장음표시 사용
41쪽
Witti ixi miliariter agens promeantibus verbis in hoc, ut fit, sic ei inter alia diceret,
invare Re Hominem tantae sanctitatis nullum novimus, quantae est, ut vere probamus, Aiabas Beccensis ANs Mus Ni etenim amat praeter Deum, nil ut in omni studio ejus claret cupit transitorium. Ad quod Rex subsannans, non inquit, nec Archiepiscopatum Cantuari ni m. Ciu cum alter reserret, nec illum quidem maxime, siciit mea, multorumcn fert
opinio obtestatus est Rex quod manibus, ac pedibus plaudens, in amplexum eius accurreret, si ullam fiduciam haberet, se ad illum posse ullatenus aspirare. Et adjecit, sed per sanctum vultum dea, cra, sic enim jurare consueverat)nec ipse hoc tempore nec alius quis Archiepiscopus erit, me excepto. Haec it Iolum dicentem evestigio valida infirmitas corripuit, talecto deposuit, atque in- dies crescendo firme usque ad exhalationem spiritus egit. Quid plura Omnes totius regni Principes coeunt Episcopi, Abbates,in quique Nobiles, ni hil praeter mortem ejus praestolantes Suggeritur aegro, de salute animae suae
cogitare, carceres aperire, captivos dimittere, vinculatos solvere, repetendarum pecuniarum detrita perdonare, Ecclesias, suo eatenus domini, servituti subactas, locatis Pastoribus, libertati restituere, praecipueq; Ecclesiam
rurisim,Capri oppressione inquiunt, totius in Anglia Christianitatis constat esse detestandam dejectionem. Hac tempestate Aris Mus inscius horum m rabatur in quadem villa non longe a GluFria ubi Rex infirmabatur Man aodatum ergo illi est, quatenus sub omni festinatione ad Regem veniat, rejus
obi Vim sua praesentia tueatur inmuniat. Accelerat ipse venire, audito tali nuncio in venit. Ingreditur ad Regem, rogatur quid consili saluserius morientis animae iudicet. Exponi sibi primo postulat, quid se absente ab assistentibus, aegro consultum siti Audit, probat,in addit Scriptiim est, Incipite domino iv Confessone, unde videtur mihi ut primo de omnibus, quae se contra Deum iscisse cognoscit, puram consessionem i.iciato se omnia , si convaluerit emendaturum sine fictione promittat, ac deinde quae consuluistis, absque dilatione fieri jubeat Laudatur haec consili summa, sibiq; hujus confessionis suscipiendi in jungitur cura Resertur ad notitiam Regis, quid saluti animae illius magis loexpedire ANfELMus docerit. Nec morari adquiescit ipse in corde comis punctus, cuncta, quae viri sententia tulit se facturum, necne totam vitam suam in mansuetudine, kjustitia amplius servaturum tibi licetur. Spondet in hoc liisdem suam in vades inter se cx Deum secit Episcopos suos, mittens, qui hoc votum suum Deo super altare, sua vice promittant. Scribitur Edictum, regioque sigillo firmatur , quatenus captivi quicunque sunt in omni dominationetiva relaxentur , omnia debita revomitaliter remittantur, omnes ossensiones antehaec iitidi timetii liii perpetueoblivioni tradantur. Promit tuntur insuper omni populo bonae o sanctae leges , inviolabilis observatio juris injuriarum grauis in quae terreat caeteros , examinatio. Gaudetur a cun istis, bene licitur Deus in istis, obnixe oratur pro salute talis ac tanti Regis. Interea regi a bonis quibusq; suadetur , quatenus communem totius regni
matrem , instituendo illi Pastorem , solvat a pristina viduitate. Consentit libens, inin hoc animum suum versiari fatetur. Quaeritur itaq; quis hoc honore fungi dignius possit. Sed cunctis ad nutum regis pendentibus, praenunciavit ipse e concordi voce subseqnitur acclamatio omnium , Abbatem An satMvM tali honore dignissimum. Expavit ANfEL Mus ad hanc vocem, o expalluit. Cumq; raperetur ad regem, ut per virgam pastoralem Investituras Archiepiscopatus de manu ejus susciperet, toto conamine restitit, idque multis obsistentibus causis nullatenus fieri posse asseruit. Accipiunt igitur eum Episcopi .so ducunt seorsum de multitudine haec ei verba dicentes . diuid agis P uidis
tendis e tua contraire Deo niteris Uvides omnem Christianitatem in Anglia fere perusse, omnia in confusionem venisse, omnes abhominationes emersisse, quaquaversum nos ipsos et quia regere Ab remus Ecclestas Dei, in periculum mortis ae
42쪽
teresa per D mi grai laminis decidisse, O tu, cum passu subvenire, centem Wi- uid, mirabit homo cogitis V a fugit sensis tum p Ecclesia Cantua rasuriensis in catis oppressionem omnes oppres sumis o Fracti te vocat te sublevatorem sui, O muri anxia quaeritat, ct tu, pasta libertate ejus, id ostia nihilominis reAvatione nostra, stat, iboris participium altico, tu nolet infam quietem appetu Ad haec ille Solnere, inquit, quas x inete, O Ieiante fatear, veram es : tribu Danes multa sunt, se ope indigent. Sed considerare obsecro, Ego Iam grandavni sum, o omnis terrexi tabam impuriens pro meipso D/orare nequeo, qualiteriborem iotim Ecclesia per Anglia cori io tuta Ascipere quia sed haec, cui mea mihi conscientia tectu es, ex quo Monachis sui, facutaria negotia fugi, nec unquam eis ex voto intendere potui , auram et in m esse casa quod me m amorem aut delectationem si flectere u at ire te me pacem babere se negotio, quod nunquam amavi, ne non expe viat, implicare nolue Tu tamen, inquit, primatum Ecclestia nihi haesitans fustirapto prae via Dei, dicendo O praecipiendo quod faciamin, ct ecce tibi manu. Pimmi, quod sequendo obtemperando qua jussetis non defierem. Tu Deo
a situ atque auxi subminimationem. Hulammis ita sum a iam ut nec Nonacho deserere pes m, sine icoram concessione, nec me a dominat Principra mei va- cam exuere sine em permissione, nec obed entiam Ponti re mei subtersu rae ue- cum Alate anima mea, a re ipsim a platiam De u omnis- aiunt, leve consulum , O facita erit assensis omnium. Ait ille , Nihil es emninori non eritque initia tu Rapiunt igitur hominem ad Regem aegrotum inpervicaciam eius exponunt contristatus est Rem pene and sumasionem oculorum & dixit ad eum, O AMOL, E quid agis P Cur me parn aeternis cruciandum radi praecor re quaeso deas amicitia , quam Pater meu es Mater mea resta te eo tu
semper erga rei habuis , O per ipsam obsecro , ne pactaris hum eorum me ingo corpore et amma mal perare. Certis sum erum quod peribo , si Archiepiscor 'tum in mea Domimo tenens 'itam finiero Succurre igitur mihi succurre omnne pater, e suscipe Pontificasam pro uim retentione nimis confundar, est vereor ne in ternam pim consandar. Compuncti sunt ex his verbis quique a uentium, Q AN M v se excusantem, stantum onus nec tunc quidem
ipsi ingerentes, diu dementia occupavit mentem tuam praegem turbis, turbatum peruet necas, quandoquidem istum iam morientem obstinatia tua exacerbarenen Armido Hunc igitur pia quia me ferturbationes , omnes oppressones
omnia cramma quae deinceps Angliam prementis tibi impurabuntur , sit h. id si 'receptiorum cura pagoralis eis ne eburavera Inter has an ustias dolitus: AN imus, vertit se ad duos Monachos, iam secum erant, Boo in videlicetini v s Ac ni v M. dixitq; illis . Ah fratres mei . cur mihi non subvenatis Dixit hoc ecce coram Deo, quia non mentior in tanta sicut amrme solebat, anxietate constitutus, ut sit ei tunc optio daretur multo laetius salva revcrentia voluntatis Dei mori eligeret, quam Archiepiscopatus dignitate hublimin. cspondit itaq; BAL nisi Nus . Si voluntas Dei est ut ita nar nos qui sumus qui voluntate Dei contradicamusa Quae verba lachrymae ex lachrymas sanguis ubertim mox e naribus illius profluena secutus est, palam Vin is ostendens ex qua cordis contritione cum lachrymis verba prodierints Audito hujuscemodi responso A, Vae, quam cito, inquit, baculus tuus e fractus est. Sentiens ergo Rex quod incassum labor omnium expendebatur, praecepit ut omnes ei ad pedes caderenti forte vel ita ad consentiendum illici posset Sed quida Cadentibus illis , cecidit ipse coram eius nec a prima sententia sua cadere voluit. At illi animati in eum seq ipsos, pro mo-
43쪽
Deducentatan autem eum Episcopis cum tota regni, inuo excessi Conversusa ad eos in haec verba selicitam , -
44쪽
A, autem post haec in villis ad Archiepiscopatum pertinentibus, icti, et ex praecepto Regis morabatur, conversante secum ac victu suo exinde neces, viri M.Litia quaeq; procurante venerabili Gu Novcmio essensi Episcopo. Interea missi sunt a Rege nunci cum literis in Normanniam ad Comitem, ad Pontificem Rotomagensem ad Monachos Becce et , quatenus hi j quae in Anglia de Abbate Beerens pesta fuerant, singuli quantum sua intererat assensum praeberent. Sed quid Plurima in hunc modum acta nihil apud eos profecerunt. Tandem tamen importuna ratione ac rationabili importunitate Deo disponente, devicti, quae de AN M o caepta erant, per Leoncesserunt, cio ne onus impositum subterfugeret, ei, per obedientiam injunxerunt. Vnde cliter a singuin singulae scriptae sunt, quae in uno eodemq, concordantes per nuncio Ausa LMo dc Regi sum trantinita, de quibus omnibus, nastute opusculo inseram tutenus in ipsis ciliarum sensus eluceat. Sihi igitur hae.
Frater Gui Lixi Mus Archiepiscopus suo Domino est amico AN CR. LMO,
Dei bene Letionem est nostram. De his qua de vobis a me ex quaesivit , est de quibus ipse mihi scripsi s scuti de tanta re decuit hucusi diu multuma pertractavi, et amicorum meorum ac Fros,super hec consuum quaesivi aeui utris ,
valuissent, si possibile fuisset, es vestram semper, ut olim habere praesentiam, est
non facere unde fenderent iuvinam voluntatem. Sed quia ad hoc res venit tuo iurum , impis nequeat scut dignum e , divinam voluntatem Murae praepenitnus, O nostram voluntatem divina subiicimus . atque ex partem, i et Sancti PETRI , Ommam. . amicorum meorum ac vesrorum qui secundum Deum vos
diligunt jubeo . vi, oralem curam Cantuariensis Ecclesia est Ecclefactico more benedictionem Episcvalem suscipiatis, ovium , vestrarum vobis, ut credimio, divinitas commissarum salati deinceps invigiletis. Valete Viscera mea.
Istae liter cum aliis AN LM directis prius ipsi quam Regi suae sunt allatae Inter haec juxta quod Aus ut Mus praedixerat, Rex ab infirmitate convaluit. Mox igitur cuncta quae infirmus statuerat bona, distatvit, Virrita esse praecepit. Captivi nempe, qui nondum fuerant dimissi iussit ut artius solitorio custodirentur, dimissi, si capi possent, recluderentii cantiqua iamq; donata debita in integrum exigerenturri placita di offensiones in pristinum statum revocarentur illorumq; judicio, qui iustitiam subvertere magis quam tueri defenderem curabant, tractarentur c examinarentur, ad miserorim utique oppressionem dc pecuniae direptionem potius quam ad alicujus peccati correctionem orta est ergo tam vasta miseria miseraq; vastatio, per totum regnum, ut qui illius recordatur, parem se ei ante hanc vidisse in Anglia, sicut aestimo, non recordetur. Siquidem omne malum quod Rex fecerat, priusquam fuerat infirmatus, bonum visu est, comparatione malorum quae fecit ubi est sanitati redonatus. Quae siqui scire velint de quo sente manaverint, ex eo perpendere v
o possunt quod ipse praedicto essens Episcopo, cum illum, recuperata sanitate
semiliari agam moneret, ut se amplius circumspecte secundum Deum in omnibus haberet, respondit, Scio, i Episcope, quod per Sanctum vultum dea, cra, nunquam me Deus bonum habebit pro malo quod mihi intulerit. Haec de Rege ad praesens succincte memorasse suffciat, jamq; ad destinatum narrandi ordinem sermo recurrat. Cum igitur AusEL Mus secundum quod praelibax mus literas a Normannia destinatas suscepisset, Sc Rex de Doreis a colloquio
Roat xvi Comitis LindriasmecFram, ubi tunc ipse Ans LMvs erat, venisset, in secretum locum ANs Mus Regem tulit, eumq: taliter allocutus est. In viroque dubius pendet adluc, domine mi Rex, animm mem, utrum videlicet 3 adquiescam pontificatum suscipere, annon Verum si me ad susceptionem istius ratio perduxerit , volo brevi praenoscis quid velim mihi facias. Volo equidem ut omnes terras, quas Ecclesia Cantuariensis, ad quam regenium electus sum, tempore beatae memoriae L NFLANe Archiepiscopi tenebat, sine omni placito est
cantroversa ipsi Eccles restita vis est de aliis terris quas eadem Eccles ante suum
45쪽
mi cetrata serum habebat , sed perdita nondum recuperauit, mihi rectitudinem judiciumsuu i Wq essentias. Ad haec volo ut in , qua ad Deum est Chrastianitatem pertinent, te meo prae caeteris consilio creata, ac sicut ego te volo terrenum habere dominum est defenserem, ita dr tu me stiritualem habeas patremis anima tua provisorem. De
Romano quoque Pontifice Vrbano quem pro Apostolico hucusque non recepisti, stega jam recepi atque recipio, eis debitam obedientiam est subjectionem exhibere
volo, cavitum te facio ne quod scandalam inde oriatur infuturo De his quas tuae voluntatis sententiam edicio, ut ea cognita certior fiam quo me vertam. Rem itinque, vocato ad semet i Mo Dunelmensi Episcopo, Ros Ex T mite de Messent, jussit ut eis praesentibus , quae dixerat, ueraret. Fecit impe Ioratii, o Rex sibi per Consilium ita respondit Terras de quibm Ecclesia Pisita
quidem fuerat Au L. NAE, A me o omnes eo , quo tunc erant, tibi modo resita im , sed destris quas sub ipso non labebat, in praesenti nullam tecum conventionem instituo. Veruntamen, de his est aliis, credam tibi sicut debebo Finierat Rex in istisin ab invicem discesserunt. Deinde , paucis diebus interpositis, Rex ipse consensun quem a Normamia super Ares Mo, juxta quod praefati sumus , expetierat, per epistolas accepit. Et veniens in villam suam quae in Amor vocatur, ANfELMv per se suosq; convenit, quatenus o secundum totius regni de eo factam electionem Pontifex fieri ultra non negaret, o terras Eccles quas ipse Rex , defuncto toLANGA Neo, suis dederat pro statuto servitio . illis ipsis haereditario jure
tenendas, causa sui amoris, condonaret. Sed AN so Mus nolens Ecclesiam, quam necdum re aliqua investierat, expoliare, terras, ut petebatur, nullo voluit
pacto concedere,in ob hoc, orto inter eum & Regem discidio, quod primum quoque de pontificatu ejus agebatur , indcfinitum remansit. Unde Auri is Mus oppido laetatus est, sperans se hac occasione , a praelationis onere, per Dei gratiam exonerandum. Iam enim cum virga pastorali curam quam super Beccum Abbas susceperat, pro descripta superius aiablutione , ipsi Becco restituerat. Et nunc eo quod terras Ecclesiae injuria dare nolebat, Episcopalis ossi-cij onus sese laetus evasisse videbat. Verum cum decurso non exiguo tempore, Ioclamorem omnium de Ecclesiarum destructione conquerentium. Rex amplius ferre nequiret, virum ad se intonia, adunato ibi conventu Nobilium, venire fecit; ac multis trani o Ecclesiae Dei profuturis promissionibus illectum, primatum Ecclesiae Anglorum suscipere suasit atque penuasit. Ille igitur more
exemplo prae cetaris v inductiis, pro usu terrae, Homo Regis factus est cscut LANO Mevs suo tempore fuerat , de toto Archiepiscopatu , suta
Venit post hae cantuariam uri. Κl. Octobris atque immensii Monachorum, Cericorum . totiusq; plebis alacritate susceptus, ad regendam Ecclesiam Dei, lotim Pontificis magno deductus honore conicendit. Eodem die venit Cane otiariam a Rege missus quidam nomine RANvL pia vis, regiae voluntatis Mi ximus executor , qui spreta consideratione pietatis ac modestiae , placitum contra eum ipsa die instituitu serus ac tumens , tantum Ecclesiae gaudium
conturbare non timuit. Quae res cunctorum animos grauiter vulnerauit, conquerentium ac nimis indigne serentium tanto viro tantam injuriam fieri , vine primum quidem se dignitatis diem permitteretur in pace transigere. Quorum indignationi hoc quoque non parum doloris adjiciebat, quod negotium vnde agedatur ad jura Ecclesiae pertinebat nec in aliquo regalis judicii definitionem respiciebat. Igitur eo tempore nimis atroci plaga perculi sint homines ipsius Ecclesiae. Vnde Aris Mus vehementissime dolens, sed Re sogi contraire non valens, ex praesentibus sutura conjecit sin, quia multas in pontificatu angustias foret pamurus , intellexit atque praedixit. Accedens itaque ad novum sibiq insolitum genus serviendi Deo , juxta SALOMONEM, stabat in timore, o praeparabat anunam suam ad tentationem , sciens omnes
46쪽
pie volentes in Christo viveretribulationem necet Cario pati oportere. Wittit LInstante vero tempore suae consecrationis, venit ex more uoti visum chiepiscopus Eboracensis omnes Episcopi Anglia, Cantuariam, eum S debita veneratione ibi Pontificem consecravere pridie nonas Decembris. Duo tamen Episcopi meamensis videliceti Exanio sit, infirmitate detenti, huic consecrationi interesse non valuerunt. Sed nuncijs apicibusq; directis absentiam suari episcoporum suorum praesentiae hac in causa praesentem .consentaneant
sere denunciaverunt. Verum cum ante ordinandi Pontificis examinationem hic HELi Nus mentam sapiscopus, rogatu Avxi ei Episcopi Lumio domens cuius hoc ossicium est , Ecclesiastico more electionem scriptam legeret, mox in primo versu THOMA Eboracensis graviter ostensius eam non jure factam conquestus est. Nam cum diceretur , Fratres es Coepiscopi mei, ve-Fra staternitati est cognitum, quantum temporis eu ex quo , accidentili vari, seventibio, haec Dorobernensis Eccles tatim Britanniae metropolitana suo sit viduata passore subintulit, dicens, Tolim Britanniae metropolitana Si totius Britanniae metropolitana Eccles Eboracensis quae metropolitana esse scitur, metre- politana nan es. Et quidem Ecclesam Cantuariensem primatem totius Britan- niae esse scimus , non metropolitanam. Quod auditum ratione subnixum esse, quod dicebat intellectum est. Tunc statim Scriptura ipsa mutata est pro T ao ius Britanniae metropolitana , Totius Britanniae primas scriptum est , somnis contro illa conquievit.Itaque sacravit eum ut totius Arit Mesa primatem Cum igitur inter sacrandum, pro ritu Ecclesiae , textus Euangeli super eum ab Episcopis apertus, tentus, , peram consecratione fuisset inspectus, haec in sum mitate paginae sententia reperta est, Vocauit multos, O misit servum suum hora eam dicere invitatis ut venirent, quia jam parata sunt omnia se ceperunt Amul omnes excusare. Deinde jam consummato ordinationis suae die octavo, C., mariam egrediens, ad curiam Regis pro imminente nativitate Domini vadit. Quo perveniens, hilariter a Rege totaq; regni Nobilitate suseipitur. Ea tempestate, Rex Normanniam fratri suo Roa To, toto conamine.
so auferre laborans multamin immensam undecunque collectam pecuniam in hoc expendebat, adeo ut nonnullas etiam difficultates pateretur, quas regiam pati excellentiam viderens indebatur Suasius igitur ab amicis suis novus Pontifex, quingentas argenti libras Regi obtulit, sperans, in pollicentibus credens sese pro hoc ejus deinceps gratiam timule adepturum, quae Dei sunt intendere volentem f.iutorem in cunctis habiturum, necne rebus Ecclesiasticis intus extra paceni uitionemqi illius contra omnes aemulos adquisiturum. Rex ergo tali oblatione audita, bene rem quidem laudando respondit; sed quidam malignae mentis homines Regem vestieri solet, ad hoc perduxerunt quatenus oblatam pecuniam spernendo recipere non adquiesceret. , inquiunt, nora cateris Angliae Principibus honoram, ditasti, eaealtam est nunc cum tua necessitate considerata duo millia, vel certe, ut levissime dicatur mice libras pro agendis munificemia tua gratis tibi dare deberet quingentas proh pudori offert. Sed parum tam sumne faciems tuam super eo commuta, ct vide
quod eo uel aliorum ductus terrore ovans, ad tuam benignitatem recuperan-kam , quingenti qum offert totidem libras aduciet. Siquidem hune ipse Rex morem erga cunctos quibus dominatur, habebat, ut quum quis eorum aliquid ei pecuniarum, etiam solius gratiae obtentu offerebat, oblatum, nisi quantita
rei voto illius concurreret, sperneret. Nec osterentem in suam ulteritis amiciatiam admittebat si ad determinationem suam oblatum munus non augeret Opis nati sunt ergo illi maligni ANfELMu quoque hoc more terrendum atque ad explendam Regis voluntatem , aucta pecunia illico promovendum. Uerum
mentita est iniquitas sibi. Itaque Handatur illi, Regem obsatam pecuniam ressitare in miratus est Adit Rege, sciscitatus est utrum ab eo tale mandatum processerit, annon Audit vere procellusse, restatim postulans ait, Ne mi
47쪽
mici Domine, precor hoc facias vi quod in praesentiarum essero suscipere abnuas. i.
M v si et enim primum sit, non tamen extremum, Archiepiscopi tui donum erit. Et fateor, utilius tibi eu, O honestius a me pauca cum amica libertate, saepe sa-scipere quam violenta exactione mihi multa ima sub servili conditione auferre. mica nempe libertate me, d omnia mea ad utilitatem tuam habere poteris, servili autem conditione nec me nec mea habebis. Ad quae iratus Rex, Sint inquit, cum jurgio tua tibi, adjicient mea mihi. Vade . Surrexit ergo exljt, reputans apud se, sorte non sine sui praemonitione , primo ad sedem suam introitus Dei, Evangelium lectit fuisse Nemo potes duobus Dominis servire. Et alacrior in seipsum reversus. Benedictus sit, ait, omnipotens Deus, qui me sua misericordia immimem servavit ab omni infamia Si enim hae qua oblati Reei gratias suscepisset, pras ora malignis hominibus, qui exundant, Iam ante pro Episcopatu promissa, di nunc sub callida oblatione reddita fuisset putatum. Sed modo eat agames Praesignatum viii munus pro redemptione anima suae pauperibus Christi dabo, non icita est quo ei nam gratim infundat mea ab omni malo defendat, devotus orabo Quaesita dehinc per inter nuntios, sed quia pecuniam duplicare noluit, minime adquisita gratia ejus, a curia, sistivitate finita recessit, sollicitius agens, oblato munere, ut proposuerat, Christi pauperes re
Veniens autem in villam suam, quae Derga vocatur, dedicavit illic Ecclesiam quam LAM A Neu quidem fabricaverat, sed morte praeventus sacrare ne mquiverat. Inter quam deuicationem , venerunt illuc duo Canonici de Sancto P ab Episcopo Lundoniae missi, literas ex parte Epitcopi deserentes, in quibus, ipsi dedicationem, donec simul inde loquerentur, disserret, deprecatus est. Dicebat enim ipsam Ecclesiam in sua Parochia esse in ob hoc licet in terra Archiepiscopi fuerit, dedicationem illius ad se pertinere. Audiens hoc AN CL Antecessorum suorum antiquam consuetudinem sciens ratus est ab ipso Ministerio pro hominum precibus non cessandum , nec secit. Si quidem mos .consuetudo Arcinepiscoporum Cantuariensiam ab antiquo Dic est, ut in terris suis ubicunm per c ngliam sint, nullus Episcoporum praeter se jus aliquod habeat, sed humana simul indivina omnia velut in opropria Diocoesi in sua dispositione consistant. Magi Mus tamen nulli quicquam injuriarum, quasi libera utens potestate facere volens, diligenti postmodum Inquisitione consuetudinis hujus certitudinem studuit investigare quatenus si eam ratam non fuisse constaret, a modo ab ea temperaret. Supererat adhuc beatae memoriae Notis T Nus Episcopus unus solus de antiquis Anglorum Patribus, vir in omni religione conspicuus, oc antiquarum Anglia consuetudinum scientia apprime eruditus. Hunc ANfEL Mus de nego tio consuluit, inquo simplicem sibi veritatem innotesceret, postulavit. Quo ille suscepto, scripsit illi haec.
emendissimo, ac Beatissimo mira sanctitate Osummaesedis dignita-
te Praelato, ANfELM Archiepiscopo, o LsTANvsser porum Dei minimus Nigorniensis Schsiae Episcos, merito indignus, exutionum obseauia Meua ex caritate servitia. Novit prudentiam di , uotidianos laboreso oppressiones sanctae Eccle' masignia eam opprimentia tui, ipsis, quos oportuerat eam tueri, auctoribus ex lentibus. Ad hos repellendos, ct contra talessanctam Ecclefiam defendere, Sanctitas vestra loc tis in summa arce. Ne iritur dubitet, non eam faecularis potentia timori miliet nonsi vo inclinei, sed fortiter incipiat, cepta cum Dei a latorio '
perficiat, insurgentibus obsistat, opprimentes reprimat sanctam viatrem, fram contra tales defendat. De his autem ride Nobis dignitu vestra cris
48쪽
bere emistae parvitatis Consilium es dignata qua irere, qu misim recordabet 'mi
possumus dicere non omittimus. Hanc denis inde con uluit cantam ventum ri nunquam audi inius, quia nussus aliquando extitit qui hanc Cantuariensi
Arthiepiscopo potestatem adimere die et, ne dedicationem propriarum n- . taxat Ecclesiarum publice faceret, defenderet. xtant quippe uti vostra Diocaesi altaria, In quaedam etiam Scclesia in hiis scilicet vi is quas S Tuo AND vs avehae Excellencia Praedecessor haut tamen jure Ecclesiasticae
haeresialis sed ex ano possederat secularu potestato, ab ipso dedicatae
noctiis c antecessaro nostri temporibus, Nobis inconsultis, nec antea nec phsea inde calumniantibus, Pt te hanc spiritualem potesatem Uu dem Metropolitani piscapies scientibus iudicium tamen linc agitatum, aut hoc ex iure sibi iudicatum aliquando minime audi inius , sed quod in nosti, Discoesi eum fecisse liber agnovimus, in aliorum etiam facere posse credimus. Ecce
tiantum inde rem ni ci aut scire potuimus prudentis Pedrae intima,
revis iam quid a tendam sit ipsa viansideret. Valeat paternitas vestra
et Roboratus igitur An sic Mus ex astis, atque ex multis aliorum quos longum est enumerare testimonijsti Secure deinceps suorum morem Antecest rum emulabatur, non solum Ecclesias, inconsultis Epistoriis sacrans, sed de quaeq; divina ossicia in cunctis terris suis per se suosve dispensans. Evolutis de hinc aliquantis diebusti ex praecepto Regis, omnes tere Episcopi, una cum principibus, Anglia ad nasturges convenerunt, ipsum Regem in Norma iam transfretaturum sua benedictione e concursu prosecuti. venit Oc Pater A, s, suis quam maxime orationibus per marina pericula Regem protegendo dueturus. Morat vero sunt ibi Rex o Principes plus uno menseri vento transitum Regi prohibente In qua mora ANfEL Musso lactavit in Ecclesia sanctae Dei genitricis Ao quae est in ipso Castello, Rosi x xv ad regimen Ecclesiae Lincolniensis 'ministrantibus sibi in oeoEcio septem de suffraganeis Episcopis suis. De qua tamen consecratione quidam de Episcopis atq; Principibus conati sunt contra Ans rLMu scandalum movere intendentes ad noc ut eundem Episcopum absolute absq; debita professione consecraret. Quod nullo iure sulti ea sollammodo re sunt aggressi; quia putabant se animo Regis aliquid ex conturbatione Atiso Miri unde laetaretur inferres, scientes eum pro suprascripta causa adversus ipsum nons
rum esse turbatum. Sed ANfELMus ex his nil rancoris mente concipiens,
placido vultu nulla ratione assensum eis praebere . nec Episcopum, nisi primo suscepta professione ab eo de subjectione o obedientia sua sacrare voluit. Rex quoque, ubi quid Episcopi moliebantur audivit, ceruit se nullo pacto consen- uirum ut pro inimicitia quam contra Archiepiscopum habebat, Alatri suae Ecclesia Cantuariensi de sua dignitate quid quivis detraheret. Eo tempore Curialis iuventus me tota crines suos invencularum more nutriebat cotidie pexa, ac nTeligiosis nutibus circumspectans , delicatis vestigijs, tenero incessu , obambulare solita erat. De quibus cum in capite jejuni sermonem in populo ad Missam suam di ad onere confluente uidem Pater habuisset copiosim tiirbam ex illis in poenitentiam egit, in attonsis crinibus, in virilem formam redegit. Illos autem quos ab hac ignominia revo so care nequivit a Cinerum susceptione, Ocra suae absolutionis benedictione suspendit. Erat autem in hi j o hujusmodi prudenter ac libere agens Necne selius Iustitue respectum prae oculis in omnibus habens, qualiter ad Dei seris vitium justitiam i colendam Regem provocaret studiosus intendit. . Die igitur quadam ad eum ex more ivit, o juxta illum sedens, cum hi ve bis
49쪽
Nicitat. bis alloqui cepit inare teri Domine mi Rex transiturum est Normanniam Mucii. M tuae Ationi subiugaturam distosuisti. Verum, quo hac dralia qua desidera tibi pro
stere cedunt 8, 1secro primum fer opem est cesilium qualiter in hac regno tuo Christiantia qua jam fere tota in macti periit in ratum suum redigi p. i. Respondit Euam opem, quod consilium nube, ait, si placet Concilia ex antiquo
usu renovari, quae perperam acta sunt in medium revocari, revocata examin i,
examinata redargui redarguta sedari cenerale nempe conciliam Di oporum exqν Reae factis fuisti non fuit in Anglia celebratum, nec retroactu pluribus an s. Ouapropter multa crimina eruperunt, est nulla qui ea recideret existente in nimium robur per parvam consuetudinem excreverunt. At ille cam, inquit, mihi iovi um fueri de his agam, ne ad tuam sed ad meam voluntatem. Sed in h. aliud impas expendetur adjecit subsannans. Tu vero in Concilio unde to quereris P Tunc ille Nefandissmum Sodomae scelus ut isticit consanguineorum conubia , est alia multa rerum detestandarum facinorosa negotia taceam scelus inquam Sodomae noviter in hac terra divulgatum jam plurimum pacalavit,
multes sua immanitate foedavit. Cui fateor nisi Asrimus a te prodiens sistentia
Iudici, est Ecclesiassica vigor discipline celerius obviet, tota terra non multo ouSodoma fiet. Sed conemur una quaeso,tu regia potestate est ego Pantiscati atharitate quantus tale quid inde Fatuatur, quod cum per totumquerit regnum divaI-gatam, solo etiam auditu quicu's i ius Pater est, paveat o deprimatur. Non rosederunt haec animo principis, inpaucis ita respondit. Et in hac re quid seret pro te, Si non, inquit Ans ELMus,m me sero feret pro Deo est te. Suffit, dixit, nolo inde ultra loquaru , Tacuit ille , sed mox verba sua vertit ad
alia dicens Esi est aliud cui iam indauriam intendere veletem est intendendo eo sili tui manum extendere i Abbatia quamplures sunt in hae terra sui Pagoribus desitutae ctoamobrem Monachi, reliet ordine suo . per laxm faculi vadant drsine confessione de hac vita exeunt. Unde censeo, precor, moneo, quatenus tanta re diligenter ins ecta, secundum voluntatem Dei, Obbates illo ivit G, ne in fructione Monasteriorum est perditione Monachorum tibi, quod absit, damnatio
nem adquiras. Non potuit amplius spiritum suum Rex cohibere, sed oppido Ioturbatus, cum iracundia dixit diuid ad te inunquid Abbatia non sunt meae Hem, tu quod vis agis de vicis lais, ego non agam quod volo de Abbati, metae Ait To quidem sunt vi illa quasi Advocatis defendas ata uia odias, non tua astem vi invadis aut Avactes Dei stimis eas esse, vi sui iniuri inde vivant. non quo expeditiones Gera tua indesani. Denis villas est quis lares reddi-tm habes unde pleniter adminFrare tua petra Ecc esui sis cera sua dimitte . Pro certo, inquit, noveru mihi valde centraria esse qua dicis. Nec enim antecessor tuus auderet catenus Patri eo talia dicere sed nihil faciam pro te . Intellexit ergo A ac clava se verba in ventum proferreum surgens
abiit. Reputans autem in hujusmodi responsis, non nihil pristinam iram operari, considerans. offenso Principis animo nequaquam posse pacem rebus dari; quoi rebus consuleret taliberius, sevente sibi regali providentia Deo tactificaret, humili per Episcopos prece Regem deprecatus est, ut in amicitiam sui sese gratis admitteret diuodsi ait facere non vati, cur noli edicat, est si offendi, satisfacere paratus sum. Relata sunt ista ad Regem, o respondit. De nulla re illum inculpa nec tamen ei gratiam meam , quia non audio quare, indulgere
volo. Quod cum Episcopi viro retulissent, percunctatus est quidnam illud esset quod quia non audiebat, preces suas exaudire nolebat. disterium hoc, inquiunt, planam est. Nam si pacem cui id habere, necessaria te oportet ei de ario pecunia tua copiose praebere. Iam nuper obtulicti ei quingentas libris, sed queatam parum sibi visum es , nolis illa recipere. Nunc si vis ne ro consilio creatre se, qua in simili negotio facimas, tu quas facere, suademus, ipsa ei quingentas liίr ad praesens tantundem pecunia quam ab hominibus tris accipiet isti 'amit
50쪽
i , ἐ- imm quia est tibi amicitiam suam resiluet est tuam ut voles pacem tithabere permittat. Aliam, pira exeas, viam non videm- , nec Nos pari an a ii
si e si aliam exeundi habemm . At ille continuo intelligens quid consili su
ius essectus praetenderet, ait, hic exium a me. Nam cum ipse mihi uxta quia dicitis, nustam alicem assens calumniam imponat, e tamen tantam iratus est mihi vii non nisi mice libris argenti pacari queat forte si nunc nomas Episc p. hae eum donatione pacarem, ex ipso usu alia vices militer irasceretur, ut a.
ri voto pacaretur. t smplius momines mei poct obitum venerabilis memoriae
L AN AMci Antecesaris mei, depredati sint moliati est ego cum huc
te nil eis unde revestri, intuentulerim, jam eos nus Poliarem, immo Ooliatos excoriarem p Absit. Aihilo quest minus hoc absit a Me, amorem Domini mei facto ostendere venalem esse Fidem ei debeo est honorem, est ego illi hoc dedecus I cerem , scilicet gratiam suam quasi quum vel Asnam vilibus nummulis emerem , Emptum denis amorem eius viis ianti pendere posea quantum precium pro eo datum estimarem. Sed longe sit a Me sublimitatem tantae rei humili precio comparate magis autem satagite quo gratis est hones e me sicut orchiepisco pum Cantuariensem est Patrem suum siritualem diligat, est ego ex mea parte ab operam ut me est mea ad servitium est voluntatem ejus juxta quod Zebebo exhibeam. Dixerunt, Scimus quod saltem oblatas ei quingenta libras non nero gabis. Respondit. Nec ipsi viii isti amplius dabo, quia cum eas , Cerrem fuscipere, Iulii est jam plurimam partem earum vi promisi pauperibus dedi. Nunciata sunt ista Regi, injussit haec ei contra referri. Urai magno, ct hodieitam majoris io habeo est sciat revera quod cris est deinceps acriori est acerbiori odio semper labebo Pro Patre vero vel Archiepiscopo nequaquam istum ultra i sebo , sed benedictiones est oratione Um ex crani penitus respuo Eat quo vult, me me transfretaturum pro danda benedictione diarius expec et Festinantius i
gitur a Curia discessimus ipsum voluntati suae reliquimus. Et ipse quidem in Normanniam transiijt, expensaq; immensa pecunia eam sibi nullatenus subigere potuit. Iniecho itaq; Negocio in Angliam reversus est. so Quem consistentem in quadam villantu tribus Miliari j a cestraleria distans ct imghthain vocatur Ares Ex Mus adiit, eiq; suam voluntatem in hoc esse innotuit, ut Romanum Pontificem pro palli sui petitione adiret. Ad quod Rex. quo inquit Papa illa requirere cap. Erant quippe illo tent-pore , duo ut in Anglia serebatur qui dicebantur Romani Pontilices a se invidicem discordantes, ta Ecclesiam Dei inter se divisam post se trahentes Uxi an vis videlicet qui , primo vocatus Oni,suerat Episcopus Osiensis, C E-Mxns, qui in E Tvs appellatus fuerat, Archiepiscopus Ratiramomum res ut de alij mxindi partibus sileam, per plures annos Ecclesiam. Ulia in
tantum occupavit, ut ex quo venerandae memori e Gx cohavs qui antea
ci vocabatur Hi L DEAR AN Dus, deiunctus fuit nulli loco Papae, usque ad hoc tempus subdi vel obedire voluit. Sed V AN jamdudum pro Vicario beati Pan ab Italia Gala recepto CA, AE L M, s etiam, utpote Abbas de Normannia, eum pro Papa receperat,in sicut vir nominatissmus, necnon authoritate plenus ejus literas susceperat, eique velut summo sancti Ecclesiae
Pastori suas direxerat. Requisitus ergo a Rege a quo Papa usum palli petere voluisset, respondit, AbNxa A No. Quo Rex audito, dixit illum pro Apostolico se nondum accepisse , nec sua vel paternae consuetudinis eatenus extitisse, ut praeter suam licentiam aut electionem aliquis in regno Angliae Papam nominaret, quic nil bi hujus dignitate potestatem vellet praeripere unum so seret ac si Coronam tuam sibi conaretur auferret Ad quae Ares Et Mus admirans, in medium protulit quod supra retulimus se videlicet antequam Episcopus fieri consentiret ei apud Saveres tam dixisse, quod ipse Abbas fecerasi, existens v xa AN v pro Papa susceperit, nec ab illius obedientiai subjectione quoquo modo discedere voluerit. Quibus ille auditis, irae stimulis ex E gitatus