De fidelium animarum purgatorio, libri duo. De limbo patrum, liber tertius

발행: 1584년

분량: 438페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

se nnani; non ad dextram, neque ad sin stram, idem; non ad Viram neque ad mortem; subiunxit contimor Dextera est iusti iudicis sedentis S sinistra, regnum est & gehenna, vita est& mors uta& iniqui.In dextera igitur iusti sane constituti, in sinistra operari j iniquitatis. In regno requies baptisatorum; in genenna poena incredulorum . Vita ad laetitiam gloriae, mors ad flerum &stridorem dentium. Iusti in regno patris cum Christo; iniqui in igne aere no paratociabolo & angelis eius. Haec Augustini verba in quo nostram sententia infirmant quid habent quod non libenter fateamur ὶ an eos qui iti Purgatorio ad tempus sunt; a dextera in qua sum collorandi; a regno ad cuius possessionem vocandi sunt ; a:vita quam expectant certa securitate; a numero, & societate

iustorum, cum sint iusti nostra opinione req-cimus 3 Quod alienissimum a nobis esse, si luce meridiana clarius est, qua frunte illa nobis obhciuntur λ Praesertim cum ea quae consequuntur , satis declarent D. Augustinum, sub regno compraehendisse ea omnia quae referu tur ad regnum. Nam hoc dicens, inquit, non diuisiones locorum multorum dedi, nisi duorum tantum et quoniam ad duo, resnum videlicet ει gehennam, haec omnia referuntur, etiamsi plura dicantur. Dextera enim vita iusti, vel,sicut dixi, addamus iustitia, sanctitas, titudo, & caetera bona, quae adiregni caelarum

requiem reseruntur. Sic ille. Cum igitur in

42쪽

Purgatorio, iustrita & sanctitas adsint, eaquη

pertineant ad regnum , con sequens est idas etiam animas horum ratione ad regnum periinere. Regnum enim Dei non est esca&potus. quemadmodum Apostolus ait, sed iustitia, Se pax, & gaudium in Spiritu sancto. His aurem frui bonis iustos posse, etiam in cruciatu, martyres testantur. Iam ergo regni participesillae sunt animae, quamuis plenius incomparabiliter maculis omnibus expurgariS regnaturae. Denique cum hoc siit argumentum quo D.Augustinus Pelagianos euertit: Nullus dari potest tertius locus, in quo paruuli sine baptismo decedentes beati esse possint: ergo ut beari findae miseriam euitent, necessario sunt baptizandi ; quis non intelligat quam ridiculh dieatur

Pari argumento euerti purgatorium t Nequa enim assumebat Augustinus , non esse medium locum inter beatam vitam & damnationem , quod iste praesupponit, nam Pelagiam haud grauatim id annuissent Augustino: Parinnulos enim sine baptisino abeuntes, in exrremo altero, hoc est, in vita beata collocabanta Sed hoc, quod dixi, assumebat, non esse me indium locum inter regnum & gehennam, in quo vita posset esse beata, quae tribueretur pamvulis sine baptismo decedentibus: Quod idem

si assumitur ad euertedum Purgatorium, Vides agi perinde atque si quis aerem feriar ut solem extinguat. Docet sane alibi quoque B. Augustinus, pon esse locum medium, velutlibro arde ci-

43쪽

de ciuitate Dei capiae a s. sed attende quom do; nimirum ut non sit in aeterno supplicio,qui nunquam sit futurus in regno. Sic enim ait: Iam inquir respondeamus etiam illis , qui non solum diabolo de angelis eius, sicut nec isti, sed ne ipsis quidem omnibus hominibus liberationem ab aeterno igne promittunt: verum eis tantum qui Christi baptismate abluti & corpO- iris eius & sanguinis participes facti sunt, quomodoli evixerint, in quacunque haeresi, vel impietate fuerint. Sed contradicit eis Apost Ius dicens: Manifesta sunt opera carnis, quae sunt fornicatio, immunditia, &c. quae praedico vobis, sicut praedixi ; quoniam qui talia a-. Eunt, regnum Dei non possidebunt. Haec protecto apostolica falsa ensententia, si tales post

quantalibet tempora liberati, regnum Dei poc ridebunt. Sed quoniam talia non est,profectb regnum Dei non possidebunt. Et si in regni Dei

Possessione, nunquam erunt, aeterno supplicio tenebuntur: quoniam non est Iocus medius,

ubi non sitin supplicio, qui illo non fuerit constitutus in regno. Haec B. Augustinus, quibus nihil a nobis contrarium dici, luce meridiana clarius est 1 quando eos qui sunt in Purgatorio, non dubitamus futuros in regno.

B iiij

44쪽

Quomodo post hanc vitam nullus sits tisfactioni locus, ubi aduersius secumdam destriptionem, Areth argumen

ta ditatuuntur. CAP. I I I I.

ALtera iasinitio, inquit, ea maia eis, quia

postquam semet mortui fuerimu . Praterea,nocens ect ita opinio, cum homines securor faciat, quasipost mortem yaenitentiam vereρos tiamsi illam in hac vita negligami,. Hactenus ille. RESPONβIO. Satis,

45쪽

Satisfisaonem aliquam, Areri, ad futurum iaculum nonnulli transferunt, sed quae neque actio seugiserae poenirentiae, neque meritoria sit: tum quod illic per iudicium poena legis in-

cumrur quae hic redimi potuisset, ut esset voluntatis.non necessitatis serisfactio: tum quia nec patientia in perserendo', nec virtus vlla in agendo meritu habet post hanc vitam. Quippe alia est meriti , alia boni operis aut mali ratio. Qins enim neget, aut beatos spiritus benε, aut damnatos male operari r ω illorum quide magnas ine virtuae ,perfectamq; iustitiam; horu obduratissimam iniquitatem Et tamen nec illi merentur praemium quod sunt assecuti,neque isti supplicium quo iam assiciuntur.' e go bonum opus sine merito, ita & satisfactio: quaedam esse potest. Quemadmodum &contritio, seu dolor de peccatis admissis, ex dilectione iustitiaeproflues,seu tristitia quae secundum Deum est; & consessio, siue peccati sui

humilis aFnitio coram oculis diuinae maiesta-

xis ; planeque ipse poenitentiae virius; sicut fides cte spes,atque ex ipse spe orta deprecatio,&charitas, post hanc vitam consistere sine meritato potest; Non quia tum aequὶ bona non sint haec, atque prius 3 cum etiam illic forsitan augeantur: sed quia merendi post hanc vitam nosit locus. Etenim usque ad mortem voluit D mlaus merendi tempus exuendere, Ut quinus

hic interim posset fieri eumulatio praemiaque maiora, & uberiora gaudia, comparari. Post

vero,

46쪽

veris, iudicium esse ex quo quisque secundum merita hic coparata reciperer. Nemo proindὶ aut vitam aeternam, quam hic non fuerit meritus,mereri post hanc vitam potest,neq; vllam conciliare sibi misericordiam & gratiam,quam in hac mortali vita non conciliauerit: sed quaecunque illic misericordia praestabituMea dabiatur intuitu meritorum vitae huius; non autem propterea quod illis primum fuerit impetrata. Non enim emerendae vel impetrandae gratiae

tempus illud est; sed benε si quis eam hic est

meritus recipiendae. Fatemur proincis hie mlum esse gratiae tempus; non quod ea tanrum- modo hic detur: Alioqui quomodo scriptum .- c. erit: G ratia Dei vita aeterna &: Qui coronae M. io . te in miseratione & misericordia r Quomodo item beati misericordes, quoniam ipsi miseri-- , Cordiam consequenturὶ Ac rursum: Iudicium sine misericordia ei qui non secit misericordia. Vnde colligitur eius qui misericordiam fecerit, iudicium misericordia esse temperandum. Quo etiam pertiner quod illa dicebat fortissi-λπιῶ. . ma septem filiorum mater, ultimum adhortas ad martyrij constantiam . Dignus fratribus tuis essectus suscipe mortem, ut in illa miseratione te recipiam. Et iterum: Qui sermaute hominis natiuitatem, quique omnem inuenieoriginem, & spiritum vobis iterum cum misericordia reddet, & vitam. Et si propterea hic tantum gratiae rempus est,quod illic nulla gratia detur, quomodo ipsi vitam aeternam usiaue

adeo

47쪽

aὀeb intelliguntine gratiam, ut nullo meriro reddator indignis Z Ecce ipBrum confessione quanta est haec gratia, quae post mortem datur. Quomodo ergo tempus gratiari solum est ici hac vita Primum, quia gratia quaedam est, μea quidem praecipua,quae non nisi hoc rem

re conceditur. Eanimirum est gratia conuer- .sionis,qua mundo & peceato reiecto,ad Deum atque iustitiam animus conuertitur; sive ipsa iustificatioprima, qua ex iniusto iustus, ex ini- , mico amictu, ex seruo liber ac filiu s quispiamessicitur: Ea cum hic praestita non fuerit, post hanc vitam nemini tribuetur. Sera ergo illic erit, ad obtinendam reconciliationem & amicitiam Dei, poenitentia. Deindε, quod ad reliqua pertinet; quae ad Domini gratiam & mi sericordiam spectare noscuntur, tempus hoc sesum est promerendae impetrandaeque a D mino. gratiae; ut siue hic donetur, siue post hac Vitam, non tamen aliis votis, precibus, fatim factionibus, quam usquaνin hac vita susceptet sine, impetrata, obtenta, ε conςiliata esse, debeat intelligi. Neque vero video quid obstet,

quo minus interpretemur, propter Vtrumquo horum a B. Paulo dictum esse: Dum tempus Gaiat.ε. habemus operemur bonum ad omnes; maxi-mε autem ad domesticos fidei. Primum enim

hoc ait et exerceamus hic erga proximos officia chari tatis: neque solum erga Deum verum etiRerga fratres nostros, Christiano dignos geramus affectus. Nam eius vitae hoc nunc tem'

48쪽

as nae PURGAT ORDO.νusnst: quod si praeterierimus atq; id per im

uiam&matas mores exegerimus, frustra nos alios sperauerimus futuros post hanc vitam. Signifieat ergoprimam illam, conuersionis M bonae Christianaeque vitae gratiam, non nisi in hac vita dari. Propter quod Apostolus ait alio Mevius. lom: Ecce nunc tempus acceptabit ecce nucdies salutis. Naim salutem, qui hic non pararie sibi, eique mature constuluerit, de nihilo eam quaerat postea. Praeterea &hoc comptasthensum arbitror,ut moneamur hic morita comp rare,quibus post hanc vitam leuemur.Id etiam huius duntaxatest temporiso Atque tumhoc dixerit Apostolus: Dum meredi tempus litaerit, ne cessemus bonorum Operum accumulare nobis merita. Illud etiam Ecclesiastici decimo quarto capite scriptum: Anth obitum tua' operare iustitiam, quoniam non est apud4nseros inuenire cibum . Rursum quod illi simile ost) apud Ecclesiasten capite '. Quodcunque facere potest manus tua , instanter operare s uia nec opus, nec ratio, nec sapientia, nec scientia, erunt apud inferos quo tu propera pinest ad veruque referri, hoc est,ad boni op rationem, comparationemque iustitiae,&m riti rationem. Tanquam fi diceretur , Si non fueris ante obitum iustitiam operatus , non eam post obitum comparabis: & si hic tibi bona merita non congregaueris, nullus erit postea merendi locus,etiamsi non desit operandi.

Hoc ipsum D . Augustinus claris E scriptum

49쪽

meritum comparatur, quo post hanc vitam releuari qui rinm possit vel grauari. Nemis autem sperer quod hic neglexerit, cum obierit apud Deum promereri. Sed & Diuus Hilarius eandem sententiam,dψε&grauiterexpressit, in explanatione Psalmi 1 I. Nota enim conseiasio peccatorum inquit nisi in huius saeculi

tempore est, dum voluntati suae unusqui uepermissus est,& per vitae licentia habetcontec. . sionis arbitrium. Decidentes namque de vita, simul & de iure decidimus voluntatis. Tunc

enim ex merito praeteritae voluntatis, lexiam Constituta, ut qui sinu poenae, excedentium ex corpore iustipit voluntatem. Cuius temporis non iamliberam sed necessariam volunt .

rem ostendit propheta, dicens. Non est mihi in diebus illis voluntas. Cessante enim volu tatis libertate, etiam voluntati s qua erit eΩ- sinit effectas. Transire namque ad Abraham volens diues,chaos medio non sinit uncum inalmen per libertatem voluntatis in Abrahae siniis bus esse potuisser. Intercluse est ergo liberta voluntatis, quia consessio nulla sit mortui se sicundum id quod dictum estila inferno autem quis confitebitur tibi. Haeco. Hilarius. Quiabus pulchrε cos ar quo D.Hieronymus in Epistriam ad Galatas scribens: Tempussea mentis, tempusest praesent & vita quam cui rimus. In hao licet nobis qdod volumus siem, nare ictim asta vita oransierit,opeundi tempus

50쪽

aufertur. Quae iste verba, more perueris, ad suum detorquet institutum. An enim existi, mandum est D. Hieronymum significare voluisse animas post mortem esse otiosas, & sicut quidam Gmniant,dormire eas usque ad extremum iudicu diem ὶ nihil operabantur sancti post restirrectionem, laudantes assiduὶ redemptorem sivum ἡ & perpetuum allatuya canentes r nihil impθι qui iustorum statuae consipecta rurbabuntur αdicent:Ecce hi quos habuimus in derisium t Quomodo ergo per mortem operandi tempus aufertur, nili quia nullum erit merendi Sed ut non sequitur nullum fore post hanc vitam opus bonum,quia nullum erit m ritum ; ita prorsus effici non potest, nullam esse futuri faculi frustactionem, qui, nullum possit ibi meritum comparari. Quid autem hunc Cyprianus adiuuat, quia dicat scribens contra, Demetrianum, quando hinc excessum fueriti nullum relinqui poenitentiae locum, nullum satisfactionis effectumὶ Primum enim hoc diacere vult: si eum Deo hic non redierimus ingratiam, nobisque eius amicitiam, poeniten. do , &pro delictis satisfaciendo conciliauerimus, frustra quaesituros post hanc vitam aditu

aliquem quo possimus ad Dei gratiam Peruenire. Infidele quippe Demetrianum adhortatur, Ut credat, agatque poenitentiam, rantisiperdum vivir; quia sinquiri hic vita amittitur,aur tenerur: Hic saluti aeternae cultu Dei, do

fructa fidei prouidetur.Nunquid fideli & i m

amico

SEARCH

MENU NAVIGATION