Vies des grands capitaines;

발행: 1807년

분량: 535페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

481쪽

T. POMPONIUS ATTICUS D

vie illos se do de ilius la tenve illunc d'nia is omine in supportubie 1 to ut e mon de C respectasilia snt rccompons LCdcilius, en motirunt, i 'adopta paruos-ta monti et 'instituald ritie des trois naris doria sor- lune, qui 'ille volt I en viro 1 dix million de sesterces Quoique Pomponia, a Sinur, ut potas Quintus Cic dron , alli ance qu'avolt me nugde Marcus Tullius, son seprea comine es liaisons avo ceraernier dato ient dii temps de leurs premiores tu des, i vivo it plus lamilthrement aveo uiriu'ave so beau-srhreis cequi pro uveriu'en amitidola conformit des murcae plus de force encore quod 'assinit d. Ilito itiussi 'in limo ami 'IIortensius, qui tenoit alor te premier angParmi es mate urs, uti potnt ii 'on ne potivo i distin-gner uoque lies de ux lito it plus cher; et, algr leurrivalit de gloire , it avolt te talent singuli prement raro de les emphcheri'si tres aloux 'u de 'aure , et sub conflammentae te de 'amiti enire ces de ux illustres

482쪽

fo T. POMPODUS ATTICUS.

Tet, qui, non magis os in sua potestate existimabat esse qui se iis dedissent, quam qui maritimis actarentur. Honore No PE-tiit, quum ei paterent propter vel gratiam vel dignitatems quod neque peti more majorum, neqUB Capi possent conservatis legibus, in tam essust ambitos largitionibus , ne sileretineri sine periculo, Corruptis civitatis moribus. Ad hastam publicam nunqUlim ACCES- sit. Nullius rei neque praes neqiae manCEPS fa C-tias est. Neminem Suo nomine neque UbSCribens accusavit Indus de sua re nunquam iit : udicium nullum habuit Multorum consulum Proetorumque praefeeturas delatas sic accepit, ut neminem in provinciam sit secutias ;honore fuerit contentus rei familiaris despexerit fructum : qui ne Cum Quincto Uidem Cicerone voluerit ire in Asiam, quum apud eum legati locum obtinere posset. Non

enim decere se arbitrabatur, quiana Proeturam gerere noluisset, a S gestiam ESSE Praetoris. Qua in re non solum dignitali serviebat, sed etiam tranquillitati, quum suspicione SqUO lia Vitaret Criminum e quo fiebat ut hujus

observantia omnibus grumo carior, quum Camosticio, non timori neque spei, libui viderent.

483쪽

T. POMPONIUS ATTICUS. fi

sans potiriant se ivror aux flot de discordes civiles, persuad qu'une sol embarqud SU Cette memora gense, On 'est plus astro de Soi-md me, et que 'o devientndcessat rementa j ouet de se agitations. Quoique sonmcrile personnel et son credit lui ou vrissent ire car-riore de honne urs sanistis it ne sit deidmarches potar

parvenir, Parce u 'on ne pon volt ni tes rigiter Comme an treso is, ni os obteni sans violer lecto is, uneipo quo oli 'ambition prodiguo it 'or potir acheteries suffrages, ni te exercer ans dri dans la corruption des oeurs publiques Iamuis illae se tro uva aiax ventos de biens consisqucsa ille pri Dan cune sermo ni comme in id ress ni commo cautions 'intenta ni neso usori viti accusation , ne discuta se intdrdis devant

484쪽

CAPUT NIL

haberet annos circiter sexaginta. Usus est aetatis a Catione, eqU Se quoquam o Vitex urbe QUOI milicis suis opus fuerant ad Pompeium proliciSCentibus, uinia ex Surere familiari dedit. Ipsum Pompeium non

junctum non offendit et nullum enim ab eo habebat ornamentiam , Ut Ceteri, qui per eum aut honores, aut diVitias Ceperant : Uorum partim invitissimi Castra sunt secuti Partim Summa tim ejus offensione domi remanserunt Attici autem quies tanto perhCaesari sui grata , ut Victor quum pri Vatis pecunias per epistolas imperaret, huic non sol mi molestu non fuerit, sed etiam Sororis filium et Q. Ciceronem ex Pompoli CaStris concesserit. Si velere inStit filo vitae el-

sugit nova pericula.

485쪽

T. POMPONIUS ATTICUS. 68

la guerre civile. Ilisa dia privilege deI 'age rae, et nequitia polia Rome inuis it id de se saeiat id totis

ceu de se amis qui se rendo lentiu campi Pompge. Pompile lui-mo me ne futio in cho suo de a neutrali dd'un hommo qui De lolivo i d'aille ars an cune obligation disserent en cela de lunt 'uia tres auli quois cetillustre Romain volt procur de hora noui Coti dos richesses, donides unci sui virent de fori motiva ise grace , et donides an tres res thrent a Rome ii asarddera' ossenser cruel lenient. 'tan aiatre coid, 'in actiond'Atticus ut si agrdablera dfar, qu 'apros a victo irem p me, non-Seulement ii ne te compritio in dans tescontributions qu'il exige par let tres de divers particultera , mais qu'il tui accorda la liberi de so neve u et de Q. Cicdron fuit prisonis ter dans te cum de Pom- pde Ainsi, a siddiit a son ancien systhme de conduit lui pargnae de nouueau da UgerS.

486쪽

6 T. POMPONIUS ATTICUS. A, UT VIDI.

etiam besto et fregienti. ECUTUM est illud occiso Caesare, quum

respublica penes Brutos videretur esse, et Cassium, a tota civitas Se ad uiri convertisse videretur; si M. Priato SUS est, Ut

nullo ille adolescens aequali familiariusquam hoc senes neque solum cum principem consilii haberet, sed etiam in Convictu Excogitatum est a quibusdam ut privatum erarium Caesaris interfectoribus ab equitibus Romanis constitueretur. Id facit dissici posse arbitrati sunt, si et principes illius ordinis pectania Contialissent. Itaque appellatus e Sta C. Flavio, Eruti familiari, Atticus, ut ejus rei princeps esse vellet At ille, qui ossicia

amicis praestanda sine factione existimaret semperque si talibus se consiliis removisset, respondit, si quid Priatus de suis facultatibus uti voluisset, usUriam, Uantum eae Paterentur Se neqUe cum Uoquam de ea re

487쪽

T. POMPON IUS ATTICUS. GS

blicon fonds particulier sur P Chevulier romatus, Ens veli des euririer de Cdsar; et, our assure largussit de ce projet iis imaginorent de sui re contribuertes principati debet ordre C. Flavius , mi prerticu lior de Brutus , 'adressae dono 1 Pomponius, et Oulus 'enga geri donner 'exemple de ceti contribution. Mais Atticus , doni a persuasion to itio 'il ne aut potnt Servir es amis par esprit de parti , et qui n'ctoit jamuis enir dans ces Sortes de transactions: rcpondit quo si Brotus ouloitiser de se biens , il le tui abre n-

mune aveo personti p. instra opposition 'uia seu homine sit cho uer, dessein form par, concertiananime. o de temps aprps te armes 'Antoine

488쪽

66 T. POMPONIUS ATTICUS.

Collociatiariam, neque Coiturum . Si ille consensionis Iobus hujus unius dissensione disjectus est. Noque muli bibSt superior esse coepit Antonius, ita ut Erulus et Cassius provinciarum qia de iis dicis causa datae erant Leonsulibus, desperatis rebus, in exilium profieiscerent Ur Atticias, iri pecuniam simia cum Ceteri Conferre noluerat forenti illi parti, abjecto ruto Italiaque cedenti LI S. centum millia mimetri misit Deidem in Epiro absens trecenta jussit dari. Neque elim agis potenti adulatus St Antonio, neque desperato reliquit.

inimiotis Noe viliarator. OECU TU est belliun est uin apud Mulinum. In quo si tantum eum prudentem dicam, minus quam debeam preedicem; quia mille potius divinus fuerit, si divinatio appellanda est perpetua naturalis bonitas, ii nullis casibus augetur neque mirmilur Uos-

489쪽

T. POMPONIUS ATTICUS. fi

re prirent te essus et Brutus et Cassius , voyantleur assui res dses p di des, allorent 'exile dans tesgo uverne mens que e draut leur avolt donii cs ouria forme I). Alor Atticus , qui 'aevoit a volatu contribuer avoci'putres en faveta de ce parti, lors iu 'it et oit puis sunt, sit present de cent mille sestercos et Brutus lorsque cette ri volutio te dilui siti uitior

I 'Iisilio, ii tui ora sit compter ne ore trois cenis mille Z en Epire q), et i on ne te vi ni plus emia pressis 1 latior latuis sance d 'Anto ineri ni motus a fonti a se conritates malueri rei X. CITA PITRE IX. Atticiis veste et iami d Actioine tactior onnonii dei sitials seruices ti 'il re nil Fuluia. Ita canori e de Mod hiae S ne tarda paca clater. Atticus 3 sit paro it re ne rude iace qui tono it de la

490쪽

iis Antonius radicatus Italia cesseratu spes

restituendi nulla erat et non Sollini ejus inimici, quiliam erant potentissimi et plurimi, sed etiam amici ad Versariis ejus se dabant, et in eo laedendo se liquam ConseCUt Uros sperabant Commoditatem et familiares insequebantur; Uxorem Fulviam omnibus rebus spoliare cupiebant cliberos etiam extinguere parabant. Al ticus, quum Ciceronis intimae familiaritate lateretur, amicissimus esset

Druto, non modi, nihil iis indulsit ad Antonium violandum, sedi contrario familiares ejus ex Urbe profugientes, quantum potuit, texit : quibus rebus indiguerunt adjuvit P. velo Volumnio ea tribuit, ut plura a parente proficisci non potuerint. Ipsi autem Fulviae, quum litibus distineretur, magniS-GUO terroribus vexaretur, tanta diligentia ossicium num praestitit, ut nullum illa stiterit vadimonium sine Attico, SponSor Ommni Um rerum fuerit. Quin etiam, quum illa fundum secundu fortuna emisset in diem,

De JUe post Calamitatem versuram facere potuisset, ille se interpoSUita, pecuniam lussiue foenore sineque ulla stipulatione ei cre-clidit maximum existiman quoestum, mem

SEARCH

MENU NAVIGATION