eaua 234 6, nisi Milo praesumit. eonatet est siror aetos, vel insania id

92쪽

mni sio allocat. -- contendebat Parochus sibi omnia emolumenta funeri deberi, eo quod ratione civilis legis tumulari non poterat amplius defuncti adaver in maiorum sepulchro; proindeque non amplius invocat e poterant Regulares ius gentilitii sepulchri, quo sublato, subintrabat ordinarium Parochi ius. Animadvertebat insuperas nulla peculiari obligatione obstringi, puta, aliqua conventione, vel pacto, cum iisdem Regularibus, neques ullo modo ad id induxisse defuncti parentes, qui plena libertate et sponte voluerunt unera in parochiali Ecclesia perfici.

DEFENsio EouLARIun. - contra Regulares contendebant se

non privari iure lanerum ratione inducti coemeterii. Si quid enim laica lex operatur, non aliud est nisi materialis Ioci mutatio in quo cadaver recondi debet ratione publicae valetudinis nulla vero indueitur mutatis relate ad iura, quae si exerim nequeant quoad tumulationem in propria ecclesia, non ideo quoad omnia extincta debeo cetineri. Quae Regularium iura pleno confirmabantur pluribus Resolutionibus . . . in casibus similibus quas ae ostis .itigabahine, si quibus aperte demonstrabatur S. Cotigregationem O nunquam csnsuisse laedi iura lanerumpor pinio coemeteris Noemor inducta: noque poss parentes vel haeredes contra iuris statuta determinare pro defuncto e elegiam in qua mera peragi debeant.

An et qua molumenta laneris Parochus... restituere tene v tur Patribus: . . in casu. B

Luri maii; - Sacra C. C. die 26 Novembris 1864 respondere eonguit favore Regularium.

Mirmatis in i nibus dempta quarta et amplius 33

l)chumlaetamplius importat apud daseribuntur in ordine uersando In S. C. C., hiansmodi signineat Ofiena et eausis s. C. c. propositis vulgo ποια-

cauεα amplius non proponatur Solet mento art. 22, qui latine ita vertitur. Sibae clausula apponi quando Cardinat . resolutio S. congregationis muniatur te onmes in eamdem sntentiam eon . elausula et a Rus, novum experimen- veniunt in decisione 'aureis. Emediae tum a quaeratur peti debet ab Emo vero quos hae clausula produeit, ita . Praefreto in aliis enim easibus petitur Dj0jtjrso by IOOQlC

93쪽

I. Per publica coemeteria recenter inducta, causa publicae. valetudinis, non auferuntur iura proprii sepulchri; sed impedita solummodo remanet materialis depositio cadaveris in proprio vel gentiliti sepulchro. II. Reliqua proindo quae cum proprietate sepulchri cons.ciari solent, mi modi esse possunt, lanebris cadaveris delatio in ecclosiam sepulchri, expositi eiusdem in eadem ecclesia, suffragia et reliquae funerales functiones rillaesa omnino manent. III. in etiam reliqua iuris placita sancita praesertim in titulis de Sepulturis manent expedita remanet proinde in potestato fidelium determinare sibi funerum ecclesiam. iv. Si hae determinati facta non fuerit, hinera peragi debent ad normam iuris, nempe in ecclesia proprii sepulchri, si hoc haheatur, aliter vero in propria parochiae cclesia; proindeque regulariter neque parentes, neque haeredes aliter determinare possunt. V. Quare si desuncti parentes vel haeredes aliter determ . nent et exequant , ecclesia, quae funera peregit, emolumenta restituere tenetur illis ad quos de iure et secundum consuetudines locorum spectabant, videlicet, ut plerumque obtinet, e clesiae proprii sepulchri, dempta quarta favore parochi, vel omnia ecclesiae parochiali si proprium sepulchrum non habeatur l).

seipsum illiud experinisaturn non est dere, poterit preem petentis remitteres eum deeret per memoriale citata pam te, plenae Congregationi. In utrisque autem asibus si istineatur favorabita reseriptum ausa non poterita es nimanta tres me ea, Mine observato pri- mae propositionis; et si pars postulans. meeumbat, tenetur ad resectionem xv pensarum huius extraordinarii expert-s menti. Resectio enim expensarum ex eodem praelato Ordine art. 24, si hune sum, et easum eontumaciae excipias,loeum solummodo obtinet in musis atrimonii, Alimentorum, Attentatorum,

at Spoliorum. si Vid append. V.

94쪽

DISPENSATIONIS SUPER IRREGULARITATE.

vectus, e sinistro corporis latere poplexiae morbo correptus suerat Post longum temporis intervallum paralysis a pede sermo recessit, laeva tamen manus ita iners mansera , ut ex edici sententia non nisi remota spes affulgebat aliquem sensum ore recepturam. Prohibitus ergo quominus Sacrum perageret, supplici

prece petiit ut ex Apostolicae Sedis benignitato, per dispensationem ab irregularitate . eidem facultas concederetur, debitis sub cautelis, iterum issae Sacrificium offerendi. Transmissis de more ad Episcopum precibus qui iam easdem commenda-Verat)ut, peracto Oratoris experimento coram Caeremoniarum Magistro, distincte reserret de statu laesi brachii quibus pleno

satisfaciens respondit: Peractui est experimentum coram SS.Ca a remoniarum Magistro, relatumque nobis est,0ratorem Omnibusi, facultatibus intellectualibus praeditum, potestatem habere me moriter Secreta recitandi ac clara voco verba libere et distincte prenunciandi, ut it Sacrum perficiat. Duo tamen sunt quae idem caerem Magister negat per Oratorem absolvi posse. Vide licet 1 non valere Hostiam sacram rangere per medium Super calicem dextera anxum manu. 2 non valere, eadem dextera dumtaxat, Oxtergere patenam super calicem, eam stamentis mundando. Quare sentit pro his duobus implorandam esse gra, iam rangendi Hostiam super patenam manu tantum dextera, et extergendi patenam ope alterius sacerdotis, qui oratori e i, lebranti patenam super calicem retineat. οΕ suas literas concludebat suum Orator actus non sit de Armis ob paralysim, quumque eius incessus sit pene naturalis, et si usus excipiatur laevae manus, omnia sere ut caeteri sacer dotes adimpleat, ad haec, cum in terra Montis C. brevi tempo- ris intervallo plures sacerdotes decesserint tum iuvenes tum Senes, cumque bonum christifidolium spirituale postulet, ne desit oratoris celebratio, nullum verbum aciens de provecta eius aetate, de vera eius paupertate, de diuturno ac pontinuo

95쪽

i somnio celesia Montis C. praestito, dignum gratia quam implorat existimarem. a Varia eae sticis exempla non admodum a praesenti eam di similia, S. C. proponebantur, in quibus ΕΕ. Patres favorabili reseripto responderant. RESPossio.-S. Congregatio Concilii die 26 Novembris 1864 huic petitioni per summari precum expositae censui rescribere: Dummodo adsit populi necessitas, et celebret eum adsistentia adtinerius Meer ιis ei Maeoni, pro gratia dispensationis e reha filiissionis remiιιenda arbitrio ει prudentia Episcopi, facio verbo

DISPENSATIONIS SUPER IRREGULARITATE.

Dis 3 anuari 1864. ---Raea- ---. Adolescens Caius decem et octo annos

natus et in Seminario ecclesiasticis diseiplinis operam navans, eum a primis aetatis suae annis dextera in manu adustionem perpessus esset, ita ut eiusdem manus pollex et inde haudes viter laesi fuerint, supplicem libellum R. Pontifici obtulit, ut eum ipso super irregularitate dispensare dignaretur. Remissae suerunt preces ad eiusdem Episcopum, qui simul rogatus est

ut votum emitteret et reserret utrum peracto coram M. Caeremoniarum Magistro examine, memorarus defeetus adeo imVis esset, ut impedimentum in Sacris praeberet, aut admirationem et moerentiae periculum in populo excitaret, tum vero doceret de aetate moribus et scientia petentis, do Ecclesiae necessitate et utilitate, et tandem utrum Orator adustionem manus ex facto eulpos passus efflet.

3 Quanao gratiae eoneessio feritali eum Mino. Qua formula, iniungitur Se quod iuris placitum super quo dispen eretario, ut reseriptum S. Congregationis sandi saeuitatem non habet s. c., adiun reserat S. Pontifiei, qui eeteroquin S. Co gitur ab eadem S.C. elausulafacis verbo gregationis iudieium approbare solet.

96쪽

Quibus omnibus idem Praesul suis litoris missidit, peraeis

1 coram S. Caeremoniarum huius Dioseems Masristus serup suom experimento super defeetu digitorum pollicis si indidiso doxterae huius Oratoris ex ustione proveniente, nihil oum nos expertum est quod Sacris iaciendis pra eat impedimentum, ii quodve periculum exhibeat ius irreverentia sive populi a , mirationis, nil fortasse in actu administrationis sacrae Sy

Orator qui nullo ex laoto repraehension digno hune desectum a passus est, aetatis suae annum 18 attigit integrittite morum et summa ad studia applicatione posset quapropt- censendunt esti, utilitatem et necessitatem Ecclesiae ipsius ministerio indigere, et super praedicto impedimento dispensari posse, dummodo illis lacultatem concedat SSmus administrandi sinistra manu saerami, Eucharistiam. Novis insum literis Oxaotiorem dosocius descriptionem hisce verbis xhibuit issectus digitorum pollicis et indicis . . . in eo consistit, ut non solum ipsi adusti et eorum tendones con- tracti sint, sed etiam quod dimidia pars ultimae seu super rioris phalangis pene deficiat. Sed cum unguis in utroque suci, creverit, heilo et moveri si uniri possunt; nihilque impediti, quominus hostia intor ipsos aut teneatur aut frangatur. . Animadvsrtebatur vero sae ostici potissimam dimovitatem, pro pie quam implorata dispensatio ex praxi S. Congregationis den ganda videbatur, in eo esse quod agebatur non do promoto ad 8. ordines, sed de promousndo, quo in casu rariora sunt rescripta S. C. hisce Postulanubus savorabilia. Exhibebantur tamen S. C. nonnulla roinripta ad ram acientia, quibus attenta ecclesiae utilitate eum aliis dispensatum erat. REMonsio.--Mora Congreg. dio 23 Ianuarii 186 hisco expositis per summiaria precum ensuit respondere: αι exponisu - eaepedire.

I Eam ess prinim' congregationis in huiusmodi cassbus in

quibus irregularitatis dispensatis petitur, ut, praeter accuratam deis uuin descriptiosein quibus corporis irregularitas gignitur

97쪽

o gere seseat etiam experimentum oratoΗ snper Careem iis, faciendum ex ommissione ordinarii coram M. Caeremoniarum Magistro. II. In huiusmodi experimento faciendo, attendi debere ad caeremonias quas orator irregularis peragere rite non valeat, et maxime ad populi admirationem et seandalum quod excitari posset, vel ad perieulum in gacris peragendis IlI. Facto super hisce experimento, S. Congregationem exigere ut certior fiat etiam de vera necessitate, vel utilitate Melesiae. V. Qua necessitate vel utilitate celesiae xistente, si nihil habeatur nimis grave quod obstet S. C. pro dispensatione respondere solet lis, qui iam ad saeros Ordines sunt promoti si dis- ilis est dispensationis largitio in iisdem adhinetis, pro iis, qui ad ineros vi lines sunt promovendi.

CONGREGATIONIS M. REDEMPTORIS SUPER PRIVILEGlIS.

--νεmalinis Meti cum in quadam recenti erudita tractatione de Congregationibus clericorum saecularium agente investigaretur, an huiusmodi Congregationes essent omnino exemptae ab Episcopali iurisdictions cumque Institutum Clericorum Smi Bedo toris vota simplicia emittentium in eo tractatu re-eenseretur veluti distitutum Regularium privilegiis, praesertim e privilegio exomptionis ab Episeopali iurisdictione, Superiinres supradicta Congregationis ad declinandum quodlibet praeiu- dieium, sorte ex eo tractatu sibi eventurum, postularunt a S. Sede ut specialiter declararetur, Congregationem Sanctissimi Bedem--ris osse omnino exemptam ab Episcopali iurisdictione, exceptis eatibus iuro excipiendis.

98쪽

Quare, audito Consultoris voto, circa hane quaestionem S. Congregationi propositum sui dubium in calce positum.

EA QUAE EXEMPTIONI OasTARE VIDEBANTua. Plura eae olficis erudite congerebantur contra eam exemptionem de qua est sermo, quae

sic de more perstringimus Variis indscatis vocis Memptionis significationibus, considerabatur exemptio in ordine ad religiosas familias pras locorum ordinariis et distinguebatur exemptio quae prodit ex communi iure, nempe ex Sacris Canonibus, Concilio Tridentino, Constitutionibus RR. Pontificum, et Declarationibus M. Congregationum, ab ea quae vim suam haurit ex speciali R. Pontificis

privilegio. Prima competit Ordinibus qui Regulares in iure appel

lantur, cuiusmodi sunt illi Ordines in quibus vota solemnia emi tuntur Circa quos Ordines observabatur quoque, eos exemptos censori ab Episcopali iurisdictione statim ac admittantur ad nuncupanda vota solemnia. Acquirunt enim hoc acto privilegia Bogularium, praesertim privilegium quo eximuntur a canonica Episcopi visitatione correctione et generatim iurisdictione ad normam cummunis iuris. Altera vero exemptio, quae repetitur ex speciali R. Pontificis privilegio, ea est quae competit religiosis anssiliis ot simplicia emittentibus, quae hodiernis diebus non sine speciali divina providentia iugiter multiplicantur. 1 Et circa eiusmodi

1 Singulari providentiae beneficio ad tam instaurant, maxima charitatis operi- scribenda absque dubio videtur ea tu bus.Cum attemperentur eiusmodi recentes gis multiplieatio religiosarum familiarum religiosae familiae praesentis temporis in- sive virorum sive mulierum in tantam digentiis, mirum nemini esse debet si Christi fidelium utilitatem : adeo ut sicut S. Sedes post maturum examen sua auet impii huius saeculi viri et mulieres, Sa ritate earum Constitutiones intra quosdam tanae spiritu agento, sub variis insigni is limites approbet, quas sorte aliis saeculiae actionibus eoiliguntur in unum adver dissicilius approbavisset imo ex speci sus Dominum et adversus Christum eius libus circumstantiis interdum prohibuerit ita Christi fideles agente divino Spiritu per ut apparet ex const. s. Piis Pastoralis religiosus familias colleeti, dum propriae raei et ex altera Lubeleum vitae genua. virtuti student, eontra vires ingruentes sae Quod autem eiusmodi Instituta iugi-culi, sub temperata Episeoporum auctor, ter multiplicentur, apparet ex variis ea-tate, qui ex firma adhaesione Petri catho talogis quos prae oculis habemus. Sane drae robur Ecclesiae constituuntheollatis ex Elencho praeespuorum Institutorum viribus evangelieam doctrinum per orbem virorum et mulierum quae vel tantum serunt, vel florentem colunt, vel labefacta laudata , vel etiam approbata a S. Sede

99쪽

instItuta votoruna simplicium observabatur, S. Sedom in examen revoeare per quosdam gradus Instituti scopum, media ad se opum attingendum constitutiones et: et post maturum examen modo solere eiusmodi Instituta approbare, eorumdemque Constitutiones sua auetoritate sancire Ex quibus inserebatur haec bastituta

eximi quidbm ab Episcopali iurisdictione, sed tantum circa ea de quibus loquuntur Constitutiones sic approbatae, in reliquis autem subesse locorum ordinariis Ad quam consecutionem confirmandam adducebatur resolutio, in particulari Congregatione emissa in quadam causa Limana, circa Institutum S. Philippo Nerio, de quo instituto, inter ulla dubia, hoc proponebatur urin

s Congregatio PP. Oratorii sit omnimode subiecta Archiepiscopo

s in modo larma, assumptis materiis a et responsum prodiit: Astimauis emπιο eius Insumto, sive iis de quibus loquuntur constitutiones. Quae resoluti confirmata deinde fuit a Benedicto XIV. die ira varii 1758 in Const. manavit. Item in altera causa Mas- sanen Patres Oratorii quoque respiciente, mense Decembris 1826 eadem doctrina confirmata sui et approbata in Const. Cum sint

Leonis XII die 80 Ianuarii 1827.

Quare concludebatur Congregationem SS. Redemptoris, praeter exemptionem de qua Constitutiones a S. Sede approbatae loquuntur, non posse aliam ampliorem sibi vindicare, cuiusmodi esset praesertim exemptio a canonica Episcopi visitatione.

fuerant in anno 18i usque ad halendas Aprilia 1862 emimus hae ratione onere-

putabantur 185 mulierum Instituta, quae, si paucissima exeipias, adhue a S. Sede nee laudata, ne approhata fuerant, di--hantur tamen per insolentem abusum re gniis a civili potestate. Semia vero diebus huius saeeuli Instituta virorem et mulierem laudata a S. Sede vel approbata, ascendunt ad n merum iss praeter alia quae in examen

modo revorantur, vel sunt revoranda.

Quodlibet autem ex hiso institutis

domos luses per orbem erexit et continuo erigit, etiam in remotissimis o bis partibus , et si omnia enumerare ontenderes individua, opus disseillimum aggredereris. Inter alia plura, hoc est unum exemplum eonsideratione dignum quo Spiritus Dei Emesiam suam vel et dirigit. Expoetandum solummodo est, in praesenti Ecclesiae vexatione, ut simplex Dei amatus aridum einerem disperdat, ut ignis sub inere obieetus, vehementer, eodem amatu instammetur.

100쪽

Neque videbantur obstar argumenta quae in contrarium asserebantur Anegabantur enim in contrarium Litora Apostolicae in quibus o ceditur Instituto Smi Redemptoris communicatio cum privilegiis aliarum Congregationum, quae gaudent speciali exemptione et in quibus literis etiam Memptiones nominantur. Nam quoad communicationem cum privilegiis harum Congregationum, respondebatur cum Onacel. Form. m. it. 6 om. 2sunt. n. 1 quod a Privilegia... quae involvunt praeiudiciumi, tertii, ut sunt aliis onerosa, aut speciali nota digna, vel quaer ram concctuntur, vel demum iurisdictioni ordinariae Episcopo,

rum sunt laesiva, non conseruntur per solam communicationem,

sed indigent speciali et expressa concessione, non obstante quod ii communicatio habeat clausulas praegnantes, ut late probat Pi- η gnatellus C-suit. 1 n. 38 et 34Ἀiι. 10. Item Petra Constra. Inn . IV. n. 45 tom. 3 Rota Decis 201 n. 4 et 5 recen par is, et idem Monaceli tiι 13 form 4 suppl. n. 33 et seq. Quam doctrinam idem auctor confirmat opportunis resolutionibus M. Congregationum. Item Benedictus XIV in Instit. 23 n. 4 et in Const. Impositi nobis etc. diei 27 Februarii 1747.

Nec aliter esse posse videbatur. Admissa enim plena privilegiorum communicatione , cum Congregatio SS Redemptoris communicet privilegiis P excalceatorum S. Crucis et Passionis; hi vero communicent privilegiis Societatis Iesu, quae ulterius privilegiis communicat Ordinum endieantium et aliorum, per hosce inestricabiles anfractus, penitus evanescere dicebatur illud discrimen ante Instituta regularia et ea quae Saeculari uΡ- pellari solent, quod discrimen sartum tectumque esse iubet S. Congregatio Neque obstat, subiungebatur, quod in allegatis ex adverso Literis in sorma revium, reperiatur expressio- omnia prinis Ita ει-emptiones Verbum enim eaeemptionis, utpote iuris tertii laesivum, strictissimae est interpretationis; et ceteroquin ea est S. S dis praxis, ut, cum hanc exemptionem de qua est sermo concedit, non obiter et persunctorie eam exprimat, sed utitur solemnibus

et imperativis sormulis ex gr. Mimimus et immediate . Sedixubiicimus etc. adiectis etiam formulis derogatoriis, praesertim Regulae Cancellariae de iure quaesito non tollendo. Hisce aliisque

observatis videbatur esse concludendum solummodo Pro ea exem-