De fidelium animarum purgatorio, libri duo. De limbo patrum, liber tertius

51쪽

CAPUT O 3 iamico & iustificato dicitur: Nisi hie plenimmam fuerisassecutus remissionem peccatorii, nasta postea viri spes, nulla expectanda re L λ Non erso illic amicitiam inchoari, quae prius nulla fuerit dicimus , sed hic coepta mi nere iustificationis, posse illic perfici, minime dubitamus: non illic frugifem poenitentiae, cuhic acta non sit ocum facimus: sed si hie a quidem per contritionem & confessionem, Maliquantam, saltem in desiderio, satisfactionem, minus plene peccarum expiauerit, poenasque aliquas temporarias propter insuffcientiam sui reliquerit, has dicimus post hanc vitam expendi, istoque modo satisfieri Deo,ut eius ira conquiestete, post e nam, plenὸ pu gatas animas ad sui vultus conspeetiim admit--. Loquitur deinde Cyprianus de satisfacti ne ea qua peccata redimuntur, quaeq; pro Pu na abolenda suscipitur, non ea quae in ipsa pe maper Dei iudicium sustinetur.Demetrianum quippe, eiusque similes hortabatur, ut mature ubi considerent, prouiderentque in futurum, di satisfactionibus vltroneis futurasupplicia uitarent: idque hic monebat faciendum esse, quoniam post hanc vitam nullus sit talis satisfactionis effectus, cuius intuitu praepara alioqui si plicia relaxentur. At Augustini fessitan magis verba premunt, quia dic t in futuro solum esse remunerationem & --mnaxionem ; item hic, & non ibi videliein

peccata .lui diligari. Quae molestiae quidem

52쪽

afferrent nonnihil, si cogeremur omnem fi turistaec ali remunerationem seu retributione, io ipsa beatione& regno constituere, aut Omnem condemnationem in gehenna: verum id

necesse non est , quia nisi & ipsa misericordia qua parcit Deus & indulget, deque iudicij sui

seueritate remitur aliquid, ad ipsam quoque Matib. s. futuri saeculi remunerationem pertineret, non legerem us scriptum; Beati misericordes, quoniam ipsi misericordiam consequentur; quod ad futurum maximE saeculum pertinere cae-tem ostendunt Maritudines, in quibus quod1. .r . promittitur propriε futuri incultest. No etiam onesiphori domui precaretur Paulus miser cordiam in illa die, propterea quod ipsum pio miserationis ossicio refrigerasset, atque adi uisset. Non alia dicerentur, quae supra de futurae vitae misericordia protulimus, nisi misericordiae, quae hic praestatur ab homine, at qua esset futuri saeculi remuneratio, ipsa Dei. misericordia. Nam & han P pheta inter

in ' ' ' retributiones connumerauit, eum ait: Ben

dic anima mea Domino ,&noli obliuisci omnes retributiones eius. Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, & sanat omnes infirmi. e res tua . Qui coronat te in misericordia αmiserationibus. Plena igitur illa propitiario, qui in futuro Aculo tribuitur,remuneratio est, MCur eriam quod omnes sanat languores di i dismirares nostras-Quae quidem temuneratu Minon his quae .su urposthinc vitaeri compa-

53쪽

extur,sed iam viri huius ossicijs comparataest; ut hic quoque intelligendam sit quoa B. Apostolus dicit; Deum unicuique redditurum secundum opem sua: Item quod scribit in posteriore ad Corinthios: Omnes nos manitestari ortet ante: xxibunal Christi, ur unusquisque referat propria corporis prout gessit, siue --m, siue malum. Ipsam quippe illam misericordiam , qua omnimoda nat peccatorii ab licto,plenaque remissio, recipiet quisque secundum ea quae gessit in corpore suo; non secundum ea quae illic ge sturus est. Ideoque sic erit misericordia, ut tamen ad iustitiae pertineat rein tributionem , ipse quae illic fietrem issio peccatorum a quemadmodum B. Augustinus eam rem explicauitin libro de correptione & gratia,capite I 3.hiS Verbis:Numerus ergo sanct mm ,i nquir, per Dei gratiam Dei regno praedestinatus, donata sibi etiam usque in finem perseuerantia, illuc integer perducetur, & illic integerrimus iam sine fine beatissimus seruab tur, adhaerente sibi misericordia saluatoris sui, siue cum conuertuntur, siue cum praeliantur, siue cum comnantur. Nam & tunc esse illis Dei misericordiam necessariam, sancta scriptura testatur, ubi sanctus Dauid de Domino Deo suo dicit animae suae: Qui coronat te in miseratione& misericordia. Dicitetiam Iacobus Apostolus ; Iudicium sine misericordia illi qui non fecit misericordiam: ubi ostedit etiam in illo iudicio in quo iusti coronantur,iniustiq; C da

54쪽

34 DE PURGATORI . damnantur, alios cum misericordia, alios sine misericordia iudicandos. Propter quod etiam mater Machabaeoruni filio suo dicit: Ut in illa miselatione cum fratribus tuis te recipiam. mare. io Cum enim rex iustus, sicut scriptum est, sedea

rit in throno, non aduersabitur ante eum Omane malum. Quis gloriabitur castum se ha-ibere cor, aut quis gloriabitur mundum se esse a peccatoὶ Ac per hoc etiam ibi Dei misericordia necessaria est, qua fiet beatus cui non imputauit Dominus peccatum: sed tunc pro bonorum operum meritis,iusto iudicio etiam ips. misericordia tribuetur. Cum enim dicitur tis. . . Iudicium sine misericordia illi qui non fecit misericordiam , manifestatur in his in quibus inueniuntur bona opera misericordiae, iudicium cum misericordia fieri, ac per hoc etiam ipsam misericordiam meritis bonorum opera reddi. Hactenus D. Augustinus,perspicue d cens, misericordiam qua in illo iudicio iiistis quaedam peccata remittentur, ad futuri saeculi retributionem iustam pertinere . Iam & ipsa quoque futuri saeculi bipartita damnatio est: Alia aeterna alia temporaria. Neque enim sine aliqua damnatione quisqua per iudicis sententiam poenae vel teporariae destinatur,quando &reos hic damnari dicimus vel ad metalla vel ad carceres, vel alia supplicia etia finienda. Idcir-s-νidii eo B. Augustinus - Preces & sacrificia aliaq, oia ficia misericordiar, quae pro defunctoru animis

fiunt hic a fidelibus,ad id prodesse dicit qui bus

55쪽

C A P v T i r I i. 31 prosunt, ut sit plena remissio, aut certe tolerabilior fiat ipsa damnatio. Neque enim in iis verbis,Augustinus aeternam reproborum da nationem intelligit, pro quibus sciebat in Ecclesia non orari, haud magis quam pro daemonibus ; sed temporariam quarundam animarum , quae in hac vita non ea sibi merita parauerant, ut ad plenam condonationem pos

serit eis a corpore diuulsis, suffragia prodesse vivorum. Ex his, opinor, perspici potest, quam nihil nobis metuendum sit quod dicit Augustinus, in futuro nihil aliud fore quam remunerationem aut condemnationem. Amplecti

mur enim hoc,verissimeque dici cesemus;quia α ipse quae illic fit peccati remissio, remunera tio est; & temporaria ipsis poena, damnatio. Quod aute additur, solum hic peccata solui deligari, ad clauium Ecclesiae pertinet usum, quo poenitentibus & delicta sua confitentibus, ab- lutio per sacerdote impenditur, id quod procul dubio vitae huius est, non futurae. Neque enim in futuro poenitentia suscipitur, aut confessio fit ad consequendam abselutionem ministerio clauium: sed hoc necesse est in ista vi in praecesserit, nisi id forte angustia temporis exclusium estὶ ut sperari salus possit in futura. Cum igitur author ille neque enim Augustinus est) contra Nouatianum disiputarer, negantem eum qui in idololatriae crimen esset prolapsus,posse per claues Eeclesiet reconciliari Deo,& utilem agere hic poenitentiam; argu-

56쪽

3ε DE PURGATORIO. mentatur hunc in modum.Constar ex scripturis etiam idololatram posse per poenitentiam recuperare salutem , ergo debet ei in hac vita prodesse ad remissionem poenitentia. Si enim ' nic ad reconciliationem non prosit, in latur iaculo non proderit, ubi non est tempus impetrandae vel emerendae reconciliationis, sed duntaxat renumerationis & damnationis. Quamobrem si concedendum est utiliter agi posse de quantocunque crimine poenitentiam, vividelicet absolutio consequatur, redeaturque in pristinum iustitiae & gratiae statum, profecto necesse est hic illa agatur, ubi prodesse possit; quae hic praetermissa, in futuro prodesse

non poterit, quia nec illic a quoquam Veraciter agetur. Sic autem se habent verba quae leguntur in quae itionibus ex utroq; testamento mi inst. tim positis: Ecce,inquit,quantus prosectus est in .. , p ni DUAE. Sed forte dicatur econtra. Con--io.., cpis quidem est, sed non de crimine idolol tri quamuis enim grauia sint,maius est tamen crimen idololatriae.Recte tame explosa est non ex modica parte Nouatiani assertio, qua duo crimina grauia concessa poenitentiae videntur;

Quia si fornicationi ignosci non debet, sicut

Nouatiano videtur,quato magis homicidio aut adulterior Sed hinc vanitas eius apparer, quando haec quae grauia sunt, concessa probantur. Quamobrem nuc an idololatris concedi pota Promiserit Deus requirendum est.Omne enim

quod iure hic 'ncesium non fuerit,nec in futurum

57쪽

CAPUT I I II. 37 rum poterit concedi. Hic enim scut dixit Dominas, aut ligantur, aut soluuntur peccata: In futuro autem, nihil aliud erir, nisi remune ratio aut condemnatio. Omnis enim qui hic iure reprobatur, non poterit eligi, aut dignus

in futurum iudicari. Sic ille. Quid autem luculentius, quam ibi no esse sermonem de iusto homine & reconciliato,quasi non possit is post mortem, pleniorem veniam consequi Aea de idololatra & impio ὶ qui si per poenirentiam hic non sit a tanto crimine absolutus, post mortem non sit reconciliationem impetraturus. De iustis vero hominibus, si Diuus Augustinus id persitasum habuisset, nullam posse aut potuisse unquam solutionem peccatorum fieri post hac ιιλεν vivitam, non incunctanter dicerer, Christum ad inferna descendisse, propter quorundam so

uenda vincula peccatorum.

Quae sit Fulgenti j doctrina, de remissio

ne in hoc tantum iaculo obtinenda.

EX: ne & apud Diuum Fulgentium sen-

rentiae similes, quae imperitis, & non satis arrentis lectoribus offundunt tenebras. Velut Iibro LM remissione peccatorum cap. 2o. Hinc est,inquir, quod beato Petro, hoc est, Ecclesiae suae, in terra ligandi soluendique tribuat potestarem, ut agnosceremus in tempore huius viri gratiatam rubal in peccatorii remissione misi

58쪽

38 DE PURGATORIO.ricordiam: in laturo aute iustam cunctis me cedem pro factorum qualitate reddendam,nec ambigeremus nuc omnia posse peccata dimit ri,& nunc quaecunq; non fuerint dimissa, tunc exigi. Et cap. 2I.Praesentis,inquit,isculi repus, mi uericors Dominus & iustus solii remissionis beneficio deputauit, futurum vero iustae retributioni seruat, quo unusquisque pro qualitate credulitatis & operis, conaigna,sed non finienda, recipiat. Et capite A. eiusdem: Illud elenim tempus, non erit remissionis sed retributionis,nec indulgentiae sed vindictae. Estque in ijs libris hoc Fulgentio propositum, Ut doceae

remissionem peccatorum, post hanc vitam nemini dari, cui hic data non sit. Verum quid intelligat nomine remissionis peccatorum, diligenter intuendum est . Sicut enim iustificationem, docendi gratia, facimus duplicem; ut alia sit prima qua remouetur iniustitia, alia secunda qua iustitia augetur & perficitur,de qua 'Oea. xl. Videlicet scriptum est: Qui iustus est,iustifice Das. 13. tur adhuc. Et iterum: Qui lotus est, non indiget nisi ut pedes lavet. Quibus verbis insinuatur prima quaedam lotio seu iustificatio, quae . lauacro regenerationis ericitur, quaque ipsum in primis lauatur caput; Secunda,qua quotidie pedes repurgantur a puluere saeculari. Vnde &Augustinus primam libertatem dicit carere criminibus: secundam significans eam qua ipsa quoque venialia , suppressis concupiscentiae motibus, minuuntur a proficientibus atque a

59쪽

CAPUT V. perfectis penitus abstergu tur. Sic remissio peccatorum prima quaedam est, qua reconciliatur inimicus; adia secunda,qua perficitur ipsa propitiatio, quaque in dies etiam amicis quotidiar tina peccata donantur, quam utique petunt fi-

lij Dei,qui Deum patrem appellant suum;cum

Precantur;Dimitte nobis debita nostra.Neque Man. s. enim iniustus erat Apostolus, aut de solis loquebatur iniustis cum diceret: In multis οὐ IamM 3. feridimus omnes. Neque B. Ioannes in epistola sila prima iustos volebat exceptos esse cum scriberet: Si dixerimus quia peccatum non ha- cap. t. bemus nosipssis seducimus,& veritas in nobis non est. Quocirca remissio de qua subiungitur: Si constreamur peccata nostra, fidelis est& iustus ut remittat nobis peccata nostra, Memundet nos ab omni iniquitate; proculdubio

ea remissio est, qua & iustis & cum Christo societatem habentibus pijs sanctisque hominibus, aut prius remissa plenius donantur, aut quotidie admissa remittuntur ea sine quibus difficillimum est conuersationem , quamlibet sanctam&castam, inueniri. Ideoque & B. Iacobus in epistola, de iusto loque iis infirmo &Vngendo, ipsiusque unctionis & orationis fructum ostendens: Si in peccatis, inquit, sit, re- ων. s. mittentur ei. Et David post transsatum ab eo

Peccatum, Dele,inquit,iniquitatem meam. Et Diuus Hieronymus, Petrum qui tame ob hoc Oceana 3psum amare iam fleuerat, scribit trinam ne seragationem trina confessione deleui sse. Consti-

60쪽

4o DE PURGATORIO.

tuendum est igitur, non solum iniusto homini ad hoc peccata remitti,ut iustus fiat, de qua re- μι- 3r. missione dictum est in Psalmis quod & Pau- - ω lus citat) Beati quorum remisita sunt iniquitares: verum etiam iusto,& benε laudabilirerque viuenti, ut euadat iustior, pleniusque mundetur ab omni iniquitate. Sed sicuti est usitatius, ut iustificari dicamus hominem cum fit iustus ex iniusto, promptiusque & familiarius prima iustificationem eo verbo cum nihil additum

est accipimus: sic etiam cum remissionem peccatorum dixit Fulgentius, in hac dunraxat vi-ra dari, eam intellexit, pro loquendi consuet dine, qua reconciliatur iniquus, & qua peccator in gratiam atque amicitiam cum Deo reci- futur. Hoc ut dubium non sit, eius verba c eriter essicient. Ait enim sic: Non de re par-ο- i. ua disserimus, nec vile aliquid quaerimus,cum de remissione peccatorum , quantum diuina largitas adiuuat, disputamus. Per hanc enim de potestate tenebrarum eripiuntur,quos Deus

ι.ε. r. transferet in regnum filij dilectionis suae; Per hanc liberantur ab laeterna poena , Ut potiantur aeterna laetitia: Per illam deponitur onus, seu quod natiuiras vitiose attraxit,seu quod in quitas vitiosi; iuuentutis adiecit:Per iram gratis iustificatur impius,ut reputetur fides eius ad iustitiam : Per illam caret mala vira qua fuerat

implicatus, & accipit gratis bonam qua fuit

indignus. Per remissionem peccatorum gratis

homines discernuntur ab illis qui cruciabuntur