장음표시 사용
71쪽
wicti, t. Q. His serme diebus Rocxxvs Duc sputa , adunato grandi exercitu, M vita. RO Capuanam Civitatam, a sua ditione resilientem , obsidebat. Et audita fama AN se LM i, directis Nuncijs, rogavit cum venire ad se cupiens illum xidere, calloqui, atque per eum his quae saluti suae adminiculari poterant, informari. Ivit ergo Pater ad eum. Adhuc longe eramus in ecce dux ipse copiosa militum multitudme septus, Patri occurrit, ac in oscula ruens, ei pro suo ad entu , gratias egit Plures exhinc dies in obsidione fecimus, remoti in tentorijs , frequentia ta tumultu perstrepentis exercitus. Cum autem inter haec sedis Apostolicae Pontifex V caram vis illo adventaret,in ei ab A ms ML-- ac principibus totius exercitus obviam itum esset, ingenti famularis glo loriae pompa prosecutus , ductus ei in tentorium quod ei prope nos erat cxteris excellentius constitutum. Sicque donec civitas in deditionem trans in obsidio illius Dominum Papam ANfELMv vicinos habuit , ita ut tamilia illorum magis videretur una quain duaesi nec tacite quivis declinaret ad Pa pam qui non diverteret ad A, CE L MAE M. Sed quid faciam i Si Dilectioni, si Reverentiae , si Honori , qui A, ME -- ab universis inter quos habitabat eo tempore , veniebat, exhibebatur, scribenda singulatim immorari voluero, non immerito indiscretionis argui potero. Tantum dico, quae licet Rex Anglia qui illum, ut praedictum est, de regno suo pepulit , tam literis quam largis muneribus omnes quos ratus erat ate posse detrimento existere conatus fuerit adversus cum commovere , tamen nihil prosccit quin potius ex his perspicaciter intelleetum est, virum simplicis
justitiae viam tenere , in omnino , contra aequum , fatigari. Nam cum literae
quae directi fuerant, nullam ipsi qua jure argui posset culpam referendo inveherent nec latores earum a literis ipsis pejora dicendo dissentirent, factum, ut viri justitiae firmius crederetur , 5 injustitia hominis, eum non aequo judicio fatigantis, magis ac magis publicata detestaretur. Qui cri igitur ex hoc illius caeperunt causae favere, illius commodo illius Honori se suaque pro voto certiitim impendere. Dux ipse , Ad quem ipsa mandata prae caeteris lata fuerunt, non consideratis eqs Patrem multis precibus ad hoc flectere nisus est, quatenus secum dignaretur remnanere inoptimas terrarum suarum tam in villis quam in Castelli suae Civitatibus , iuxta electionem suam , dono accipere easque in usus suos suorumque, dum viveret , proprio jure vindicare. Aliter igitur molimina Regis in Ares e LM v processerunt ac ipse ratus fuerat. Obsidione dehinc soluta, ANfE L Mus , cum Papa , ad Aversanam Civitatem vadit Papa Civitatem, AusELMus, multa prece invitatus, Abbatiam Sancti AvxENTO , hospitandi gratia , petit. Igitur Arest LM ab ipsius Coenobi fratribus pei laeta caritatis obsequium exhibetur in loquenti solito more quae Dei sunt, auditus studiose praebetur. Considerans itaq; ANfEL Mus apud se, quantam mentis inquietudinem o perturbationem tuerit passus in t Anglia kquomodo, nullus, exceptis aliquibus Monachis eum, gratia friaci scandi Deo , audire voluerit, quantaque mentis tranquillitate potitus quam fructuoso studio sit a cunetis auditus post quam exivit de Anglia, omni desiderio fervebat, curam L mira , cum Pontilicatu deserere , , eis perpetim abrenunciare. Huic quoque desiderio non parum roboris impendebat, quod , omnium dubietate sublata , videbat impossibile sere suos cc M i Regis mores in unum amplius concordare. Ad ea nempe quae illum in i Anglia positi facere solere cognoveramus , nova quaedam cotidie ab his qui inde veniebant publice reserebantur, in quibus , ita contra Dei justitiam omi marus intelligebatur , ut multi regio sonum illarum viri rimul ac mulieres aliam de eo aestimationem haberent, quam
de Christiano Christianos lex Christiana docet habere. De quibus pauca brevi perstringere placuit, ne solummodo nudis verbis quae dicuntur, dici putentur. Quae tamen sicut illa accepimus simpliciter ponam, non astruens vera
72쪽
an secus extiterint, an non. Ferebant igitur hi qui veniebant, quod eodem fere virectit tempore cum idem Rex Rotomagi moraretur, videri qui in Civitate ipsi degebant , ad cum convenire . conquerentes , nonnullos ex siti, spreto Iudai mo, Christianos tunc noviter factos fuisse, atque rogantes, ut sumpto pretio, illos,
rejecto Christianismo id Iudaismum redire compelleret. Adquiescet ille ociuscepto pretio apostasiae jubet ex Iudaeis ipsis adduci ad se. Quid plura ivlures ex illis minis di terroribus fractos, abnegat Christo, pristinum errorem suscipere secit. Erat praeter ea, illis diebus,adolescens quidam Iudam, cui uno dierum per vii oram forte eunti apparuit alter juvenis, vultu ac veste decorus, qui interrogatus,
unde vel quis esset, dixit se jam olim ex Iuda Christianum effectum G, κ-
PM AN v protomartyrem csse. Sed ea, inquit,causa nunc de calo ad terras descendi visa abjecta superstitione Iudaica, Chri ianus es claris, d meo nomine Baptietatus, in Chres araeceris. Dixit S ab oculis estis elapsus, non comparuit. Adolescens autem timore correptus, ilico Presbyterum adiit, quid viderit, quidve audierit clara voce innotuit; scq in Christum credere consessus, Baptismigratiam statim adeptus est. Quod factum cum pater ejus agnovisset, acri cordis dolore assicitur. Et aestuans quonam modo suis sacris filium posset restituere, didicit quemadmodum OL LMvs Recta glorum nonnullosu hujusmodi, pecuniae gratis, nuper Iudaismo reddiderit. Ivit ergo ad illum, cqualiter perdidit filium suum , querula voce depromsit. Ora libi misereri in
unici more a se dilectum , paternis rogat legibus imperiali sanctione restitui. Tacet ille ad rogatri , non dii audiens quamobrem tali negotio sese deberet medium facere. Advertit Iadeus mysterium cur suis precibus non responderet, evestigio sexaginta arcas argenti se ille daturum si Iudaismo restitueret filium suum, pollicetur. Iubente igitur Rege, juvenis ipse in conspectum suum adducitur, c Rex illum hac voce alloquitur diueritur pater tuus de te, quod prater licentiam suam Christianus effectus es, hoc si ita est, praecipio tibi quatenus, voluntati eis sat aciens , omni ambage seclusa Iudaismo te sine mora resiluas. a Cui juvenis respondens Domine Rex, ait, vi puto, jocaris. At ille indignatus, Tecum, inquit, acare flercoris fili Recede potius est praeceptum meum velocius imple alioquin per vultam de Lucri faciam tibi oculos erui. Tunc Adolescens animaequior factus, voce constanti ita respondit. Utique non faciam. Verum noveris, quia si bonus Chrisianas esses, nunquam de ore tuo talia protulisses Christiani etenim es eos qui a Christo per incredulitatem separati sunt, ei conjungere; non autem eos qui isti per fidem iuncti sunt ab eo separare. Confusus Princeps in istis, contumelijs assectum Iuvenem cum dedecore jussit suis conspectibus elis minari. Qui expulsus, patrem suum, eventu rei pro foribus praestolantem, invenit. In quem animatus, Fili, ait, mortis Pabulum externa perditionu, o non sucticit tibi damnatio tua nisi est me tecum praecipites in eam ' Ego vero cui jam Christis patefactu est, ab it ut te unquam pro patre agnoscam , quia pater tuus Diabolus in Dum ista ita dicuntur, ad jussum Regis , introducitur ante
eum Iudaeus,& ait illi Rex. Ecce feci quod regesi redde quod promi i. At ille. Filius meus jam nunc es in Chripi confessione constantior , est mihi est solito factus infestor dicis, feci quod petisi, redde quod promisi iv Immolaab coepisti, primo perfice, est tunc demam de possicitis age. Sic enim convenit inter nos. Feci, dixit, quantum potui verum suamvis non proficerim, minime tamen feram
me sine flucta laborassee. Angustiatusq; Iudaeus ex his vix obtinuit, ut data me.
dictate promisse pecuniae, alia sibi medietas laxaretur. so Praeter haec quoque, per id temporis, ferebatur, eum in tantam mentis elationem corruits , ut nequaquam patienter audire valeret, si quivis vllum negotium quod vel a se vel ex suo praecepto foret agendum, poneret sub conditione voluntatis Dei fieri. Sed quaeque aesta simul Magenda suae soli industriae ac fortitudini volebat ascribi. Quae mentis elatio ita excrevit in eo, ut, quemadmodum
73쪽
Wrexit et admodum diccbatur, crederetri publica voce assereret nullum Sanctorum cui- vcii, ouam apud Deum posse prodesse, desideo nec se veste, nec aliquem sapientem debere beatum P, seu quemlibet alium quo se juvaret interpellare. Hae fide in ipso proficiente, ad hoc quoque lapsus est, ut Dei judicio incredulus fieretri injusticiaeq; illud areum , Deum aut facta hominum ignorare, aut aequitatis ea lance nolle pensare astrueret. Exempli causa , quinquaginta circiter viri quibus adhuc illis diebus, ex antiqua Anglorum ingenuitate, divitiarum quaedam vestigia arridere videbantur, capti sunt,o calumniati, quod Cervos Regis ceperint, mactaverint, manducaverint. Negant illi tande statim ad judicium rapti judicantur, injectam calumniam examine igniti ferri a se pros ropulsire debere. Statuto itaque dies, praefixi poenae judici pariter subacti sunt
remota pietates misericordia. Erat ergo , miseriam videre verum omnipotens Deus cui misericordiam caudicium canit Davidicus Psalmus innocentia eorum servatis misericorditer ab exustione manibus omnium, cunctis ostendit, malitia hominum eos imp: destruere cupientium quam injusta fuerit, iusto judicio declaravit. Igitur cum Principi esset relatum condemnatos illos, tertio judici die simul omnes inustis manibus apparuisse , stomachatus taliter fertur respondisse diuid in hoc Deus in a a Iudex VPereat, qui deinceps hoc cre- diaetit tauare per hoc est hoc meo iudicio amodo restondebitur Non ei quod pro voto casusque incinde pisatur. Haec o hujusmodi plura his atrociora quae o diversis non ignobilis famae hominibus de ILLI ELM illo tunc temporis nunciabantur, magno ut diximus ANfELMv accendebant Pontificatu Anglia abrenunciares scientem videlicet mores suos inoribus ipsius nulla posse ratione amplius concordare. Postulaturus igitur a summo Pontifice ipsius vinculi, quo se nimis astinginemebat, relaxationem, eum adijt, ei sui cordis anxietatem innotuit, misereri sibi poposcit, id est, ut ab onere cur Pastoralis , quod importabile sibi quia infructuosum videbat, se relevaret, obnixe rogavit. Audit Papa quod ille, stultito ilico miratus , exclamat Ospiscopum Ovasorem Nondum cades, nondum vulnera perpessus es. O jam Dominui caram ovilis subterfugere quaris soChristus in cura otium suarum probae PETO amorem erga te. O A, C L-Mus, Ares ELMus inquam illi sanctus, isse talis ac tantus D solummodo quiescere volens, oves Christi est ante pugnam luporum morsibus dilanianda non seretur exponere A quid dicam' u amore serat Demia copulari, qui hoc fugit quo ipse Dominus se teste probatur amari Absint hae a te, as sint a tua relignone dilectissime frater Ans rL ME. Potius ne me in istas ulterius i quietes, piis, quod non solum non concedo tibi facere quod petis, immo ex parte Dei omnipotentu vice bearissimi Patra x Apostolorum Principis illi per sanctam obeuntiam pracipio , quatenus curam Anglici regni Ii. i commendatam quamdiu retinere, ut hactenus poteris, non abiicias aevo si propter Urannidem Prium, latii nunc ibi odominatur, in terram issam redire non permitteris, jure tamen Christianitatu semper lilius Archi piscepas ego potestatem ligandi atque solvendi suptr eam dum viraxeris obtinens. Et insignit us pomissalibus more summi Pontis utens, cuaque fueris. Ad haec ille Obedientiam Pater non ab ciosi sed si non dis luet, quid animo geram, paucis suggeram. Credat, si placet, excellantia vestra, quoniam si caedes, si vulnera, si mors ipsa , mihi pro tutela O defensione ovium Ciris istenderetur oero non aufugerem, si me conscientia mea non fallit At nunc, ut de Rege ipso, qui me, sicut natim eiu de regno suo, alit, taceam, es quos oves, O Oiscopi quos agaiores habere debebam, O qui mihi obedientiam professi sunt, omnes
in commune ad hoc me ducere conabantur, qaatenus sus obtentu justitia contra ju scisitiam facerem, id eu obediemia beati P a VCI .renunciarem, ne dem quam debebam et terreno violarem. 6bus dum niterer persuadere , me virumque harum , altero inviolato , posse servare, auandoquidem Dominas abeat,
quae Caesaris Caeseri,in quae Dei sunt Deo reddi obiiciebat hoc pud se in M
74쪽
n. haberi , nec vesse de Domino si hanc injuriam fustinere, ut aliquis in regno Nitim L. eius cuilibet intenderet, nisi ei vel per eum. Et ego, Pater,inter tales quid facerem H, I R*x Respondit , ratione duceris. Ego quos ne de his atque aliis tibi non iure illatu
dear non curare, ea dicitidio Sancti Ero nolle vindicare , moneo quatenus concilio quod apud Barum . ante corpus beati Nicuo in Ralenc Octobria
celebraTe constitui , praesentiam tuam exhibeas , ut quod de ipso Rege Anglico sui ac sui similibus qui contra libertatem Ecclesia Dei se erexerunt , mediante equitatis censura , me facturum dissosai audita visui percipias. De hinc ad habitaculum suum Se viam ANfEL Mus revertitur quietem inpaupertatem, 1 oblatis diviciis, anteponens. Instante autem termino Concilij ad Apostolicum reversus est et cuin eo, Barum usque prosectus. In ipso vero concilio , dum plurima de fide Catholica sumus Pontifex, facunda ratione rationabiliq; facundia disseruisset, mota est quaedam quaestio , ex parte Graecorum Evangelica autoritate probare volentium, Spiritum Sanctum processionem non habere nisi tantam a Patre Huic erro
ri tum multis argumentis, tum plurimis rationibus Papa contraire nisus , inter alia quiddam de Epistola sibi olim ab A aes LMo, de Incarnatione vermbi, editari directa, exempli gratia, intulit, quod suae disputationi non parum claritatis ac firmitudinis attulit. Verum , cum nonnulla obi jcerenturin reddito terationes , quemadmodum instabilibus mos est, disquisitae enucleatius expini peterentur , imperatum silentium primus ipse Pontifex rupit alta noce dicens s Pater est Magister ANfELMR, Anglorum Archiepiscope, ubi es dedebat enim idem Pater in ordine caeterorum inter primos Concilii Patre Aec ego ad pedes ejus ubi ergo se requiri audivit , surrexit continuo in rei n-dit Domine Pater, quid pracipitis Z Ecce me. At illeum ui quaeso facis P Cur in adiorum silentio degis y Veni, veni, obsecrari simile vis ad nos est pugnans pro Matre tua est nostrata ad uva nos , cui tuam integritatem vides Graecos ibros conari adimereber nos in id ipsum nefas si facultas eis tribuitur , praecipitare. Succurre igitur quasi vere pro hoc a Deo missus hac Nideres itaq circa has lium Papae quom perstrepere sedes mutare, locum sedendi viro parare , Ac sic demum honorifice levatum ad se prope Papam collocare , conditio stupente ad haec, oepercunctante quis esset aut unde Tum compress tumultu, omnibus in commune viri lanctitatem atque industriam Papa e potuit; oc quia propter justitiam multas persecutiones passus , atqi injuriata sua sit terra expulsus, reverenda voce innotuit. Cum igitur ad imperium ejus ANfEL Mus presto esset, motae quaestioni mox respondere , visum nonnullis est metrus fore, in crastinum rem disserti, quo liberioribus animis dicenda expeditius proponerentur. Incrastino itaq, maturius conventu disposito . Arestitius ex
condicto debitum luere postulatus est. Surrexit ergo coram universis in edito stans, sic de negotio, regente corin linguam eis Spiritu Sancto , tractavit, disseruit , absolvit, ut in ipso conventu nemo existeret qui non inde sibi satisfactum consentiret. Sed quibus hoc Argumentis, quibus rationibus, quibusve divinae Scripturae auctoritatibus rexemplis egerit , scribere supers demus', eo quod ipsemet Ans rLMus postmodum inde diligentius atque tablilius tractans , egregium otius scripsit idque per multa terrarum loca via ejusdem erroris fama pervenit ab amicis suis rogatus, direxit. Ergo ubi finem dicendi fecit intendens in eum summus Pontifex ait Benedictam sit eo fensus tuus, ct os en sermo oris tui sit benedictas Hinc in laude Viri demoratum est,in fides ejus atque prudentia divulgatas ac magnificata , nec non eorum, perfidia si qui sorent qui ea quae de proposita quaestione docuit resusciperet credere nollent, exprobrat ac perpetuo anathemate percussa atque pro
Procedente deinceps ratione de Rege Anglorum sermo conseritur Moc sini-lli 3 quaedam de ipso publice praedicantur , A fg o, inter illa , demissio H vultu
75쪽
Wricis vultu sedente o loquentes nullo favore prosequente Tandem de venditione dirum cudi oppressione Ecclesiarum de quibus inter alia vituperabatur , necne de injuriis AN, LM illatis Apostolicus acriter quaestus est. suem propterea, inquit, etiam Regni suifecit extorrem quoniam a beati Erni fidelitate es obedientia nequivit separare. Et adjecit. Ecce vita illius tiranni qualis ad sobolicam sedem saepe delata es. Cui pro correctione sui plura multotiens cohoratoria simul
O ca statoria suasione verba mandavimus , sed affictio atque depulsio lanii viri
quem coram videtu satis innuit quantum profecimus. Ad hac , fratres , quid sensitis e uia decernitis P Dixerunt. Sententia plana est O judicium evidens. Si enim semel f secunda, si tertio vocastita est renuit audire , renuit disciplinam cauripere , restat vi gladio Sancti P ET O sub anathematis icta percucus , quod mervit, sentiat , donec a sua pravitate discedat . Respondit. Ita es. Audiens haec , s CL, C illico surrexit, flexis genibus coram Papa, praefatum Regem jam tunc excommunicare parato , vix obtinuit ne in Regem faceret, quod communis omnium sententia promulgavit. Qui ergo bonitatem viri s lo prius fuerant auditu edorti, nunc eum facto se experiri gavisi sunt , dum illum inpro malo bonum reddere oc pro persequente se non fiet vident prece intercedere Admirabilis itaque universis tactus est. Inter haec ego Patri per omnia praesens, aderam , paratus videlicet ad servitium ejus. Et quia mihi ab infantia hic mos erat, semper nova quae forte ac sed maxime in Ecclesiasticis , occurrebant diligenti intentione conssiderare, ac memoriae commendare, cispositum Concilium, locatam ordines personarum. modos sexaminationes causarum, curiosa sertasse magis quam sagaci mente Et oculo, hinc inde ut pote qui nunquam prius talia videram modesto intuituc sideravi. Ecce autem, cum illis intenderem, occurrit, quem antea bene noveram, Archiepiscopus Beneven anui , cappa prae omnibus qui conventui ipsi intererant, preciosiori decoratus Papa enim non cappa sed casulari pallio desuper redimitur concilio praesidebat. Ego igitur, intuens cappam Antistitis Beneventani cem, ut dixi, caeteris praestare perspiciens, recordatus sum verborum, quae puer a senioribus Ecclesiae nostrae Eo, i, scilicet magnificio sovir BLAc HEMANNO atq; FAR MANNO aliisq; nonnullis olim audi ram. Solebant etenim ijdem memorabiles viri saepe narrare ciuod , ipsi adolescentiae primordia agentibus. I, A Regina, cujus in capite hujus operis habita mentio est et inter multa bona quae Ecclesiae Christi Cantuariens contulit, Brachio beati Apostoliae xvi otio inas, ipsam Ecclesiam, disponente Domino suo et Co Reae, Anglorum , sublimaverit. Quae res , qualiter acta fuerit,hoc modo quod per excessum coeptae narrationis dici patienter quaeso accipiatur uno sensu pari ordine reserebant Tempore aiunt quo ipsa Domina, sicut Regina, in regno Anglorum ma nari praepotens habebatur, Pontifex Ecclesiae Beneventara venit in Angliam quem sicut ipse serebat, immanis fames mcertis praesagi j totam Apuliam afflictura illo deduxerat cupiens aliquo modo si non posset toti Provinciae, saltem suis civibus tantum mesum propulsare. Is iter ingressus Brachium beati BAR Tuo conat Apostoli secum tulerat, spe sibi certa promittens se per illud multa lucraturum. Idem quippe Brachium, ob hujusinodi necessitudinum contrahenda subsidia in ipsi Ecclesii Beneventi a reliquo corpore servabatur remotum Episcopus itaque , transit Italia , venit in Galliam, quae sibi dabantur, gratanter ubique bona suscipiens. Audita vero diviti fama regni Anglorum, ratus est sibi eo progrediendum , ex aliorum eventibus sperans se illic amplius caeteris regionibus adquisiiturum. Praelata
quoque Regina magni nominis divulgari famae habebatur Quam bonitas solua, e qua supra Ecclesias resflciebat, largitas, ei pepererat Pontifex pitur Angliam veniens, ipsam Reginam adijt, o illius allocutione potitus, quid detulerit, quam ob causam tam remotas orbis adierit partes, inlinuavit. At illa hominis caritativo labore ad misericordiam flexa de suis ei copiose largita est.
76쪽
illum patriam remeare nec non eis quibus irriminens semis periculum for Ni tiliamitabat, subvenire ortata est. Sed ipse intelligens non sussicere sibi ad suurn negotium quae habebat, eos quos magis famili ires in curia ipsi Dominae esse acceperat, percunctatus est, utrum os quod attulerat, dato pretio, Resinae iii jus proprium transferre curae esset. Quid multari Investigatur de re anidicis Dominae, invenitur promptissimus esse certam se , tantumniodo Episcopus faceret ipsum Os nominat Apostoli revera fuisse , realiter ut ipsamet testa retur sibi, sublata omni ambiguitate , satisfactum. Ad quod ille. Quo inquit
modo Super corp- ait Domimcum A super Sanctorum reliquias emes ei pr. io ponam, Tu eiurande, reliqui inde quibus agitur veracit Hesse de corpbre beati Apostolia Tuo Lo M. I, ct id remota omni aequivocatione atra sophismate
faciat mei, inquit Episcopus , secure me facturum polliceor. Veniens itaque Canitiariam cum Brachio ipso, prout illi Rcc Regina dictaverant, decenter susceptus est. Astante igitur ipsa Monachorum quoq; ac Vericorum immenso agmne eam vallante, inter quos etiam supra memorati viri a quibus litteaccepimus se praesentes fuisse testati sunt , numerosaq; utriusq; sexus saetatis multitudine, ob hoc convolante de audiente jurando super Altare e Corpus Christi necne Sanctorum reliquias quas beatum Ga Eoo a. IvM Sancto Ausus Tl No aliosque Romanos Pontifices alijs Archiepistopis destinasse, scitur , asseveravit , ipsium os de quo sermo habebatur beati BARTHOLOMAE Apostoli proprium fuisse nec ipsi assertioni suae aliquid omnino sophi malis aut aequivocationis inesse. Quo facto, memorabilis Domina quamplures argenti libras antistiti contulit, oc me potita illud Ecclesiae Christi Canutariem si solemni donatione ex parte Regis Crevo sum concessit. Illis quippe diebus hic mos Anglis erar, patrocinia Sanctorum, omnibus seculi rebus anteferre Pontifix quippe sedis ipsius Soacreor Hus nomines, inter reliqua quae homini dedit cappam illi valde preciosam aurifragio ex omni parte ornatam dedit quae desillius Ecclesiae decoria Ecclesiae Cantuariensis futuris tem poribus tantae existeret testimonio inprobationi. Ego igitur , cum ut dixi, o concilio praetens antistitem Benevenanum , cappa reliquis praestante ornatum viderem et eam ex his quae olim audieram optime nos Sem , non modice laetatus, d cappam 5 verba mihi puero ex inde diei Patri ANfELMo osten in Mox celebrato Concilio, ubi Beneventanam ipsum adii et inter alia uis
tuae dilectionis colloquia caeri de eadem cappa loqui , 5 unde illam habere eruasi nescius interrogavita flammam rei exposuit et eam ordine quo descripsiuam Ecclesiam ab Ecclesia Cantuariens adeptam esse declaravit. Qua de re. certior effectus, putavi aliquibus gratum hoc ipsum huic opusculo indere ,
cet propositum narrationis tramitem me hoc agendo, non nescirem excedere. Quo peracto , ad caeptum redeamus iter , finito concilio a Baro discellimus, o comitatum Papae Romam vique non deserentes. Interea revertit nuncius quae a Roma ad Regem, Elia destinatum supra-
diximus , reserens ipsum Regem susceptis quidem quoquo modo literis Papaeliteras Ans ELMi nullo voluisse pacto suscipere, imo cognito illum esse Hominent ejus jurasse , per vultum Dei, quia si festine terram suam non exiret,
sine retractatione oculos ei erus seceret.
Verum, post dies aliquot, ex quo Romam reversi suimus venit, missus a Rege, i i Mus cujus in exitu Anglia mentionem fecimus , Domino Papae ad literas quas pro Aresono miserat responsurus. Dicebat ergo Pontifici Mandat tibi Dominus meus ex sibi non parvae admirationi esse quod so velut in mentem tibi radere potuit ut eum , pro restitutione rerum ArisO , interpessares Et subdidit. Si causam quaeris, haec es. Quando de terrasia dis dere voluit aperte minatus II se isto discedente totum archiepiscopatum in Do miniam suum accepturum aeuoniam igitur nec his minis constrictus quin exiret,
omistracissili, jus se pura fecisse quod fecit, Oufaria reprehendi, Ad haea H et Papa,
77쪽
Wicitati Papasi Accusat eum, inquit, aliande ' Respondit, Neu Papaestinuere, in
Muci iuri 3 qu.im audi Ura talia ' pro hoc solo, primatem Regni suis omnibu istoliavit, quia ne sanctam Matrem Eccisiam omnium Romanam visitaret, temttere, ait preretis sine omni ambigui ate , dicere possumus asaesul tale qui I non esse clade-ium. Et pro tali re onso mirabilis hamo huc te sagigas ' eri, quantocius re-d si est pracve illi ex parte beati Ero quaremis muta, et contradictione istam suis omnibus integre revestiat, sis vi immunica Vere usit. Id i fac ut quid hinc velit scire me faciat ante. Acitiam quod ierit hebdoma a Pascha in et urbe sum ceti tatutus alioqui cersi timebo Uerat se in eodem Concilio damnationis sentcntra pamri , quam promeruit. At ille Pru quam abeam. tecum secretias io
agam. M in tu ergo ibi per dies plurianos idem Uri rei ex Mus, prudenter operam dando hos o illos suae causae fautores e icere ac vi Dornini sui voluntati satisfaceret, munera, quibus ea cordi esse animadvertebat dispertiendo, polliuendo parvi habete. Deductus ergo a sententia Romanus Pontifex est, ac pro voto i l ELM ita inductis usque ad festum Sancti M Len,
cita dedit Regi Acta sunt haec in ipsis solemnij Nativitati Christi.
Quod videntes, vane nos ibi consilium nihil auxilium operiri intelleximus, petit silicentia Lugdunum remeare decrevimusti Quam licentiam cum nius
tenus impetrare potuissemus remansimus Romae usque ad praefinitum tempus Concilij conti me circ3 Papam degentesin quasi in commune viventes. Nec Genim duae , sed una videbatur amborum curia esse. Undes ipse Papa frequenter ad AmsELMv veniebae Iete cum eo sese agendo 'oc curiam faciendo ei dedit quoque illi hospitium in quo conversabamur eo jure ut si aliquando Roma rediret contra omnes homines illud sibi vendicaret. Ipse iis conventu Nobilium, in processionibus, in stationibus, semper tabiq; a Papa secundus emi, prae cunctis honoratus, cunctis acceptus, Ac ipse cunctis simplici humilitate summitsu . Cum vero ad Concilium ventum esset , di Episcopis qui de Italia in Savenerant , suas sedes ex consuetudine vendicantibias , nemo existeret qui te vel audisseries vidisse Archiepiscopum Cantuariensem Romano Concilio ante haec go interfui selaseret,ves scire quo tunc in loco sedere deberet, ex praecepto Papae, in Corona sedes illi posita est, qui locus non obscuri honoristin tali conventu
solet haberi. Igitur dum in ipso Concilio multa tractarentur, multa disponerentur, multa observari decernerentur,nec tamen ab omnibus partim propter conventus immensitatem, partim propter intrantium c exeuntium a corpore B PETR i strepitum ac concrepationem, clare intelligerentur, praecepit ipse Pontificum summus
Lucens Episcopo Rei Moesto nomine, quatenus in medio caeteris eminentior staret,nora qua pollebat voce, iux statura erant,cunctorum auribus expresse deponeret Paret ipse praesidentis Imperio Verum nonnullis ab eo capitulis in audientia omnium diserte expositis, subito admirantibus cunctis, vultu, voce, at o gestu corporis in alium habitum demutatus est unde suorum luminum acie in circumsedentes directa vulneratae mentis dolorem ultra dissimulare non potuit. Rupta igitur decretorum serie, quae exponenda susceperat, intulit dicens; Sed videlicet quid faciamtu Praeceptis subditos oneramus, et iniquis mannorum saevitus non obviamus. Oppressione mimque quos ira sua Vrannide Eccles Lim ferant , est expoliationes personarum metuendu istu instituta sunt quotidie ad
hanc sedem reseruntur; consilia est auxilia, Aut a Capite omnium, requiruntur. Sed quo terminentur esctu, heu term mundus novi crinae conqueritur. De cem mundi remotissim partita et mae ecce inter nos modesta taciturnitate quiescens, mitis
residet, cujus silentiam clamor magnus et , ceu Iamilitastis patientia quo decli sotior atque mansuetior eo sublimior es ante Deum est in nos ferementior iste unus,
unus inquam iste, quam crudelissime ampli tui, quam injussime suis omnibus eo poliatas , venit huc u iam est aequitatem, passalica sedis de negotio sua efflagitans. Iam annus secundas tu quo huc venitus ne quid hucusque subventianis invenit t
78쪽
xii Si de quo omnes nos itis, Ne GIAN se LMus Archiepiscopus Nooxx- Anglicae Regionu His dictis virgam Pastoralem quam manu tenebat tertio paci us i R x. vimento illi sit , dagnationem si ritus sit, compressis exploso murmure labiis S dentibus , palan curistis ostendens. Ad haec Papa et innuens ait, Frater Ri ira aER E, sat Lit, susscit. De Hre lonum consiliam erat. At ille produ.
eum spiritu, inquit, Et eri uidem expedit. Aa res aliter eum qui Iulia ta cat non transibit. Deinde ad perdicenda Concili Decreta monitus , verba resumpsit, ac in sine dicendi, ne parvi penderetur injuria A Noctio illata re mi in onuit, de sessum ivit Haec omnia, cum Pater A NI CL Muri audio ac let, monilcm ciaeca finem verborum de te dicta intellexisset, oppido miratus est, scieris se nec homuli de re locutum fuisse, nec a serie ullo tuorum, ut alii diceret,ir estisse. Sedebat ergo ut loleb u silenter auictilians. Inter ultima vero Synodisjam recisis quae recidenda , oc statutis quae visi
sucranti constituenda, in adversarios sanctae Eccletiae , Excommunicationis sententiam eum toto Concilio, Papa intorsit et qua sententia omnes quoque Laicos Investitura Ecclesiarum dantes, cx omnes easdem investituras de manibus
Illo iam accipiet Nel illecti omnes in ossicium c dati honoris hujusinodi consecrantes, pari modo involvit, Em nihilominus sub ipsius anathematis vinculo colligavit, qui pro Eccleti allicis honoribus Laicorum hominum Homines fiunt; a dicens nimis execrabile viderii manus quae in tantam eminentiam excreverint, ut, cluod pulli Aulorum concessum est, Deum cuncta creantem suo ministerio creent,in eundem ipsum pro redemptione 5 salute totius mundi summi Dei Patris tutibiis offerant, in hanc ignominiam detrudi, ut Ancillae fiant earum manuum quae die ac nocte obscoenis contagij inquinantur, rapinis ac injustae sandianum effusoni addi et cominaculantur. His praesentes fuimus haec conspexamus chis, ab universi , FIAT, F Adri, acclamari audivimus dc in hisco ultim malum Concilium scimus.
Postera die iaccepta licentia Soma digredimur, nil iudici vel subventionis praeterquam quod diximus . per Romanum Priesulem. nacti Via vero redeundis tunc temporis multis erat periculi obnoxia ted protegente nos Domino, pericula cuncta evasurius , ac Lugdunam illae pervenimus ubi cum summatae. neratione gaudim sulcepti re a Pontifice Civitatis detentiu mansionem no . stram illic firmavimus, amisia omni fiducia ulterius tempore ILLI. EL MIRegis Angliam remetandi. Habitus est ergo ibi A, CCL M, s , non sicut hosperum, aut peregrinus, sed seu indigena, o vere loci Dominus unde miscium ipse ipsius urbis antistes, eo praesente, suo volebat loco praesidere. sed, praesidente ubiq; ANfE L.M. o. inferiora ,suffraganei loco simuli officiori mira u. ctus humilitate fungebatur. ANfELMus festivitates, sacros ordines Ecclesiarum dedicationes cclebrabat, o Pontificalia quaeque ossicia adrninistrabat. o Sed cum multi agnita benevolentia ejus amplitudine, ad eum concurrerento Sacramentum impositionis manus Episcopi ab illa sibi ac tui conferri de Icerent, ple, qui in Episcopalium omciorum administrationibus semper nutum Pontilicis expectabat, leui arsabilitate respondebat, suum non esse tale quid in Parochia alterius Epi Impi , eo consulto, praesumere. In quo eum ratione agi intestigentes, mox ad suum Episcopum nuncios dirigunt, c, qua benignitate vir ad suas preces responderit, innotescentes, orant illum rogari tro se De re ergo a Pontifice appellatus, immo per totam Parochiam suam in alijs pontificalibus ossiciis in illius voluntatis deliberatione postis, om ne admittere, neminem ab ipsius gratia Sacramenti patiebatur immunem dise o cedere. Fiebat itaque frequens populorum concursus,in nonnunquam in hoc solo expendebatur dies totus , ita ut nos, qui es ministrabamus , gravi taedio saepe fatigaremur , ipso semper jocundo vultu oc hilari existente. Crevit autem in eum mira quaedam ex his Minaudita dilectio omnium, tabonitas ejus divulgabatur per circuitum.
79쪽
m rex lxx. Inter haec, per populos fama dispiussit V AN v sedis Apostolicae, prae v i iuilem , praesenti vitae modum fecisse. Si quidem prius obiit , quam quae a Rege snglorum pro causis A, C tam expeditabat responsa susciperet. Qui
decessus vitae , ubi ejusdem Regis auribus insonuit , respondit. Et Dei, diam habear qui inde curat. Adjecitque , Ice vero aui modo Papa est cujusmodi re Cui cum in aliquibus AN OLM Archiepiscopo similis diceretur, ait, Per vultum Dei, talis est, non valet Verumtamen sit modo ipse per se, quia perhoetis hoc Papatas sum non ascendit hac vice aper me. Ego interim libertate potiturum agam quod libet. Nec enim putabat Apostolicum Orbis posse in re
gno suo esse cujussi bet juris , nisi permissus a te. Qualiter ergo deinceps sese ionabuerit ad alia sestinanti, scribere oportunum non est. Attamen libertate
qua se potitum gloriatus est , non diu frui permissiis est. Prius enim quam annus transi j , speratam subita morte percussus eam perdidit. Octobernamque audivit eum gloriantemta secunda dies sequentis Augusti vidit eurn expirantem. Siquidem illa die niane pransui in sylvam venatum ivit , ibique sagitta in corde percussus , impaenitens desinconsessus evestigio mortuus est, inomni homine mox derelictus. Quae sagitta virum . sicut quidam aiunt, jacta ipsum percusserit, an, quod plures assimant, illum pedibus offendentem superque ruentem occiderit , disquirere otiosum putamus , cum scire sufficiat eum justo judicio Dei prostratum atque necatum. Hic occurrit animo quid re Rex iste quondam , ut supra retulimus, Resens Episcopo dixerit, videlicet quod Dem nanquam eum bonum habiturmisset pro malo quod sibi inferret . perpendo quid postmodum Deus erga illum egerit , donec vitae praesenti super uit Scitur enim quia ex quo illa verba depulso languore, quo notum est, illum fuisse gravatum , protulit , tantum in deprimendo subjugando inimicos in adquirendo terras , in excercendo voluptates suas prosperatus est , ut omnia sibi arridere putares. Ventus insuper in ipsum mare videbantur ei obtemperare Uerum dico, non mentior, quia cum de ita gh in Aormanniam transire , es inde cursum prout ipsum voluntas sua ferebat, redire volebat. mox illo adveniente, de mari appropinauantei, omnis tempestas , quae non Sonunquam immane seviebat sedabatur, o transeunti mira tranquillitate famulabatur. Quid amplius Ita fateor in cunctis erat fortunatus , ac si verbis ejus hoc modo respondit Deus. Si te pro malo ut dicis nunquam bonum habebo, probabo an saltem pro bono possim te bonum habere, O ideo in omni quod tabonum aes ima velle tuum adimplebo Sed qui In tantum ex successibus suis profecit, sicut hi qui factis ejus die noctuque praesentes extiterunt a testantur, nunquam vel de lecto surgeret, vel in lecto se collocaret, qui seipsum aut collocante aut surgente semper deterior esset. Quapropter dum nec malo corrigi voluit , nec bono ad bene agendum attrahi potuit, ne in perniciem bonorum diutino furore saeviret, compendiosa illum in momentanea caede oequus Arbiter huic vitae subtraxit.
80쪽
Ecundo itaque Anno ex quo a Roma tugdunum, Luxi, venimus, qui erat nostri exili annus tertius, vene- v
runt ad Ares e LM v jam tertium diem in Coe .nobio, quod Casa Dei dicitur, agentem, duo Monachi unus Cantuatiensis, calter Beccensis , nunciantes ei jam saepe memorati i I ELMi Regis vitae excessum. Quo ille vehementi stupore percussus, mox est in acerbissimum fletum concucsus. Quod videntes admirati admodum sumus. At ille , singultu verba eius interrumpente , asseruit in ipsi veritate quam servum Dei transgredi non decet, quia, si hoc essicere posset, multo magis eligeret seipsum corpore quam illum sicut erat mortuum esse. Nobis post haec Lugdunum reversis, ecce alius aratribus Eccles Cantuariens advenit, teras deserens, preces offerens, quibus obnixe ab onglorum Matre Ecclesia interpellatur , quatenus, extincto Tyranno, filios sitos, rupta mora, revisere, consolarici; dignetur. Audito igitur de re consilio memorati reverendi Huco Nis ipsius urbis Episcopi , iter Angliam remeandi ingressus est, Ipso Pontilice, ex toto populo terrae super hoc dolente, o nisi rationi contrairet, modis omnibus, ne fieret, prohibere volente Maon denique solatiose in discessu ejus destitui videbant. Prosecuti autem illud sunt de villa in villam, per plures dies tam viri quam mulieres, singuli certatim currentes, e pro
desolatione gemebundas voces edentes. Necdum pervenimus Cluniacum,so mirutomanus alter Nuncius ex parte novi Regis Anglorum, inprocerum regni Patri occurrens, moras ejus inveniendo redarguit, totam terram in adventu
eius attonitam, homnia negotia regni ad audientiam, dispositionem ipsus reterens pendere dilata Cujus verba iterae Regis quas attulerat attestantes,idicta plenius explanantes, preces invola ipsius Regis virum festinato venire magnodere postulantis,in seipsum ramum: Tu uin ejus consilio ac moderamini se subiecturum pollicentis continebant. Uaec di .hujusmodi plura quam di .cere velim, nos ad Patriam properare coegerunt. Prosperrimo itaque Cirsu .irina pericula transuecti non oti. Octobri De. appulimus, ocingenu gaudio totam terram in adventu ANs rLMi exultanis o rem reperimus. Quaedam etenim quasi novae resurrectionis spe snpulorum
mentibus oriebatur, quam ab oppressione calentis adhuc calamitati se quisque liberandum ' in statum optatae prosperitaris aditum sibi polliceba . Uuae pes inde maxime procedebat quod HEN cvs qui tunc noviter Fra. in defuncto in regrinum successerat, in ipso consec fationis die bonas e sen-ctas omni populo leges se servaturum , ne oppressiones, iniquitates quae se Fratre suo emerserant in omni sua Dominatione , tam in Ecclesiis quam in saecularibus negoti js , prohibiturumi subversiirum spoponderat, nae omnia iurisiutandi interjectione firmata sub monimento iterarum sistilli
sui testimonio roborat irum , per totum regnum diva mi iri praeceperat
so raesentiare:hilomatius communis omniurnia tris jam ipsi spei non parum roboris apud hominiim mentes adiiciebat , constantem illius probitatem aenos centrum, di sancta quaedam ad resormandum Christianae Res ioni statum qui post obitum Fenerandae memoriae Lis, eri Archiepiscopi in multis deciderat, proxime ab eo producti statui, arrectis sensibus expectantium. Sed