D. Magni Ausonii Burdigalensis Opera

발행: 1785년

분량: 397페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

361쪽

Periocha xi. Odysseae.

Hie. mentem dedit Iearia Tritonia Pallas.

Ulixes Eumaeo & Philaetio, fidei eorum industriaeque confisus, quis sit revelat. Et postquam facta cognitio est , caedem procorum tempore instrui placet. Quos Ulixes amaaggreditur, ut ipsum quoque intendendo arcum , vires seniles explorare patiantur, quem uni quondam Ulixi facilem, si quis intenderet, habiturus esset praemium, jus P nelopes nuptiarum. Sed prohibentibus procis, ne id ridiculus & mendicus auderet, quod frustra juventus tam lecta tentasset, dat Telemachus Ulixi, ceteris abnuentibus, experiendi potestatem. Et hinc nascitur admiratio prima virtutis, dedecore suo ceteris erubescentibus, quorum ita viam senex, ct mendicus arguerit.

Periocha Er. Odysseae.

Squallentes humeris habitus reseeit Ulixen Ulixes loco ulteriore capto intendit arcum, omnibusquci foribus occlusis, ne qua pateret effugium , plerosque vino faucios, aut novitate rei stupidos, aut quidlibet aliud meditantes conficit. Cum primum omnium confixisset Antinoum , qui audacia & petulantia ceteros superaverat: Eumaeus, ct Telemachus, ct Philoetius, sumtis & ipsi armis, egregia in consternatos caede grassantur. Jamque omnibus interemtis, duobus tantummodo parcitur r Phemio cithai edo , qui ministerii causa adhibitus, nihil omnino in Uti.

Disitired by Coos e

362쪽

etis domo, quod contumeliosum esset, ediderat; & Medonti Praeconi, cujus modestiae etiam Telemachus suffragabatur. Et qui cum Telemacho erant, Melanthium famulorum Ulixis unum , qui procorum proterviam semper armaverat, cruciabiliter occidunt. Puellas inde duodecim, quae cum procia flagitiose consueverant, suspendio perimunt. Ulixes caede ad plenum perpetrata, ignem adolet: incensoque sulphure domum piaculo purgati

Periocha a 3. Odysseae.

Chaletalium gressu nutrix superabat anili Euryclia nutrix gestae rei nuntia, penelopen de somno e citat. Quae advenientem ad se maritum non temere ipsum esse persuadet. Quadam cubiculi lege, ct genialis lectuli positu sibi tantum & Ulixi cognito, an ipse sit maritus, e

plorat. In coetum deinde conveniunt, totamque noctem mutuo sermone consumunt. Et hinc quidem elegans replicatio laborum, quos Ulixes pertulit, mira concinnatione colligitur.

Perlocha 2 . Odysseam

Tartaream Deat in sedem CFllenius umbras Procorum animas, recenti & communi caede congestas , catervatim Mercurius ad inferna compellit. Tunc circa Agamemnonem Manes heroici congregantur. Miratique lectorum juvenum congregem densitatem , uno agmine commeantem, causas interitionis accipiunt. Tum apud im

363쪽

318 AUSONII PER IOCEAE.

feros quoque vivitus Ulixis, ct Penelopes pudicitia praedia cantur, ab Agamemnone prae ceteris, cui dispar fuerat in utroque fortuna. Ulixes ad Laertem patrem in agrum profectus , ct inopinato reditu, & rerum gestarum relatu, a fecit senem et assicitur ab eo cognitis, quas exantiasset, aerumnis. Subinde & patres procorum, neces juvenum properant ultum ire et consilioque & vi communicatis, ante exspectatum agro superveniunt. Sed eos jam comitatatior Ulixes fundit, fugatque. Verum gliscentibus odiis, ct majore seditione aut tumultu spectato, ex sententia I vis in Ithacam minerva descendit : S conciliata utrinque pace, stu dia, ct motus partium, rerum gestarum aboliti ne componit.

364쪽

AUSONII i

BUR DIGALENSIS

PRAEFATIUNCULAE

TRES.

Theodosio Auguso Ausonius.

A csticoLAM si flava Ceres dare semina terrae , Gradivus jubeat si capere arma ducem , Solvere de portu classem Neptunus inermem et Fidere tam sas est, quam dubitare nefas; Insanum quamvis hiemet mare , crudaque tellus TSeminibus. bello nec satis apta manus. Nil dubites auctore bono. mortalia quaerunt Consilium. certus jussa capesse Dei. Scribere me Augustus jubet: & mea carmina poscit. pene rogans: blando vis latet imperio. icilion habeo ingenium: Caesar sed jussit: habebo. lCur me posse negem, posse quod ille putat Invalidas vires ipse excitat: & juvat idem, qui jubet. obsequium sufficit esse meuia.

365쪽

AUSONII 33o

Non tutum renuisse Deo. laudata pudoris is Saepe mora est, quotiens contra parem dubites. Quin etiam non jussa parant erumpere dudum Carmina. quis nolit Caesaris esse libet, Ne ferat indignum vatem. centumque Iituras, Mutandas semper deteriore nota aes Tu modo te jussisse, pater Romane, mementor Inque meis culpis da tibi tu veniam.

AUSONIUS S apio suo S.

AusoNIUs genitor nobis. ego nomine eodem

Qui sim, qua secta, stirpe, lare, & patria, Adscripsi, ut nosses, bone vir, quicunque suissem,

Et notum memori me coleres animo.

Vasates patria est patri: gens fidua matri pDe patre: Tarbellis sed genitrix ab Aquis Ipse ego Burdigalae genitus: divisa per urbes

quattuor antiquas stirpis origo meae. Eine late suci est cognatio, nomina multis Ex nostra, ut placitum, ducta domo veniant a Derivata aliis. nobis ab stemmate primo Et non cognati, sed genitiva placent. Sed redeo ad seriem: genitor hi duit Medicinae . Disciplinatum quae dedit una Deum. Nos ad Grammaticen studium convertimus: & mox lis Rhetorices etiam quod satis attigimus. Nec fora non celebarata mihi: sed cura docendi Cultior: & nomen Grammatici merui:

366쪽

Non tam grande quidem, quo gloria nostra subiret aenilium aut Scaurum, Berytiumque probum; a Sed quo nostrates, Aquitanica nomina, multos Collatus . non & subditus, aspicerem. Exactisque dehine pet trina decennia sistis Asserui doctor municipalem operam.

Aurea li Augusti palatia jussus adire . si

Augustam sobolem Grammaticus docuit 'Mox etiam Rheton nec enim fiducia nobis vana, aut non solidi gloria judicii. Cedo tamen fuerint fama potiore magistri, Dum nulli fuerit discipulus melior. 3 Alcides allantis, & IEacides Chironis, paene Jove ille satus . filius ille Iovis, Thessaliam. Thebasque suos habuere penates et At meus hie toto regnat in orbe suo. Cuius ego Comes, & quaestor. & culmen honorum , 3 sptae Elas Gallis, & Libyae, & Laiior Et prior indeptus fasces. Latiamque curulem, Consul. collega posteriore, sui.

Ille ego Ausonius: sed tu ne temne, quod ultro patronum nostris te paro carminibus. Pectoris ut nostri sedem colis, alme Syagri, Communemque habitas alter ego Ausonium eiic etiam nostro praefatus habebere libro . Differai ui nihilo, sit tuus, anne meus.

367쪽

33x AUSONII PRAEFATIUNCULAR

AUSONIUS Latino Pacato Depranio , mi Cui dono lepidum novum libellum

Veronensis ait poeta quondam:

Inventoque dedit statim Nepoti. At nos illepidum, rudem libellum, Burras, quisquilias, a neptiasque, credemus gremio cui fovendum Inveni, trepidae silete nugae, Nec doctum minus. & magis benignum. Quam quem Gallia praebuit Catullo.

Eoc nullus mihi carior meorum. Quem pluris faciunt novem sorores , Quam cunctos alios, Marone demto. PAcATDM haud dubie . Poeta, dicis. Ipse est. Intrepide volate, versus: Et nidum in gremio lavete tuto. Ille vos diligere, hic volet tueri. Ignoscenda teget, probata tradet.

Post hunc judicium timete nullum.

368쪽

DIVERSORUM

EPISTOLAE

AUSONIUM.

370쪽

DIVERSORUM

EPISTOLAE

AUSONIUM.

Theodositis Augustus Ausonio Parenti salutem

AMOR meus, qui in te est, ct admiratio ingenii, atque eruditionis tuae, quae multo maxima sunt, fecit, parens jucundissime, ut morem principibus aliis solitum sequestrarem ', familiaremque sermonem autographum ad te transmitterem: postulans pro jure non quidem regio, sed illius privatae inter nos caritatis, ne fraudari me scriptorum tuorum lectione patiaris: quae olim mihi cognita, &jam per tempus oblita, turium desidero, non solum ut quae sunt nota recolam ; sed ut ea, quae famae celebri ad jecta memorantur, accipiam. Quae tu de promtuario scriniorum tuorum, qui me amas, libens impertiare, secutus exempla auctorum optimorum, quibus par esse meruisti: qui Octaviano Augusto rerum potienti, certatim opera sua tradebant , nullo fine in ejus honorem multa condentes. Qui illos, haud sciam, an aequaliter, ac ego te, admiratus sit certe non amplius diligebat. VALE, PARENS.

SEARCH

MENU NAVIGATION