장음표시 사용
31쪽
XXVIII solbst, ais der Landissurst vnn d Lehenhere uber die translation dera
32쪽
XXVIIII ilien damus alien vnn d jeden &c. das Sy die obgenant, Elisabeth
Comes uidua Werdenhergia iure communi feminis prole carentibus facultatem adoptandi, consentiente quidem magistratu, concessam opinatur. At quod innuit ius commune P Romanum y Imperator g. Io. I de adoptionibus sanxit: Feminae quoque adoptare non
posseunt, quia nec naturales liberos iu sua potesate habent, sed ex indulgentia principis ad solatium liberorum amisorum adoptare possunt.
cons. Relariptum Dioclet. et Maximian. Aug. l. s C. de adoptiΤHOMAS. disis cit. c. I h. I 3; sed comes adoptans nunquam sobolem susceperat; nec magistratus cuiusuis, licet legitimi, auctoritas huic negotio, principis indulgentiae releruato, par esse uide-hatur. Leo Imp. in Nou.XXVII mulieribus quoque, quae numquain pepererunt, ius adoptionis impertitur; quis uero nescit, hoc imperatoris placitum ad nos non pertinere 2 Quare mater adoptiua aut temere ius commune solicitauit, aut ius commune non intelligendum est Romanum. Dum Carolus U Aug. illustris feminae precibus annuit, ipse quidem iuris communis scripti et non scripti mentionem facit, sed ita, ut iuri communi derogare uideatur. Preces enim Nerdonbergiae legibus minus consentaneas iudicaui , quia ista liberos nec habuit umquam, nec sperare potuit; auctoritate tamen Caesarea suppleri posse ea censuit princeps, quae leges in adoptione mulierum desiderauerint. Quis non perspiciat, ius commune Romanum agnitum quidem, sed moribus patriis temperatum. immoeneruatum fuisse Τ Non subscribimus omnino THOMASIO c. l.
33쪽
g rs tradenti, principem iniustas adoptiones potuisse confirmare. Pone, inquit , coram magistratu patrem suam suam feminae δε-
aragenaruie etiam in achptionem de ise. Erat uitios adoptio , quia coriam ma friatus illis ueraen adoptore poterant. Sed quis negaret, Irincipem has ad stlou sfine i ιre factas rescripto sitio confirmare potuisse Constat. in uocabulo iniusti lusum et . Cautius MAR- ELLI S l. 38 ff. de adopt. dixit: adoptio non ture facta, a Primcipe confirmari potest. Si erden bergiae per iura Germanica adoptare non licuisset, Imperator certe illi nullam adoptandi potestatem, in detrimentum aliorum, potuisset tribuere, haud secus ac principi summo nec testamentum hominis telluri prohibiti ratum habere, nec spurium filiorum Ioi itimorum numero adscribere conuenit, ubi quorumdam iura interuertuntur. Adoptio apud Germanos pactorum hereditariorum iure censetur, quibus nihil frequentius, nihil na ione nostra dignius ; huiusmodi pactum et in tabulis nostris eo maiori iure Caesar confirmauit, quod ipsi bona quaedam matronae adoptantis nexu clientelari obstri ista erant. Dices: paeto de hereditate in bysen bergios transi riit- . tenda roborato adoptionem superuacaneam fuilla. Non repugno. Sed werdonbergia in graui adoptionis titulo heredibus litis electis praesidium maximum contra reliquorum propinquorum impetus parare uoluisse uidetur, licet illa nec patriam adquisierit potestarem, nec filiis iura sanguinis tribuerit. Sic, ut in aliis caussis, nomenclationem Romanam retinuimus ς rem ipsiam dereliquimus. Sic mirum non est, legum antistites hodie inter se dissentire, cum praelertim eXemplum nostrum doceat, utramque seetatu et usum iuris Romani in adoptionibus confirmantium et tollentium, a uero propius abesse. Sic de glossis commentatorum adoptioni mulierum praecipue adnexis rectius statuemus. Ill. MO ER. in Sionis- Rechi P. XXIl n. ii 9 de adoptionum usu Germanico latius disserit. Depromemus etiam arrogationis confirmationem : Wir Carl etc. hexhennen et c. Alse via Ier viand des Reichs liuber gethreuor,
34쪽
36쪽
Dinon &c. das Sy die obgen anten Chri. Rauber vnn d Tho. Ηer. . mann bd obberurier arrogation vnnd diser unlerer Κl3ey. autho-risation, cons*R Unnd bestet tung nici t hin dern, nocti irren, Son-dern Sy deren alles innitalis gerueighlich gebrauehen, geni essen. vnnd genZlicli dabej blethen lassen, vnnd hievvider nichi thuen,' noch lemandis an dern 2u thuen gestatien, in khein Wei se, ais heb einem Ieden sty vnser vnn d des Reichs schoere Ungnadivnnd straff, vnnd dargue ein Peen, nemlicli do Marck lottigs Gol. des &c. Vt in forma &c. mit urkhundi&c. anhangenden Inligi&c. Datum Augspurg den sten Februarii Is s I. , Luculentum sane documentum arrogationis ad iuris communis nor- . mam factae. I Pater arrogaturus frustra soboli procreandae studuisse se assimat; quae pertinent ad i. Is β. a T de adopt. in rogationibus cognitio uertitur, num forte minor sexaginta annis fit , qui adrogat, quia magis liberorum creationi sudere debeat, nisi forte morbus aut Maistudo in c-- β, aut alia iusta caussa adrogandi, uelutis coniunctam Abi personam uelit adoptare. a J I. a s I eod. cautum: neque adoptare, neque arrogare quis absens, nec per alium eiu modi solemnitatem peragere potest. Imperator uero in nostra arrogatione admisit procuratorem, quia, ut THOMASIO c. L . 6. Iouisum est, iure Iustinianeo, uel, quod uerisimilius, morbbus Germanicis, actus legitimos Romanos ignorantibus, arrogatoris praesentia non requirebatur. Forsan Imperator, iuris communis haud immemor, absentiam arrogatoris inter uitia aistus huius numerauit, quae in confirmationis formula sublata fuere. 3 Arrogatus ipse actui adsuit, quia neque absens neque dissentiens arrogari potest l. 24 eod. deinde 4 cum omnibus suis bonis in potestatem patris arrogantis transiit c iob sime, ehelichen Vater mit Lew und Gut tergesen) l. 1 pr. eod. ae. denique nomen, arma. et reliqua iura et decora familiae consecutus est. Nobilitatem ad filios adoptiuos apud Germanos non transmitti, satis exploratum est. cons. KNOR R. de nobilitate adoptiua c. a. Ab imperatore, tamquam e fonte dignitatum, manat etiam nobilitas; quod si igitur Imperator nobilitatem per adoptionem propagari iusserit, quis singulares nobilitatis codicillos
37쪽
requiret quamquam in tabulis arrogationis, quas exhibuimur. filius adoptiuus a patre non nobilitatem, quam iam habuit, seo liuta familiae Rauberianae reliqua obtinuit. lAecedat tertium specimen, literarum nempe emancipationis: Wir Cari &c. Bekhennen &c. Ala ostr vnnd des Reichs liebergetreuer, Augustin Rud olff m Rechers Peuem underthenignieli i
38쪽
39쪽
Imperator iterum iuris communis praescripta, et, ni fallor, constitutionem in primis Iustiniani Imp. in l. ult. Q de emancip. respicit, qua licentia ei, qui emancipare uult, tribuitur, ueI ex lego Da-sa lana hoe facere uel Mesacro rescripto intrare competentis iuricis tria hu I, ueI eos adire magistratus, quibus hoc facere veI legibus vel ex longa consuetudine permi se est. Emancipatio nostra ea mente suscipiebatur, ut filius potestatem testamenti faciendi adipisceretur; nam filius familias testamenti faciendi ius non habebat; adeo quidem, ut quamuis parentes ei permiserint, nihilo magis iure testari possit. princ. Inst. quib. non est permis . fac. testam. Rigida naee iura fiant, quae Caesar innuit, et auctoritate sua mitigat. Germani hodie patriam potestatem, nulla emancipatione uel Anastasiana uel Iustinianea adhibita, dissbluunt; sed duriora TIIΟ-MAS. in diss de quasi emancipat. q. 2 loquitur: se tantum abest,
is ut emancipatio Romana ullum usum habere potuerit apud Ger- manos, ut potius aperte incurrat suspicionem uel ignorantiae ,, morum Germaniae, uel intempestiui amoris erga ius peregri-
num, qui spretis modis facillimis patriis liberos diniittendi ex is potestate uelit eos secundum ius Iustinianeum iudicialiter eman- ,, cipare, saltem ut de usu iuris peregrini prae patrio gloriari pos- sit. - Mores patrios commodiores sancte custodiamus; separata oeconomia maneat modus liberandi a patria potestate; ast noli emancipationem iuris subsidiarii tamquam ineptam et legibus domesticis contrariam aspemari, quae nec apud nos utilitatibua suis destituitur. Etenim si firmiora censentur et euidentiora, quae, princi- Dissiligod by Coos
40쪽
' in Ineipeues iudice auctore, aguntur: nonne laterdum consilio emancipationem publice expediemus 2 THOMASII ob
tionis Romanae et Germanicae capitibiu g. 6s R. in. LVDOLPH. P II obseruata p. 3s4 emancipationes iure Germaniae non lablatas necue inutiles esse contendit, narratque controuersiam ideo inter patrem et uxoris defunctae cognatos ortam, quod filius amatria Dotestate non solutus, testamento relicto patrem heredem in seripsit in honis maternis. MOSER. c. l. z. Illo P. 43 emincipationis iuris communis caussam grauiter dixita Specimina alia alius ahit dies. Iurisprudentia formularia, meo quidem iudicio, non
posthinenda erit 'pum. tiaeant, optime decIarat. Iam sub initiis laec. XUI VDALM CVs ΤENGLERUS specuIum Iaicorum cra en- S egeι gem manice conscripsit, quod thesauri instar erat istis temporibus, nostrametue docere potest aetatem, de studio iuris Germanici exeo-Iendriam tum cogitatum fuisse- TENUERUS uarias formulas
sue in libro K uIarum, qui iam a. Is 37 prodiit Huius uesti gia premit Notariat- undreuisue Rhetorica a. 1363 Francosunt diazllata, ac multis exemplis, publici quoque iuris doctrinam ill strantibus, reserta, quae alibi frustra quaesieris. IIII Ius priuatum illustrium formam quasi suam debet tabulis. Chartatarum itaque inuestigatio diligentior hinc iurispmdrtiae generierit utilissima. Nunc STRUUII iurisprudentia heroica, eel NpLI FELDII accessionibus amplificata, egregio opere, utimur, et, quod ad proceres Germaniae attinet, ili. MOSERI iuris publi et systemate maiorio V Ius canonicum, pontificium et ecclisiasticum multa iam emolamenta cepit ex codicibus diplomaticis; maiora capiet, si dipIomatica pontificum Rom. antistitum eccIesiarum et: persecta ruenti