Eadmeri monachi Cantuariensis Historiae nouorum siue sui saeculi libri 6. res gestas quibus ipse non modò spectator diligens sed comes etiam & actor plerunque interfuit sub Guilielmus 1. & 2. & Henrico 1. Angliae regibus, ab anno nempé salutis 1066 a

발행: 1623년

분량: 246페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

noluit, suis spoliatus Lugduni remansit, degens, circa saepenominatum venera H bilem H, a dira, ipsius Civitate Antistitem anno integro de mentibus qua tuor. Quae autem mala ex hoc diutino exilio ejus per Angliam quaq; emerserint, vel cujusmodi studio illius ipsum exilium , multi reditum illius desiderantes , eaq; re in us rei ipsius veritatem considerantes , a Ipserint, melius puto liquebit si aliqua ex ijs quae illi a religiosis viris ac Deum amantibus scripto mandata sunt, nuic operi paucis infigo. Scribit itaque ei quidam Se vus Dei sic.

Domino venerabili sanet Patri NfELM Cantuariensi Ar chiepiscopo, Illius Adratissimus inomnis familia Bonum famulus, lasDomino salutem considerata loci nostris sensus inopia, meri: d creuisse potuerim, Patersancte, ne verbia simplicioru ingenii semel vel iterum impedirem studiumsancta mento tuae in quo Resigioni insigne refulget, is

quidam si tende ruirtutis comes, torsapientia Attamen extossit me, etiam supra me tranqui a Si beata gratia opinioni tuae quatenus tibi quali cunque es dirigatur sermo nos re non ut te doceam qui vix hamis indiges doctrina,

sed ari tecum no rum se tuum reminiscar dolorem. In cujua, hi sermoniau exordio eo pacto convenire postulo tam reuerentia tua, ut liceat mihi interim Unilicare dulciorespartes pie objurgantis non amarara fraudes Atlantia. Sanesctitatem quippe tuam nosse velim quod animos nostros quorum in te lectui idem ecti oderatior tristitia absorbeat de absentia tua qm, ni fallor, filius nasii ades periculo, it saltem te consertem filiorum discrimini exhiberes, quam napi, quodammodo G Ecclesiae oblitis iniuriae absens permittas Nos turbari ab hostibus impuroo crudelibus, qui necpudicit parcantet saluti. Ego plane te, Patersancte, eo ipso in felicem arbitror Nam qui era sanctae id se ducia in tuas i nunc veteri Angliam tam inopinato hoste pigeret, quan tum ingem ceres, quantum assectaressuccurrere, vel subire vobiscum nouae

acerbitatum genera Sponte tua nullo penitus cogente ereptus es periculis,

pria,fortasse ne sentire quae Nos perpeti, tr quod ruimus Ursectare cogi mur,sublimari ad sacros ordines quosdam decurialibus quibus nec Canonica electio, nec iustitia consentit stupvam dubium non est si eosdem rimi LGl D liarius qui Christus emi iactu iura admitteret, neque posse perpetrari

quae quotidie cernimus in Provincia nostra, Principum iviustam crimmitem Taraniadem rapinas pauperum, damna Ecclesiarum, adeo ut locus corporis manstumis Domini libertatem amittat Gemere viduas,fere fenes incommoda ua, eo quod eripiatur ei satis angu la, quam hiemerentur, victus iuportio Rapi virgines. illicita incestari concubitu, quod omnium primura malum est, ad dedecus bovestatis nostrae, Sacerdotes Mores ducere Et exceptis his, alia perplura flagitia quae nefas ei velim bile meminisse aut retu-ῖ . biodsi dissensatianis Ecclesiasticae regulam ct antiquae consuetudinis oravem sollicita studuisses consideratione pensare, nec tibi aliqua exulandi causa surriperet, nec alii octagone tua absentia tam grave di crimen incurroso rent Itaneputas inimicorum Dei contumaciam in sectere, et i nec Deo crederent, uec veritatinis inuiti locumpraeberent Eua vero rasione ad hoc Paternitas tua agi iret, ignoro cui enim regendam nauis suscepit, tanto am

plius nec se eir vigilet, quam ampliuspracella timet. Sed tunc fortasio

102쪽

pro sola voluntate uidentium fugisse pudebit, cum videris ante Tribunal et Christi ducentes choros animarum illos sortissimos Minigressu arietes, qui u

nec 'ia nocuit, nec alicuiui terror in fugam vertit quam beata erit tunc memoria inter caeterosiouisanctissimi Patris nos rLAM 3 Rosii qui, sicut narrat Ecclesiastica historia, non erubuit THEo Dos Io Imperatori in faciem res itise e pro reatus imina Ecclesiae illi denegasse quid non imp traret talis assectus, C tanta cosantia Etiam, Patersancte, si quissiam in- carceratam ct amictum euisceraret, hoc modo recessisse non debuerau. uan toto magis cum nihil horum expertus fueris, nec Sedes tua tibi negatam, sedpro no verbo cuiusdam NdLLIEL Mi fugere decreui ii, , relicto hoste, dilaceranda impi, oues tuas mi isti Pudet ergo quod euenit recolere , quo niam omnes illi'elpene omnes,quos Ecclesiarum praesens aerumna expectabat ad suae necessitatu solatium, occasione timoria accepta magis eligerunt tecum succumbere quam frustra sine te re ere aeuid enim facerent quibus Pater deerat, inquibus caput non suppetebat. Proinde admonenda eli Sanctitas tua non erudienda Iu matures aurirentumsanctae Matris Ecclesia depella oppobri iaum, o aduersus hostes nosti os jam penetralibus in Flentes, festinum Aretendari auxilium Licet adhuc morbum ei cere, dum in superficie vulnus videtur apertum. Scio namque si ad Sedem tuam redire vela in promptu multos, ut aiunt, reperies qui tecum partes Dei Miriliter defendant, nisi eneruauerit eosta Paternitatu defectus. Si Angliam, uti audiuimus, si pendere me excommunicare volarem quid ego fratresfrius, faciemus qui semper tibi ob dire praeposuimus, remandare quas digneris. Vale.

Cum igitur haeci nonnulla istis deteriora , exulante A, per friguam fierent, quidam malorum magnitudine afficti , Regi insisterent, SQ ut ipsum, scilicet Patria Patrem, qui ea corrigeret revocaret, ipse, tam religiositate viri inductus quam .immanium malorum exuberatione animo consternatus, fieri quidem de reditu viri quod petebatur se libenter veste fatebatur, sic tamen ut paternarum Consuetudinum nihil sibi ab eo ulterius derogari ulla ratione pateretur. Vnde nobis adhuc Lugdum degentibus, Nunci Romam abi ipso Rege directi sunt qui modis omnibus abstrarent Apostolicum ad hoc deducere ut Anst LMv c selia redire ae Regiae voluntatiIuberet cunctis subdi obedite. Ad quod dum minime illum flectere pollent, sicut venerunt insecto negotio reversi sunt e In diebus illis Gu Lo Episcopo Parisiacensis de Roma veniens ad Nos, re ' liquias corporis beatae Martyris carica sibi Romae datas attulit, unde mihi in praesentia Patris Ans ELMI partem aliquantulam dedit. Quae pars dum admodum parva mihi visa fuisset, rogantem merit donum Antistes augeret, ANfEL Mus compescuit, dicens sufficere quod habebam Cum enim, inquiens, os ipsum de corpore illim sit, donec eo caruerit, integritatem sui non habebit. uapropter si illud digne servaveris et .minauem in qua potes ovotione in illa servieris, tam gratanter of ita tui muni accipiet quam si toti corpori cie servires Adquievi dicto, quod acceperam diligenti custodia servo. In secundo autem anno adventus nostri a Roma Lugdn m , ipse Papa coacto Laeteranis generali Concilio, Comitem de Meletento , cujus siepe superius habi Sota est mentio in complices ejus qui Regem ad Investiturae flagitium sicut dicebatur impellebant, necne illos qui ab eo Investiti Perant, liminibus sanctae Ecclesiae judicio Spiritu sancti repulit in hoc ipsum per Epistolam quam ecce subponimus in sub celeritate innotuit.

103쪽

PAscis Liri Episcopus Servus Servorum Dei . Venerabili rare mav vi Cantuariensi Archiepiscopo Ans ELMO, Salutem S A Ula caris et Senedicticvem De illata tibi injuria membra Eccle non modicum patiuntur quia , sicut dicit Aposoluet, si compatitur bum membrum compatiuntur si caetera meiana iacet enim corporali leperemur praesentia , mnum tamen in capiete sumui. Tum nam injurias ac repulse aeque aere stram diriami I. I etiamnes Iehementer afli'it quod tua religio regno

, est Anglico sibi enim sunt e Pastore, ira Lupi rapit En

disserpit. Iccire de tua ad eos reuersione mora quibui possumui labor me. Unde in concita nuper habito ex communi mirum. Coepiscoporum sententia deliberatum est, in Rema Consiliarios qui ad Dueli turaesagitium cum impetant di eos qui ab eo Mesiti sunt ab Ecclesiae luminia Merepellendos, etsi de libera facere conamur Ancicam stuam nimirum sementiam nos Sancti Spiritui iudicio in Comitem de Mellent, eius compsee promulgavim , ct eandem ipsam in eos qui sunt Inuestiti a Rege eiusdem Sancti Spimis luci confirmamus. vero sententia ea ex caui se dilata es, Dos ad Nos Nuntios in praeterit Paschae tempore debait destinare. Dat Lateranis VII. I l. Aprilia.

Hanc igitur Epistolam postquam Ares Mus suscepit, inspexit, intellexit amplius frustra Lugdum Romamm opem praestolari, praesertim cum iam saepenumero ipsi raram sedis Antistiti Legatos ' literas de sui negoti con- si mratione transmiserit , dc eo usque nil nisi quandam quasi consolatoriae expectationis promissionem, de termino in terminum , ab eo meruerit. Tertio quoque literas suas Regi Anglia, pro suarum rerum resaestione direxerat, nee aliquid ab eo, si quod blandientem sibi dilationem ingereret , responsi accaeso erat. Consulto itaq; venerabili praefato Lai in ii Civitatis Episcopo Zὰ dano Frauiam petiturus decessit moerente super hoc Pontifice ipso&omnium

populo terrae.

Cum ergo Cluniacmn ad Caritatem , quae Cella Climacemis Coenobii est venissemus, didicito, Comiti am Mefensem, majoris icti EL Mi Regis filiam,nomine AD L M, apud Castrum suum B sum infirma

tistite multis erat, oc obnixis precibus per internuncios interpellatus disposuerat, dira sum abijt ad Comitissam, omnem cujustibet vituperi notam pro suo more ubique devitans Ipsa siquidem Comitissa in pluribus ei tam in hoe , quam In alio exilio ejus magnifica liberalitate ministraverat, eumq; sicut virum sanctum, ac resigiosum vitae sux, post Deum , institutorem elegerat atque tutorem. Si itaque illam extrema ut dicebatur agentem paterna praesentia non visitaret , notam justae repraehensionis non evaderet. Igitur via ad illam venimus, eamq; languore sopito serme convaluisse invenimus , detenti ab eo in ipso Castro per aliquot dies decentissime sumus. In quibus diebus cum verba saepe inter se consererent Antistes ulla , Antistes illam pro suo ossicio studiose ad bene agendum instigando, Illa Antistitem pro vitae suae qualitatibus ut Patrem, quae inquirenda esse sciebat, interrogando E L M, iratissa causam reditus sita Franciam ab ea inquisitus innotuit, Sc quia Fratrem, ipsius Hennic Mevid licet Regem, cutorum pro iniuria quam Deo sibiq; jam per biennium cultra fecerat excommunicare veniebat , non celauit Quod illa audiens, staterna damnationi vehementer indoluit, ac, ut illum do tius Pontifici concordaret, operam dare disposuit Egit ergo apud virum ut

innotum secum pergeret.

104쪽

I Eo tempore ipse Rex in Normannia erat, ipsamq; pene totam suae didonigv subegerat Potestas nempe Ros Ex vi Normannorum Comitas atris scilic h ejusdem Regis ita cunctis ea tempestate viluerat, ut vix ullus pro eo quicquam sacere vellet, quod pro terrae Principe quaq; gentium fieri solet Pium etenim Corin terrenarum rerum minima cupido quae in eo juxta vipebant hoc

ei pepererant. Omnes igitur ferme Normannorum majores illico ad Regis ad ventum, spreto Comite Domino suo , ex fidem quam ei debebant postponentes, in aurum argentum Regis cucurrerunt, eique Civitates, Castra, o Vrbes tradiderunt. v

Cum itaque Rex per Legatos Comitisse Nar LM adventum, inquam Io obrem relicta Burgo i Franciam venerit, accepisset, qualiter animum viri proposita intentione deflectere posset, perquisiuit. Inito igim cum suis Consilio , permuncios deprecatus est Comitissam, quatenus ad loquendum sibi virum Aormanniam duceret , pollicens se in multis de quaerela pristina voluntati ejus, pacis gratia, condescensurum. Quid plura Statuto termino Archiepiscopus Comitissa in Castrum , quod i Multa vocatur , pro Colloquio Regis uti petiuerat una venerunt, legem vehementi haudio pro adventum CE exultare, ac non parum a pristina seritate deicendisse repererunt.

Deinde habito inter eos Colloquio rares LM v Rex de redditibus sui Pontifidatus re vestivit, desin pristinam amicitiam utrinq; recepti sunt. Quibus at dam igitur ad hoc sollicite operam dantibus ut Antistes statim, Angliam remearet , Rec annuit , sic tamen ut nulli eorum qui a se Inuestituras Ecclesiarum susceperant vel eos consecrauerant, suam in aliquo communionem subtraheret. Cui conditioni AR LMus minime adquiescens Vobedientiam videlicet Papae in nullo praetergredi volens extra, Angliam manere delegit,

donec illi quid ad ipsum Negotium , de quaedam alia de quibus inter eos illa

vice convenire non poterat determinanda ex condicto Romam mittendi erant,

revers fuissent. Haec autem inter ipsos acta sunt anno tertio exitus nostri det tiliarii. ΚL Augusti. Pro magna itaque exultatione quam ex hac reconciliatione ANNO MIRex concepit apud se , videres illum quamdiu in praefato Castro morabamur, non facile pati ad se venire v, , sed quotiens erat aliquid inter illos agendum semper ipsum ire ad A, LEAE A M. Iam enim multis in locis per Angliam, Franciam, atque Normanniam, fama vulgaverat Regem plum ab NfELN proxime excommunicandum ' idcirco et utpote Potestati non adeo amatae multa mala struebantur, quae illi a tanto viro excommunicato effcatis inserenda putabantur. Quod ille sciens versam a se viri sententiam magnifice laetabatur. Deniq; omne malum quod eum expectabat avertam o, ab eo versum est, reverse in amicitiam ejus ANs Mo. Itaq;vt homo citius in Epistopatum suum ad suorum exultationem ac totius Pa triae releuationem rediret, pollicitus est Rex ita se uncios suos Romam destinaturum , ut in proxima Natiuitatem tristi Curiae suae , sare, vis in Amalia posset adesse. Misit super hae in t Angliam literas praecipiens ut omnes res c homines ANfELM ubicumq essent, in pace essent inquiete nec ullus eos gravaret aut implacitaret , sed ab omni debito liberi , quae tenebant cum honore tenerent ac in cunctis ad nutum Ares Et Mi iussionemq; penderent. Haec ergo dum hominibus ad Archiepiscopatum pertinentibus innotuissent mox quoddam quasi insperatum jubar solis illis emicuit, quod illos

a pristinae oppressionis imamnitate 3 tenebris non modicum ejecit. Cum posthac ANfELMus eccense Coenobium, o Rex Angliam remeas.set, ortis quibusdam occasiunculis, Legati qui Romam mitti debuerunt, diu vltra statutum terminum morati sunt. Vnde vehemens admiratio multorum corda concussit, arbitrantium tantam de reditu viri dilationem Diaboli esse seductionem Maperte videntium immanem totius Christianitatis in Anelia esse

105쪽

elle destructionem. Quod melius ut puto liquebit, si quaedam scripta de hi j v xi . . quae ad os in hac mora a quodam non contemnendae auctoritatis viro transtrusi sunt, breui subinferam. Scribit itaq; inter alia A. ΚArisiime Pater se Domine, quamuis optime sciatis quid facere debeatis est quid facere velitis , videtur tamen omni fere homini fana sensu sapiens , omnino nihil aliud esse id quod inter vos est Regem sub tam morosa expectatione agitur nisi Diabolica fraudaretras , est Zudens disii , est ut manifestius dicam totius Anglorum Ecclesie ac Religionis ac Legis Chriae lana cotidiana diminatio Ad summa fructio. Eccle arum nam h quae

tam diu manent Pastoralibus viduata posses iones diripiuntur , ordo sanctae Religionis is eis neglectus annilitatur. Legis Christianae Rectores non jam e- cIores sed praecipitatores , ae iuxta Regia voluntatis arbitrium , ct suam li- Liam , prae omnu Iustitia sani essecti subuersores. De Clericis quid dicam qui circitur omnes reuolati sunt ad iniquitatem pris inam V uid de Laicis

Ipsi quippe , sed Principes maxime , vix nisi ex propria parentela conjuges sibi accipiant, clam desto anc, Asonsatas contra Legem Ecclesiam scienter tenentes sibi defendant , De Sodomitis vero quos ipse in magno Concilio usi ad

paenitentiam se confestionem excommunicastis , ac de Crinita , quos in Paeto schali pasmodum solemnitate Pontificali sola redimitus , coram uniuerso populo a liminibus sanctae Ecclesia remouisis quid dicendum ' cum vi deberetis non subuenitis , nec vel una in toto Regno exinat, qui haec et alia multa Deo est omni fera Dei contraria vice nostra reprehendere audeat aut emendare contendat. reis veritatem vultis avdire fateor omnia haec multo detersiis fieri, quampo in scripto edici, in tantum vi ipse etiam ex tegetur nunquam tantae fortitudinis nequitiam in patria cla fuisse, sicut modo est. Haec autem omnia procul dubio vos solum reficiunt, est et eura sanctitati imputantur. Videte igitur inimiendit oneri quod suscepissis cui curam eius vectri loco dissonenaam commi- suis, quando Vos qui talibus baiare constituti euis, pro nihil , tam ius. Regno, 3o in quo exercentur, ab iis. Considerate quod si vobis placet, si cor eiurum ita salirato vacat est si in tanta securitate euri iam conuersamini, vi talibus animarum miserijs alia vigilantia condescendere non debeatis. Scio equidem

se bene scio vos optime Icire quid est qua facilis sed ipsum scite Frumper parum prodela Nobis. Fructum etenim commati vitilitate ex tam diuiniam negotio vestro nutam adhuc procedere videmus , mala autem solius rari occastione in Ecclesia est populo eiu undique succrescere, omia die consti-

cim s.

Et haec quidem ille vir tot mala exosus scripsit . autumans A, LE L-M non nisi propria voluntate ab ingressu LAnglia remorari. Sed reuera Rex HEM cvs nullo eum pacto ingredi patiebatur , nisi, postposita ut supera meminimus, obedientia Papae . Episcopi Abbatibus ex communicatis communicaret. Attamen Ausa LM Remis consistente illuc enim obnixis precibus Antistitis Ganonicorum ipsius laci deuictus iuerat. majori quam litteris queat exponi honores, festium occursu omnium id loci degentium sese tu circa pontificem, Massx magnam ossiciosa caritate detentus per plures dies ibi morabatur misit ei Epistolam unam idem Rex, quam ecce lubponimus.

Euerentissimo, di amantissimo Patri Ares ELM Cantuariensi hiepiscopo, HENRIcvs Dei gratia Rex Anglorum, salutem, totius bonae poluntate afeyum venerabilis Paternos tibi diglliceat mi eorum iter quos Romam ad negotium meum peragendum dirigere decreui tamdiu detinui. Quod mox ut Ni LLIEL Mus de Esta eluia si ad te perueneris, quem ad hoc negoti peragendumsicut D

106쪽

cret imus Romam dirigo, tibi expediet Te supplex igitur deprecoro deuo-

, ius exoros uti cum eodem ILLI ELMo, BALDwIN v de si nato Romam direm, ad nosIram rem tractandam, eli Deo volente Uiendam. Valet Ad hanc scripsit An sit,ivs Epistolam hanc.

Sm Charistimo Domino HEN Rico gloriose Regi Anglorum, AN-sELMus Archiepiscopis Cantuariaefidele seruicium cum orationibus. 2uod estra magesitudo me insutiliteris tam honorime tanto bonae vo loluntatis jectu silutat, gratias magna ago sicut debeo si uod autem tam suppliciter me rogatis dii non mihi illuceat quod Legatu Ipelier Romam mittendui tantum moratura aptis vestram precem, quantum in me est, conremnere non debeo, sed causa magis Dei in quam mea ride corde fideli, inbenigno animo vobis dico quod tacere non debeo. Mihi quidem aliquias Flicerenificum propter Deum displicet, non est magnum, sed displicere Deo viliquid , nullatenui es contemnendum mus non parum dissice Deo Di copum Foliari rebus suo, quod iam gratia Dei polia inistrante correxisti; sed Di opum egregari a suo officio, ct Ecclesiam a suo Di capa, ne causa 'quam Deut approbet, nimis graue iudicat inpedit itas animae laestrae qua- senui satagatis ut ego, qualiscune sim Spiscopus Ecclesia quam Deus glaemestra potestati custadiendam commendauit, ct Regno vestro in pace velira celerius restituar is mihi opportunitas attendi fecundum postibilitatem meamo Aio pro quassiporius sum diutius nat impediatur. Valde quos mihi in mendam es ne Deo dissi ceat, e me Dominus Papa ius e reprehendat, quia postquam vaso ego imul conueesimus apud Castrum quod vocatur Aquila in tam longo tempore non illi misi Legatum nostrum per quem quid de tantata ore inter Nos factum,. quia peragendum D cog fieret, ct ego eius Cons lium, O iustionem acciperem. Quapropter periculosum est mihi diu expectare vestram Legatum quem ante proximam Natiuitatem Domini sicut in verbo veliri intellexi Romam rediturum steraui, praesertim cum nescio quo Consilio quave ratione nastum terminum modo mihi conpunito syniam illiatur plus mihi debet esse de hoc quod ego talesia mihi commissa praesens esse

nequeo, quam de mussa terrena possessione, precor ut mihi asiquem proximam terminum nominato per iteras est a quando,o legatum frum M Omam iturum expectare, quia ego non audeo diserrenit multam dicam latina proximam Natiuitatem Domini quin meum gatum mittam.

Scripsit quoque saepe memorato Roonro Comiti de time ento tune temporis in nunc modum, utpote illi, cujus Consilio cuncta negotia sua ex

ipse disponebat.

ANfELMus Archiepiscopus Domino ct amico Ro3ERT C miti se Mellento salutem. Vos scito quia quando Rex Ego con- vanimus apti castrum Aquilae, Dictum fuit quod Rex hiere Leogatum Dum Romam pro iis in quibus concordare non poteramus visiphram ii minum Papam. Quod intellexi vita fieret, quatenui anteproximam mi vitatem Domihil patui rediret. Videtis autem quia Dominus meus ore hoc quod laua dixit Iarere moratur Sed hoc solum mandat mihi quiset iam meum cum eius Legato mittere apolebam, ne mihi dissiceat quia suus iam

107쪽

tum moratur, nullum mihi constituens terminum quando venturia est. Vnde 'd' i quidam opinantur et dicunt qaod sex, non mustum cum festinare, ut ego Rex.

redeam in Angliam , eae Actes Dei quam Deus ici custodiendam commendauit, quae iam fere per tres annos desolata est, suo viso Pastore eias redita O praesentia consoletur, e pro Consilio ani aes e qua diu priuata est, iuita qui hoc amanto desiderant latificetur C propter dico nebo quia valde timeo ne ipse super se prouocet iram Dei, et sper eos quorum Co lis differt, tam necessarie rei tam rationabili irecurrere, cum adultam hoc per- ' liveat, es facere poclit, Iu nihil perdat de iis quae secundum Deum ad Regiam pertinent potestatem. Sicut amicus oci sexu Archiepiscopus qualiscunquesta consul ici squi circa i amsailtrit non plus pudeantuatisfacere oluntati sua quam v=luntati Dei, quia Deus ahquando sat facie Iohintati

sitae contra voluntatem issorum qui hocsciunt. Consilit ergo obis,

pris quam Dius ostendat ira uam quam adhuc Albendit, expectans uti

miliemini ad volu tatem uam Deus dirigat eum, et consiliarios eius ad la

rum honorem, tr ad veram utilitatem eius. et Haec idcirco ita delcribimin, ut quicunque ista legit vel audit, plane intelligat cui mala quae in Angliam exulante Ares ELMo facta sunt, moramue exili ejus potissimum ascridere debeat. Itaque posthac missi sunt Romam,ex parte quidem ANfELMI, BAL D v I mvs Monachus, vir utique sanctae libertatis Ecclesiis , omnis boni noti mctui amator, , ex Restis, ILLI Mus saepe superius memoratus, pro

libertate Eceles sicut solebat acturus. Quas vero quantasve oppressione inter haec tota Anglica oppressa sit, dissicile uicti esse stio Rex enim ipse a Normannia digressis , quia eam totam eo quo supradiximus modo sibi subjugare nequiuerat, reversus in Angliam est, ut copiosiori pecunia fretus, rediens, qnodso residuum erat , exhaeredato fratre suo , sibi Iubij ceret. In cujus pecuniae collectione nullus in collectoribus pietatis aut misericordiae respectus fuit, sed crudelis exactio super omnes , ut nobis qui inde veniebant testabantur , de vit. Denique videres , sicut aiebant, eos quidem qui non habebant quid darent, aut a suis domunculis pelli , aut avulsis asportatim hostiis domorum penitus diripiendos exponi,aut ablata vili suppellect ile in summam penuriam redigi, aut certe alijs atque alijs miserabilibus modis asiligi, laruciari. In eos autem qui videbantur aliquid habere notis,excogitata quaedam foris facta obi jciebanVir, ,sic cum adversus Regem terrae defindendi se placitum ingredi non audie- hanc ablatis rebus suis , in gravem erumnam deijciebantur. Sed haec ab ali. . quibus leuia dictu fortassis aestimabuntur eo quod ista non solum se Rege Hi, mi em, sed .horum similia multa facta fuerunt sub fratre ejus, ut de patre taceam, Regem tot Mo. Attamen ista illis prauiora ta intolerabiliora visa sunt , quoniam mulio minus solito quod jam spoliatis de exhaustis auferretur inveniebatur. Ad haec et In Concilio Lundoniens societas Mulierum, ut in superioribus diximus, omnibus Presbyteris c Canonicis uti interdicta erat, ipsumq; interdictum, ANs Mo exulantes retentis vel certe resumptis mulieribus , a pluribus eorum violatum fuerat. Hoc ergo pectauium

Rex impunitum esse non sistinens tuos Ministros eos implacitare o. pecunias eorum pro hujus peccati expiatione praecepit accipere. Sed ubi perplures eo so rum ab illa transgressione sunt immunes reperti, pecunia quae ad opus Principis quaerebatur minorem quam exactores sperare poterant copiam admini lira-Dat. Quapropter mutata, immo super innocentes cum nocentibus sententia

versa, omnes Ecclesiae quae parochias habebant sub debito positae sunt, octana. quaeque indicia pecuniae quantitate, per Personam quae in ea Deo sentiebat M a redimi

108쪽

Hri uis ita credimi iussa est. Erat ergo miseriam videre. Cum enim exactionis istius tem.

h pestas serueret, de nonnulli quid ves darent non habentes , vel rem inauditam execrati nil pro tali causa dare volentes contumeliose raperentur, incarcerarentur, cruciarentur, contigit Regem ipsum Lundoniam venire. Adunati ergo, ut dicitur, ferm ducenti Presbyteri induti albis 3 Sacerdotalibus stolis, Regi ad palatium suum eunti, nudis pedibus, occurrerunt una voce misereri imploran tes. At ille forte , ut fit, ad multa diuisus, nulla ad preces eorum miseratione permotus est , vel saltem quavis eos, sicut homines omnis religionis expertes, responsi honestate dignatus suis obtutibus festinc abigi praecepit. Qui confusione super confusionem induti Reginam adeunt in interuentricem flagitant. Is Illa, ut tertur, pietate mota in lachrymas soluitur, sed timore constricta, ab interuentione arcetur. Ferebantur e tempore plura his, in hujusmodi per Angliam acta Sed Nos breuitati studentes pauca quae dicta sunt pro intentione praesentis opusculi sussicere posse putamus. Attamen dicendum quod eo usque mala super Angliam ipsis diebus munda.uerunt, ut ipsi Episcopi qui semper libertatem Ecclesiae kANfELMv eanadem libertatem subleuare tueriq; nitentem , ut ex superioribus intelligi potest, cum Principe deprimere nisi sunt, tantorum malorum immensitate compulsi, mandata resti. Mo cum epistola dirigerent, opem subuentions ejus pro . ni deposcerent, siq; illum amodo secuturos in Dei rebus ut Patrem promitte aetrent. Sed haec, ut opinor, esius liquebunt, si epistola ipsa subscribatur quam ei miserunt. Est igitur haec. Patri dilecti mo Aus xc Mo Cantuariensi Archiepiscopo GER ARDUI Eboracensis Archiepiscopus, Roarx rvs Cestrensis ab L- Nomicensis RADv xpuus tacestrensis , est LA, i-gorniensis Episcopi, iEL LMus intomensis electis salutem Susi-nuimiu pacem , ese ipsa longiuis recessio quastaimis bona , O inualuit turbatio.

Via Sion lugent, quia eas conculcant incircumcisi Templum maeret, quia intra Sancta Sanc orum est ad ipsam Aram irruperunt Lasci. Exarge tulim senex illa soMATHATHi As habes in Flus tuu virtutem I v v x, sirenuitatem Lo, Tm, , prudentiam SI MONO. Hi tecum praeliabuntur proelium Dominisse sante Nos appositus fueris ad Patres tuos, de manu tua suscipiemus haereditatem laboris lat. Sed jam non es ibi pigritandum. Ut quid enim peregrinam es oues tua sine pastore pereunt ' Iam apud Deum nulla tibi remane excusatio Te enim

nan salum subsequis est praeire jusseris parati ranas. Veni ergo ad os, cenicito, vel Nos aut ex Nobis aliquos ad te venire jube, ne dum seiuncti a te sumus in fini iram te partem inclinent eorum consua qui sua quarunt. Nos enim jam in hae causa, quae nos a se qua Dei suini quaerimus. Rescriptum ANfEL Maad eos. o

AN sat Mus Archiepiscopu/Cantuariensis, Amico tuo, Coo

scopo quorum litera uscepit,falutem condoleo e mente compatior tribulationibus quaa varo cclesia Angliae Vivetis,sed ad praesens secundum meam, Croesinam voluntatem subuenire nequeo, quia nondum quid O quantum considere possim sum certus, donecper Legatos nostros quos in proximo Roma redituros expecto, quid apud Dominum Papam essecerint cognoscam Donim tamen esto gratum mihi quia tandem cognoscitis, ad quid os perduxit, ut mitia dicam, vestra patientia, Si quia promittitis Somihi auxilium vestrum, non in mea sed in Dei causa, ct inuitato me non Lariter venire ad vos suamuis enim hoc modo facere non possim, quia Rex

non ita esse in Anglia adhuc nisi discordem a iussione Papa ct eius con

cordem

109쪽

eordem voluntati re ego novdum certi,sim quid possim , cui dixi, tamen Ni Iamo pro lsra bona votantate, o Epriscopali constantia quam promittitis, Ret exortatione quam mihi facitis. Vt autem aliquos ex vobis ad me 'venire Iaciam,scut posciris, ne, dum cuncti famul ab inuicem seruertant conmlium meam qui sua quaerunt, ad praesens non opinor oportere Spero enim is Deo quia nussui cor meum a veritate inquantum cognoscam poterit averterea in quia in proiiino Deus mihi, quid facere queam, ostendet, Si ego quam cistius potero vobis notiscabo Quid alitem vobis interim faciendum sit, prudentia vestra satis intelligit,sed tamen dico quia ego in quantum Jerando in Deo conscientiam meam sentio, pro redimenda vita mea non praeberem assem sum nes in Irum aut executorem eius mali me facerem, quod audio nouiter super Ecclesia Angliae promulgari. Valete .

Inter haec crebris de Anglia nuncijs Normanniam venientibus , id quod de Presbyteris Angis Rex faciebat nimis divulgabatur, di non solum hos qui insemia eius, verum ineos qui laude illius pascebantur, in odium c vituperiurn ejus adducebat. At Ans rLMus tam malam famam de Rege non ferens, cum tha 'U injuria revocare desiderans , scripsi ei de negotio semeli iterum , totiensq; responsi ejus scripta recepit. Quae scripta eo quo missa sunt ordine subter annotanda putaui , ratus ea futuris temporibus , exempli gratia profutura . si altior Consilio Deus non sedauerit in regno Anglorum quae sub oculis ejus hodie fiunt mixima mala. In quo tamen ab iis qui ista legunt vel audiunt petitum iri optamus, ne Nobis succenseant, quod cribendi Epistolis tantum occupamur. Negoti enim, quod manu versanius , quaedam magna pars est, nec totum alicuius rei ignoris partibus ejus, sciri potest. Ipsi-rum igitur Epistolarum textus hic est.

, TIENCiso suo orisiis Domino gratia Dei Regi Anglorum

Lut Area EL Mus Archiepiscopus caua arim deles omisiones cum mdeli seruitu. Ad me pertinet, si audio quod faciatis aliquid quod animae dies, non expediat, ut hoc vobis non taceam, ne, quod Deu avertat, Seu irascatur, O vobis, si facitis quod isti no placeat, is mihi pro tacitumnitate mea . Audio quod 'vestra excellentia Mindictam exercet super Presb teros Angliae Oforisfacturam exigit ab eo qui non seruauerunt praeceptum

citu, quod ego cum vestra fauore tenui apud Lundoniam eum alijs V piscopi , ct Gligiosis personii ouod hactenus inauditum inusitatum es in Scclesia Dei de sto Rege S de aliquo principe. Non enim pertinet secundum legem Dei hujusmodi culpam Mindicare, ni ad singulas Episcopos per sua Parachias aut O ipsi episcopi in hoc negligentesserint, ad Arachiepiscopum S Primatem Precor igitur vos sicut charissmum Dominum cuius mimam diligoplus quam presentem vitam eo oris mei, consul sicut vere meus corpori di animae vestra ne vos contra Ecclesiasticam Consuetud nemin tam graue peccatum mittatu e si iam incepistis, et omniv AH a-tia. Dico enim vobis quod alde timere debetis, quodpecunia taliter accepta,

id ut taceam quantum noceat animae, non tamen cum expendetur, adiuvabit

terrena negocia, quantum postea perturbabit. Denis os scito quia me in Normannia in pacem vestram susceptris S de Arab episcopatu meo me res Rissu, ct quod cura in Pindicta talis ofensae maximepertinet ad Archi episco-

110쪽

u D episcopatum , quoniam is sum Episcopu pro Firituali cara quam pr.

terrena possessione. Omnipotens Deu AS in hoc in in aliis actibus laeseri dirigat cor vestrum secundnm voluntate uam ut post hanc vitam peraducat vos ad gloriam suam. Amen.

HEN cvs Dei gratia Rex Anglorum , Ans rLM t rcnietiscopo Cantuariae, Salutem. In die Saci G. E conii apud Tuneb tiggemihi fuerunt deia, liter repas in tua Ain. Et per eas mihi mandam talia et nil multum miror quia quod feci credo me per te secisse. Et in die o

scensionu Domini habebo omnes Sarones meos mecum congregates , per consi- hamiseram ita conuenienter tui restondebo, quod cum tecum loquar non credo te

me insera leniaturum. Et quicquid i alias,scito ita tui, quicquid ira fece

rint, per omnes terra. tuas in pace permanserint.

SH Girissima Domina x Nitac gratia Dei gi Anglorum

AN SELMus Archiepiscopo Cantuariensis dele seruitium s deles nationes Gratias ago Deo, is dignationi vestrae quae in literis suis pro istis conuenienter, Fonsuram mihi dedo ride precatu eam fueram iudicris meis de Sacerdotiis Angliae Siro Dominum cutis confictum qmanet in aeternum' ipse vobis ocula respondere is facere quod isti ti-ceat, in inde deles disectores anima vestra gaudeant. De hoc autem qaod egi inliteris archis quod creditumos facere per me quod facitiis , pro certa scitote, mi Domine, quod no et per me, quoniam contra Deum facerem per me esset suapropter adhuc precor magno codeli assectu quatenui, in tali incepto, nullaia Confisi perfidiatiis. Valete.

HE leva Rex Anglorum, AN se LM Archiepiscopo Cantuariae s lutem est amicitiam. hoc quod mihi manda irae Sacerdotibu , scias sqquod ita decenter feci ut opinor secandum quodfacere debui. Aeetigi t

incognitum breui intervalla temporis me ira retaturum. Et ex quo tecum locv

im fuero, si qua commis in his, Ommpotentu Dei est tuo Cassio corrigam Teste in Loicie Cancellario apud Merlebergam. orichDum haec ita fiunt ecce qui Romam missi fuerant redeunt. Suspensus autem luerat ab ossicio Episcopali jam olim in E L Mus Archiepiseopus Rotomagensis per hos Nuncios intercesserat pro eo apud Dominum Papam Ares Mus Archiepiscopus Cantuarieras Mandauit itaque ei Dominus P pa, de causia ipsa quod faciendum intelligeret se vice faceret sciens eum auo Iustitiae semitis nullius rei interventu scienter flecti posse. Ivit ergo Rotomagum, d in Synodo Clericorum, quae tunc erat adunata , aduentus sui caullim exposuit Proseri lateras ILLHELMus Legatus Regis quas, ex partes postolici, de re Roma detulerat,in coram omnibus recitantur sic.

PAsci Areis Episcopus Servi Seruorum Dei Venerabili reatri WiLLIELMo Rotomagensi Disopos tem, oe Apostolicam

Senedictionem iacet aulae tuae qualitas patientiam nostram plurimum gravet, pro reuerentia tamen fratru nostri Cantuariensis Episcopi cet dilectione latoria praefensium N, nostri ILLI ELMI quipro te apud Nos iovehementia intercessierunt, paterna penes te benignitate movemur. Causamitae tuam eidem fratri Canruariensi Episcopo commi vi, ut quod ipse in da erit indulgeamas Eo nimirum intuitu, ea condulane, ut malo Consiliarios

SEARCH

MENU NAVIGATION