장음표시 사용
61쪽
Wiixit i. NILO LMus mare transjt,in traditam sibi a Ri a piro Normaumam M. ix Rex quae ditioni labigit. Quo cum demoratetur, Rex Hibernia ex cu ERT Acrius nomine,
Dorum N ALDvs Episcopus cum caeteris Episcopis in quique Nobiles cum Cler o populo ipsius Insulae miserunt nuncios ac literas ad Ares ELMvM, innotescentes ei Civitatem quandam inarasrediam nomine, in una suarum Provinciarum esse; cui ob numerosam vium multitudinem expediret Episcopum institui, simul m petentes,ipse quatenus Primatus quem super eos gerem potestate, o qua fungebatur vicis Apostolicae authoritate , sanae Christianitati aenecessari P plebium utilitati instituendo eis Pontificem subveniret. I. im enim tacula multa transierant, in quibus eadem Civitas absque providentia dc cura IoPontificali consistens, per diversa temptationum pericula jactabatur Elegerant autem idem ipsi in hoc ossicium quendam suae gentis virum vocabido MAL-
nis, eum qi sacranduin cum communi increto ad Ares ELMu transierunt. Decretum autem hoc est.
AN se LM Dei gratia Anglorum Archiepiscopo, Chris P
pului oppidi ataferdiae, eum di vRCHER TACHo, O scapo Dor NALDo salutem in Domino. Pater sancte aec ras ignorantia vos dii detrimenta , filutis nostrae sustinere coctit, quod magis eligimu ferviliter Dominico iugo colla subtrahere . quam liberaliter 'Pastorali obedientia subese . Nunc autem quantum proficiat Pasorum
causa agno, mi , cum aliarum rerum militudine ad mentem revocam quia sine regimine, nec Exercitui betam, nec Naaris marinum audet attemptare periculum. Navicula ergo nostra mundano dedita fluctibus sine Pastore contra callidum hose qua ratione pugnabit I Propterea nos Ma nasse Munc RERTA CHus d Episcopulmo FNALDvS, O Permet Zux noster frater Regis eligimui hunc Presbterum MALCH, M WALxEL IN Wintonensis Episcopi onachum nobis sum Socientissime cognitum, natalitu moribu Nobilem, Apostolica di Ecclesia
disciplina imbutum, de Catholica prudeutem, moribu temperatum, vita castam, sobrium, humilem, affabilem, misericordem, literatum, bositatem, suae domui bene praepostum, non neophytum, habentem testimonium bonum in gradita fingula iunc nobis petimui a vesina Paternitate ordinari Ponti cem quatentia regulariter vob preesse valeat cla prodesse, di nos sub cui regimine salubriter Domino militare possimul. Vt autem omnium nostroram vota in hanc electionem conqueesire noscatis, huic Decreto Cane acinteo promptissima voluntate singuli manibu propriss roborantes subscri' simul. Ego Munc HERT Ac Rus ex Hibemiae subscripsi. Ego Permitti Da Frater Retu subscripsi. Ego Dor NALDvs Dip pu SS. Ego I DN, A, Episcopiis Midiae S. Ego SAMvEL Dunei mensis hiscopiis S ego FERDOM NACH vs Laginiensium
Episcopus S. . Subscripserunt his multo plures quos nos brevitati studentes
notiare non necessuium duximus.
Igitur Ans LMvs consideransi intelligens eos justari utilia petere,p titioni eorum libens annuit Electum ergo Pontificem diligenter in his quae Sosacra jubet auctoritas examinatum, ac multorum cum vitae sua testimonio,H-gnum Episcopatu comprobatum, sumpta ab eo ex more de subjectionis suae obedientia professione, sacravit eum Cantuariae qumtoil. Ianuarij, assistentia
62쪽
busin cooperantibus sibi in lioc misterio suo, duobus Episcopis suis R. Wilii Lob i. sis scillac CiceFrensi, muni, vir no esse . - mi Post hos dies Rex Normannia sibi ad votum subacta atq; disposita Angliam redit ac interposito parvi temporis spacies, super alen et u contra eum surrexerant excercitum ducit, eosque , post modicum in deditionem suscipit,
pace undiq; potitus est. Sed quid imum jam multi sperarent, quod haee pax
servitio Dei deberet militare de attenti expectarent, aliquid magri pro emendatione Christianitatis ex Regis assensu, Archiepiscopum promulgare et ecce spei hujus di expectationis turbatorias literas Rex, a Guata reversus, Archiepisc ioso destinat mandans in illis se pro militibus quos in expeditionem suam milierat nullas ei nisi malas gratias habere , eo quod nec convenienter scutit bat instructi, nec ad bella fuerant pro negoti qualitate idonei Praecepitq; ut paratus esset de his, juxta judicium Curiae tua , sibimet rectitudinem sacere, quandocunq; sibi placeret inde eum appellare. Ad quae ANfELMus. Expectavimus, inquit, pacem es non est bonum tempus Curationi ecce turbatio.
Licet enim jam olim sciverit seu eodem aege superstite , in Anglia Chri-llo non adeo tructilitat turtim tamen quod rogatus de subventione Christianitatis nonnunquam diebat rem dere se propter hostes quos infestos circum-quaq; habebat eo intendere non valere nam tunc illum pace potitum cogita-uo verat super hac re convenire in saltem ad consensum alicujus Doni tructus exequendi, quibus modis posset attrahendo desinire. Sed ne cordis ejus assectus Pet veniret ad esse tum, orta et instinctu maligni quam dixi causa discidi vii i: non ex Rei veritate producta, sed ad omnem pro Deo loquendi aditum A msELM intercludendum maliciose composita. Quod ille dinoscens, ininsuper cuncta regalis Curiae judicia pendere ad nutum Regis , nilq; in ipsis nisi
solum velle illius considerari certissime scieris, indecens estimavit pro verbi ea-lumnia placitantium more contendere dc veritatis suae causim Curiali judicio quod nulla lex, nulla aequitas, nulla ratio muniebat, examinandam introducere. Tacuit ergo nec quicquam nuncio respondit, reputans hoc genus manda-gorii ad ea perturbationum genera pertinere, quae jam olim saepe sibi reclidaba.tur illata , t ideo hoc solum, Deus talia sedaret supplici corde precabatur. Praeterea videns Ecclesias de Monasteria solito intus inextra suis rebus spoliari , omnem in eis religionem exterminari , quo saecularium tam majoresuam minores corruptae vitae semitas tenere multa , mala ubiq; fieri in istae die in diem cessante disciplina, multiplicari roborarique verebatur ne haec Dei Iudicio sibi damno serent si quibus modis posset eis obviare non intenderet. Sed obviare sibi impossibile videbat quod totius regni Principem, aut ea facere, aut eis favere perspicuum erat. Visum itaq; sibi est auctoritatem &sententiam Apostolicae sedis super his oportere inquiri. o Cum igitur in Pentecoste, festivitatis gratia , Regiae Curiae se praesentasset, modo inter prandendum , modo alias quemadmodum oportunitas se offerebat, statum animi regalis , quis erga colendam aequitatem esset studiose perquisisset, eumque qui olim fuerat omnimodo reperisset, nihil spei de futura ipsius emendatione in eo vltra remansit Peractis igitur festivioribus diebus, diversorum negotiorum causae in medium duci ex more caeperunt. Quaerebatur etiam quo ingenio praelibata causa contra ANfELMv sic ageretur, ut culpae addictus, aut ingentem Regi pecuniam penderet, aut ad implorandam misericorduim ejus caput amplius non levaturus se totum impenderet. Interea Au, et Mus accersiis ad se quas volebat de principibus Regis , mandavit so per eos Regi se summa necessitate constrictum velle, per licentiam ipsus , Romam ire. Ad quod ille stupefactus , nequaquam ait. Nec enim icum alicuirali peccato obnoxium credimu , ut nece se habeat inde set arem Apostoditi absolutionem praereri nec ita cujusibet confli expertem, Ut non magis istum sciamus Apsolica quam Apsolicum sibi in dando Caslio passe succurrere. Relata
63쪽
visu R i modo no, malitioncedere, concc xt forsitan a Ia vce . Ego precesmo It pluabo. His proliceritia dictis uillim omnis commentatio implacitandi
AN ELMudi, compressa, omissa est, Cnos inmunes ab illa querela Curii discessimus. in lit, si , iboni hoc diphos talium: et i i omi Insequenti autem Mense Augusto cum de stat Regni actutus ex Episco.pos Abbates, AEubsq; Regni Proceres, in unum praecepti sui sanctione egisset ex dispositis his quae adunationis illoriim causi fuerant i dum quis' in sua repedare si tegisset, Ares Et Mus ceptae I titionis Q non immemor, rigavit Regem quatenus quaesitam jam olim licentiam vel tunc, repetitis precit robus, non negaret. Sed de ne negat , sicut primo negarat. Postea conventu soluto, in Mense Octobri , mimam ad Regem ex condicto venimus. Instanistius itaq; tam per se quam per alios Regem Pontificorat, quatenus bono animo sibi concedat, quod se jam tertio postulare necessitas sua cogebat. Hinc ille taedio actetus, ira i permotus ait Coaeturbat me est intelligentem non concedendam fore quod postulat , sua graviter mi a iunitate fatigat Suapropter subeo vi amplius ab hujusmodi precipuae cestet,c qui me jam sepe vexa Uit, promat iudicabitur mihi emendet. Ad haec ille Paratum me potius sciat ratione o
Fendere qua iacta peto, est quod ipse mihi in his non debeat juste contradicere .
Respondit. Rationes suo non admitto, Sed piverit, pro certo noverit quod i solum Archiepiscopartim in dominim meum redigam necticam pro Archiepiscopo vltra recipiam orta est igitur ex his quaedam magna tempestas diverus ci-vcrsae parti acclamantibus. Quamobrem quid impermoti suaserunt in crastinum rem digerri, sperantes eam alio modo sedari. Allensum est utrinque in istis, Et divisi hospitium inimus. Mane autem regressi cum in loco apto sedisssemus, ecce quidam Episcopi, cum nonnullis principibus, ad ANCEL MCMvenientes sciscitati sunt quid secum ab heri de causa tractaverit. Dixit Non e Cretiamsi causam de qua agitis heuerno induciari, quas ignoraverim quid hodie inde re stansurus fuerim, sed ne viderer tantum meo sensui credere , ut nec mna nocis ad sui discussionem dignarer aliorum consilio cedere Aanc ergo sciaturno quod in sententia qua sui , sam , ct ideo precor Dominum meum quatem bona mente est alacri vultu ut eum decet, mihi licentiam quam postulo det, indubitanter sciens quod causa mea salutis causa sancta Chrimanitatis , est vere causa sui honoru ac profectis si credere velit , ire dic ono. Dixerunt. Si alia quae dicas habes, profer. De licentia nempe supervacue loqueru Non dabit. Si dare, ait, non vult , ego uti istam super me accipiam quod scriptum obedire oportet Deo magu quam hominibus. Ad haec AL cur Limvra mentanus Episcopus aspiciens in eum dixit Et quidem Maminus meas ea se Proceres sui credunt i , esse limusnodi moris vix non facile ab ps qua certa incaperis movearu Ueram in hoc silicet, ut, s rei tanti Pontificatus honore simul est utilitate Romam pe-
tas non siti es credere quod stabilis maneas. At ille sciens animum vi , vivido vultu intentis in eum oculis, respondit. Vere bilo. Quo dicto, ad Regem reversi quae audierant, retulerunt. Rege igitur consilia sua protelante ac summo Pontifice cum suis sedente, occurrit animo , Episcopos equius esse debere in suo quod erat Dei, quam in Consilio Regis terrent. Alittens ergo praecepit
Bathoniensis Qui cum levaq; dextra illius jussi consedissent, ait illis. Fratres, i a feci vos venire ad Me quod est of ea qua Dei sunt prauatem ira-Hiare, disponere, servare Episcopi enim esu Praiati in Eccles Dei et . Si eri soro ita fideliter e districte vultu in mea parte confiderare alta tueri rectitudinem, Iustitiam Dei sicut in pari alterius perpenditu ais tuemini jura est usus mortalis hominis , hoc mihi promittit , exponam vota sicut Aeolus est Ius
Dei qua tendat hac me traesens Cesti summata est cladium sequare Cassium
64쪽
quod mihi inde vestra da Deo industria dabit. Dixere Loquemur si placet ad Wrecta .
invicem es communem censensum referemus ad te . Surgentes itaque in par Mucii Arum
tem sese tulerunt habui inter se nonnulli verbis nuserunt mentanam Pontili miri Episcopum incolinum ad Regem percunctiva de negotio, luntatem ac iussit m illius Edocti ergo propter quae missi erant, ad socios reis versi docuerunt eos quae didicerant. Quid plura VPlacuit eis in commune se
qui voluntatem hommis terreni, ilicoque reversitan ad AusELMvM d:xerfuit ei Domine Pater uimus te virum religiosum esse ac sanctam , es in caelis conversalienem tuam. Nos autem impediti co anguineis muris quos subtentamus, ae O multiplicibus secudi rebus quis amamas , foema ad sublimitatem vitae tu.esurrere nequimus, nec huic mundo tecum illa ere. Sed si vesieris, ad Nos usque descendere, et qua incedimus via noliscum pergere , o tibi sicut Nobis ipsis consulemus, se negatqs tuis quaecuni fuerint ubi opus fuerit , Aut nastris , opem feremus. Si vero te ad Deum solummodo quemadmodum caepicti tenere delegeras Iolus, quantum nostra Interes in hoc, lactenus futui es amodo eris , oss delitatem quam egi debemus non excedemus. At ille ait Bene dixtitis. Ite ergo ad Dominum vestramu ego me tenebo ad Deum. Fecerunt ut dixerat , cremansit Avis ea, s quasi solus. Facta deinde aliquantula mora vn
itioque nostium qui admodum pauci cum eo remansimus ad imperium illius ingulatim sedente , ex Deum pro digestione ipsius negoti interpellante , veniunt praedicti Episcopi cum aliquibus Baronibus Regni , inserentes viro haec. uandat Tibi Rex quo su diversis eum quaeretis exagitasti, exacerbaui, crucia i reram cum tandem pes placitum quod totius Regni asinatione contra Te apud Nathiivithani habitam eu eum tisi scut Dom num tuum reconciliam sapienter peteres ire ad usus meritis est precibus plurimorum pro te sudiose intervenientiam petitioni tuae e sciam obtineres, posticitas es ipso usus ac leges suas quequas deinceps servaturum, O em ibi contra omnes homines deliter men surum Seuibus opem credula Iacius , serabat se de cater quietam fore . Sed hanc pollicitationem hanc dem en tu patenter egrederis , dum Romam non ex-so pectata licentia eius te iturum minaris. Inauditum quippe in rerno suo v-sibus eius omnino contrariam quemlibet de suis Principibus, se praecipue te quid tale prasumere. Ne igitur in hujuscemodi re ultra vel a te vel a quovis alio te fortan cum in aliquo Osai fuerit, imitari volente fatigetur, vult, es jubet qua tenus aut jureiurando premittas quod nunquam amplias sedem Sancti Per Rive ejus, carium pro quavis, qua tibi queat geri causa appelles, aut sub omni celeritate, de terra sua recedis. Et Amavis interposito hoc sacramento, remanere quam recedere, tunc te ad Iudicium Curia suae praecepit si emendare quod de re in qua non eras certas te perseveraturum , ausus fusi eum totiens inquietare. Dixerunt ad Regem protinus reversi sunt. Tunc AusELMus cum
si suis pauca locutus surrexit atque ad Regem nobis eum prosequentibus ingressus , dextram illius ex more assedit Deinde .mdatis quae a Nuntijs acceperat in audientia ejus singulatim recapitulatis , percunctatus est . utrumnam a facie ipsius eo quo sibi dicta suerant modo vere processerint, Et audita revera procellige , ilico quid inde sentiret tali subintulit voce dicens diuo Acis me si promisisse usui est censuetudine tu servaturum est eas contra omnes homi nes iecum deliter defensurum s ficor verum esse. Cognoscerem si eo in pacto di inguendo proferres, quo tunc temporii, qua a promisso ipsa de qua agis facta est , eas fuisse distinctas indubitanter recordor Scio quippe Me Popondisse consuetudines tuas ipso videlicet quas per rectitudinem est secundum Deum in regnos tuo pes iaci me secundam Deum servaturum e. per justitiam contra omnes homines pro meo passe defensuram. In his verbis cum exin Principes sui caeca mente obiicerent, ac tuisjurandi interjectione tirmarent nec Dei nec rectitudinis in ipsi sponsione ullam mentionem fictam fuisse
rupit voces eorum Aris Eu Mus d ait Papae ira nec Dei nec recti iudinis
65쪽
st ita imi turinis mentio , in dicitis ascra fuit, His tam ab omni Christi. v si A ae , ah tu leges vel consuetuesines tenere, aut tueri, qua Deo est rectitudini contraria esse noscuntur. Cum ad haec illi summurmurantes, contra virlim capita moverent, nec tamen quid certi viva voce proferrent , ad ea quae ceperat subinferens Pater est, Sed qui Useris consuetudinis tua non esse vi ego causa salutis animae mee causa regiminis Ecclesia Dei quod si vi beatum P, requi
ramis eius Uicarium Pronuncio hanc consuetudinem Deo est rectitudini contraire, O idcirco ob omni servo Dei sternendam profiteor ac refutandam. Oaod si per is qua dico, quisquam probaturum se dixerit merassim quam tibi debeo non
servare paratum me sicut est ubi debeo ad demonstrandum inveniet, magis in loci me ito esse fidelem, quam hi secus agerem x est nunc ad hoc Vendendum non imiendo. Scitur tamem quod omnis fides quae cuivis homini legaliter promittitur, ex fide Dei roboratur. Sic enim sondet homo homini. Per sdem quam debeo Dra,
elis tibi ero. Cum ergo fides quasi homini per fidem Dei roboreta reique quod
eadem de si quando contraria fidei Dei admittit, enervetur. Sed iussutatio rei hem non ei temporis hem. Itaque fides quam debeo Deo est servitium ejus cogunt me ad caput Chrisianitatu Papam accedere est ab eo pernecessariam Eccle Dei est mihi consiliam petere nec videtur quod allat Deum olfendere timens
hoc debeat prohibere Aec enim iu ex aequanimiter ferres, si quilibet de hominibis tuis potens ac dives virum suorum delitati servitios tuo intendentem praepedrumet acrio praepeditum minis interroribus ab exequenda utilitate tua prohiberet, verum debita in eum ultione violata quam tibi debebat Dei reatum punires. Tunc Rex dc Comes de Mestento oox Tu nomine, interrumpentes verba ejuS, O , dixerunt, praedicati est quod dicit, praedicatio rari non rei de qua agitur vir qaa recipienda sit a prudentilis ratio. Quibus cum quique procerum acclamarent,
kos Patris suis vocibus oppilare laborarent, ipse inter ora perstrepentium, demissio vultu mitis sedebat, o clamores eorum quasi surda aure delpiciebat. Mimatis aulcm eis a proprio strepitu, sedatocli tumultu, ANfEL Mus ad verba sua remeat dicens. Ad ea quae jubes ut, quo secum de me possis amodo esse, jurem tibi quod nunquam amplim proba ibet cassa beatum P a CR cI cm o Vicarium in Anglia necem, dic hujusmodi jussionem tuam qui Christianis es omnimodis esse non debere. Hoc enim jurare, beatum PETO G abjurare aeui autem beatum P tv xv abjurat, Chrisum qui eum super Ecclesiam suam Primcipem fecit, indubitanter abjurat. Cum igitur propter tecto ex Chrisam negauctori fateor, peccatum, quod in requirenda licentia admisi, Iud et Curia tuaeuon segnis emendato. His verbis praeseius Comes indignando subjungens, ait, Eia, eis, ira Papae te praepotabis, O nos equidem non transibit quod scimm. Cui Pater respondit neu quiam novit quid vobis manebit, O mihi ad Apostolorum Doris limina properanti si sibi placet auxiliari valebit. Post haec surrexit, atque ad locum unde exieramus revertos evestigio unci Regis o subsecuti intulerunt viro haec Ecce ibis Veruntamen scias Dominum nostram pati nosse te exeuntem quicquam de Dis tecum ferre. At ille Equitaturas habeo,
vestes quoque se suppellictilem , qua forta aedicet aliquis esse de suo. Haec sinos
permittit ut mecum habeam , noveri quod patim pedes ac nudis abibo , quam coepto desistam. In istis Princeps pudore sui lusus dimam suum non ita intellexisse se respondit Nec enim dixi, ait, ut nudis aut pedes viret Attamen die qui erit undecimis ab Uo jubeo ut mare transim is parium sit, est ibi Nun-cim meis ipsi oίvim erit, qui Herabit ei quid ex permissa meo illi vel sui Ascedentes secum ferant. His tali modo digestis, statim volebamus ad hospitium secedere. Sed Nar L Mus doctus in patientia possidere animam suam, orando so hilari vultu ad Regem revertitur, dicens ei Domine, ego vado diuod si lana anima est fieri vobis placeret, utique est vos magis deceret, est omni bono homini acceptim e set. At nune rem in contrarium lapsam, licet moles quantum ad vos , quod tamen mea reseri aequanimiter pro posse seram , nec ob hoc me ab
66쪽
aactore animae vestras latis , miserante Tomino, auferam. Nunc igitur ignorant Wixtis 'quando vos iterum visuru sim Deo vos commendo, O sicut Jirituata Pater diti A 'i ' 'fllio, sicut Archiepiscopi Cantuariensis egi Angliae , vobis et ei est meam branedictionem antequam abeam, si eam non abi citis, tribuere volo. Tunc Rex Benedictionem, ait, tuam non ab cio. Mox ille surgens, levata dextra signum sanctae lucis super Regem ad hoc caput humiliantem edidit in abscessit, viri alacritatem Rege cum suis admirante. Anno ab incarnatione Fili Dei millesimo nonagesimo septimo acta sunt haec , seria quinta quae fuit Idus Octobris.1 Venit dehinc Cantuariam ANs LMus ubi sedes Pontificalis, ubi totius Regni Caput est, atque Primatus Postera die allocutis,in pro instanti negotio magnopere consolatis filijs suis, astante Monachorum, Clericorum, ac numerosa populorum multitudines, peram laculum peregrinantium more coram Altari suscepit, commendatisq; omnibus Christo ingenti fletu oc ejulatu prosecutus, egressus est. Ipso die ad portum vasurivimus. ibiq; Clericum
quendam iLLiELMv nomine a Rege ex condicto , ut diximus, dire-Aum reperimus. Detenti autem ibi sumos quindecim diebus , vento nola stransitum prohibente. In qua mora idc miti Lix Muri cum Patre intrans inexiens, in mensi illius quotidie comedens, nihil de causa pro qua et missus fuerat agere volebat. Die vero quintodecimo cum nos aut urgerent naves petere dc nos transire avidi ad hoc fatigaremur, ecce videres rem miserandam Patrem Patriae , Primatem totius Aritanniae, iLLiELMus ille
quasi fugitivum, vel aliciijus immanis sceleris reum in littore detinuit, ac ne mare transeat ex parte Domini sui jubet , donec omnia quae secum ferebat. sibi singulatim revelet Allatae igitur ante illum Bulgiae, di anticae reseratae sunt, o tota supellex illius spe pecuniae reperiendae subversat exquisita est, ingenti plebis multitudine circumstante ac nefarium opus, pro sui novitate admirando spectante, Sc spectando execrante Rebus ergo eversis, sed nihil eorum quorum causa eversae sunt, in eis reperto, delusa sollicitudo perscrutantisso est QVANfEL Mus cum suis abire permisius. Itaque navem ingredimur, ventis vela panduntur,in post modicum orta aliquanta dissicultate, sed ea respectu clementiae Dei in brevi sedata prosperime marinos fluctus evecti, Mit fandis pro voto appulimus.
Rex autem iLLiELMus ubi audivit Ansat M v transfretasse confestim praecepit cuncta quae illius iuris fuerant in suum transcribi Dominium, inirrita fieri omnia quae per ipsum mutata vel statuta suisse probari poteran r, ex quo primo venerat in Archiepiscopatum De Laenit igitur quandoque per Episcopatum tam saeva tempestas, ut tribulationes quae Setae sunt in illo post mortem venerandae memoriae L OANe ante introitum Patris A NOLMI,
o parvipensae sunt comparatione tribulationum quae factae sunt his diebus. Nos igitur mane a Musandis discedentes, inpost dies ad senestum B.,
T venientes, magna plebis alacritate ac Monachorum veneratione suo cepti, quinque inibi dies morati sumus. Interea rogam AN SEL Mus a Canonicis sancti AvDOMAR Ecclesiam suam visitare ubiq; Altare quod in limnorem sancti L A RENTI Martyris fecerant dedicareri Adquievit ille precibus eorum Ministerioq; decenter expleto pransus Abbatiam repetiit, obi jciens Clericis secum illum remorari petentibus Domini dictum, quod discipulos suos ubet, de domo in domum non transire. Post haec nobis coeptum iter acceserantibus , fama viri multo celerius praeso currebat,in multiplici populos voce replebat. Vnde turbarum concursus, Oericorum coetus, Monachorum exercitus , et quocunque veniebat, occurrunt;
isti gaudio inexultatione concrepantes, illi vexillis o sonoris concentibus Deo pro illius adventu conjubilantes. Vetum sicut quidam ad venerationem inmi nisterium
67쪽
mittit c. nisterium ejus omni studio parabantur, ita quidam e diverso alio spiritu acti, Mucii R eum capere, eum suis rebus spoliare moliebantur. Sed ubi adest Dixin protectio quid valet humana moliti, Transita Francis, Burgundiam intravimus. Percussae autem fuerant aures Ducis illius terrae diviti fama Archiepiscopi Can. tuarienses, per terram suam transire volentis. Vnde succensus amore pecuniae, quam copiosam illum ferre rumor disperserat; proponit animo eam ipsi auferre. Quadam igitur die cum in itinere essemus in refrigerandi gratia a via paulisper declinassemus, ecce Dux idem armata Militum manu stipatus , in equis ocior advolat, di clamore valido, quis vel ubi esset Archiepiscopus interrogat, Quem sibi designatum mox equo sedentem torvo fuisset aspectu intuitus, ollibito pudore perculsus , demisso ultu erubuit in quid diceret non invenit. Cui Pater Domine, ait, Dux si placet osculabar te. Et ille Osca ridi servire tibi Domine paratin sum, ac de adventu tuo in meo grati m exulto Dato igi: tu osculo pacis dicit ad illum Pater Caus. Religion Chri iana, vir venerande, Angliam exivi , O miserante Deo Romam ire disposui. Aunc autem videns te
Dior est gaudeo, tum quia Cognitionem est amicitiam tuam , tum quia securita tem O pacem in terra tua me es meos deinceps per te habere de ero. Respondit. Et quidem quod dicis multum amo est volo, meri tuis orationibis lene Acrio-
committo. Quibus dictis praecepit cuidam qui de suis ibi potentior aderat quatenus visum per terram suam conduceret, eiq. ubi opus haberet non dio secus quam sibi ipsi ministraret. Discedens itaque odium Dei omnipotentis omnibus imprecatus est, qui se ad insequendum hominem Dei concitaverant. Nec enim hominus vultis, ait, Angeli Dei fulget in eo. Vnde sciant omnes qui ei scienter insessi sunt, quod maledicti a Deo sunt. Nos huic Deo pro sua misericordia debitas ex corde gratias agentes, itinere cepto perreximus. Venimus vero Cluniacum tertio die ante Nativitatem Domini, ibici a toto illius Monasteri Monachorum agmine summi cum veneratione, Pater suscipitur in cuncta loci ipsius gaudio laetitiaq; replentur. Quid deinde Donec ibi fuit, ut paucis dicam, singulari praedmnibus id loci venientibus reverentia
habitus est. 3o Mittit interea Nuncium qui suum venerabili Huco Ni Archiepiscopo Lu dunens notificet adventum. Erat quippe idem virores Mo jam ex multis praecedentibus annis notus o sancta dilectionis illius igne succensus, magno videndi eum desiderio fatigabatur. Quem etiam ANfEL Mus in tantum diligebat, ejus a prudentiam atque consili auctoritatem tanti pendebat, ut statuerit apud se stimmam negoti sui considerationi d dispositioni ejus , necne reverendi Huco Us Cluniacensis Abbatis, ex integro commendare. Hic itaque Pontifex, audito Ans M v suis finibus accellisse, oppido laetatus est. Et dirigens ad eum Oos t imiliariores ac digniores circa se habebat, quatenus Ecclesiam suam sicq ipsum sine mora dignaretur in visci , obnixe deprecatus oest. Mandavit insuper Episcopo Matisconensi ut viro decenti honore occurreret,&ot Eciosissime deserviret. Quod ipse diligenter executus est.Vbi vero Ludi sinum venimus qua veneratione ab ipse hummo Pontifices suis omnibus susceptiremus, inenarrare dissicile, indictu fortassis est incredibile. Qtio cum demoraremur , didicit Anse LMvs xlijs quae fama serebat non multum suae cause profuturum, si ipse in ulteriora procederet. Imbecillitas quoque sui corporis residuae viae laborem perhorrebat insidiae quae ab Indigenis illa rum regionum ea tempestate commeantibus .maxime religiosi ordinis viris structantur, eum nonnihil retardabant. Itaque Lugduni resedit, cunctis valde acceptuset honorabilis. so
Scriptam dehinc Epistolam unam sedis Apostolicae Praesuli destinaxit in qua quid illi de hiis quae acciderant suggesserit quoque animi sui desiderium intenderit, tenor ipsius Epistolae quam subscribimus,designabit.
68쪽
Domina , Patri cum amore re emendo,ct cam reverentia amandosum in i tu i C.
mo Ponti sti VRA A, o, Mi HANfEL Mus seret, ecl Cantuariae itam lubiectionem. i. orationum de otionem Nodi mi, Domine reverende Pater diligende quod Dominus nosti Iesin bulli sublimia vi sanctitatem vestram in Ecclesii sua ad consulendum e sulae Gniendum his, qui adsupernae Patria requiem anhelantes, in his res, uti exilis dive se fatigantur tribulationisii Hac igitur st ei com diratione, Eoo hamulas serdiu vester in angusti, cordia me ad cum paterna postulicae 3 pietatis vestrae, per exhibitionempraesentiae meae, conmere is qui, sed hoc 'Nigi facere non possum ficu desidero. Cur autem non posim per prie entium latorem cognoscetis. suoniam ergo per memetipsum praesentiam restrum secundum et erium meum adire nequeo, per iteras ut postum clamenti. I e-stra angustias meas in sinuo, quatenui eis consolatione eadem angus mitigentur, edi anima mea desideratam tranqui itatem per assectum de irae consipas Mose adipi, gratuletur. Tanta enim est cordis mei triba uio nit nec verbis nec litemissu cum illam exprimere, sed oro Deum qui novit occulta ad ut eam vos intelligere faciat, ct per a cenu misericordia D e viscera vestra, ad enu miserationem ecundum desiderium ct nece sitatem meam commoveat. De hae tamen mea neces tate, is meo desiderio aliqua aperio, per quae, 'um prudentiam posse intellirere quid mihi expediat non dubito Notum
est multis,mi Pater pie, qua violentia quam in vittu, ct quam contradicens
captu limo detentus ad Episcopatum in Anglia, ct quomodo obtenderitis repugnantiam ad huiusmodi officium, Naturae aetatis, imbecillitatis, S un
nuntiae mea, quae omnino omnes saeculi actiones fugiunt, incon abiliterso execrantur ut nullatenui illas tolerare possis cum saluta animae meae. In quo Archiepiscopatu iam per quatuor annos avens vallum fructum feci, bd in
immensis es execrabilibus tribulationi re animi meae , lautiliter mixturis cotidie magis desiderem mori exin Angliam, quam ibi mi ere. Nam si ita
vitam praesentem, sicuti eram ibi finire, piis audebam Animae meae damn tionem qaam salutem. Videbam enim multa maia in terra illa , quae necet serare debebam, nec Episcopali ubertate corrisere poteram. Ipse quos Rex
faciebat quadam, quae facienda non audebantur de Ecclesi s quas vi obitum
Praelatorum aliter quam oporteret tructabat ue etiam CV Ecclestam Can-
tuariensem multis modis amabat Terra navis livi Ecclesiae, quas post mortem Archiepi copi LAN FRANCI, cum in manu Aa Archiepiscopi tum teneret, mi ita suis dederat, mihi sicut em idem, Archiepiseopus transierat non re debat, sed insuper alia fecundum libitamsuum, me olente, dabat. Servitia gravia re Antecessoribui mei inusitata manu quam ferre passem a pati deberem a me exigent. essem autem Dei es canonicas Apostolica auctoritates, voluntariis consuetudinibus obrui videbam. hiis omnibus cum loquebar, nihil efficiebam is noen tam simplex Rectitudos quam Plantaria consuetudines obtendebantur. Sciens igitur quod si liaeeita uel in finem to furem, in damnationem anim. meae usi foribus meis tam pira am consuetudinem confirmarem . nec de his placitare poteram(nulla enim aut consilium aut auxilium ibi ad hae audebat areaepeti a et Rege
69쪽
licen iam adeundi vestram Paternitatem quatenis illi S cordis mei re
' a ita ostenderem, elui consilio S auxilio, quc salubrius esset
aiamae meae agerem stus de re iratus peti, ut de huius licentiae petitione
quasi de gravi ossenta iri satisfacerem, securumissum facerem me deinceps nulli modo requisiturum, pro aliqua nec late Aposlaticum, nec saltem
inde locuturum, aut ivnquam hoc facturus eram . in praesenti hoc facerem.
Sic itas mare transi cacla ad vos reniendi. Quod sicut dixi facere non possum. Quoniam autem imposibile est me uia modi vita concordare , .
aut animam meam in tali hi copatu salvari, tum propter rerum quas dixi qualitates, tum propter mea multimstas cir sensus, is morum, senaturae, in aetatis imbecillitates, Haec est summa supplicationi meae propter quam ad vos ire volebam, ut cut et eam animae mea, ct animam meam De d
sideratis, per paternam ct Apostolicam pietatem, qua Cor res rum inhabi
tat, animam meam de vincula tantae servitutis absolvatis, eiq. libertatem se viendi Deo in tranquillitate reddatis, ne abundantiore tripitia cui iam nimis passa esla absorbeatar, es de dolore temporali ad aeternum pertrahatum, deinde ut Ecclesiae Anglorum fecundam prudentiam , ct auctorita- tem Apostolatus Peliri conculatis. Omnipotens Dominus vestram auctit tem Nobis in sua gratia projeritate diu servet incolumem , et conterat Sathava Oportas inferi sub pedibus Irectris. Amen.
Inter haec Romam usq; divulgatum est , Archiepiscopum Cantuaria Primatem Britannia multo auri oc argenti pondere onustum mare transi jsse, Romam pergere. Accensi ergo nonnulli cupiditate non bona viam observant , explo ratores ponunt, laqueos parant, ut eum capiant. His tamen quam maxime homines tamannici Regis intendebant, ob disiensionem quae fuerat illis die. bus inter Papam de ipsum Supererat quoque ea tempestate bra E a Cura o Archiepiscopus avremo qui de Apostulatu quem contra jus invaserat pulsus,
omni Religiosae personae Romam petenti per se suosm modis qualibus poterat struebat insidias. Vnde quidam Episcopi Monachi, Religiosi Clerici ea saeviente persecutione capti, spoliati, multisq; contumelijs assecti, necati sunt. Spe igitur maxima manus iniqua sibi confisi est , simili poenarum genere sese
AN so M v damnaturam. Sed ille ut diximus, Lugduni remansit, reditum nunciorum suorum ibi operiens. Tum vero malignantes illi moram, ex adventu ejusti extra spem paterentur, didicerint a Peregrinis eum valida corporis infirmitate tentum a Lugduno amplius non promovendum. Quod dictum peregrinorum non fuit, ex toto, veritati contrarium. Infirmatus nempe me orat, ut de senitatis illius recuperatone desperatio Nos non parva teneret.
Quo illi audito, consternati sunt animo, o quod de AN disturbatio ne sipem habebant, perdiderunt. Verum langore, magna ex parte sopito, rumore qui populos de processu ipsius repleverat circumquaq; extincto. ecce quos Romam miserat nunici veniunt,in quod omni excusatione sublata eum ad se Papa praeparare praecepit , referunt. Quod moror Nescius morae, Apostolicis justis obaudit , viae se periculis , mortem pro Deo non veritiis, tradit. Discedentes igitur a Lugduno tertia seria quae ante Dominicam diem Palmarum erat, venimus in subsequenti abbatho ad villam quandam quaere A sister dicitur in qua cum hospitati atq, reiecti fuissemus, visim Patri est decentius inter Monactio qui in eadem villa cohabitabant, quam inter villanos, nocte illa, Nos conversari, tum propter Religionem Monacaeci ordinis, tum propter Offcium imminentis Noctis atq; dici De re itaqi mandatum Monachis
70쪽
chis est e alacres assenlerunt. Eramus quippe tres Monachi qui hoc quaere W-xi Mbamus, Dominus videlicet oc Pater AusELMus, praefatus BALDvi Nus,ego qui haec scribo stater EADMExus. Qui ita ibamus quasi pares essemus, nullo Patrem nostrum coram alijs dominandi jure sequente. . Cum igi tur Monachi illi nobiscum, sicut peregrinis, vespertina hora loquerentur, unde venissemus percunctarentur, respondimus, de fascia partibus nos adventasse, re Romam usq; si Deus concederet ire velle. At illi in nihili tenditis iniquiunt. Nam viam istam quani aggredimini nullus in habitu reli rota peragere potest quin capiatur, multisq; injurijs afficiatur. Quod Archiepi-io scopus Cantuariensis intelligens, sapienti consilio usus est. Proposuit namq;idem vir se pro sua, ut sertur, causa nuper Romam iturum, de venit usq; iacemitam. Verum cum illic sequentis viae periculum didicisset, reversiis est,in nunc Lugduni moratur. Ad haec BALoviisvs est. Et ille bene quidem fecit, Nos quia servitio Dei, ex obedientia spuitualis Patris , ire compellimur, quantum nobis licuerit ducente Domino progrediemur. Quando ultra non potuerimus, Ava obedientia nostra revertemur. Ducat nos, aiunt, benignus Deus. Celebrato igitur inter eos Noctis ossicio atque Dies, nos viae reddidimus.
Ex hinc cum Romam prospero itinere pervenissemus, WANfEL Mus aeto Papa decentivum sisceptus de sui adventus causa requiritus fuisset , eo illam ordine retulit quo in Epistola sua quam a Lugduno, ut diximus, ei direxit, ipsam digessit. Audit ille quae terunturin subventi em pollicetur. Scribit literas
uticiat Mo Regi Angliae, in quibus ut res A, C L, i liberas in Regno suo faceret, ac de suis omnibus illum revestiret, movet, hortatur, imperat. Scribet quoque Area EL Mus sub eadem materia literas si eas una cum li- telis Papae ipsi Regi destinat. Mansimus ergo Roma decem diebus in palatio Lateranen se cum Papa degentes. Praeerat eo tempore Abbas quidam, IOHANNE nomine, Coenobio Sanvatoris quod prope Telesinam Vrbem litum est. Qui IOHANNE , Ram so nus genere, discendarum studio literarum, jam olim Franciam venerat, ibiq;fama permotus ANfELMi qui tunc ecci Abbas erat eum Religionis proposito fervens adijt, eoque audito, ecci Monachus factus est. Quod ubi post aliquot annos, ad aures summi Pontificis cara mi pervenit, Ion ANNAE M ipsum ad se accercitum praefati Coenobi Abbatem fecit. Hic itaq; agnito Patrem suum Ans ELMvM Romam venisse, missis Nunci j omni studio deprecatus est, quatenus ad se veniret atq; in sua quadam mansione cui salubris aura favebat, ad evitandas Romana Vrbis aegritudines instanti dignaretur aestate conversari. Quibus ille auditis, supernae pietati ac staternae sollicitudini gratias egit, summoq; Pontifici relatas preces innotuit. At ille. O inquit Di
vim miseration praedes inatio I Vere etenim promisit Dius Ios Epis in agyptum ante Aco a Patrem suum. uapropter licet omnia , quae habeo, tuis et vote viri propter justitiam necne beati Per Rr sdelitatem exutantis proposuerim nec itasthm scrvitura, tamen quia urbis is, at multae maxime peregrinae regionis hominibus nam est insalubris , udo , ut eas quo vocaris , nectio superna dimitia tibi providit, negligere videaris Adquiescit AN Lx L M, sdicto Pontificis taexpectaturus quid Rex x ethae respondeat litteris Papae ac suis, partes, ad auos invitabatur, peti jt Occurritur ei cum laetitia di ho nore in omni loco ad ciuem ingreditur, c certatim ad ministrandum illi, quique parantur. Ubi vero loco ad quem ibat appropinquavit adiuncta secum
so fratrum caterva IOHANNE obviam vadit, .Patrem suum more boni filii magna cum reverentia oc exultatione susceptum Monasterio introducit. Exinde quoniam calor ibi cuncta torrebat, ducit eum in villam suam Sc uiam noramne, quae in montis altitudine sita, sano jugiter ac re convertantibus illic habilis extat.