De fidelium animarum purgatorio, libri duo. De limbo patrum, liber tertius

발행: 1584년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Vsu doctrina Catholica pars

est inultui omnino 'ei nostra

non pro eo sit vigilantissime Etenim aduersarius qua in

parte nos deprahenderit minus instructos atque munitos, ut iure bono Ussit nonIram imbecillitatem tradocere ct Auam ostenta e v ctoriam; sectae persuadet grauioribus etiam in rebin minuου esse, caussa noctra confidendum, ac tanquam lapide uno moto atque ex cusso,posse breui totum inae cium labasiere , pauoi maiore conatoseubuerti. Recusaniam certe non eis quantum uis omnia circumst aar, tentat, modiu se artibuου quibuη ρμυο 'pugnu, tantum nos elaborare in eo portere ut 'artes non non um inuicta permaneant quia nequit veritas errori seu

cumbere sted ne etia labefactata esse videam tur. Acsicuti alius post alium Aurgit,ac vel ri fatigato se cadenti Accedit ad 'pugna a m , mr . ingenia multa se varia, ct simo ν mos armat rhostis veritatis: ita

22쪽

nobis ese non debet satis si qui de maioribus no Pru, i is aut boribus ac ducibus primis restiterant, fidems nostram libris eruditu ex omni parte munierint ; nisi se discipuliis cipulis sese stri iter promptes ' sinant; τι

quoniam vel noua submis argumenta Ueruntur a recentioribus haretis is , ure antia qua Ffa nque prsiponuntur, atque explica tur arguti- ; non destnr hominibin catholicis aduersium hac antidota 'opria, qui νmuniantur,nec qia inurumenta quibus e rorum dissoluantur nexus. Hac autem eo dico, ne qui mirentur, cur eadem de re tam

varie scribatur a multis, neu, indies obesis prodeant in lucem, quibus evocetur H quid aut destendatur catholicae ct auita doctrina.diui enim babeat rationis, ut rogis quotidie noui qui iam cudentibus, nos otio ct des dia lovescamus ac patior non neces .rium viseri, ut propter eos libellar qui ρυ- cul ab orbe no Pro feminantur, stedulus hic a nobis s.fcipiatur labor: sedcum V iam 'iprocul licet editi sint Ihis tamen locis habeantur, lexantur, eis amor, passim, nobis inferantur in man- ; nemo dixerat in --

23쪽

Astres, minui prompte ei strutant ad hominum saautem, quam erroris miniuri hunc student Vsipetare a pernitiem urimorum. Cumquar ex copia librorum, quibus vicina itates ad insula imam egentilem abundant, obmus mihi est Benedicti seres Problematum Theologicorum pars quadam, in eque viissem, inter ea quae ρου- veia

ex insinutione retenta cathos commeartim contra veritatis reguiam, in scholis haret carum furia Wrcepta, dis tantur, magno hoc agi molimine ut Purgatorium esset nubsum crederetur; existimaui mei et flu-ἀν ac muneris, ea breuiter restilene, qua merrore tam noxio asseruntur ab hoc authore ordineia quiaem non incommodo rerum re nandam ed magna tamen imbecillitat:

rationum.

24쪽

Quod in hoc argumento, haeretici E clesiae sanctae se aduersari palam d

monstrent. CAPUT PRIMUM.

rem tractabimus. Primumquid dicano Purgatorium. Deinde ubisit c locatu. Tertio , quomodo ex sacris literis confirmetuitas orto, quam commode a metur ex Fhius phorum s Poetarum placitis. Demum,quia mu-dem sit verum Christianorum hominum V- rarium , quo expant culpam ct poenam plenarie. Ita tandem constabit quam mate hactens ι de eo

dissumtum σ traditum sit in Scholis ct Dia αPostremis verbis quid haberet sibi propositum cum de Purgatorio dissereret, declarauit. Nimirum hic scopus erat, ut constarer quam male hactenus esset in Scholis Catholicis de Purgatorio disputatum, quamque falsia de eo traditio Eccle iam occupauisset per annos iam circiter mille & quingentos. Et vide quam iis detegat, utque se aduersiarium esse sanctae Dei Ecclesiae imprudens profiteatur. Non enim ait: Ita tandem constabit quam malEhactenus de eo traditum sit inter Papistas, aut ab aduersarijs nostris: sed quam male de eo traditum sit in Ecclesia. Veruntamen non adue rit quam hoc scripturae canonicae parum e-ν π ο. 3. senet, in qua expressum est Eccleuam esse -- lumnam & firmamentum veritatis, & pori inferorum aduersus eam non esse praeualit i ra ,

25쪽

e A P V T r. stas, aliaque permulta eodem pertinentia.Quae Ionam modo vera esse possunt, si tam falsae Purgatorio traditio, ad ipsis, ut sentiunt, profecta portis inferorum,praeualuit in Ecclesia tamdiu, & hanc quam isti nunc proferunt doctrinam, ut solam veram & salutarem oppressier Sed quemadmodum a Catholicis co stituta sit Purgatorij ratio; deinde in eo quid huius iudicio peccarint, Videamus.

Catholici scriptores quid sentiant esse Purgatorium, triplici descriptione

ostenditur. CAPUT II.

aiunt secum medium inter aternamDesic

autem ct supplicium damnatorsi: in quo qui sint, 'ut extremi utriusque participes. Ita quidem tria dicti a nobiis proponunt loca; citum, fu- feros, ct inter hac medium Purgatorium Est haec indubiE, Areti, Catholicorum de

Purgatorio sententia,esse locum, sive,ut loqui-rur Augustinus, receptaculum quoddam ab- mis. ditum,in quo quae continetur animae,medium quendam habent inter felicitatem aetemam, α damnationem reproborum statum; extremi

quidem utriusque participem, sed ab utroque interim longo aiscrimine separatum . Etenim in eo statu,aerumna est & affictio & poena,quae pro peccatis in hac vita contractis exolvitur; id quod habet cum gehenna commune. Est ni

26쪽

hilominus in eodem iustitia, pax & tranquillitas conscientiae, societas cum Christo eiusquae omnibus membris; magna denique securitas, qua habet exploratum se de iustitiae statu nunquam esse deinceps casuras. Atq; haec illi sunt eum caelesti beatitudine comunia; immo quq dam eius sunt inchoationes, quibus & ab ipsa consummatione, quae est in regno,& ab aeterna damnatione, quae est in gehenna, differt pluriamum. Qvjppe hoc in extremo sempiternae infelicitatis, horrida, turbulenta & plena desperationis sunt omnia : ubi iniquitas, quamuis torquetur,dominatur;& a secietate sanctorum, incommutabili decreto segregata & proiecta

reproborum turba, aeternis poenarum vinculis, societati daemonum astringitur.

si , inquit, dicunt: Est sat actio quans

mortem a defunctorum animis pro peccato ρε ditur. Hi non tam lacum describunt quam via

Etatem illiin. Nam duplicem constituunt fatis factionem: unam in hac νita ; atteram 8s baseintam in Purgatoris. Rectὶ hi quoque non locum describun Quae enim abditi is mi receptaculi & loci, d scriptio dari potest i Vt enim spiritus & expers corporis subitantia, quid sit concipere animo vix possumus;ita quis, qualisque eius sit locus, quoque in eo sit modo, aegre possiimus aut e .gitatione concipere, aut verbis explicare. Neq; id quod a prioribus medius esse dicitur inter felicitatem aeternam &supplicium damnat

27쪽

e A P V T II. γrum locus, propter corporeum situm dici intelligendum est sed propter ipsum illum quem

replicauimus animorum statum. Vt enim a

. terna felicitas, seu Paradisus, regnumq; cael rum, non est aestimandum ex loco propriε, ted ex statu ,hoc est,ex clara Dei visione,quae mundis corde promittitur, ubi scriptum est: Beati Muλ3. mundo corde, quoniam ipsi Deum videbunt. Vnde& Latroni dicitur: Hodie mecum eris in Lutae as.

Paradisor neque etiam Angeli sancti, quia hic nobis dati sint ad tutela, propterea in regno suo non sunt; de quibus dicitur: Angeli eoru siem - Man Is. Per vident faciem patris,qui in canis est. Vt ipsi

quoque daemones quocunque loco circumuolent, suum secum supplicium & gehennam, damnationemque trahunt: idque potissimum spectamus in inferno; loci interi in ipsius, quis M ubi qualisq; sit multum ignari Ita cum Purgatorium dicimus animarum, non tam lacum

aliquem in quo reclusi illi spiritus sint attendere debemus squamuis isti hoc admodum prosea consuetudine,nostra propendeat cogitatio quam statum ipsorum aerumnosum, & afflic-ctione doloribusq; plenum; sed temporarium,no aeternum; & alijsquidem productiore,alijsbmuiorem, prout te hic cuiusq; merita habuerior. Benὶ proinde ut prima,ita illa quae secudo loco ponitur, Purgatorii descriptio,no tam locum designat,quam statu,eiusq; utilitatem. Est enim alicuius modi satisfactio, quae post mortol defunctorum animis pro peccato pendixu

28쪽

ir DE OV AT. Io. Generatim autem ac iuxta grammaticam significationem, satisfactio est cum tantum supplicij, tantumq; vindietie exolvitur, quantum irato satis sit ut placetur, &irasci desinat. In

inferno igitur fatis passio quidem esse potost,ut sic loquar, Satisfactio vero esse non potest, ubi nullus expectetur supplicij finis, nulla in amicitiam reditio. QuippE satis patitur, qui digna

suis meritis poenam pendit, etiam si aeserna illa sit. Satisfacimus verblaeis cuipiam & irato, cum poena quam subimus, illius tandem iracoquiescit. Nam cum irasci desinit nunquam, sed incessanter assiigit,quamuis iustitiae satisfit

aeterno stupplicio;tamen offense,tunc intelligimus esse satisfamam,cum eum aliquando placatum recipimus. Porro duplex est,ut hic etiacommemorat, fatisfactio. Id quod explicare

docendi gratia,sic ni fallor haud incommodὶ

possumus; ut alia sit fatisfactio in poena,alia satisfactio pro poena. Cum enim lege fixa est pro offensis poena, ut, verbi gratia, effossio oculi, amputatio manus, patibulum, &ς. hasico poenas si quis iudicij decreto subire cogitur, eius est in poena satisfactio. Sin autem permutatio,& poenae eius, quam lege fixam diximus, redemptio quaedam & compensatio recipitur ;velut mulcta pecuniaria,aut ultroneum quoMpiam erga eum qui laesus est officium seruituris haec erit pro poena satisfactio nuncupanda.

Cum igitur destinatum peccaro supplicium proprie futuri simuli sit, quod tempus non fru-

29쪽

stra iudicii,quemadmodum Augustinus anno- εαειε tauit, signincatur esse in diuinis literis; velut cum ait Apostolus, Statutum esse hominibus

inori, post hoc autem iudicium; quisquis post

hae vitam ob suas offensis in aerumna est,ter'-porarium de manu Dei supplicium excipiens, eius est satisfactio in poena . At si quis non hoc expectet , ut in ultrices incidat Dei manus, sed Praeveniendi studio, poenas hic de seipse pro Culpae magnitudine expetit, seque ipsium ami-gie modis Euangelica & Apostolica doctrina probaris i ieiuniis, ut orationibus,ut piis rigi vis e subtractione propriae substantiae ad eleemosynas largiendas Iusque eiusmodi carnematagentibus ossiciis; quoniam talem comm lationem , siue redemptione diuina recipit benignita inaeque misericordiae praecepto requirit,cum iubetdignos fructus poenitetiae facere, aut peccata redimere eleemosynis, huius ergo satistactio pro poena esse censenda est.Seipsum enim hic punis e praeparatam in futuro secuta poenam euiter.Quae ultro si1scepta,&ex offenue syncero dolore oblata Deo satisfactio, pergrata illi & accepta est, plenioremque gratiam

M vitam aeternam promeretur. Atque haec talis

cenirentiae satisfactio est, quam hic agere iu-emur. Altera vese futuri seculi satisfactio, nota nostrum pertinet ossicium, sed ad Dei iudicium , qui illic animaduertit in eos, qui seipsos hic non iudicauerunt, iuxta id quod scriptum est , Sinosipsos iudicaremus,non utique D rL. A v mino

30쪽

llo DE PURG ATOR r Ο.mino iudicaremur. Cum autem iudieamur Domino corripimur, vi non cum hoc mundo

damnemur. Cum igitur in nosipsos, poenite tiae dolore extim utati ulciscimur , sum ipsi Domino satisfaci mus. At cum nos ipse Deus iudicans flagellat post hanc vitam, atque acerbisexc ipit cruciatibus, magis ipsie sibi de nobis satisfacit, corripiens nos & repurgans penitus, ut a perdita mundi iscietate regresemur. Nam si id in hae vita subinde facit, morborum, mo riumque plagas immittens, quemadmodum Minu. lam memorato significauit Apostolus , quid

alienum si quod hic non fecit, post hanc vitam

facere credatur, praesertim cum illud tempus,

scut dictum est,proprie iudicii dies,tempusq; Κὶ Si quis autem obiiciat in Purgatorio poenam temporariam .susiripi, ut a terna non incurratur , sicut docere videtur Augustinus lib.

a I .de civit. Dei, cap. 26. cum ait, quosdam in futuro siaeculo, post poenas consecuturos esse misericordiam, ne in ignem mittantur aeternu.

Ereiusdem libri capite 3. Quibusdam,inquit,

quod in isto iaculo non remittitur, remitti in futuro, id est,ne futuri saeculi aeterno supplicio puniantur iam diximus. Eiusmodi igitur sententias ex Augustino collectas, siquis obiiciat, tanquam quae significent, Purgatorii poenam satisfactionem esse pro poena; temporariam Videlicer pro aeterna; responderi poterit haec ideo dixisse Augustinu, quod per remissionem quae fit in hac vita virtute clauium, reatus damn-uonio

SEARCH

MENU NAVIGATION