Aesop's fables : as romanized by Phaedrus : with a literal interlinear translation, accompanied by illustrative notes on the plan recommended by Mr. Locke

81쪽

Simonides, qui scripsit egregium melos, quo

Simonides, who wroto excellent poet , ibat

austineret paupertatem facili sis, coepit circumire

nobiles urbes Asiae, canens laudem victorum,

82쪽

PROM PHAEDRUS.

mercede accepti. Post-quam factus-est

locuples hoc genere quaestus, voluit Venire

in patriam pelagio cursu. Autem erat

natus, ut aiunt, insuli Cesi). Ascendit navem;

quam horrida tempestas et simul vetustas

dissolvit medio mari: hi colligunt zonas,

illi pretiosas res, subsidium vitae. Quidam

curiosior ; Simonide, sumis tu nihil ex

tuis opibus ν' - Μecum,' inquit, sunt cuncta

mea.V Τuno pauci enatant; quia plures peri-

erant, degravati onere. Praedones adsunt;

rapiunt quod quisque extulit; relinquunt nudos.

Forth fuit proph antiqua urbs Clazomenae,

83쪽

quam naufragi petiorunt. Hic quidam

deditus studio literarum, qui saepe legerat

versus Simonidia, que erat maximus admirator

the-veram o Simonides, and was the-greatest admirer

absentis, recepit ad se cupidissimh, cognitum

ab ipso sermone: exornavit hominem Veste,

nummis, familiL Caeteri portant suam

tabulam' rogantes victum. Quos ut Simonides

tablet, ashing-sor victuati. Whom When Simonides

vidit, obvius casu, inquit, Dixi cuncta

sa , meeting them by-chance, h sars, Ι-told Du stat-ali mea esse cum me: quod vos rapuistis my thinga πere With myseis r What ye analched-upperit.

84쪽

FROM PHAEDRUS.

que erat in terris maxima expectatio:

at ille peperit murem.

quae esset pluris. Μusca sic coepit

85쪽

prior: Potes tu ' conferre te nostria

laudibus' Ubi immolatur, praegusto eXin

deum; moror inter aras, Perlustro

omnia templa: sedeo in capite regis, quam

visum sit mihi; et delibo casta oscula ma-

tronarum: laboro nihil, atque fruor optimis

rebus. Quid contingit tibi simile horum, rustica P '

Sano convictus deum est gloriosus: sed

illi, qui invitatur, non qui est invisus.*

to-him, Who is-invitia, not to him .ho is unMen. Wo have apologized once besere sor this eommon expression ;prior, literalty rendered former, would be here obscure or ambiguous.' In the ancient Latin, as in iis modern variation, the Italian, personat pronouns Nere Suppressed, not only in common conversation, hut in serious writing, excepi here the subject required emphasis orcontrast. In this Sis , the Sarcasm on the second person is eminphatical in the ostentation of the luxurious By. The Romana alis ways put the sest person besore the second or thies, contra to ourown modest usage : thus the samous style adopted by cardinal Wol- My - Ego et Raae meus - is perfectly ela laal. t This expression signifies, not when it mems right and be mining,V but when to my humour and pleasum.

86쪽

Commemoras reges, et oscula' matronarum;

ego, quum studiosh congero granum in hyemem,

video te pasci stercore circa murum. Fr

quentas aras ; nemph abigeris,

qud venis. Laboras nihil; id ed, qui m

est opus, habes nil. Superba jactas quod

pudor debet tegere. 2Estate lacessis me; qui1m

est bruma, siles. Qui, m frigora cogunt te

mori contractum, copiosa domus recipit me

incolumem. Profectd retudi satis

Superbiam. V '

87쪽

ΗΟΜΟ ΕΤ ASINUS.

Herculi, cui debebat votum pro sua. Salute,

jussit reliquias hordei poni asello;

quas ille aspernatus, sic locutus-est: Prorsiis

libenter adpeterem tuum cibum, nisi jugulatus-

seret, qui nutritus-est illo ''

hilled, Who was-nouris ed Mith-that. It was usual Min the ancients, when in danger, is devota soma oriring to a deity sor aes preservation. t We must imagine the am is have observia stat tho boar .as saltened on barley. - Ηorace has a parallel illustration to thia..here tho lax assigns as a reason sor not entering the lion's

Quia me vestigia tenent Omnia te adversum spectantia, nulla retronam. Di0jlirsd by COOste

88쪽

ne ignorant vulgar prefer the spurisus productioracis a reputed artist, to the genuine osserings of un- patroniata merit. Quidam dives sacturus nobiles ludos,

invitavit cunctos praemio propoSito, ut

quisque ostenderet noVitatem quam posSet.

Artifices venore ad certamina laudis; inter

quos Scurra, notus urbano sale,' dixit se

habere genua spectaculi, quod nunquam pr

latum oret in theatro. Rumor dispersus concitat

89쪽

civitatem: paulo anth, vacua loca deficiunt

turbam. Verd postqukm constitit solus in scena,

sine apparatu, nullis adjutoribus, expectatio

ithout appliances, With-no assistants, expectation

ipsa secit silentium. Ille repense demisit caput

in sinum et sic imitatua-eat vocem porcelli

sul, ut contenderent Verum subesse

pallio, et juberent excuti. Quo sac

to, simul nihil repertum-est, onerant homi-

nem multis laudibus, que prosequuntur ' m-

imo plausu. Rusticus vidit hoc fieri:

Μeherculd,' inquit, vincet non me

et statim professus-at, se facturum fesseJ

90쪽

jam favor tenet mentes, et sedent deri-

Suri, non spectaturi. Uterque prodit:

Scurra digrunnit prior; que mοVet plausus, et

suscitat clamores. Τunc rusticus, simulans

aeae obtegere porcellum Vestimentis - quod

scilicet faciebat' sed latens, quia compererant

nil in priore) - pervellit Verd aurern,

quem celaverat, et cum dolore exprimit vocem

naturae. Populus adclamat, Scurram imi-