장음표시 사용
41쪽
H. Ius seudule intelligi nequit; pacta in literis plenam
que, quas dicunt, inuestiturae, consignantur. Ex his mores curiarum seudalium singularium, iisque inter se collatis, iuris clie telaris uniuersi placita colligi possimi. Materiam largam ad ius Dudate Germanicum expoliendum proposuit LUNIG in corpore iuris laudatis, quod multis augeri potest uoluminibus. Reliqua iurisprudentiae genera etiam tabularum ope laetiorem sortunam nancisci posse, quis dubitet 8 Sed cum praefatio iam limites suos transgressa uideatur, filum abrumpo, et, si patientia tua, LECTOR HUMANISSIME, abusus fuerim, id ut argumenti tribuas ube rati , meaque studia qualiacunque tibi commendata habeas. summopere rogo. Vale. Aliorsi Id. Noumbr. GlaecLIL
44쪽
DI PLOMΑΤIBUS LUDOVICI GERMANI CLI. I. s. l.
Udovicus Rex, moribus auitis. tabulas suas. spice Deo, conscribi iussit. Initii formula perpe- mulae leo tua: In nomine saneIae et indiuiduae trinitatis. Haec norma esto; exceptionem suppeditant nonnullae chartae, quae simul annos imperii Ludovici Imp. patris notant. atque ita incipiunt: In nomine Domini nψri Iesu Christi, Dei omnipotentis.uid. HUND. . metrop. SaliSb. I. I p. Iso; t. It p. 2. PEZ. thes Λnecd. t. I P. IIIp. II. Desideratur initiale uotum in quibusdam diplomatibus inter SCHANNATI tradit. Fuid. p. i93, 2os et stos; item in HUND. c. l. t. II p. 8. In SCHANNAT. dioeces Fuld. p. 239 α. legimus: In no ne domini Dei et Saluatoris nostri Iesi Chriνyi; sed inso tae. eodicilli hi plura loquuntur inusitata. In cod. prob. hist. Ormat p. 7 et 8 primordia capiuntur: In nomine domini nosti Iesu Chrisi; sed in tabulis fidei dubiae. Charta quaedam commutationis regiae apud P . c. l. p. i9' hae fronte prodit: In nomine sanctae et tini- .cae trinitatis , curiae Regis minus sblenni. Exceptione legitima altera nituntur placita et notitiae, item alia literarum documenta, duplomatibus non adnumerauda. A g. ILDissiligod by Cooste
45쪽
Regis inscriptio breuibus continetur elogiis: Isiuia laus diuina fauente gratia Rex. Durivici ri amnis orthographia eadem, quam habuit I Ru Διιiciis, pater; at sigillis et annalibus familiaris est Hlud istis. Pro gratis saepius occurrit clementia. Prioribus regni antiis, cum Ludovicus Ba uariae tantum praeesset, scribebatur: issurissicus diuina fauente uel largiente gratia Rex Balaariorum. uide chartas apud HUND. et PEZ g. I indicatas. Ex quo in notis chronicis regni Franciae orientalis mentio fit, additamentum : Balacriorum omittitur; omitti igitur forsan deberet in tabulis H ND. t. II p. 8,
Franciam orientalem memorantibus. Singularem formulam ha-
. Ia . bet SUI ANNAT. cod. prob. hist. Normata p. 7 et 3: Hludouisus diu na prouid nte clementia Rex. Intolerabilem profert HARENBERG.hist. Gandersheim. p. 339: Hludovicus Dei fauente clementia Roman rem Rex. Disquiremus de chartis istis peregrinis β. XXXX. Lu-
Lud 'vi lovicus quidem uulgo Germanicus et in historiarum commentariis ac libellis priuatis Rex Germaniae, item Alemanniae dicitur; sed cu- dicitur, ria regia non consentit. uid . diis. de insigni Germaniae eiusque regis titulo β. 4. In formulis antiquis Alsaticis c. 6 ra. Rex Germaniae noller Ludovicus esse uidetur: quamquam nec stilus, nec exitus . chartae id nomen sustinent. Sicut Ludovicus imperator numquam
suit ij XXlI, 33 ): ita in codicillis sanis non appellatur Imperator. Quod nonnulli annalium auestores sibi indulgent, id ad exemplum
non pertinet. ADAM. BREM. L. I hist. eccl. c. 24 sq. regem no strum nuncupat Caesarem, pium, inclytum, orthodoxum, magnum.
In charta synodi ormati ensis apud SCHATEN. P. I Ann. Paderb. p. i63 Ludovici anni numerantur, eiusque auctoritas imp riolis dicitur. A Guillelmo in uita Hadriani II Pontiscis Ludovicus . inter Augustos refertur, quia ex familia Augusta prodierat. Quid Τquod iam Benedictius III P. Lotharium, Ludovicum et Carolum filios suos gloriosos Augustos uocauit. HARDUIN. t. V act. conciI. p. io . in Nicolai I P. diplomatibus Ludovicus Rex dicitur emeellentissimus, reverendissivius, gloriosus, inclytus. Alii Pontifices regem gloriossum appellant , non Caesarem. Numquam hoc thema grauius, quam in bello diplomatico Lindauiens, disputatum fuit, cum WAC RECUUS chartam uexatam Ludovico Regi, irrito sane con
46쪽
tu atque ab aliis parthenonis defensoribus improbato, uindicare uel- III. IIII. Iet; at CONRINGIUS in censura diplomatis c. 6 ct 7, eiusque uindex ΤΕΝZELIVS c. 8 n. I hoc commentum tam fortiter diseus. ferunt, ut controuersia conclamata uideatur. Alius stilus placuit iaepiscopis; concilium quippe Moguntinum a. 847 dicatur iuri yseremsiniae et chrimauissimo regi Ludovico uerae religionis sire istis rectori ac ι fensiori sanctae Dei ecclesiae. Episcopi Remorum dioeces eos atque R Otomagensis mittunt a. 8s8 epistolam domino raudovico regi gloriose. Rex ipse in tabulis suis annos regni sui orientalis Frau- γ-
computabat, cuius etiam priuatae chartae mentionem laciunt; nonnullae tempora notant Ludovici regis quae- rum.
dam regis Alamannorum , aliae Ludovici iunioris, quem Ludovicum esse nostruin Germanicum satis constat, ubi cum Ludovico patre comparatur, sed post patris discessum euitasentam nomen, ut a Ludovicis, filio et nepote ex fratre Lothario, discerireretur. accepit. uid. traditiones Frisingenses, Fuldenses, S. Gallenses etc.
Praecepta sua Rex patefacturus uel omnes generatim compel- Peomest lat, e. g. omnibus epistopis , abbatibus, ducibus, comitibus, nec non et
neIis fidelibus sanctae Dei ecclesiae notrisque Haesentibus et futuris in
regno a Deo nobis coliato consipentibus notum sit. P . c. l. p. I 8; uel sigillatim eos, quorum interest, nominat, quamquam huius generis
Chartas rariores deprehendimus.
Exordiorum argumenta ideo, quod plurima diplomatum res sa- Esto d;. Cras ornant adiuuantque, repetuntur apio: sui quid enim locis -ctorum venerabilium ibique degentium fratrum ob amorem domini mei I sti 'Christi pia augmentatione conserimus uel confirmamus, hoc 'ocia diabis Nobis ad mercedem uel stabilitatem regni nosri in Dei nomine pertinere confidimus et profuturum nobis adpraesentis uitae curricula fel ius transeunda, nec non et beatitudinis mare securius obtinenda non dubitnmMRMABILLON. t. Ill Ann. Bened. p. 6 y append. Si de rebus terr nis, quas sumus diuina largitate consecuti, ad loca sanctoriam ob taminum amorem, regium morem decenser implentes. aliquid conferimus, gor nobis Dissiligod by Cooste
47쪽
V. U. esse profuturum ad aeternae remunerationis praemia eapefenda liquitis credimus. HARI MANN. An n. Einsidet. p. 34. SCHATEN. Ann. Paderborn. P. I p. 13a, 44, I 62. Si petitionibus praesidiis ac seruorum Dei iuste et rationabiliter pe:entium aures serenitatis nosrae accommodamus, hoc nobis procul dubio a remuneratore omnium in aeterna beatia tudine credimus adfuturum. ΗUND. t. II Metrop. Sal. p. 9. Si enim liberalitatis nostrae munere locis Deo dicatis quidquam conferimus etc.. - et passim: uel a iusto, utili, decoro: Cum regalis excellentia unius m, si V . rotionabilem petitionem ad effectum perducere satagit, non stolam coro. Ustus , sied etiam cunctorum fidelium Lorum animos ad Melitatem debitam 'ceri ne conseruandam promtiores deuotioresque essit. HUND. c. l. p. 8. Decet regiam dignitatem . praedecesorum Dorum pie facta non fiam inuiolabilii r conseruare, sed etiam ceu urae suae aucIoritate alacria ter confirmare. ID. c. l. p. 346. Oportet igitur nos, qui diuina ruinis gratia quodammodo caeteris mortalibus siublimati, eius in omnibus parere praeceptis , cuius clementia existinus praelati, atque cuius praecellimus mun re etc. PEZ. c. l. p. 23. Vitiosas tabulas statim in limine peccare, f. XXXX monstrabimus. V. promul- prooemio iterum subiungitur promulgatio, omnibus significarip x tiις- selita: notum fit omnibus sanctae ecclesiae fidelibus nostrisque praesentibus si'. et futuris. HUND. c. l. p. v. Idcirco notum fleri uolumus omnium fidelium nos rorum praesentium sicit et futurarum sagacitati. SCHATE C. l. p. ma. Idcirco, proinde, quapropter nouerit, comperiat omnium sanctae Dei ecclesiae Delium nouerorumque praesentium et futurorum industria, solertia, magnitudo, coetus.
Diplomatis corpus incipit uocular qualiter uel quia, more consueto. Nominantur deprecatores, ac narrantur uariae petendi ra- Regiae di- tiones. Quando Rex de se, tamquam de pluribus loquitur, sibi e .. bisu. cellentisie, sere litatis, clementiae, mansuetudinis, cepudinis laudes alla- rit. Interduna memoriam diuam domini et genitoris Ludovici, excellentissimi, praefantissimi imperatoris, item nobilissimi, piissimi, christianis , ii Augusti recolat. SCHATEN. c. l. p. 13o. Η A de episc. Vl
48쪽
. VII. trai. p. 36. CONRING. in censura p. 367. Diuae mmeriae domitius inum et
Narolus piissimus alius, praefantissimus, ougustissimus, serenissimus imp
rator sistitur in PEZ. c. l. p. I 8. HVND. t. t I p. IO. Antecessorum antM.ssia augustissimorum imperatorum recordatur Rex noster apud SCHATEN. c. l. p. III. per manus Carl anni roborari fecit chartam Altinensem apud HVND. c. l. p. I 3. Dilectus filius Narolus reperitur in FRΕΗΕR. comment. de Lupoduno p. a6. ciarib a coniux Hem- Ememoratur in tabulis PMd c. l. p. I 3, quas et commentariis nostris de re diplom. imperatrici p. 87 inseruimus ; dilicta coniux
umin in SCHEMICHZER. et LOCHMANN. alphabet. tab. I et II. nDilectom iacspiritalem Diam Engipergam Ludoum II imperatoris nepo- filiis ris sui amantissimi conitigem appellat Rex in M, RATOR. antiquit. Ital. t. VI p. 29. Dilacta filia Hildigarda, item Beriba filia in ECCARD. t. II rer. Franc. p. 387, et iterum dilictissima filia Ilii δε- tarda in CONRINGII consura p. 347, pariter ac Theodradaamua,Alia praestantissimi Augusi divae memoriae aut ipsius apud ECCARD. c. l. ''
et allicta nepta IIim; ingarda in MURATOR. t. II antiq. Ital. p. a s heptem. deprehenditur. De familia Regis uid. q. XXXXI. Episcopis et . I. abbatibus honoriscum uenerabilium epitheton impertitur. Vene- bd . . rabilem, item alurissim Baturicum epilopum, uenerabilem Gozbaldum .e. Vas episcopum et abbatem et sacri palatii summum capellanum habentehartae HUNDIANAE et PGlANAE. Duces et comites illu- ,lii pjoe frium et fidelium praeconiis condecorantur. HUND. c. l. t. II p. I I. res , SCHANNAT. tradit. Fuidens n. 46'. Virorum nobilium ingens
. Ludouleus per diuisonem paternam a nobis t. I p. 4sI exhibitam, post patris praesertim obitum, iure filo suisque auspiciis regnare coepit; quam ob rem ea, quae sunt maiestatis negotia, auctoritate maxima expediit. Dishiciamus primum de iure sacrorum. Reila est, Iam in diuisione paterna, quam modo diximus, capite XI sancieba. ius saero. tur, ut tres fratres curam et desensionem ecclesiae S. Petri simili su stiperent, aliisque ecclesiis iustitiam suam et honorem seruarent. Itaque Rex sibimet ipsi uniuersalis ecclesiae curam haud perperam tribuit in tabulis in SCHATEN II annal. Paderbom. p. I 3o traditis. Iuris sacrorum, cuius diuersa sunt munera, nihil a maiestate sua alienum esse uoluit. conciliorum arbitrium penes regem erat; hic
49쪽
enim antistites sacros conuocabat, ac de rebus grauioribus cum iis consultabat; pro uidebatque saluti ecclesiae, leges ferendo, mores Prauos coercendo, Caussas cognoscendo. Luculentius omnia intelligentur, ubi constitutiones ueteres nostrasque tabulas perlustrauerimus. Sicut res ecclesiasticae a profanis minus subtiliter distinguebantur: ita in solenni curia cuiusuis generis cautae tractabantur, nec synodi a conuentibus generalibus semper erant diuersae: Anno 844 Ludovicus noster fratresque ipsius ad Teudonis uillam, in loco, qui dicitur ludicium, conuenerimi, ubi capitula quaedam sibi Praeleeta approbarunt, et se eadem seruaturos, promiserunt. Paeis et concordiae fraternae studium impense commendatur; ecclesiae. discordia fratrum, episcopis orbatae eosdem recuperent Deo datos et a regibus regulariter designatos; loca religiola adimantur curae laicorum, aut si laicis nonnihil indulgendum, reges constituant prouisores episcopos; restituantur bona ecclesitastica iniuste ablata; hie locus, ut fieri solet, ualde speciosis argumentis ornatur; querelae ad reges deserantur; ordo ecclesiasticus uigorem suum recipiat, et Populo administretur iustitia. Numquis errauerit, qui hanc sanctionem pacem publicam et religiosam existimet y cap. II ab illo, qui solus merito et rex et sacerdos neri potuit ita ecclesia disposita dicitur, ut pontificali auctoritate et regali potestate gubernetur. Itaque regnum in ecclesia nondum esse putabant, nec HINCMARUS in ep. 4i ad Hadr. II Pont. scribere dubitauit: Et petite domnum apososicum, ut, quia rea et episcopus simul esse non potes etc. A. 84s placitum enerale apud Paderbornam habuit Rex, quod non annales tantum uidenses, sed et charta SCHATENi I p. 13o innuunt, cuius haec sunt initia: cum in nomine unicae et perpetuae Trinitatis pro Regimine S. Matris et uniuersalis Aclesiae, etiam et pro statu regni nobis diuinia rus et paterno iure commip Pntherbrunnen peruenimus, aderant inter coeteros siles nostros quidam Monachi cum uenerabili eorum Praeposito
V lanae, ex monaseris. quae noua Cometa nuncupatur, coramque familiaribus Consiliariis nos is in praesentiam culminis nostri cdducti attulerunt Domni ac genitoris nostri hilariusti excellentissimi Imperatoris quod- dum praeceptum etc. Non dubitamus, quin Rex in isto placito alias quoque caussas ecclesiasticas cognouerit. Anno 847 reges fratres Marsinae foedere inito iterum publicam pacem firmatant, haud n glecta ecclesiarum dignitate; ita enim habet cap. II: ut ipsi mutuo Diuitiaco by Coos l
50쪽
LvDOVICI GERMANICI. 7 Abi auxilientur, et contra Dei sanctaeque Ecclesiae ac suos inimicos βωκ- vit.
dum opportunitatem temporis inustem adiuuent. cap. IU: ut Uclesiae 'Christi per omne eorum regnum pristinam dignitatem honoremque retineant ; et quicquid supersi e Domno Iditidouvico Imperarore iure legitimo possederunt, absque ulla deminutione recipiant. Deinde Ludovicus in adnuntiatione sua spondet art. V: et sciatis quia uolumus ut res E risiarim, in cuiuscunque regno ccput fuerit, tam de episcopalibus, quam de abbatiis, sine ulla contradic isne rectores ipsorum Ecclesiarum. scis tempore Domni ac genitoris nostri fecerunt, illas pessideant. art. UI: Amiliter et de episto tibus et monasteriis, ubicunque in nostro communi regno aliter es modo quam debeat, uolumus una cum Dei adiutorio illud emendare, tit Ecclesia Dei suiιm honorem debitum habere possit, et populus suam legem et institiam habeat. Crebrius Rex episcopos Moguntiae congregauit, quippe quae sedes principis erat antistitum ecclesiasticorum. IIrabanum archiepiscopum circa Calendas Octobres an- conelitumno 84 concilium habuisse, Annales Fuldensios reserunt; concilii istius capitula XXXI asseruata suere, quae in appendice dabimus. Adfuerunt huic synodo Moguntinensis ecclesiae suffraganei Samuel dirigenis episcopus Normatiensis, Egorbaldus uel potius Gogbaldus episcopus Wirceburgensis, Baturatus Paderbornensis, Hebo Hildeshei-sufi lii mensis, Gorbrathus siue Gerbrachus Curiensis, Hemmo Halhersta. tibus prae. densis, Waligarius Verdensis , Ansgarius Hamburgensis, Olearius =- νμεν Eichiletensis, Lanto Augustanus, Salomon Constantiensis et Gebe-hardus Spirensis. Narrat haec sacra cohors, se secundum iussionem inbenis Regis Moguntiam uenisse, orationem pro domo regia decreuisse, in η'gς, elaustro S. Albani secundum morem illum, quo priscis temporibus zbesu .i sub Carolo imperatore Hildebaldus et Richolphus cum caeteris epi- decernis scopis ct abbatibus illuc conuenientibus fecerunt, consedisse. Cap. '': . Il iubet, homilias transferri in rusticam Romanam linguam aut theotiscam. vid. h. XXXI. C. IU concordia inter episcopos et comi- ieranturiates suadetur, qni post imperiosis apicis dignitatem populum Dei regunt. Capitulo ii, qui contra regem veι ecclesiasticas dignitates e reipublicae . .... 'potestates, coniurationes faciunt, a communione catholicorumsubmouentur. eordi.
C. Ut cautum: ne immunitas ecclesiarum instingatur uel rex defensor et custos a recto proposito auertatur. C. UlI prospicit episcoporum pri potestati in res ecclossiasticas; consentientes fini comites et iudices prae- .s.litassuis ad iusitias faciendas iuxta praecepta divinae legis. De re.