Exercitia S.P. Ignatii de Loyola

발행: 1835년

분량: 460페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

DE CONF. voLVN. 4 isi illi semper consormes vixerimus, ita bis etiamnum terris beati erimus. I. Praeter immunitatem a malo ad genuinam felicitatem insuper requiritur talis satietas votorum, ut uihil sit, quod quis cupere amplius possit. Hic autem est status eorum , qui contenti

probant, quidquid ordinat Deus. Cum enim ii nihil aliud cupiant, quam ut voluntas Dei semper

fiat; haec autem necessario, absoluta si sit, adimpleri debeat; sequitur, ea se eo fieri, quae evenire tales cupiunt, adeoque et voti eos semper compotes vivere. Deus cum iis, et ii eum Deo plene contenti vivunt omnimoda votorum satietate beati.

3. Vulgatissima mortalium opinio est, illum esse felicem, cui nihil accidit contra voluntatem. Id autem evenit illi, qui divino se nutui in omnibus subjicit; nihil enim potest accidere contra

Dei voluntatem; cum ergo talis hominis voluntas cum divina conjunctissima sit, sequitur , etiam nihil accidere contra eius voluntatem posse. Cumque omnia, quae accidunt, excepto solo peccato, Numinis provido nutu fiant, etiam ille eadem approbat grataque habet. Aegritudines, bonorum jacturas, calamitates anteo hoc armatus clypeo , hoc vult Deus , hilari vultu excipit: tamquam praealto, in medio maris, insidens scopulo, gaudet furentes petrae illidi fluctus , eosque immobilis ridet. Hinc proficiscitur tranquillitas illa

mentis, pax et perpetua serenitas oris, ingeniumque sibi semper constans, quod in veris Dei servis deprehendimus, quodque anticipatum his in terris paradisum constituit. . Denique plenum appetentiarum dominium est magna felicitas in his terris. Iam vero per hanc

442쪽

DIES VIII. CONSID.

nostrae voluntatis cum divitia consormationem fidelis suorum affectuum perfecte dominus evadit; cum enim ex solo Numinis nutu pendens, idem

reputet ad honores evehi, vel infra alios deprimi, nulla tentatur ambitione, nullam ipsi aliena su-hlimitas creat invidiam, nullum abiectio parit moerorem. Cum indisserenti affectu in fortunaehona seratur, iis nec exui metuit, nec ditari cupit. Solummodo illud amat et horret, quod Deus in euius provido sinu, omni abiecta sui cura,

felix quiescit. Id, quod inrosecto completa his interris βι uas est, quam una cum Persecta sanet te hare voluntatis nostrae eum divina coniunctio eiusdem studiosis assert.

IV. Porro ad rationem implendae voluntatis divinae quod spectat, attendendum erit ad rem, ruae fit: ad motN-, ex quo res peragitur: etenique ad modum, quo aliquid perficitur. Nempe

facienda sunt omnia, quae Deus vult: ob id solum, quia vult: eoque modo, qres is vult. Ut agamus, quae Deus NMu, opus est, ut imposita status nostri munera perfecte adimpleamus; PraecePta , regulas et vota accurate observemus, ac concepta in his exereitiis proposita ad esseetum constanter deducamus. Ut debito ex motim haec omnia peragantur, requiritur, ut remota omni sinistra in entione solum ideo ea executioni mandentur,

quia Deus a nobis illa fieri cupit. Denique ρω- focto quoque modo omnia perficientur, si integre Ut num prudenti virium eontentione ad finem

perducantur.

Cererum voluntatem suam Deus nobis mani- t a. p. mandata, di. p. consilia, 3. Per su P 3-um iussa, 4. per i ternos instinctus, s . per rios coelestis Providentiae casus. Adiumenta ο 'omPtias exequendae voluntalis divinae

443쪽

praecipue sunt duo : ρrrmum est, ut crebris ad coelum suspiriis in illius notitiam venire optemus, cum regio Vate ac gentium Doctore frequenter ingemiscendo: Domine, doce me facere voluntatem. tuam i)l Domine, quid me mis δε- care o) 8 Alterum est, ut saepius quasi e mentis specula provideamus, quid adversi uobis aecidere possit 3 dicendo ex. gr. quid si Deus hunc mihi morbum, illam infamiam, istam amictionem immitteret 3 si hunc mihi amicum, haec bona , hoc ossicium eriperet quid mihi animi . seret 8

moxque eius voluntati plene conformes exclamemus et Paraetum cor meum, must paratum cor

motaminem nostram, sciendum est, non accidere,

nisi de moluntate Dei, do ordine ψsius, de legiisus ψ ius ). Summa augem prudentia est dirinae -luntritis ac Procidentiae decretis acquiescere 659; cum certum sit, ac Pro omni ratione sit, apud summam illam Rationem nihil fleri sine ratione 6). Proinde vide, quomodo circa ista te habeas 'Quime tamdiu nostra voluntas bona, Persecω, et bera ta non erit, quamdiu suo Creatori ρersicis subjecta non fuerit ); cum totum hominis honum in eo consistat, ut se conformet diariae τυι--

Salvianus. Berru tract. de Ith. arbitrio.

444쪽

EXAMEN

CIRcA ANIMI cOLLECTIONEM ET ORATIONEM

Circa amorem spiritualem, cui ultima contemplatio dedicatur, tria potissimum sunt notanda ,

nempe I. genuinum amorein non tam verbia

quam operibus probari; cum probatio amoris sis exhallio veris. Id secimus tertium humilitatis

gradum conscendendo. 2. Verum amorem eon

sistere in mutua communicatioue bonorum; quantum enim alteri de bouia nostris communicam , tantum et amamus. Id Paulo ante egimus per consormationem voluntatis nostrae cum divina ;per hanc enim partem nostri optimam, imo nos totus Dilecto cousecravimus. 3. Solidum amorem exigere, ut amans amatum aibi semper praesentem cupiat, eigae colloqui ac uniri optet. Id quod obtinebitur per collectionem animi , atque per studium orationis; per haec enim Deo semper praesentes orimus, eique intimius uniemur. Quomodo ergo circa ista duo, nempe circa animi collectionem et orationem nos habeamus, breviter est investigandum.1. Coliaeuo animi est habituale exercitium intellectus et voluntatis, quo quis Deum sibi continue praesentem credit et amat. Eius obtinendae adjumenta praecipue sunt duo. P num est cura silentii Per custodiam cubiciat. Vide proinde quam assiduus posterioris incola, quamque rigi dus prioris custos sis y Conclavi non exeundum, nisi vel necessitas vel charitas vel obedietitia id exigat. An id observas Τ Αα non etiam tu extra cellam per domus ambulacra aut urbis plateas

frequenter circumcursando te velut aquam totum

445쪽

CIRCA ANIΜI coLLEc. 4 5 in externa effundis, raro tibi, rarius Deo praesens p Talis si es, parum in virtute proficies; qui enim intendit ad interiora et viritualis ρε Mentro, vortet eum cum Iesu a turba declinare si . Circa locutionem ad tria est attendendum, nempe ad te us, materiam et modum: ut nempe loquaris, quando licet, quae licent et prout licet ac convenit. Itaque examina, an sileas, quando est te us silendi sa): au invias et inanes fabulas derites 3): an merba, antequam ea enuuries, Prius

Ueniunt bis ad limam, quam semel ad linguam ).

An non etiam tu illorum ex numero sis, qui omnia scire cupiunt, et novitatum ac nunuiorum

ridiculi aucupes sunt. Igitur rectos ori tuo frenos pono s), ut loquaris, quando, quae et quomodo decet. Hunc in finem merbis tuis facito stateram 6 , in qua prius ponderentur, quam Proserantur. Religiosus enim non refrenans linguam suam, hujus viana est religio 7 , et nulla animi collectio. Alterum adiumentum acquirendae et couaervandae huius internae solitudinis est frequens exercitium praesentiae Dei, quod in eo consistit, ut de die saepius eliciamus tum actum fidei, quo credamus, aeternam Μentem illain nobis intime

praesentem adesse: tum amoris, quo eam in nobis habitantem tenere amemus, nosque eidem ardenti

affectu uesamus. Id quod fit per frequentes interdiu aspirationes. Circa quas observanda sunt sequelatia; I. missiles hi actus sint breves, et partus nou tam iugenii quam cordis, non tam studii quam sexvorio;

446쪽

4 6 nira VIII. RTANENa. ii tamen non sint nimis multi ae diversi, ne mentem aut obruant aut distrahant; 3. Dirigantur ad Deum non tamquam in coeli throno reside tem, sed ut circa nos et intra animi penetralia

Commorautem. Itaque considera semisias dominovas ε), et vide, num haec observes. Expende sedulo, qua posthac solertia iis in posterum navare velis. No quid vero remissius agas, memineris, nihil a te fieri posse sine animi collectione , non animi servorem his diebus conceptum conservari, non decreta perfici, non denique amoris perseeuouem posse obtineri. II. Ad orationem quod attinet tum montialem tum vocalem, utpote quae e teste illud tabellum est, quo divini amoris flammae accenduntur, et triplex ille lanieulus, quo anima coelesti Sponso unitur, inquire, a. An debitam mentrali precationi

Praeparationem semper Praemittas. 2. An mediteris integre, definito temporis spatio, re remer, modesto corporis situ, ardenter, debito animi si Vore. 3. An non plus temporis tribuas exertatio intellectus, quam voluntatis; 4. An semper eo

eipias tale propositum, quod sit Particulare, Pr

elicum et praesenti animae necessitati accommodatum. 5. An meditationi finitae breve semper

subiungas examen. Errata emendentur. Nam n

hu ex his, quae per Λώ- ωuram in pretis Arent, orationi 'raestat a); hac enim neglecta, nullum facies in virtute progressum, nullum reserea de proximo fructum , imo perieulum viade propinquum incurres excidendi gratia et vocatione x Iigiosa. Circa orationem vocalem Praesertim horas -- nonicas sedulo inquire a. an eas recites loco de-

447쪽

centi, a. tempore congruo, 3. situ modesto, 4. voce distincta, 5. mente attenta, 6. juxta Rubricas. 7. Servato ordine Praescripto. Desectus emenda. Nam immutabili Dei erito maledictus est, qud facit πus Dei negligenter i). Cum ergo horae canonicae vere et proprie sint opus Dei, utpote psalmi a Spiritu Sancto dictati, merito maledictus erit, qui majori cum attentione legit ephemeridas quam horas canonicas. Quid enim aliud est modepsallem, mente autem domum et forum circumire, nisi homines fatilere et Deum irridere a 3 Haec circa orationem tam mentalem quam vocalem observasse, obtinendae per eam persectae unioni divinoque amori ingenti subsidio erit; .euiitissammando essicacia sequens meditatio suppeditat incitamenta, cujus puncta sunt haec: Deus meretur amari l. ob amorem, quo i nos amat: a. ob modum, quo nos amat: 3. ob ρerfectiones, quibus abundat.

Μ EDITATIO III.

DE AMORE DEI

Deus meretur amari ob αmorem , quo ille nos amat. Charitas Dei erga nos continet in gradu excellenti tres illas dotes, per quas S. Ignatio teste

genuinus amor a spurio discernitur. Nam x. magna operatur: a. omnia sua amato liberaliter communicat: 3. ei semper perseetissime praesens adest. Primo. Amor Dei erga te, o homo, magna om- sal Jorem. 48. v. se ire. Trevirisse N.

448쪽

ratur. Nam ipse te ex abysso nihili prae tot aliis eductum ad imaginem suam formavit: ipse te tribas animae iacuItatibus, plano sensuum usu, integris sauisque membris instruxit, et insignibus naturae dotibus oeuavit. Ille tui amore hodiedum hunc orbem conservat, tuos ad usus animalia multiplicat, arbores alit, plantas educit, herbis prata, frugibus agros vestit et ditat. Ille te sole illuminat, stellis recreat, cibis nutrit, aqua humectat, igne fovet, aere refrigerat, terra sustentat. Ille continue ad omnes tuas actiones pro tuo libita concurrendo, uSque modo Ῥeratur omnia in te i).

His adde magnum ill ad opus Redemptionis humanae; dum non Anyelos arerehendit, sed mera Abrahae amrehendit a ; itum missionem Spiritus Sancti; qui sanctificaret mundum doceretque omnem veritatem 3): item adoptiovem tui in filium Dia, fratrem Christi, et heredem coeli, denique collatam tibi gratiam baptismi, bonae educationis et vocationis, ad veram fidem, statum religiosum et dignitatem sacerdotalem. Enimvero

secit tibi magna, qui ροtena est . Nempe amor

magna operatur, ubi est. Secundo. Deus omnia sua bona, quin et se ipsum

integre donavit, dum tibi dedit praecipua bonorum

genera, quae potens ejus brachium procreavit, scilicet res corporeas ad usum singula minutati in expende), Angelos ad custodiam, gratiam ad meritum, coelum in praemium; dum tibi dedit Chri-ε tum ita Μagistrum, ejus vitam in exemplum, ani-m m et corpus in redemptionis pretium, carnem iu b m, sanguinem ita potum; dum denique omnes ut vitias sui amoris per Eucharistiam in tu qα .i

v. 6. . a 4.

449쪽

DE -ORE DEs 449 effudit; ita ut nec, sapiens ut est, sciat, nec dare quid melius, ut omnipotens, Possit. Insuper maxima et ρretiosa tibi Promissa dona-Mit, videlicet auxilia gratiae praeventantis, comitantis et subsequentis : habitus fidei, spei et cha ritatis, una eum gratia sanctificante , ut Per Meusicereris disinae consors naturae I . Nempe amor se, suaque omnia amato libera uer communicat. Et prosecto, dum Deus sic dilexit mundum, ut silium suum unigenitum daret a); dumque ρ ρrio suis non ργercit, sed ρro te triadidit illum , quomodo non etiam cum illo omnia libidonaMit 3 2Certe in hoc vel maxime a paruit charitas Dei 4)erga te.

Tertio. Denique Deus suum tibi amorem etiam ex eo probat, quod tibi intime praesens oemper ad-εit per suam essentiam, potentiam ac Providentiam; I. per essentiam secundum illud Apostoli, in φω visimus, moMemur et sumus 5) magis Deo quam aere circumdati, penetrati, insessi ; a. per Potentiam, nam ille ἱn le vivis, vege iat, Senit x, Vi det, audit, cogitat, reminiscitur , discurrit, dum ad omnes has actiones concurrit; 3. Per P Midera' tiam, nam te velut filium sinu gerit, tutatur, &Vet; mala a te arceudo, boua tibi suppeditando ac faciendo cum ψsa etiam tentatione proMentum 6).

Uno verbo: Deus tuo in corpore et anima suo Velut in templo intime praesens semper a ut suum tibi amorem testetis. Nisi Pe amans amatum Perpetuo tot g sociarique cupit.

Ergo cum Par pari reddendum esse ipsa ratio dictet, aequitur i. etiam tibi magnum aliquid pro Deo praestandum esse , concepta in his exercitiis

450쪽

45o DIES VIII. MED. III.

proposita accurate servando ; 2. etiam te et luae idem offerenda esse, praecipue tuum honorem, vitae commoda, sanitatem et vitam, in tertio humilitatis gradu constanter perseverando; 3. etiam te supremo Numini semper Praesentem esse ac conjunctum debere Per animi collectiouem , at tentam orationem , et exercitium Praesentiae Dei.

o Seraphini, scintillulam saltem coelestis illius amoris in me suscitate, qui Sanctis usum horum trium Punctorum adeo suavem xedlidit iacilemque.

Punctum II.

Deus meretur amari ob modum, quo te amat. Nam I. amat te amore aeterno. Illius erga te amor eidem suit coaevus, et tam antiquus, ut nunquam

ad ejus principium sis perventurus; cum is nouPrius se quam te amare inceperit, et suos illos misericordiae oculos, quibus te prae tot aliis ei melius servitutis ex illa tui nihili abysso extraxit, ab aeterno in te conjecerit; ita ut jure per Ieremiam tibi dicat, in chararate perPetua dilexi te, et attraxi te miserans i).

a. Amat te amore gratuito, sine ullo tuo merito, aut suo emolumento. Nam, ut ait S. Ioannes, in hoc amaruit charitas Dei in nobis , . . . . non Vimn --. Hirexerimus Deum, sicque mutuum eius amorem PraeVia Oromeriti fuissemus ;

sed quoniam ipse prior direxit nos quidem

dilexit nos, eum adhuc inimici essemus 3 , ac no- ura sita irae et dilexis nos vontianee a nemine inductus, jussus vel coactus, sine ulla ex

SEARCH

MENU NAVIGATION