장음표시 사용
31쪽
DE VITAE TERMINO. 13 dentia non commilitat consiliis actioni-b0que hominum, exitus ob- etenit , se cogitationibus valde adversu Ham tunc neque vir consulim,
consultus est necfortis,fortu; sed etiam
sapientissima consilia insipienter δεμ
nunt, o generosa maxime ac sortiafr-cta turpem se infamem exitum consequuntur.
jus generis autores Occurrunt, nullo
studio, nullaque prudentia humana, vel minimam circumstantiarum a Deo praefinitam, eludi posse demonstant. Ut Livius narrat, AleXandrum Lib. s. Epiri regem, tametsi omnia praeca- Vere studeret, ne ad locum sibi uti praemonitus erat fatalem accederet, tamen effugere non potui e , quominus ibidem morti occumberct: coque hanc sententiam, ceu Vulgo notam, Orationi interserit Ut ferme figiendo in media fata ruitur. Haud multum abludit quod de Macrino suo commemorat Herodianus, qui, postquam nihil non adcelerem hujus
32쪽
1 A. MARI E a SCHVR M. Imperatoris perniciem Vergere per spexerat, ita concludit: h D
πυφης 9, αματι βίω Elta Quod in terpres e)us elegantissimus ita reddit. Sedit cilicet fato datu uerat, ut uno Hmtaxat annoprinceps Macrium iu deliciis ab umpto simul cum vita imperium amitteret. Ultimam lineam libet averre e divinis historiis aestibus nullum pro
David quidem p quam aetate sua iu- servivit ei Ansibo, obdormivit, fra positur 'latribus suis. Inde recte
elicimus, vitae nostra terminum esse propria sua periodo divinitus circumscriptunia P ac roinde a nutu sumam Nummis, in quantum Certo futuru Sel totum suspendi. At quis forte excipiet, vocem is ἀν esse λυ-
33쪽
g 1TI TERMINO. Isis se ac pe aliud quam aetatem ho ni in is significare Fatemur quidem alias aliter cam accipi hic tamen id, quod volumus, designare , ex ipsi,
conteXtu luce clarius evincitur, quia de vita Davidis, morte ac sepultura
loquitur Apostolus. Ad majorem vero hu)us rei evidentiam conferre licebit aliari Scripturί loca, in quibus spatium vitae nostrae proprie denotat, Ut Actor I . Verscis nec non
Actor 8 Vers. 33 ubi respondet Hebrae, Vm, Iesaiae 3 quod hic alibi
non raro nat seculum, sive seriem temporis constitutam Graecis T interpretibus vertitur Vcrum hic tempus aliquod commune, seu άου non indicari ,restrictio hec in satis perspicue ostendit. Hinc itaque manifestum est, frustra mortales, quod Deus decrevit, irritum facere conari. Quoniam vero id potis
simum controvertitur, an ab aeterno omnia futura , tam contingentia, quam necessarii, praedeterminarit,
sic quidcm, ut, quae semel voluit, ipse
34쪽
is A. MARII a SCHVR M. ipse immutare nequeat juvat hic mentem nostrai siquanto latius CX plicare. Ne verwyra nimia sedulitate taedio ita talis a peragar , Uni tantum Scripture loco, tu instar omnium critiuretii, , ut riunt, pede insistam. Coccurrit Iesai ubi Deus noster icdoquitur Ego sum Dei se nussu ubi ra Deus, neque quidquam mi&i mile est cinia annuncio a principio , Dema, ab exordio ea
quae nondum ac sunt, qui dico, ct considium meum ratum es, quidquid vo-Ioficio. Quis non videt, haec tria VClut άλυς αλ inter se connecti, SI divina prUcientiae certitudinem, Mdecreti H β m- exequutionis που Quicunque hic aliquid laXat, totvniamittit quippe totidem signis dJacriticis ab idolis se vult dis cerni unicus ille opifex rectorque universi mantanitur foret audacia, ne dicam sacrilegium, si quis decretum a praescientia exequutionem vero a decfet ' Cungere moliatur Olim de istutibus moralibus 1le
35쪽
ruit Philosephus , a scilicet in modum coronae sibi invicem in sc parabi lit rille innexas id multo nugis de divitias eXistimandum est. Unde enim praescientiae certitudo, si decretum Dic nullum a noscimus Ana causa rum, sive apotelesinatum contingentium μεμουσώιὰ At quidquid contingens est antequam existit, plane
certum est: sen neutram partem determinatum siquidem id quod nondum est de p. deterna inare non potesL An igitur ab ipsa praescientia At ulla, uxta hanc opinio Rem non magis cortitudinis futuro
rum, quam nostra scientia rerum praeteritarum &jam actu existentium, caulacu. Enimvero quantum a divina discrepet nostra sciendi ratio, egregie dcclarat Aquinasci es p.i naturales sint media sente sciantiam ' ' Dci, scientiam noram. υν enim sis nitam accipimus a rebus naturalibus , quarum Deus persam scientiam causa est. Vnde scuticibilia natura ita
sunt priora quam conti nostra ,
36쪽
13 A. MI R 12 L, H M. mensura ejus , itas ientia Dei es, torquam res naturales , o mensura ina rum Sicut aliqua domus es media inter scientiam artilis, qui eam fecit, scientiam illius qui ejus cognitionem ex ipsa jam scia capit. De ei Recte igitur cum B. Augustino i mareno illo Alesia tibicine Eum
tib. ' Deum colimus, qui natur: a se creatis
est subsistendi, es movendi initia sque constituti rerum causas habet, noυit atqui divinit. Et ut idem alibi
loquitust Quisecundum illam voluntatem suam quae cum pus praescientia sempiterna est,profecto in cri est in terra omnia quaecunque voluit, non solum praeterita , velpraesentia, sed etiam futura, jam fecit. Nihilo levius peccat is qui mutabilitatem ejus Decreto adscribit siquidem huc iure nobis vindicamus illud,
Iovis Oiperfecta voluntra. Quod autem imperfectionem inVOI-Vat voluntatin vertibili at O te
37쪽
DAE VITAE TERMINO. 9 aut inconstantiam animi, aut ignorantiam necessario pristipponat, manifestum est Quomodo enim nisi ex cognitione boni antea ignorati, quod nondum OIuerat, velle inciperet: vel ex improvisa, sive rerum, sive propositi sui mutatione, quod ante voluerat, velle desineret minc Seneca de Natura Dei disserens non injuria quaerit An majestatis diminutiost, o cons io erroris, mutanda fecisse'&continuo hac argumentatione concludit Nec hes enim ei eadem Nisa placere, Grinis optima placere non
sente nec ob hoc minus liber es potens es, , ipse enim es necessitas ua. cap. I. Huic optime respondet quod de simplici natura adstruit Philos , plius
hujus veritatis Mest, ut Seneca vel ipsos adversarios udices appellare non dubitarit Sapientis quoque Viri sententiam negatis pol e mulari, lanto magis Deis cum apiens, quid si optimum, in praesentia sciat, illis divinitati omnepraesemst. Quaest nat. lib. a. Bri cap.
38쪽
A. MARII a SCAvRM. c. 36. Ad silmmam, quae praeclare admodum de numinis immutabilitatertit ratiocinatur magnus ille Plato, opti- deS imo jure huc transscrimus Ποτερον in-ψ h - quit sta , C διον τε ψκά ον κε a ἀλ-
Vtriis in at in melim o pulchrius mutatur vel in putus turpiusse ipso decesse es in pejus modo mutatur. Nouenim indigum pulchritudinis es virtutis et Deum dicem m. Rectissime loque ris Verum cum haec ita se habeant, credis 'e, o Adimante, et suassonte aliquem,sve Deum. e hominem, deteriorem
se facere ' Impossibile illud Impossibile
igitur, Deum mutare se et elge. Sed, ut videtur, pulcherrimus optim que cum
39쪽
E VITAE TERMINO. IV Deorum quisque , quoadseri potess,
omnes sua in forma se ite a sm
plicipermanent. Hic si quis essentiam magis quam Voluntatem divinam ab autore intendi putet, non magnopere re isto verum id mihi concedi velim, duo haec unum idemque esse, nec in Deo revera distingui. Narnapud Christianos extra omnem dii bitationis aleam est imitum illud S. Hilarii: Ouidquid in Deo es, Deus est: totum quod in eo est, unum est. Sed nae ego haec opcros prosequor, cum Apostolus aperte testetur de Patre tu
ro Deum, quaecunque sic decreVit, ctiam potenter exequi ipsi gentil constanter asib verant. Nosti illud se Pindari,
40쪽
1 A. MARIAE SCHVR M. voluntaria, tam perspicue ex utraque
Theologia probatum est a nostris heroibus, ut satius fuerit hac opera supersedere, quam ad fastidium usque eadem, ut Munt, oberrare chorda Qtio modo uicin Deus regat agentia si πυώρεαν an tanquam causa moralis seu oramον lata vocat Philoibplius συμβουλLI Gν an Vero tanquam causa Physica, scio in scholis quam gravissimas moveri quaestiones. Mihi vero optime hanc litem di)udicare videtur magnus ille Mirandulanus comes, quando inquit: Certe non olum praecognovit Deus voluntates nostra; sed se praeordinavit.
., nec cum id Gregorius Nysenus, Damascen que negant, ridentur aliter negare, quam ut admoneant, caetera quidem per voluntatem divinam, electiones noseras per illam cum nostra etiam voluntate di poni ita tamen, ut non modo cogita-tIonum nostrarum eventus, sedes ipse cogitationes, si consilia, i aproposita, nec regum tantum, uiscriptum est, se ρmnium corda, in manu Deisnt, qui