장음표시 사용
21쪽
O . Inearnatio sqt opus ad extra atqui opera ad extra' sunt toti Sanctissimae Trinitati oommunia: ergo
omnes uos Personae sunt incarnatae.
R. Νερο mmoquentiam: & dico, quod omnos tres Porsonae quidem illam union om effecerint tanquam opus ad intra sad illa unio proxime et immediate torminata est ad personalitatam seu relationem Filii; quae realiter distinguitur a Persona Patris et Spiritus Sancti; si sic solus Filius est incarnatus, at Christus dieitur, non Pator me Spiritus Sanctus. Rationos congruentiae, quaro potius Filius sit inoa natus, quam Pater vel Spiritus Sanctus, has allegat S. Thom. quaest. 3. art. 8. sciliceti ut qui Filius ost Dei, Filius floret hominis; doindo Filius rations generationis sat medius inter Patrem si Spiritum Sanctum, adeoque in natura assumptis meriis ost vidiator inter Doum at hominos.
S Hom. Fest 2. I. D cMisto non est Persona humana sed divina. II. Quod est contra Nestorium. III. Quomodo Dina virgo sis Mater Dei. IV. Persona Christi est eeris aenauco OH a. ODID est Christus pR. Est personalitas Usrbi sustentans naturam humanam:
seu otiam vulgarius, est secunda in Trinitate Hrsona, quae in tempore assumpsit naturam humanam.
Quot sunt Porsonas in Christo R. Una scilicet Pomona Divina Filii Dai. An igitur in Christo non est Persona humana I. R. Negative : sod locum ejus supplot Porsona Divina;
etenim natura humana in Christo subsistit si sustentatur porridionam Filii, non per personalitatem humannm : si ideo non recte dicitur, quod Verbum assumpserit hominem, sed diei quod assumpsorit naturam humanam : et pro' tersa hic sermo: Uerbum assumpsit hominom. ' bonigne 4. t interpretari; quia non assumpsit humansim porsonam, sin tantum humanitatem. orgo christus non est verus homo λR. Assirmative: Quia habst totam ossentiam hominis. mpositum soni t ex anima et corpors, homo autem dioi-
vir Uinis illa, qui habet naturam humanam. Personalitas
22쪽
voro humana non possines a4 om viam hom-M utpote quae consistit in v novo, sellicet quod n-ra illa humanae non ordinotur ad aliud a se aistinetum tanquaein pam essentialis aut int ralis et sae hac rationis fatale Minin vitaing A-- modo in ChriMrenua piam sMogit pomoniaiisa humanae p cumim nisura humonru is VBrbo assumptae non a- fuerit. Mad insivum, fou quod non ordinagetur ad ει α δ ΙΙ. Ex his itaqua satis dastruitur orror Naalorata a pono iis ini e risis, pomonas,. sau. duog Christos at duos Fr os, unum scilicet Deunti, alterum, purum homins in rumporo. natum: si hino: doducabat beatam virginam dici a x pomo Theota n seu Dei ram, sod solam εώ timoan in Christipara-. Haec habressis damnata est in - Ο Κ ositio in annum 431, ut latius S. Th: ML 3. in . Com. Sod quomodo dum virgo dici po- , Diapam asu inter Dot cum recte in Catochismo dicatur, quod Christus secundum Naturam invinam uou h uaria Matrom, sed Patrem tantum p III. R. Illa optime eonfiahunt: nam in vorbis Calachismi agitur de generatione aeterna a Patre, M sic Diva Virgo non potast. dies Μator Dei par gmorationem astismam sau abaetorno. ;i sad dici po-t et, de b Maton Da porganonationam in temporaneium, 'natanus scilicet insismporo genuit hunc hominom, qui simul verus est Deus ab aeta-D; undo sicuti otiam aliae mulieres dici debent vom filiorum, marem,lieex praeeipua hominis pars seu anima rationalisi ex ipsis non proorsetur, sed a Deo infundutur per ore au- ων-pori organizato; ita Diva Uirgo i vom Μα- Dia diri do xlicet tantum subministraverit corpulonium substantiam. Vido ultorius S. Th. q. 35. arti. 4. An Porsona christi sit composita λΙ. R. --. uum S. Thoma ari. 4. im Com. intollithnδo sollieat, non de compositions partium, sin do compositione quaton importat unionom distinetorum; quia Pomona Christi subsistit in duabus naturis. ΟΝ Pomona Christi est ipsamst Persona Usrbi; atqui Pomona Forbi non est comminini: ergo nac Christi. R. Disti maj. Est ipsamsuPersona Verbi ut subsisto - is
sua natura divina si humana, cono. maj. ει ratio , illivo unionis naturarum in sodsm supposito dicitur o postis.
Νωα hie obitor dissorentiam in duobus primariis fidos Μysteriis, scilicet in Inearnationo una Pore a habes dii in
23쪽
naturaν distinerua; e contra in Sanelissima Trinitato tres distinatae Faraonae habent unam naturrem.
I. In oristo βουnt nataeae . II. Rea lare inrar se distisci r. III. Contra Eau Ae m. IU. Ex uoretur in Mucio .R AM--i QUOT naturas habet Christus I. R. Duas, scili ι divinam et humanam; divinam habuit ab aeterno, humonam assumpsit in tempors, quando conceptus est in utero B. Virginis; atquo ita non fuit homo ab
An illae duae naturae manaorunt integrae et realitor interso distin tae II. R. Amrm, mania Rus ut suo natoae proprietatum distinctio: proinde naturahumana non est convarsa in divinam, nec e contra; usque sua duae naturas mixtae composuerunt unam tertiam; ne otiam suorunt unitae una distincta unione. sed solum illa unione, quae saetα est in Persona Vorbi. III. Isaeo fuit Bisostis Mityehetis damnata in Coneilio Chalcedonensi: an autom austinuerit unitatam naturae in Christo mixtiono, an mons tons, an conversione; ineonum est. ΟΝ. Joan. c. l. v. ι4, dicitur: μ rictum caro factumost: V orgo Divinitas mutata, ost in naturam humanam. R. Nag. -nsm. Quia ini illo aemona non significatur quod Verbum Divintrin silminatum, sod tantum sigilificatur, quod Filius Dei, sine sul mutations. hypostatice assumps it naturam humanam, rations orius jam dioitur verus homo, quod ob aras non . Matii ita ut sit propositio similis huio' somnos isotus,eat Thaologus :V nam goannes manensa o--α laetus est talis: sic Verbum man a rictum fae, tum est homo : . ita ut inini mutatio quam requirit illa, unis.
sii facis in humanitato. Νota, quod hujus Μysterii non desur persecta similitudo in risuis narum : quia non datur natum altori supposito hypostasice unita, nisi natura humana in Christo. Quid do ista similitudina, quae legitur in Symbolo S. . Athanasii: Siout anima rationalia si eam unus est Homo, ita Deus ut Homo unus est Christus ''
24쪽
tu. R. similitudo illa non potast per omnia admitti; seu
hoc sensu tantum, quod sicut anima rationalis es easo non constituunt duas personas, sed unam, in qua sunt, ita smDivinitato et Humanitato in Christo non constituantur plumae Personae sod una tantum : non autem hoc sonsti est similitudo, quod sicut anima rationalis et corpus immediate inter so unita constituunt simul unam naturam, sto in Christo natura humatia si divinis unitae constituant unam Naturam; natura namquo humana ot divina in Christo, ut supra dictum est, manent intor se vistinetae, noe immodiale inter se uniuntur, sod tantum in podionalitate Uerbi.
N 9. DE PARTIBUS HUMANAE NATURAE A SUMPTIS A VERBO.
S. Hom. quaest. 5. art. I et 2. et quast. 6.I. Verbum assumpεa verum Corpua. II. contra Mamo σε. III. Et vorum 8amguinem. PROBA, quod verbum hypostatice assumpserit verum oorpus terrenum similo nostro corpori λl. R. Apostolo ad Hebri c. 2. v. 14. mori com- municavorunt carni et sanguini, et ipse Christuo similitor participavit eisdsm :'' itam Luc. c. 24. v. 39. dicit Christus: . ' Palpato si videto: quia spiritus carnem et ossa non habes, flevi mo ridotis habore 'Probatur stiam a ratione: quia omnia quas dicuntur do Christo, non possunt vfrifieari do corpors Dan suco;
Christus anim incundum corpus dicitur eo spiras, natus, passus, mortuus, resurrexisse, &o.. II. Est , contra Μantehaeos, ut dictum sat Num. 1. quorum error orni ex so, quod ponarent duo prima principia,
bonum et malum, et omnem orsaturam eo omam osse re
malo principio, seu diabolo: illa hae tesis saepe damnata est, ut in Concilip Nicaeno, Ephosino, et aliis c fuit autom illud corpus immediate et hypostatius unitum porsonalitati
An sanguis otiam sic suit immediate unitus, sicuti caro λΙΠ. R. Amrmativo Quia . sanguis pertinet ad integritatem naturae humanae; iam autem Verbum hyposiaticen sumpsit, quidquid spectat ad integritatem naturae humanae: ergo, &c.
25쪽
Deindo dieitur I Joω. c. I. v. 7.. Sanguis Iasu Christi Filii erus, emundat nos ab omni paceato si aulam sanguis non ossot hypostatice uultus, non fuisset infiniti pretii pro satisfactione de eondiguo. Proptorsa rirsona Verbi triduo mortis Chri v. Eicut mansit hypostatice unita corpori sepulto, si animae das-eotidanti ad limbum; ita etiam hypostatice mansit unita illi sanguini soparato a oorpore, qui in Resurrections ra-
Aliud ost da sanguino non reassumendo, qui eum rimuportineat ad integritatem naturae humanae, non manet hypostatice verbo unitus; qualis fuit sanguis in Circumcisiono Christi affusus, ut oum aliis dioit Billuartat idem est de sanguino in torris relicto, v. g. qui Brugis asservatur. Undo ox hoc axiomato: Quod Verbum assumpsit. nunquam dimisit. ' nil soquitur, nisi quod totam naturam humanam nunquam dimiserit, licet dimiserit aliquas particulas a Christo resurgonis non re sumsndas. Ita intelligendus est S. Thom. infra quaest. 54. art. 2. ad 3.
S. Thom. quaeSt. 5. art. 3-4 q. 6. I. In Christo seu anima creat. II. Unita Personin Verbi hyposta ire. III. Et corpori unione vitali. IV. Da- pisa in Christo intellectus et voluntas. U. Contra Monothelitas. VI. Non iure contrarietas. AN Christus habuit animam humanam rationalem creatam in tempore t I. Responsio assirmativa est do fide contra Apollinarem, qui docebat, Christum nou habuisso animam, sed Verbumiuisso loco animae, et vices animae supplevimo circa corpus. Probatur ex Matth. e. 26. v. 38. ubi Christus dicit: Tristis ost anima mea usque ad mortism.'Probatur etiam a rations : quia Christus suit verus Homo, seu assumpsit veram humanam naturam; atqui anima est pars Hus essentialis, quia natura humana consistit in corpora et anima: vrgo, &o.
II. Nota, quod Porsona Divina verbi suorii hypostatice
unita immediate animae, et sic etiam immediate corpori- insuper anima fuit unita corpori unione vitali.
26쪽
III. Sunt igitur duae unionos in Christo, solliost hypo
fauea stritalis, quae saetae sunt sodem momis to cum oro tiono animae ot aflarma no corporis in utoro Diis vi
ginis, dum illa praebens assensum dixit: - Fiat mihi s
In Moria Christi vitalis unio intor animam si oorpus fuit dissoluta, animaquo dissoluin k oorporo; sol unio h posiatica seu personalis nunquam Bit dissoluta: ot propi rea Persona divina Forbi mansit unita corpori in sepulchro, at etiam animae doseondenti ita limbum Patrum. An Christus habait voluntarum humanam et intolleotum humanum λIU. R. Assirmativo: Cum auim Christus habuini us animam ravones , indo consequitur, quod suam ha in illa anima thiolleolum et voluhiatem hodianam, quia
sunt potontias essentiatos animae: similitor habuit appotitum sensitivum eum actibus suis, sin ut dieit S. Thomas, voluntatem sonsualitatis, utpoto pertinentem ad periections naturae humanae, quam assumpsit. U. Sunt igitur in Christo duae diversae operationes, divinctet humana, ssu ititossocius humanus si divinus: itomvoluntas humana et divina: quod postorius definitum ost ita Concilio Gonorati VI. contra Μonotholitas. Hoe sussicienter sisnificavit Christus, Lucae cap. 22. V-42. sic orans Hirom: Non mea voluntas; sod tua fiat ubi distinguit voluntatom humanam a divina. VI. An orgo in Christo non fuit contrariolas voluntatum λR. Negative : estque de Fido, docisum in Concilio mox dieis. Obj. Voluntas humana refugisbat moriam his vorbis: transeat a tuo calix iste ' atqui vivina imporabat morim rergo in Christo orat oontrarietas. R. Nogo conseq. Quia ad contrarietatem roriritae oppositio Oirea idem sodom modo sumptum; in Christo autem voluntas sonsualitatis refugisbat mortem ut noeivam naturae, οι vosustas distisa si volantas rationis appotobat mortem ut honam genori humano : adeoque oppositio est quidom cirea idem, nempe monom, sod non eodem modo sumptum. Doinde voluntas sensualitatis, seu appetitus sonsitivus, aio morism refugiebat, sod non eo motivo, quo id fieri voluit voluntas divitia. Quando linquo Hosorius Papa amoruit, non esse dasa --
27쪽
et repugnantibus: idquo patet ox ratione, quam adfert; quia, inquit, a divinitate assumpta est nostin natura, non eulpa.
N. II. DE DEFECTIBUS NATURAE HUMANAE A FILIO DEI ASSUMTIS.
S. Hom. quati I4 et 15. I. Christus assumpsit aliquos defectus natura. II Sed voluntaris. III. Non a umpsit defectus personales. IV. Nec fomitem peccati V. Nec ignorantiam. UI. Neque peccatum. VII. Anima Chrissisua impeccabilis. Au Christus aliquos dosoctus humanae naturae ct sumpsit pl. R. Disti Assumpsit aliquos, nimirum illos, qui sunt
eommunas toti naturae et quasi naturales: cujusmodi sunt passibilitas, fames, sitis, dolor, mors, &c. et propterea dieitur Isai cap. 63. v. 4.: Uere languores nostros ipso tulit, et dolores nostros ipso portavit. II. Hos taman desectus assumpsit Christus voluntarie,sieut et necessitatam subiacendi iis : idquo ut nobis fierotexemplum virtutum, ut ostenderet sΘ vero hominem, et extensive in omni genero dolorum et poenarum pro nobis satisfaceret. III. Dosectus vero personales, qui oriuntur ex particularibus causis, non assumpsit, v. g. eoeeitatem, morbos, febres, &c. IU. Νεο etiam eos, qui dedoco ni ejus Personam, vel repugnabant persectioni gratiae vol sciscitiae Christi: hine inprimis non assumpsit fomitom peccati, seu concupiscentiam. V. Sic etiam non admisit in anima ullam ignorantiam: habuit anim scientiam omnium, quae pertinebant ad suum
ves habituulo, juxta illud I Petri cap. 2. v. 22 Qui peceatum non secit. Obj. ad Cor. cap. 5. v. 21. dieitur do Christo qui non noverist peccatum, pro nobis peccatum fecit ergo christus peceavit. B a
28쪽
vaamarim R. Nego conseq.: nam Mecatum posteriori Ioeo sum turimptoprio, scilices pro Hostia pro psecato, phrasi usitata in Soriptura Sacra, ut legitur Osco cap. 4. v. 8. rimatis populi msi comedent. ' id est, oblata pro poceatis.
An Anima Christi potuit poccaro ΘV1Ι. R. Nullo modo; idquo I ' ob unionsm hypostati-
eam cum persona vecti: hani si ahima Christi poccasset, tuno Porsona Divina quod implioat communicassat in illo peccato; quia adtionss sunt suppositi, seu personae tanquam principii quod; licet actiones sint naturae tanquam principii jum; et ideo non potest diei, quod Christus tanquam homo potuerit peccare. 2'- Anima Chriκti fuit immoeabilis ; quia fuit ab initio 'bonis visions beatifida. O . Ρersona Divina tam ossentialitor est vita qukm est sanctitas vol justitia ; atqui recte dicitur, quod Christus potuerit mori; ergo etiam recto dicitur, quod potuerit pec-
R. Disparitas ost, qu64 mors corporalis secundum se nihil in docenε contineat in natura humana, nullamque di Deo aversionem : adeoqu0 mors potest tribui Iaso secundum humanam naturum assumptom : pεdeatum vero continet aliquid indecens respoctu naturae rationalis, si aliquam a Deo aversionum, ita ut repugnet Personae Divinae, etiam
secundum naturam, quam sustontal.
' I. Quid iridimn y II. Quta uva concreta, et Haemeta 'IlΙ. Communieatis silomatum. I. uioma vox Graeca signifieat Latine vel linguam, etiae dieitur idioma Iratinum; vel xignificat proprietatem, et ita hie stumiiur: undo communieatio idiomatum ost eommunicatio proprietatum. II. Praenotandum, quod nomen concret- signifiere,imul Armam et subjaetum; ut v. g. homo signifieat naturam humanam seu formam, et subjectum, seu illud, quod habat naturam humanam : Nomon vom abstruetum signifieat tantum larinam, Q. g. humanitas, sau natura humana. Quid sat eommunicatio idiomatum
29쪽
III. R. Est certa loquandi forma, qua propter unionem hypostaticam Attributa divinae et humanae naturae praedicantur de eodem supposito, seu Ρersona Christi. Do Fido est, Communicationem Idiomatum in Christo esse admittandam: sic Μatth. c. s. v. 6. Christus diuitso Filium hominis; et I. ad Cor. 2. v. S. Dominus gloriae,sivo Dous, dicitur crucifixus. Sequentos regulae sunt observandae in communicatione idiomatum.
Quia ais ni cant idem suppo itum. IV. Non μι per
reduplicationem. U. Nec etiam per negationem. I. DE nominibus omnibus positis pro Supposito seu Persona Christi posvi ut in concreto praedicari omnia nomina, quae vel naturam divinam vel humanum, aut earum proprietates vel attributa significant. II. Iuxta hanc regulam recte dicimus: Dous est Homo, Homo est Deus, Filius Dei ost Tilius Hominis, &c. quia in concreto significant eandem Personam Christi. Similitor rocte dieitur: Dous, alvo Filius Dei natus estox Virgins, passus, mortuus ost, &c. Pariior do Christo recte dieitur: Hic Homo est immortalis, omnipotens, Filius D si, &c. 'Sic etiam attributa utriusquo naturae possunt in concreto de se mutuo praedicari: undo raete dicitur : AEtornu natus est in temporo, Immortalis ost mortalis, &c. III. Fundamentum horum omnium est, tum unio hypostatica, ratione cujus unum et idem suppositum habet duplicem naturum, divinam scilicst et humanam tum etiam quod nomina concreta in recto signifi*ant suppositum, pro quo supponunt: et ala v. g. dum dioium ost: V AEtornus ost natus in temporor' sensus est hic, quod eadem Hrsona, quae est aeterna, sit nata in tempore secundum natu
Obj. I. Ergo in Christo possunt duo opposita vorificari: Probatur sequela : quia dum Christus vivebat in terris, licebat diesro : Christus est mortalis, et Christus est immortalis.
R. Νeg. sequelam : quia illa dicebantur do Christo non
secundum eandem, sed secundum divers.s naturas.
30쪽
Obi. ΙΙ. Videsur ossa blasphemia, dum attribuuntur Deo desectus patiendi, moriendi, M. ut dum dicitur: Deu,
est passus, mortuus, &e. VR. Dist antoc. Si attribuatur Deo secundum humanam Naturam assumptum, nego antecedens: si id attrihuatur Deo secundum naturam divinam, concedo anto d. st hoc posteriori sensu, seu in sententia Eutychianorum a Feli
passus est. ' licet illa propositio in sensu Catholicorum sitvoris ima. IV. Et hinc etiam nota, quod, quae sunt attributa unius naturae in Christo, non possint de altera natura reduplicative verificari: et ita quamvis vera sit haec propositio: V Douae t passus falsa tamen haec est: V Deus, qutitenus Deus. est paessus uti et haec : Christus, quatenus est homo,
Itom sic etiam Disa orit haec: Christus quatenus Deus, est Redemptor noster: quatenus homo, est Redemptor noster quia illud attributum seu rodomptio nostra Christo convenit ratione utriusquo naturae simul: undo ut in casuroduplicatio essiceret sensum verum, do ret eadεre super utramquo naturam, v. g. dicendo: Christus quatenus Homo Deus, est Redemptor nostser. Tempore vitae Christi in terris licebat dicoro Christus est immortalis an ergo etiam licebat dicere: Christus non est mortalis ὶ V. R. Negative; quia in priori propositions immortali- μου, cum sit attributum divinae naturae, secundum illam solum attribuitur Christo ; sed socunda propositio significat, Christum non esse mortalem ullo modo, nequidem secundum humanam n&turam. Ratio est, quod, cum negatio sit malignantis naturae, neget praedicatum de subjecto omni modo; et sic significaretur, quod Christus nullo modo esset mortalis: ob eandem rationem non licst dicero : Christus non est aeternus. non est immensus, &c. nisi sorte restringatur secundum natu