장음표시 사용
431쪽
DE AMORE CHRisTi 43 irito gentium Doctor Paulus exclamet; si quis non amat Dominum nostrum Iesum Christum, sit anathema, Maran i . Ametus Credo, Domine Jesu Christe, quia Deus et homo es; Deus ex substantia Patris ante saecula genitus: et homo ex substantia matris in Ie ore natus. Perfectus Deus, Perfectus homo ex anima rationali et humana carne stibsistens: aequalis Pati isecundiam disinitatem, minor Patre secundum humanitatem a); quem constituit Deus haeredem u- Πωersorum, Per quem fecit et saecula r qui, cum sis splendor gloriae et Aura substantiae ejus, Portans omnia verbo virtutis tuae ; vi Purgationem Peccatorum faciens, sedes ad dexteram Majestalιs in excelsis 3 . Credo, libi qua Deo competere Omnes divinas persectiones, qua homini omnes gratias et virtutes, qua Salvatori omnes dotes et praerogativas. Haec omnia firmissima fide teneo, quia ista Veritas aeterna nobis credenda proponit. Adoro te summa, qua possum, demissione propter excellentiam tuam infinitam , o Rex regum et Domine dominantium )l coram quo merito omne genu flectitur coelestium, terrestrium et infernorum 5 . Ut hac ratione meam a te omnimodam dependentiam, subjectionem ac servitutem profitendo, supremo tuo in me resque omnes dominio debitum homagium praestem. O utinam sacere POSSim, ut Omnis terra adoret te, et psallat tibi 6); Saltem vos mecum adorate eum omnes Angeli
432쪽
Gaudeo ex animo et gratulor tibi, o Iesu, eam, qua praeditus fulges, sapientiam, sanctitatem, Potentiam, pulchritudinem et gloriam; etiam illam, quae is te resultat ex tot gloriosis Μartyribus, sanctis Consessoribus, Angelorum aemulis Virginibus. O uti nam selicitati tuae, te ducem ac regem ad tertium humilitatis gradum sequendo, vel minimum aliquod incrementum addere possem lo ut omnes te agnoscant ut Deum , revereantur ut Dominum, ament ut Patrem, audiant ut m-gistrum, sequantur ut Ducem, et imitentur in amore paupertatis, eontemptus ne aerumnaruml
em meam omnem in te repono. Et quidni 7 nam mihi omnia in omnibus es. Si enim mutnus curare desidero, medicus es: si febriBus aestuo, fons es: si graseor iniquitate , justitia es: si auxilio
indigeo, minus es: si mortem timeo, vita es: si coelum desidero, via es; si tenebras fugio , lux es : si cibum quaero , alimentum es i). Vere summum bonum, et tota beatitudo mea es. o Iesus meus et omnia. Ahi quando me adi labis laetieis cum multu tuo et 8 quando videbo virtutem tuam et
seoriam tuam 3)8 ο quis me liberabit de cor ore mortis hujus 4, ut videam te facie ad iaciem , et
exosculer gloriosa vulnera tuaλAmo te, o Iesu, r. ut Deum, quia es infinito amore dignus, divina sanctitate sanctus, aeterna bonitate bonus, imo summum, aeternum , insultum unicumque Bonum nostrum. Amo te a. ut
hominem, quia ex plenitudine gratiae et thesauris Sapientiae Dei habes dignitatem et honitatem Super omne, quod est vel esse potest, quia tu SS Trinitatem diligis, ab eaque vicissim diligeris , et
quidem amore aeterno , continuo, persectiarimo
433쪽
DE AMORE CHRisTi 433 intensissimoque. Denique amo te 3. ut Sal torem, quia tu es caput nostrum, nos membra tua, iupater, nos filii, tu sponsus, nos tuae. deliciae, tu Dominus, nos SerVi, tu Paεtor, nos oveo Pascuae
Αmo te quia tu nos prior dilexisti, et quidem, cum adhuc inimici essemus, dilexisti: idque usque in finem, amore sempiternum continuando; et ita dilexisti, utformam serri acc*iens, et habitis in- Mentus ut homo II l-eris nos a Peccatis nostris sanguino tuo a , factus obediens usque ad mortem, mortem autem crucis 3 . Amo tandem, quia tuum nobis corpus et sanguinem in allaris Sacramento in amoris tesseram ac aeternae felicitatis pignus reliquisti. Ex his omnibus motivis amo te ex totis viribus, super omnia , Praesertim super omnem illam dissicuItatem , quae in servandis concemas hoc octi duo propositis occurret, sacrineando tibi per tertium humilitatis gradum omnes honores, delicias et opes. Domino Iesu Christe, qui dixisti: petite, et a Pstoris: quaerite, et in nietis: Pulsate, et veri tur νωι : quaesumus, da nobis Poenitentibus dis A
434쪽
DE cONFORMITATE VOLUNTATIS NOSTRAE cvM DIVINA
Cum finis ultimus hominis et exercitiorum scopus sit unio animae cum Deo tanquam cum primo et summo omnium centro; haec autem in perfecto illius amore, iste vero in plena consormitate voluntatis nostrae cum divinas consiStat, rerum nexus postulat, ut nobis praesenti hac consideratione coelestis haec virtus commendetur , ejusque a. excellentia, a. aequitas, 3. utilitas seu emolumenta ob oculos ponantur, ut horum meditatione ad Him opere complendam incitemur. Est autem
haec conformitas habitualis quaedam dispositio animi seu habitus, quo quis praesto est ad Perficienda, et serenda ea omnia quae Deus ab ipso fieri et serri cupit. I. Hujus virtutis excellentia: Prodigium in orbe maximum est illa etiam angelicis mentibus obstu-Pescenda conjunctio Verbi divini cum natura humana Christi, quam in Deo-Homine adoramus. Alterum est conjunctio maternitatis foecundissimae cum illibata virginitate quam in Dei Parento Veneramur. Post gemina haec sapientiae charitatis et potentiae miracula sublimius aliud opus, quod coelo gratius, nobisque salubrius sit, haudi Venio, quam conjunctionem voluntatis nostrae
Lum divitia. Haec enim est excellentissimus ille ἰ 'vivia gratiae triumphus, quem ea de voluntate ''lva eius libertate, gloriose refert. Haec
ii. Virtus, quae mentem nostram in Suavissi
um coelesti sponso hortum, in gratissimum DO'
435쪽
templum et i utimius conclave convertit; ubi SS. Trinitas morari gaudet, et optat secundum illud Christi promissum: ad eum Monismuse et mansionem Uud eum faciemus i . a. Haec consermi tas est 3acrificium longe persectissimum, simulque Numini summopere acceptum quia bomo per id divinae Majestati offert
quod sibi omnium carissimum est, cum ilIe nihil aegrius exuat, quam Propriam voluntatem. Abjiciens divitias, honores, et delicias offert homo sua, hic vero offert se. In aliis rebus Creatori consecrat ea, quae jam pleuo jure Numinis sunt, hic autem dedicat voluntatem, cujus liberum arbitrium in hominis est potestate. Et hinc ejusdem cum divina consorinatio est persectissimus Dei cultus, excellentissimum cordis homagium, et suavissimum totius hominis holocaustum; cum per hanc etiam
illud Deo subjiciatur, quod solum vostra malitiavi liberi arbitrii eidem subtrahere potest. Quo fit ut adamussim satisfiat illi divinae petitioni: Praebe, μι cor tuum mihi sa . Quae prosecto sublimissimam virtutis hujus excellentiam abunde de
3. Hujus exercitii studiosus intimo quodam cognationis ac parentelae vi ulo cum Servatore nostro conjungitur secundum illud ejus effatum: quicunque fecerit voluntatem Patris mei, qui in
coelis est, i se meus fratre et soror si mater mea
ost 3 Quid autem excellentius , quam a Christo
fratris ac matris loco haberi, imo iisdem suo modo etiam praehaberi 2 uti ex allegato contextu colligere est; ubi Christus dicenti sibi; scos mater ωaetfratres tui foris stant, o- φNω loqui tibi; cevondit: quae est matμ 'φμ, φt qui sunt fratres meip et as,ith.' i, cis.. Proy. μδ. r. 26
436쪽
extendendo manum in disc*ulos dixit: ecce mater mea et fratres mei i , spiritualem hanc cognationem in adimpletione divinae voluntatis sundatam cognationi illi alteri carnali ac naturali lange
praeserendo. Praeterea ejusmodi homo est velut altis Christus; nam inprimis eodem v citur cibo: meus cisus est, latetur ipsemet, facere moluntatem ejus ,
qui misit me, ut perficiam opus ejus a). Ergo, qui
Iesum in hoc imitatur, eodem, quo ille, cibo vesci eognoscitur. Deinde sacere voluntatem Dei, est quasi essentiale et proprium Christo; cum ipse deae dicat: in evite libri scriptum est de me, ut fo-cerem Deus moliantiatem tuam 3 . Qui ergo paria cum eo sensa animo fovet, illum perfecte reser ac Proinde est quodammodo alter Christus. Imo sic assici, teste Bernardo, deificari est. Nam melis, quod Deus must, hoc jam est , esse similem Deo, non Posse melle, nisi quod Deus vult, hoc enetiam esse, quod Deus est ). Sicut enim si duae junctim cerae liquefiant, unum quid evadunt, ita pariter homo per hanc voluntatum consormitatem unum idem cum Deo essicitur. Et hinc Sponsa in Canticis ait: anima liquefacta est 5 , tamquam cera in omnem formam ductilis. In quae verba commentatur Laurentius Iustinianus , dicens: ἁ-rvefacta est Per incendium charitatis, parata mid icet instar metalli liquinacti decurrere in omnes
modulos disinae moluntatis 6 . Quid autem hoc aliud, quam dei ari estp Accedit, quod talis anima participet duo praedicta soli Deo propria, nempe impeccatiuitatem et insallibilitatem. Nam
437쪽
faciendo voluntatem Numinis, sequitur ductum divinae Sapientiae, ergo nequit salii. Insuper agit
secundum regulam infinitae sanctitatis, ergo De-
qui L peccare. Quid hoc aliud suo modo est, quam
O e, quod Deus estp4. Praeterea sola consormitas voluntatis nostrae cum divitia est virtus omnium temporum omniumque statuum, idest, talis, cujus exercitatio omnibus convenit, ac aeternum durabit. Nam paupertas rerum, vilitas vestium , asperitas vitae non
semper nec omnibus quadrant; humilitas, patientia, mortificatio, ipsa etiam fidus et spes cum vita nostra scium quoque finem habebunt. At vero voluntatem Dei perficere, o ui tempori, omnibusque cociditionum geueribus couvenit; nemo enim est, qui nota semper et ubique arbitro divino se submittere queat. Quid quod coeleste hoc exeae citium a Beatis per ac Lernitatem sit continuandum: μι Proinde ejusmodi hominis occupatio terris sit ea ipsa, quae est et erit Angelorum Sanctorumque in coelis λAd haec excellens hoc consormitatis studium
omnes alias virtutes complectituri, ibi enim nostra nitet fides, eredendo, nihil accidere citra nutum Numinis: ibi confidentiam nostram testamur, Peae mittendo nos ductui providae Bonitatis: ibi patiemtiam , humilitatem, poenitentiam , sortitudinem exercemus; submittendo nos divinae Iustitiae na- gellis. Insuper est devotio omnium tutissima, cum nullis ut aliae virtutes illusionibus, aut daemonum fraudibus obnoxia sit. His autem quid su
blimius dici possit3 Ex his facile virtutis hujus
excellentiam colliges. II. Ejus aequitas. Ipsa ratio dictat, aequum esse, ut quod rectum est, regat id, quod distortum est;
ei quod in se ipso est immutabile nullique vitio
438쪽
obnoxium corrigat id quod labile est ac vitiosum. Iam vero Dei voluntas recta est, immutabilis aeessentialiter sancta; tua vero incuma est, inconstans et prava: illa est infinite sapiens et iusta ;tua est ipsa caecitas et iniquitas: brevius, illa est
Prima morum regula et certissima norma recti ;tua non est nisi error et peccatum. Ergo aegnum est, concludit Augustinus, ut voluntas tuo corrigatur ad voluntatem Dei, non voluntas Dei δε- torqueatur ad tuam: ρωνα . enim est tua, regula est illa, stet ergo regula, et quod PraMum est, ad regulam corrigatur i); id enim exigit aequitas.
a. Voluntas Dei est voluntas dominans; nam, omnia subjecta sunt ei a). Ergo aequum est, ut omnis humana eidem sit subjecta. Sicut enim, quia Esse divinum est primum ac summum, ei-dSm omri; n μntia creata necessario subdi debent: ita etiam, quia voluntas ct ν - , μnt omnium prima et summa, eidem omnis Voluntas exo in necessario consormari debet. Sicut solis regibus Eom petit usus coronae; sic etiam soli Deo competit sacere voluntatem suam. Ergo iniqua rebellio est, divinae humanam praeserre ; illa. rejecta, propriam sequi, eamque nostrae aptari velle. Et ta
men plerumque ut deplorat Augustinus haee
est in hominiuus magna et usitata PerversitaS , ut, cum debeant ipsi vivere secundum voluntatem Dei, ipsi Disum velint visere secundum moluntatem suam; et cum ipsi nolint corrigι, sitam vel ι δε-
Pravari 3 . Quae haec iniquitast
3. Voluntas Dei non minus est sancta et aequR, quam verax et sapiens est ejusdem Numinis inιeuectus. Ergo cum veracitati loquentis mox cae
439쪽
elitati et aequitati jubentis, seu aliquid molentis
subditum praestemus obsequium y An non aequum est, ut suam voluntatem filius, discipulus, servus, voluntati Patris, Μagistri, Domini et Regis prompte submittat 2 Priores ergo tituli cum homini conveniant, posteriores autem Deo, an non justissimum est, humanam divinae subdi voluntatemῖ Eni quanta hujus virtutis aequitas sit. Summa est insuper III. Eiusdem utilitas, quia nobis etiamnum in his terris degentibus duo insignia confert emolumenta, nempe persectam sanctuatem et complatam felicitatem. Ad ρrimum quod attinet, cerrum
est, nostram persectionem in eo positam esse , ut voluntatem Dei accurate adimpleamus, eoque nos sanctiores fore, quo magis eidem conformes erimus. Constat id ex triplici ratione t. Nam anprimis eo quis sanctior est, quo conformior existit normae omnis sanctitatis. Haec ergo norma cum sanctissima Dei voluntas sit, evidens est, nostram persectionem ex nostrae cum illa consormitate colligendam esse ; adeoque eo Persectiorem quemvis fore, quo magis se eidem consormaverit.
a. Deinde eo sanctiores erimus, quo Christo, qui omnis sanctitatis absolutissimum exemplar est, similiores extiterimus. Cum ergo omnis ejusdem sanctitas posita suerit in omnimoda conso mitate humanae suae voluntatis cum divina ; --quitur, etiam nos tantum eidem similes, adeoque et persectos sere, quantum eumdem in hac consormatione imitati fuerimus. 3. Denique persectio et sanctitas nostra in charitate consistunt; nam plenitudo legis est dilectio siti Charilas autem in adimDlexiona divina.
440쪽
voluntatis sita est secundum illud Ioannis essatum : qvi MBet mandata mea, et ser i ea , ille est, qui diligit me i). Ergo etiam nostra sanctitas et persectio in hac ipsa divinae voluntatis execα-lione consistit. Proinde manifestum est, eo nos sanctiores sere, quo magis eidem conformea extiterimus; adeoque hane virtutem nobis maximum in his terris bonum,- nempe persectissimam sanctitatem adferre; quae primum est commendatae virtutis emolumentum.
Alterum est completa, qua ejusdem studiosi etiamnum vivi beatitur, felicitas. Nam i. ita hac vita ut felices simus, requiritur immunitas ab omni malo. Iam autem solus ille, cujus voluntas divinae prorsus est conformata, extra jactum est malorum, tum eorum, quae moralia vocantur, scilicet peccatorum: lum eorum, quae naturalia dicuntur, nempe calamitatum. Peccatum enim non est aliud quam nostrae contra divinam voluntatem rebellio. Liquet autem, ibi nullam eiusmodi posse dari rebellionem, ubi persecta regnat
Atr: Itque consensio; ergo nec peccatum. Celera mala uobis mala non sunt, nisi quatenus voluntati nostrae adversantur; statim enim ac aliquid volumus, desinit id esse malum, nobisque fit bonum teste Chrysostomo, dicente: Passus es aliquid
mali 2 Si υelis non est malum: gratias Deo ago, et mutatur malum in bonum. Itaque si etiam nos voluerimus, quidquid Deus vult, certissime erimus ab omni maloruin nou solum moralium, sed etiam naturalium genere immunes; hoc ipso enim, quod nihil aerumnarum accidere nobis queat, quod sit divinae voluntati contrarium iutiam nihil evenire poterit, quod sit nostrae v. luviQu. uincite Driori conjunctae. oovositum. Ergo