장음표시 사용
221쪽
2I rqui tunc erant Statuti atque intra certum numerum,
quique stipendia capiebant de publico , quod hodie
secus. Mornac. h. Multa in hoc & superiori titulo pro temporibus & locis variE constituta sunt a Romanis. quae apud alias gentes, mutata imperii & Reipublicae serma,non item observantur, aut pro arbitrio constitui aliter possunt. T1Υ. IX.
I. a D catis si ci ab Hadriano primum fuit influi tutar eam Philostratus in auirino vocat, τὸν
Ita - ἔταμίου γλωτταν, Asci linguam. Officium advocati fisci jure nostro est biennale, LMancimus. I a. c. ad ahoe. divere juditior. hodie est perpetuum. congiarium sive salarium ad summam sexcentorum aureorum in singulos annos, cper hanc. I. g. . eod. Quocunque
actionis genere pulsati Advocati fisci, sportularum nomine quicquam solvere non coguntur. d.LI. g. . Qua praerogativa non puto eos hodie uti. Legibus hujus tituli de officio Advocatorum fisci haec cauta sunt: ne adversus fiscum patrocinium cuiquam praestent, etiam si de publico nondum salarium perceperint l. r. h. t. nisi suam causam agant, vel parentum liberorumve, aut pupillorum quorum tutelam gerunt, L pen. ct ult. D. deposui. Dimissi, sive exacto biennio ossicii, privato advocationem adversus fiscum praestare non prohibentur: praeterquam in ea causa, in qua fisco anthpatrocinati fuerant, i. a. h.t. Ne fiscalia commoda occultent praevaricando, aut colludendo cum adversariis
222쪽
in necem fisci: ne sub nomine fisci falsas accusationes instituant. I.3. h. t. ubi additur comminatio, ut siquid advocati fisci adversus ea faciant, poenas metuant. Poenas ibi intelligere debemus praevaricatoribus & calumniatoribus propositas, rit. de pravarie. ct tu. de calumniator. Postremo ne rationalis sive procurator Caesaris absente advocato fisci causas disceptet rei privatae vel aerarii sacri l. vlt. h. t.
De Erroribus Advocatorum, vel libellos seu preces
concipientium. I. 'T Rror Advocati non nocet litigatori absenti: nocet ergo praesenti l. i. h. t. nam, ut est in a. ia ea l. quae advocati praesentibus iis, quorum cauta aguntur allegant, perinde habenda sunt, ac si ab ipsis dominis proferantur. Atqui prolatum a do
mino in causa, ipsi noceret, nisi in tempore mutatum& correctum esset. Quare S ab advocato allegatum, praesenti domino similiter nocebit. Sed perperam allegatum emendari potest, & ante sententiam, Pendente lite, de post sententiam: ante sententiam, contradicendo, verum intra triduum: post sententiam,appellando , i, ult. h. . Opp. l. error. 7. c. dour. ign. Error facti necdum sinito negotio nemini nocet. Ergo& post triduum, ante sententiam, hic error potest corrigi. Resp. Qui dicit, errorem facti nemini nocere, sed mutari posse, non dicit, omnibus modis, & Omnibus temporibus mutari pose: mutari potest, scilicet
intra praefinitum tempus, d. cult. Ei quod dixi, Erro
223쪽
Vt qua desunt a Iocatis in. 213
rem advocati post sententiam appellationis remedio corrigere licere, obstare videtur d. l. .. causa decisa v timento tali, id est erroris facti non instauratur. Resp. Causa decisa ibi intelligitur, quae vere δοῦ cum effectu decisa est, id est, ita decisa, ut transierit appellandi tempus, atque ita nullo remedio juris attentari possit. Verba cum essectu sunt accipienda L. in . i D. Uod quirique jur. in ali. Don. ιδ. com. s. De errore facti dictum: An ergo Advocati error juris nocet clientiξNeg. Propter generalem definitionem ae L ult. Opp. juris ignorantia cuique nocet, Ly. pr.D. de jur. Ofact ignor. Resp. Hoc admittit exceptionem, nisi verse tur error in damnis amittendae rei nostrae Ierror. δ. eod. Don. d. sic. Adde A. Fabrum Cod. Sabaud. h. t.
i Vt quae desunt advocatis partium, judex se stat.1. I quid omissum sit ab advocatis, vel ipsis partibus, id supplere judex potest, L un. ha. Quod
rescriptum plerique omnes ita interpretantur: Posse j udicem supplere ea quae suntjuris: non etiam ea quae sunt acti; propterea,quod,ut est apud Aulum Getilium ι .noct. Attic .c. a Jatrocinari hoc videatur esse,non
judicare. Rectius utraque,tam quae sunt facti,quam quae juris suppleri posse docent alii, ita nempe, ut quaerat judex, quae dicto quaestoque opus sunt,etiamsi is, cuia res est,ea neque dicat, neque postulet vulgo linte vanos is argia iun .ult.pr. C. de appellat. l. ρ. S. I. l. pen.
224쪽
p. in . Recth etiam Baldo visum est ad h. l. Con- laetudinem quoque suppleri posse. Contrarium servant Galli, Mornae. h. Consuetudo sive jus non- scriptum, non minus est juris, quam Lex scripta. illa autem quaestio, An sit aliqua consuetudo, est facti: ut &illa , An sit aliqua Lex scripta:
Ex quibus causis infamia irruatnr.
I- π 'T Octitulo non recensentur causae, e quibus infamia irrogatur, sed causae, quibus infa-A A mia non irrogatur: Unde Cujacius hunc titulum ita concepit: De causis, ex quibus infamia alicui non irrogatur: ex Basilicis: Odr-ν χων ἀπιμα - κωρου--ι. Exempla passim sunt obvia. Sic selus carcer, aut sola vincula non irrogant infamiam, I. I. b. t. Famae tamen pudorem inerre carcerem, quisquis illest, si modo ducente viatore, ex iussis praeceptoque legitimi judicis quis ducatur, ex moribus Galliae tradit soli. Faber ad g. ult. IV. de act. &Mornac. h. Refert Cujacius ιs. obf. r. ex Iosephi lib. - ἀλωα- de Josepho ipso Captivo, vespasianijussu abruptas, non explicatas filisse catenas, & hac ratione servatam ei fuisse jὴν μαω- , seu illasam existimationem. Porro in duplum condemnatus actor, quod plus adebitore eXe-
225쪽
Ex quibus Caugis infamia irrogatur. 2II
exegerit debiti nomine, non fit infamis, i. a. h. t. cujus vera lectio & sensus sic restituendus: qui cum plus debiti nomine debitorem exegisset. Vetus & proba lectio debitorem exigere, id est, a debitore. Gel Is . nocr. Atiis.1 . Fieri tamen potest, ut scriptum fuerit, plus debito nomina exegi'L. ut nomina dicta sint pro ipsis debit ribus, & debitorum, sit glossema. Grol. Flor. spars h. Alii de publicano in duplum condemnato injustae exactionis causa hanc legem interpretantur. Math. a. Et si severior sententia dici debuit, tamen cumpro- eonful certis rationibuου motus mitiorem sententiam diis. rit , se ordine decurionum te biennio ab inere jusserit, transactὀ tempore non esse te in numero infamium, palames: eo quia ps biennium remissise tibi prohibitionem δε-
eurionaim judex videtur. l. s. h. t. Rescriptis Impera. torum , ex crimine famoso damnatus ad tempus, transacto tempore, liberatur infamia; ne poena tempore determinata, contra sententiae fidem ulterius porrigatur, Limp. δ. D. depsui. LI. g. r. D. dedecur. I. a. c. de his qui in exil. dat. Opp. cs D. dedecur ' Adtemispus ordine moti ex crimine quod ignominiam importat.
in perpetuum moventur, ait ibi Papinianus: haud du- dubie quia infamia perpetua est. Resp. Constituti nes Impp' sequimur, deserto Papiniano. Constat enim, Rescripta Imperatorum potiora esse & potentiora Responsis Joorum, l. Mn. g. a. D. si pend. Vp. mors interven. l. si . f. ult. ct seq. D. derer.divis. l. r. g. restitutum. D. de minor. falsa. II. D. de c. ct D. Opp. Imperatores Severus & Antoninus rescripserunt, Si ad tempus quis in opus publicum damnatus sit, damno infamiae post impletum tempus eum subiici. L6.LLResp. Hoc ita verum, si leniore poena reus affectus
226쪽
sit:' tum enim nimia sententiae lenitas corrigitur immortalitate infamiae, ut&JCti Ulpianus & Papini
nus responderunt in L quid ergo LI. g. pen. D. h. t. cordine. r s. D. ad municip. nec non iidem Impp. Seu rus de Antoninus in L .. h. t. dummodo ibi cum Do-nello ἔδ. com. s. Pro, relegatum, legas, relegandum contra pro, damnandum, substituas , damnatum. quomodo legendum esse contextus evidenter ostendit. Opp. iidem Impp. rescribunt, etsi mitior aequo sententia dicta fuerit , transacto . tamen itempore non esse damnatum in numero infamium d. l. s. h. t.
Resp. Adiiciunt iidem Imperatores, certis de causis a proconsule mitiorem sententiam dictam esse: quibus verbis innuunt, nisi justis de causis mitior sententia dicta fuerit, duraturam post tempus infamiam. Opp. ult. C. de abol. gener. quae negat, infamiam criminis tolli , quoties indulgentia Principalis poenae gratiam facit. Resp. Haec lex loquitur de. indulgentia generali , per quam anto expletum o tempus poenae gratia fit: hic autem agimus de iis, qui tempus sententia judicis expressiim in legitimis poenis eX-plevere. Opp. Civili judicio famoso veluti de dolo, pro socio, tutelae, furti 2 damnatus, semper est infamis. l. I. D. h. t. l. 69. D. de Furt. Ergo & criminali judicio damnatus ad tempus. Resp. Negatur cons quentia. Graviora enim sunt judicia criminalia: leviora, civilia: in illis igitur acerbitas poenae temperatur brevitate infamiae: in his perpetua infamia pecunia riam condemnationem , sua natura levem, intendit. Caeterum ad tempus ordine decurionum motus sen, tentia mitiore quam lex permittat, expleto tempore decutionatum non recipit h.t. LI.in D. nec quicquam
227쪽
Ex quibus causis infamia irruatur. 217
hactenus inter relegatum ad tempus, & ordine motum ad tempus, interesse puto, d. l. 3junct. cum l. g Neraliter. s.str. D. de decur. Alibi separantur in poenis legitimis. Relegatus ad tempus, poli reditum decurioin natum nou recuperate recuperat ordine motus, ii in locum ejus interim alius non fuerit subiectus, i. a. pr. d. t. de decur. l. falsi. II. g. i. D. ad L. Corn. de fag. Potest tamen'relegatus denuo creari decurio d. La. Giph. h. Cujac. ao. O .sae. 3. 'uods res furtiva, quam alter Furripuit, apud re ignor autem comperta es, non laesit existimationem tuam durior sententia l. s. h. t. EX caula, alias famosa, innocens damnatus rite, seu ordine judiciorum servato, infamium numero habetur, auctoritate rerum judicatarum , quae tanta est, ut pro veritate habeatur, Lyngenuum. a1. D. de t. hom. Fac. l. o s. D. desuri. Obstare Videtur d.Ly. ubi Imp. rescripsit, si ille, apud quem ignorantem res furtiva concepta est, damnetur furti,
non laedi existmationem ejus. Resp.Ulpia in specie hujus legis non prorsus innocens fuit damnata: sed cum furti concepti damnari debuisset, simpliciter furti damnata est: quae sententia quoniam durior fuit quam pro facti qualitate, idcirco de existimatione cum rea
transamina videtur, arg. l. II. g. yen. D. h. t. ct L .h.t.
Caeterum si durior sententia irrogata non sitisset, laesisset utique sententia judicis existimationem Ulpiae reae; quoniam Paulus testatur a. sent. 3 I. quocunque ge nere furti damnatum fieri infamem , id est, etsi concepti vel oblati damnatus fuerit. Quid si homo nocens judicio absolutus sit 8 vitabitne infamiam necneὸ Di. stinguendum, utruni famim leges notent, an sentem tiam, t. palam. I. f, quae in adulterio. D. derit nupt.
228쪽
4. Debitores qui bonis cesserint, licet ex ea Oufa bona eorum venierint , infames non fiunt L II. h. t. l. ult C. ut bon. ced. post. arg l. I. D.h. t. Cesio bonorum non infamat; quia venditio bonorum, quae eam sequitur,
non fit nomine debitoris cedentis, sed creditorum. h. l. Quae vero bonorum debitoris dilapidantis, vel latitantis fit venditio sub hasta, voce praeconis, infamiam irrogat decoctori. Cic. Orat. pro P. Iuinctio: Hercle, inquit, cujus bona ex edicro p dentur, ejus omni amao existimatio cum bonis ulposistur. item : Cujus non modo ilia ampli Hmafortuna, sed etiam vicrus vesitusque necessarius sub Pratore cum dedecore subjectus es, is
non modo ex numero vivorum exturbatur, sed, s fieri potes , infra etiam mortuos amandatur. Sed & bono. rum cessio eamque consequens venditio pudorem sugillat, ac verecundiam onerat apud bonos & graves viros: infamia facti quae Doctoribus vulgo dicitur. e que respexisse videtur Iustinianus nov. ἔIs .praefat.verb.άwiριο- τὸν βίον et υ ἱνM'. ad ignominiosam vitam transponi: dc cap. I. Verb. f τω τοια μοσννης π εξειος μεχως μααre ομιδισμω et inopiae jugo ad mortem usque premi opprobrio ignominia. Imo multorum locorum moribus infamiae labe adspergit bonorum cessio, ut apud Boeotos, Stobae ferm. a. hodieque apud Suevos, Za ad rubr. D. de cess. n. I. Lugdunenses, Guid Pap. quaest. 3 3. Papienses, Menoch. de arbitr. jud. casI S s. n. t . . Si nuptias alias intra hoc tempus secuta est , perpetuo edic ro labem pudoru montrahat, LI s. h . Mulier intra annum luctus nubens, infamia notatur, h. l. l. I. D. eia. Quam immaturitatis secundarum nuptiarum poenam Iure Canonico sublatam dunt per c. pen. Ouo.
229쪽
Ex quibus causis infamia irro tur. 2I'
extra, de sic. nupt. Rebus in prooem. ad constit. regglos
s. n. σε. Molin. ad consuet Paris. g. s. glos. ι, n. ι I . b. c. b. de sec. nupt. desin. te Coren. coras. 1 f. Z a. notis. de sec. nupt. Mev. ad Lubec . pari. a. tit. a. f. I a. n. asi. Gen. h. n. s. Sed qui hoc docent, non animadver
tunt . decretum illud Urbani tertii Papae ex falso intellemi capitis septimi prioris epistolae Pauli ad Corinthios profectum esse. Apostolus d. Drp. 7. vers. penuit. secundi matrimonii libertatem defendit: de tempore autem repetendarum nuptiarum . nihil addit. Non enim inquit, si aut quando velis: sed ta
sio stat seminis , atque ob debitum pudorem ct honorem marito. Proinde in Gallia Romana hanc Iis. religiosi Lsime servari testatur Mornacius 1 addens, nimium indulgeri effreni viduarum libidini in ea Galliae parte , quae scriptos mores Prudentiae Romanae anteponit.. 6. Fusibus caesum , icui per praeconem ita dictum emὲ κοφανυσσας , calumniatus es , ut calumniatorem videri
notatum, adeoque esse famosum, manifestum est. l. ιβ. h.t. Sycophantarum nomen inde natum , quod clim lege cautum esset, nequis Athenis ficus exportaret, quidam observatos non- nullos , qui furtim cXportasse't, detulerunt. Sed quia saepe falso deferebant quoscunque , quasi sicus contrectassent, ideo voces illae,
230쪽
riositate , Erasm. chiliad. a. adagior. centur. I. adag. gr. Improbum faenus exercentibus infamiae macula irro
ganda es Lao. h. t. Improbi foeneratores ipso jure ne sunt infames, an sententia judicis , si videlicet improbum foenus exercuisse judicati erunt Z Assi prius , h. l. quae infamiam irrogari vult, non judicatis, damnatisve eo nomine, sed faenus exercentibus. Quod enim in hoc rescripto dicitur, infamia irroganda es, silc a cipi debet, jure meritoque irroganda est. A quibus ea nobis qui loquimur. Loquuntur autem Imperatores. Et quoniam a se hanc irrogari volunt, etiam tum irrogasse existimandi sunt, ut voluntas Principum ubique pro jure habeatur, l. I. D. de constit Prisc. Don. I δ.
De Procuratoribus. . UL i x. a Duocatu conjunguntur Procuratores ; quorum. ossicia inter se quidem assinia, sed re ipsa ta-a a men sunt distincta. Procurator est qui litem mandato domini persequendam suscipit, L 1. D. h. t.
Multis rebus differt ab Advocato. Procurator mandato constituitur: Advocatus est sine mandato. Illi mandans vocatur dominus: huic, susceptus, cliens. In Advocato peritiam juris exigimus de facundiam: in procura- rore neutrum. Advocatus causam orat: procurator causam administrat. Ab Advocato libelli fiunt & preces. non funt a Procuratore. Advocarin jurat de calumnia Lpr. Qisjureilropi.ca praes. non jurat Procurator. Procu