장음표시 사용
111쪽
rios quorum instinctu multa prauitates incurrissi a ta similia itate, ela, las. Data Beneuenti I. Aprilis.
Misit quo lite Dominus Papa Epistolam hanc A sit Mo.
PAscii Acis Di cum Sertim Seruorum Dei, enerabili Fratri ANfELM Cantuariensi Episcopo salutem, O Apostolicam nedictionem. Dd Anglici Regis cor ad piloti, Sedit obedierim
tiam Omnipotentis Dei dignatio inclinauit, eidem mi erationum Domino met- tia agimis in uis maris Regum corda versantur. Hoc nimirum tita caritat aratia tuarum orationum iustantia factum credimus Iu in hac parte populum illum cui tua sollicitudo praesidet, misenatio Inpem res ueret. Dd autem es vlli, qui obnoxii Indentur, a se condescendinura, eae tecta
incompassione factum nouero, ut eos qui jacebant erigere valeamua si ui enim n jacenti ad subleuaedam manum porrigit, nunquam iacentem ei iuget nisi ci ipse curvetur. Ceterum quamuis calui propinquare inclinatio, deatur , laetum tamen rectitudinis non amitti Te autem, Frater in Chrim, Venerabilia farissime ab ista prohibitione sue, ut tu credis excommuniacatione absolutam quam ab antece Fore nostro Sanctae memoria vR3ANO Papa aduersus Inuestituras aut Hominia factam interiere Tubero eos qui es ituras acceperunt aut Inuestitos benedixerunt aut Nominia secerunt cum eastosaetione qua tibi per communes Legatos, ILLI ELMvMm BALDvi NuM antos fideles a veridicos gnificamus, Domino cooperav-te,suscipitoc eos Ince nostrae authoritatis absoluito, quos vel ipse benedicati vel a quibus voluero benedici praereptas, nisi aliud intiti sorte repereris pros V quod a sacro sint honoriis repe cndi iter miliensi Abbas tuae
communionis consortium subtrahes, namdiu Asiariam retinere praesum, serit quam concepto nostri oris interdicto quod prasens audierat, per repetitam vaesitaram praesumpti inuadere si qui vero deinceps praeter Duestiatura Ecclesarum,praetitiones assumpserint, et misi Regi Hominia fecerint; nequaquam ob hoc a benedictioni munere arceantur, donec per Omnipotenet Domini gratiam ad hoc omittendum cor regium tua praedication imbris, moriatur. Praeterea super Disolis qui falsum ait nosti a nobis morem, tulerunt, Coenos rum vehementi iv aurauatur, quia non solum nos seruis sed multorum implicium animala deceperunt, o regem, uerseus charitati Sedis Apostolicae impulerunt. Vnde id multam eorumflagitium, minoco perante, non patimur Uerumtamen quia Flu nostri in xuia pro eunnos pulset attentius etiam ipsis communion tuae partili iam nonne'abis Donec veniendi ad nos preceptum accipianet. Sane Regem situ eo jugem a Proceres, os qui pro hoc negotio circa regem ex praecepto nostro laborauerunt Stiborare nitentur, qucrum nomina ex Iupradicti WiLLI ELMI
suggestione cognosces, iuxta Fansionem nostram aemuni fluo, peccato,so absolves. Igitur quandoquidem Omnipotens Domini tantum nos in Angliae regno ad suum Ecclesia sue honorem in hac praestitit cerrectione proscere; ea deinceps mansuet ne, dissensatiane, ca regem ct cipes tua fraternit is agat, quae minus adhuc correcta
112쪽
His diebus enit Rotomagum BOEMv Nnus unus de nominatissimis Ierosolimitanae viae Principibus , habens in Comitatu suo , quendam Ronianae Ecclesii io Cardinalem nomine BR v NON EM. Huic erat magister militum Ixcvxus nomines, vir strenuus, innon ignobilis famae inter suos. Hic ab adolescentia sua notu Auset Mori multa fuerat ejus beneficia consecutus. Familiariter
itaque cum eo agens inter plurima quae ipsi de superatis bellis, de urbibus capitis de situ locorum, alijsq; nonnullis quae in expeditione Ierosolimitana acceperat eleetabili allocutione disseruit. Quod multas Sanctorum reliquias naberet, quoque modo eas adeptus fuerit, aperuit. In quibus immo super omnibus quas habebat praecipue gloriatus est de capillis beatae Matris Dei Moi a quorum aliquos sibi datos terebat a Patriarcha sntiocheno Vbi Magistratum militum ipse sub mora, agebat. Et ad haec intulit, Hos acicapillos fateo suscipere ausis non fuissem,si me amor Patriarissim in a natis fuid educatis ad Ooc non animasset Sperabam enim me huc quandaque peraenturum. se ipsis hanc meam patriam publimaturum. diniam igitur ile ste, protegente Domino, fraudatus non sum Duas ex ipsis huic Ecclesia qua totius Normanniae primcipatum obtinet Christianitatis, dare iussosui; duos Abbatiae beati Paro, sancti vis ora, i, duos Mona erio ejusdem virginis virginum, in quo sub tuo patrocinio ad aetatem hominu proueectus sum est duos tibi. Duodecim enim numero det mihi praefatus Episcopus dedit, contestans illis ab ipsa Domina Filimet uulsos, eum juxta Crucem fili sui stans gladiu anima ejus pertransiuit secundam quod in
Antiquarum monimentis literarum qua magna ultoritatis apud istos alebantur acies in Archiati Ecclesia, cui prasidebat, seruabantur sicut astruebat, scriptum, perit. Et haec illes; super quibus AN Ova admodum exhilinnus ictis cum Pontiliae Ratomagensi cx BOEMvNDo ac Ierosolimitan quae videbantur agenda , eccum reuertitur. Ac crines de quibus praedictus miles locutus fuerat, quoniam Carnati, ubi familiari pene tota suppellex Box Mundi reditum ejus praestolabatur, remanserant, milli ab Archiepiscliopo Rotomagens,in Abbate recens religiosi ordinis viri sunt qui illos deferrent. Et sactum est. Appropinquantibus eis , qui, quos et tam habere debebat, apportabant, ipsi Ciuitati adjunctis sibi Canonicis inomni Clero Ciuitatis , cum Monachis sancti Avo o ENi, ac totius populi innumera multitudine, Pontit ex longa oprocessione deuotus occurrit, inquanto potuit honore sinceptos in Ecclesiam detulit, citcratiori loco reposuit. Quatuor autem ex illis eccam delati sunt, quorum duos ipsi loco resicuos AN OLMus reuerenter sibi excepit. Mihiq. utpote qui capellae illius custos eram atque dispositor . custodiendos commendauit, quod usque hodie facio. Quid itaque de istis aliorum sensus habeat
nescio. Ego tamen certiuameucio Dominum inreuerendum Patrem Ans rL- v, eos in mapna semper veneratione habuisse in meipsum sacrori grandi
experimento sensisse magnum quidi mundo amplectendum insignae sanctita. iis illi inesse. De his ita. Itaque in L iELMus, ubi ad Regem in anglia venit, Mei quae de ne sogotio ejus ad Romanam Pontificem acta fuerant, enarrauit, laetus ille ad auditata ilico Ausex iv ad Ecclesiam suam redire per eundem Viri L , vi postulauic; qui tu Lix L Mus ab nos post paucos dies reuersus muri xx M v infirmum inuenit, kvald conturbatus est. Erat enim tunc jam
113쪽
iam ad libertatem Ecclesiae Dei cor habens, ex in quantum poterat sollicite. His uiri, peram dans, A, suae sedi in pace ex honore restitueretur. Ti mens ergo ne virum loci ac statrum amor non minus quam ea qua grauaba tur corporis inualitudo ab itinere t 'glia praepediret , modis quibus potetat tam per se quamin per nos qui secum eramus agere coepit, qualiter virumco euelleret, ex in iter quod desiderabat promoueret. Premita igitur precibu quibus eum ex parte Domini sui Regis; et rum interpellauit quatenus Angliam, ejus absentia desolatam, citato reditu visitaret, a firmabat, lassirmando
promittebat Regem ipsum penitus ad voluntatem ipsi in omne quod deinio ceps praeciperet promptissimam mentem habere , nec ulterius a Romana Ee lesia velle dissentire; Et subjungens, ait, Pr pterea, ecro ut omnem moram ram-patu in mensenda, ne forte ex aduerso aliqua secularis aura prorumpat quae eam abias subaeriai. Haec ille audiens Deo super admirabili dono ejus gratias egit, acceriaque licentia a fratribus inter quos jamdiu magno cum amore 3 honore habiti fueramus in Ultam iturus Gemetuam venit. Vbi renouata infirmitate qua ut memorauimus ecci grauatus erat, i loco progredi nequaquam
potuit. Quapropter missis in Angliam nuncii , intimauit Regi quid sibi , ne
rediret, obstabat Turbatur illa ad audita re vehernenter indoluit Iurans per verbum Dei, scilicet omnia damna aequa invius toleraturum quam ANfEL-ro is ore su Remissis ergo celerrime nunc si ora virum sibi ipsi parcere, ac omnimodis indulgere quies. Praecepit quoque ut de iis quae sui juris in Norma a tam , pro voto acciperct, ex sibi ac suis exinde ministrari siussicienter juberet,stq; in proximo transfretaturum expectaret suo ipse gratiose accepto, circiter mense uno ibi remansit Mitigato deinde anguore Seccum redijt, ratus sita opportunius di honestius fore illic quam alias Regium praestola aduentum. Vbi omnibus nura alacritate de reditu ejus exultantibus, ecce lacramabile malum concussit atque subuertit gaudium ipsum. Nam tam grauis infirmitas iterum inuasit ANfELMv ut de eo praeter mortem nihil expectaremus. Confluunt Episcopi e Abbates terrae illius ac de funere ejus quique pertractant. so Sed omnipotens Deus, sua pietate ipsum contra omnium opinionem, sinitati
restituit ex multos mi agno exinde gaudio laetificavit.
Igitur in Assumptione beatae Mose ex eccum venit , celebratoq; ab N solemni Missae ossicio, una Rex scilicet ex ipse conuenerunt ex
tandem omnia quae illos in diuersi traxerant pacem ex concordiam inuenerunt. Siquidem Ecclesias Ansa quas iure ire L M, s ex frater Restis
H sub ensum, ut longe aerius retuli, primus redegerat, liberas ab
diadem exactione Rex in manus Nae LMi reddidit. Et se de ipsis dum viueret nil accepturum quamdiu essent sine pastore promissit Pro pecuniae autem Quam a Prei teris ut praefati sumus acceperat , eam emendationem spopon o ou, vim, qui nondum inde quid dederant, nihil d.irent, ex qua dederant tribus annas sua omnia in pacem quiete libera possiderent. Cuncta vero quae de Archiepis copatu, exulante A, o suo jussu accepta fuerant, se redditurum cum in L retiam esset reuersus, dato vadimonio, pollicitus est.
Hic alijs, quae res expetebat, inter viros compositis A sciri vis iter Angliam remeandi ingressus est,in, diuino tutamine fietus, senus ex alacer cum suis omnibus astu est appulsus qua vero exultatione , quatio distate uualipe boni in Angliam veniens susceptus sit, I cor ex consideratione malorum quae paucis tetigii 'R; illuc ante reditum ejus prouenissed aliquantulum subintelligi posse cunde, ut diuerse aetatis ex ordinis hominum gaudia sileam , des, bcgina noc breuiter dixerim , Quod nec terrena negotia , nec pompa secularis gloriae ulla poterant earn detinere , quin virum loca diuersa adeuntem praecederet, ex Monachis scum nonicis ei pro more obuiam procedentibus , ipsa procederet, hospitiaq; eius , si a prouidentia , dignis apparatibus NItaque
114쪽
Itaque post haec ii qui Ecclesijs ac Monasterijs, pro exigenda Regia pecu.
ni fuerant intromissi , ejecti sunt, inpersonis ijusque Ecclesiae res intus evextra ad communem utilitatem commendata . Presbyterorum etiam causae, staeut Regem A, se LMo promisisse diximus , disposita sunt catque id ipsum per totum Regnum diuulgatum. Rex ipse inter haec Normanniam sibi bello subegit,in id res acti per Epistolam quam ecce subscribimus significavit.
EN Ricvs Rex Anglorum, ANfELMo Cantuariensi Archia episcopo salutem amicitiam Paternitatio Sanctitati Vestraefidinificamus Ro3ERTu Comitem Normanniae cum omnibus co-pjs militum Speditum quos preceis pretio adunare potuit, die nominata credeterminata, mecum ante Tenerchebratum acriterpugnasse, ct tandem
sub misericordia Dei vicimui eget ne multa caede nostrorum si uid plura Diuitia misericordia Ducem Normanniae G Comitem Moritoni , t wiLLic LM via Crispinum NILLI ELMv de Ferreris, ct Rogax et v MA Stute uile senem, S alios usque ad auadringentos
mihtes, decem mistia peditum in manu nsras, di Normanniam dedit dici De illis autem quosgladiu peremit, non est numerus. Hoc autem non elationi vel arrogantiae, nec viribus meis tribuo, sed dono Diuinae distofisionis aratribuo quocirca, Pater reuerende, supplex deuotus genibus tua SDEM tatis aduolutus te deprecoro supernum Iudicem cuius arbitrio, volum, late triumphus se tam gloriosus utilo mihi covtigit, depreceris ut non sit mihi ad damnum S detrimentum sed ad initium bonorum operam ct seruiti Dei, di aucta et Eccles satum tranquilla pace tenendum c corroborandum, mi amod libera Piuat, in nulla concutiatur tempsale in
bellorum Igitur ob pacem quam Rex fecerat cum A, MEL M o hac victoria eum potitum multi testati sunt. . ,
Normannis ergo sub Regia pace disposta , muceio ovo cum Comite Moriton in Angliam sub captione praemissis , Rex ipse in Regnum suum reversus est. Adtinatis autem ad Curiam ejus in Pascha, terrae Principibus, dilata est Ecclesiarum ordinatio quam Rin se a curum disposuerat, quod sem-mus sedis Apostolicae Pontiis P, si si s Franciam venerat,m ibi ad Concilium quod Trecis erat cilebraturus , a Rege in coraca AN- Archiepiscopo tape supra memoratos viros, E L M, B tois in v mitti mandauerat. Ratus itaque Rex aliquid noui se in reditu illorum accepturum in subsequens festum Pentecoste omnia distulit, quatenus , eis reuersis, securita quaeque agnita Pontificis voluntate , dis
Soluta igitur Curia, res ac Mus ad Abbatiam sancti EADMv Nor vadit crucem magnam ibi consecraturus, ocilia quaedam Episcopali ossicia administraturus Quibus expletis, cum jam rediturum se putaret graui corporis infirmitate corripitur me nigrauescente languore ad extrema fer perducitur Detentus autem est ibi propter ipsam infirmitatem usque ad octauas Pentecostes, Concilium quod licut diximus dilatum erat, causa infirmitatis ejus , indis clam init Augusti accepit. Inter haec ex parte Apostolici allata est A, C L, o Epistola ista.PAscH
115쪽
PAscia, Liri Episcopus Seruui Seruorum Dei denetusili Suiri ilAus ni Mo Cantuariensi Episcopo Ialutem, O hos olicam bene uidictionem De Presbyterora I, quid in Romana Ecclesia constitutumst, Fraternitatem tuam nescire non credimui. si terum quia in Anglorum regno tanta uiuomodi plenitudo elicti maior pene Sisiector clericorum pars in hac Fecie censeatur, vos dissen ationem hanc hollicitudini tuae coin mittimus. Eo enim quos scientia et Pita commendat apud vos, ad actu officia promoueri, pro necessitate temporis . Militate Eccletia concedimus;
in posterum constitutionis Ecclestiasticae praejudicium caueatur. De persona quoque Rii H ARDI Heliensis Abbatis, petenti, mi sitos ris, Hi,nico Regeo mi et L iELM A IU Iri niuast, permittimus ut eam in communionem tuam, premissabat factione 'Opim, O si ad Monasseres regimen utilis eius persona conssicitur tuae dissecationi committimus, caeter aetiam quae in regno illa pro necessitate temporis sufensanda sunt iuxtagentubarbariem, iuxta Ecclesiae opportunitates, sapientia ac religionis tuae sollicis
Inialendis ergo Augusti, conuentus Episcoporum , Abbatum , Procerum Regni Landonis in Palatium Regis fastus est. Et per tres continuos dies, ab sente A, Ct c, o inter Regemi Episcopos satis actum de Ecelesiarum Inuestituris quibusdam ad hoc nitentibus ut Rex ea faceret more patris ac fratris sui , non juxta praeceptum d obedientiam Apostolici Nam Papa in sententia quae exinde promulgata fuerat, firmus stans, concesserat Hominia quae V ANvs Papa, tu ut Inuestituras interdixerat , ac per hoc Regem ilia de Investitutis consentaneum fecerat , ut ex epistola quam supra descripsimus, colligi potest. Dehinc praesente A, s CL, o astante multitudine, annuit Rex sori statuit, ut ab eo tempore in reliquum nunquam per dationem Baculi Past
resis vel Annuli quisquam Epucopatu vel Abbatia per Regem vel quamlibet Labcam manum investiretur in Angliari concedente quoque ANfELMo ut nullus in praelationem elechus pro Homini, quod Regi faceret, consecratione suscepti honoris priuaretur. Quibns ita dispositis, pene omnibus Ecclesij -- gliamine suis erant Pastoribus ciu viduatae per consilium A, ac Procerum Regni, sine omni Virgae Pastoralis aut Annuli Inuestitura Patres a Reage sunt instituti. Instituti quoque sunt ibidem eodem tempore ab ipso Rerumge quidam ad regimen quarundam Ecclesiarum Normanniae qua similiter suis erant Patribus destitutae si Inter ista caepit AusELMus coram Rege regnique Episcopis atque Principibus exigere a Ga x D Archiepiscopo Eboracensi protellionem de sua obedientia insubjection: quam non secerat ex quo de Episcopatu Herefor- res in Archiepiscopatum haracensem , ut supra meminimus , transsatum fuerat. Ad quae cum Lex ipse diceret sibi quidem non videri necesse esse , veprofessioni quam ordinationis suae tempore GER. a. D v fecerat aliam super adderet, praesertim cum licet Ecclesiam mutauerit, idem tamen qui uerat in persona permanserit , nec a prima prosessione absolutus extiteritu ANfEL-- s, in praesenti quidem, Regij verbis adquieuit , ea conditione , ut Gra in manum sibi dareti eandem subjectionem in Archiepiscopatuo ei seruaturum quam in Episcopatu protessii fuerat. Annuit GERAR Dus csua manu impolita manu AusELM ita interposita fide sua , pollicitus est se eandem subiectioncm c obedientiam ipsi de succetaribus suis in Archiepisc patu exhibiturum quam tiremordensi Eccletiae ab eo sacrandus Antistes pro
116쪽
uiu, Vin statutum est, ut qui ad Episcopatum electi erant, Cantuariam irent,in
Exinrita tutum eri vc Qui aurupucopatum eiecti erant, La
ibi dignitatis ipsius benedictionem ex more susciperent. OLM,s ita
Ecclesiae uere ardens restitutus Epis opus, quorum supra meminimus , necnon iLLIEL Mus qui Legatione Regis fungi solebat, tunc autem Exec res Ecclesiae electit Epitcopus , O Anus quoque lampetates Ecclesiae quae initiata est similiter electus Episcopus, simul Cantuariam venerunt, cina ominica die quae fuit tertio Idus Augusti pariter ab Ans ELMo consecrati sunt, ministrantibus & cooperantibus sibi in hoc ossicio sustraganeis ipsius sedis G Axv videlicet Archiepiscopo Eboracens, Roag o Lincolien ios Episcopo Iou ANNI Bathemensi HEO To Nomicensi in ora E, Tm Cessi rensi, ADvL obicesrens Dune est. Ipso die priusquam eorundem Episcoporum consecrationem ANfELMus faceret,
praesentibus eis in Epidcopis qui conuenerant juxta mandatum Domini Papae(nam hoc ei per literas olim mandauerat reddidit E ALDwino virgam Pastoralem Abbatiae dea lamesei quam ut supra meminimus perdiderat in Concilio Landoniensi. In subsequenti etiam quinta seri , sacrauit in ipsa sede Ros OvMMonachum Coenobi Sancti P CCC inesmona er , ad Regimen Abbatiae
i ordinatio autem Abbatis Sancti Avcvs rini per id temporis ea causa ut ita dixerim dilata est, quod ipse qui in Abbatem scilicet His vi Monachus Erecensis, electus erat, nondum sacros ordines habebat Ordinatus vero est ad Diaconatum ab Archiepiscopo in Capella sua Cantuam cum multis alijs. in jejunio septimi resis, o item ad Presbyteratum L ILLI ELMO Exo- mensi Episcopo in eadem Capella, jejunio decimi mensis Ares a Mus enim infirmabatur , partim ea re partim propter imminens festum Natiuitatis Christi, Cantuariam ad ANfELMv idem Episcopus ultas venerat. Post haec cum A, Ct L Mus ordinationem ipsus Abbatis accelerare vellet, eo quod res Ecclesiae pessum ibant in cotidie in sui diminutionem intus inextra deci Sodebant' voluit ut praedictus Episcopus eum in Abbatem ad Altare Christi Cantuariae solemniter se astante consecraret. Sed ubi Monachis Sancti A via, s T i mi res innotuit, ad contra dicendum animati sunt. Nam Ecclesiam suam priuilegia habere commentati sunt per quae Abbatem suum non nisi in sede sua ordinari debere manifesta allegatione se probaturos asseruerunt. Durauit autem hac fabula illorum diebus nonnullis Ares Mo nullatenus asse tioni eorum cedere volente. Tandem in initio quadragesimae cum A, C L--vri juxta Landoniam pro colloquio Regis venisset, quidam ex ipsis Monachis quos ad rem exercendam ij qui domi reman Ierant pari voto selectos eo direxerant, omissis priuilegi j suis quae nulla vel non rata a Reges Principi bus comprobata , sunt x damnata per suos aduocatos Regi persuaserunt, ut tam mandaret, Abbatem in Ecclesia Sancti Avcvs Tr Ni, ex antl-iqua consuetudine consecrare. Hujus mandati Nunci fuerunt i Laio Mus Episcopus mintoniensis Roc Exivs Serberiensis, in io re Mus aniensis', cum Diesseberi Abbate me onager, a Rege ad Ans rLMv M. Respondit ergo ANfELMvs Si ex me rogaret quatenis pro suo amore ipsum Abbatem in Ecclesia sua ordinarem fortassis facerem , ea cons eratione, eo intuita quod Antecessorum mearum , juris Dices mei est indisserenter per Angliam bicani voluntas tulit, Episcopale assicium administrare. Nunc autem quia mandat, idFaciam ex consuetudine, dico consuetudinis illud non esse 'o At illi,s contra fidem nos esse dinoscitur, emnino vult ut in sua sede consecretur. Refert, non omnia facienda sunt qua dei contraria non sunt Alio qui plura inconuenientia Ferent hoc quoque viae agitur quamuis, si feret, ei contrarium non esset, seri tamen ex consuetudine aean debet, eo quod nimis inconueniens esset.
117쪽
Ei quippe qui Canonica mihi est Ecclesiae nactra per omnia sollici debet,statim in I. contra ordinem fere m. Ad haec Archiepiscopus Cantuariensis prima est totis Anglie, Scotiae, Hiberniae , est adjacentium Insularum nec pro alicuius persona consecratione nisi solummodo Regis ac Regina sedem suam ex consueta ine egreditur. Si ergo ex vali ut ego eundem honorem exhibeam Abbati Saheri Auc,rirrui quem bi parem eum vultus regno sua facere sibi aeuod ne sat consulo sicut ei cui dem debeo, uatem se ab hac voluntate cohibeat. Re ete nim vera dico quia si unquam tanta inordinatio in Anglia facta fuerit, non modo Regis Archiepiscopis, Episcopis, Principibus , se toti regno grande opprobriumio erit. Dixerunt. Eia, s eum in sede sua ei ditiare ictis rationibus actus , non vis, mandat ut in sua Caprum cui ipse praeceperit. rem quem ego gratia quidem aiunt, mastet, ut illa eum tu ipse consecrares. Dixit Si hoc fecero non nasiam in uriam faciam ipsi Domino meo meam quippe non est,in Capen ejus Misesem celebrare nis quando ipse debet a me Coronari. Dat si hoc facio pro Abbatis consecratione Regius honor vilescet, O deinceps mei exemplo exractur pro consuetudine quod hactenus flat arui tempore pro salo Regis honore verum quia ipse vult ut proxime consecretum, eo quod nondum confirmato Abbate fluctuanta res Abbatiae, Si voluerit, hic in Capelia Hostili mei eum ordinaio, quoniam undem mihi facile non est pro tam leui re hac viae Cantuariam ire. clata sint ista Regiri approbata ratione AusELM in laudauit ut omissis cunctis objectionum ambagibus Abbas sacraretur, uti dixit, Ares a L Mus ordinauit i .
tur illum Zil. Martii , quinta seria primae septimanae Quadrageliniet nudrambetham in Capella Res ensis Ecclesiae ubi tunc Auset Mus erat hospit j-tus. Accepta ab eo proselltione, ex more, qua se Ecclesiae Doros ruensi r-chiepiscopis ejus anonice per omnia obediturum promisit. Id ergo qui affuerunt multo honestius ipsum Cantuaria potuisse sacrari dixerunt, , quod major honor esset Abbati, requirere Patrem patriae pro benedictione sua iiis Metropoli sede quam in Capella Rufens Ecclesiae. Inter haec ANs Mus misit Domino Papae Epistolam hanc.
PAscis Axi Domino Patris uerendo summo Pontificia, s CL-
Mus seruus Ecclesiae Cantuariensis debitum obedientiam cum orationum assiduitate. Non debeo tacere excellentiae vestrae, quod peream Dei gratia operatur in Angliae in Normannia. qui dominatur Anglis ct Normannis obedienter scipiens pestram iustionem Inuestituram Eccle- furum renitentiis multis, omnino deseruit, quod ut faceret RoaER Tvs Comes de Mellente, in Ri CHARD vs Redueris, ut fideles Ireprict filii Ecclesiis veritato tenuei moniti vehementer institerant. Rex ipse in presione eligendo nullatenus propria utitur voluntate, sed religiosorum se penitui committi confici de me autem quantas debeo gratias paternae be
nignitati cstra scribendo non suffleio reddere, sed eas in charta cordis mitscripto legi idue cum enim sicutsera vestri dilecti fratres nostri a t-
LiELMvs BALDwINus, retulerunt, Intae meae corruptibilis curam
ne cito deficiat tam beesigna solicitudine mihi gerere r.ecipitia, non modicum pietatis affectum m agnitudinem vestram erga paruitatem meam haberemonias stratis. Omesipotens Deu vitam vestram nobis in omisi prosteritate diu custo t.
Hanc Epistolam idcirco placuit huic operi admiscere . ut ea teste monstraremus quae de in uestitutis Ecclesiarum diximus rata esse.' Ad quam etiam
118쪽
u in statutum est, ut ciui ad Episcopatum electi erant, Cantuariam lient, caei, ibi dignitatis ipsius benedictionem ex more susciperent. J L IE L MI Itaque intoniensis R. Serbericos ac RONE L Mus tunc nuper
Ecclesiae Uercardens restitutus Episcopus, quorum supra meminimus , necnon wiLLIEL Mus qui Legatione Regis fungi solebat, tunc autem Exece res Ecclesiae electus Episcopus , O Anus quoque lamoetates Ecclesiae quae in Gualis est similiter electus Episcopus, simul Cantuariam venerunt, oc in I ominica die quae fuit tertio Idus Augusti pariter ab Ans ELMo consecrati sunt, ministrantibus & cooperantibus sibi in hoc ossicio suffraganeis ipsius seclis G Axv videlicet Archiepiscopo Eboracens, Roa et Lincolien iosi Episcopo I inuri Batheniens , HEO To oraricensi ruo Co Ceurensis correns Dunelmensi. Ipso die
priusquam eorundem Episcoporum consecrationem ANfEL Mus taceret,
praesentibus cisin Epitcopis qui conuenerant iuxta mandatum Domini Papae nam hoc ei per literas olim mandauerat reddidit E ALDwino virgam Pastoralem Abbatiae de Gamesei quam ut supra meminimus perdiderat in Concilio Lundoniensi. In subsequenti etiam quinta seri , sacrauit in ipsa sede, os rarus Monachum Coenobi Sancti res a Cinesmona eri , ad Regimen Abbatiae
Ordinatio autem Abbatis Sancti Avcvs rini per id temporis ea causa ut ita dixerim dilata est, quod ipse qui in Abbatem scilicet Huo Monachus Ecccensis , electus erat, nondum sacros ordines habebat Ordinatus vero est ad Diaconatum ab Archiepiscopo in Capella sua Cantuaria cum multis alijs. in jejunio septimi mensis, inuem ad Presbuteratum ira L M, Exoniens Episcopo in eadem Capella, jejunio decimi mensis AnsgMes enim infirmabatur , partim ea re partim propter imminens festum Natiuitatis Christi, Cantuariam ad Ans ELMv idem Episcopus jussus venerat. Post haec cum A, C et res ordinationem ipsius Abbatis accelerare vellet, eo quod res Ecclesiae pel Tum ibant in cotidie in sui diminutionem intus inextra deci Sodebant , voluit ut praedictus Episcopus eum in Abbatem ad Altare Christi Cantuaria solemniter se astante consecraret. Sed ubi Monachis Saneti A v
et v s' i mi res innotuit, ad contra dicendum animati sunt. Nam Ecclesiam Iliam priuilegia habere commentati sunt per quae Abbatem suum non nisi in sede sua ordinari debere manifesta allegatione te probaturos asseruerunt. Duramuit autem hac fibula illorum diebus nonnullis. ANs rLMo nullatenus assertioni eorum cedere volente. Tandem in initio quadragesimae cum A, C L
M, s juxta Lundoniam pro colloquio Regis veni et, quidam ex ipsis Mon chis quos ad rem exercendam ij qui domi remanserant pari voto selectos eo direxerant, omissis priuilegijs suis quae nulla vel non rata a Reges Principio obus comprobata , Iunc damnata per suos aduocatos Regi persuaserunt, ut
Ans LMo mandaret, Abbatem in Eceles Sancti Avcvs Tint, ex anti, qua consuetudine consecraret Hujus mandati Nunci fuerunt Wi lac Mus Episcopus inintoniens , o Roc Exivs Serberie S, ix Li L Mus Exoniensis , cum Ziesseherio Abbate in monager, a me ad Aus L M, M. Respondit ergo ANfELMvs Si ex me rogaret quatenu pro suo amore ipsum Abbatem in Ecclesia sua ordinarem fortassis facerem , ea constu- ratione, eo intuitu quod Antecessorum mearum , juris fuit est mei est indisserenter per Angliam bicans voluntas tulit , Episcopale afficium a ministrare. Nunc autem quia mandat vis faciam ex consuetudine, dico consueta inis ceu non esse 'o At illi,s contra fidem non esse dinoscitur, omnino vult ut in sua sede consereretur. Refert, non omnia facienda sunt quae fidei contraria non sunt Alio quin plura conuenientia serent hoc quoque unde agitur quamuisus feret, ei contrarium non esset, seri tamen ex consuetudine aeon debet, eo quod nimis inconueniens esset.
119쪽
Et quippe qui Canonice mihi d Ecclesiae nos ra per omnia fuluci debet, abditis in hoc contra ordinem ferem. Ad haec Archiepiscopus Cantuariens prima, totis Anglie, Scotiae , Hiberniae , est a jacentium Insulatum nec pro alicuius personae consecratione nisi solummodo Regis ac Reginae sedem suam ex consaeta ine egreditur. Si ergo ex volt ut ego eundem honorem ex beam Abbativa, vi Avo us Trui quem si parem eum vult in regno sua facere sibi ae ad ne fiat consulo sicat ei cui dem debeo, diuatenues ab hac voluntate cohibeat. Relate nim vera dico quia si unquam tanta inordinatio in Anglia facta fuerit, non modo Regis Archiepiscopis, Episcopis, Principibus , est toti regno grande opprobriumici erit. Dixerunt. Eia, s eum in sede sua ordinare, istis rationibu actus , non vis,nia a vi in sua Capella se praesente, issum ordinari permittas ab aliquo visoporum cui ipse praeceperii. Respondit. Curticam ab alio viscopo ordinari permitterem quem ego gratia Dei, pro me jure uti debeo, orcinare potis sam Et foequidem aiunt, mal et, ut illic eum tu ipse consecrares. Dixit Si hoc fecero nos nasiam in uriam faciam ipsi Domino meo meam quippe non est pesta es. Misesam celebrare, nisi quando ipse debet a me Coronari. Ilai si hoc facio pro Abbatis consecratione Regius honor vilescet, ese deinceps mei exemplo ex etur pro consuetudine quod hactenus sebat Fatui tempore pro salo Regis henor is erum quia, ipse vult ut proxime consecretum, eo quod nondum confirmato Abbate fluctuantra res Abbatia, Si voluerit, hic in Capesta Iositi mei eum ordinabo, quot tam cuidem mihi facile non est pro tam leui re hac vice Cantuariam ire. Relata fiunt ista Regiri approbari ratione AN se LM in laudauit comissis camelis objectionum ambagibus Abbas sacraretur, uti dixit, Arescet Mus ordina ilics,itur illum i Til. Martii , quinta feria prima leptunata Quadragesiniae puch Lambetham in Capella assensis Ecclesiae ubi tunc Ares a L Mus erat hospita, tus Accepta ab eo prosessione, ex more, qua se Ecclesiae Dorosernensi Archiepiscopis ejus Canonice, per omnia obediturum promisit. I ergo qui affuerunt multo honestius ipsum Cantuaria potuisse sacrari dixerunt, quod major honor esset Abbati, requirere Patrem patriae pro benedictione sua iiis Metropoli sede quam in Capella Rufens Ecclesiae. Inter haec AN CE L M, smisit Domino Papae Epistolam hanc2PAscis Axi Domino Patria, Reuerendo summo Pontiaci ANfEL--vri reuus Ecclesiae Cantuariensis debitum obedientiam cum orationum . iduitate. Non debeo tacere excellentiae vestrae, quod peream Dei gratia operatur in Angliad in Normannia. Rex qui dominatur Anglis Normannis obedienter scipiens estram iussionem Inuestituram Eccle-sarum renitentiis multis, omnino est' uit, quod ut faceret RoaER Tuscomes de Mellente, e Ric HARD vs Redueris, ut fideles vestra ct sit Ecclisiae veritatu attracti monitia vehementer institerant mei ei presion eligendaena utemu propria utitur voluntate, sed religiosorum se penitui committit con filio de me autem quantau debeo gratias paternae be
nignitati vestra scribendo non sufficio reddere, sed eas in charta cordum i scripto lego assidue cum enim mulserati vesti dilecti fratres vcstri Wi L
LiEL Mus BALDisi Nus, retulerunt, statae meae corruptibilia curam
ne cito desciat tam benigna solicitudine mihi gerere r.ecipitis, non modicum pietatis affectum magnitudinem vestrum erga paruitatem meam haberemon ii frates. Omnipotens Demittam vestram nobis in omni prosteritate diu custodiat.
Hanc Epistolam idcirco placuit huic operi admiscere , ut ea teste monstraremus quae de in uestituris Ecclesiarum diximus rata cile. Ad quam etiam
120쪽
H x correctionem Mellintimi Comes pro literis quas ei ut supra scripsimus Papa direxerat perductus suerit, hujus testimonio dcsignare , pari voto cordi sitit. ' re etenim vera ab ijs in quibus olim versatus fuerat quadam ex parte mutatus erat squidem justi amator istis Consilium, illis auxilium , aliquibus v. . trumque , juxta quod ratio exigebat, saepe exhibebat. Rex ipse His C e uri illius Consilio, in regni negoti js praestantius inefficacius caeteris credens, deiuneti fratris sui Regis vestigia, sequi, sicut fatebatur, perhorrebat Attamen praelatus Comes nec Anglos diligere nec aliquem illorum ad Ecclesiasticam dignitatem prouehi patiebatur. Supra memorato G v Nnvcrrio essens Episcopo de hac vita sublato, o An sit Mus ad eum sepeliendum jam iuit , qui obsequio sub magna tu
gentium Monachorum , Clericorum , ac Laicorum multitudine decenter ex
pletosi res ipsius Episcopi sicut expedire melius intelligebat , ad opus Scies intus o extrari suas videlicet, ordinauit Bacculus autem Episcopalis Cantuariam ab E, Monacho Resse's, qui ejusdem Episcopi Capellanu extiterat pro more delatus est in praeientia fratrum super Altaret,
Inter ista Rex HEN cu considerans, totum pene Regnum in grauem aerumnam multis ex causis decidisse, per consilium ANfELM e Procerum Regni operam dare instituit qualiter aliquo modo . mala quae pauperes maxiero me deprimebant, mittigarentur. Cujui boni exordium gnarus a sua Curia cae .piti Tempore siquidem fratris sui Regis hunc morem multitudo eorum qui Curiam ejus sequebantur habebat, ut quaeq; pessundarent, diriperent, Ac nulla eos cohibente disciplina , totam terram , per quam Rex ibat deuastarent. I. i. Misi accedebat his aliud malum plurimi namq; eorum sua malitia ' debriati dum reperta in hospiti js quae inuauebant, penitus absumere non valebant , ea autatiorum per eosdem ipsos, quorum erant, pro suo lucro ferre, ac vendere, aut supposito igne cremare , aut si potus esici lotis exinde equoruni suorum pedibus, residuum illius per terram effundere, aut certe aliquo alio modo disperdere solebant. Quae vero in Patresfamilias crudesia , quae in uxores ac lilias dio eorum indecentia fecerint, reminisci putat Has ob causas quiqui, praecogni
t Regis aduentu sua habitacula si icbaiit, sibi suisque quantum valebant, in sylvi vel alijs locis in quibus se tutari posse sperabant, consulentes. Huic malo Rex Hi si ci ebri mederi desiderans , indicto edicto omnibus qui aliquid
eorum quae deti fecisse probari poterant, aut oculos erui aut manus vel pedes
vel alia membra constanti justitia strenuus iaciebat amputari Quae justitia in pluribus visa , caeteros intcgritatem sui amantes, ab aliorum laesione detora Item Moneta corruptata salsa multis modis multos assigebat. Quam Rex sub tanta animaducrsione corrigi statuit ut nullusniu posset deprehendi te o sos denarios faceres, aliqua redemptione , quin oculos desinferiores corporis partes perderet, juvari valeret. Et quam saepissime dum Denari Eligebantur,
sestebantiir rumpebantur, cspuebantur, statuit, nullus Denarius vel Obolus-integer esseti Ex quo facto magnum bonem ad tempu; toti Regno creatum est. Haee, in saecularibus ad reseuandas terret aerumnas, interim Rex faciebat. Diuina nihilominus ossicia quoniam indigne per quorundam Sacerdotum manus eo usque tractabantur, sollicitui institit ut d ipsa suo ritu caste celebrarentur. Multi nempe Presbyteroriam statuta Concilii u afterum , necne vindictam quam in eos Rex exercuerat, quorum supe ius mentionem fecimus, postponente , suas formina retinebant aut certe duxerant quas prius non habebant soQuod incontinentiae crimen Rex subucricta cupiens, adunatis ad curiam suam in solemnitate Pentecostes apud Luiamiam cunctis majoribus Regni de negotio cum N se in Archiepiscop, caeteris Episcopis Angliae tractauit,
eosque ad malum illud extirpandum regali Authoritate atque potentia fultos