장음표시 사용
91쪽
Per idem tempus , c lebratum est generale Concilium Episcoporumin Ab- i batum totius regni in Ecclesia beati P. et xi Apostolorum Principis , quae in 'occidentali parte Lundonia sita est. Cui Concilio praesedit res h vs Archiepiscopus Dorobernensis, considentibus secum Archiepiscopo Eboracens, G,-RAR Do Episcopo Lundoniensi, ita LiELMo electo Episcopo intoniensi, RoaERT Episcopo Lincolniensi, SAMso Ne indomens, Roxxx et Ceriensi, IOHANNE Bathoniens, HER3ERT Normcensi R. D ruo CicFrens, G v Nou L pno essensi, H. xv em angoresin duobus noviter investitis ruo O scilicet Serberiens, in o cis R. Comereio fordens Osa Exuus autem Exoniensis , infirmitate detentui , interesse non
potuit. In hoc Concilio multa Ecclesiasticae disciplinae necessaria servari , s Ex Mus instituit quae postmodum sedis Apostolicae Pontifex sua auctoritate confirmavit. Cujus Concili seriem sicut ab eodem Patre ANsrt Modescripta est, huic operi inserere non incongruum existimavimus. Scride ita.
que sic. Anno Dominicae Incarnationis millesmo centesimo secundo, quarto autem Praesulatus Ascua Lis summi Pontificis, tertio regni Hen Lici gloriosi Regis Anglorum , ipso annuente, celebratum est Concilium in Ecclesia beati P CT a. i in occidentali parte juxta Lundomam sita, communi contens Episcor porum Abbatum in Principum totius Regni In quo praesedit AN CL-mvs Archiepiscopus Dorobernens oc Primas totius tua a considentibus venerabilibus viris in Ando Eboracens Archiepiscopo . Aux Iri Lundoniens Episcopo, i iELMo intonia electo Epilcopo alis' tam Epitcopis quam Adbatibus. Huic conventui assuerunt ANfEEM Archiepiscopo petente a Rege, Primates regni, quatenus quicquid ejusdem Concili auctoritate decerneretur , utriusque ordinis concordi curam sollicitudineratum servaretur. Sic enim necesse erat quum multis retro annis Synodali cultura cessante, victorum vepribus succrescentibus, Christianae Religionis fervon, in i caeli nimis refrixerat.
so P M ubi itaque ex auctoritate sanctorum Patrum Simoniacae haeresis surreptio in eodem Concilio damnata est. In qua culpa inventi,depositi sunt GD-vo Abbas de Priscoete , t M v Nous de Taderath, dc EALD Nireus de Ramesia, cali nondum sacrati, remoti ab Abbatijs, scilicet God Icvs
de Burgo H i Mo de Cerael Eox reus de Mitituite cabsque sim
nia vero remota sunt ab Abbatijs pro sua quisque causa Rie x Dus de Heli, dc Roanx Tu de sancto En, eum O, qui erat apud Piceleriel. Statutum quoque est, ne Episcopi saecularium placitorum officium suscipiant, ut non sicut Laici, sed,ut religiosas personas decet,ordinatas vestes habeant, ut temper tabique honestas personas testes habeant suae conversationis. Vt etiam Archidiaconatus non dentur ad firmam. vi Archidiaconi sint Diaconi. Vt nullus Archichaconus, Presbyter . Diaconus , Canonicus uxorem ducat vel ductam retineat. Subdiaconus vero quilibet qui Canonicus non est, si post professionem castitatis uxorem duxerit, eadem regula constringatur. Vt Presbyter quamdiu illicitam conversationem mulieris habuerit, non sit legalis, nec missam celebret, nec si celebraverit, ejus missa audiatur. ut nullus ad Subdiaconatum ant supra ordinetur sine professione castitatis. Vt filii Presbyterorum non sint haeredes Ecclesiarum Patrum suonim. Ne quilibet Clerici sint saecularium praepositi, vel Procuratores, aut Iudicesso languinis. Vt res byteri non eant ad potationes, nec ad pinnas bibant. Vt vestes Geticorum sint unius coloris in calciamenta ordinata. Vt Monachi vel Clerici qui ordinem suum abjecerunt , aut redeant aut ex
92쪽
Hri uri se Clerici patentes Coronas habeant. i. Vt Decimae non nisi Ecclesij dentur. Ne Ecclesiae aut Praebendae emantur.
Ne novae Capellae fiant sine consens Episcopi. Ne Ecclesia sacretur donec provideantur necessariam Presbytero acaclesiae.
Ne Abbates laciant Milites, ut in eadem domo cum Monaclius suis manducentin dormiant, nisi necessitate aliqua prohibente. Ne Monachi poenitentiam cuivis injungant sine permissu Abbatis sui in quod Abbates eis licentiam de hoc dare non possint, nisi de eis quorum ani io
Ne Monachi Compatres, ves Monachae Commatres fiant. Ne Monachi teneant villas ad firmam.
Monachi Ecclesias nisi per Episcopos accipiant, neque sibi datas ita expolient suis redditibus ut Presbyten ibi servientes in ijs quae sibi oc Ecclesijs
necessaria sunt penuriam patiantur. Ut fides inter virumin mulierem occulte in testibus de onjugio data, s ab alterutro negata fuerit, irrita habeatur. Vt criniti sic tondeantur, ut pars aurium appareat, inoculi non tegantur Ne cognati usque ad septimam generationem ad conjugium non copulen a tur, vel copulati simul permaneant, o si quis hujus incestus conscius fuerit, non ostencerit, ejusdem criminis se participem esse cognoscat. Ne corpora defunctorum extra parochiam suam sepelienda portentur.
Vt Presbyter parochiae perdat quod inde illi juste debetur.
Ne quis temeraria novitate corporibus mortuorum, aut fontibus, aut alijs rebus, quod contigisse cognovimus, sine Episcopali auctoritate, reventiam sametitatis exhibeat.
v Ne quis illud nefarium negotium quo acrenus homines in Anglia solebant velut bruta animalia venundari, deinceps vllatenus facere praesumat. Sodomiticum flagitium facientes, o eos in hoc voluntarie juvantes, in hoc oeodem consilio gravi anathemate damanti sunt, donec poenitentiari consessione absolutioncm mereantur. Qui vero hoc crimine puDlicatus fuerit, statutum est siquidem fuerit persona religiosi ordinas , ut ad nullum amplius gradum promoveatur, ksi quem habet ab illo deponatur. Si autem Laicus vi. in toto regno, Elia legali suae conditionis dignitate privetur. Et ne hujus criminis absolutionem ij qui se sub regula vivere non voverunt aliquis nisi Episcopus facere praesumat Statutum quoque est ut per totam EAngliam in omnibus Dominicis diebub
excommunicatio praefata renovetur.
Et hi quidem Lundoniensi Concili textus est qui post non multos institu otioni suae dies multos sui transgressores in omni hominum genere fecit. Sane uod ultimum de renovanda excommunicatione Dominicis diebus statutumuit, ipsemet Ans Et Mus rationabili dii pensatione usus postponi concessit. Finito Concilio ANfEL Mus Lundonia discessit. Praefatus ergo Roc a V s, qui, ut diximus, in Episcopatum Uermarium fis assumptus erat, evestigio in ipsa Civitate Lundonia gravi infirmitate pediressus ad extrema deductus est. Qui cum se proximum morti sentiret, misso Nuncio cum Epistola rogavit A Nae LM v quatenus praeciperet duobus tabiscopi suis Lundoniense videlicet atque Ressem, ut eum antequam moreretur sub celeritate Episcopum consecrarent, Quod ipse audiens insipientiam homi sonis admiratus paululum subrisit, nilis et respondens ad postulata Nuncium a se sicut venit, vacuum emisit. Et ille quidem mox Lundonia mortuus est in Cancestarius Reginae Re in Eunes nomine, loco illius pari Investitura sub
93쪽
Mittens ergo Rex rogavit A NI ELMvM, quatenus pro suo jure hos novi Hier esectos cum VLLIC Mo jamdudum mentana Civitatis Episcopo ele icto consecraret. Respondit Equidem in i iELMv libens consecrabo, sed quod de nuper investitis inter Me es istum convenit , non mutabo. At ille, nonnihil ab animi tranquillitate mutatus, num sine alijs illum , se vivente , non sacraturum, interposito sacramento, asseruit. Erat quappe idcmmi iEL-Mvs in Episcopatum mentana, praelibavimus Civitatis, ANfELMo necdum ab exilio revocatori electus sed ipse nec electioni consentire, nec Baculum sibi a Rege porrectum suscipere , nec rebus vel causis Episcopalibus vllo volebiit Io pacto intendere. Revocato autem Ares Mo, Clem dc Populus ei insiste re, ac ut elotium suum sibi praeficeret, magno coeperunt opere postulare. Dis fert ipse, nec subitum praebet assensum Tandem tamen, o eorum avsiduitate,d Ecclesiasticae pecessitatis consideratione promotus, connivente Rege, ire L IE L M, M in Ecclesiam, exultantibus cunctis 5 Monachis ipsius Ecclesiae festive procedentibus , adduxit, ac mentani Pontificatus curam ei, sub praesentia totius multitudinis, dato Baculo pastorali delegavit. Hunc igitur ita electum, visum est Pontilicali benedictione non esse jure defrudandum. Sed cum Rex
illum sine alijs sacrari permittere nequaquam , nec Ares ELMus eos cum illo secrare ullatenus adquielcere vestet, praecerit Rex, GELAR Dus boma racensis simul omnes secraret. Quod bl Praefatus RE IN EL Mus advertit,
retulit Regi Baculum& Annulum quos se injuria suscepisse dolebat, sciens quia maledictionem pro benedictione susciperet, si tali ordine benedicendus se manibus GERAR. vi lammitteret. Vnde Rex nimis iratus eum gratia suam
Uaq privavit. Ex Axvvs itaque , sociatis sibi cunctis Episcopis ita vis,
residuos duos , id est , mi Lactra L M, M atque Roc Ex iure, spreta omni aequitate statuto die Lundoniae voluit consecrare A, Ch M o in villa quae non longe est similitiae nomine consistente, ineventum rei praestolante. verum, Episcopis ad examinationem sacrandorum pro more paratis , atque dispolitis, wiLLIELMvs amore compunctus justitiae mox innorruit et suis omnibus
3o spoliari , quam tam infando ministerio sub tanti mysteri administratione collum inclinare delegit. Quaprooter , Episcopi sua confusione percussi , insecto
negotio, abinvicem sunt ilico divisi Ad haec, totius multitudinis quae rei exitum spectare convenerat, clamor insonuit, una voces, ILL iELMu recti
amatorem, capiseopos, non Episcopos sed iustitiae praecipitatores esse concrepantis. At illi . mentis su rancorem ex vultus immutatione pandentes,
Regem adeunt , illatae sibi contumeliae querimoniam coram illo depromunt. it iret Mus in medium deducitur, patrati delicti reus accusitur, minis non levibus hincinde concutitur. Ille stat, nec avelli potest a recto , 5 ideo suis omnibus expoliatus eliminatur a regno. Quaerit Ans LMus super istis Rege judicium, d iustitiam, nequicquam. Iterum atque iterum prcces oc querelas, pro qualitate negoti suggerit, sed ille nec prece nec querimonia motus coepto desistere voluit. Subsequenti dehinc media quadragesima sere, Rex Cantuariam venit, quaedam , ut ferebantur, regni negotia Dastu cum Comite randriae trita a turus. Moratus autem triduo Cantuaria est , 5 quod de Comitis agebatur adventa nihil fuisse agnitum est Agnitum vero est quare venerit, desipsus more occasio patuit. In illi quippe diebus per suos convenit AN ELMv quatenus sua jam diutina patientia delibutus paternarum Consuetudinum amplius sibi nil derogaret ne irritatus cogeretur actu monstrare qualiter ea quae se contra o faciebat sibi sederent in mente. Nam sicut per eos qui secretorum illius consci erant nonnullis innotuit, disposuerat apud se , illum aut aliquo gravi corporis damno laesurum, aut ceri inhoneste trans mare pulsurum , ac demum omnia jur Ecclesiae competentia direpturum . si eum ad executionem suae v luntatis de nota querela non reperiret omnino paratum. Quibus agnitis, ita
94쪽
I x et Pater AN se LMus respondit. Nunc, quas pro verbii qua detulerunt E se. Romam direxi, jam reversi sunt veritati attestantes , ut aiunt , liter uvitulerant. Ipsa quas litera inisticiantur, si forte in illis aliquid quod me olivatat sua condescendere sinat, inveniatur. Nequaquam , ait. Ambages hujusmodi vilira non feram , sinatim cause volo habere sententiam. uid mihi de meo etim Papa IS uae Antecessores mei hac in redio, iderunt, mea sunt. Hac si quus ferre mihi voluerit, quod inimici meus si omnis qui me diligit certis e nove rit. Tunc Praesul ad ista Nihil eorum qua ipsius esse scio ipsi tolli , aut tollere volo Veruntamen noverit quod nec pro redemptime capitis mei consentiam ei deus qua praesens audivi in Romano Concilio prohiberi nisi ab eadem sede interdi io Iarum absolutionis sententia prodeat, a qua constitutionis ipsorum vinculum prodiit Multiplicata sunt ergo verba istius discidij, tantumq; gravata, ut fili Ecclesiae magno timerent, ne patrem suum protinus perderent. Ipsos Principes, quorum consilijs Rex innitebatur, consideratione futurorum malorum ingemis, centes lachrymis maduisse conspeximus. Fiunt preces irationes ab Ecclesia
ad Christum in pio gemitu interpellat ut quatenus suae pietatis innutu sedet instantia mala. Haec inter voce summissa Rex Antistiti mandato multis precibus obsecrat, quatenus ipse per se Romam ire in quod ali nequiverant sua sibi industria conetur adquirere , ne ipse perdendo suorum jura Antecesiurum eis visior fiat. Sensit Pater quo haec vergerent , respondit. Disserantur haec, a si placet, usque in Pascha , vi audito Episcoporum regnis Primatum caninio, qui modo non assunt, resondeam linc Terminata in istis ea vice causa est Maianuicem sunt in pace divisi.
Igitur in Pascha Curiam venit, regni ingenuitatem de negotio praetens con suluit, communis consili vocem unam accepit, aequum scilicet fore illum, tantae rei gratia, viae laborem debere non subterfugere. Resert Dum in commune vultis eam , ego corpore licet imbecilla , senios confinis iter aggrediar, ita quo a salitis prout vires concesserit eui, omnium sis. Attamen, si ad Aposto- Acum pervenire potuero , noveritu quod ipse ni quod vel Ecclesarum libertati, vel mea possit obviare honestati meo faciei vel rogata vel confitio. Dixerunt Le SQ gaetum suam Dominus noster ex suo preces regni negotia Ap olicu auribis expositarum tecum diriget est tu solummodo , quae vera dixerit attesare . Ait. v. dixi dico, nec vera dicenti Deo miserante, contradictor existam. Finitis itaque Paschalibus Festis, a Curia discessit Ares ELMus, iter Angliam exeundi quantocius acceleratus Vulneraverat enim quodammodo mentem
ejus, quod Rex nec per se nec per suos, ut dixi, audire volebat quid liter Roma nuper allatae continerent in se. od ideo illum facere quidam opinati
sint, quoniam materiam earundem literarum ei jam revelatam per unum illorum quos A, LE L M, et Romam direxcra sensim intellexerunt. Formitabat
ergo Ans rLMus ne si verbis Episcoporum in literis ipsis Papa non cona pcordaret, pro Investituris Ecclesiarum quae factae fuerant,d etiam consecrationibus quorundam Abbatum quos ea tempestate investito Ros Ex Tvs Limcolinus Episcopus in Ion AN ME Bathoniensis sacraverant , saepe dicta excommunicationis sententia tales nonnullos involverit, a quorum communiones nequaquam sine gravi scandalo cohibere valeret Literas etenim nondum inlpexerat, praecavens ne si forte mutato consilio Rex ea inspiciendas requireret , sigilloq: exclusas reperiret, aliquid haberet quod earum auctoritati obiicere non injuria possct Festinato igitur ratus est Anglia exeundum, ne illic, excommunicatis communicando , aliqua excommunicationis culpa involveretur. Venimus ergo Cantuariam , ubi non vltra quatuor dies demorati, accepta Ssacra benedictionis licentia a Monachis dilecti Emis filijs suis, necne a via una circumfluentium a populorum numerositate, ingenti pietatis affectu prosecuti ad portum maris properavimus. Itaque naves ingressa tiandis appulimus Acta sunt haec anno incarnati Verbi millesimo centesimo tertio, v ia-
95쪽
land Mais Regia igitur pace suis s omnibus investitus mare transjta inlita u. ira via, per Bononiam iter Aormanniam veniendi assumpsit , quorum s Notali se
tam terrae non ili obsicciuio fietus.
cum,utem L .fuiuet ibi qua devotionis , qua di tertionis unia gaudi sci omnis boni iocunditate susceptu sit, taceo dum id nulli possibile fiet exi
stimem literas ibi ptar nominavis ligillo ablo vit Qui itaque in eis invenem textus earum quem subscribimus declarabit
Viri Episcopus Ser a Seraporum Dei, A NAEEL Mocam mi si vellerabili ratisi, O Coepiscopo salutem in benedicturum.
Sua vissima a lectionis tuae Iu cepimus iteras, caritatis cirianis scriptas ilicissi tam a uarta calamita indidit quam qnod Gonte caritatis in xit.
In his roeremtiam de rationis uiae complictimur, re perpendentes de tua robur, eripi fossicitudinis instantiam, exultamus quia gratia Deit si prae-sante auxilium, re nec minae concntiunt, nec promissa sustolint. Dolemui autem quia taurum fatio navim benigne suscepissemui qua nec diximus eu nec cogitavimus, rede te ad propria r die, tulerunt. Audivimus enim eos dixisse, quod Rex in ah, bene ageret, Nos In es itura Ecclegarum nec prohibere nec factas excommunicate, , quod ideo Pole imus artae committere, ne sub hac occasiones caeteri Principes in
Nos in clamarent. Vnde IH Esu qui renes eo cordiiserutatur manimam nostram testem inducimus, si ex quo hujus sanctae Sedis curami mur gerere hoc immane scelus I I descendit in mentem. Et hoc Deus avertat a Nobis Iditest, em non furrependo in ciat Nos' aliud habeamus ore promptum, aliud corde reconditum cum contra mendaces Propheta imprecetur, dicens. Dici, perdat Dominus universa labia dolosa. Si ero nostro silentio pateremur Ecclesam felle amaritudiniso impietati radice pollui, qua nurione possemus apud internum Iudicem excuseri, cuin Dominus Iub feci Sacerdottim dicat Prophetae, Speculatorem te dedi Domus I set Aia. Non bene custodit Irurbem qui insecuti positus dum non obsistit eam hostibus diripiendam exponit. Si ergo Pietam Pastoraptati si 'num, si Annulis signaculum dei tradit Laica manus, quid in Ecclem Pontifices agunt Ecclesiae honor atteritur, soli itur di eiplinae distor, omnis religio Christiana esticulcatur, si quod O- hnus Sacerdotibus alis deberi Laica patiamur temeritalepraesumi. Non es
v Lateorum Ecclesiam tradere, necfiliorum matrem adulterioniaculare. Iure ergo prctandus est patrimonio qui Dratrem possuit adulterio, nec meretur Ecclesiastirae benedictionis consoretium, qua eam impia infestatione in equitur Lai- cortim enim est Ecclesam tueri, non tradere. Ori As quidem cum issici tumIbi Sacerdotium vendicarei, pira percussus est Fili quoque Ara coquia hienum ignem inposuerunt, igne Di in consumpti sunt Ahenum es ab Ecclesia ct sacris Canonibus et inhibitum, ne Principes seculares diri In epitum nonsolo Non dare, sed nec electioni Episcoportim se audeant vias olenter inserere Inseptima quippe anodo, ut nostis, scriptum B. Saneta muniversalis Synodus de lanivit neminem Laicorum Principum, potentumve semet in semie Electioni Episcoporum ves promotioni eorum. Si ergo silui AARON, quia ignem alienum intulerant, corporaliter
96쪽
liter pinilisant, si aut a Lastis a quibus ahenum est Ecclesiam mi eruiit,
birituali=ladio feruntur. Discopos autem quiveritatem in mendium in Dcarunt, ipsa veritate quae Deus est in me tum introdum a beati crustratia, caenesta societate excludimu Zoin Metiam Ecchiasti aetant, is reatui sui ponsi agnoscatit quicurumque ero intra praedictas inducias Inavestitutum se consecratienem acceperunt, a consortio ratrum es ordinatores ordinatos alienos habemus, nec eo ad exeussionem deceptio sufficit, quia . rviet et ab alio Propheta deceptui, nec ideo mortem euasit. Retainucio
interea caritatem tuam Nos tuo sancti precinu meredari, uunt protrus ad Deum a riu irtutum acceler, ndbi onm. m tuarum suis
tum iter inde acturus, AN LE CH vra vem tu accepit , Ibine Civitati; Ept
scopo a multis non sperne L Consili ximia latrus tore raptum ire in aliud tempus disserendum quam Italicis arium si ea se rein state eum suis Qtradere cruciandum. Nimis etenim servor estatis ita ubique, sed in rebaturam/ralia, tunc temporis quaeq; torrebat, ut incolis vix tolerabiliae, ne- restrinis vero gravis importabilis. Quod Pater intelligens , consili , credulus Baccam revertitus Resedit ergo illic stive M medium mensis , Alonachorum aedificationi indefessus invigilans Deindei sthaec, im im Carnotam reversus est . ubd.aga, Si potentum occursus , si honores , UDI Quia ei delatain ultra quam recapere vestet, oblata singulatim describere 'Minim imponerem , nimirum aliis occupatos taedio nimiae prolixitatis a erem. Ouapropter paucis accipiatur dictum , eum, vallante ubique divino raesidio, tintima pree ac prosperitate ne peregisse, atque incolumem cum suis omnibus o
Itaqu veniente illo, vixi Muri quidam a Reg: Pirem,
iliquanti duebus praevenerat Rcmanos in causem quam ndam tacdat, uasollicitudine pro voto tiaducturus Regis. Qui imili modo contra eunder virum ab alio Rege nussus, mam venerat, Q8emadmodum Rei gestae series supra designat, iis quae tunc Ecclesiastica gere utitor adventus AN so Mi summae sedis An
in precatu est quatenus diem illum at
oue se i em antigatione sui apud Sanctum P, T i. v.M. Auretos duceret, ne demum se ipsus praesentiae ater mi exhiberet. Ille paternae pietatis an od, uti x iam paret, quouque sibi a Papa v o , ceu supra
meminimus in Palatio rateranensi datum fuerat, die tertia hospitium subit. Dein Pan e praesentatus, honorifich suscipitur, ac pro eius adventii mi , tacuae confluxerat Eoniana Curia vehementer se laetari fatetur, de post hoc con- iviti causa propter quam illo potissimum urum erat, in medium duci iubetur. in , legationi qua fungcbatur toto studio curam m- .endens hoc est, Regi Hi Noc omnes Patris iratris sui consuetidines issus Apostolica sedis auctoritate firmaret. Exponit etiam statui Re-- Restiamn in Romanos munificentiam, unde amplum qu adam digniorior caeteris eblimitate ex Apostolica largitionc Reges Angurum probat sinti sociuitiis usos , eaque rere solum,' stumin decens sere huic suorum te- cesso iam iura perdere , veru metiam sicut se certo cogn*visse serebat, magno Romam, hoc ipsum darem futurum si contingeret, rusum sorte locis recu-
inventuri non essent, ab eis sero lugendum. Quid plura mucti sint
97쪽
il: atque alijs necne perducti, in causim Regis, Romanorum nonnulli , admit Hisbi hi, tendae rationis esse conclamantes , quae ferebantur , neque vota tanti viri ulla in 'consideratione postponenda Inter ista silet ANs LMus operiens in omnibus examen summi Pontificis. Nec enim verba sua dare volebat ut mortalis
homo Ecclesiae Dei ostium fieret, ne postposito Christo qui se ostium ovium esse pronuntiatin per quem, si quis intrat, salvatur, c ingreditur atq; egreditur oc pascua invenit, ovile intrare volentes aliunde ascenderent, ac lic non ovium Pastores , sed fures fierent atque latrones. Ipse nihilominus Pontificum Pastor cum ad cuncta sileret, desquid qui diceret, prudenti consideratione I examinaret, aestiman wi I ELMus jamjam illum pro livore Romanorum in se nihil eorum quae quaerebat sibi nepaturum, erupit inest Euicquid hinc-
indeve dicatur, volo norint quicuma assistunt omnum meum Regem Anglorum
nec pro amissione regni sui passurum se perdere Invesituras Ecclesiarum. Tunc vir
Apostolicus paucis haec verba locutus est Si quemadmodum dicis , Rex tuus, nec pro Regni amissiove patietur Ecclisarum donationes amistere, scias ecce, coram Deo dico, quia nec pro redemptione sui capitis eas illi aliquando Ocn Axis Papa impune permittet habere. Quod auditum oppido conturbavit hae. Li MCM. Romanis autem dicto Pontificis acclamantibus, optatum in commune est , quatenus ista existimatio procul ab omnibus filiis Ecclesiae fieret, et Apostolicam videlicet sedem nunquam facturam ostium ouilis De Laicum quemlibet. Quapropter aliud aiunt Regi respondeatur quod illum ad bene agendum paulatim demulceat , illorum Oiscnsam principum eMnde Romano incurrat. Itaque Romanorum Consilio Papa nonnullos paternos usus, interdictis omnino Ecclesiarum Investituris legi concessit, eumq; ab excomis municatione quam Antecessorem num fecisse superius diximus immunem ad tempus constituit eis duntaxat qui a manu ipsas Investituras susceperant, vel deinceps susciperent, usque ad dignam tanti reatus satisfactionem pro servanda Ecclesiastici disciplina rigoris . sub excommunicationis cathena retentis. Regia igitur causa, quae agebatur, tali modo Rama acta, determinata est. Saso tisfactionem sane Investitorum censurae ac dispositioni Ans ELMi Papa
Post hae ANfEL Mus aestis cum Pontifice suis kaliorum de Christianae Religionis observantia multiplicibus causis , quae post principale negotium sui itineris non vilipendendae causae fuerunt, reditiun suum Apostolica peti jil nedictione tueri. Cui Papa Benedictio quam desidera ira te comitetur ubique sicut ipsemet apta . Et ne a liminibus Passorum Ecclesia videaris immanis a cradere, en vice issorum tibi scripta sua auctoritatis sigilla roborata manu nostra porrigimus , et ea qua continent ab istorum tesimonio tibi est successoribus tias in perpetuum confirmamus. Datis ergo literis, osculatus Patrem, mos qui cum octo eramus , De Nos commendavit ac sic in pace dimisit Literarum autem series haec est.
PAscHALis prisco a Seruire Seruorum Dei. Venerabili ratri AN fg LM Cantuariensi Episcopo, Salutem si Apostolicam mnedietionem. Fraternitatis tuae populationiblu Nos annuere, tuae sapientiae rare ionis persuadet auctorita . Quondam enim in literis ab Apostolica
tibi sede directis Cantuariensis Ecclesiae primatum, ita tibi plenum conces
serui cui a tuo constat Pra decessoribu fuisse, spum. Nunc autem
s petitionibu tuo annuentes tam tibi quam legitimis successoribus tuis titilem Primatum, O quicquid diutitatis ea potestatis eidem Sanctae Cantuariensi seu Dorobernensi Ecclesiae pertinere cognoscitur, literis praesentibus commiamus sicut a temporibus beati Avo us T IN Praedecessores tuos h
98쪽
i e buisse Apsolica sedis actoritate confiterit. et at Lateranis X v I. st Decembris indictione X II.
Nobis itaque Roma discedentibus,m Lo ius remansit, asserens sese voto constrinxisse beatum reno Lav adires, Re autem vera Roma o. raturus cui posset, ANfELM absente, quod eo praesente nequiverat , An tistitem a data sententia traducturus. Quod quia nequaquam Lacere potuit ipersuasorias literas Regi deferenda , ne nil videretur egisse, a Papa obtinuit, sicque Remmos fines remeandi via mutavit. Quem Nos , ductu glorioseMAcri Titinis Comitissae per Alpes euntes , cum apud Placentiam repe 'rissemus . tam velocem hominis cursum a beato leno LAO admirati ad. modum sumus Epistolae quam Regi detulit textus hic est.
Phaci Axis Episcopiis Serdiu Sectorum Dei. Illa trio glorioso
Regi Anglorum HEN Rico Salutem , Apostolicam medictionem. In literis quas nuper ad Nos per familiarem tuum nostrae dialectionis Flium Niti Lia LMu Clericum transmisisti persona tuae fessitatem cogno,immo sacessus proceros quos tibi vexati regni a L
persari s benignita Dominica concessi. Audiuimus praeterea optatam via, serilem obolem ex ingenua C religiosa te conjuge suscepisse. 12uq profecto cum Nos laetificauit, oportunum rati sumus nunc tibi praecepta es voluntatem Dei validius inculcare, cum amplioribu benefici, Deo te plurimum persicis debitorem. Nos quos diruinis benefici, benignitatem nostram penes te sociare optamua, sed graue obuo quia id a Nobis videria expetere quod is sare omnino no possumui. Si enim aut consentiamus aut patiamur Inque se ituras a tua excellentia fieri ci nostrum procul bio, es tuum erit immane periculum aeua in re contemplari te volumi quid aut non faciendoperdas, soaut faciendo conquiras. Nos enim in prohibitione hac nihil ampliis ob dientiae, nihil liberalitato per Ecclesias nausciscimur, nec Tibi debita pol satis aut iuris subtrahere quicquam nitimur, nisi terga te Dei indignarito minuatur, I sic tibi pressera cuncta contingant. Ait enim Dominus, Honorificantes me honoAficabo Qui me autem contemniant , runt ignobiles Dices itas ei hoc iuro est. Non qui, non es Impexa toraum iron et Regium,sed Diuinum Solius illius es aut dixit. Ego sum ostium. Unde pro ipso rogo te, cuius hoc munus est, latus hoc reddari o si dimitta cuius amori etiam quae tua sunt debet. Nos autem cur tuae obnia teremur voluntati, cur obsisteremus gratia, nisi Dei in huius negoti, consessa siremus voluntati obunare gratiam amittere tu tibi inquam negarem quod cuiquam esset mortalium concedendam cum beneficia de te amplior
umpserimus Pressice, fili Orissime, utram decus an dedecus tibi fit, quod Sapienti simus ae eligio pimus Gallicanorum Episcoporum A,-s L M, s Cantuariensis Episcopas propter hoc tuo lateri adhaerere , tuo veretur in regno con flere stui tanta de te hactenus bona audierant, quid de te sentient, quid loquentur, cum hoc fuerit in regionibus diuulga Dium L liqui coram te tuos ea cessus extollunt, cum praesentia tua caruerant,
hoc profecto validius infamabunt. Redi ergo fili Aarissime ad cor tuum propter misericordiam Dei, ct propter amorem rigeniti deprecamur re
99쪽
uoca Pastorem tuam reacta Patrem tuum. Et si quid quod non opinamur aduersus te grauius gesserit, siquidem Investitura auersatus fueris, Nos Ris.
iuxta voluntatem, quantum cum Deo possumus, moderabimur. Tu tamenialis repulse infamiam a persta tuas regno amoueas. mc si feceris, o si grauia qualibet a Nobis petieri qua cum Deo r.ebeii facultat, St, pro- Iebio con egueris et pro te Dominum,ipso adiuuante,exorare curabimus inde peccatis tam sibi quam Conjugi tuae Sanctorum Apostolorum meritis avolationem indulgentiam faciemu Filium etiam tuum quem ex stes abiliis auriosa coniuge suscepisti quem, ut audiuimui egregi Patris NI
LIEL Mi vocabulo nominasti tanta tecum imminentia confovebimis, ut
qui vel te ussum merit, Romanam iasisse ideatur Sccosam stuid super his ad honorem Ecclesiae gloriam exhibiturui sis, maturius
Nobis dolumis resonderi interuentu videlicet, talium Legatorum, de quorum relationibus nec noster debeat nec vester auditui ambigere. Data Lateranis LX. IV Decembria.
Ac Nos una cum mirere icta, o Placentinos fines deserentes , protecti gratia Dei, iniri incolumes Lugdunam usque peruenimus acturi illic festum quod instabat Dominicae Nativitatis. Sed cum Wic Linc Mus festinaret , nec nobiseum Lugdunum divertere vellet, seperando se a Patris comitaturi dixit ei. Putabam Romae causam notiram alio euentu processuram , est idcirco ratio ea quae Rex Dominu mem tibi dicenda mandauit hucu propa-iare . Aunc autem qui , citato gressu , ad eum redire dissono, qua mandatvlterius abscondere nolo. Dicit quia si se ad eam redieris , vi talem te illi per
omnia facia quales Aatecesserabis su Antecessores tui se fecisse noscuntur , tunc libenti animo tuum in Angliam reditum volet se amplectetur. Cui Pater Nearatim dices ' Prudenti loquor , ait, Hac de re nil amplius dicto. At ille .i Scio quid dicas ata intelligo. Divisi ergo sint in istis abinuiccm AMALE L M, s summo cum honorem audi, a venerabilim, Uduanensi Archiepiscopo, toto Clero susceptus , in maiorem Ecclesiam duia inis est , ibique, Pateret Dominus loci ab omnibus habitus Directis interea nuncijs ac literis ad Regem, Unglia belli negoti summam innotuit, quid a dic LiELMo ex parte illius acceperit inter alia non celavit. Quae literae sunt hae.
M, s Cantuariensis Archiepiscopui fidele feruicium cum orationisug.
Romae fecerrimi, tamen quod ad me pertinet breviter ostendam Romam
veni; cansam pro qua veneram Domino Papae exposui. Res .ndit se nequaquam velle dissentire a flatutis atecessorum suorum , insuper praecepit
mihi ut nullam haberem communionem cum ictu qui de manu tua laues iturat
acceperunt Ecclesiarum post huiu prohibitionis noticiam, nisi amitentiam agerent, ct finesse recuperationis quod acceperant desererent, neque cum Episcopis qui tales consecrarunt, ni ad Apostolicae sedis iudicium se praeso sentarent. Horim omnium testis es potest praedictu NULLI EL-- S, si divit uui ILLI ELMus quan si ab inmcem discessimul, ex vestra parte commemorans amorem venignitatem quam semper regam habuistis summonuit me sicut Archiepiseopum vestrum ut talem me Vi facerem
100쪽
facerem quatenuis intrarem in Angliam, vi cesse passem vobiscum, cui
fuit Antecessor eua cum Patre robo ct vos me eodem honoreo libertate tractaretis, qua Pater messe Antecessorem meum tractauit si quibo verbis intellexi quia nisi me talem facerem, reditum meum in Angliam nona essetis. si amore quidem, di benignitategratio ago Ut autem ita sim Iob cum fctit Antecessior meu fuit cum Patre vestro, facere non possum, quia nec vobis Homulumfacere nec accipientibu de manu vesta In pesituras Helisarum propter praedictam prohibitionem me audiente factam audeo communicare . Unde precor ait mihi vestra si placet, mandetis Poluntatem. utram Fc quem
admodum dixi postim in pace vestra sed i mei potestate redire in Angliam Paratu enim sum c vobis S populo divini mihi dissostione cammisso
offici me ervitium pro viribu edi scientia mea, servata regulari obedientia, fideliter exhibere suod F otis non placuerit, puto quia si quod animarum
detrimentum inde contigerit, mea culpa non erit. Omnipotens Delusi regnet in cordentes , ut vos per omnia regnetis ingratia ejus.
His ita gestis, ipse, paucis de suis secum retentis, Lugduni resedit in summa pacein quiete propriam praedicti Pontificis domum inhabitando, Nuncios suos ab expectans in ne ad horam quidem , a ijs quae Dei sunt verbo se vel actu
SOGitur ubi mitti ix L Mus Angliam pervenit, cgesti negoti seriem HENOco Regi exposuit, Rex ilico omnes reditus Archiepiscopatus Cantuariensis in suos usus redigi praecepit. Cura tamen ipsorum reddituum colligendorum duobus hominibus Archiepilcopi ab ipso Rege detestata est, ea vid licet, ut a re credere non est, consideratione, ea pietate, ut tanto diligentius alijs hominibos bH orebus ipsius Domini sui studium impenderent ne
vexarentur , ne opprimerentur , ne diriperentur,
quanto majori fide ac sacramento eos illi astrictos fuisse cognoscebatur. Verum siue obtemperatum tam considerata pietati , cpiae considerationi sit ab illis sive non sit, dum non multum mea intersit, vane scribendi operam insumerem.Veniet namque Dominus tenebrarum abscondita illuminaturus, o singulorum meritis aequa lance sua praemia retributurus. Ego ducente Deo, coepto narrandi calle progrediar.Euoluto illitur post haec aliquanto tempore, venit ad Nos unus ex Monachis Camuariens sem, nomine EvEOLDus, deserens res e LM literas Regis, o in quibus idem Rex plane testabatur se eorum, quae r iEL Mus dixerat discedens ab A N LE L M, ut praefati sumus, auctorem esse, hoc est, ut A N-s ex Mus Angliam non repedaret, nisi omnes Patris ac Fratris sui Consuetudines se illi servaturum primo promitteret. Quod dum M sELMus iacere